69 φόνοι σε 80 λεπτά – Λεπτό προς λεπτό η σφαγή των παιδιών στη Νορβηγία, από τον ακροδεξιό εθνικιστή Αντέρς Μπρέιβικ

69 φόνοι σε 80 λεπτά – Λεπτό προς λεπτό η σφαγή των παιδιών στη Νορβηγία, από τον ακροδεξιό εθνικιστή Αντέρς Μπρέιβικ Λεπτό προς λεπτό η σφαγή των παιδιών στη Νορβηγία, από τον ακροδεξιό εθνικιστή Αντέρς Μπρέιβικ

«Κοίτα τα ονόματα των αρχαίων Νορβηγών που ζουν μέσα στα έπη,

Που είναι πάντα δίπλα μας, αν και νεκροί αιώνες,

Σε χαιρετούμε περήφανε ηγέτη μας Vidkun Quisling,

Αρχηγέ του κράτους και των στρατιωτών»

Ύμνος Νορβηγών εθνικιστών Νεοναζί

22 Ιουλίου 2011, Όσλο, λεωφόρος Munke Dam. Ώρα17.40

Το κινητό τηλέφωνο του Trodd Blattmann, χτυπούσε σα δαιμονισμένο. Ευτυχώς ο Trodd, είχε προβλέψει κάτι τέτοιο, και το είχε βάλει στο αθόρυβο. Η συσκευή δονούνταν μέσα στην τσέπη του σακακιού του αλλά δεν μπορούσε να απαντήσει. Είχε μια εξαιρετικά σημαντική σύσκεψη. Χαμήλωσε το βλέμμα του κάτω από το γραφείο και με τρόπο έβγαλε το κινητό και είδε ποιος τον καλεί. Η οθόνη έγραφε «Torjus», και μια εφηβική φάτσα του έβγαζε τη γλώσσα. Ο γιος του.

«Θα του τηλεφωνήσω αργότερα» σκέφτηκε ο Trodd και συνέχισε να κοιτάζει τον προτζέκτορα στη σκοτεινή αίθουσα συσκέψεων. Ύστερα από λίγο η δόνηση σταμάτησε και ένα σιγανό «μπιιιιπ» τον ενημέρωσε ότι ο μικρός, του άφησε μήνυμα στον τηλεφωνητή.

Με το δεξί του χέρι έπαιζε νευρικά το στυλό του επάνω στα χαρτιά με τις σημειώσεις του και με το αριστερό του, συνέχιζε να χαϊδεύει το κινητό μέσα στην τσέπη του. Ξαφνικά, η πόρτα της αίθουσας άνοιξε με ορμή και χτύπησε στον τοίχο με θόρυβο. Κάποιοι μέσα στην αίθουσα τρόμαξαν και πετάχτηκαν από τις καρέκλες. Ο διευθυντής του Trodd, σταμάτησε την παρουσίαση στο video wall και κοίταξε αυστηρά ποιος διέκοψε.

Μια γραμματέας σε έξαλλη κατάσταση, με δάκρυα στα μάτια, εισέβαλλε και κατάφερε να ψελλίσει πριν σωριαστεί σχεδόν λιπόθυμη σε μια καρέκλα: «Τα παιδιά μας…Σκοτώνουν τα παιδιά μας… Ανοίξτε την τηλεόραση»

Σε κλάσματα δευτερολέπτου τα φώτα άναψαν, τα στόρια τραβήχτηκαν και όλοι προσπαθούσαν να καταλάβουν τι είχε συμβεί. Κάποιος έψαχνε το τηλεκοντρόλ για την οθόνη. Ο Trodd δίχως να δώσει σημασία, βρήκε ευκαιρία, σηκώθηκε απομακρύνθηκε από τον πανικό της αίθουσας και τηλεφώνησε στον γιο του. «Ο συνδρομητής βρίσκεται εκτός σύνδεσης», τον ενημέρωσε η ηχογραφημένη γυναικεία φωνή της Telenor.

«Τον αλητάμπουρα» είπε και χαμογέλασε καθώς σκέφτηκε τον γιο του να βρίσκεται αγκαλιά με κάποια κοπέλα και να απολαμβάνουν το δροσερό νερό της λίμνης Tyrifjorden στο νησί Utoya, όπου είχε πάει με μεγάλη παρέα, στην κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος, που γινόταν κάθε χρόνο αυτή την εποχή.

Αποφάσισε να καλέσει τον τηλεφωνητή του. Η ίδια ηχογραφημένη γυναικεία φωνή της Telenor τον ενημέρωσε ότι είχε ένα νέο μήνυμα. Εκείνο το απόγευμα της 22ας Ιουλίου στις 17.58 ακριβώς, η φωνή του 17χρονου γιου του που έκλαιγε στον τηλεφωνητή θα στοίχειωνε για πάντα τον Trodd.

«Μπαμπά, μπαμπά μου μας πυροβολούν εδώ. Μας σκοτώνουν. Πες μου τι να κάνω; Που να κρυφτώ; Γίνεται σφαγή. Βοήθησε με…»

22 Ιουλίου 2011 Νησάκι Utoya Βορειοδυτικά του Όσλο 16.40

Η 16χρονη Asta Dahl, είχε κάθε λόγο να είναι ευτυχισμένη. Τα σχολεία είχαν τελειώσει, και εκείνη είχε ήδη επιλέξει τη σχολή που ήθελε να μπει στο πανεπιστήμιο. Τώρα απολάμβανε μαζί με τις φίλες της, ένα υπέροχο απόγευμα στο καταπράσινο από τα έλατα νησί Utoya.

Η Asta μπορεί να μην ήταν ξανθιά σαν Νορβηγίδα αλλά τα πράσινα μάτια της σε συνδυασμό με τα σκούρα καστανά μαλλιά της, και το ανοιχτόχρωμο δέρμα της, έκαναν τα βλέμματα να μην μπορούν να την προσπεράσουν. Όλη την ώρα χαμογελούσε. Ξεντύθηκε και έμεινε μόνο με το μαγιό της. Θα έκανε μια μεγαλοπρεπέστατη βουτιά στα σκούρα νερά της λίμνης και μετά θα έβγαινε, θα πήγαινε στη σκηνή της για να αλλάξει και το βράδυ όλοι μαζί θα έψηναν λουκάνικα στη φωτιά, θα έπιναν παγωμένες μπύρες και θα άκουγαν τις διάφορες μπάντες να παίζουν μουσική.

Η Asta ήταν μέλος της νεολαίας του Εργατικού κόμματος. Της άρεσε που ήταν Νορβηγίδα. Ζούσε σε μια κοινωνία ανεκτική, ευαίσθητη, σοβαρή, δίχως κόμπλεξ. Μια κοινωνία που ευημερούσε.

Δεν είχε προλάβει να κάνει δυο βήματα στα στρογγυλά βότσαλα, όταν άκουσε απανωτούς πυροβολισμούς. Δεν κατάλαβε τι γινόταν. «Ποιος ηλίθιος σκάει στρακαστρούκες και χαλάει την υπέροχη αυτή ηρεμία», είπε προς τις φίλες τις, που κοίταζαν εμβρόντητες στα αριστερά εκεί που τελειώνει το δάσος και αρχίζει η παραλία.  

Με την άκρη του ματιού της είδε παιδιά να τρέχουν. Σταμάτησε και έκανε σκίαστρο με το χέρι της. Προσπάθησε να δει καλύτερα. Άκουσε ουρλιαχτά. Τα παιδιά που έτρεχαν έπεφταν κάτω το ένα μετά το άλλο. Οι φίλες της, δίπλα άρχισαν να στριγγλίζουν. Κάποιος μαυροντυμένος σαν αστυνομικός με ψυχραιμία τα πυροβολούσε. Όταν κάποιο παιδί έπεφτε, ο μαυροντυμένος στεκόταν από πάνω του και του έριχνε τη χαριστική βολή στο κεφάλι. Ύστερα συνέχιζε στο επόμενο θύμα του. Με το τουφέκι πυροβολούσε και με το πιστόλι αποτελείωνε. Και όλο και ερχόταν προς το μέρος της.

Η 16χρονη κοπέλα συνειδητοποίησε ότι τα πόδια της ήταν μέχρι τον αστράγαλο στο νερό. Τα δάχτυλα της είχαν γαντζωθεί στη λάσπη και τα χαλίκια. Δεν μπορούσε να ξεκολλήσει. Κοίταξε το νερό. Είχε αρχίσει να αλλάζει χρώμα. Γινόταν κόκκινο. Ρυάκια αίματος έτρεχαν από κάθε σημείο της παραλίας που πέρασε ο αστυνομικός και χύνονταν στη λίμνη.

«Σκέψου γρήγορα, θα πεθάνεις» ψιθύρισε στον εαυτό της και σε κλάσματα του δευτερολέπτου, πήδηξε πίσω σε κάτι μεγάλους θάμνους που έγλυφαν το νερό. «Είσαι ασφαλής εδώ. Μην κουνιέσαι, μην ανασαίνεις» σκέφτηκε. Οι θάμνοι ήταν αγκαθωτοί και εκείνη είχε χωθεί μέσα τους ολόκληρη σαν να ήταν μικρό πουλί. Τα αγκάθια είχαν ξεσκίσει τις σάρκες της και από παντού έτρεχε αίμα. «Μην ανασαίνεις, μην κουνιέσαι, θα ζήσεις» άκουσε τη φωνή της να της λέει και χώθηκε ακόμη βαθύτερα. Οι πληγές την έτσουζαν. Άκουσε βήματα από στρατιωτικές αρβύλες επάνω στα χαλίκια. Ο αστυνομικός είχε πλησιάσει. Ήταν σχεδόν δίπλα της. Έβλεπε την πλάτη του. Είδε καθαρά την Indrida και την Beate, τις φίλες της, να έχουν γονατίσει μπροστά στον άνδρα και να έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά. Έκλαιγαν σχεδόν υστερικά. Εκείνος σφύριζε έναν σκοπό που είχε ακούσει πολλές φορές η Asta σε ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση. Τις κοίταζε αδιάφορα.

«Πάνω στη γη ανθίζει ένα μικρό λουλούδι που λέγεται Έρικα.» Ο αστυνομικός σταμάτησε να σφυρίζει και άρχισε να το τραγουδάει τώρα. Όλο και πιο δυνατά:

«Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein und das heißt ντουμ ντουμ, Erika.

Heiß von hunderttausend kleinen Bienelein wird umschwärmt, ντουμ, ντουμ, Erika»

Το τραγούδι σταμάτησε ξαφνικά όπως άρχισε. «Τσούλες, πουτάνες, κομμούνια, ήρθατε να πηδηχτείτε στο νησί με τους άλλους άπλυτους εεε;» Μπορούσε να διακρίνει τον άνδρα που μιλούσε. Ήταν ξανθός, κοντοκουρεμένος και λίγο γεματούλης.

«Καταστρέφετε την χώρα μου πουτάνες των αράπηδων και των Εβραίων» είπε ο άνδρας και έφερε το πιστόλι του στο πρόσωπο της Beate. Πυροβόλησε εξ επαφής. Η ξανθιά Beate τινάχτηκε προς τα πίσω και δεν κουνήθηκε. Η Ingrida, κατακόκκινη στο πρόσωπο, από το χυμένο αίμα και τα μυαλά της φίλης της, άρχισε να ουρλιάζει. «Σκάσε, εχθρέ της λευκής φυλής» είπε ο άνδρας και πυροβόλησε ξανά.

Τα μάτια της Asta, τρεμόπαιξαν και η κύστη της άδειασε από τον ανείπωτο φόβο. Διέκρινε το πόδι της καλύτερης της φίλης να τινάζεται σπασμωδικά 4 φορές καθώς η ψυχή της, εγκατέλειπε με βία το κορμί της. Μετά σιωπή. Δάγκωσε τα χείλη της για να μην αρχίζει να ουρλιάζει. Τα μάτωσε. Ο μαυροντυμένος κίνησε να φύγει, μα ξαφνικά σαν να απολάμβανε όλο αυτό που γινόταν, σαν να ηδονιζόταν με τον τρόμο και τον θάνατο που έσπερνε, λες και ήξερε ότι κάποιος κρυβόταν στους θάμνους, γύρισε και κοίταξε προς το μέρος της. «Βγες έξω τσουλάκι, νομίζεις ότι δε σε έχω δει;»

Η Asta δεν κουνήθηκε. «Μην ανασαίνεις θα σωθείς» δάγκωσε περισσότερο τα χείλια της. Ο μαυροντυμένος άνδρας όπλισε το ντουφέκι, το έβαλε στο «κατά ριπάς» και πυροβόλησε στον θάμνο. Η Asta δολοφονήθηκε μια εβδομάδα πριν γίνει 17 χρονών. Οι αστυνομικοί που έφτασαν αργότερα το νησί, χρειάστηκε να κλαδέψουν τον μεγάλο αγκαθωτό θάμνο για να απεγκλωβίσουν το κορμί της.

Ο επιθεωρητής Christer Yacobsen, που υπηρετούσε στην Politiets Overvakningstjeneste (στην Ασφάλεια) είχε τη φήμη του «σκληρού μπάτσου» δεν άντεξε και άδειασε το στομάχι του, δίπλα στον θάμνο. Έκλαιγε σαν μικρό παιδάκι από όλο αυτό το μακελειό που είχαν αντικρύσει τα μάτια του.

20 Ιουλίου 2011 περιοχή Grunerlokka, οδός Stolmakergata, Νο 19

Το κουδούνι της εξώθυρας χτύπησε και ύστερα από λίγο ακούστηκε ο τραχύς ήχος που της επέτρεπε να ανοίξει. Ο ταχυδρόμος ανέβηκε μέχρι τον τρίτο όροφο με τα πόδια γιατί το ασανσέρ έγραφε «Προσοχή Βλάβη», προκειμένου να παραδώσει το συστημένο δέμα. Ο κοντοκουρεμένος, σχεδόν καραφλός άνδρας, δεν άνοιξε ολόκληρη τη πόρτα του. Άπλωσε το χέρι του, πήρε το δέμα, έβαλε την υπογραφή του και αγενώς την έκλεισε στα μούτρα του έκπληκτου υπάλληλου της κρατικής υπηρεσίας ταχυδρομείων της Νορβηγίας.

Ο άνδρας αγκάλιασε το δέμα. Το μύρισε, το φίλησε και με τελετουργικές κινήσεις άρχισε να το ξετυλίγει. Από μέσα έβγαλε μια στρατιωτική στολή. Σχεδόν βούρκωσε. Θα την φορούσε και θα γινόταν ο σταυροφόρος που θα έσωζε τη λευκή φυλή από τους αράπηδες, τους Ισλαμιστές, τα κομμούνια, τους προοδευτικούς, τους Εβραίους και τους πούστηδες. «Όχι τους πούστηδες Άντερς, θυμήσου που σε κορόιδευαν τα παιδιά στο σχολείο. Τα βρωμοκομμούνια» σκέφτηκε.

Με αργές κινήσεις την φόρεσε και πόζαρε στη φωτογραφική μηχανή με τον χρονοδιακόπτη. Όχι δεν ήταν κάποιος μπαρουτοκαπνισμένος στρατιώτης που οι μάχες του είχαν σαλέψει το μυαλό. Ήταν ένας νεοναζί, ημιμαθής, ακροδεξιός εθνικιστής που πίστευε στην ανωτερότητα του αίματος, που λάτρευε τον Αδόλφο Χίτλερ, που στο μυαλό του είχε μπερδέψει την Σκανδιναβική μυθολογία, που νόμιζε ότι ήταν ο «γιος του Όντιν», που είχε προορισμό του τη Θούλη και που φυσικά χιαρετούσε ναζιστικά, όπως άλλωστε όλα τα αδέρφια του στην υπόλοιπη Ευρώπη και κυρίως στα νοτιοανατολικά Βαλκάνια.

Τη στολή μαζί με όλα τα παράσημα που τη συνόδευαν, την είχε αγοράσει από το ebay για 450 ευρώ. Μετά τις απαραίτητες πόζες ξεντύθηκε. Έμεινε γυμνός. Δίπλωσε τη στολή προσεκτικά και κατευθύνθηκε στο βρώμικο υπνοδωμάτιο του.

Άνοιξε την ντουλάπα του. Από μέσα έβγαλε ένα βαρύ πακέτο. Το πήρε αγκαλιά και γυμνός καθώς ήταν κάθισε στο κρεβάτι του. Σαν να βρισκόταν σε ερωτικό παροξυσμό, άφησε τα τρεμάμενα δάχτυλα του, να ακουμπήσουν το παγωμένο μέταλλο ενός ημι-αυτόματου πιστολιού Glock 34, των 9 χιλιοστών και στη συνέχεια σκέφτηκε τη μητέρα του που τον κακοποιούσε όταν ήταν παιδί. Το χέρι του άγγιξε και το ημιαυτόματο τουφέκι Ruger Mini-14. Τα είχε αγοράσει νόμιμα από τη Νορβηγία, ύστερα από μια αποτυχημένη προσπάθεια του να τα αγοράσει με σβησμένους αριθμούς, παράνομα από την Τσεχία, πριν μερικούς μήνες. Τώρα θα έδειχνε σε όλους πόσο δυνατοί είναι οι «λευκοί ιππότες».

Σκέφτηκε πάλι τη μητέρα του που μισούσε και έκλεισε τα μάτια. Όλους τους μισούσε. Μόνο οι εθνικιστές μπορούσαν να τον νιώσουν. Όλα ήταν έτοιμα για αυτό που σχεδίαζε από το 2002 και του είχε στοιχίσει 317.000 ευρώ. Σε δυο μέρες οι άθλιοι προδότες θα μάθαιναν ότι στην Ευρώπη υπάρχουν και πραγματικοί άνδρες εθνικιστές. Σε λίγες ημέρες θα καθάριζε τη χώρα του,  από τους αράπηδες, τους Ισλαμιστές και τους Εβραίους. Λίγο πριν η έκσταση του, κορυφωθεί, σκέφτηκε ένα σύνθημα που έλεγαν τα αδέρφια του στην Ελλάδα: «Για να ξεβρωμίσει ο τόπος»

Ύστερα σηκώθηκε και κατευθύνθηκε γυμνός στο σαλόνι. Άνοιξε την τηλεόραση, συνέδεσε το playstasion στο διαδίκτυο και ένιωσε πραγματικός άνδρας, πραγματικός στρατιώτης παίζοντας Call of Duty Modern Warfare II. Τι και εάν το Υπουργείο Άμυνας της χώρας του τον έκρινε ακατάλληλο για να υπηρετήσει στον στρατό. Φταίνε τα κομμούνια και οι Εβραίοι.

Όσλο 22 Ιουλίου, ημέρα του αιματοκυλίσματος. Ωρα: 14.15

Ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, φόρεσε τη σκούρα μπλε φόρμα της Νορβηγικής αστυνομίας, και από πάνω το μαύρο αλεξίσφαιρο γιλέκο. Όλα αγορασμένα από το ίντερνετ, με γνήσια διακριτικά. Πέρασε το παντελόνι του μέσα στις αρβύλες του και τις έδεσε προσεκτικά για να μπορεί να τρέξει εάν χρειαστεί. Μπήκε στο αυτοκίνητο του, και οδήγησε προς το κέντρο της πόλης.

Δεν έβαλε ραδιόφωνο για να ακούσει μουσική. Σφύριζε έναν σκοπό για κάποιο λουλούδι που το έλεγαν Έρικα και χαμογελούσε στον κόσμο στα φανάρια. Λίγη ώρα πριν, είχε ανεβάσει στο διαδίκτυο την προσωπική του παρακαταθήκη: Μια συλλογή κειμένων με τίτλο «2083: Ευρωπαϊκή Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας». Εμετικά κείμενα γεμάτα μίσος για το διαφορετικό, κείμενα που μιλούσαν για «ξεκαθάρισμα» της Ευρώπης από όλα τα βρωμερά στοιχεία. Και το ξεκαθάρισμα θα το έκαναν οι «λευκοί ιππότες» όπως ήταν και αυτός.

«Μόνο ο τεράστιος ηγέτης της Νορβηγίας Vidkun Quisling, ενδιαφερόταν για αυτή την έρημη χώρα που σαν παχιά αγελάδα βυζαίνουν οι υπάνθρωποι και μολύνουν το αίμα μας» σκέφτηκε και πάτησε απότομα φρένο. Παραλίγο να χτυπήσει μια γυναίκα με μαντίλα που με το παιδί της διέσχιζε τη διάβαση. «Σκατομαντίλες» μονολόγησε, αλλά σαν καλός «αστυνομικός» της χαμογέλασε από το παράθυρο του αυτοκινήτου του.

Πρώτος του στόχος ήταν να παραπλανήσει την αστυνομία και να δημιουργήσει αντιπερισπασμό. Έπρεπε να κάνει κάτι θεαματικό ώστε να απασχοληθούν όλοι οι αστυνομικοί της πόλης και στη συνέχεια με μια βάρκα που είχε ήδη νοικιάσει θα πήγαινε στο νησάκι, όπου τα κομμούνια, οι άπλυτοι, οι Εβραίοι και οι αράπηδες είχαν κατασκηνώσει.

Στο αυτοκίνητο του μετέφερε μια ισχυρότατη βόμβα που είχε κατασκευάσει ο ίδιος. Είχε προμηθευτεί τις πρώτες ύλες και τα χημικά, νόμιμα, αφού διατηρούσε μια φάρμα στην περιοχή της Asta, νότια του Όσλο. Την Breivik Geofarm.

Στάθμευσε στην οδό Akershusstrada λίγο μακρύτερα από την Glacisgata 1, όπου βρίσκεται το κτίριο της Νορβηγού πρωθυπουργού. Το αυτοκίνητο ήταν ακριβώς στο κέντρο του Regjeringskvartalet στην Akersgata. Στο «τετράγωνο» δηλαδή των κυβερνητικών κτιρίων που έβριθε από ζωή και κίνηση εκείνη την ώρα. Ο χαμογελαστός αστυνομικός βγήκε από το όχημα του, άνοιξε το πορτ-μπαγκάζ, έσκυψε, κάτι πείραξε για λίγα δευτερόλεπτα, και στη συνέχεια πήρε από μέσα έναν μεγάλο μαύρο σάκο σαν αυτά που μεταφέρουν κιθάρες, ή όπλα, και με ψυχραιμία απομακρύνθηκε από το σημείο.

Στις 15.26 ακριβώς μια τρομακτική έκρηξη συγκλόνισε την  καρδιά της Νορβηγικής πρωτεύουσας. Οι πάντες αιφνιδιάζονται. Οι ασύρματοι της αστυνομίας ούρλιαζαν για άμεση αποστολή ασθενοφόρων. Ο τόπος είχε γεμίσει κομμένα ανθρώπινα μέλη και σπασμένα τζάμια. Οκτώ αθώοι άνθρωποι δεν επέστρεψαν ποτέ στο σπίτι τους εκείνο το μεσημέρι. Οι τραυματίες δεκάδες. Η αντιτρομοκρατική σε κατάσταση πανικού, είναι σχεδόν βέβαιη ότι Ισλαμιστές τρομοκράτες χτύπησαν το Όσλο σαν απάντηση για τη συμμετοχή της Νορβηγίας στον πόλεμο του Αφγανιστάν.

Ο χαμογελαστός αστυνομικός εκείνη την ώρα έλυνε με ήρεμες κινήσεις, το σχοινί από ένα μικρό ταχύπλοο που είχε νοικιάσει και σφύριζε ένα τραγούδι για κάποιο λουλούδι που το έλεγαν Έρικα. Προηγουμένως, είχε επιβιβαστεί σε άλλο αυτοκίνητο που είχε έτοιμο για αυτό το σκοπό και μέσω της Drammensveien, έστριψε δεξιά στον αυτοκινητόδρομο Ε-16 και έφτασε στη μαρίνα Utvika.

Όταν άκουσε τη μακρινή έκρηξη, σταμάτησε το σφύριγμα του. Έριξε το σάκο μέσα στο σκάφος, χαιρέτησε έναν ηλικιωμένο που ψάρευε με καλάμι λίγο πιο δίπλα στην ξύλινη προβλήτα και με ευκινησία πήδηξε. Δεν ήθελε να πάει γρήγορα και να χρησιμοποιήσει τη μηχανή. Με τα κουπιά κατευθύνθηκε απέναντι στο νησί Utoya. Έμπαινε σε εφαρμογή το δεύτερο μέρος του σχεδίου του. Το πιο αιματηρό, το πιο απεχθές…

Νησί Utoya Ωρα: 17.07

Ο 28χρονος Sverre Bjorkavag, ήταν ο πρώτος που είδε έναν αστυνομικό να πλησιάζει στο νησάκι με ένα μικρό σκάφος, τραβώντας κουπί. «Πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω;» ρώτησε καθώς τον βοηθούσε να δέσει. «Έχουμε το ετήσιο φεστιβάλ της νεολαίας ξέρετε. Έχει συμβεί κάτι;» Την απάντηση δεν την άκουσε ποτέ του. Ο χαμογελαστός αστυνομικός τον πυροβόλησε ενώ ο Sverre, έδενε το σχοινί.

Ο ακροδεξιός εθνικιστής, ο νεοναζί Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, από τις 17.07 μέχρι τις 18.27, εκτέλεσε εν ψυχρώ 69 παιδιά που διασκέδαζαν επάνω στο νησί.

-17.08: έφτασε στην ξύλινη καφετέρια στο κέντρο του μικρού νησιού. Εκεί με προτεταμένο το ντουφέκι διέταξε όλα τα παιδιά που βρισκόντουσαν εκεί να συγκεντρωθούν μέσα. Τα εκτέλεσε ένα προς ένα με μια σφαίρα στο κεφάλι. Δεν του πήρε περισσότερο από 120 δευτερόλεπτα

-17.10: ξεκίνησε την περιπλάνηση του μέσα στο δάσος. Όποιον έβρισκε τον εκτελούσε.

-17.30: είχε φτάσει στη δυτική παραλία. Όποια παιδιά κολυμπούσαν ή είχαν ακούσει τους πυροβολισμούς και είχαν πηδήξει στο νερό για να σωθούν, δολοφονήθηκαν. Τα πυροβολούσε στο κεφάλι σαν να ήταν σημαδούρες, ή στόχοι.

-17.32: «καθαρίζει» ολόκληρη τη βόρεια πλευρά. Όσα παιδιά είχαν κρυφτεί στο δάσος ή σε βράχους, εκτελούνται εν ψυχρώ.

-17.35: εκτελούνται όσα παιδιά άκουγαν μουσική από συγκροτήματα που έπαιζαν στη Νότια πλευρά του νησιού.

-18.24: ελικόπτερο τηλεοπτικού καναλιού καταγράφει την κόλαση. Ο εθνικιστής, ακροδεξιός δολοφόνος συνεχίζει το έργο του.

-18.27: το νησί έχει ζωστεί από τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας. Ο «γιος του Όντιν» χαμογελάει ειρωνικά, πετάει το όπλο του, γονατίζει, φέρνει τα χέρια πίσω στο κεφάλι του και παραδίδεται. Άφησε πίσω του να χύνεται στη λίμνη και να ποτίζει το χώμα του νησιού, ζεστό αίμα από 69 παιδάκια.

Η δίκη

Η δίκη του εθνικιστή δολοφόνου ξεκίνησε στις 16 Απριλίου του 2012. Ολοκληρώθηκε στις 22 Ιουνίου του ίδιου έτους. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για τη δολοφονία 77 ανθρώπων και τον καταδίκασε σε 21 χρόνια φυλάκισης, που είναι η μέγιστη δυνατή ποινή στη Νορβηγία.

Ο ακροδεξιός νεοναζί πάντοτε χαμογελούσε ειρωνικά και προκλητικά. Στις διακοπές και τα διαλείμματα της δίκης κοίταζε τους συγγενείς των θυμάτων του και σφύριζε έναν σκοπό για κάποιο λουλούδι που το έλεγαν Έρικα. Ουδέποτε ζήτησε συγνώμη.

ΠΗΓΗ : http://www.topontiki.gr

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 30, 2019   GEOPELA

Περιβάλλον Aν ξαφνικά κάθε άνθρωπος εξαφανιστεί, τι θα γίνει στον πλανήτη Πηγή: www.lifo.gr

Περιβάλλον Aν ξαφνικά κάθε άνθρωπος εξαφανιστεί, τι θα γίνει στον πλανήτη

Πριν από λίγες ημέρες, δόθηκε στη δημοσιότητα έκθεση του ΟΗΕ για το περιβάλλον, η οποία αποτύπωνε τη ζοφερή εικόνα της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη. Καταστροφή φυσικών πόρων, απειλή ενός εκατομμυρίου ειδών με εξαφάνιση, απώλεια φυσικού περιβάλλοντος σε τέτοιο βαθμό που είναι πια εξίσου σοβαρή με την κλιματική αλλαγή.

Ο άνθρωπος μπορεί για πολλά να είναι περήφανος, αλλά σε ό,τι αφορά τον τρόπο που μεταχειρίζεται τον πλανήτη μόνο να ντρέπεται μπορεί. Και το πιο εντυπωσιακό είναι το πόσο συνεχίζει να αδιαφορεί για τις συνέπειες των επιλογών του, ως εάν η δική του ζωή να είναι ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη από την κατάσταση της Γης, του περιβάλλοντος και των άλλων ειδών, που ζουν γύρω του.

Τι θα γινόταν όμως αν ο άνθρωπος μια μέρα εξαφανιζόταν πλήρως; Πώς θα εξελισσόταν η Γη εάν ο ήλιος ανέτειλε και έδυε χωρίς καμία ανθρώπινη παρουσία στον πλανήτη; Τι θα γίνονταν άραγε όλα τα κατασκευάσματά μας, οι πόλεις, η τεχνολογία, οι τόσο εφήμερες, τελικά, δημιουργίες μας;

Θα μπορούσε ίσως να αναστραφεί η πορεία προς την καταστροφή, στην οποία τώρα βαδίζουμε, συμπαρασύροντας όσους έχουν την ατυχία να μοιράζονται μαζί μας τον κόσμο μας; Ή η σφραγίδα μας έχει μπει πια ανεξίτηλη, όχι μόνο στο χθες και το σήμερα αλλά και το αύριο του πλανήτη;

Ένα τέτοιο σενάριο επιχειρεί να αναπτύξει το BBC, με τη βοήθεια του καθηγητή Οικολογίας Philip Wheeler. Υποθετικά, λοιπόν, μια μέρα δεν υπάρχει στη Γη κανένας άνθρωπος. Μηδενική ανθρώπινη παρουσία. Δεν εξετάζεται εδώ το πώς και το γιατί. Απλώς υποθέτουμε πως ο ανθρώπινος παράγοντας εξαφανίζεται από προσώπου Γης. Κυριολεκτικά. Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς εμάς;

Μέσα σε διάστημα λίγων ημερών, από την ξαφνική εξαφάνιση του ανθρώπου, το δίκτυο ηλεκτροδότησης καταρρέει, καθώς δεν υπάρχει κανείς να τροφοδοτεί με καύσιμο τις μονάδες παραγωγής. Οι υποδομές βγαίνουν εκτός λειτουργίας και δεν υπάρχει κανείς να τις επανενεργοποιήσει ή να θέσει σε λειτουργία τους μηχανισμούς ασφαλείας. Οι πόλεις μας, που σήμερα είναι τη νύχτα ορατές ακόμα κι από το διάστημα, λόγω του φωτισμού τους, σκοτεινιάζουν. Μοναδικό φως είναι ο ήλιος τη μέρα και το φεγγάρι τη νύχτα.

Μία εβδομάδα μετά την εξαφάνισή μας, τα υπόγεια δίκτυα που έχουμε φτιάξει κάτω από τον υδροφόρο ορίζοντα, όπως αυτά του μετρό σε κάποιες πόλεις, πλημμυρίζουν. Είναι χαρακτηριστικό πως 47 εκατομμύρια λίτρα νερού αντλούνται καθημερινά από τις εγκαταστάσεις του μετρό στο Λονδίνο. Τι θα γίνει όταν δεν θα υπάρχει κανείς να τα αντλήσει ή να φροντίσει για τον μηχανισμό άντλησης; Απλό: πλημμύρα.

Χωρίς θέρμανση και κλιματισμό τα κάποτε σπίτια και γραφεία μας γίνονται εύφορο έδαφος για υγρασία και συνεπώς για μούχλα, που «κοσμεί» τοίχους, ταβάνια και κάθε επιφάνεια. Ο πάγος προκαλεί ρωγμές στους σωλήνες και τελικά τους σπάει. Μέσα σε λίγες εβδομάδες τα κτίρια στα οποία κάποτε μπαινόβγαινε και ζούσε τη ζωή του ο άνθρωπος αποκτούν νέους ενοίκους. Μάλλον όχι ενοίκους αλλά μόνιμους κατοίκους: τα φυτά.

Τα πιο ισχυρά είδη, όπως ήδη συμβαίνει στον κόσμο, αγωνίζονται και διαγκωνίζονται διεκδικώντας χώρο και ήλιο. Δεν υπάρχει κανείς να τα «φρενάρει».

Ας υποθέσουμε πως αφήνουμε πολύ χρόνο να κυλήσει, πως ο άνθρωπος αποτελεί πια ανάμνηση. Τα όρια ανάμεσα στις πόλεις και το ύπαιθρο, το αστικό περιβάλλον και τα προάστιά του, αρχίζουν να εξασθενούν και τελικά σβήνουν. Στα ψηλά κτίρια που κάποτε κατασκεύασε ο άνθρωπος, η φθορά παίζει το δικό της παιχνίδι ανενόχλητη. Μεταλλικά μέρη διαβρώνονται, επιφάνειες σαπίζουν. Παράθυρα γκρεμίζονται στο κενό. Η άγρια ζωή βρίσκει την ευκαιρία να κυριαρχήσει εκεί που κάποτε ήταν τα προπύργια της ανθρώπινης καθημερινότητας. Δεν υπάρχει άλλωστε κανείς να την κυνηγήσει ή να τη σκοτώσει με διάφορα μέσα.

Οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Ναι, αυτή για την οποία προορίζονταν πριν ο άνθρωπος τις κακοποιήσει με την εντατική γεωργία και την εξαντλητική εκμετάλλευση. Αρχικά καλύπτονται από θάμνους, αργότερα από δέντρα. Η φύση ανακτά ό,τι είχε χάσει.

Φυσικά, η ανθρώπινη «σφραγίδα» παραμένει: Διάσπαρτες στον  πλανήτη διατηρούνται ανθρώπινες δημιουργίες που δεν θα αποσυντεθούν ποτέ. Τα μεταλλικά αντικείμενα θα παραδοθούν με τον χρόνο στη διάβρωση και τη σκουριά. Τα πλαστικά, με ακόμα περισσότερο χρόνο, θα αρχίσουν να διαλύονται. Ο χρόνος που θα απαιτηθεί είναι βέβαια πολύς, αν λάβουμε υπόψη πως κάθε χρόνο, σύμφωνα με τη WWF, εκτιμάται πως σχεδόν 100 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορριμμάτων διαφεύγουν στο περιβάλλον. Όπως εξηγεί η οργάνωση, είναι σαν να ρίχνουμε στη θάλασσα σχεδόν 23.000 αεροπλάνα Boeing747 ετησίως. Εξαιτίας του αργού ρυθμού αποσύνθεσης, το πλαστικό συσσωρεύεται σε θάλασσες, ωκεανούς και παραλίες. Τα πλαστικά υπολείμματα εντοπίζονται σε είδη, όπως οι θαλάσσιες χελώνες, οι φώκιες, οι φάλαινες, αλλά και στα πουλιά, αλλά επίσης σε ψάρια και οστρακοειδή και ως εκ τούτου στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα.

Υπάρχουν όμως και άλλα αντικείμενα που θα θυμίζουν για πάρα πολύ καιρό το πέρασμά μας από τη Γη. Αντικείμενα από ανοξείδωτο ατσάλι, επιφάνειες και εξαρτήματα από γρανίτη και δισεκατομμύρια λάστιχα αυτοκινήτων αντιστέκονται στη φθορά. Αυτά θα αφήσουμε σίγουρα πίσω μας…

Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις βγαίνουν εκτός λειτουργίας καθώς τα υλικά τους φθείρονται. Σε κάποιες σημειώνονται εκρήξεις, με αποτέλεσμα τη μόλυνση του περιβάλλοντος με ραδιενέργεια. Πολλά ζώα οδηγούνται στον θάνατο ενώ η ραδιενέργεια προκαλεί σε άλλα μεταλλάξεις, «χαράσσοντας» νέες εξελικτικές γραμμές.

Εντωμεταξύ, ακόμα και τα πιο μικροσκοπικά φυτά βρίσκουν διέξοδο προς τον ουρανό και το φως, σπάζοντας ακόμα και τους κάποτε συμπαγείς αυτοκινητόδρομους- από τους οποίους προφανώς έχουν εξαφανιστεί εδώ και πάρα πολύ καιρός τα αυτοκίνητα.

Τα κουνούπια κάνουν πάρτι. Γλίτωσαν από τον βασικότερο εχθρό τους αλλά πλέον τρέφονται και από άλλα ζώα. Είναι επίσης απασχολημένα με την επικονίαση των φυτών, καθώς το νέκταρ τους τους αρέσει όσο και το αίμα.

Τα είδη υπό απειλή ή στο χείλος της εξαφάνισης έχουν μία απρόσμενη ευκαιρία και χώρο να πολλαπλασιαστούν και πάλι και πιθανώς να γλιτώσουν από τη νομοτελειακή εξαφάνιση στην οποία τα οδηγούσε ο άνθρωπος. Λιοντάρια και ελέφαντες δεν αποκλείεται να φτάσουν ως και στην Ευρώπη, τα ισχυρότερα από τα ζώα κολυμπώντας πιθανώς από το κανάλι του Σουέζ.

Τεράστια «νησιά» πλαστικού εξακολουθούν να επιπλέουν στους ωκεανούς. Κάποια στιγμή, τα πλαστικά αντικείμενα καταλήγουν στον βυθό, μέχρι που πλαστικά μικροσωματίδια βρίσκονται πια παντού. Τα βακτήρια δεν σταματούν να εξελίσσονται, πιθανώς αναπτύσσοντας αυτή τη φορά την ικανότητα να μεταβολίζουν τα πλαστικά. Αυτό όμως θα πάρει εκατομμύρια χρόνια.

Το ερώτημα που θέτει το βρετανικό δίκτυο είναι αν θα μπορέσει ποτέ ο πλανήτης Γη, απαλλαγμένος από εμάς, να «αναρρώσει». Το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα απορροφάται από τη βλάστηση που καλύπτει τη Γη. Η θερμοκρασία παγκοσμίως και η στάθμη των θαλασσών αρχίζουν να υποχωρούν. Καθώς οι χημικοί ρύποι διαλύονται και βυθίζονται στο έδαφος, οι ποταμοί γίνονται ολοένα και πιο καθαροί. Ζώα και φυτά έχουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν. Είναι άραγε αυτή μία νέα «Εδέμ;»

Ίσως, είναι η απάντηση. Η Γη είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που (αναγκάστηκε να) ζει με το ανθρώπινο είδος μόνο για ένα πολύ μικρό μέρος της συνολικής διάρκειας της ύπαρξής της. Η εφευρετικότητα του ανθρώπου οδήγησε σε τεράστιες αλλαγές στον κόσμο. Ο πλανήτης όχι απλώς θα επιβιώσει αλλά μάλλον θα «ανθίσει» χωρίς εμάς. Αλλά, όπως όλα δείχνουν, δεν θα μπορέσει ποτέ να μας ξεχάσει. Έχουμε αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι μας…

 Πηγή: www.lifo.gr

https://www.newsbeast.gr/

Η μέλισσα ανακηρύχθηκε το πιο σημαντικό έμβιο ον στον πλανήτη

Το τσίμπημα της πονάει πολύ, αλλά αν εξαφανιστεί θα είναι τεράστιο πλήγμα για την ανθρωπότητα.

Μετάφραση: Συντακτική ομάδα pass-world.gr

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Earthwatch Institute, τα οποία παρουσιάστηκαν στην τελευταία σύνοδο της Βασιλικής Γεωγραφικής Ένωσης του Λονδίνου, οι μέλισσες είναι το πιο σημαντικό είδος στον πλανήτη.

Οι επιστήμονες, όμως, κατέληξαν και σε ένα άλλο συμπέρασμα: οι μέλισσες ήδη βρίσκονται σε κατάσταση κινδύνου αφανισμού.

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι μέλισσες έχουν αφανιστεί κατά 90%.

Οι λόγοι είναι πολλοί και ποικίλουν ανάλογα με την περιοχή, όμως ανάμεσα στους σημαντικότερους είναι: η μαζική αποψίλωση δασών, η έλλειψη ασφαλών χώρων για φωλιές, η έλλειψη λουλουδιών, η ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων και οι αλλαγές στο έδαφος.

Γιατί οι μέλισσες θεωρούνται ως τα πιο σημαντικά είδη στον πλανήτη;

Το Μελισσοκομικό Επιχειρηματικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Μαγιόρ και η Μελισσοκομική Ένωση Χιλής πραγματοποίησαν μια μελέτη στην οποία κατέδειξαν ότι οι μέλισσες είναι το μόνο έμβιο ον που δεν φέρει κανενός τύπου παθογένεια, μύκητα, ιό ή βακτήριο.

Ο αγροτικός κόσμος εξαρτάται κατά 70% από αυτά τα έντομα. Εβδομήντα στα εκατό τρόφιμα που παράγονται σχετίζονται με κάποιο τρόπο με τις μέλισσες.

Επίσης, η επικονίαση των μελισσών επιτρέπει την αναπαραγωγή των φυτών από τα οποία τρέφονται εκατομμύρια ζώα. Χωρίς αυτές, η πανίδα θα αρχίσει σύντομα να εξαφανίζεται. Τέλος, το μέλι που παράγεται από τις μέλισσες, όχι μόνο χρησιμεύει ως τρόφιμο, αλλά προσφέρει πολλά οφέλη για την υγεία και το δέρμα μας.

Σύμφωνα με μια εκτίμηση του Άλμπερτ Αϊνστάιν, “αν οι μέλισσες εξαφανιστούν, απομένουν στον άνθρωπο τέσσερα χρόνια ζωής”.

Γιατί κινδυνεύουν;

Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ελβετίας, ένας λόγος που οι μέλισσες κινδυνεύουν είναι τα κύματα που παράγονται λόγω της τεχνολογίας κινητής τηλεφωνίας. Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Ινστιτούτου, τα κύματα που παράγονται κατά τη διάρκεια των κλήσεων είναι ικανά να αποπροσανατολίσουν της μέλισσες και να θέσουν τη ζωή τους σε κίνδυνο.

Ο ερευνητής Ντάνιελ Φαβρ και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν 83 πειράματα που απέδειξαν ότι στην παρουσία αυτών των κυμάτων, οι μέλισσες παράγουν ένα θόρυβο δέκα φορές μεγαλύτερο από το κανονικό, συμπεριφορά που δεν μένει απαρατήρητη και από άλλες μέλισσες: κινδυνεύουν και πρέπει να εγκαταλείψουν την κυψέλη τους.

Αναμφισβήτητα, ο σημαντικότερος λόγος που τις απειλεί είναι η συνεχής απεντόμωση των καλλιεργειών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που συμβαίνει στην Κολομβία, όπου τα τελευταία τρία χρόνια το 34% των μελισσών πέθανε από δηλητηρίαση.

Υπάρχει λύση για το πρόβλημα;

Υπάρχουν λύσεις. Το πρόβλημα είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να τις εφαρμόσουμε, επειδή υπάρχουν πολύ εδραιωμένες πρακτικές στον τομέα της παραγωγής και της γεωργίας. Εντούτοις, τρεις λύσεις προτείνονται με την ελπίδα ότι μπορούν να πραγματοποιηθούν βραχυπρόθεσμα:

1. Απαγόρευση και όχι μείωση της χρήσης τοξικών παρασιτοκτόνων.

2. Προώθηση απολύτως φυσικών αγροτικών εναλλακτικών

3. Συνεχής έρευνα και παρακολούθηση της υγείας, της ευημερίας και της διατήρησης των μελισσών.

“Είναι ζωτικής σημασίας να καθιερωθεί η στρατηγική φύση της προστασίας και της αναπαραγωγής των μελισσών και άλλων επικονιαστών. Αν δεν γίνει αυτό, σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχουν μέλισσες στην Κολομβία. Αυτό θα οδηγήσει σε τροφική καταστροφή και κρίση για την υγεία στη χώρα”, ήταν το μήνυμα του Λουτσιάνο Γκρισάλες, εκπροσώπου του Εμπορικού Επιμελητηρίου της χώρας.

[enallaktikos.gr]

https://www.newside.gr/

Το κάρμα θα εκδικηθεί αργά ή γρήγορα. Εμπιστεύσου το!

Byawakengr

Posted on 17/11/2019

Σίγουρα όλοι μας έχουμε βρεθεί σε μια κατάσταση όπου κάποιος μας πλήγωσε τόσο πολύ που όλο μας το είναι ήθελε εκδίκηση. Και είναι μια φυσική αντίδραση να θέλουμε να ανταποδώσουμε μια άσχημη συμπεριφορά. Θέλουμε να δικαιωθούμε για τον συναισθηματικό ή και σωματικό πόνο που μας έχει προκαλέσει κάποιος.

Αλλά ανεξάρτητα από το πόσο θέλετε να πάρετε εκδίκηση, σταματήστε γιατί ποτέ δεν βγαίνει σε καλό. Το να συμφιλιωθείτε με την κατάσταση όπως έχει είναι η καλύτερη λύση. Ο λόγος; Επειδή όταν ξεπερνάτε αυτό το γεγονός και δεν έχετε αρνητικές σκέψεις για το άτομο που σας πλήγωσε, το Σύμπαν – η ζωή θα σας επιβραβεύσει με καλύτερα πράγματα. Όταν γίνεστε εκδικητικοί από την άλλη, αυτά τα αρνητικά συναισθήματα θα επιστρέψουν σε εσάς ακόμα πιο έντονα και θα ξανά πληγωθείτε.

Η καλύτερη εκδίκηση σας είναι να συνεχίσετε την ζωή σας όσο καλύτερα γίνεται. Χωρίς να αφήνετε κανέναν να σας επηρεάζει. Χωρίς να χαραμίζετε τον χρόνο και την ενέργεια σας σε άτομα που δεν το αξίζουν.

Αν συνεχίσετε να επιθυμείτε την εκδίκηση, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να μην αφήσετε τις πληγές σας να επουλωθούν. Εκτός από τις πληγές πρέπει να γνωρίζετε πως η ενέργεια που εκπέμπει ο θυμός είναι ισχυρή, τόσο ισχυρή που σας ρίχνει κατακόρυφα τη δόνησή σας, μεγαλώνοντας τις πιθανότητες να έλξετε αντίστοιχες καταστάσεις.

Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να πέσει στο επίπεδο της ανωριμότητας. Μην αναλώνεστε με αρνητικές σκέψεις. Προχωρήστε και ξεχάστε το. Αυτή είναι η καλύτερη εκδίκηση.

Αυτός που σας πλήγωσε θα το βρει μπροστά του στη ζωή. Ο νόμος της ανταπόδοσης θα λειτουργήσει. Όχι για εσάς αλλά για εκείνον. Για ό,τι κακό έχει κάνει, για όσους έχει αδικήσει, για όσους έχει πληγώσει. Όπως είναι γνωστό, ό,τι δίνεις παίρνεις. Οπότε χαλαρώστε και δείτε το Κάρμα να κάνει την δουλειά του.

Μαγεία Τ.

https://www.awakengr.com/

"Memento mori" (θυμηθείτε ότι θα πεθάνετε)

 Απέναντι Όχθη 

Ένα ολλανδικό πανεπιστήμιο προσφέρει στους φοιτητές του την ευκαιρία να βρεθούν σε έναν «τάφο διαλογισμού» για να αντιμετωπίσουν το στρες και να σκεφτούν τι είναι σημαντικό στη ζωή.Οι φοιτητές παίρνουν ένα χαλάκι και ένα μαξιλάρι στο εσωτερικό του τάφου όπου μπορούν να μείνουν για ένα διάστημα από 30 λεπτά έως τρεις ώρες αλλά δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν τα τηλέφωνά τους ή να παίρνουν τα βιβλία τους μέσα στον τάφο, ξαπλώνουν στην γη και διαλογίζονται βλέποντας μόνο τον ουρανό.Όλοι γνωρίζουμε ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και ότι κανείς μας δεν ξέρει πότε θα είναι η τελευταία του μέρα, είναι ένα θέμα που συνήθως δεν νιώθουμε άνετοι να συζητάμε.Το πανεπιστήμιο έχει καταλήξει στην ασυνήθιστη αυτή μέθοδο για να βοηθήσει τους μαθητές του να διαχειριστούν το άγχος τους. Ο «τάφος κάθαρσης» όπως το αποκαλούν οι φοιτητές του πανεπιστημίου, είναι μια ανοικτή τρύπα στον κήπο πίσω από το φοιτητικό παρεκκλήσι. Ο εμπνευστής του , John Hacking ανάφερε ότι το πρόγραμμα στοχεύει να κάνει τους μαθητές να συνειδητοποιήσουν την αξία της ζωής και του χρόνου που περνούν στη γη, να τους βοηθήσει να τον εκτιμήσουν καλύτερα.Προσκαλούν τους φοιτητές να διαλογιστούν στον τάφο και να σκεφτούν τι είναι σημαντικό στη ζωή τους. Ονόμασαν το project αυτό "memento mori" που στα λατινικά σημαίνει "θυμηθείτε ότι είστε θνητοί" .

Σύμφωνα με τον ιστοχώρο του πανεπιστημίου : "Ο τάφος είναι ανοιχτός κατά τις ώρες λειτουργίας του παρεκκλησίου του πανεπιστημίου. Είστε πρόθυμοι να αναλάβετε αυτή την πρόκληση; Αν δεν θέλετε να βρεθείτε στον τάφο, μπορείτε επίσης να καθίσετε στον πάγκο κοντά στον τάφο." Το project αυτό είναι τόσο δημοφιλές και υπάρχει μεγάλος κατάλογος αναμονής .

Απέναντι Όχθη

Ρωσία: Απίστευτο! Εκκενώνεται οικισμός που έχει κατακλυστεί από πολικές αρκούδες – Εικόνες

Ρωσία: Απίστευτο! Εκκενώνεται οικισμός

 που έχει κατακλυστεί από 

πολικές αρκούδες – Εικόνες

Οι αρχές απομακρύνουν τους κατοίκους από τον οικισμό Ριρκαΐπι στη Ρωσία, που έχει κατακλυστεί από πολικές αρκούδες!

Την απομάκρυνση των κατοίκων από το Ριρκαΐπι, έναν από τους μεγαλύτερους οικισμούς του αυτόνομου θύλακα Τσουκότσκα, στη ρωσική Άπω Ανατολή, εισηγούνται οι επιστήμονες, επειδή η περιοχή έχει κατακλυστεί από πολικές αρκούδες.

«Η κατάσταση στον οικισμό είναι περίπλοκη, από ψυχολογικής άποψης. Οι γυναίκες ανησυχούν επειδή τα παιδιά τους πηγαίνουν με τα πόδια στο σχολείο», είπε ο Ανατόλι Κότσνεφ, ειδικός του Ινστιτούτου Βιολογικών Μελετών του Βορρά και μέλος μιας διεθνούς ομάδας εργασίας για τις πολικές αρκούδες. «Εγώ ως επιστήμονας πιστεύω ότι ο οικισμός δεν πρέπει να παραμείνει εκεί. Σε απόσταση 5 χιλιομέτρων υπάρχει ο οικισμός Σμιτ, όπου θεωρητικά θα μπορούσαν οι κάτοικοι να μετεγκατασταθούν. Είναι μακριά από το ακρωτήριο, όπου οι πολικές αρκούδες είναι πάρα πολλές τώρα», εξήγησε.

Φέτος το καλοκαίρι ομάδες ειδικών κατέγραψαν τις πολικές αρκούδες που προσεγγίζουν τον οικισμό: ήταν 15-27 ζώα. Πριν από μια πενταετία, μόλις 3-5 ζώα πλησίαζαν στα σπίτια. Τους καλοκαιρινούς μήνες του 2019 όμως υπήρξαν 74 περιπτώσεις στις οποίες οι αρκούδες έφτασαν πολύ κοντά σε ανθρώπους – στις περισσότερες από αυτές δεν ήταν επιθετικές και απλώς περιφέρονταν στα όρια του οικισμού.

Το ευτύχημα για τους ανθρώπους είναι η ταυτόχρονη παρουσία θαλάσσιων ίππων στην περιοχή – τα ζώα αυτά έκαναν την εμφάνισή τους στην Τσουκότσκα πριν από οκτώ χρόνια. Αποτελούν το βασικό θήραμα των πολικών αρκούδων κι έτσι, όταν τα σαρκοφάγα ζώα πλησιάζουν στον οικισμό είναι χορτάτα. Η τελευταία φορά που μια πολική αρκούδα σκότωσε άνθρωπο στο Ριρκαΐπι ήταν το 2011.

«Προσπαθούμε να ελέγξουμε την κατάσταση, όμως κανείς δεν θέλει να σκεφθεί τι μπορεί να συμβεί σε 3-5 χρόνια», είπε ο επιστήμονας. «Αν οι θαλάσσιοι ίπποι εγκαταλείψουν το ακρωτήριο ή αν μειωθεί ο πληθυσμός τους, οι πολικές αρκούδες δεν θα φύγουν, όμως θα πεινάνε», προειδοποίησε.

Ο οικισμός, όπου κατοικούν περίπου 500 άνθρωποι, βρίσκεται κοντά στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού, απέναντι από το νησί Βράνγκελ, το «μαιευτήριο» των πολικών αρκούδων. Στην τοπική γλώσσα, Ριρκαΐπι σημαίνει «φωλιά θαλάσσιων ίππων».

https://www.pentapostagma.gr/

ΕΚΤΑΚΤΟ: Οι Τούρκοι ετοιμάζουν «ειρηνευτική επιχείρηση» στη Λιβύη – Στέλνουν προσωπικό και όπλα νότια της Κρήτης – Ιδού το δεύτερο μνημόνιο GNA-Άγκυρας

ΕΚΤΑΚΤΟ:

Οι Τούρκοι ετοιμάζουν 

«ειρηνευτική επιχείρηση» στη Λιβύη – 

Στέλνουν προσωπικό και όπλα νότια της

 Κρήτης –

 Ιδού το δεύτερο μνημόνιο GNA-Άγκυρας

Η Τουρκία φέρεται ότι ετοιμάζεται να «πατήσει πόδι» στην Λιβύη μέσα στις επόμενες ημέρες για μία ακόμη πιθανή «ειρηνευτική επιχείρηση» τύπου Συρίας, βάζοντας «φωτιά» στην Α.Μεσόγειο, αναφέρει αραβικό πρακτορείο ειδήσεων.

Η δημοσιοποίηση της συμφωνίας μεταξύ του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ.Ερντογάν και του επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης Φάγεζ αλ-Σάρατζ, η οποία αφορούσε μια κοινή ΑΟΖ στην Α.Μεσόγειο, απασχόλησε σχεδόν τους πάντες σε Ελλάδα, Αίγυπτο και αλλού, αφήνοντας να περάσει χωρίς την πρέπουσα σημασία, η δεύτερη συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, η οποία αφορούσε τον εξοπλισμό των δυνάμεων του GNA, με «ειδικά τουρκικά όπλα», με αντάλλαγμα πιθανότατα το δικαίωμα στον τουρκικό στρατό να στείλει άμεσα πολεμικά πλοία και δυνάμεις του στις λιβυκές ακτές, στο πλαίσιο της αποκαλούμενης συμφωνίας «ασφαλείας» με την κυβέρνηση της Τρίπολης.

Ο Talal al-Mihoub, επικεφαλής της επιτροπής άμυνας και εθνικής ασφάλειας του κοινοβουλίου της Λιβύης, δήλωσε ότι η νέα συμφωνία ασφάλειας που υπέγραψε η κυβέρνηση του με την Τουρκία αποτελεί μια σοβαρή εξέλιξη “για τις τουρκικές στρατιωτικές παρεμβάσεις στη Λιβύη», επισημαίνοντας ότι αυτή η συμφωνία αποτελεί μόνο κάλυψη για τον περαιτέρω εξοπλισμό των πολιτοφυλακών της κυβέρνησης του με ειδικά όπλα από την Τουρκία καθώς και με προσωπικό.

Μετά από διαδοχικές ήττες απέναντι στις δυνάμεις του Χαφτάρ, στη μάχη της Τρίπολης, ο Ερντογάν αποφάσισε να παρέμβει για την ενίσχυση της εξουσίας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και για την εδραίωση των “πλοκαμιών” της Τουρκίας στη Λιβύη, εξασφαλίζοντας ότι η κυβέρνηση της Τρίπολης με την οποία υπέγραψε μια σημαντική συμφωνία θα συνεχίσει να υφίσταται, αναφέρει το πρακτορείο ειδήσεων Al-arabiya.

Σε μια δήλωση προς αυτό το πρακτορείο ειδήσεων, ο Al-Mihoub αναμένει ότι η Τουρκία θα στείλει περισσότερες αποστολές όπλων και μαχητών στις λιβυκές ένοπλες πολιτοφυλακές του GNA, (οι οποίες είναι πιστές στην κυβέρνηση της Τρίπολης), κατά τις επόμενες κιόλας ημέρες, σε μια προσπάθεια να “αναζωογονηθούν, ελπίζοντας σε μια αλλαγή της πορείας της μάχης προς όφελός τους.

Από την άλλη πλευρά οι δυνάμεις του Χαφτάρ και οι αξιωματικοί του στρατού του εξοργίστηκαν σε μέγιστο βαθμό κατηγορώντας την κυβέρνηση της Τρίπολης ότι ανοίγει τις “πόρτες” στους Τούρκους (Οθωμανούς τους λένε), δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι θα αντιμετωπίσει την προδοσία των αδελφών στην χώρα με “άγριο τρόπο” , διότι δίνουν το δικαίωμα σε ένα ξένο εχθρικό κράτος (Τουρκία) να παρέμβει στις υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους (Λιβύη).

Από την πλευρά του, ο Λίβυος πολιτικός Siraj Altaorga ανέφερε ότι η στρατιωτική συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της κυβέρνησης της Τρίπολης και του Ερντογάν, ήρθε για να αποκαλύψει την έκταση της σύγχυσης που βιώνουν στο Προεδρικό Συμβούλιο της αποκαλούμενης κυβέρνησης συμφιλίωσης, η οποία υποστηρίζει τρομοκρατικές οργανώσεις και εγκληματίες ηγέτες, προσθέτοντας ότι ο προσανατολισμός του GNA προς την Τουρκία δεν θα τον σώσει, αλλά θα μεγαλώσει τον θυμό του λαού της Λιβύης, ο οποίος απορρίπτει οποιαδήποτε ξένη παρέμβαση στο έδαφος της χώρας, ειδικά από τις κυβερνήσεις που υποστηρίζουν την μουσουλμανική Αδελφότητα.

Η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης με επικεφαλής τον Φάγεζ αλ-Σάρατζ επιβεβαίωσε σήμερα την υπογραφή Μνημονίου Συνεννόησης με την Τουρκία για τα θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters. Ωστόσο δεν έκανε γνωστή καμιά λεπτομέρεια.

Η κυβέρνηση στην ανατολική Λιβύη, όπου εδρεύουν από το 2014 υπό τον Χαλίφα Χάφταρ πολιτικές παρατάξεις αντίθετες στην κυβέρνηση του Φάγεζ αλ-Σάρατζ, ανακοίνωσε από την πλευρά της πως το Μνημόνιο Συνεννόησης για τα θαλάσσια σύνορα είναι «παράνομο».

Το μόνο ερώτημα στην όλη περίπτωση είναι τι θα πράξουν οι ΗΠΑ στο ενδεχόμενο τουρκικής εισβολής στην Λιβύη, καθώς και το τι θα πράξουν οι Ρώσοι που έχουν εκατοντάδες μισθοφόρους τους, οι οποίοι πολεμούν με τον Χαφτάρ.

Θα αφήσουν Τραμπ και Πούτιν τον Ερντογάν να υφαρπάξει λιβυκές πετρελαιοπηγές και κοιτάσματα μαζί με θαλάσσια οικόπεδα για να τον δελεάσουν υπέρ τους;

https://www.pentapostagma.gr/