Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Η ιστορική τριήρης «Ολυμπιάς» στον Σαρωνικό

Πολίτες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό ανταποκρίθηκαν ένθερμα στο κάλεσμα του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) να συμμετάσχουν ως κωπηλάτες της τριήρους «Ολυμπιάς» σε ένα δίωρο ταξίδι, όχι απλά στον Σαρωνικό Κόλπο αλλά στην αρχαία ιστορία της Αθήνας.
Οι 1.100 πολίτες που κωπηλάτησαν στα πρώτα έξι ταξίδια της τριήρους, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις, έχοντας ζήσει μία μοναδική εμπειρία που θα τους μείνει αξέχαστη.
Η τριήρης «Ολυμπιάς» είναι ένα λειτουργικό αντίγραφο αθηναϊκής τριήρους του 5ου αιώνα π.Χ. Κατασκευάστηκε στην Ελλάδα την περίοδο 1985-1987 στο πλαίσιο προγράμματος πειραματικής αρχαιολογίας, με βάση τις έρευνες του ιστορικού J.S. Morrison και του ναυπηγού J.F. Coates, με τη χρηματοδότηση του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Με τη ναυπήγηση αυτή δόθηκε οριστικό τέλος σε πολλές διαφωνίες που υπήρξαν τόσο ως προς τις πραγματικές διαστάσεις όσο και για τη λειτουργικότητα που είχε αυτός ο τύπος σκάφους κατά την αρχαιότητα. Μετά την καθέλκυση και τις δοκιμές που ακολούθησαν, οι επιδόσεις που ανέπτυξε η «Ολυμπιάς» υπήρξαν εκπληκτικές.
Συγκεκριμένα, κατάφερε και ανέπτυξε ταχύτητα προσεγγίζοντας τους 9 κόμβους. Έπλευσε, επί ώρες, με ταχύτητα 4 κόμβων, με τους μισούς κωπηλάτες εκ περιτροπής. Εκτέλεσε στροφή πλοίου 180° σε χρόνο ενός μόνο λεπτού της ώρας και με τόξο μικρότερο των 2,5 μηκών του πλοίου.
Τα πρώτα έτη, η τριήρης χρησιμοποιήθηκε για πλόες στο πλαίσιο πειραματικής αρχαιολογίας, δηλαδή στο πλαίσιο εκτέλεσης δοκιμών ώστε να καθοριστούν τα χαρακτηριστικά πλεύσης της, η αντοχή της, να γίνουν κατανοητές οι συνθήκες διαβίωσης του προσωπικού της, καθώς επίσης και να κατανοηθεί πληρέστερα η τακτική που χρησιμοποιείτο κατά την μάχη.
Τα ταξίδια θα συνεχιστούν τον Σεπτέμβριο
Για τον Αύγουστο δεν υπάρχουν προγραμματισμένοι πλόες για την τριήρη «Ολυμπιάς», ενώ έχουν προγραμματιστεί τρία ταξίδια, στις 9, 12 και 16 Σεπτεμβρίου.
Όσοι θα επιθυμούσαν να κωπηλατήσουν στα εναπομείναντα ταξίδια μπορούν να καλούν στο 6940471218 από τη Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου, Δευτέρα-Παρασκευή, από τις 9:00 π.μ. έως τη 1 το μεσημέρι.
 Πηγή: Ναυτεμπορική. Ανασκαφή
https://ellas2.wordpress.com/

Κατερίνα Γώγου: [Είμαι εγώ…]

Κατερίνα Γώγου: [Είμαι εγώ…]

Είμαι εγώ!
Δικό σας παιδί
αίμα απ’ το αίμα σας
ρούχο απ’ το ρούχο σας σάρκα εκ της σαρκός σας.
Μάνα μου
η ελευθερίων ηθών πουτάνα ο Καπιταλισμός
Πατέρας μου
ο αιμομίχτης χωρικός Ιωσήφ Ντζουγκασβίλι Στάλιν.
Γνήσιο τέκνο της Ρόζμαρι και του Εξορκιστή
παλουκωμένη στη μέση των καιρών
να με χτυπάν όλοι οι ανέμοι.
Είμαι πεσμένη
με τη μούρη τριμμένη στα σκατά υπνωτισμένη και υστερική
έτοιμη
να βιαστώ
να διαιωνίσω το είδος.
Γέννημα θρέμμα
το δικό σας παιδί
παίρνω υπόγεια τηλεφωνήματα στους θαλάμους της Ομόνοιας
όρθια κατουράω στους καμπινέδες της Κοτζιά
είμαι χωρίς φύλο και χαρακτηριστικά
ούτε νάνος ούτε σπανός
ούτε γυναίκα ούτε πούστης
είμαι στα μπρούμυτα στα τέσσερα είμαι
κάτω απ’ τους πάγκους της γης
κρατάω σαν τους λεπρούς το χέρι των γερών
να ρίξει το κόμμα ενέσεις.
Στέκω εδώ
σημάδι των καιρών
στην παγκόσμια διασταύρωση σκοτωμένη
από μικροαστικό αυτοκίνητο 9 άσπρων αλόγων
απ’ τον καιρό της κομμούνας του Παρισιού ασάλευτη
τα χαρτιά μου άχρηστα πια κι η τσάντα μου πεταμένη
κανείς δεν πλησιάζει απ’ την μπόχα μου.
Στέκω ήσυχα
με τ’ άντερά μου περασμένα στον λαιμό μ’ εσωτερική αιμορραγία
κάθετα στον θάνατο οριζόντια στη ζωή
το κράνος των ΜΑΤ στο κεφάλι μου
τρώω το φαΐ που με ταΐζετε ντομάτες με ντουμ-ντουμ
και ξυραφάκια
κούνια μπέλα τραμπαλίζομαι στους ήχους της σειρήνας
πιπιλάω μ’ οιδιπόδειο από τη σάπια ρώγα σας ναρκωτικά
αλκοόλ και δακρυγόνα
ήσυχη
κάθομαι
στα μαρμάρινα σκαλιά
στο αναπηρικό καρότσι μου
στον άρειο πάγο παίζω ακορντεόν το Φρέρε Ζακ
η ευθανασία δεν υπογράφεται
κι απ’ το κεφάλι μου ξετυλίγεται κι ανεμίζει στα πέρατα
μ’ αίματα ποιήματα μυαλά
και με στριγκλιές
ένας μακρύς μακρύς άσπρος επίδεσμος σημάδι μου της εμμονής.
Σ’ όλης της γης τα γκέτο.
Από τη συλλογή Ιδιώνυμο (1980) της Κατερίνας Γώγου
https://thepoetsiloved.wordpress.com/

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ



Μάνος Ελευθερίου, Τα χρόνια της μεγάλης αυταπάτης

Τα χρόνια της μεγάλης αυταπάτης
Όταν έξω στους δρόμους λιγόστευε το φως
εκείνος άναβε χρυσάνθεμα σε κρύπτες μυστικές του μέλλοντός του.
Πολυελαίους για να τρομάξει τις σκιές.
Και ελληνικά μιλώντας
έβγαινε από τον μεσαίωνα του σώματός του.
Μια νύφη κατέβαινε τις σκάλες ακροπατώντας
–ξύλο παλιό και τρίζει σαν παράπονο–
ντυμένη τούλια και αραχνοΰφαντα και μουσικές
σαν κάτι αιώνιο διαρκώς αποχαιρετώντας.
Αχ νοσταλγία μέσα στα πένθη σαν ακροβάτης.
Που σέρνεις γυάλινες βιτρίνες με τις πομάδες
τα δηλητήρια και με τ’ αρώματα των φαρμακείων
αφού όλα δείχνουν πως δε θα νικήσουμε τον Άγγελό μας
δείξε τουλάχιστον το έλεός σου σ’ αυτά τα χρόνια της μεγάλης αυταπάτης
ν’ αξιωθούμε να μιλάμε κι εμείς ελληνικά
ανασύροντας λέξεις και αισθήματα
κι απ’ τα σκουπίδια.
Από τη συλλογή Η πόρτα της Πηνελόπης (2004) του Μάνου Ελευθερίου

ΤΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ Μην πιεις από το «αθάνατο νερό»

ΤΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ

Αποτέλεσμα εικόνας για ΤΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ

Μην πιεις από το «αθάνατο νερό»

Το νερό που έκανε αθάνατο τον Αχιλλέα «κατηγορείται» ότι δηλητηρίασε τον Μέγα Αλέξανδρο

Μην πιεις από το «αθάνατο νερό»
Νίκος Γραβάνης: «Εγώ, πάντως, το έχω πιει αρκετές φορές και ποτέ δεν έχω πάθει τίποτα!»

Αθάνατα, μαγικά ή μήπως μολυσμένα και δηλητηριώδη; Τα ύδατα της Στυγός- όπως ονομάζονται οι πηγές του ποταμού Κράθη στο όρος Χελμός της Αχαΐας- ξεπερνούν τα όρια της αρχαιοελληνικής μυθολογίας. Απασχολούν αρχαιολόγους, φιλολόγους, ως και... τοξικολόγους, θέλγουν τολμηρούς ορειβάτες, διχάζουν τους ιστορικούς και τροφοδοτούν τις λαϊκές διηγήσεις με θρύλους. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, μάλιστα, αυτά τα νερά «ενοχοποιήθηκαν» ακόμη και για τη δολοφονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου! 

Σύμφωνα με την ιστορικό κυρία Αντριέν Μέιτζορ και την τοξικολόγο κυρία Αντουανέτ Χέις, ερευνήτριες από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ, η φήμη ότι το «αθάνατο νερό» ήταν δηλητηριώδες (η οποία αναφέρεται ήδη στα κείμενα του Παυσανία και του Ησιόδου) πιθανώς να διαθέτει δόσεις αλήθειας. 

Γνωστό και με τη λαϊκή ονομασία «μαυρονέρι», το νερό περιέχει ένα βακτήριο ονόματι «Μicromonospora echinospora», που παράγει την ουσία καλιχεαμυκίνη. Αυτή, σύμφωνα με την Αντριέν Μέιτζορ, προξενεί βλάβες στο DΝΑ, με αρχικά συμπτώματα αίσθημα αδυναμίας, κόπωσης και πόνοι, και εν συνεχεία κατάρρευση των εσωτερικών οργάνων και του νευρικού συστήματος του ανθρώπου. Καθώς τα εν λόγω συμπτώματα ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με αυτά που εμφάνισε ο Μέγας Αλέξανδρος πριν από τον θάνατό του, οι επιστήμονες κατέληξαν ότι το νερό που έκανε τον Αχιλλέα αθάνατο μάλλον είχε... την αντίθετη επίδραση στον μεγάλο στρατηλάτη. 

«Εγώ, πάντως, το δοκίμασα!» 
«Εγώ, πάντως, το έχω πιει αρκετές φορές και ποτέ δεν έχω πάθει τίποτα!» αντιτείνει κατηγορηματικά ο κ. Νίκος Γραβάνης, συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος και ερασιτέχνης φωτογράφος από την Ακράτα Αχαΐας, ο οποίος πρώτη φορά ακολούθησε το δύσβατο μονοπάτι που οδηγεί στις πηγές σε ηλικία 13 ετών και συνέχισε να το επαναλαμβάνει επί... 51 χρόνια. «Είναι αλήθεια, πάντως, ότι πάντα κυκλοφορούσαν φήμες ότι το νερό είχε παράξενες ιδιότητες. Θυμάμαι τους προσκόπους να διηγούνται ότι κάποτε είχαν κουβαλήσει στις πηγές μπακαλιάρο παστό που δεν τον είχαν ξαρμυρίσει και αφού τον τοποθέτησαν στο “αθάνατο νερό” ξαρμυρίστηκε μόνος του!» προσθέτει γελώντας. 

Η επιθυμία να «δοκιμάσουν» το διφορούμενο νερό, πάντως, δεν περιορίζεται μόνο στους ντόπιους. Ο 19χρονος Τζέιμς Στρονγκ, από το Κέιμπριτζ της Αγγλίας, μεγάλωσε με τις ιστορίες της ελληνίδας μητέρας του για τα ύδατα της Στυγός και τις μυθικές τους ιδιότητες. Εφέτος εφοδιάστηκε με έναν ορειβατικό χάρτη και ένα... πλαστικό μπουκάλι, αποφασισμένος να φτάσει στις πηγές του ποταμού ο οποίος- σύμφωνα με τη μυθολογία- οδηγούσε στα Τάρταρα του Αδη. 

«Επειτα από δύσκολη (και σε κάποια σημεία επικίνδυνη) ανάβαση κάτω από τον καυτό ήλιο, φτάνεις στον παγωμένο καταρράκτη και σε πιάνει δέος. Είσαι στο μυθικό σημείο για το οποίο έχουν γραφεί τόσο πολλά» σχολιάζει στο «Βήμα». «Επειτα από αυτόείναι δυνατόν να μην πιεις;» προσθέτει χαρακτηριστικά. «Οι λαϊκές δοξασίες ανέφεραν ότι το νερό έσπαζε ακόμη και το μέταλλο. Αυτό φυσικά αποτελεί θρύλο, αλλά σχετίζεται με την πολύ χαμηλή θερμοκρασία του» αναφέρει η κυρία Αναστασία Ευσταθίου-Διαμαντοπούλου , εκπαιδευτικός και συγγραφέας από την Ακράτα. «Ακόμη και η πεποίθηση των Αρχαίων ότι το νερό προέρχεται από τα Τάρταρα έχει τη ρίζα της στη θερμοκρασία του. Σκεφτείτε ότι η λέξη “Τάρταρα” συνδέεται ετυμολογικά με τη λέξη “τουρτουρίζω”» προσθέτει. 

Ο Τάσος και η Γκόλφω στα βουνά της Αχαΐας 

ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΣΤΡΟΝΓΚ Ο 19χρονος Τζέιμς Στρονγκ πίνει από το «αθάνατο νερό». Στο βάθος διακρίνονται τα ύδατα της Στυγός καθώς κυλούν στον βράχο του Χελμού
Το «αθάνατο νερό» δεν έχει θέση μόνο στις ιστορίες των ηρώων της αρχαίας μυθολογίας αλλά και στο διάσημο βουκολικό δράμα με πρωταγωνίστρια τη... βοσκοπούλα Γκόλφω. Στο δραματικό ειδύλλιο του Σπύρου Περεσιάδη που θυμίζει «Ρωμαίο και Ιουλιέτα» α λα ελληνικά, ο Τάσος (βοσκός και αγαπημένος της Γκόλφως) συναντά στα βουνά της Αχαΐας δύο άγγλους λόρδους που του ζητούν να τους οδηγήσει στα ύδατα της Στυγός, στις κορυφές του Χελμού. Κατά τη διάρκεια της δύσβατης διαδρομής, ένας από τους Αγγλους γλιστράει στον γκρεμό και σώζεται μόνο χάρη στην «παλικαριά» του Τάσου, με αποτέλεσμα να τον ανταμείψει πλουσιοπάροχα. Θαμπωμένοι από το χρήμα, φίλοι και συγγενείς συμβουλεύουν επίμονα τον Τάσο να εγκαταλείψει τη φτωχή Γκόλφω και εν τέλει τον πείθουν. Το τραγικό τέλος της ιστορίας βρίσκει την Γκόλφω να ξεψυχά «φαρμακωμένη» στα χέρια του Τάσου, ενώ λίγο αργότερα, συντετριμμένος από τις τύψεις, αυτοκτονεί και εκείνος. 

Πώς θα φθάσετε 

Τα ύδατα της Στυγός που απασχολούν αρχαιολόγους, φιλολόγους, ως και... τοξικολόγους (ΝΙΚΟΣ ΓΡΑΒΑΝΗΣ)
Το μονοπάτι βρίσκεται στο όρος Χελμός και έχει αφετηρία το χωριό Περιστέρα Αχαΐας, 33 χλμ. δυτικά της Ακράτας, σε υψόμετρο 1.100 μ. Εχει μήκος περίπου 3,5 χλμ. και η ανάβασή του διαρκεί μιάμιση έως δύο ώρες, καταλήγοντας σε ύψος 2.100 μ., ενώ η κατάβαση γίνεται σε περίπου μία ώρα. 

Η έναρξη του μονοπατιού είναι σηματοδοτημένη από σχετική ταμπέλα, ενώ κατά μήκος της διαδρομής η μπλε μπογιά σε βράχους και κορμούς δέντρων υποδεικνύει ότι βρίσκεστε στον σωστό δρόμο. Επί περίπου ένα χιλιόμετρο το μονοπάτι έχει ανηφορική κατεύθυνση, με μεγάλη κλίση μέσα στο δάσος, ενώ ακολουθεί κατάβαση για περίπου ένα χιλιόμετρο σε μικρή κοιλάδα με ξερό και βραχώδες τοπίο. Στη συνέχεια, θα διαβείτε το πιο επικίνδυνο τμήμα της διαδρομής: ένα στενό μονοπάτι, πλάτους περίπου ενός μέτρου πάνω από γκρεμό ύψους 50 μέτρων! Οι Αρχές πρόσφατα τοποθέτησαν συρμάτινο σχοινί για να βοηθούν τους ορειβάτες. Επειτα από 15-20 λεπτά προσεκτικού βαδίσματος θα συναντήσετε την περιβόητη «σάρα», μια πλαγιά καλυμμένη από χαλίκι που γλιστράει πολύ, ενώ στο τέλος θα σκαρφαλώσετε σε βράχους για άλλα 30 μέτρα. Ο καταρράκτης που συναντάτε και του οποίου ο όγκος νερού ποικίλλει ανάλογα με τις εποχές αποτελεί την πηγή του «αθάνατου νερού». 

###################################################################
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Γενική άποψη του Χελμού και των Υδάτων της Στυγός.

Τα Ύδατα της Στυγός.
Τα Ύδατα της Στυγός είναι οι πηγές[1] του ποταμού Κράθη στον Χελμό της Επαρχίας Καλαβρύτων στην Αχαΐα σε υψόμετρο 2.100 μέτρα. Κατά την μυθολογία, η Στύγα ήταν Ωκεανίδα που είχε το παλάτι της στα Τάρταρα και την φυλάνε μέρα νύχτα δράκοι ακοίμητοι. Πιστευόταν ότι τα νερά της πηγής έβγαιναν από εκεί, από τα Τάρταρα και το παλάτι της Στύγας.
Στην Τιτανομαχία ήταν με το μέρος του Δία, όταν αυτός πολέμησε τον πατέρα του τον Κρόνο. Παιδιά της ήταν το Κράτος, η Βία, ο Ζήλοςκαι η Νίκη. Στα ύδατα της Στυγός ορκίζονταν όλοι οι θεοί, ακόμη και ο Ήλιος: ήταν ο μεγαλύτερος όρκος που μπορούσε να κάνει ένας θεός και εκεί εξέτιαν την ποινή τους οι θεοί όταν ήταν τιμωρημένοι. Έλεγαν πως όποιο ον ζωντανό έπινε από το νερό της πέθαινε, και οποιοδήποτε μέταλλο το βουτούσαν στο νερά της έλιωνε[2]. Εκεί βούτηξε τον Αχιλλέα η μητέρα του Νηρηίδα Θέτιδα και έγινε άτρωτος, αλλά τον κρατούσε από την φτέρνα και έμεινε το μοναδικό τρωτό σημείο στο σώμα του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Άλμα πάνω "τὸ δὲ ὕδωρ τὸ ἀπὸ τοῦ κρημνοῦ τοῦ παρὰ τὴν Νώνακριν στάζον ἐσπίπτει μὲν πρῶτον ἐς πέτραν ὑψηλήν, διεξελθὸν δὲ διὰ τῆς πέτρας ἐς τὸν Κρᾶθιν ποταμὸν κάτεισι: θάνατον δὲ τὸ ὕδωρ φέρει τοῦτο καὶ ἀνθρώπῳ καὶ ἄλλῳ ζῴῳ παντί. λέγεται δὲ ὅτι γένοιτό ποτε ὄλεθρος ἀπ᾽ αὐτοῦ καὶ αἰξίν, αἳ τοῦ ὕδατος ἔπιον πρῶτον: χρόνῳ δὲ ὕστερον ἐγνώσθη καὶ εἰ δή τι ἄλλο πρόσεστι τῷ ὕδατι τῶν ἐς θαῦμα ἡκόντωνΠαυσανία Αρκαδικά "
  2. Άλμα πάνω "ὕαλος μέν γε καὶ κρύσταλλος καὶ μόρρια καὶ ὅσα ἐστὶν ἀνθρώποις ἄλλα λίθου ποιούμενα καὶ τῶν σκευῶν τὰ κεραμεᾶ, τὰ μὲν ὑπὸ τῆς Στυγὸς τοῦ ὕδατος ῥήγνυται: κεράτινα δὲ καὶ ὀστέινα σίδηρός τε καὶ χαλκός, ἔτι δὲ μόλιβδός τε καὶ κασσίτερος καὶ ἄργυρος καὶ τὸ ἤλεκτρον ὑπὸ τούτου σήπεται τοῦ ὕδατος. τὸ δὲ αὐτὸ ἐν μετάλλοις τοῖς πᾶσι καὶ ὁ χρυσὸς πέπονθε: καίτοι γε καθαρεύειν γε τὸν χρυσὸν ἀπὸ τοῦ ἰοῦ ἥ τε ποιήτρια μάρτυς ἐστὶν ἡ Λεσβία καὶ αὐτὸς ὁ χρυσὸς ἐπιδείκνυσιν." Παυσανία Αρκαδικά "

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

###################################################################



http://www.tovima.gr/#



Στις υγρές βραδυές πέρα από την λίμνη Τσιβλού



Στις υγρές βραδυές πέρα από την λίμνη Τσιβλού


Αποτέλεσμα εικόνας για Λιμνη Τσιβλου



Είναι κάτι καλοκαιρινές βραδυές σαν την αποψινή..Απάνεμες, ζεστές και γιομάτες υγρασία..Σαν η θάλασσα να ξαποστέλνει όλα της τα άχνη από την κάψα του ολοήμερου ήλιου, πάνω στην πόλη.. Κι αργά, βασανιστικά αργά να πνίγει τον αέρα..Κι αυτός, μεθυσμένος κιόλας από το ξέρασμα της άσφαλτου και του τσιμέντου, να ‘ρχεται με την αχνοβολιά της να κάθεται βαρύς πάνω μας, στραγγίζοντάς μας απ’ αέρα και νερό.
Μόλις γύρισα από την  βραδινή μου έξοδο..Δεν άντεχα άλλο με τον ιδρώτα να ρέει σ’ αυλακιές πάνω μου να την συνεχίσω..Κι ας έχει προχωρήσει η νύχτα, βαρειά αναθεμιά η υγρασία της..Τέτοιες ώρες έχω πεθυμιά για τον βουνίσιο τον αέρα..Εκείνον τον γλυκό, μυρωδάτο, ξηρό, ανάριο βουνίσιο αέρα..Να σε τυλίγει και να σου δίνει, να μην σου παίρνει.. Αχ και να ‘μουνα κάπου εκεί..Έτσι και σκέφτηκα απόψε εκείνη την λίμνη, την του Τσιβλού στις πλαγιές του Χελμού. Έχω καιρό να την φέρω στον νου μου και πιο πολύ καιρό να πάω εκεί..Τι ανάσες θα έπαιρνα !!
Είναι η ώρα, μου φαίνεται, να επισκεφτώ ξανά τα μέρη εκείνα τα ονειρεμένα στην λίμνη Τσιβλού, να την ανασάνω, να την χαρώ αυτήν και τον τόπο γύρω της εκεί στα ψηλά, να κοιμηθώ εκεί στο γειτονικό της λίμνης ωραίο ξενώνα απολαμβάνοντας την θέα και το άρωμά της, να γυρίσω ύστερα  τα όμορφα χωριουδάκια γύρω της, σαν τότε που τα βρήκα εκεί που νόμιζα πως είχα χαθεί οδηγώντας σε ένα δύσβατο χωματόδρομο, να γευθώ τους εκλεκτούς μεζέδες στις ταβέρνες της με κρασί ροδί βουνίσιο..Αχ! Την δροσιά και τ’ άρωμά του μονάχα να είχα! Κι έπειτα, να γυρίσω αργά αργά και με το καλό, στο κλεινόν άστυ….
Δεν ξέρω αν την έχετε ακουστά την λίμνη Τσιβλού..Ας πω δυο λόγια γι’ αυτήν την Ομορφιά της πατρίδας μας..Αν μπορείτε,  να πάτε.
aigialeia-limni-tsivlou-5-1024x683
Η Λίμνη Τσιβλού κείται στους βόρειους πρόποδες του όρους Χελμού, σε υψόμετρο 800 μέτρων, λίγες δεκάδες μέτρα δυτικότερα από το μικρό φαράγγι που δημιουργεί ο ποταμός Κράθης που κατεβαίνει από τις κορυφές του βουνού και εκβάλλει στον Κορινθιακό. Καλύπτει έκταση 200 στρεμμάτων και το βάθος της αγγίζει τα 80 μέτρα, αυξομειούμενο από τις καιρικές συνθήκες Η λίμνη είναι στα ορεινά της Ακράτας  και διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Αιγιαλείας του νομού Αχαΐας. Απέχει από την Αθήνα 172 χιλιόμετρα και από την Πάτρα  93.
1aigialeia-limni-tsivlou (2)
Εκπληκτικός τόπος η λίμνη με την γύρω της περιοχή. Είναι ένα ζωντανό κόσμημα της φύσης. Καρδιά από τυρκουάζ νερά στεφανωμένη με έλατα, πεύκα,  μαυρόπευκα, ιτιές, καστανιές, χνουδοβελανιδιές,, πλατάνια,  πουρνάρια και λεύκες.. Και, πιο πίσω από τους κισσούς που τυλίγονται στα δέντρα, φτέρες μ’ αγριογαρουφαλλιές, κυκλάμινα, θυμάρια με σπάρτα κι αγριόσκορδα..Ένα ευωδιασμένο όνειρο!
100 τσιβλού
Κυπρίνοι, καραβίδες, κουνουπόψαρα, ποταμοκέφαλοι, στυμφαλικοί πελασγοί και πέστροφες  ζούν’ μες στα νερά της ενώ μέσα της μπαινοβγαίνουν τα νερόφιδα, οι βρύδες, οι νεροχελώνες και οι ποταμοκάβουρες..Πάνω από τον ουρανό της στήνουν  χορό οι χρυσαετοί, οι γερακίνες, οι φιδαετοί και οι πετρίτες. Στη λίμνη σταθμεύουν σταχτοτσικνιάδες, νυχτοκόρακες, κρυπτοτσικνιάδες και κορμοράνοι. Συχνή είναι η παρουσία δίπλα της από τα νανοβουτηχτάρια, τις νερόκοτες και τις φαλαρίδες, ενώ κάποτε υπήρχαν και πρασινοκέφαλες πάπιες
Στις καλαμιές κρύβονται οι σαλαμάντρες, τα βατράχια, οι χελώνες, οι δεντρογαλιές και οι οχιές..Πολλά τα φίδια στον παράδεισο της λίμνης Τσιβλού…Όχι κι ότι λέμε όχι στον Παράδεισο, ας έχει και τα φίδια του, έτσι;
Εγώ πάντως, στην γυροβολιά μου στην λίμνη δεν απάντησα και κανένα ας πω..Στις καλαμιές, όμως δεν μπήκα..Από μακρυά τις κοίταζα, όσο άκουγα τα πουλιά να της τραγουδάνε..
Εκεί, στους όχτους της κρυμμένα στα δέντρα, γλυκόλαλα αηδόνια και ψευταηδόνια ενώνονται με τα τζιτζίκια, τις νεροκελάδες και τις σταχτοσουσουράδες σε ολοήμερη συναυλία ενώ τις νύχτες την συντροφεύουν τ’ ακούσματα από κουκουβάγιες, μπούφους και χουχουριστές.
.Tsivlos_Lake,_Mountain_Chelmos
Τόση η Απαράμιλλη ομορφιά της λίμνης Τσιβλού που κατατάσσεται ανάμεσα στις ομορφότερες λίμνες, κι έχει τ΄ όνομα «μικρή Ελβετία” λόγω του αλπικού τοπίου που παρουσιάζει τους χειμωνιάτικους μήνες.
Τόσος ο πλούτος του υγροβιότοπου σε είδη φυτών, δέντρων, πτηνών, αμφίβιων, πανίδας, ορνθοπανίδας και ερπετοπανίδας που η λίμνη με την γύρω περιοχή της κηρύχθηκε προστατευόμενη περιοχή και ως τέτοια έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό ∆ίκτυο Natura – 2000 που περιλαµβάνει όλες τις περιοχές που είναι σηµαντικές για τη διατήρηση της φυσικής κληρονοµιάς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δυό λόγια για την ιστορία της λίμνης :
Η Λίμνη Τσιβλού πρωτοδημιουργήθηκε με φυσικό τρόπο εξ αιτίας των εξαιρετικά βίαιων γεωλογικών φαινόμενων των κατολισθήσεων που συνέβησαν το 1913 και 1914. Μέχρι τότε, στο μέρος που βρίσκεται σήμερα η λίμνη, απλωνόταν μια μικρή κοιλάδα που την διέσχιζε ο ποταμός Κράθης. O Κράθης έχει ως βασική πηγή υδροδοτήσεώς του τα Ύδατα της Στυγός*River Styx.  Στα ανατολικά της τότε κοιλάδας και σήμερα λίμνης Τσιβλού υψώνεται η κορυφή Στόλος (1.524 μ.), στα βόρεια η κορυφή Δύο Έλατα (1.028 μ.) και στα ανατολικά της η κορυφή του Γερακάρη (1.228 μ.).Εκείνη την εποχή, στη γύρω περιοχή, συνέβη μια μεγάλη κατολίσθηση και τεράστιοι όγκοι χώματος που κατέβηκαν από τον Στόλο κατέστρεψαν ολόκληρο το χωριό της Συλίβαινας και μέρος του οικισμού του Τσιβλού που βρίσκονταν στην κοιλάδα… Τα χώματα κάλυψαν επίσης την κοίτη του ποταμού Κράθη δημιουργώντας ένα φυσικό φράγμα που κράτησε τα νερά, τα οποία σχημάτισαν δύο κοντινές λίμνες, τη λίμνη του Τσιβλού και τη λίμνη του Κράθη. Κι ενώ η λίμνη του Κράθη καλύφθηκε από τα χώματα, η λίμνη του Τσιβλού έμεινε σχεδόν αναλλοίωτη καθώς ο όγκος των νερών ήταν μικρός και τα υλικά της κατολίσθησης αντέξανε τη πίεση..Μετά, με τα χρόνια, επεκτάθηκε και βάθυνε..
1. blu
Για τα Ύδατα της Στυγός (River Styx):
1.Κατά την ελληνική μυθολογία: «Για τους αρχαίους Έλληνες το πιο ονομαστό ελιξίριο ήταν τα νερά της Στυγός. Αλλά και το νερό που δίνανε όρκο οι θεοί .Η Στύγα ήταν µια φοβερή θεότητα, η μεγαλύτερη κόρη του Ουρανού και της Τηθύος, που έμενε στα τάρταρα, στην παγωνιά, απομονωμένη από τους άλλους θεούς που δεν τη συμπαθούσαν.
Από τα Τάρταρα (παράγωγο της λέξης τουρτουρίζω) που πίστευαν ότι εκεί ήταν και οι πύλες του Άδη, πηγάζει ο ποταμός Κράθης,  στο όρος Χελμός της Αχαΐας..»
.Δείτε περισσότερα στην πηγή: ΜΥΘΑΓΩΓΙΑ – MYTHAGOGIA
2.Για το αθάνατο νερό τους και την τοξικότητά τους ως πιθανή αιτία  της θανατηφόρας ασθενειας του Μεγάλου Αλεξάνδρου  
«Τοξικά βακτήρια στο νερό της Στυγός (Water Styx)
>>Συνδεδεμένη με το πέρασμα από τη ζωή στο θάνατο, η πηγή της Στυγός αποτελεί τον τόπο όπου η Θέτις κατέστησε αθάνατο τον Αχιλλέα αλλά και την πύλη στον Κάτω Κόσμο, όπου οι ίδιοι οι θεοί έδιναν όρκους με κίνδυνο να δεινοπαθήσουν αν έπιναν το νερό της. Σύμφωνα με τον Ησίοδο, αν οι ίδιοι οι θεοί έπιναν νερό από τη Στύγα οδηγούνταν σε ακινησία για ένα χρόνο. Πιο προσγειωμένος ο περιηγητής Παυσανίας παραδίδει ότι τα νερά προκαλούσαν διάβρωση σε γυαλί, κεραμική και μπρούτζο Τα παραπάνω, παραδόσεις μέχρι σήμερα, έχουν και επιστημονική βάση
Δείτε περισσότερα για το θέμα πατώντας Αρχαιολογία
https://beatrikn.wordpress.com/
http://www.tovima.gr/#

Φυσητήρες απωθούν τις όρκες με βόμβες διάρροιας

Φυσητήρες απωθούν τις όρκες με βόμβες διάρροιας Περιστατικό «αμυντικής αφόδευσης» καταγράφηκε στη Δυτική Αυστραλία Είναι ένα είδος αμυντικού...