Τετάρτη 31 Αυγούστου 2022

Υπάρχει Θεός VS Δεν υπάρχει Θεός. Σκέψεις από επιστήμονες

Υπάρχει Θεός VS Δεν υπάρχει Θεός. 
Σκέψεις από επιστήμονες



Μια μεγάλη κουβέντα που δεν απασχολέι μόνο τους απλούς ανθρώπους μα και εκείνους που δυσκολεύονται να πιστέψουν την ύπαρξη του.,Πόσο μακριά πρέπει να ψάξουμε για να τον βρούμε;Ποιός είναι ο δημιουργός μας και γιατί δε μπορούμε να τον δούμε ακόμα;

Τρίτη 30 Αυγούστου 2022

''Βόμβα'' ΝΑΤΟ: Συγχαίρει την Τουρκία για τη νίκη της επί της Ελλάδας το 1922 -''Γιορτάζουμε μαζί σας!''

 ''Βόμβα'' ΝΑΤΟ: Συγχαίρει την Τουρκία για τη νίκη της επί της Ελλάδας το 1922 -''Γιορτάζουμε μαζί σας!''

Πρωτοφανής δήλωση από τους «Συμμάχους» μας...Η απαράδεκτη ανάρτηση

Η Συμμαχική Χερσαία Διοίκηση του ΝΑΤΟ ξεκίνησε την ανάρτησή της στον λογαριασμό της στο Twitter χθες Τρίτη, για την εθνική γιορτή της Τουρκίας, με τις λέξεις: «Ευτυχισμένη Ημέρα Νίκης» στα τουρκικά, όπως γράφει η Turk Press, αλλά και όλα τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

«Συμμετέχουμε με τους τούρκους συμμάχους μας»

Και πρόσθεσε: «Σήμερα συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την ανεξαρτησία της Τουρκίας. Συμμετέχουμε με τους τούρκους συμμάχους μας σε όλο το ΝΑΤΟ και πέραν αυτού για να γιορτάσουμε τη Νίκη τους και την Ημέρα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων».

Στο tweet, η ηγεσία του ΝΑΤΟ κάνει hashtag το τουρκικό υπουργείο Αμυνας, ενώ η Turk Press εξηγεί σε ποιον απευθύνεται η φράση να «γιορτάσουμε τη Νίκη τους», τονίζοντας ότι  «Η Αγκυρα στις 30 Αυγούστου τιμά τη νίκη επί των συμμαχικών δυνάμεων και των ελληνικών δυνάμεων εισβολής, που είναι εθνική γιορτή στην Τουρκία και την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».

Τι γιορτάζει η Τουρκία

Σύμφωνα με την τουρκική εκδοχή της Ιστορίας η Τουρκία γιορτάζει την «Ημέρα της Νίκης», με την οποία τιμάται η νίκη του τουρκικού στρατού επί των ελληνικών δυνάμεων στη μάχη που διεξήχθη στις 30 Αυγούστου 1922 στο Ντουμπλουπινάρ, κοντά στο Αφιόν Καραχισάρ της Μικράς Ασίας, με συντριπτική ήττα του Ελληνικού Στρατού.

Μία ήττα που εν συνεχεία έφερε την Μικρασιατική Καταστροφή στο σύνολό της.

Υπολογίζεται πάντως πως δολοφονήθηκαν πάνω από 600.000 Έλληνες.

Προκλήσεις Ερντογάν

Είναι, μάλιστα, η μέρα κατά την οποία τούρκοι αξιωματούχοι, με πρωταγωνιστή τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επέλεξαν για να εξαπολύσουν σφοδρή επίθεση με απειλές κατά της Ελλάδας.

Δεν παρέλειψε να μας προκαλέσει, όπως αποκαλύψαμε στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ και ο απόστρατος Ταξίαρχος Ναϊμ Μπαμπούρογλου, ο οποίος ανέφερε πως " ο Κεμάλ εκδικήθηκε την Τροία 3.100 χρόνια αργότερα". 

https://www.pentapostagma.gr/

Οι Έλληνες ξαφνικά έγιναν φιλόζωοι: Ήτανε στραβό το κλίμα το ΄φαγε κι ο γάιδαρος

 Οι Έλληνες ξαφνικά έγιναν φιλόζωοι: Ήτανε στραβό το κλίμα το ΄φαγε κι ο γάιδαρος

Γαϊδουράκια - Pixabay
Γαϊδουράκια - Pixabay

Κι έτσι ξαφνικά, ένα γαϊδουράκι μπήκε στη ζωή μας, λίγο πριν εγκαταλείψει τη δική του… Κι όλοι πια οι Έλληνες, οι φιλόζωοι ξεδίπλωσαν τα αισθήματά τους! Τούτο ακριβώς είναι το πρόβλημά μας: το αιφνίδιο, που (πάντα) δεν προλαβαίνουμε να το διορθώσουμε. Εντυπωσιάστηκαν κάποιοι, οργίστηκαν περισσότεροι, άλλοι πάλι αηδίασαν κι άλλοι ένιωσαν ντροπή. Και πολλοί δεν μίλησαν…

Η εικόνα του ταλαίπωρου τετράποδου που είχε συρθεί από τον αφέντη του - που ‘φτασε κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό - προκάλεσε κεραυνούς από καταιγίδα ξαφνική.

Γιατί όμως; Μήπως το να προστρέξουμε στον μάρτυρα των ανθρώπων όνο, βοηθούσε στην παράβλεψη σωρών προβλημάτων που «παστουρώνουν» τη δική μας ζωή; Μήπως;

Γιατί, μην μου πείτε ότι δεν γνωρίζατε τον τρόπο που μεταχειρίζονται τα ζώα - και όχι μόνο τα γαϊδούρια - στην ελληνική ύπαιθρο; Και στις πόλεις και στα μεγάλα αστικά κέντρα; Ελάτε τώρα γραμματείς και φαρισαίοι
Καλοκαίρι έχουμε ακόμα. Δεν έχετε δει στις παραλίες σκυλιά να βασανίζονται από τις κυρίες τους με τα μπραζίλιαν μαγιό, κάτω από τον σκληρό κι αδυσώπητο ήλιο, πατώντας τις τρυφερές πατούσες τους στην ηφαιστειακή άμμο; Για ένα μπανάκι του αφέντη… Μαρτύριο είναι κι αυτό για το σκυλάκι που δεν διαθέτει άδηλο αναπνοή σαν τη δική μας.

Έχετε ακούσει πώς συμπεριφέρονται στα σκυλιά τους (κάποιοι) κυνηγοί; Που τα σκοτώνουν - κυριολεκτικά - σαν δεν κάνουν ό,τι επιτάσσει το «άθλημά» τους; Που τα αφήνουν δεμένα και νηστικά επί νύχτες ατέλειωτες για τα συνετίσουν; Που τα κατακρεουργούν σαν χάσουν το θήραμα;
Ή μήπως σας έχει πέσει στην αντίληψη, πώς εκτελούν τ’ αγριογούρουνα οι κυνηγοί πάλι; Πώς τα παραδίδουν ημιθανή, βορά στα άγρια σκυλιά τους, για να «μάθουν» να τα κυνηγούν· πώς αποτελειώνουν τις φτωχές τσίχλες, τα κοτσύφια, τα κουρασμένα τρυγόνια, ό,τι πετάει κι ό,τι κινείται;

Έχετε μάθει πώς σφάζουν τα γουρουνάκια στην επαρχία; Εκείνα τα γουρουνάκια που τα ταΐζουν όλο το χρόνο για να τα μεγαλώσουν να τα παχύνουν και με μια σφυριά να τα φέρουν στον καταψύκτη τους; Αν α σφαγεία είχαν τζάμια αντί τοίχους…
Ακούσατε ποτέ, πώς κόβουν το κεφάλι από τις κότες και πώς κυνηγάνε το αλαφιασμένο ακέφαλο κορμί στην αυλή οι γιαγιάδες μπροστά στα έντρομα μάτια των εγγονών;
Πώς σκοτώνουν τα κουνέλια με ένα ξαφνικό χτύπημα στο σβέρκο; Τι, πρώτη φορά τα ακούτε αυτά;
Τα σκυλιά που εγκαταλείπονται κάθε χρόνο απροστάτευτα κι αβοήθητα στα δάση γιατί έπαψαν να είναι γουστόζικα; Κι αυτό πρώτη φορά το ακούτε;
Τα θηράματα που συλλαμβάνονται ζωντανά και δεινοπαθούν στα χέρια των αθλητών -κυνηγών για να εκπαιδεύσουν τους «Τζακ» και τους «Ντικ» τους, για να τους τα φέρνουν στο στόμα και που, όταν έρθει κι εκείνων η ώρα θα έχουν το ίδιο απάνθρωπο τέλος; Αυτό το γνωρίζατε;

Ή μήπως δεν έχετε δει τα θλιμμένα μάτια των ημιόνων της Σαντορίνης, που τα δέρνουν ούλοι, αφέντες δούλοι για να σηκώσουν την ανάλαφρη ανεμελιά και το βαρύ χαμόγελο του τουρίστα που θα φέρει το χρήμα;
Τα τρομαγμένα πουλάκια που κοιτάζουν τον ουρανό από τα κλουβιά τους, τα έχετε υπ’ όψη σας;
Τα κίτρινα κοτοπουλάκια που τα πουλάν στις λαϊκές πριν από το Πάσχα για να τα λιώσουν με τις παντόφλες τους μικροί δήμιοι, τα γνωρίζετε;

Τις δύσμοιρες γάτες, τις πατημένες στους δρόμους; Κάθε πότε τις βλέπετε; Έχετε ταξιδέψει στην κλασσική Ευρώπη ποτέ; Θυμηθείτε πότε είδατε μια γάτα πατημένη με τα μάτια χυμένα σαν γυάλινους βόλους στην άσφαλτο;
Τώρα λοιπόν εντυπωσιαστήκαμε με το γαϊδουράκι;

Εξοργίζουν κάποιους οι ιστορίες κακοποίησης ζώων και ξεχνούν τι έχουν κάνει οι ίδιοι…
Συγκινούνται πολλοί με σκύλους που μαρτύρησαν στα χέρια σκληρών αφεντάδων και δεν θυμούνται καν τον «Φριτς» που εγκατέλειψαν πριν από λίγα χρόνια στο δάσος του Σχινιά…

Νιώθουν απέχθεια για τους βασανιστές ζώων, αλλά το αγριογούρουνο του ξάδερφου το τιμούν κοκκινιστό…
Με την ασύνορη διάδοση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουμε γυρίσει στον «πολιτισμό της εικόνας», της εικόνας που μας την παρουσιάζουν οι αυτόκλητοι σκηνοθέτες, οι ερασιτέχνες συντάκτες των «ειδήσεων» που εντυπωσιάζουν, οι «τεχνικοί» που κόβουν και ράβουν κατά το δοκούν… Η όραση των αδρανών θεατών βομβαρδίζεται από εικόνες που αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα μεν, αλλά των «άλλων»· η δική μας κοιμάται σκονισμένη κάτω από το κρεβάτι.

Ποιος αγνοεί ότι ακόμα και ένα απλό βιντεάκι επιδιώκει την μέγιστη θεαματικότητα; Πίσω από όλα η ματαιοδοξία και – δυστυχώς – όχι η ουσία των πραγμάτων. Το ασήμαντο γίνεται σπουδαίο και η καθημερινότητα του βασανισμού ενός ζώου σπάνιο γεγονός. Και το μαλθακό κοινό μπουκωμένο (και) από εικόνες και θέαμα αδυνατεί να κρίνει και να συγκρίνει. Μονάχα βλέπει και εξοργίζεται σαν να είδε κάτι για πρώτη φορά! Και συνεχίζει τον ύπνο του

Κι όσο υπάρχουν άνθρωποι που εκπλήσσονται και απλά γυρίζουν πλευρό, τόσο τα ζώα θα δεινοπαθούν.
Ήρθε η εποχή που στον «πολιτισμένο κόσμο» η δολοφονία και η κακοποίηση ενός ζώου προκαλεί την ίδια αιδώ και απέχθεια όπως η δολοφονία και η κακοποίηση ενός ανθρώπου. Το μέτρο αρκεί να βρούμε, και την αληθινή ευαισθησία, για να γίνουμε καλύτερα έμβια όντα. Άνθρωποι δυστυχώς είμαστε!

Κι όπως λέει κι παροιμία: Και στον (αντι) δήμαρχο να πας, γαϊδουρινή θα τηνε φας!

https://www.ethnos.gr/

Εύκολη Μπουγάτσα σε 10'

Εύκολη Μπουγάτσα σε 10'


Συστατικά

  1. 1 λίτρο Γάλα 3,7%
  2. 200 γρ. ζάχαρη
  3. 120 γρ. σιμιγδάλι ψιλό
  4. 10 γρ. κορν φλάουρ
  5. 2 βανίλιες
  6. 450 γρ. φύλλο κρόυστας
  7. 250 γρ. βούτυρο 
  8. ζάχαρη άχνη
  9. κανέλα

Μέθοδος Εκτέλεσης

  1. Bάζουμε το Γάλα Ζ3,7%, τη ζάχαρη, το ψιλό σιμιγδάλι και το κορν φλάουρ σε μια κατσαρόλα και ανακατεύουμε μέχρι να βράσει.
  2. Μόλις βράσει, αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε δύο βανιλίνες και ανακατεύουμε.
  3. Ρίχνουμε την κρέμα σε ένα γυάλινο μπωλ, τη σκεπάζουμε με μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να κρυώσει τελείως.
  4. Μόλις κρυώσει η κρέμα, την ανακατεύουμε να αφρατέψει.
  5. Απλώνουμε κάθε φορά από 2-3 φύλλα κρούστας το ένα πάνω στο άλλο ραντίζοντας με λιωμένο βούτυρο κάθε φύλλο.
  6. Απλώνουμε στη μέση λίγο από την κρέμα και διπλώνουμε σαν φάκελο.
  7. Συνεχίζουμε την ίδια διαδικασία και με τις υπόλοιπες μπουγάτσες.
  8. Βάζουμε τις τέσερρις μπουγάτσες σε 2 ταψιά με αντικολλητικό χαρτί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στις αντιστάσεις στους 200 μέχρι να ροδίσουν.
  9. Αφήνουμε να κρυώσουν, τις κόβουμε σε κομματάκια και πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη και κανέλα.

Σημειώσεις από τον Σεφ

  1. Το υλικά είναι για πέντε μπουγάτσες.




ΚΟΡΙΟΣ ΕΝΤΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

ΚΟΡΙΟΣ ΕΝΤΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ















Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

Το σκάνδαλο για τις παρακολουθήσεις έφερε ξανά στην επικαιρότητα και τη λέξη «κοριός». Μάλιστα, στην προχτεσινή συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών, ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι ο πρωθυπουργός «πιάστηκε με τον κοριό στ’ αυτί», που βέβαια παραφράζει τη γνωστή (και πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια) έκφραση «πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη» που τη λέμε όταν κάποιος πιάνεται επ’ αυτοφώρω να κάνει κάτι αξιοκατάκριτο.

Αλλού πάλι είδα να χαρακτηρίζεται ο πρωθυπουργός «Άρχοντας των κοριών», παράφραση του αριστουργήματος «Ο άρχοντας των μυγών» του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ.

Για το σκάνδαλο των («νόμιμων») παρακολουθήσεων της ΕΥΠ, που μας έκανε ευρύτερα γνωστό και τον όρο «επισύνδεση» έχουμε ήδη συζητήσει, και δεν αποκλείεται να συζητήσουμε ξανά. Σήμερα όμως θα λεξιλογησουμε για τον κοριό, το έντομο της επικαιρότητας.

Κατά τον μάλλον φλύαρο ορισμό του Λεξικού Μπαμπινιώτη, ο κοριός είναι νυκτοβιο έντομο, που ζει στις κατοικίες και παρασιτεί στον άνθρωπο και σε μερικά θηλαστικά και πουλιά, έχει πλατύ σώμα χωρίς φτερά, μήκος περίπου πέντε χιλιοστων, καφέ χρώμα και τρέφεται με το αίμα των θυμάτων του τσιμπώντας τα ενώ κοιμούνται.

Πιο συνοπτικός ο ορισμός στο ΛΚΝ: μικρό παρασιτικό έντομο με πεπλατυσμένο σώ μα, το οποίο αναδίδει εξαιρετικά δυσάρεστη οσμή

Κι επειδή μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις, στη φωτογραφία πιο πάνω βλέπουμε κοριό έτοιμον να τσιμπήσει το μπράτσο ενός εθελοντή, που προσφέρθηκε να δώσει το αίμα του (λίγες σταγόνες, έστω) για τη φωτογράφιση. Να σημειωθεί πως τα τσιμπήματα του κοριού, εκτός από τον πόνο που προκαλούν, δεν είναι επικίνδυνα για μολύνσεις ή μετάδοση ασθενειών.

Ο κοριός, ως λέξη, προέρχεται από το αρχαίο «κόρις», μέσω του μεσαιωνικού τύπου «κορεός», που έγινε κοριός  γι’ αποφυγή της χασμωδίας, ενώ υπάρχει και ο λαϊκός τύπος «κορέος, οι κορέοι». Στις Νεφέλες του Αριστοφάνη, ο Σωκράτης διατάζει τον Στρεψιάδη να πάρει το ανάκλιντρο (τον ασκάντη) και να βγει έξω, και εκείνος απαντάει:  ἀλλ᾽ οὐκ ἐῶσί μ᾽ ἐξενεγκεῖν οἱ κόρεις, δεν μ’ αφηνουν οι κορέοι να τον βγάλω έξω.

Αλλά λίγο πιο μετά, ο Στρεψιάδης πάλι βγάζει μια κραυγή κι όταν τον ρωτάνε γιατί, απαντάει: ἀπόλλυμαι δείλαιος· ἐκ τοῦ σκίμποδος δάκνουσί μ᾽ ἐξέρποντες οἱ Κορ—ίνθιοι, δηλ. «χάθηκα ο δόλιος, βγαίνουν από το στρώμα και με δαγκώνουν οι κοριοί-Κορίνθιοι», λογοπαίγνιο με τους εχθρούς της πόλης.

Στα νέα ελληνικά βρίσκουμε στον Σαχλήκη: οι ψείρες της της φυλακής ωσάν κορεοί δακάνουν, και αργότερα στον Φορτουνάτο: Τς ώρες μετρώ και δε θωρώ πότες να ξημερώσει / Χιλιάδες ψύλλοι και κοριοί οληνυχτίς με τρώσι.

Στη φρασεολογία μας ο κοριός έχει βρει τη θέση του κυρίως από την έκφραση «κάνει τον ψόφιο κοριό», δηλαδή: παριστάνει τον ανίδεο, τον αμέτοχο, τον κουτό. Η έκφραση βγήκε από το ότι ο κοριός συχνά μένε ακίνητος επί πάρα πολλή ώρα, έτσι που κάποιος που τον βλέπει νομίζει πως είναι ψόφιος.

Υπάρχει ακόμα η έκφραση «θα πιάσουμε κοριούς», σαν έκφραση δυσφορίας για συνωστισμό σε μικρό χώρο -και συχνά σαν αγενής τρόπος να πούμε στον άλλο να πάει πιο πέρα -σε κάποια ταινία του παλιού κινηματογράφου πρέπει να υπάρχει το «κάνε πιο κει, θα πιάσουμε κορέους».

Σε μια άλλη ταινία, στο Κλοτσοσκούφι, ο Αλεξανδράκης ρωτάει τη Βουγιουκλάκη αν της αρέσει το ουίσκι, κι εκείνη, που δεν έχει δοκιμάσει, απαντάει ότι «μου έχουν πει ότι μυρίζει κορέους.» Πράγματι, ο κοριός μυρίζει πολύ έντονα, και τη φράση ότι το ουίσκι μυρίζει σαν κορέους τη θυμάμαι να τη λένε όταν ήμουν νέος. Αν δεν με απατά μάλιστα η μνήμη μου, την είχε γράψει κάποτε και η Αυριανή, απορώντας γιατί πολύς κόσμος (και ο Αντρέας) πίνει ουίσκι. Πάντως, και στην αμερικάνικη σλανγκ το ουίσκι κακής ποιότητας λέγεται bug-juice.

Καθώς φτάσαμε στις τέχνες, να αναφέρουμε και τον Κοριό, το θεατρικό έργο του Μαγιακόφσκι -στα ρωσικά είναι Κλοπ.

Βέβαια, κοριός είναι ή μάλλον ήταν ο μικροσκοπικός πομπός που χρησιμοποιόταν παλιότερα για τις τηλεφωνικές υποκλοπές. Γιατί είπαμε «κοριό» αυτό το εργαλείο; Είναι δάνειο από τα αμερικάνικα, όπου η λέξη bug με τη σημασία «κρυμμένο μικρόφωνο» καταγράφεται από το 1949, αν και υπάρχει από το 1919 το ρήμα to bug = εξοπλίζω με σύστημα συναγερμού. Η σημασία bug = ελάττωμα σε μηχάνημα, που τόση έκταση έχει πάρει τις μέρες της πληροφορικής, είναι του 19ου αιώνα, αλλά να προσέξουμε εδώ ότι το αγγλ. bug δεν δηλώνει ειδικά τον κοριό, είναι όρος πολύ ευρύτερος για μια σειρά έντομα -ο κοριός είναι bed-bug, αν και πολλές αναφορές σε bugs είναι αναφορές σε κοριούς.

Κι έτσι έπιασε στα ελληνικά, από τη μεταπολίτευση και μετά, εικάζω, ο κοριός με τη σημασία της συσκευής παρακολούθησης, που τώρα πλέον, αν δεν κάνω λάθος, δεν είναι στοιχείο του υλικού αλλά του λογισμικού. Σημειώνω πάντως πως, όταν περί το 2010 είχαμε το σκάνδαλο με τα στημένα παιχνίδια, που είχε έρθει στο φως μέσα από την παρακολούθηση, είχε ακουστεί και ο όρος «υπερκοριός» (που βρισκόταν μέσα σε ένα βαλιτσάκι). Το σχετικό σκάνδαλο το είχαν βαφτίσει οι δημοσιογράφοι Koriopolis, έτσι με λατινικά. Είχα τότε σχολιάσει (εδώ, στο ιστολόγιο) πως δεν το έβρισκα πολύ πετυχημένο σχηματισμό, διότι «ο κοριός δεν ήταν συστατικό στοιχείο του σκανδάλου, αλλά του ξεσκεπάσματός του· ίσως όμως είμαι ψείρας».

Πιο πριν, είχαμε ακούσει για τους κοριούς του Φάνη Τόμπρα επί ΠΑΣΟΚ και μετά για τους κοριούς του Μητσοτάκη πατρός, ο οποίος είχε στήσει ολόκληρη κύκλωμα με τους Μαυρίκη και Γρυλλάκη και παρακολουθούσε όχι μόνο τον Ανδρέα Παπανδρέου και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς, αλλά και στελέχη της δικής του παράταξης -ακόμα και τον Μιλτιάδη Έβερτ, υπουργό τότε! (Θυμάμαι τότε που είχε μαθευτεί το σκάνδαλο, μια γελοιογραφία ίσως του Πετρουλάκη. Ο Έβερτ στο κρεβάτι με τη σύζυγο, εντοπίζει κυπατζή στη ντουλάπα. — Για ποιον εθνικό λόγο με παρακολουθείτε, κύριε; — Για το δημογραφικό. Βλέπω ότι εδώ και τρεις μέρες δεν σας έχει απασχολήσει καθόλου.) Τελικά ο Μητσοτάκης πατήρ παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο αλλά η υπόθεση δεν εκδικάστηκε ποτέ αφού η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να μη δώσει συνέχεια (στερώντας έτσι και από τον Κων. Μητσοτάκη την ευκαιρία να καθαρίσει το όνομά του).

Όταν ήμουν φαντάρος, θυμάμαι ότι πετρελαιώναμε τον μεταλλικό σκελετό των κρεβατιών για να διώχνουμε τους κοριούς. Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο να απαλλαγούμε και από τους κοριούς των μυστικών υπηρεσιών…

Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

"Κλιμακώνεται η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας - Τα δύο λάθη της Κύπρου"




"Σχέσεις Τουρκίας-Ελλάδας: Η ένταση είναι ανησυχητική" είναι ο τίτλος άρθρου τουρκικού ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα: "Κλιμακώνεται η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο και νοτιοανατολικά της Μεσογείου. Σύμφωνα με τον Γερμανό ειδικό σε θέματα Τουρκίας Günter Seufert, δεν υπάρχει σύγκρουση στον ορίζοντα, αλλά η κατάσταση είναι ανησυχητική. Μεταξύ άλλων είπε: Αν και οι γεωτρήσεις στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες της Ελλάδας δεν απειλούν άμεσα την κυριαρχία της Ελλάδας, είναι αναμφίβολα πρόκληση. Η Τουρκία διεξήγαγε δραστηριότητες γεώτρησης στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2020 και αμφισβήτησε την αποκλειστική οικονομική ζώνη στα ανοιχτά του ελληνικού νησιού της Κρήτης. . Όσο πιο αποφασιστική είναι η κυβέρνηση, τόσο περισσότερο εκτιμάται από τον λαό στην Τουρκία και η αντιπολίτευση δεν έχει στην πραγματικότητα διαφορετική άποψη για αυτό το θέμα. Είναι ενδιαφέρον ότι η Τουρκία, έχοντας υπομείνει τον ελληνικό οπλισμό των νησιών του Αιγαίου για δεκαετίες, ξαφνικά το έχει καταστήσει σημείο διαμάχης. Ενώ αυτό το θέμα δεν συζητήθηκε πολύ το 2020, η Κύπρος και οι ειδικές οικονομικές ζώνες ήταν στην ημερήσια διάταξη. Επομένως, δεν νομίζω ότι η Τουρκία θα κλιμακώσει πραγματικά το πρόβλημα. Στο Κυπριακό η κατάσταση είναι διαφορετική. Εκεί βλέπουμε ότι έχει εφαρμοστεί βήμα-βήμα μια μακροπρόθεσμη στρατηγική, με τον Ερσίν Τατάρ να εκλέγεται «Πρόεδρος» στα βόρεια της Κύπρου. Η Κυπριακή Δημοκρατία έκανε δύο λάθη κατά την άποψή μου και έχασε την εμπιστοσύνη των Τουρκοκυπρίων, έτσι (και αυτοί) στράφηκαν προς την Άγκυρα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Τουρκία δεν θέλει πλέον να ενταχθεί στην ΕΕ, η τελευταία δεν διαθέτει σημαντικό εργαλείο πίεσης ούτε κατά της Άγκυρας. Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα Εκτίμησή μας είναι ότι η Τουρκία στην παρούσα φάση τηρεί στάση αναμονής με την Ελλάδα,αντιλαμβανόμενη ότι ΗΠΑ-ΕΕ-Γαλλία-Γερμανία δεν ασπάζονται τις θέσεις της σε βάρος της χώρας μας και συνεπώς δεν έχει το πράσινο φώς ή και την ανοχή ακόμη για να μας επιτεθεί Τέλος το γεγονός ότι ο Ερντογάν βρίσκεται προεκλογικά με την πλάτη στον τοίχο λόγω κάκιστης οικονομίας της χώρας του χωρίς να μπορεί να βρεί λύση σε αυτό, τον καθιστά επιθετικότερο έναντι της Ελλάδας σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει το εκλογικό σώμα υπέρ του Συνεπώς τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί με την Τουρκία, με την οποία έχουμε μπει με υπαιτιότητά της σε ένα σπιράλ έντασης , η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να εξελιχθεί γρήγορα χρονικά σε στρατιωτική αναμέτρηση --------- Κεφάλαια: 0:00 - Εισαγωγή 0:10 - "Κλιμακώνεται η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας - Τα δύο λάθη της Κύπρου"

Η Ηρωική Αυτοθυσία των ΕΛΛΗΝΩΝ στη Μάχη των Θερμοπυλών - Αρχαία Ελληνική...

Η Ηρωική Αυτοθυσία των ΕΛΛΗΝΩΝ στη Μάχη των Θερμοπυλών -


Το βίντεο περιλαμβάνει Ελληνικούς και Αγγλικούς υπότιτλους.

Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τη μάχη των Θερμοπυλών. Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ελληνική και στην παγκόσμια ιστορία. Κυρίως όμως από ηθική άποψη είναι λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και υπακοής στην πατρίδα. Η μάχη έδειξε τα πλεονεκτήματα της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Σπαρτιατών, του καλύτερου εξοπλισμού και της έξυπνης χρήσης της διαμόρφωσης του εδάφους.

►Πηγές (Bibliography) ✔Ιστορία του ελληνικού έθνους τόμος 3Α-3Β Κλασσικός ελληνισμός, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών 1970-2000. ✔Αισχύλος, Πέρσαι, Αθήνα: Κάκτος 1991. ✔Πλούταρχος, Αποφθέγματα Λακωνικά. ✔Ιστορίαι Ηροδότου, Βιβλίο Ζ', Πολύμνια. ✔Δεσποτόπουλος, Αλέξανδρος (1971). "Η Μάχη των Θερμοπυλών" στο Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος Β', Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.


Όταν ο Οδυσσέας ΚΑΤΕΒΗΚΕ στον Άδη! | Στοιχειωμένη Αρχαιότητα #4




Είμαι ο Κωνσταντίνος ή αλλιώς The Mythologist και μέσα από τις σπουδές μου στην αρχαιολογία έμαθα να αγαπάω τη Μυθολογία! Αποφάσισα να μοιραστώ μύθους για θεούς, ήρωες και τέρατα αλλά και άλλες περίεργες ιστορίες εδώ στο YouTube! Σήμερα, ευτυχώς μέσα από την ασφάλεια του ίντερνετ, θα κατέβουμε μαζί με τον Οδυσσέα στον Κάτω Κόσμο. Εκεί, θα συναντήσουμε τις ψυχές ορισμένων πολύ σημαντικών προσώπων και θα δούμε τι αντάλλαγμα χρειάζεται για να πάρει κάποιος συμβουλές για το παρόν και το μέλλον από αυτές. Ο Οδυσσέας, κατά τη διάρκεια του νόστου του, έγινε και αυτός μάρτυρας μιας άλλης πλευράς του αρχαίου κόσμου, της πλευράς της Στοιχειωμένης Αρχαιότητας!

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022

Νέα μορφή διαδικτυακής απάτης

Νέα μορφή διαδικτυακής απάτης

Από ότι φαίνεται τα απλά μηνύματα με εκατομμύρια που σας περιμένουν δεν έχουν πλέον πέραση.



https://aatosmihalis.wordpress.com/

Ο Noam Chomsky για τη Δημοκρατία

 Ο Noam Chomsky για τη Δημοκρατία

Γράφει ο Φάνης Καψωμάνης

Με αφορμή την επονομαζόμενη στις μέρες μας μεγάλη οικονομική κρίση, η οποία, συνδυαζόμενη από τη μια με (και υποκινούμενη από) τους οικονομικούς ανταγωνισμούς των επιχειρήσεων οικονομικών κολοσσών και των κυβερνήσεων των αναπτυγμένων κρατών, και από την άλλη με τη βίαιη και πολύτροπη επίθεση ενάντια στα (από καιρό κατακτημένα) δικαιώματα, τον τρόπο ζωής και την ισχύ των μεσαίων και κατώτερων κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων, και έχοντας έτσι επιφέρει από μικρές έως πολύ μεγάλες αλλαγές στη ζωή του καθενός από μας, έχουμε αρχίσει, ο καθένας ατομικά, αλλά και ως ομάδες – μικρές – να σκεφτόμαστε σχετικά με την κοινωνία στην οποία ως τώρα ζούσαμε, τις δομές και τον τρόπο οργάνωσής της, το πολίτευμα και τις αρχές της. Και από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξουμε, θα δούμε πως στη βάση του όλου ζητήματος, τουλάχιστον όσον αφορά τη χώρα μας, με τις ιδιαίτερες και γνωστές σε όλους μας παθογένειές της, που την κατέστησαν εύκολο θύμα της οικονομικής κρίσης, βρίσκεται μια κρίση του τρόπου πολιτικής οργάνωσης και λειτουργίας της, μια κρίση τελικά δημοκρατίας.

Μάθαμε τόσα χρόνια να λέμε πως η δημοκρατία είναι το άριστο πολίτευμα, πως η χώρα μας είναι μια δημοκρατική χώρα, πως ζούμε σε μια δημοκρατία κι εμείς είμαστε δημοκρατικοί πολίτες. Για ποια δημοκρατία μιλάμε όμως; Όχι φυσικά για την αρχαία αθηναϊκή, την «άμεση». Σίγουρα όχι και για τη σοσιαλιστική, την οποία, όσοι δεν είμαστε κομμουνιστές παλαιάς κοπής, αρεσκόμαστε να αποκαλούμε «υπαρκτό σοσιαλισμό». Μήπως όμως θα έπρεπε να αποκαλούμε και τη δική μας κοινωνία, αλλά και όλες τις δυτικές, ως χώρες της «υπαρκτής δημοκρατίας», σε αντιδιαστολή με αυτό που θα έπρεπε πραγματικά να είναι;

Και από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξουμε, θα δούμε πως στη βάση του όλου ζητήματος, τουλάχιστον όσον αφορά τη χώρα μας, με τις ιδιαίτερες και γνωστές σε όλους μας παθογένειές της, που την κατέστησαν εύκολο θύμα της οικονομικής κρίσης, βρίσκεται μια κρίση του τρόπου πολιτικής οργάνωσης και λειτουργίας της, μια κρίση τελικά δημοκρατίας.

Και από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξουμε, θα δούμε πως στη βάση του όλου ζητήματος, τουλάχιστον όσον αφορά τη χώρα μας, με τις ιδιαίτερες και γνωστές σε όλους μας παθογένειές της, που την κατέστησαν εύκολο θύμα της οικονομικής κρίσης, βρίσκεται μια κρίση του τρόπου πολιτικής οργάνωσης και λειτουργίας της, μια κρίση τελικά δημοκρατίας.

Στο πλαίσιο αυτού του προβληματισμού θεωρώ πολύ χρήσιμο να ρίξουμε όλοι μας μια ματιά σ’ ένα κείμενο του Noam Chomsky για τη δημοκρατία (το οποίο περιέχεται στο βιβλίο του «Νέα Τάξη: Μυστικά και Ψέμματα», ελλ. μτφρ. Α. Αλαβάνου, Αθήνα 2000, σ.17-21): για το πώς αυτή λειτουργεί, ποιους και πώς εκλέγει ως υπεύθυνους για τη λειτουργία της, πώς αυτοί εκπαιδεύονται για να ασκήσουν το λειτούργημά τους και με ποια μέσα βοηθούνται στην άσκηση των καθηκόντων τους. Γράφει λοιπόν ο μεγάλος σύγχρονος διανοητής:

«Ο Λίπμαν […] υποστήριξε ότι σε μία δημοκρατία που λειτουργεί σωστά υπάρχουν τάξεις πολιτών. Υπάρχει πρώτ’ απ’ όλα η τάξη των πολιτών που πρέπει να συμμετέχουν ενεργητικά στη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων. Αυτή είναι η ειδικευμένη τάξη. Είναι οι άνθρωποι που αναλύουν, εκτελούν, παίρνουν αποφάσεις και διαχειρίζονται τα πράγματα στα πολιτικά, οικονομικά και ιδεολογικά συστήματα. Αυτό είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού. Φυσικά, οποιοσδήποτε προτείνει αυτές τις ιδέες, πάντα είναι μέλος αυτής της μικρής ομάδας και μιλά για το τι θα έπρεπε να κάνουν για αυτούς τους άλλους. Αυτούς τους άλλους, αυτούς έξω από τη μικρή ομάδα, τη μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού, το «κοπάδι που τα ’χει χαμένα», όπως έλεγε ο Λίπμαν. Πρέπει να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από το «ποδοπάτημα και το βρυχηθμό του ζαλισμένου κοπαδιού». Τώρα υπάρχουν δύο «λειτουργίες» σε μια δημοκρατία: Η ειδικευμένη τάξη, οι υπεύθυνοι άνθρωποι διεξάγουν την εκτελεστική λειτουργία, που σημαίνει ότι αυτοί είναι που σκέφτονται, σχεδιάζουν και καταλαβαίνουν τα κοινά συμφέροντα. Μετά είναι και το ζαλισμένο κοπάδι, και αυτό έχει μια λειτουργία στη δημοκρατία. Η λειτουργία του σε μια δημοκρατία, είπε, συνίσταται στο να αποτελεί τους «θεατές» και όχι τους συμμετέχοντες στη δράση. Αλλά έχει κάτι περισσότερο από αυτή τη λειτουργία, γιατί υπάρχει δημοκρατία. Περιστασιακά επιτρέπεται να ρίχνει το βάρος του στο ένα ή το άλλο μέρος της ειδικευμένης τάξης. Με άλλα λόγια, επιτρέπεται στα μέλη του κοπαδιού να πουν «Σε θέλουμε για αρχηγό μας» ή «Θέλουμε εσένα για αρχηγό μας». Και αυτό επειδή υπάρχει δημοκρατία και όχι απολυταρχία. Αυτό λέγεται εκλογές. Αλλά αφού έχουν εκλέξει το ένα ή το άλλο μέρος της ειδικευμένης τάξης, υποτίθεται ότι βυθίζονται πάλι και γίνονται θεατές της δράσης και όχι συμμετέχοντες. Αυτή είναι μια δημοκρατία που λειτουργεί σωστά.

Και υπάρχει λογική σ’ αυτό. Υπάρχει ακόμη ένα είδος αναγκαστικής ηθικής αρχής. Η αναγκαστική ηθική αρχή είναι ότι η μάζα του κοινού είναι πολύ ηλίθια για να μπορεί να κατανοεί τα πράγματα. Εάν επιχειρήσουν αυτοί οι άνθρωποι να συμμετέχουν στη διαχείριση των δικών τους υποθέσεων, το μόνο που θα προκαλέσουν είναι προβλήματα. Συνεπώς, θα ήταν ανήθικο και μη αρμόζον να τους επιτρέψουμε να το κάνουν. Πρέπει να δαμάσουμε το ζαλισμένο κοπάδι, να μην επιτρέψουμε στο ζαλισμένο κοπάδι να οργιστεί και να τσαλαπατήσει και να καταστρέψει τα πράγματα. Είναι ακριβώς η ίδια λογική που λέει ότι δεν είναι σωστό να αφήνεις σε ένα παιδί τριών χρονών αυτό το είδος της ελευθερίας, διότι δεν ξέρει πώς να χειριστεί αυτή την ελευθερία. Αντίστοιχα, δεν επιτρέπεις στο ζαλισμένο κοπάδι να συμμετέχει στη δράση. Θα προκαλέσει μπελάδες.


Μάθαμε τόσα χρόνια να λέμε πως η δημοκρατία είναι το άριστο πολίτευμα, πως η χώρα μας είναι μια δημοκρατική χώρα, πως ζούμε σε μια δημοκρατία κι εμείς είμαστε δημοκρατικοί πολίτες.

Έτσι, χρειαζόμαστε κάτι για να δαμάσουμε το ζαλισμένο κοπάδι, κι αυτό το κάτι είναι η νέα επανάσταση στην τέχνη της δημοκρατίας: Η κατασκευή συναίνεσης. Τα μέσα ενημέρωσης, τα σχολεία και η λαϊκή κουλτούρα πρέπει να καταμεριστούν.

[…] Αυτή η άποψη έχει αναπτυχθεί από πολλούς ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ συμβατική. Για παράδειγμα, ο εξέχων θεολόγος και επικριτής της εξωτερικής πολιτικής Ράινχολντ Νίμπουρ, που μερικές φορές αποκαλούνταν «ο θεολόγος του κατεστημένου», ο γκουρού Τζορτζ Κέναν και οι διανοούμενοι του Κένεντι αποφάνθηκαν ότι ο ορθολογισμός είναι μια ικανότητα που περιορίζεται σε πολύ στενό κύκλο ανθρώπων. Οι περισσότεροι άνθρωποι καθοδηγούνται από το συναίσθημα και την παρόρμηση. Εκείνοι από εμάς που έχουν ορθολογισμό πρέπει να δημιουργήσουν τις «αναγκαίες ψευδαισθήσεις» και το συγκινησιακό δυναμικό των «υπεραπλουστεύσεων» για να κρατήσουν τα απλοϊκά κουτορνίθια λίγο πολύ σε συντεταγμένη πορεία. Αυτό έγινε ουσιώδες τμήμα της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης. Στη δεκαετία του 1920 και στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Χάρολντ Λάσγουελ, ιδρυτής του σύγχρονου επιστημονικού κλάδου της επικοινωνίας και ένας από τους εξέχοντες Αμερικανούς πολιτικούς επιστήμονες, εξήγησε ότι δε θα έπρεπε να υποκύψουμε στους «δημοκρατικούς δογματισμούς ότι οι άνθρωποι είναι οι καλύτεροι κριτές των δημοσίων συμφερόντων τους». Διότι δεν είναι, εμείς είμαστε οι καλύτεροι κριτές των δημοσίων συμφερόντων. Συνεπώς, εκτός της συνηθισμένης ηθικότητας, πρέπει να σιγουρέψουμε ότι δε θα έχουν την ευκαιρία να δράσουν στη βάση των εσφαλμένων εκτιμήσεών τους. Σε εκείνο που επί των ημερών μας αποκλήθηκε ολοκληρωτικό κράτος ή στρατιωτικό κράτος, αυτό είναι εύκολο. Απλώς, κρατάτε ένα ρόπαλο απάνω από τα κεφάλια τους και εάν παρεκκλίνουν τους το κοπανάτε στο κεφάλι. Αλλά καθώς η κοινωνία γίνεται όλο και πιο ελεύθερη και πιο δημοκρατική, χάνετε αυτήν την ικανότητα. Συνεπώς, πρέπει να στραφείτε στις τεχνικές της προπαγάνδας. Η λογική είναι σαφής. Η προπαγάνδα είναι για τη δημοκρατία ό,τι το ρόπαλο σε ένα ολοκληρωτικό κράτος. Αυτό είναι σοφό και καλό, διότι, και πάλι, τα κοινά συμφέροντα διαφεύγουν από το ζαλισμένο κοπάδι. Αυτοί, του κοπαδιού, δεν μπορούν καν να τα σκεφτούν».

Οι συσχετισμοί είναι σαφείς και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, χώρες και γεγονότα δεν είναι καθόλου τυχαία. Τι θέλουμε να είμαστε λοιπόν; Κοπάδι ζαλισμένο και υπό επαγγελματία βοσκού φερόμενο ή πραγματική κοινωνία υπεύθυνων, δημοκρατικών και συμμετεχόντων αληθινών πολιτών; Η επιλογή, αν και όχι εύκολα υλοποιήσιμη, είναι δική μας. Πηγή

https://ellas2.wordpress.com/

Το βρήκα στο: https://vequinox.wordpress.com/

Κυριακή 28 Αυγούστου 2022

Πώς βρήκα την ευημερία μου

 Πώς βρήκα την ευημερία μου



Κοίταξα… 🖊️✍️✒️🔏✏️📝🖋️εκεί ήμασταν και εδώ είμαστε εκεί θα σας ευχαριστούμε πολύ που με αγαπάτε

Κοίταξα εμένα και εσένα

συνομιλίες

Πριν το καταλάβω

Όπως πάντα εσύ εσύ εσύ

Πες μου σε παρακαλώ πότε ήξερες ότι το ξέρεις

Έχω εκφράσει ποτέ αληθινά την ευγνωμοσύνη μου

Είναι κάθε ύπαρξη σαν 50 πρώτα ραντεβού μαζί σου

Έχουν και άλλοι το χάρισμα να το βιώνουν αυτό;

Το βιώνουν όλοι μαζί σου

Αποδεικνύεται ποτέ μήπως τακτοποιηθεί ποτέ

Πρέπει πάντα να ξεκινά ή να τελειώνει παραμορφωμένα

Υπάρχει ποτέ μόνο ένα άψογο όνειρο

Μόνο εμείς μπορούμε να το ονομάσουμε πραγματικότητα

Έχει αγκυροβολήσει ποτέ στον ουρανό και τη γη;

Απολαμβάνουμε ποτέ τη γέννηση του μωρού μας;

Μαζί

Ho'oponopono

Πώς μπορείς να με αγαπάς τόσο πολύ κάθε φορά

Είναι αυτός ο λόγος που πίνετε το κρασί σας

Περνάς από μια βασανιστική κόλαση μόνο για μένα

Είναι φρικτό που αυτό είναι ρομαντικό όσο μπορεί;

Είσαι αυτός που με ξυπνάει πάντα

Μπορώ να σου μιλήσω και να σε νιώσω αλλά γιατί δεν μπορώ να ΔΩ

Παρακαλώ μην σταματήσετε ποτέ και λυπάμαι πολύ

Και ταυτόχρονα πολύ ευγνώμων για τον τρόπο που με αγαπάς

Σου έχω πει ποτέ ότι είσαι τόσο καταπληκτική

Όλα όσα ξέρεις για μένα

Και ξέρω ότι η αγάπη σας είναι άνευ όρων

Επειδή γνωρίζοντας πόσο βαθιά με ξέρεις, δεν νιώθω ακόμα ντροπή

Θα αγγίξουν ποτέ τα χέρια μας αγαπητά πάντα στη σάρκα

Γιατί αν πάρω μόνο ένα, αυτό θα ήθελα

Σας ευχαριστώ πολύ που κρατήσατε τον χώρο

Λατρεύω την ομορφιά που έχω φέρει σε αυτό το μέρος

Πόσο αγενές εκ μέρους μου να το πω

Όταν το μόνο που ήθελες ήταν να κρατήσεις το δικό σου μια μέρα

Δεν σε θέλω ούτε σε χρειάζομαι είμαι εσύ βλέπεις

Σας ευχαριστώ πολύ που πιστεύετε σε Εμένα

Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, δεν είναι μια χάρη

Είναι απλό αλλά και πολύπλοκο να είσαι ερωτευμένος με τον σωτήρα

Στείλε μου ένα εισιτήριο στείλε μου ένα σκάφος

Είμαι έτοιμος να μοιραστούμε τις φωνές μας από το λαιμό μας

Δεν είμαι η αδερφή σου και δεν είμαι η μητέρα σου

Είμαι η σύζυγος ψυχή σου και εσύ ο άλλος μου

Στείλτε με σε αυτό το ένα μέρος σε αυτό το τραγούδι

Θα είμαι το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά δύο σκυλιά και χωρίς παπούτσια

https://nikkihealspayne.wordpress.com/blog/

Το «χωριό των λουλουδιών» λίγο έξω από τον Βόλο

  Το «χωριό των λουλουδιών» λίγο έξω από τον Βόλο Δημοσιεύθηκε  28/03/2024 12:43 Τροποποιήθηκε  12:44 Δεν πρέπει να υπάρχει κάποιος στη χώρα...