Όλα ξεκίνησαν όταν σταμάτησα να αντέχω και να ανέχομαι ανθρώπους που δεν μου ταίριαζαν. Καταστάσεις που δεν μου άρεσαν. Ιστορίες που δεν ήθελα να γράψω. Λόγια που δεν ήθελα να πω, αλλά τα ξεστόμισα. Μέρη που δεν ήθελα να επισκέπτομαι εξαιτίας πολλών άλλων παραγόντων. Συνήθειες που έκανα μηχανικά και δεν ήμουν εγώ.
Σταμάτησα να αντέχω και να ανέχομαι ό,τι δεν μου ταιριάζει. Ό,τι δεν με αντιπροσωπεύει. Ό,τι δεν έχει μέσα λίγο από εκείνο το κάτι που θύμιζε εμένα. Προχωρώντας και εξελίσσοντας τον εαυτό μου, δέχομαι λιγότερα πράγματα. Λιγότερες δυνατές συγκινήσεις. Απλοποιώ εμένα και τα θέλω μου για να είμαι μέσα μου καλά.
Τι κι αν πόνεσα. Τι και αν λύγισα. Τι και αν σκέφτηκα να τα παρατήσω. Δεν το έκανα, γιατί πίστεψα στον εαυτό μου όταν δεν το έκανε κανένας. Πλέον δεν χαλαλίζομαι πουθενά. Δεν θέλω να είμαι καλή. Καλά θέλω να είμαι. Το αξίζω άλλωστε.
Προσπάθησα με κάθε τρόπο να σε κρατήσω μακριά. Έβγαλα μπροστά σου την πιο άσχημη πλευρά του εαυτού μου. Πάλευα να σε διώξω, πάσχιζα να σε απομακρύνω, μα εσύ εκεί, με υπομονή, με επιμονή, με θράσος σχεδόν, ένα θράσος που με θύμωνε, με εξόργιζε και ύψωνε ακόμη πιο ψηλά τις άμυνές μου. Εγώ να βρίσκομαι κρυμμένη καλά στο μικρόκοσμό μου, να κουλουριάζομαι στη σιωπή και να χαντακώνομαι όλο και πιο βαθιά στις σκιές μου κι εσύ να προσπαθείς να εισβάλεις στο φρούριο που είχα κάνει πια σχεδόν απόρθητο. Γιατί εσύ ήθελες να με λούσεις με το φως σου, μα ένιωθα τόσο άσχημη μ’ όλες αυτές τις πληγές στην ψυχή μου, που δεν άντεχα ούτε τον καθρέφτη μου, πόσο μάλλον τη δική σου ματιά πάνω μου.
Έπρεπε να με σώσω, να με αγκαλιάσω, να με δικάσω και να με καταδικάσω. Έπρεπε να με τιμωρήσω, να με εξιλεώσω, να με μηδενίσω και να με αναστήσω. Όση αγάπη κι αν κρατούσες στα χέρια σου, δεν την ήθελα, μόνος του σώζεται ο καθένας κι εγώ άμαθη να στηρίζομαι σε δεκανίκια. Και θα ήταν τόσο άδικο να σε χρησιμοποιήσω για δεκανίκι… Ίσως σε πλήγωσα, ίσως σε στεναχώρησα, μα δεν σε χρησιμοποίησα. Ποτέ δεν θα μπορούσα! Ίσως πόνεσες, ίσως διαλύθηκες, μα δεν χρησιμοποιήθηκες. Αυτό να το θυμάσαι. Και να θυμάσαι και κάτι άλλο ακόμη… δεν κερδίζονται όλες οι μάχες. Όσο σκληρά κι αν παλεύεις, όσο σκληρά κι αν προσπαθείς, δεν είναι πάντα η επιμονή το κλειδί. Καμιά φορά πρέπει να ξέρεις ποιες μάχες είναι απ’ εξαρχής χαμένες και να μην χτυπάς ασταμάτητα σε τοίχο, θα σε διαλύσει.
Λυπάμαι που ήμουν εγώ αυτός ο τοίχος. Λυπάμαι που δεν μπορούσα να γίνω όσα ήλπιζες κι ονειρευόσουν. Λυπάμαι που ρήμαξες την ψυχή σου να προσπαθείς να με βοηθήσεις, μα δεν στο ζήτησα ποτέ, ούτε καν το υπονόησα. Κι αν σε παρηγορεί, με πόνεσε κι εμένα που δεν άντεχα να δεχτώ την ανιδιοτελή αγάπη σου, μα είχα μια ψυχή να σώσω και θα ήταν άδικη “συναλλαγή” να παίρνω χωρίς να έχω τίποτα να δώσω. Εγώ φοβήθηκα ν’ αφεθώ κι εσύ αφέθηκες άνευ όρων. Εγώ κλειδαμπάρωνα τις πόρτες της ψυχής μου κι εσύ πάλευες να βρεις αντικλείδια για να εισβάλεις απρόσκλητος. Εγώ θύμωνα με την επιμονή σου κι εσύ επέμενες παρά το θυμό μου. Λάθος κι οι δυο. Σωστοί κι οι δυο. Ποιος να κατηγορηθεί τελικά;
Κι ίσως το ιδανικό φινάλε θα ήταν δυο καρδιές που τελικά ενώθηκαν και κούμπωσαν, γιάτρεψαν και γιατρεύτηκαν. Ίσως το ιδανικό φινάλε θα ήταν πως η αγάπη και το φως θριάμβευσαν στο τέλος κι άγγιξαν την ευτυχία, μα στη ζωή ψυχή μου, δεν γράφεται κάθε “τέλος” με φωτεινά γράμματα. Γιατί παρέμεινα μέχρι τέλους δειλή κι εγωίστρια και δεν σου έδειξα ποτέ τις πληγές μου. Κι εσύ παρέμεινες υπέρμετρα κι αδικαιολόγητα επίμονος να ξεσκεπάσεις τα σκοτάδια μου. Και το δικό μας φινάλε γράφτηκε με διαφωνίες, θυμούς κι αλληλοκατηγορίες. Γράφτηκε με απομακρύνσεις, νεύρα κι ατέλειωτες σιωπές. Εύχομαι να βρεις ν’ αγαπήσεις εκεί που αληθινά θ’ αγαπηθείς. Εύχομαι να καταφέρω να σκοτώσω τους δαίμονές μου και να βγω στο φως. Εύχομαι να το μπορέσουμε κάποια στιγμή να βρούμε στο “χώρια” την ευτυχία, γιατί στο “μαζί” δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Όχι τώρα… Ίσως όχι και ποτέ…
Το θυμάρι είναι ένα εύχρηστο βότανο γνωστό για την αρωματική του γεύση και τις φαρμακευτικές του ιδιότητες
Φημίζεται για τα πολυάριθμα οφέλη υγείας, που κυμαίνονται από αντιοξειδωτικές επιδράσεις έως υποστήριξη του ανοσοποιητικού. Ωστόσο, όπως κάθε φυσική θεραπεία, το θυμάρι ενέχει πιθανούς κινδύνους, ειδικά όταν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες.
Αυτό το άρθρο περιγράφει τα οφέλη για την υγεία, τους κινδύνους, τις ειδικές προφυλάξεις και τις πιθανές αλληλεπιδράσεις φαρμάκων, που σχετίζονται με το θυμάρι.
Θυμάρι: Οφέλη υγείας
Το θυμάρι είναι γεμάτο με θρεπτικά συστατικά και ενώσεις που παρέχουν διάφορα οφέλη για την υγεία. Εδώ είναι μερικά από τα κύρια οφέλη του θυμαριού:
Πλούσιο σε αντιοξειδωτικά: Το θυμάρι είναι πηγή ισχυρών αντιοξειδωτικών όπως η θυμόλη, η καρβακρόλη και η λουτεολίνη, που βοηθούν στην προστασία των κυττάρων από το οξειδωτικό στρες. Αυτά τα αντιοξειδωτικά μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή και να μειώσουν τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών, όπως οι καρδιακές παθήσεις και ο καρκίνος.
Υποστηρίζει το ανοσοποιητικό σύστημα: Το θυμάρι περιέχει βιταμίνες Α και C, οι οποίες είναι απαραίτητες για ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η τακτική κατανάλωση μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση του κρυολογήματος, της γρίπης και άλλων λοιμώξεων, ενισχύοντας τη φυσική άμυνα του σώματός σας.
Αντιβακτηριδιακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες: Τα αιθέρια έλαια του θυμαριού, ειδικά η θυμόλη, έχει αποδειχθεί ότι έχουν αντιβακτηριδιακή και αντιμυκητιακή δράση. Αυτό κάνει το θυμάρι δημοφιλές συστατικό σε στοματικά διαλύματα και φυσικά προϊόντα καθαρισμού.
Αναπνευστική υγεία: Το τσάι από θυμάρι χρησιμοποιείται συχνά ως φυσική θεραπεία για αναπνευστικά προβλήματα. Μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της βρογχίτιδας, του βήχα και του πονόλαιμου λόγω των αντιφλεγμονωδών και αντιμικροβιακών ιδιοτήτων του.
Πεπτική λειτουργία: Το θυμάρι μπορεί να προάγει την υγιή πέψη, διεγείροντας την παραγωγή πεπτικών ενζύμων. Μπορεί επίσης να μειώσει τα αέρια, το φούσκωμα και τη δυσπεψία, όταν καταναλώνεται τακτικά.
Πιθανοί κίνδυνοι από το θυμάρι και τσάι με θυμάρι
Αν και είναι γενικά ασφαλές -όταν χρησιμοποιείται σε μέτριες ποσότητες- υπάρχουν ορισμένοι πιθανοί κίνδυνοι, που πρέπει να γνωρίζετε:
Αλλεργικές αντιδράσεις: Μερικοί μπορεί να είναι αλλεργικοί στο θυμάρι, ειδικά εάν είναι αλλεργικοί και σε άλλα βότανα της οικογένειας της μέντας, όπως η ρίγανη και ο βασιλικός. Τα συμπτώματα μιας αλλεργικής αντίδρασης μπορεί να περιλαμβάνουν δερματικά εξανθήματα, κνησμό ή δυσκολία στην αναπνοή.
Ορμονικές επιδράσεις: Το θυμάρι περιέχει φυτοοιστρογόνα, τα οποία μιμούνται τα οιστρογόνα. Αν και αυτό μπορεί να είναι ευεργετικό για κάποιους, μπορεί να προκαλέσει ορμονικές ανισορροπίες σε άλλους, ιδιαίτερα σε άτομα με ορμονοευαίσθητες καταστάσεις.
Υπερβολική κατανάλωση: Η υπερβολική κατανάλωση τσαγιού ή χρήση ελαίου θυμαριού μπορεί να οδηγήσει σε γαστρεντερικά προβλήματα, όπως στομαχικές διαταραχές, έμετο και διάρροια.
Προφυλάξεις και προειδοποιήσεις κατά τη χρήση θυμαριού
Ορισμένες ομάδες ανθρώπων πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν καταναλώνουν θυμάρι:
Έγκυες και θηλάζουσες: Οι μικρές ποσότητες θυμαριού στην μαγειρική είναι γενικά ασφαλείς, αλλά καλό είναι οι έγκυες και οι θηλάζουσες γυναίκες να αποφεύγουν τα συμπληρώματα ή τις μεγάλες δόσεις θυμαριού, καθώς οι επιπτώσεις στην εγκυμοσύνη δεν είναι καλά κατανοητές.
Άτομα με ορμονοευαίσθητες παθήσεις: Λόγω της περιεκτικότητάς του σε φυτοοιστρογόνα, όσες πάσχουν από παθήσεις ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος των ωοθηκών και η ενδομητρίωση θα πρέπει να συμβουλευτούν γιατρό πριν καταναλώσουν θυμάρι σε φαρμακευτικές ποσότητες.
Παιδιά: Το έλαιο θυμαριού είναι πολύ συμπυκνωμένο και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε παιδιά κάτω των 6 ετών. Η απευθείας κατάποση θυμαριού μπορεί να είναι τοξική και θα πρέπει να αποφεύγεται.
Φαρμακευτικές αλληλεπιδράσεις του θυμαριού
Το θυμάρι μπορεί να αλληλεπιδράσει με ορισμένα φάρμακα, επηρεάζοντας την αποτελεσματικότητά τους ή αυξάνοντας τον κίνδυνο παρενεργειών:
Αντιπηκτικά αίματος: Το θυμάρι μπορεί να λειτουργήσει ως φυσικό αραιωτικό του αίματος. Εάν παίρνετε αντιπηκτικά φάρμακα όπως βαρφαρίνη, ασπιρίνη και ηπαρίνη, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε συμπληρώματα θυμαριού, καθώς μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας.
Ορμονικές θεραπείες: Λόγω της περιεκτικότητάς του σε φυτοοιστρογόνα, το θυμάρι μπορεί να επηρεάσει τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης ή τα από του στόματος αντισυλληπτικά. Μιλήστε με γιατρό εάν βρίσκεστε σε τέτοιες θεραπείες.
Αντυπερτασικά φάρμακα: Το θυμάρι μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση, κάτι που μπορεί να είναι επικίνδυνο για άτομα που λαμβάνουν ήδη αγωγή για την μείωση της αρτηριακής πίεσης. Η παρακολούθηση και οι επαγγελματικές συμβουλές είναι απαραίτητες εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιείτε τακτικά θυμάρι.
Συχνές Ερωτήσεις
“Μπορεί το θυμάρι να βοηθήσει στον βήχα και το κρυολόγημα;”
Ναι, το θυμάρι έχει αντιβακτηριακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, που μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του βήχα και του κρυολογήματος. Η κατανάλωση τσαγιού από θυμάρι και η εισπνοή ατμού με εμποτισμένο θυμάρι μπορεί να καταπραΰνει τον πονόλαιμο και να διευκολύνει τη ρινική συμφόρηση.
“Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να καταναλώνω θυμάρι για μέγιστα οφέλη υγείας;”
Ο καλύτερος τρόπος για να καταναλώσετε θυμάρι είναι προσθέτοντας φρέσκο ή αποξηραμένο θυμάρι στα γεύματά σας. Μπορείτε επίσης να φτιάξετε τσάι θυμαριού βυθίζοντας φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα θυμαριού σε ζεστό νερό. Ωστόσο, αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση, για να αποτρέψετε πιθανές παρενέργειες.
Σύνοψη
Το θυμάρι είναι ένα εύχρηστο βότανο με πολυάριθμα οφέλη για την υγεία, από την υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος έως αντιμικροβιακές ιδιότητες. Ωστόσο, όπως κάθε φυσική θεραπεία, θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, ειδικά για όσους πάσχουν από ορισμένες παθήσεις υγείας ή που ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή. Η κατανόηση των οφελών, των κινδύνων και της σωστής χρήσης του θυμαριού μπορεί να σας βοηθήσει να πάρετε τεκμηριωμένες αποφάσεις σχετικά με την ενσωμάτωσή του στην καθημερινότητά σας.
Πάντα να συμβουλεύεστε γιατρό εάν έχετε οποιεσδήποτε ανησυχίες ή υποκείμενες παθήσεις υγείας, πριν χρησιμοποιήσετε το θυμάρι για ιατρικούς σκοπούς.
Τα φαγητά «των φτωχών»: Έξι παραδοσιακά φαγητά που τα πήρε ο χρόνος.
Παραδοσιακά φαγητάμε τα οποία μεγάλωσαν γενιές Ελλήνων. Που χόρταιναν τους Έλληνες τον περασμένο αιώνα και συνδεόταν άμεσα και με τις παραγωγές των αγροτών τώρα έχουν χαθεί
Τέτοια φαγητά είναι η μπομπότα, ο τραχανάς, το πλιγούρι που ήταν των φτωχών αλλά τώρα τα αναζητούν όσοι προσέχουν τη διατροφή τους.
Η μπομπότα
Γνωστή και ως το ψωμί ή η πίτα των φτωχών, η μπομπότα ήταν η εναλλακτική του σπάνιου σε δύσκολες περιόδους αλευριού από σιτάρι. Ήταν στην ουσία ένας χυλός από καλαμποκάλευρο, αλατισμένο νερό και λάδι, αυγό ή κάποια γέμιση, αν υπήρχε.
Θρεψίνη και πετιμέζι
Ως την δεκαετία του ’60, τότε που δεν υπήρχαν… πραλίνες φουντουκιού και maple syrup για να αλείφουμε στο ψωμί, οι φέτες αλείφονταν κατά κόρον με πετιμέζι ή θρεψίνη. Το πετιμέζι είναι το παχύρρευστο προϊόν που προκύπτει από τον μούστο των σταφυλιών. Η θρεψίνη, που κυκλοφορούσε στο εμπόριο σε κουτί με μια χαρακτηριστικότατη φωτογραφία ενός μικρού παιδιού, ήταν μια κρέμα που αποκαλούταν και σταφιδίνη, επίσης από τα σταφύλια. Αυτό ήταν το πιο συνηθισμένο και θρεπτικό κολατσιό των παιδιών τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.
Ζαχαρόψωμο
Μια φέτα ψωμί με ζάχαρη ήταν ο πιο γρήγορος και οικονομικός τρόπος να ξεκινήσουν τα παιδιά τη μέρα τους πριν φύγουν για το σχολείο, τις περασμένες δεκαετίες. Η «συνταγή» είναι πολύ απλή: Το ψωμί απλώς βρεχόταν ελαφρώς με νερό και πασπαλιζόταν με ζάχαρη.
Φαγητά που χάθηκαν με το πέρασμα του χρόνου
Τσιγαρίδες
Σε παλαιότερες εποχές ανά την Ελλάδα – και σε κάποιες επαρχίες ακόμη – κάθε οικογένεια είχε το γουρουνάκι της, που «θυσιαζόταν» κοντά στα Χριστούγεννα. Επειδή όμως δεν έπρεπε να πάει χαμένο καθόλου κρέας, τα μικρά κομμάτια από ξύγκι που περίσσευαν, έμπαιναν σε καζάνια με νερό και αλάτι, και προέκυπταν κομμάτια χοιρινού σαν μπέικον, που διατηρούνταν ως και τα επόμενα Χριστούγεννα.
Πλιγούρι και τραχανάς
Στην ύπαιθρο το μπλουγούρι (γνωστό πλέον ευρέως ως πλιγούρι) και ο τραχανάς ήταν πάντα χειροποίητα. Και πιο διαδεδομένα από τα ζυμαρικά όπως τα μακαρόνια και το ρύζι που μπήκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην κουζίνα. Και κέρδισαν το… μονοπώλιο των συνοδευτικών στα πιάτα.
Το πλιγούρι είναι ψιλό δημητριακό από αποξηραμένο σιτάρι και ο τραχανάς, ξινός ή γλυκός, είναι ζυμαρικό φτιαγμένο από αλεύρι και γάλα ή γιαούρτι. Ευτυχώς, αυτά τα δύο χαμένα τρόφιμα, επανήλθαν το τελευταίο διάστημα. Ακόμα και στις κουζίνες μεγάλων σεφ, που αποφάσισαν να πρωτοτυπήσουν με μια επιστροφή σε παλιές αξίες. Κάνοντας τάση το «τραχανότο» ή βρίσκοντας στο πλιγούρι το «νέο» super food.
Ρεβιθόψωμο
Τα ρεβίθια στην Κατοχή ήταν χρήσιμα ακόμα και για την παρασκευή υποκατάστατου ροφημάτων όπως ο καφές. Αλλά με το συγκεκριμένο όσπριο και αλεύρι, φτιαχνόταν και ψωμί, το λεγόμενο ρεβιθόψωμο που με λίγο αλεύρι και λάδι, γέμιζε το τραπέζι σε εποχές ανέχειας.
Πόσες φορές δεν το ‘χουμε πει ή δεν το ‘χουμε σκεφθεί, μα όλα ναυαγούν, λες και θέλουν να μας πάνε ενάντια; Μήπως δεν είναι λίγες οι στιγμές που το σκεφτόμαστε, αλλά η ρημάδα η καρδιά αντιστέκεται και πάλι ατασθαλεί, μέσα απ’ την αναγκαιότητά της να αισθανθεί μια άλλη; Ίσως και να πρέπει να στεκόμαστε απέναντι σ’ έναν καθρέφτη, να μας βλέπουμε και τι καλύτερο και σωτήριο, απ’ το να μας σεβόμαστε και να μην αφήνουμε τους άλλους, τους δήθεν τότε ανθρώπους μας, να μας ποδοπατούν.
Καλά τα λέει ο ένας, η άλλη, μα εμείς, μέσα μας, σφαδάζει η απόφαση πως πρέπει να απομακρυνθούμε διά παντός από εκείνον που αγαπήσαμε και μαζί του νιώσαμε τα επαναλαμβανόμενα τότε σκιρτήματα νιότης, στην τωρινή μας πια μεσήλικη κατάσταση. Κι όμως όλα συνηγορούν, πως πρέπει να μας αγαπήσουμε επιτέλους, να σφίξουμε τα δόντια της ψυχής μας ιδίως και με δίχως ανάλαφρη την καρδιά, να οδηγηθούμε για τη δική μας ολοκληρωτική σωτηρία. Το σίγουρο είναι πως θα πρέπει να βρούμε τρόπους και τέτοιες διεξόδους, ώστε να μη γίνει προτίμηση η φυγή απ’ το ζήτημα, παρά η ενασχόλησή μας με κάθε τι που θα το ελαχιστοποιήσει στα μάτια μας και θα το μειώσει στην αντίληψή μας.
Ναι, το υποσχέθηκα στον εαυτό μου κι αυτό κάνω, μήνες τώρα. Μα διάβασα και κάτι πετυχημένο κα θέλω να σας το μεταφέρω, για να νιώσουμε ίσως και πολύ καλύτερα απ’ ό,τι πριν. Η άγνοια, είναι ο τρόπος να σκοτώσεις χωρίς να λερώσεις τα χέρια σου. Παραγκωνίζουμε, παραμερίζουμε και στρώνουμε το δρόμο μας με ροδοπέταλα ευτυχίας, παρά να φωλιάζουν μέσα μας τα αγκάθια της δυστυχίας που άλλοι προκαλούν εν γνώση τους, ώστε να νιώθουν ευτυχισμένοι μέσα απ’ τον ναρκισσισμό και την υπέρεγωπάθειά τους.
Κατάγομαι απ΄ τη λατρεία της ψυχής μου και της καρδιάς μου, την πανέμορφή μου Καβάλα. Από μικρή εναπόθεσα τη σκέψη μου, σε μπλοκάκια σπιράλ, μικρά, μεγάλα και μετά με σπιράλ διαφόρων θεμάτων. Στη συνέχεια ασχολήθηκα με την οικογένειά μου, που είχα αρχή και βάση και θα έχω για πάντα. Κατόπιν έκανα δειλά βήματα, έγραφα μαντινάδες και κατόπιν ποιήματα και τώρα εδώ και 5 χρόνια ασχολούμαι με κάθε είδος γραφής, πεζού ή έμμετρου, ελεύθερου στίχου. Έχω εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές και 1 μυθιστόρημα! Είμαι ραδιοφωνική παραγωγός 3 εκπομπών, ασχολούμαι με τα Κοινά και προσπαθώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος, για μένα και όλοι για το διπλανό μας. Αρθρογραφώ σε ηλεκτρονικές εφημερίδες, ιστολόγια, σελίδες και αναζητώ τα όνειρά μου να είναι εφικτά και προσεγγίσιμα πάντα! Η γραφή μου είναι πολυβραβευμένη και μπορείτε να τη συναντήσετε ..πληκτρολογώντας το ονοματεπώνυμό μου, στον Παγκόσμιο Ιστό!
Είναι νόστιμο, φτιάχνεται εύκολα και συνήθως μας θυμίζει τα παιδικά μας χρόνια. Μία από τις γλυκές συνταγές που συνηθίζουν να κάνουν στα σπίτια τους οι ελληνικές οικογένειες είναι το ρυζόγαλο. Ένα γλυκό που ετοιμάζεται μέσα σε λίγα λεπτά, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, με υλικά οικονομικά που όλοι έχουμε στο ψυγείο και στο ντουλάπι.Η συνταγή τουmamapeinaoείναι σίγουρο ότι θα ικανοποιήσει όσους θέλουν μία υγιεινή λιχουδιά.
Υλικά
1 φλιτζάνι ρύζι γλασέ
4 φλιτζάνια νερό
1 πρέζα αλάτι
500 ml γάλα
2-3 κουτ. σούπας ζάχαρη
1 μανταρίνι (ξύσμα)
κανέλα
Εκτέλεση
- Βράζουμε το νερό σε κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε το ρύζι και αφήνουμε να σιγοβράσει με το καπάκι της κατσαρόλας, μέχρι να απορροφήσει το νερό και να μαλακώσει το ρύζι.
- Στη συνέχεια, προσθέτουμε το γάλα και τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε καλά.
- Συνεχίζουμε το βράσιμο ανακατεύοντας με σύρμα μέχρι να πάρει βράση και να πήξει το ρυζόγαλο. Ανακατεύουμε ζωηρά, φτάνοντας μέχρι τον πάτο της κατσαρόλας, ώστε να μην κολλήσει το ρυζόγαλο.
- Όταν πήξει το ρυζόγαλο, προσθέτουμε το ξύσμα μανταρινιού και ανακατεύουμε. Σερβίρουμε σε μπολ πασπαλίζοντας με κανέλα και ξύσμα μανταρινιού.
- Το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς πριν το αποθηκεύσουμε στο ψυγείο (προσθέτουμε την κανέλα στις μερίδες που πρόκειται να καταναλώσουμε άμεσα).
