Αυτή είναι πλέον η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο

 Αυτή είναι πλέον η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο

Τετάρτη, 01 Δεκεμβρίου 2021 

REUTERS/Amir Cohene

Για πρώτη φορά στα χρονικά η πρωτεύουσα του Ισραήλ, το Τελ Αβίβ, είναι η πιο ακριβή πόλη για να ζει κανείς στον κόσμο, σύμφωνα με την καθιερωμένη κατάταξη του Economist Intelligence Unit. 

Η ισραηλινή πόλη βρέθηκε στην κορυφή φέτος από την 5η την προηγούμενη χρονιά με τον EIU να επισημαίνει ότι η εξέλιξη αυτή οφείλεται εν μέρει στη ραγδαία ανατίμηση του εθνικού νομίσματος έναντι του αμερικανικού δολαρίου, η οποία με τη σειρά της ήταν αποτέλεσμα της επιτυχίας του εμβολιαστικού προγράμματος. 

Περίπου το 1/10 των προϊόντων είδαν την τιμή τους να αυξάνεται αισθητά στο Τελ Αβίβ, σύμφωνα με την έρευνα του Economist, που εξετάζει τις τιμές πάνω από 200 προϊόντων και υπηρεσιών σε 173 πόλεις. Σε όρους τοπικού νομίσματος ο πληθωρισμός αυξήθηκε 3,5% φέτος από 1,9% το 2020. 

Δεύτερη πιο ακριβή πόλη στον κόσμο είναι το Παρίσι και τρίτη η Σιγκαπούρη. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν η Ζυρίχη και το Χονγκ Κονγκ, ενώ ακολουθεί η Νέα Υόρκη. Τη μεγαλύτερη πτώση στην κατάταξη σημείωσε η Ρώμη, χάρη στη σημαντική πτώση των τιμών σε βασικά αγαθά και ένδυση. 

Η πρώτη 10αδα έχει ως εξής: 

1. Τελ Αβίβ
2. Παρίσι
3. Σιγκαπούρη
4. Ζυρίχη 
5. Χονγκ Κονγκ
6. Νέα Υόρκη
7. Γενεύη 
8. Κοπεγχάγη
9. Λος Άντζελες
10. Οσάκα 

naftemporiki.gr 

https://www.naftemporiki.gr/

Ο πρώην, ο νυν και οι επόμενοι…

 Ο πρώην, ο νυν και οι επόμενοι…

- ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ 

 By Gynaikaeimai 23 Νοεμβρίου 2021

Ο πρώην μου. Η πρώην μου. Η πρώην του πρώην μου. Ο πρώην, της πρώην, του πρώην μου… Δεν ακούω και δε διαβάζω τίποτα άλλο πλέον που να μην περιέχει αυτές τις λέξεις, από σχόλια στο You Tube, μέχρι άρθρα περιοδικών. Δεν μπορώ να πω ότι χαίρομαι όταν αισθάνομαι πως άνθρωποι αντί για όνομα και πρόσωπο, χαρακτηρίζονται συνέχεια πρώην, νυν, επόμενοι. Μου δημιουργεί ένα αίσθημα δυσφορίας, σα να έχει κολλήσει κάτι στο λαιμό μου, το οποίο δεν μπορώ να καταπιώ, σα να μου έχει «κάτσει» κάτι άσχημα στο λαρύγγι μου.

Το αγνό συναίσθημα του έρωτα, έχει γίνει πλέον «πήδηξα μία γκόμενα», ή «πότε θα τον/την πηδήξω». Λες και είναι χαντάκι και όχι άνθρωπος. Οι άνθρωποι είναι πρώην και νυν, κερδίζουν προσοχή ή απαξία ανάλογα σε ποιον χρονικό άξονα ανήκουν. Είναι λυπηρό πως οι άνθρωποι στο πλαίσιο των σύγχρονων ερωτικών σχέσεων, αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι. Όταν τους ποθούμε σεξουαλικά και λαχταράμε να αντλήσουμε εγωιστικά μία ηδονή είναι απαραίτητοι. Και μόλις βαρεθούμε, ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται «πρώην», τη θέση του οποίου θα πάρει κάποιος άλλος. Και μετά η κατάσταση θα συνεχίζεται και κάθε φορά ο άνθρωπος όταν πάψει να θεωρείται τρόπαιο, θα θεωρείται εμπόδιο.

Ναι, οι σχέσεις χαλάνε, όταν ξεκινάς το οτιδήποτε στη ζωή σου, κανείς δε σε βάζει να υπογράψεις συμβόλαιο. Ναι, μπορεί να τελείωσε κάτι, να έκανε τον κύκλο του και να είδες ότι δεν πηγαίνει άλλο. Αυτή όμως η διαρκής ανακύκλωση, σε τέτοιο μεγάλο εύρος και ένταση, σίγουρα δεν εμπεριέχει στο βάθος του, τόσο βαθύ ερωτικό συναίσθημα.

Ειλικρινά, χάνεις το μέτρημα. Καμία σχέση με ηθικολογία, διότι κάθε άνθρωπος που περνάει από το σώμα σου, αφήνει τα σημάδια του. Ακόμα και αν επρόκειτο για μία γνωριμία εντελώς βιαστική, περαστική. Και διακρίνει κάποιος το μένος που ακολουθεί η παύση μίας σχέσης, τον τρόπο που μιλάνε και φέρονται οι περισσότεροι στους «πρώην». Γιατί στο μεγαλύτερο μέρος των σχέσεων αυτών, απουσίαζε το “ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΩ ΕΓΩ”. Υπήρχε το τι θα μπορέσω να πάρω περισσότερο από τον άλλον. Για αυτό και βλέπεις πόσο εύκολα το μίσος και η οργή μπορεί να εισρεύσει στις ερωτικές σχέσεις.

Δε γνωρίζω κατά πόσο στις σημερινές ερωτικές σχέσεις, υπάρχει αγάπη και όχι απλά μία κάλυψη της σαρκικής επιθυμίας. Βλέπουμε τους ανθρώπους να είναι πλέον αναλώσιμοι, να ανακυκλώνονται με τρομερή ευκολία, να αλλάζουν διαρκώς. Το τι αφήνει ο καθένας που περνάει στο σώμα και την ψυχή κάποιου, το γνωρίζει η ψυχούλα του καθενός –δεν το λέμε με στείρο ηθικισμό, διότι μέσα στην ψυχή του ανθρώπου συσσωρεύονται όλες αυτές οι εμπειρίες, οι οποίες ξεκινάνε με ηδονή και καταλήγουν με πόνο.

Οι σχέσεις του σήμερα αποτυγχάνουν, επειδή οι άνθρωποι τρέχουν να γδύσουν το κορμί τους και δε θέλουν να αφήσουν την ψυχή τους γυμνή. Και αυτό είναι που οδηγεί τις περισσότερες σχέσεις σε αδιέξοδο.

Άντε, ας πιούμε στην υγειά των πρώην, των νυν και των επόμενων…

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

https://gynaikaeimai.com/

Λορέντζος Μαβίλης

 Λορέντζος Μαβίλης

Έπεσε μαχόμενος στις 28 Νοεμβρίου 1912

Είμαστε στα 1912 και οι Έλληνες προσπαθούν ενωμένοι να κάνουν τα εθνικά τους όνειρα πραγματικότητα. Ήδη το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας έχει ελευθερωθεί, το ίδιο και η Χίος, ενώ στο δυτικό μέτωπο οι μάχες μαίνονται άγριες και φονικές για την απελευθέρωση της  θρυλικής πρωτεύουσας της Ηπείρου.

Ήταν 26 του Νοέμβρη, όταν το ελληνικό εθελοντικό  σώμα υπό την αρχηγία του Αλέξανδρου Ρώμα κατέλαβε το Δρίσκο, ανατολικά της πόλης των Γιαννίνων, απωθώντας τους Τούρκους μέχρι τις ανατολικές όχθες της λίμνης. Μαζί με τους ερυθροχίτωνες Γαριβαλδινούς, τους Κρήτες, τους Μανιάτες και το συνταγματάρχη Ματθαιόπουλο με την πυροβολαρχία του, βρίσκεται και ο Ιθακήσιος ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, εθελοντής με το βαθμό του λοχαγού παρά τα 53 του χρόνια!

Σαν σήμερα, πριν 98 χρόνια, στις 28 Νοεμβρίου οι Τούρκοι εξαπολύουν σφοδρή επίθεση κατά των Ελλήνων που  κατέχουν το ύψωμα του Δρίσκου. Ο Μαβίλης μάχεται ηρωικά στην πρώτη γραμμή επικεφαλής των στρατιωτών του που αποδεκατίζονται από τα εχθρικά βόλια…

Κάποια στιγμή μια σφαίρα του τρυπά τα δυο του μάγουλα σπάζοντάς του και αρκετά δόντια. Και ενώ αιμόφυρτος μεταφέρεται στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που λειτουργούσε το προσωρινό νοσοκομείο για να του παρασχεθούν οι όποιες βοήθειες, μια άλλη σφαίρα τον βρίσκει στο στόμα. Κείνη την ώρα έφτανε στο χειρουργείο και ο αρχηγός, ο Αλέξανδρος Ρώμας. «Σε συγχαίρω απ’ την καρδιά μου», του είπε και κείνος επιστρατεύοντας τις στερνές του δυνάμεις στάθηκε όρθιος και έπιασε το χέρι του αρχηγού. Το αίμα που έτρεχε στο λαιμό του πάγωνε και του δυσκόλευε την αναπνοή. Μη μπορώντας να μιλήσει με νοήματα τους ζήτησε χαρτί για να γράψει, αλλά δεν πρόφτασε… Ο παπά Φώτης  του κλείνει τα μάτια και ο μόνος παρών εκείνη τη στιγμή στρατιωτικός, ο Πιπίνος Γαριβάλδης στέκεται προσοχή και τον χαιρετάει, ενώ οι άλλοι  που βρίσκονται εκεί σταυροκοπιούνται… ο Μαβίλης είναι πλέον νεκρός στο πεζούλι της Αγίας Παρασκευής ξαπλωμένος σκεπασμένος με τον ματωμένο μανδύα του… Έχει ήδη περάσει στην αιωνιότητα έχοντας κερδίσει τρία αθάνατα δώρα: Ένδοξο θάνατο, αθανασία και ελευθερία. Όπως επιθυμούσε…

Την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα των Αθηνών «Σκριπ» στην πρώτη σελίδα ο συνάδελφός του ποιητής Σωτήρης Σκίππης έγραφε γι’ αυτόν υπό τον τίτλο: Ο ΩΡΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ «…η μοίρα που τον εμοίρανε να είναι εκλεκτός και ευγενικός του ετοίμασε τον ωραιότερον και ενδοξότερον των θανάτων. Σιωπηλός, μετριόφρων και πρόθυμος εβάδισεν προς αυτόν. Τον ανεζήτησε ματαίως και άλλοτε εις τας επαναστάσεις της Κρήτης όπου επολέμησεν ακάλεστος καθώς και εις την ιδίαν την Ήπειρον. Δεν είχε όμως έλθει η στιγμή. Έπρεπε να μας παρουσιασθεί ακόμη και ως πληρεξούσιος εις την Διπλήν Βουλήν και να τον θαυμάσωμεν  και ως ρήτορα. Έπρεπε να τον γνωρίσωμεν και να τον αγαπήσωμεν. Διότι δεν υπάρχει κανείς ο οποίος τον εγνώρισε χωρίς να τον αγαπήση. Ήτο τόσον αριστοκράτης και τόσον  άξιος της πλέον αυθορμήτου αγάπης.

Θα ήτο ίσως ασυμπλήρωτος η απελευθέρωσις της πατρίδος του Βηλαρά, του Ζαλοκώστα και του Κρυστάλλη, εάν ένας εκλεκτός ποιητής δεν έχυνε το αίμα του δι’ αυτήν. Η Ήπειρος την οποίαν ύμνησεν εις θαυμάσιον σονέττον δημοσιευμένο εις Αλεξανδρινόν περιοδικόν, η Ήπειρος που επότισε το πνεύμα του και την ψυχή του με τας ωραίας της παραδόσεις και την ένδοξον ιστορίαν της, δεν ημπορούσε παρά να τον δεχθή εις τας αγκάλας της, ως σύμβολον της ελευθερίας και της ομορφιάς. Επάνω εις τον τάφον του θα χαραχθώσι αύριον οι στίχοι τους οποίους συνέθεσε μόνος του, νοσταλγός των Ηλυσίων Πεδίων:

Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
Την πίκρα της ζωής. Όντας βυθίση
Ο Γήλιος και το σούρουπο αρχινήση
Μην τους κλαις ο καημός σου όσος και νάνε.

Τέτοιαν  ώρα  οι νεκροί διψάν και πάνε
Στης Λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση
Και βούρκος το νεράκι θα μαυρίση
Αν στάξη γι’ αυτούς δάκρυ όθε αγαπάνε.

Και πίνοντας θολό νερό ξαναθυμούνται
Διαβαίνοντας λειβάδια  από ασφοδίλι,
Πόνους παλιούς που μέσα τους κοιμούνται.

Αν δε μπορείς παρά να κλαίς το δείλι
Τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν
Θέλουν μα δε βολεί να λησμονήσουν.

Από την Κέρκυραν έστρεψε τα μάτια του και είδεν απέναντι την Ήπειρον. Έτρεξεν εις την φωνήν της. Εάν ο θάνατος είναι η χαραυγή μιας νέας ζωής όπως λέγη ο Βύρων, ο θάνατος του Μαβίλη είναι η χαραυγή μιας Δόξας- Δόξας διά την αναγεννημένην  Ελλάδα.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ Λ. ΜΑΒΙΛΗ…

Ο Μαβίλης γεννήθηκε στο νησί του ομηρικού Οδυσσέα, στις 6 Σεπτεμβρίου του 1860, τέσσερα χρόνια πριν την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.  Ο παππούς ήταν Ισπανός στην καταγωγή και είχε έρθει ως πρόξενος της πατρίδας του στην Κέρκυρα όπου παντρεύτηκε  Κερκυραία και εγκαταστάθηκε εκεί. Ο πατέρας του Παύλος υπήρξε πρόεδρος των δικαστηρίων της Ιόνιας Πολιτείας, ενώ η μητέρα του Ιωάννα Καποδίστρια- Σούφη ήταν ανιψιά του πρώτου κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και θεία του πρωθυπουργού Γ. Θεοτόκη.

Ο Λορέντζος στα γυμνασιακά του χρόνια φοίτησε  στο εκπαιδευτήριο «Καποδίστριας» στην Κέρκυρα και είχε δάσκαλο τον ελληνιστή Ι. Ρωμανό. Η γνωριμία του με τον Ιάκωβο Πολυλά, λόγιο και βουλευτή, φίλο του Δ. Σολωμού και συνεχιστή του πνεύματός του, υπήρξε καθοριστική στην πνευματική του εξέλιξη. Από αυτόν θα μυηθεί στο έργο του Σολωμού, στην παγκόσμια λογοτεχνία, στην αγάπη για τη δημοτική γλώσσα και στην επιδίωξη της τελειότητας.

Αφού για ένα χρόνο παρακολουθήσει τα μαθήματα της Φιλοσοφικής στην Αθήνα, θα πάει στη Γερμανία όπου θα σπουδάσει φιλοσοφία, γλωσσολογία και σανσκριτική (αρχαία ινδική φιλοσοφία). Μιλάει άπταιστα ισπανικά, αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά!

Στα 1890 με τη διατριβή του για το βυζαντινό χρονογράφο Σκυλίτση, θα αναγορευθεί διδάκτωρ φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Erlangen της Βαυαρίας.
Ο Μαβίλης όμως δεν είναι ο ποιητής και ο φιλόσοφος του γραφείου. Η Ελλάδα που ζει με τη μεγάλη ιδέα τον περιμένει. Φθάνει στην Κέρκυρα και δεν δέχεται καμία θέση από όσες του προσφέρονται για να μην παραβεί τις ηθικές του αρχές. «ό,τι κατορθώσω εις την ζωήν μου, θα το κατορθώσω μένοντας συνεπής, χωρίς ν’ απαρνηθώ ούτε μία πράξη, ούτε μία μόνο στιγμή της περασμένης μου  ζωής, ή αλλιώς δεν θα κατορθώσω τίποτε», θα γράψει σε στενό του φίλο.

Στα 1896 ο ποιητής που ήταν πατριώτης όχι μόνο στα λόγια μα και στην πράξη, θα πάει εθελοντής στην Κρήτη μαζί με τον φίλο  του Κ. Θεοτόκη και άλλους αξιωματικούς που άφησαν κρυφά τις θέσεις του στρατού,  μα και με απλούς πολίτες. Την επόμενη χρονιά θα πολεμήσει στην Ήπειρο, όπου και τραυματίζεται.

Το 1910 θα εκλεγεί βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου στην αναθεωρητική Βουλή. Ιστορική θα μείνει η αγόρευσή του για την υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας κατά την συζήτηση του 107 άρθρου του συντάγματος: «Δεν υπάρχει γλώσσα χυδαία, μόνο χυδαίοι άνθρωποι», είπε! Και κατέληξε εκείνη η ομιλία του ως εξής: «Αφέτε κύριοι ελευθερίαν, μόνον ελευθερίαν ζητούμεν, εις τα διάφορα ρεύματα ιδεών. Εκ της συγκρούσεως αυτών θέλει γεννηθεί ο σπινθήρ, ο οποίος βαθμηδόν μεγενθυνόμενος θα είναι ο ποιητής της φυλής, ο συνενών εν εαυτώ πάσαν την θερμότητα και όλον το φως του παρελθόντος της φυλής. Και δι’ αυτής της θερμότητος και δι’ αυτού του φωτός θα καταυγάσει και θα θερμάνη την φυλήν εις τον δρόμον της προς τον πανύψιστον προορισμόν της».

Το έργο του Μαβίλη αποτελούμενο από ποιήματα, πεζά, μεταφράσεις, πολιτικές αγορεύσεις, γράμματα σε φίλους του, δείχνει ξεκάθαρα τον έξοχο χαρακτήρα του ανδρός και τις ιδέες που είχε για τον άνθρωπο, το έθνος, τη θρησκεία, τη φιλοσοφία, την τέχνη και την ηθική.  Ασυμβίβαστος,  ανιδιοτελής, ιδεαλιστής, πορεύτηκε στη ζωή έχοντας ως πυξίδα την καρδιά του και στις καρδιές των ανθρώπων προσπάθησε να απευθυνθεί.

Ο Μιχ. Περάνθης σημειώνει σχετικά: «οι αρχές που εμόρφωσαν από παλιά το χαρακτήρα του Μαβίλη έμειναν ακλόνητες. Επάνω τους έσπασαν οι αντίθετες παρορμήσεις της ζωής, σ’ αυτές προσαρμόστηκαν όλες οι πράξεις που επετέλεσε. Και η ποιητική του διάθεση στις αυτές αρχές, τις προγενέστερες από την ποίησή του, αναγκάστηκε να υποταχθεί. Τέτοιος στη ζωή και την τέχνη του. Οι περισσότεροι άνθρωποι  δέθηκαν στα νιάτα τους με μια ιδεολογία που τη λησμόνησαν στις πρακτικές ανάγκες της ζωής. Ο Μαβίλης της έμεινε πιστός ως το τέλος. Ο θάνατός του ήταν η ολοκλήρωση του ψυχικού του προορισμού, ίσως και το καλύτερο πατριωτικό του τραγούδι».

Το 1911 ο Μαβίλης γράφει στο φίλο του Σ. Θεοτόκη μεταξύ άλλων: «Έχεις δίκιο εις όσα μου γράφεις, μα η πολιτική του Βενιζέλου είναι εθνική, για τούτο πρέπει να παραβλέψουμε τις αδυναμίες ή τις ασυνέπειες που παρουσιάζει. Όσο για με, αποφάσισα να μην πολιτευθώ άλλο. Θα αποτραβηχθώ απ’ την πολιτική και θα περιμένω. Όταν σημάνει η σάλπιγγα θα πάω και εγώ να αφήσω τα ελεεινά μου κότζια σε μια ρεματιά της ονειρεμένης μας Ηπείρου». Και η σάλπιγγα δεν άργησε να σημάνει εθνικό προσκλητήριο… [Νίκος Βέντζης Καθηγητής Φυσικής Αγωγής, Πρωϊνός Λόγος]

Posted on 28 Νοεμβρίου, 2021 by ellas

https://ellas2.wordpress.com/

Το βρήκα στο: https://vequinox.wordpress.com/

Συμφωνία “ουδετερότητας” Ελλάδος-Ρωσίας σε Εύξεινο Πόντο, Αιγαίο και Α.Μεσόγειο-Τι υπέγραψε ο Βαρβιτσιώτης στη Μόσχα

Η Ελλάδα δεν βάζει το “δάκτυλο στην πρίζα” σε σχέση με την κρίση ΗΠΑ-Ρωσίας-Οι Ρώσοι ενοχλούνται από τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα

 Νέα δεδομένα στις σχέσεις Ρωσίας και Ελλάδος αποτελεί η υπογραφή ειδικής συμφωνίας που αφορά τις ένοπλες δυνάμεις Ρωσίας και Ελλάδος.

Την Τρίτη, στη 13η συνεδρίαση της Μικτής Ρωσοελληνικής Επιτροπής Οικονομικής, Βιομηχανικής, Επιστημονικής και Τεχνικής Συνεργασίας, υπογράφτηκε διμερής συμφωνία μεταξύ του  αναπληρωτή υπουργού άμυνας της Ρωσίας, Αντιστρατήγου Alexander Fomin και του ΥΦΕΞ της Ελλάδος Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.

Η συμφωνία αυτή τροποποιεί τη ρωσοελληνική διακυβερνητική συμφωνία για την πρόληψη πολεμικών επεισοδίων στη θάλασσα εκτός χωρικών υδάτων, και αφορά συμφωνία που συνήφθη στις 10 Απριλίου του τρέχοντος έτους.

«Οι αλλαγές που εισήχθησαν αποσκοπούν στη βελτίωση της ασφάλειας της πλεύσης πολεμικών πλοίων και πτήσεων μαχητικών και άλλου τύπου αεροσκαφών των ενόπλων δυνάμεων των δύο χωρών, σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους εκτός χωρικών υδάτων», ανακοίνωσε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

Ουσιαστικά η Ελλάδα θα έχει άμεση συνεννόηση με ρωσικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη, όταν αυτά πλέουν και πετούν σε διεθνή ύδατα, σε Εύξεινο Πόντο, Αιγαίο, και Α.Μεσόγειο.

Η χώρα μας ξεκαθαρίζει με αυτόν τον έμμεσο τρόπο, ότι δεν έχει τις παραμικρές επιθετικές βλέψεις προς την ρωσική επικράτεια, πιθανότατα ακόμα και υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ.

Από την άλλη πλευρά ρωσικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη, που θα διέρχονται το Αιγαίο κινούμενα σε διεθνή ύδατα, θα συνεννοούνται με τις ελληνικές αρχές, όπως και τα ελληνικά σε αντίστοιχη περίπτωση.

Ουσιαστικά η όλη προσπάθεια πολεμικής έγερσις στον Εύξεινο Πόντο, δεν αποτελεί θετική εξέλιξη όχι μόνο για την χώρα μας, αλλά και για όλες τις χώρες της περιοχής, αφού μια στρατιωτική κρίση θα ενέπλεκε το σύνολο των χωρών.

Το πρόβλημα για τους Ρώσους πιθανότατα αφορά το σύμπλεγμα των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, και τις κινήσεις των Αμερικανών σε Αιγαίο και Εύξεινο Πόντο, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε το "Russian express" που αποτελεί την συνεχή ροή δυνάμεων, όπλων και προσωπικού στην Συρία δια μέσω του Βοσπόρου, το οποίο είναι τρομερά σημαντικό για την Μόσχα.

Η χώρα μας δεν έχει κανένα απολύτως συμφέρον, να εμπλακεί σε οποιαδήποτε "στρατιωτικού τύπου” κόντρα με την Ρωσία, έχοντας ανοικτό το μέτωπο της Τουρκίας, ενώ ετοιμάζεται πιθανόν και νέο κύμα μεταναστών και η ισλαμική τρομοκρατία “αναδιοργανώνεται”, για πιθανά νέα κτυπήματα στην ΕΕ, ειδικά  ενόψει εορτών.

https://www.pentapostagma.gr/

Πάντα η αγάπη θέλει δύο…

 Πάντα η αγάπη θέλει δύο…

- ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΙΔΕΡΗ

 By Gynaikaeimai 23 Νοεμβρίου 2021

Οι περισσότεροι άνθρωποι αποτελώντας κομμάτι μιας σχέσης, δε ζυγίζουμε τι δίνουμε ή τι δεχόμαστε. Δινόμαστε ολοκληρωτικά, χαρίζουμε στον άλλον απλόχερα τον εαυτό μας, προσφέρουμε ανιδιοτελώς και χαιρόμαστε όταν αντιλαμβανόμαστε ότι ο σύντροφός μας αναγνωρίζει, απολαμβάνει και επικροτεί αυτήν την προσφορά. Δίνουμε σε μια σχέση γιατί έτσι νιώθουμε, γιατί το κάνουμε με τη ψυχή μας, γιατί αγαπάμε αληθινά και χωρίς όρια και τέλος, γιατί αυτή μας η προσφορά μας γεμίζει χαρά και όμορφα συναισθήματα. Είμαστε πάντα πρόθυμοι σε μια σχέση να στηρίξουμε, να μοιραστούμε, να κάνουμε υποχωρήσεις, να βάλουμε πολλές φορές στην άκρη τις προσωπικές μας επιθυμίες, τον εγωισμό και τα “θέλω” μας και να συναποφασίσουμε για τις κοινές μας επιλογές.

Δεν είναι λίγες όμως οι φορές, που η συμπεριφορά μας αυτή μεταφράζεται λανθασμένα και εφησυχάζει τα συναισθήματα του συντρόφου μας. Τι θέλω να πω… όταν για όλα προθυμοποιούμαστε εμείς, όταν θάβουμε τις δικές μας ανάγκες και προσφέρουμε με τρόπο δουλικό ή χωρίς αναγνώριση ή ακόμα και χωρίς ανταπόκριση, όταν παύουμε να δεχόμαστε αποδοχή και συναισθήματα ή όταν παύουμε να καλύπτουμε τα “θέλω” μας, δίνουμε χώρο σε ένα αόρατο στην αρχή κενό, να αρχίσει να εισβάλλει μέσα μας.

Σαφώς και μια σχέση δεν είναι αλισβερίσι, δεν είναι δούναι και λαβείν και φυσικά κανένας δε θα σταθεί στο τι δίνει ή στο τι εισπράττει. Όμως κάθε φορά που δίνεις και νιώθεις ευτυχισμένος, αντιλαμβανόμενος την ευτυχία στα μάτια του άλλου, είσαι σε θέση να αντιληφθείς και τη δική σου προσδοκία, τη δική σου αδημονία, τη δική σου ανάγκη, τη δική σου δίψα για αγάπη, για τρυφερότητα, για επιβεβαίωση, για αποδοχή, για μοναδικότητα, για επιβράβευση.

Είναι φορές που οι καταστάσεις ή ο αμέριστος ζήλος μας να παραμείνουμε σε έναν άνθρωπο, μας κάνουν να εθελοτυφλούμε και να φυτοζωούμε σε ένα παρόν που ατροφεί, εις βάρος του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας. Γινόμαστε έρμαια τοξικών σχέσεων, αποδέκτες αδιαφορίας και εγκατάλειψης και συντηρούμε μονομερώς μια σχέση που από καιρό έχει βαλτώσει.

Αφουγκράζομαι, συνειδητοποιώ, αφυπνίζομαι και συμπεραίνω… Πάντα η αγάπη θέλει δύο! Δύο στον έρωτα, δύο στην επικοινωνία, δύο στην αντιπαράθεση, δύο στη σχέση, δύο στα εύκολα και δύο στα δύσκολα! Όταν ο ένας απομακρύνεται, αποστασιοποιείται και σταματά να προφέρει, θα έρθει η στιγμή που ο άλλος θα χάσει τις αντοχές του, θα κοπιάσει, θα πάψει να δίνει δεύτερες ευκαιρίες και θα γυρίσει σελίδα.

Επειδή λοιπόν, το τέλος πάντα πονάει από όποια πλευρά κι αν είσαι, πάσχισε να μη φτάσεις! Πρόσφερε όσα περισσότερα μπορείς και διεκδίκησε όσα σου ανήκουν! Γιατί όπως πολύ σωστά έχει επισημάνει πριν από εμάς ο Γερμανός μυθιστοριογράφος Έριχ Μαρία Ρεμάρκ… “Η αγάπη δεν ανέχεται εξηγήσεις. Χρειάζεται πράξεις!”.

Της Κατερίνας Σιδέρη

https://gynaikaeimai.com/

Εἰ­ρή­νη Σκού­ρα: Τὸ ἀ­ρι­στε­ρό μου χέ­ρι

 Εἰ­ρή­νη Σκού­ρα: Τὸ  ἀ­ρι­στε­ρό μου χέ­ρι

Posted on 30 Νοέμβριος 2021 by planodion

Εἰ­ρή­νη Σκού­ρα

Τὸ  ἀ­ρι­στε­ρό μου  χέ­ρι

Α ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ εἶ­ναι γυ­ναῖ­κες. Εἶ­ναι οἰ­κια­κὲς βο­η­θοί, κομ­μώ­τρι­ες, μα­γεί­ρισ­σες, γκου­βερ­νάν­τες, ἐ­πι­με­λή­τρι­ες κει­μέ­νων καὶ δα­κτυ­λο­γρά­φοι. Ἡ Δε­ξιὰ κά­νει ὅ­λες τὶς δύ­σκο­λες δου­λει­ές, εἶ­ναι ἀ­κού­ρα­στη, δυ­να­τὴ καὶ ὀρ­γα­νω­μέ­νη. Ἀ­κού­ει τὸν κά­θε ψί­θυ­ρο, βλέ­πει ἀ­κό­μη καὶ στὸ σκο­τά­δι, παίρ­νει πρω­το­βου­λί­ες.  Ἡ Ἀ­ρι­στε­ρὴ δὲν κά­νει τί­πο­τα. Μοιά­ζει τυ­φλὴ καὶ κου­φή, δὲν τῆς ἔ­χω κα­μί­α ἐμ­πι­στο­σύ­νη. Δὲν τῆς δί­νω ση­μα­σί­α, δὲν τῆς ἀ­πευ­θύ­νω πο­τὲ τὸ λό­γο. Κά­ποι­ες φο­ρὲς μο­νά­χα, σὲ μιὰ δύ­σκο­λη στιγ­μή,  ξυ­πνά­ει ἀ­πὸ τὶς φω­νὲς τῆς Δε­ξιᾶς καὶ ἀ­δέ­ξια τὴ  βο­η­θᾶ. Ὕ­στε­ρα ξα­να­πέ­φτει σὲ λή­θαρ­γο. Μο­νί­μως ἀ­ποῦ­σα.

       Ἐ­ξάρ­θρω­ση δε­ξιοῦ ὤ­μου, λέ­ει ὁ για­τρὸς κοι­τά­ζον­τας στὸ φω­τει­νὸ ταμ­πλὸ τὶς ἀ­κτι­νο­γρα­φί­ες μου. Πλή­ρης ἀ­κι­νη­σί­α δε­ξιοῦ χε­ριοῦ γιὰ τρεῖς ἑ­βδο­μά­δες. Δὲν ξέ­ρει ὅ­τι ἡ Ἀ­ρι­στε­ρὴ πάν­τα κοι­μᾶ­ται. Δὲν λέ­ω τί­πο­τα καὶ γυ­ρί­ζω σπί­τι. Θέ­λω νὰ πι­ῶ λί­γο νε­ρό. Ἡ Δε­ξιά, ἂν καὶ μὲ βα­ριὰ κά­κω­ση, φω­νά­ζει στὴν Ἀ­ρι­στε­ρή, Ξύ­πνα!  Φέ­ρε νε­ρό! Ἡ φω­νὴ της σπα­σμέ­νη.

       Ἡ Ἀ­ρι­στε­ρὴ εἶ­ναι ἀρ­γὴ καὶ ἀ­δέ­ξια, ἡ Δε­ξιὰ θυ­μώ­νει, ὅ­μως πο­νά­ει καὶ μέ­νει ἀ­κί­νη­τη. Ἀ­ναγ­κα­στι­κά. Βλέ­πω ὅ­τι δὲν ἔ­χω ἄλ­λη ἐ­πι­λο­γή. Πρέ­πει νὰ ἐκ­παι­δεύ­σω τὴν Ἀ­ρι­στε­ρή. Νὰ τὴ μά­θω νὰ στρώ­νει μό­νη της τὸ κρε­βά­τι, νὰ μοῦ κά­νει μπά­νιο, νὰ φτιά­χνει ἁ­πλὰ φα­γη­τά, νὰ μὲ τα­ΐ­ζει, νὰ μοῦ πλέ­νει τὰ δόν­τια, νὰ βά­ζει πλυν­τή­ριο, νὰ ση­κώ­νει τὰ τη­λέ­φω­να, νὰ πλη­κτρο­λο­γεῖ τὰ κεί­με­νά μου. Στὴν ἀρ­χὴ κου­ρά­ζε­ται εὔ­κο­λα, τῆς πέ­φτουν πράγ­μα­τα, σπά­ει πιά­τα, κά­νει λά­θη, γρά­φει ἄ­σχε­τες λέ­ξεις. Ὕ­στε­ρα συ­νη­θί­ζει, κρα­τά­ει σω­στά τὸ πι­ρού­νι καὶ μὲ ταΐ­ζει, πλέ­νει τὴν Δε­ξιά, τὴν χα­ϊ­δεύ­ει κα­μιὰ φο­ρά. Τὰ βρά­δια μέ­νει ξά­γρυ­πνη. Τὴν παίρ­νει ὁ ὕ­πνος τὰ χα­ρά­μα­τα, ἀλ­λὰ κοι­μᾶ­ται ἐ­λα­φρὰ κι ἀ­μέ­σως ξυ­πνά­ει νὰ μᾶς φρον­τί­σει. Ἔ­γι­νε πε­ρί­που σὰν τὴ Δε­ξιά, ἀ­κού­ει τὸν κά­θε ψί­θυ­ρο, βλέ­πει ἀ­κό­μη καὶ μέ­σα στὸ σκο­τά­δι.

       Ὡ­στό­σο,  τώ­ρα τε­λευ­ταί­α τὴ βλέ­πω σκε­πτι­κὴ καὶ ἀ­φη­ρη­μέ­νη . Φο­βᾶ­μαι μὴν κου­ρα­στεῖ κι ἀλ­λά­ξει στά­ση ξαφ­νι­κά. Μή­πως στα­μα­τή­σει νὰ νι­ώ­θει αὐ­τα­πάρ­νη­ση, ἀλ­λη­λεγ­γύ­η, αὐ­το­θυ­σί­α. Μὴν ὁ­δη­γη­θεῖ στα­δια­κὰ σὲ ἀ­κραῖ­ες θέ­σεις. Μή­πως ἀρ­χί­σει ν’ ἀ­δι­α­φο­ρεῖ γιὰ τοὺς ἀ­νήμ­πο­ρους, τοὺς δι­α­φο­ρε­τι­κούς, τοὺς ἀν­τι­πα­ρα­γω­γι­κούς. Μὴν πά­ρουν τὰ μυα­λά της ἀ­έ­ρα στὶς κρυ­φὲς συ­νε­λεύ­σεις τῶν Ἀ­ρι­στε­ρῶν Χε­ρι­ῶν. Μή­πως ἀ­παι­τή­σει ὑ­πε­ρω­ρί­ες κι ἐ­πί­δο­μα πρό­σθε­της ἀ­πα­σχό­λη­σης. Μὴν πά­ει καὶ πα­ρα­πο­νε­θεῖ γιὰ τὶς ἀ­δι­κί­ες καὶ τὴν πε­ρι­φρό­νη­ση ὅ­λων αὐ­τῶν τῶν χρό­νων.  Μή­πως κά­ποι­οι ἀρ­χί­σουν νὰ τῆς λέ­νε Πο­τὲ δὲν εἶ­ναι ἀρ­γά! Κοί­τα­ξε λί­γο τὸν ἑ­αυ­τό σου!

       Ξυ­πνῶ καὶ κοι­τά­ζω τὸ ἀ­ρι­στε­ρό μου χέ­ρι μὲ ἄλ­λο μά­τι πιά. Φο­βᾶ­μαι πὼς κά­τι ἔ­χει ἀλ­λά­ξει. Ἐ­κεῖ­νο, σι­ω­πη­λό, παίρ­νει τὴ βούρ­τσα καὶ μοῦ χτε­νί­ζει τὰ μαλ­λιά, ὅ­πως κά­θε πρω­ί. Μό­νο λί­γο πιὸ βι­α­στι­κὰ καὶ πρό­χει­ρα. Ὅ­ταν, ὅ­μως, μοῦ πλέ­νει τὰ δόν­τια κά­νει ἄ­γρι­ες κι­νή­σεις πά­νω κά­τω. Τὰ οὖ­λα μου μα­τώ­νουν. Πιὸ σι­γὰ, τῆς λέ­ω Μὲ  πο­νᾶς! Ἡ ὀ­δον­τό­βουρ­τσα εἶ­ναι σκλη­ρή, μοῦ ἀ­παν­τά­ει, νὰ παίρ­νεις medium!… Κά­νω πὼς συμ­φω­νῶ κι ἄς ξέ­ρω πὼς ἡ ὀ­δον­τό­βουρ­τσά μου εἶ­ναι soft. Τὴ φο­βᾶ­μαι πιὰ καὶ δὲν μι­λά­ω. Τὸ ἴ­διο κά­νει καὶ ἡ Δε­ξιά.

Πη­γή: Πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση.

Εἰ­ρή­νη Σκού­ρα (Ἀ­θή­να). Σπού­δα­σε ἑλ­λη­νι­κὴ φι­λο­λο­γί­α στὸ πα­νε­πι­στή­μιο τῆς Ἀ­θή­νας. Ἔ­κα­νε με­τα­πτυ­χια­κὲς σπου­δὲς στὴν παι­δα­γω­γι­κὴ καὶ δι­δα­κτο­ρι­κὴ δι­α­τρι­βὴ μὲ θέ­μα τὴ δι­δα­σκα­λί­α τῆς λο­γο­τε­χνί­ας σὲ συν­δυα­σμὸ μὲ τὴν ἀ­γω­γὴ εἰ­ρή­νης καὶ τὰ ἀν­θρώ­πι­να δι­και­ώ­μα­τα. Ἐρ­γά­στη­κε ὡς κα­θη­γή­τρια καὶ ὡς σχο­λι­κὴ σύμ­βου­λος στὴ δη­μό­σια ἐκ­παί­δευ­ση. Ἔ­χει δη­μο­σι­εύ­σει ἄρ­θρα, με­λέ­τες καὶ μι­κρὲς ἱ­στο­ρί­ες σὲ παι­δα­γω­γι­κὰ καὶ λο­γο­τε­χνι­κὰ πε­ρι­ο­δι­κά. Γρά­φει μι­κρὲς καὶ πο­λὺ μι­κρὲς ἱ­στο­ρί­ες κα­θὼς καὶ σε­νά­ρια γιὰ μι­κροῦ μή­κους ται­νί­ες.

Εἰκόνα: Σκίτσο τῆς Εὔας Γρηγοριάδου.

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Στο φως ψηφιδωτό με σκηνή από την Ιλιάδα του Ομήρου

 Στο φως ψηφιδωτό με σκηνή από την Ιλιάδα του Ομήρου

Η διάσημη εκπομπή του BBC «Two, Digging for Britain» αποκάλυψε μια ρωμαϊκή βίλα, κάτω από το χωράφι ενός αγρότη, που περιέχει ένα σπάνιο μωσαϊκό που απεικονίζει σκηνές από την Ιλιάδα του Ομήρου.

Το μωσαϊκό, που βρέθηκε στο Rutland και έχει περιγραφεί ως το πρώτο παράδειγμα αυτού του είδους στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανακαλύφθηκε από τον γιο του ιδιοκτήτη του χωραφιού και ερευνήθηκε από αρχαιολόγους από το Πανεπιστήμιο του Λέστερ. Οι ιστορικοί το περιέγραψαν ως «ένα από τα πιο αξιόλογα και σημαντικά ψηφιδωτά που έχουν βρεθεί ποτέ στη Βρετανία».

Το μωσαϊκό και το γύρω συγκρότημα βίλας έχουν πλέον προστατευθεί ως προγραμματισμένο μνημείο από το Υπουργείο Ψηφιακών, Πολιτισμού, Μέσων και Αθλητισμού (DCMS) κατόπιν συμβουλής της Ιστορικής Αγγλίας. Στο συγκρότημα -που πιστεύεται ότι κατοικήθηκε από πλούσιο άτομο από την ύστερη ρωμαϊκή περίοδο- πραγματοποιήθηκαν επείγουσες ανασκαφικές εργασίες στο σημείο, μετά την ανακάλυψη ασυνήθιστης κεραμικής σε κοντινή απόσταση.

Ο Jim Irvine, γιος του γαιοκτήμονα Brian Naylor, έκανε την αρχική ανακάλυψη αφού εντόπισε «ασυνήθιστα αγγεία» σε μια βόλτα κατά τη διάρκεια του lockdown το 2020 και επικοινώνησε με την αρχαιολογική ομάδα στο συμβούλιο της κομητείας Leicestershire. Το μωσαϊκό, το οποίο σχηματίζει το δάπεδο αυτού που πιστεύεται ότι ήταν χώρος τραπεζαρίας ή ψυχαγωγίας της βίλας, έχει διαστάσεις 11 x 7 μέτρα.

Τα ψηφιδωτά χρησιμοποιούνταν τακτικά σε ιδιωτικά και δημόσια κτήρια σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και, συχνά, παρουσίαζαν διάσημες φιγούρες από τη μυθολογία. Ωστόσο, το μωσαϊκό Rutland πιστεύεται ότι είναι μοναδικό στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς παρουσιάζει τον Αχιλλέα και τη μάχη του με τον Έκτορα στο τέλος του Τρωικού Πολέμου.

Οι έρευνες αποκάλυψαν ότι η μεγάλη βίλα περιβάλλεται από αχυρώνες, κυκλικές κατασκευές και, πιθανώς, ένα λουτρό. Το συγκρότημα είναι πιθανό να καταλήφθηκε από κάποιον με γνώση της κλασικής λογοτεχνίας, μεταξύ του 3ου και 4ου αιώνα μ.Χ. Πηγή

Posted on 30 Νοεμβρίου, 2021 by ellas

https://ellas2.wordpress.com/

Το βρήκα στο: https://vequinox.wordpress.com/

“Black Friday” από ΗΠΑ για Ελλάδα στην Αλεξανδρούπολη τρέμουν οι Τούρκοι-Μεγάλα ζόρια στην τουρκική αμυντική βιομηχανία

 “Black Friday” από ΗΠΑ για Ελλάδα στην Αλεξανδρούπολη τρέμουν οι Τούρκοι-Μεγάλα ζόρια στην τουρκική αμυντική βιομηχανία

Την παράδοση υλικού βαρέος τύπου στην Ελλάδα μετά τις ασκήσεις, φοβούνται οι Τούρκοι που γνωρίζουν ότι όλα αμερικανικά οχήματα δεν θα επιστρέψουν στις ΗΠΑ λόγω κόστους

Ενώ έχουμε πρόσφατη την ομολογία του Τούρκου υπουργού άμυνας Χουλουσί Ακαρ, ότι “δεν μπορούμε να πετάξουμε drone που αγοράσαμε χθες”, και μιλάμε ουσιαστικά lock down στην τουρκική αμυντική βιομηχανία με διάφορες μορφές και μεγέθη, οι Τούρκοι φέρονται να “τρέμουν” πιο πολύ από όλα, την μαζική μεταφορά αμερικανικού βαρέος τύπου εξοπλισμού στην Αλεξανδρούπολη, σε σχέση με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.

Ο τύπος τους μιλά για “βρώμικο σχέδιο” δίπλα στα τουρκικά σύνορα θεωρώντας ότι “οι Αμερικανοί δεν θα μεταφέρουν ξανά πίσω στις ΗΠΑ όλα αυτά τα άρματα μάχης, ΤΟΜΑ, ελικόπτερα και άλλα οχήματα, μόλις περατωθούν οι “ασκήσεις” τους, αλλά θα κάνουν ότι και το 1991-2003, με την λήξη των πολέμων του Κόλπου, παραδίδοντας τα σε χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος.

Ο Τούρκος εμπειρογνώμονας ασφαλείας Μέτε Γιαράρ είπε για το θέμα αυτό: «Γιατί οι ΗΠΑ δημιουργούν μια βάση στην Ελλάδα; Ποιος είναι ο σκοπός της μεταφοράς όπλων, μήπως πρόκειται για βάσεις εναντίον της Τουρκίας;

Δεν μπορώ να πιστοποιήσω 100% ότι η βάση των Αμερικανών  είναι εναντίον της Τουρκίας, αλλά λέω ότι όλο αυτό γίνεται για να στηριχθεί η Ελλάδα.

Όταν βλέπεις τη θέση της βάσης στην Αλεξανδρούπολη, την γειτνίασή της με την Τουρκία, όταν βλέπεις τη σημασία της πόλης “στα σχέδια της Τουρκίας”, και όταν βλέπεις άλλες διαδικασίες, τότε έχουμε άλλα σχέδια.

Τώρα τίθεται συνεχώς ένα ερώτημα, τι κάνει η Αμερική στην Αλεξανδρούπολη; Υπάρχει επίσημη ανακοίνωση των Αμερικανών ότι όλα αυτά αφορούν άσκηση του ΝΑΤΟ. Είναι όντως έτσι, ή έχουμε κάτι διαφορετικό;

Τι αναζητούν τώρα οι Αμερικανοί στρατιωτικοί,οι  εμπειρογνώμονες και οι στρατηγοί εκεί στο λιμάνι της πόλης;
Κοιτάζουν τον τρόπο που στοιβάζεται ο εισερχόμενος εξοπλισμός, και το υλικό;

Γνωρίζουμε ότι η μεταφορά αυτών των οχημάτων από την Αμερική στην Αλεξανδρούπολη έχει ένα τεράστιο κόστος.

Στην πραγματικότητα, αυτό το κόστος είναι τόσο υψηλό που ξέρουμε ότι οι ΗΠΑ δεν θα επιστρέψουν πίσω όλον αυτόν τον εξοπλισμό που έφεραν στην περιοχή, όπως έκαναν και κατά τον πόλεμο του Κουβέιτ, όπου εκατοντάδες αμερικανικά οπλικά συστήματα παραδόθηκαν σε χώρες της περιοχής, διότι το κόστος της επιστροφής τους ήταν τεράστιο.

Δεν μιλάμε για πλοία του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, αφού αυτά επιστρέφουν στις βάσεις τους, ούτε για μαχητικά αεροσκάφη, αφού και αυτά επιστρέφουν στις βάσεις τους.

Αλλά όταν φέρνεις τόσα τεθωρακισμένα, (πάνω από χίλια τεθωρακισμένα), πως γίνεται να τα πάρεις πίσω;

Όταν κοιτάξεις τον αριθμό, δεν νομίζω ότι αυτά τα οπλικά συστήματα θα επιστρέψουν πίσω στις ΗΠΑ, και το πιθανότερο είναι να  παραμείνουν σε αυτήν την περιοχή, και αυτό θα το δούμε σε λίγο. Βλέπουμε επίσης τι έχουν παραδώσει δωρεάν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα”, αναφέρει μεταξύ άλλων ο ίδιος.

Μία απάντηση εδώ θα ήταν, ότι όταν έδιναν δωρεάν όπλα στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις όλα ήταν όμορφα, τώρα που οι ΗΠΑ δίνουν όπλα στην Ελλάδα, υπάρχει “πρόβλημα” εκεί στην Άγκυρα, η οποία είχε μάθει να περνούν οι εκβιασμοί της ακόμα και στις ΗΠΑ.

Όλα όμως αλλάζουν αφού οι Τούρκοι έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο στην Δύση, και βγάζουν σήμερα που μιλάμε χάρτες με την "Μεγάλη Τουρκία", αγνοώντας τους πάντες και τα πάντα στο διεθνές δίκαιο. 

Ακόμα όμως οι Τούρκοι δεν έχουν δει τίποτα, αφού θα έχει και συνέχεια η αμερικανική βοήθεια στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, τόσο με δωρεάν στρατιωτικό υλικό, όσο και με την αγορά από την Ελλάδα αεροσκαφών F-35, η οποία θα αλλάξει τα πάντα στο ελληνικό Αρχιπέλαγος, σε σχέση με την ανύπαρκτη βέβαια “Γαλάζια Πατρίδα” της Τουρκίας. 

     https://www.pentapostagma.gr/

Αυτό είναι το τουρκικό σχέδιο για αποστρατικοποίηση των νησιών μας

 Αυτό είναι το τουρκικό σχέδιο για αποστρατικοποίηση των νησιών μας

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΑΣΤΟΣ

Το τουρκικό ΥΠΑΜ καταγράφει υποτιθέμενες "στρατιωτικές παραβάσεις" της Ελλάδας σε Αιγαίο και νησιά, με απώτερο σκοπό να τις ρίξει στο τραπέζι για να πετύχει αποστρατικοποίηση των νησιών μας

Το τουρκικό ΥΠΑΜ δια του εκπροσώπου του Ταγματάρχη Pinar  Kara, προέβη σε πληροφόρηση των Τουρκικών ΜΜΕ για διάφορα   θέματα που αφορούν τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) , μεταξύ των οποίων είναι εξοπλιστικά θέματα σε σχέση με τις ΗΠΑ, η αντιμετώπιση της οργάνωσης FETO, καθώς και θέματα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, κυριότερα των οποίων είναι τα εξής:

Υπογραμμίζοντας ότι oi TEΔ θα συνεχίσουν να προστατεύουν  τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας και της ΤΔΒΚ στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και να είναι ο εγγυητής της ειρήνης και της ασφάλειας στη νήσο Κύπρο σύμφωνα με τις διεθνείς εγγυήσεις και τις συμφωνίες συμμαχίας είπε:

 "Η Ελλάδα συνέχισε με τα στρατιωτικά  θαλάσσια και αεροπορικά μέσα της  από τις αρχές του 2021 την δράση της, διαπράτοντας  2.321 παραβιάσεις σε αποστρατικοποιημένα νησιά. Η Ελλάδα συνεχίζει την προκλητική της στάση με συνεχείς ανακοινώσεις NAVTEX/NOTAM/NOTMAR.

Με βάση το τουρκοελληνικό Μνημόνιο Συνεννόησης του 1988, παραβίασε το  μορατόριουμ 59 φορές, το  οποίο περιλαμβάνει την αποφυγή ασκήσεων-εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια των εορτών-αργιών"

Δηλώνοντας ότι η Ελλάδα επιδεικνύει απάνθρωπες πρακτικές κατά των μεταναστών που αντιβαίνουν στις κοινές αξίες και τις παγκόσμιες αρχές που η Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται, ο Kara είπε: «Συνεχίζει να απωθεί μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, στο Αιγαίο και δεν διστάζει να καταστρέψει τα στοιχεία και προσπαθεί να κρύψει την παρανομία του».

Καταπολέμηση FETO

Σημειώνοντας ότι όλες οι μονάδες του Υπουργείου συνεχίζουν να πολεμούν αποφασιστικά το FETO υπό το φως νέων πληροφοριών, εγγράφων και δεδομένων, που δείχνουν την απαραίτητη ευαισθησία, ο Kara είπε, «24253 άτομα έχουν απολυθεί από τις 15 Ιουλίου 2016 και η διοικητική διαδικασία συνεχίζεται.

Τονίζοντας ότι ο αγώνας του τουρκικού ΥΠΑΜ κατά του Covid-19 συνεχίζεται με έμφαση , ο Kara είπε: "Η εμβολιαστική δραστηριότητα του 98% του ενεργού και υπόχρεου προσωπικού έχει ολοκληρωθεί. Ταυτόχρονα, το υπουργείο συμβάλλει επίσης στην καταπολέμηση της επιδημίας με την παραγωγή διαφόρων υλικών  υγειονομικού  και παράδοσής τους στη χώρα και στο εξωτερικό". 

Παρακολουθούμε τις εξελίξεις

Πηγές του  τουρκικού ΥΠΑΜ   έκαναν τις ακόλουθες δηλώσεις απαντώντας στο ερώτημα για τη «συγκέντρωση δυνάμεων» που πραγματοποίησαν  οι ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη:

"Οι εν λόγω αποστολές των ΗΠΑ είναι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της Επιχείρησης "Atlantic Resolve". Αυτές οι δραστηριότητες πραγματοποιούνται από το 2014. Η στρατηγική μεταφορά  που έγινε  στην Αλεξανδρούπολη από τις ΗΠΑ είναι  δραστηριότητα που πραγματοποιείται στα πλαίσια επιμελητείας με αποδέκτη Βαλτικές χώρες. Τα παραπάνω συμβάλλουν στην ευρωπαϊκή ασφάλεια των ΗΠΑ.

F-16 & F-35

Με την πληροφορία ότι το θέμα της προμήθειας F-16 από τις ΗΠΑ πήγε στο Κογκρέσο, πηγές του υπουργείου για το ερώτημα καθώς και  για τις συνομιλίες για τα F-35 ανέφεραν:

«Έχουμε παραδώσει το αίτημά μας στην αμερικανική πλευρά. Είναι υπό αξιολόγηση. Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί αυτό το θέμα όταν πάει στο Κογκρέσο»

Υπενθυμίζοντας ότι η πρώτη συνάντηση για τα F-35 πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα στις 27 Οκτωβρίου, πηγές ανέφεραν ότι «η δεύτερη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ στις αρχές του 2022». 

PKK

Όταν ρωτήθηκαν για τους ισχυρισμούς ότι «οι ΗΠΑ συνεχίζουν να υποστηρίζουν την τρομοκρατική οργάνωση PKK/YPG», αξιωματούχοι του υπουργείου είπαν, «Η δυσφορία μας για αυτό το θέμα έχει εκφραστεί πολλές φορές από διάφορες αρχές του κράτους μας, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου μας. Πολλές κλήσεις έχουν έγινε για αυτό το θέμα, αλλά καμμία νέα εξέλιξη και αλλαγή στο πρόβλημα δεν είναι ορατή». 

Σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι «η τρομοκρατική οργάνωση PKK/YPG απελευθέρωσε τρομοκράτες του DAESH από τις φυλακές», πηγές του υπουργείου ανέφεραν ότι «πολλά άρθρα του  Τύπου ανέφεραν  ότι η τρομοκρατική οργάνωση απελευθέρωσε μέλη του DAESH στις φυλακές, είτε έναντι χρημάτων είτε για να τα χρησιμοποιήσει για τους δικούς τους σκοπούς.»

Διαπιστώσεις -Συμπεράσματα

Η Τουρκία δια μέσου του ΥΠΑΜ τηρεί στοιχεία για την στρατιωτική παρουσία, ασκήσεις και λοιπές δραστηριότητες στο Αιγαίο και τα νησιά μας.

Αποδεικνύεται ότι η ρητορική της Άγκυρας για υποθετικές στρατιωτικές  παραβιάσεις από την Ελλάδα  του καθεστώτος συνθηκών που προβλέπουν πάντα σύμφωνα με την Τουρκία  την αποστρατικοποίηση των νησιών μας, δεν είναι αποσπασματική και φευγαλέα, αλλά έχει υπόβαθρο αναφορικά με τους σκοπούς που επιδιώκει

Αυτό διαφαίνεται από το γεγονός ότι το τουρκικό ΥΠΑΜ αναφέρεται αριθμητικά σε φίλιες  στρατιωτικές δραστηριότητές μας στο Αιγαίο και τα νησιά μας, κατηγορώντας επί πλέον τη χώρα μας για καταπάτηση του μορατόριουμ του 1988 Γιλμάζ-Παπούλια, που  περιλαμβάνει την αποφυγή ασκήσεων-εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια των εορτών-αργιών.

Από τα παραπάνω εκτιμούμε ότι η Τουρκία αν ποτέ καθίσει σε τραπέζι διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα, προτίθεται να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία που αναφέρει στο παρόν , προκειμένου να πείσει ότι η χώρα μας παραβιάζει συστηματικά της συνθήκες, που σύμφωνα με την ίδια, προβλέπουν αποστρατικοποίηση των νησιών μας

Βέβαια ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ  ο οποίος υπέρκειται όλων των συνθηκών, στο άρθρο 51, περί νομίμου άμυνας, δικαιολογεί απόλυτα την Ελλάδα, αφού η Τουρκία απειλεί συνεχώς τα νησιά μας , έχοντας απέναντι τους μια ολόκληρη Στρατιά, την Στρατιά Αιγαίου, καθώς και πληθώρα αεροναυτικών δυνάμεων και αποβατικών σκαφών.

Επίσης οι Τούρκοι ερμηνεύουν τις συνθήκες όπως τους συμφέρει και όχι όπως είναι, όταν αναφέρονται στην υποτιθέμενη αποστρατικοποίηση των νησιών μας.

Το τουρκικό ΥΠΑΜ διαστρεβλώνει την αλήθεια και στο μεταναστευτικό στο Αιγαίο, κατηγορώντας τη χώρα μας, την ώρα που το τουρκικό λιμενικό όχι απλά δεν εμποδίζει τους μετανάστες να περάσουν από τα μικρασιατικά παράλια στα νησιά μας, αλλά τους εξωθεί προφυλάσσοντας τα παράνομα πλοιάρια και τους διακινητές

Για το θέμα τέλος των F-16 και F-35  αντίστοιχα, τηρεί επιφυλάξεις για την πορεία της αγοράς των πρώτων λόγω κογκρέσου των ΗΠΑ, ενώ για το δεύτερο το θέμα της τουρκικής προκαταβολής του 1.4 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα συζητηθεί με το νέο έτος.

 https://www.pentapostagma.gr/