ο ουρανός

 

ο ουρανός -- με τους ανέμους, τα σύννεφα, τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια και τη φλογερή ροή του
μυστήρια που μας τραβούν σαν ιερός μαγνήτης -- μας βγάζουν έξω
τον εαυτό μας, μας καλεί σε αυτό που μας διευρύνει και μας εμπνέει σε δέος.
ο ουρανός -- με τις καταιγίδες του από βροχή, χιόνι και φως -- σπινθήρες ελεύθερα
ατελείωτο θαύμα καθώς παίζει με τις γήινες μορφές & δημιουργίες μας.
μας αγγίζει με τα αέρινα χέρια του, τόσο απαλά και μερικές φορές άγρια.
ο ουρανός μας κρατάει στην αγκαλιά του σαν μάνα, μας οδηγεί στο δρόμο μας
σαν πατέρας, πάντα εκεί, πάντα εδώ: η αγία μας οικογένεια.

σε όλη αυτή τη ζωή έχω πάρει περισσότερη αληθινή άνεση από τον ουρανό παρά
από οτιδήποτε άλλο. απλώνεται η απεραντοσύνη του κυρτού μπλε θόλου
όσο μπορώ να δω. αλλάζει, πάντα αλλάζει, αλλάζει
με διαύγεια από το ομιχλώδες γκρι σε μια θάλασσα από λαμπρό γαλάζιο
με απέραντα στρογγυλεμένα σύννεφα σαν φάλαινες που κάνουν το μεγάλο τους μυστηριώδες
μεταναστεύσεις, που καλούνται από αόρατες ενέργειες. με καλούν και εγώ από το
unseen: Shiva, η απεριόριστη δύναμη και η αγάπη σου με έπεισε να το κάνω
πετάχτηκε στην απεραντοσύνη του αστραφτερού αγνώστου. η καρδιά
είναι σαν ένα πανί, που πιάνει τον άνεμο του πνεύματος και γεμίζει με
την ευγνωμοσύνη που με οδηγεί στη συντροφιά Σου.
Είσαι ο ουρανός μου, κρατάς τα άτομά μου στη θέση τους. είσαι παντού,
σαν το διάστημα, που με τυλίγει στο λουλακί ουρανού Σου κουβέρτα με τ' αστέρια.
Κράτα με κοντά και κράτησέ με σφιχτά γιατί δεν είμαι παρά ένα παιδί στην αγκαλιά Σου.

https://this-happened.blog/