-ΚΙΚΗ ΓΙΟΒΑΝΟΠΟΥΛΟΥ-


Είσαι κι εσύ που κρύβεις μέσα σου πληγές απ’ το παρελθόν που σε πονούν ακόμη. Είσαι κι εσύ που έκανες τις εμπειρίες, οδηγό για το μέλλον. Είσαι κι εσύ που όσα έπαθες, σ’ έκαναν να μάθεις.

Είσαι κι εσύ που αποφεύγεις να επαναλαμβάνεις όσα “λάθη” έκανες παλιά και σ’ έκαναν να μετανιώσεις. Λάθη που έμοιαζαν σωστά κι όμως σου γύρισαν μπούμερανγκ και σε λάβωσαν βαθιά. Λάθη που έμοιαζαν σωστά, μα κάποιοι τα εκμεταλλεύτηκαν.

Είσαι κι εσύ που κρύβεις μέσα σου πληγές από στιγμές σου που κάποιοι καπηλεύτηκαν, συναισθήματα κι ευαισθησίες που κάποιοι πρόδωσαν και πλήγωσαν, πριν αποχωρήσουν από δίπλα σου, κρατώντας τα ως τρόπαια στα βρώμικα χέρια τους. Είσαι κι εσύ, μα είναι κι αυτοί που είναι αλλιώς…

Είναι κι αυτοί που όσες φορές κι αν κάηκε ο κόσμος τους, είχαν τη δύναμη να σκίζουν τα καμένα φύλλα του βιβλίου της ζωής τους και να γράφουν κάθε καινούριο άνθρωπο σε μια καινούρια, λευκή σελίδα. Είναι αυτοί που επέλεξαν να διαφέρουν απ’ την βρωμιά και τη σκοτεινιά αυτού του κόσμου, με τη φωτεινή ψυχή τους. Είναι κι αυτοί που όσα δάκρυα κι αν κύλησαν στην καρδιά τους, τίποτα δεν κατάφερε να την διαβρώσει. Είναι κι αυτοί που ξέρουν να χαμογελούν αληθινά και να αγαπούν μ’ όλο τους το “είναι” κι ας ξέρουν πως ίσως πληγωθούν ξανά…

Μην ψάχνεις μέσα στα μάτια μου το παρελθόν σου. Μην με κοιτάς επιφυλακτικά, αναμένοντας όσα φοβάσαι. Μην ψάχνεις τις λέξεις μου για να εντοπίσεις την παγίδα.

Ρίξε τις άμυνες, ξέχνα τους φόβους, παραμέρισε τις αμφιβολίες σου. Γκρέμισε τα τείχη σου, πέτα τις ασπίδες, παραμέρισε τη λογική σου και κοίτα μέσα στα μάτια μου, κοίτα βαθιά στα μάτια μου κι άσε το βλέμμα σου να φτάσει μέχρι την ψυχή μου. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο απ’ αυτό που βλέπεις. Καμιά παγίδα. Κανένα ψέμα. Κανένα περιτύλιγμα. Θολό, ραγισμένο, μα ατόφιο το γυαλί μου.

Κι αν σε τρομάζουν τα παραμύθια και έχεις μάθει μέσα τους να ψάχνεις το δράκο, άδικα ψάχνεις. Δεν έχει δράκο το δικό μου παραμύθι…

 https://gynaikaeimai.com/

Της Κικής Γιοβανοπούλου