ΑΚΑΝΘΟΧΟΙΡΟΣ

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

Στον Θεσσαλικό κάμπο με μια μπατζίνα

Στον Θεσσαλικό κάμπο με μια μπατζίνα

Ω Θεσσαλία, του Αχιλλέα γεννήτρα που με τον Ήλιο μάχεται και παίρνει της ομορφιάς στη θλίψη του τη λύτρα γη, πλατιά γη, με τη γενναία τη φύτρα που δούλος λαός στη βασιλεία της γέρνει στην απλωσιά σου η δύναμη του ταύρου παρθένα και γαλήνια νικήτρια, και ηρωικής σοφίας λάμπει ξυπνήτρα η διδαχή του Χείρωνα Κένταυρου!

Άγγελος Σικελιανός, από το Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας

Με ταξίδι στη μυθολογία ξεκινάει το υπέροχο βιβλίο Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας της Έφης Γρηγοριάδου που μας έστειλαν οι Εκδόσεις Σαββάλα, και είναι γεμάτο με ιστορικές πληροφορίες, έθιμα και παραδόσεις. Από τους θεούς του Ολύμπου φτάνει στους Κενταύρους και τους Αργοναύτες. Διατρέχει την ιστορία της Θεσσαλίας και επικεντρώνεται σε επιμέρους χαρακτηριστικά, έθιμα και παραδόσεις. Εμείς στο νέο μας άρθρο θα ασχοληθούμε με το μωσαϊκό ανθρώπων και φυλών που κατοικούσαν στη Θεσσαλία, όπως και με τις διατροφικές συνήθειες που χαρακτηρίζουν την περιοχή αυτή, με τη βοήθεια του βιβλίου Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας. Με συνταγή του βιβλίου θα φτιάξουμε μπατζίνα, μια τοπική, παραδοσιακή πίτα με φέτα.

Η μπατζίνα μας βγήκε φουσκωτή και λαχταριστή!

Στο Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας βρήκαμε τη συνταγή, ανάμεσα σε πολλές άλλες.

Ευχαριστούμε θερμά τις εκδόσεις Σαββάλας για την υπέροχη σειρά βιβλίων που μας έστειλαν και για την άδεια να αντλήσουμε πληροφορίες για τα άρθρα μας!

Στο βιβλίο η Θεσσαλία αποκαλείται χώρα μυθική και ιστορική… «Πατρίδα του Ασκληπιού, πατέρα της Ιατρικής, των Λατίνων και των Κενταύρων υπήρξε γενέθλια γη αγίων, διδασκάλων του Γένους, οπλαρχηγών, κλεφτών, αρματολών, πατρίδα του Ρήγα, του Καραϊσκάκη, του Γαζή, του Πλαστήρα, πατρίδα ποιητών, λογοτεχνών, μουσικών, ζωγράφων και αγιογράφων, ανθρώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών…»

Όπως διαβάζουμε στο Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας οι διαφορετικές ομάδες ανθρώπων που την απαρτίζουν διατηρούν τις παραδόσεις, τη μουσική και τους χορούς τους. Στα ορεινά συναντάμε Βλάχους, Σαρακατσάνους και Χανιώτες, στον κάμπο Καραγκούνηδες και στις παραθαλάσσιες περιοχές Θεσσαλούς που συμπεριφέρονται σαν νησιώτες.

Οι Βλάχοι έχουν μια ιστορία τουλάχιστον 2000 χρόνων με ρίζες στα Ρωμαϊκά χρόνια και στον εκλατινισμό των Βαλκανίων. Η προσφορά των Βλάχων στον ελληνισμό είναι τεράστια σε όλους τους τομείς. Επιφανείς προσωπικότητες, όπως ο Ρήγας Βελεστινλής, αλλά και οι ευεργέτες Ζάππας, Γ. Σταύρου, Αβέρωφ, Σίνα, Δούμπας, Τοσίτσας, Στουρνάρας, Κωλέτης, Σπ. Λάμπρου, Παπάγος, Σβώλου, Κρυστάλλης και άλλοι με τις δωρεές τους βοήθησαν οικονομικά το νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Οι Βλάχοι είναι οι πρώτοι δίγλωσσοι Έλληνες, οι οποίοι στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έμαθαν και τα λατινικά, λόγω της συνεργασίας τους με στρατεύματα των Ρωμαίων για είκοσι χρόνια στην εκστρατεία του Τραϊανού. Όπως μάθαμε η βλάχικη γλώσσα είναι μια αυτόνομη νεολατινική γλώσσα, ήδη διαμορφωμένη από τον 6ο αι. μ.Χ. Αλλού διαβάσαμε πως ανήκει στον κλάδο των Ρωμανικών γλωσσών, των ιδιωματικών μορφών που παρήχθησαν από τη λατινική μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Βλάχικη ως επί το πλείστον παραμένει μια γλώσσα προφορική.

Ζαχαρούλα – Βλάχικο χορός

Οι Καραγκούνηδες, δηλαδή οι κάτοικοι των πεδινών περιοχών της Θεσσαλίας θεωρούνται άμεσοι απόγονοι των πρώτων κατοίκων της περιοχής. Προσαρμόζοντας την καθημερινή τους ζωή, την εργασία και τη διασκέδαση τους στις συνθήκες του κάμπου και της αγροτικής ζωής έφτιαξαν τις δικές τους παραδόσεις, χορούς και τραγούδια. Οι Καραγκούνηδες μάθαμε πως μιλούσαν ένα γλωσσικό ιδίωμα με ποικιλία ιδιωματικών στοιχείων.

Καραγκούνα

Οι Σαρακατσάνοι είναι ένα πανάρχαιο ελληνικό φύλο. Ήταν νομάδες κτηνοτρόφοι χωρίς δική τους γη και κατοικία. Ήταν κυρίαρχοι στα βουνά της Πίνδου, όπου πρωτοπαρουσιάστηκε η ελληνική γλώσσα. Σύμφωνα με τα γλωσσολογικά δεδομένα η γλώσσα των Σαρακατσαναίων ήταν και είναι μόνο η ελληνική. Οι Σαρακατσάνοι είχαν μεγάλη συμβολή στην Επανάσταση του 1821 και στον Μακεδονικό αγώνα. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Σαρακατσάνοι εγκατέλειψαν τον νομαδικό τρόπο ζωής, όπως και τον ημινομαδικό τις τελευταίες δεκαετίες.

Σαρακατσάνικος χορός

Αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες συνυπήρχαν στη Θεσσαλία, διατηρώντας την πολιτισμική τους ταυτότητα με τις συνήθειες, τις φορεσιές, τους χορούς και τη γλώσσα τους. Ειδικά όσον αφορά στη γλώσσα, τις μειονοτικές γλωσσικές ποικιλίες τις μελετάει ο επιστημονικός κλάδος της Κοινωνιογλωσσολογίας, με στόχο τη διατήρηση της γλωσσικής ποικιλίας. Για τους σύγχρονους γλωσσολόγους δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες, ούτε πλήρεις και ελλιπείς γλώσσες. Είναι όλες ισάξιες, με τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά τους και δεν πρέπει να υποχωρούν και να χάνονται.

Πίσω στο βιβλίο μας τώρα… Το Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας είναι οργανωμένο με βάση τους μήνες του χρόνου. Στη Θεσσαλία ο τελευταίος μήνας του χειμώνα, ο Φεβρουάριος έβρισκε τις ορεινές και αρκετές από τις πεδινές περιοχές σκεπασμένες με χιόνι. Ήταν δύσκολος μήνας για τους Καραγκούνηδες λόγω του τσουχτερού κρύου και των άσχημων συνθηκών διαβίωσης. Ήταν όμως ο μήνας στον οποίο γινόταν το πρώτο όργωμα. Την 1η Φεβρουαρίου, στη γιορτή του Αγίου Τρύφωνα, προστάτη των αμπελιών, οι αμπελουργοί πήγαιναν στην εκκλησία με ένα μπουκάλι κρασί. Μετά τη λειτουργία ο παπάς ευλογούσε τα κρασιά με τα οποία ράντιζαν τα αμπέλια τους.

Ο Θεσσαλικός κάμπος σε φωτογραφία του Νίκου Μεταξιώτη (πηγή)

…Ο κάμπος. Το χειμώνα είναι θλιβερός. Το καλοκαίρι κόλαση. Το Χινόπωρο τον τυλίγει σε γοητευτικότατη μελαγχολία.
Με την άνοιξη, τίποτα δε μπορεί να παραβληθεί με τον κάμπο της Θεσσαλίας. Πρέπει να ξεκινήσεις με το ξημέρωμα, όταν η Όσσα στολίζεται με τριαντάφυλλα στον ερχομό του ήλιου.
Όταν τα χιόνια του Ολύμπου κρατούν ακόμη απάνω τους τα στερνά γαλάζια πέπλα της νύχτας, πριν ακόμα, στις πρώτες αχτίνες, ξεδιαλυθούν οι χαμηλοί λευκοί αγνοί που σιγοσέρνονται πλάι στα ποτάμια, τα χαντάκια, τα βαλτοτόπια…
Μ. Καραγάτσης, απόσπασμα, Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας

Στους αρχαίους χρόνους οι κάτοικοι της Θεσσαλίας θεωρούνταν καλοφαγάδες. Αργότερα η διατροφή τους οργανώθηκε με βάση τον κύκλο των εποχών, τη γεωγραφική θέση, τα προϊόντα που είχαν διαθέσιμα, τα έθιμα και τις νηστείες, τις οποίες τηρούσε ευλαβικά οι κάτοικοι της περιοχής. Οι Θεσσαλοί ασχολούνταν με την καλλιέργεια της γης και των δημητριακών κυρίως. Άλλο βασικό είδος της περιοχής ήταν τα γαλακτοκομικά προϊόντα, και φυσικά το ψωμί και οι φημισμένες πίτες. Ανάλογα με την εποχή άλλαζε και η γέμιση της πίτας, από τραχανόπιτα τον χειμώνα έως κολοκυθόπιτα το καλοκαίρι. Η κτηνοτροφία ήταν ανεπτυγμένη στη Θεσσαλία, αλλά αφορούσε τα γαλακτοκομικά προϊόντα και λιγότερο το κρέας που δεν το έτρωγαν συχνά. Έτρωγαν επίσης ψάρι από την παραλία του Βόλου, αλλά και από λίμνες και ποτάμια. Η πιο συνηθισμένη όμως διατροφή ήταν τα όσπρια και τα λαχανικά, μιας και οι Θεσσαλοί τηρούσαν τις νηστείες και τα προϊόντα αυτά στοίχιζαν λίγα χρήματα. Για επιδόρπιο έτρωγαν φρούτα και ξηρούς καρπούς, αλλά και παντεσπάνι, μουσταλευριά, κυδωνόπαστο, τηγανίτες, μπακλαβά και γλυκά του κουταλιού

Κυδωνόπαστο, ένα από τα χαρακτηριστικά γλυκίσματα της Θεσσαλίας.

Ας δούμε λοιπόν κάποιες χαρακτηριστικές, γλυκές και αλμυρές συνταγές της Θεσσαλίας.

Μπακαλιάρος με σπανάκι στον φούρνο, το παραδοσιακό φαγητό της 25ης Μαρτίου (πηγή)

Παραδοσιακά Λαζαράκια για το Σάββατο του Λαζάρου (πηγή)

Μπατζαβούσα, παραδοσιακή βλάχικη μαγειρίτσα από το Λιβάδι (Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας)

Ξινοτύρι ή *Κάσου ντι μπούνλου* που σημαίνει τυρί από το καλό (Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας)

Το ψήσιμο του ψωμιού
Στο φουρνάρι της αυλής οι γυναίκες έριχναν πρώτα τα ξερά κλαδιά και ένα δυο μεγάλα κούτσουρα. Μόλις αυτά καίγονταν καλά και πύρωνε όλη η επιφάνεια του φούρνου, τραβούσαν τα κάρβουνα προς τα έξω και με ένα κοντάρι, που στην άκρη του έδεναν βρεγμένο πανί, καθάριζαν καλά το φούρνο, τοποθετούσαν πάνω στο φουρναρόφτυαρο τα καρβέλια από την πινάκων, τα σταύρωναν και τα φούρνιζαν. Μόλις τα ψωμιά ρόδιζαν, τα ράντιζαν με λίγο νερό για να γυαλίσουν και περίμεναν να τα ξεφουρνίσουν.
Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας

Νηστίσιμοι κουραμπιέδες με λουκούμια (πηγή)

Κρεατόπιτα πρωτοχρονιάτικη. Έκοβαν την κρεατόπιτα τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς με την αλλαγή του χρόνου. Σε πολλές περιοχές της Θεσσαλίας αντί για κρεατόπιτα έφτιαχναν τραχανόπιτα γλυκιά ή τυρόπιτα. Έβαζαν μέσα ένα νόμισμα, ένα κομματάκι κλήμα, τριφύλλι, άχυρο και πουρνάρι. Όποιος έβρισκε το νόμισμα ήταν ο τυχερός της χρονιάς. Όποιος έβρισκε το κλήμα θα φρόντιζε περισσότερο τα αμπέλια, όποιος το άκυρο και το τριφύλλι θα είχε υπό την ευθύνη του τα βόδια και τα πρόβατα και σε όποιον έπεφτε το κομμάτι με το πουρνάρια θα αναλάμβανε να περιποιείται τα γίδια (Εδεσματολόγιον Θεσσαλίας)

Και τώρα αφού μας άνοιξε η όρεξη για τα καλά, ήρθε η ώρα να φτιάξουμε τη δική μας θεσσαλιώτικη πίτα.

Μπατζίνα

*Παραθέτουμε τη συνταγή αυτούσια, όπως περιλαμβάνεται στο βιβλίο.

Υλικά

Γάλα	2 κούπες
Μαγιά φρέσκια	25-30 γρ.
Φέτα τριμμένη	250 γρ.
Αυγά (προαιρετικά)	2
Αλεύρι	3 κούπες (περίπου)
Βούτυρο	για το ταψί

Τα απλά συστατικά της συνταγής για μπατζίνα

Εκτέλεση

Διαλύουμε τη μαγιά σε λίγο χλιαρό γάλα. Σε λεκάνη ρίχνουμε το υπόλοιπο γάλα και το ανακατεύουμε με τη διαλυμένη μαγιά. Προσθέτουμε τα αυγά, το τυρί και τέλος το αλεύρι. Ανακατεύουμε καλά τα υλικά να σχηματιστεί ένας ομοιόμορφο χυλός. Βουτυρώνουμε ένα ταψί, αδειάζουμε μέσα το χυλό και τον αφήνουμε να σταθεί 10-15 λεπτά σε ζεστό μέρος για να φουσκώσει. Τέλος ραντίζουμε το χυλό με λίγο γάλα και πασπαλίζουμε την επιφάνειά του με λίγο τριμμένο τυρί. Ψήνουμε την μπατζίνα σε προθερμασμένο φούρνο στους 200° C για 50 λεπτά περίπου μέχρι να ροδίσει.

Διαλύσαμε τη μαγιά με λίγο χλιαρό γάλα. Εμείς αντί για φρέσκια μαγιά χρησιμοποιήσαμε δύο φακελάκια ξηρή μαγιά στιγμή. Στη συνέχεια προσθέσαμε και το υπόλοιπο γάλα και ανακατέψαμε.

Διαλύσαμε τη φέτα σε κομματάκια και την ανακατέψαμε με τον χυλό μας.

Προσθέσαμε τις τρεις κούπες αλεύρι και ανακατέψαμε. Χρησιμοποιήσαμε πηρούνι επειδή έτσι ξεκολλάει το μείγμα από τα τοιχώματα και ανακατεύεται πιο καλά.

Βουτυρώσαμε τη φόρμα (χρησιμοποιήσαμε μια φόρμα για κέικ) και ρίξαμε το χυλό μέσα.

Ο χυλός μας! Τον αφήσαμε μέσα σε σβηστό φούρνο για 15 λεπτά για να φουσκώσει.

Τέλος πασπαλίσαμε με τριμμένη φέτα και ραντίσαμε με λίγο γάλα την επιφάνεια.

Ψάξαμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C στον αέρα και σε 40 λεπτά η μπατζίνα μας ήταν ψημένη και φουσκωτή!

Χαρήκαμε πολύ που βγήκε τόσο όμορφη η μπατζίνα μας!

Δοκιμάστε τη συνταγή, είναι εύκολη και το αποτέλεσμα εντυπωσιακό! Καλές αλμυρές δημιουργίες σε όλες και όλους!

https://eatdessertfirstgreece.com/

Η ΦΥΓΗ

Η ΦΥΓΗ

Posted by - gynaikaeimai

On - 18 Φεβρουαρίου 2021

Σε κοιτάζω σκυφτό να τακτοποιείς τα απομεινάρια του μαγαζιού. Σαν να πέρασε ο χρόνος επάνω σου κι άφησε την χαρακιά του απότομα.

–Γέρασα, σου λέω, το καταλαβαίνεις; Μέσα σ’ ένα χρόνο γεράσαμε όλοι! Πόσο ν’ αντέξω ακόμα; Σαν να μας τυλίγει μια μαύρη σκιά νιώθω!

Σε βλέπω να λυγίζεις. Κι εγώ λύγισα. Τι μας έμεινε πια; Μια αγκαλιά κι ένα “όλα θα πάνε καλά!”, αλλά τίποτε δεν πάει όμως. Η ανάσα σου ακούγεται κοφτή, προσπαθείς να κρύψεις τα δάκρυα.

-Και πώς θα συνεχίσουμε από δω και πέρα; Δεν μπορώ να παλέψω άλλο! Μόνο ο Θεός ξέρει τι θα απογίνουμε αν…

-Να φύγουμε, να πάμε κάπου αλλού, κάπου που να μπορούμε να ζήσουμε! Εδώ μας έχουν πνίξει το μπετόν κι οι λογαριασμοί. Φτάνει πια! Δεν αντέχω άλλο! Κάθε μέρα είναι πιο μαύρη απ’ την προηγούμενη. Και μεταξύ μας, δεν το βλέπεις; Σαν να αργοπεθαίνουμε και ο έρωτας να ξεφτίζει…

Κλείνω τα μάτια με τα δυο μου χέρια. Δεν θέλω να βλέπω, ούτε ν’ ακούω τίποτε πια. Γονατίζω. Τα δάκρυα ξεχειλίζουν. Έρχεσαι κοντά μου. Με πιάνεις απ’ το χέρι. “Πάμε να φύγουμε αγάπη μου!” μου ψιθυρίζεις…

Της Στέλλας Σωτήρκου

https://gynaikaeimai.com/

Καθαρίζω- Sweep

Καθαρίζω- Sweep

Posted by Άιναφετς

I thought that before we move on to 2021 it would be good to clean our yard,
to have a new space to welcome the new year.

************************

Σκέφτηκα πως πριν περάσουμε στο 2021 καλό θα ήταν να καθαρίσουμε την αυλή μας,
να υπάρξει νέος χώρος για να υποδεχτούμε την νέα χρονιά.

The art of cleaning is a simple spiritual activity that is often overlooked.
The image of the monk sweeping the courtyard has a deep significance,
because without the practice of cleaning there can be no empty space,
no space for a deep communion with the sacred.
Outer and inner cleaning belong to the foundation of spiritual practice,
as the monk’s broom touches the ground,
it has a particular relationship to the Earth.

We need to create a sacred space in order to live in relationship
to the sacred within ourselves and within creation.

*****************************

Η τέχνη του καθαρίσματος είναι μια απλή πνευματική δραστηριότητα
που συχνά παραβλέπεται.
Η εικόνα του μοναχού που σκουπίζει την αυλή έχει βαθιά σημασία,
γιατί χωρίς την πρακτική του σκουπίσματος δεν μπορεί να υπάρξει άδειος χώρος,
κανένας χώρος για μια βαθιά επικοινωνία με το ιερό.
Είναι μια ειδική σχέση με τη Γη.

Χρειάζεται να δημιουργήσουμε έναν ιερό χώρο για να μπορούμε να ζήσουμε
σε σχέση με το ιερό μέσα στους εαυτούς μας
και μέσα στην δημιουργία.

Our present culture teaches us to accumulate,
but not how to make empty.

But for real spiritual work in the inner and outer worlds,
in order to give space to the divine,
in order to return to the sacred,
we need to practice a certain purification in our daily lives.

We learn to eat consciously, to be attentive to our outer environment,
to sweep our courtyard.
We also need to learn how to clean our house,
both physically and inwardly.

Just as we need to learn to empty our mind in meditation,
to clear away the clutter of unnecessary thoughts,
so do we need to consciously clean our living space.

************************************

Η τωρινή μας παιδεία, μας μαθαίνει να συσσωρεύουμε,
αλλά όχι πώς να δημιουργούμε χώρο.

Αλλά για πραγματική πνευματική εργασία στον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο,
για να δώσουμε χώρο στο θείο,
για να επιστρέψουμε στο ιερό,
χρειάζεται να εξασκηθούμε σε κάποιο εξαγνισμό στη καθημερινή μας ζωή.

Μαθαίνουμε να τρώμε συνειδητά, να δίνουμε προσοχή στο εξωτερικό μας περιβάλλον,
να σκουπίζουμε την αυλή μας.
Χρειάζεται επίσης να μάθουμε πώς να καθαρίζουμε το σπίτι μας,
σωματικά όπως και εσωτερικά.

Ακριβώς όπως χρειάζεται να μάθουμε να αδειάζουμε το νου μας στον διαλογισμό,
να πετάμε μακριά την ακαταστασία άχρηστων σκέψεων,
έτσι χρειαζόμαστε συνειδητά να καθαρίσουμε τον χώρο όπου ζούμε.

https://ainafetst.wordpress.com/

Ναύπλιο: Γιατί «εξαφανίζεται» η θάλασσα – Εντυπωσιακές εικόνες

Ναύπλιο: Γιατί «εξαφανίζεται» η θάλασσα – Εντυπωσιακές εικόνες

Εντυπωσιακό θέαμα στο Ναύπλιο. Γι’ άλλη μία φορά βρίσκεται σε εξέλιξη το φαινόμενο της άμπωτης, που είναι αποτέλεσμα της παλίρροιας.

Αρκετά συχνά συμβαίνει στο Ναύπλιο το γεγονός να «εξαφανίζεται» η θάλασσα. Το φαινόμενο είναι πιο ευδιάκριτο στην παραλιακή Ναυπλίου Νέας Κίου.

Τι συμβάλλει όμως στη δημιουργία του φαινομένου αυτού στη θάλασσα;

Η παλίρροια, είναι το φαινόμενο εκείνο, το οποίο είτε διεγείρει την άνοδο του νερού της θάλασσας, είτε την πτώση του. Όπως σημειώνουν οι argolikeseidhseis, κατά την παλίρροια, έχουμε δύο βασικά αποτελέσματα:

Τι είναι η πλημμυρίδα;

Η πλημμυρίδα είναι αποτέλεσμα της παλίρροιας, όπου το νερό “φουσκώνει”, έχουμε δηλαδή άνοδο του νερού της θάλασσας.

Κατά το φαινόμενο της πλημμυρίδας, η στάθμη του νερού έχει ανέβει και η θάλασσα καλύπτει μεγαλύτερη επιφάνεια στεριάς, στο σημείο που παρατηρούμε το φαινόμενο αυτό.

Τι είναι η άμπωτη

Ένα ακόμα αποτέλεσμα της παλίρροιας είναι η άμπωτη, όπου το νερό “ξεφουσκώνει”, έχουμε δηλαδή πτώση του νερού της θάλασσας.

Κατά το φαινόμενο της άμπωτης, η στάθμη του νερού πλέον έχει πέσει, και όπως είναι λογικό, η θάλασσα καλύπτει μικρότερη επιφάνεια στεριάς στο σημείο που παρακολουθούμε να συμβαίνει (γιατί σε κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη, μπορεί να έχουμε πλημμυρίδα!).

Γιατί έχουμε παλίρροια; Αιτίες;

Η μόνη αιτία που είναι υπεύθυνη για την παλίρροια, είναι η συνεχόμενη μεταβολή των θέσεων του ήλιου και της σελήνης, βάσει ενός σημείου αναφοράς στην γη. Πιο απλά; Δημιουργείται παλίρροια, επειδή αλλάζουν συνέχεια θέσεις η σελήνη και ο ήλιος, σε σχέση με ένα σημείο στη γη.

Ο ήλιος και η σελήνη, ας το πούμε έτσι απλά, «μαγνητίζουν» (με τη δύναμη της βαρύτητάς τους) την θάλασσα περισσότερο, όταν βρίσκονται κοντά της. Για την ακρίβεια, το μαγνητικό πεδίο πχ της σελήνης, «τραβάει» τη θάλασσα ανεπαίσθητα προς τη σελήνη, και έτσι έχουμε πλημμυρίδα.

Αν όμως η σελήνη, βρίσκεται μακριά από το σημείο μας, τότε δεν μαγνητίζει τόσο τη θάλασσα, άρα έχουμε άμπωτη. Τώρα, αν ο ήλιος και η σελήνη βρίσκονται από την άλλη μεριά της γης, τότε πάλι έχουμε πλημμυρίδα, εξαιτίας της δύναμης στρέψης της γης!

https://www.newsit.gr/

Ανοσοποιητικό: Οι τροφές που το αποδυναμώνουν

Ανοσοποιητικό: Οι τροφές που το αποδυναμώνουν

Εκτός από τα κρυολογήματα και τις ιώσεις που βρίσκονται σε έξαρση κατά τους χειμερινούς μήνες, πλέον ζούμε και με τον φόβο της λοίμωξης του κορονοϊού.

Πέρα από τα απαραίτητα εμβόλια και το τακτικό πλύσιμο των χεριών, επιβάλλεται να κάνετε και μερικές μικρές αλλαγές στη διατροφή σας.

Δείτε ποιες είναι οι 5 κατηγορίες τροφών που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σας και σας κάνουν πιο επιρρεπείς σε κάθε είδους λοιμώξεις:

Γλυκά: Η ζάχαρη ευθύνεται για τους αυξημένους δείκτες παχυσαρκίας, για το διαβήτη τύπου 2 αλλά και την καρδιοπάθεια. Δεν έχει καμία θρεπτική αξία και μάλιστα τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα εμποδίζουν τα λευκά αιμοσφαίρια να εξολοθρεύουν βακτήρια και ιούς που εισβάλλουν στον οργανισμό μας. Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, όπως το καστανό ρύζι, οι φακές και τα ρεβίθια, σταθεροποιούν τα επίπεδα της γλυκόζης και κρατούν το ανοσοποιητικό «σε φόρμα».

Λευκό ψωμί: Οι επεξεργασμένοι σπόροι στο λευκό ψωμί και αρκετούς τύπους δημητριακών μετατρέπονται σε γλυκόζη όταν μεταβολίζονται από τον οργανισμό. Προτιμήστε αντίστοιχα προϊόντα ολικής άλεσης για το πρωινό σας αλλά και τα υπόλοιπα γεύματα της ημέρας.

Κόκκινο κρέας: Τα κορεσμένα λιπαρά, τα οποία βρίσκονται κυρίως στο κόκκινο κρέας και τα τηγανητά, αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό, με αποτέλεσμα αυτό να αδυνατεί να αντισταθεί στις λοιμώξεις. Αντικαταστήστε μέρος των ζωικών πρωτεϊνών που καταναλώνετε με αντίστοιχες φυτικές πρωτεΐνες, όπως αυτές που βρίσκονται στην κινόα και τα φασόλια.

Αλκοολούχα ποτά: Μελέτες δείχνουν ότι η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ αυξάνει την ευαισθησία απέναντι στις λοιμώξεις. Η αρνητική επίδραση του αλκοόλ είναι εμφανέστερη μετά την κατανάλωση του τρίτου ποτού.

Γαλακτοκομικά: Η κατανάλωση γαλακτοκομικών συνδέεται άμεσα με την υγεία του αναπνευστικού. Το τυρί, το γάλα και το γιαούρτι επιδεινώνουν την απόφραξη των πνευμόνων κι έτσι πρέπει να αποφεύγουμε τις μεγάλες ποσότητες κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες.

https://www.onmed.gr/

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2021

Ιερότητα- Sacredness

Ιερότητα- Sacredness

Posted by Άιναφετς

Το έλατο στο κτήμα μας.
The fir tree on our estate.

Just like the trees growing in the mountains, sacredness is always there.
It is part of existence.
The consequence of losing our connection with this truth can sometimes
by quite dangerous.
And when we lose this understanding, we develop a mechanical relationship with the world, within as well as without.
We develop a mechanical relationship with ourselves and also with the outer world,
the world of nature, and with humanity as a whole.

Anam Thubten

From the book
«Embracing Each Moment«

****************************

Ακριβώς όπως τα δένδρα που μεγαλώνουν στα βουνά, η ιερότητα είναι πάντα εκεί.
Είναι μέρος της ύπαρξης.
Η συνέπεια του να χάνουμε την σύνδεση μας με αυτή την αλήθεια μπορεί καμιά φορά
να είναι αρκετά επικίνδυνη.
Και όταν χάνουμε αυτή την κατανόηση, αναπτύσσουμε μια μηχανική σχέση με τον κόσμο, όπως επίσης και μέσα και έξω από μας.
Αναπτύσσουμε μια μηχανική σχέση με τους εαυτούς μας όπως επίσης και με τον έξω κόσμο, τον κόσμο της φύσης όπως επίσης και με την ανθρωπότητα σαν μια ολότητα.

Άναμ Θούμπτεν

«Αγκαλιάζοντας Κάθε Στιγμή»

“Inner rest is the sacred ground
on which we meet the light of enlightenment.”

Anam Thubten

No Self, No Problem

From the book, «Awakening to Our True Nature»

******************

«Η εσωτερική ανάπαυση είναι το ιερό έδαφος
όπου συναντάμε το φως της φώτισης.»

Anam Thubten

Κανένα Εγώ, Κανένα Πρόβλημα

Από το βιβλίο, «Το Ξύπνημα στην Πραγματική μας φύση.»

«Ο άνθρωπος θεωρεί ιερό ό,τι πιστεύει
όπως βλέπει όμορφο ό,τι αγαπάει.»

Έρνεστ Ρενάν, (1823-1892)

Γάλλος φιλόσοφος και ιστορικός.

****************

«Man considers sacred what he believes
as he sees beautiful what he loves.»

Ernest Renan, (1823-1892)

French philosopher and historian.