Καλειδοσκοπικό Κότσι

Λαογραφικό Θέατρο και Μουσείο Κεράλα

«ΟΚότσι πνίγεται!» Ούρλιαξε πρόσφατα πρωτοσέλιδα καθώς οι αναθυμιάσεις από μια πυρκαγιά σε χωματερή κατέκλυσαν τη γαλήνια παραλιακή πόλη για αρκετές ημέρες. Η καρδιά μου δάκρυσε για το όμορφο, καταπράσινο Κότσι, με τις παλάμες που ταλαντεύονται, τα γαλήνια νερά, το βρυχηθμό σερφ και το παράκτιο αεράκι με ένα άγγιγμα της αλμυρής θάλασσας.

Ευτυχώς, η καταστροφή αντιμετωπίστηκε. Ο βρώμικος αέρας και η αιθαλομίχλη καθαρίστηκαν για να αφήσουν το Κότσι, την πόλη της τέχνης και του πολιτισμού και της νόστιμης κουζίνας της Κεράλα, φρέσκια και φιλόξενη ξανά. Θυμήθηκα τις υπέροχες διακοπές μου πριν από μερικά χρόνια σε αυτή την παραθαλάσσια πόλη, που βρίσκεται στη χώρα του Θεού, στην πολιτεία Κεράλα της Ινδίας. Το Kochi έχει πολύ περισσότερα από όσα υποδηλώνει το μικρό του όνομα.

Κατά τη διάρκεια των χρόνων που ήμουν φοιτητής το ήξερα ως το αγγλικό, «Cochin». Μια μαγευτική πόλη που βρίσκεται στη νοτιοδυτική ακτή της Ινδίας, μετονομάστηκε σε «Kochi», προερχόμενη από τα Μαλαγιαλάμ, «kochu azhi», που σημαίνει μια μικρή λιμνοθάλασσα, το 1996. Η τεράστια έκταση της Αραβικής θάλασσας από τη μία πλευρά και τα τέλματα που ρέουν μέσα από τις εσοχές στην ακτογραμμή κάνουν αυτή την πιο όμορφη λιμνοθάλασσα, ευλογημένη στο μείγμα της μαγευτικής φυσικής ομορφιάς και της ζωντανής κουλτούρας.

Ένα ξύλινο «Garuda» στο Λαογραφικό Μουσείο

Φτάσαμε στο Κότσι στα μέσα Ιουνίου - κατακλύζονταν από τους μουσώνες – όλα ήταν εντυπωσιακά πράσινα και εντυπωσιακά καταπραϋντικά. Το πρωί στο Κότσι είχε ξεκινήσει με ένα χορταστικό πρωινό με μια στοίβα από τα πιο σπογγώδη, πιο αφράτα, λευκά, ζεστά Appams (δαντελωτές κρέπες από ζυμωμένο ρύζι και κουρκούτι καρύδας) σερβιρισμένο με ένα στιφάδο λαχανικών με ντελικάτα γεύση σε μια νόστιμη βάση με σάλτσα καρύδας - εφαρμογή φαγητού για τους Θεούς!

Λαχταριστή κουζίνα – σπογγώδεις απαμ, γαρίδες μαγειρεμένες σε πράσινη καρύδα

Η πρώτη μας μέρα στο Κότσι μάς είδε να επισκεφτούμε την όμορφη καθολική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Syro-Malabar του Forane στο Edapally, το μεγαλύτερο ιερό της Ασίας του Αγίου Γεωργίου, που επισκέπτονται κάθε χρόνο περισσότερα από 5 εκατομμύρια και πιστεύεται ότι ιδρύθηκε το 593 μ.Χ. Όταν φτάσαμε, η Εκκλησία ήταν γεμάτη από ευσεβείς. Με ώθηση από μια ευγενική πινακίδα, βγάλαμε τα παπούτσια μας έξω και μπήκαμε για να ενώσουμε τους άλλους με σεβασμό σε σιωπηλή προσευχή. Ο εκπληκτικά όμορφος βωμός ενέπνευσε σεβασμό. Η πίστη διαπέρασε τον αέρα. Ένας νεαρός άνδρας βγήκε έξω και, ενώ βρισκόταν ακόμη στον χώρο της εκκλησίας, άναψε ένα τσιγάρο. Μια καλόγρια που πήγαινε προς τις καθημερινές της προσευχές, πολύ νέα η ίδια, τον νουθέτησε απαλά – «Όχι στο σπίτι του Κυρίου, αδελφέ», είπε σιγανά. Χωρίς να παραμυθιάζει, έσβησε αμέσως το προσβλητικό τσιγάρο.

Edapally Palli (Εκκλησία του Forane)

Πνευματικά εμπλουτισμένοι, στραφήκαμε στο temporal και κάναμε ένα ταξίδι στο Lulu International Mall, το μεγαλύτερο τότε εμπορικό κέντρο της Ασίας. (Πιο πρόσφατα αυτή η διάκριση, πιστεύω, μεταβιβάστηκε στο Lulu Mall στο Lucknow, Uttar Pradesh, Ινδία). Μια σύντομη βόλτα με το μετρό μας πήγε στον προορισμό μας. Το Mall συνδέθηκε με το σταθμό του μετρό με έναν καλυμμένο, κλιματιζόμενο διάδρομο που όχι μόνο μας προστάτευε από το συνεχές ψιλόβροχο του Ιουνίου, αλλά μας έδινε επίσης την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε πούλμαν καθώς ολόκληρος ο διάδρομος είχε σχεδιαστεί σαν ένα. Το ίδιο το Mall ήταν μια αξέχαστη εμπειρία - όλα ήταν σε μεγαλύτερη κλίμακα από τη ζωή. Ποτέ στη ζωή μου (Και απολαμβάνω το vintage για να είμαι περήφανος!) δεν είχα δει μια τέτοια συγκλονιστική σειρά φρούτων – φρούτα όλων των ποικιλιών από το εξωτικό Rambutan και το mangosteen μέχρι το εγχώριο μάνγκο και μπανάνα. Σε μια τεράστια ενότητα αφιερωμένη σε αυτούς, υπήρχαν μπανάνες και μήλα από κάθε μέρος του κόσμου - από περισσότερες χώρες από όσες γνωρίζαμε ότι υπήρχαν εγώ ή η γυναίκα μου! Πολύ διστακτικά αγοράσαμε μερικές πολύ μικρές, πολύ γλυκές μπανάνες που προέρχονται από τη Μαλαισία - και απολαύσαμε απόλυτα τη διεθνή μας εμπειρία εδώ στη δική μας Κεράλα. Το τμήμα των μπαχαρικών ήταν μια οσφρητική οδύσσεια – έντονα αρωματικά, πολύχρωμα μπαχαρικά, ψιλοαλεσμένα, παχιά, λεπτά, μεμονωμένα, περισσότερα από ένα αναμεμειγμένα μαζί – προδιαγραφές για να ανταποκρίνονται στο ξεχωριστό γούστο του κάθε αγοραστή – σε μεγάλες δεξαμενές, ελκυστικά τοποθετημένες σε γυάλινες θήκες, προσκαλώντας όλους τους αισθήσεις για να γιορτάσουν. Η πίστη της μαμάς μου ότι το φαγητό δοκιμάζεται πρώτα από τα μάτια και τη μύτη μου ήρθε στο σπίτι δυνατά και καθαρά. Πολύ διστακτικά αγοράσαμε μερικές πολύ μικρές, πολύ γλυκές μπανάνες που προέρχονται από τη Μαλαισία - και απολαύσαμε απόλυτα τη διεθνή μας εμπειρία εδώ στη δική μας Κεράλα. Το τμήμα των μπαχαρικών ήταν μια οσφρητική οδύσσεια – έντονα αρωματικά, πολύχρωμα μπαχαρικά, ψιλοαλεσμένα, παχιά, λεπτά, μεμονωμένα, περισσότερα από ένα αναμεμειγμένα μαζί – προδιαγραφές για να ανταποκρίνονται στο ξεχωριστό γούστο του κάθε αγοραστή – σε μεγάλες δεξαμενές, ελκυστικά τοποθετημένες σε γυάλινες θήκες, προσκαλώντας όλους τους αισθήσεις να γιορτάσουν. Η πίστη της μαμάς μου ότι το φαγητό δοκιμάζεται πρώτα από τα μάτια και τη μύτη μου ήρθε στο σπίτι δυνατά και καθαρά. Πολύ διστακτικά αγοράσαμε μερικές πολύ μικρές, πολύ γλυκές μπανάνες που προέρχονται από τη Μαλαισία - και απολαύσαμε απόλυτα τη διεθνή μας εμπειρία εδώ στη δική μας Κεράλα. Το τμήμα των μπαχαρικών ήταν μια οσφρητική οδύσσεια – έντονα αρωματικά, πολύχρωμα μπαχαρικά, ψιλοαλεσμένα, παχιά, λεπτά, μεμονωμένα, περισσότερα από ένα αναμεμειγμένα μαζί – προδιαγραφές για να ανταποκρίνονται στο ξεχωριστό γούστο του κάθε αγοραστή – σε μεγάλες δεξαμενές, ελκυστικά τοποθετημένες σε γυάλινες θήκες, προσκαλώντας όλους τους αισθήσεις να γιορτάσουν. Η πίστη της μαμάς μου ότι το φαγητό δοκιμάζεται πρώτα από τα μάτια και τη μύτη μου ήρθε στο σπίτι δυνατά και καθαρά. μεμονωμένα, περισσότερες από μία αναμεμειγμένες - προδιαγραφές για να ανταποκρίνονται στο ατομικό γούστο του κάθε αγοραστή - σε μεγάλες δεξαμενές, ελκυστικά τοποθετημένες σε γυάλινες θήκες, καλώντας όλες τις αισθήσεις να γιορτάσουν. Η πίστη της μαμάς μου ότι το φαγητό δοκιμάζεται πρώτα από τα μάτια και τη μύτη μου ήρθε στο σπίτι δυνατά και καθαρά. μεμονωμένα, περισσότερες από μία αναμεμειγμένες - προδιαγραφές για να ανταποκρίνονται στο ατομικό γούστο του κάθε αγοραστή - σε μεγάλες δεξαμενές, ελκυστικά τοποθετημένες σε γυάλινες θήκες, καλώντας όλες τις αισθήσεις να γιορτάσουν. Η πίστη της μαμάς μου ότι το φαγητό δοκιμάζεται πρώτα από τα μάτια και τη μύτη μου ήρθε στο σπίτι δυνατά και καθαρά.

Απαραίτητη επίσκεψη στο Κότσι είναι το Λαογραφικό Θέατρο και Μουσείο της Κεράλα, το μοναδικό αρχιτεκτονικό μουσείο στην Κεράλα, το οποίο συναρπάζει τους επισκέπτες από το 2009.

Ένα ονειρικό έργο του George Thaliath και της συζύγου του Annie George, χρειάστηκαν είκοσι πέντε χρόνια για την κατασκευή του μουσείου. Η είσοδος είναι εξαιρετική, στολισμένη με ξυλόγλυπτα της Κεράλα και τα απομεινάρια ενός ναού του Ταμίλ Ναντού του δέκατου έκτου αιώνα. Στεγάζει περισσότερα από 4.000 τεχνουργήματα στους τρεις ορόφους του - ο πρώτος αφιερωμένος κυρίως σε κοστούμια χορού - ζωντανή και αναζωογονητική, ο δεύτερος σε τοιχογραφίες ενώ ο τρίτος φιλοξενεί αυθεντικές σκηνικές παραστάσεις. Μπορεί κανείς να βρει ακόμη και σκεύη από την εποχή του λίθου!

Έκθεμα από το Λαογραφικό Μουσείο της Κεράλα

Έλα την ώρα του δείπνου, κατευθυνόμαστε στο εστιατόριο Paragon στο Mall, που φημίζεται για την αυθεντική κουζίνα του Κεράλα. Παραγγείλουμε τα υπογεγραμμένα πιάτα του -το νόστιμο, πικάντικο, κάρυ μάνγκο γαρίδας και το μπιριάνι, αλλά είμαστε πολύ απογοητευμένοι όταν μαθαίνουμε ότι αργήσαμε για το δεύτερο. Αυτό έχει ήδη καθαριστεί από τη συνεχή ροή των πρόθυμων γευμάτων, παρόλο που το ρολόι δείχνει μόνο 8.30 μ.μ.!

Το Homestay μας, τα Lake Front Beach Homes, το Cherai με ήπια κλίση στα ήρεμα νερά

Νωρίς το επόμενο πρωί κατευθυνόμαστε προς το Cherai, όπου έχουμε κλείσει μια ευχάριστη διαμονή με ένα νεαρό ζευγάρι στο σπίτι τους στα τέλματα. Απέχει 90 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Kochi στην παραλία Cherai μέσα από προσεγμένους δρόμους γεμάτους καταπράσινα δέντρα και πάρκα. Στα τέλματα πηγαίνουμε σε μια φορτηγίδα, ακόμα καθισμένη στο αυτοκίνητό μας! Και στο Cherai, μια στενή ζώνη γης στο νησί Vypin, κλειδωμένη ανάμεσα στα τέλματα και τη θάλασσα - με αιωρούμενες καρύδες και ορυζώνες. Διάσημο για τις εικόνες των λεπτών κινεζικών διχτυών ψαρέματος στην ακτή του, το Cherai έχει μια από τις πιο επισκέψιμες παραλίες στο Κότσι.

Διαγραμμισμένη κατά μήκος, αυτή είναι μια πραγματικά στενή λωρίδα γης – μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα – έτσι είχαμε την ελευθερία να κάνουμε μια χαλαρή βόλτα με βάρκα στα ήρεμα πίσω νερά κατά τη διάρκεια της ημέρας, θαυμάζοντας τα όμορφα, λεπτεπίλεπτα κινέζικα δίχτυα ψαρέματος. νερά και μετά, μέχρι το βράδυ, να περπατήσετε στην άλλη πλευρά της στενής λωρίδας για να απολαύσετε τη θάλασσα και τα κύματα. Το ολοκληρώνουμε με ένα απολαυστικό δείπνο σε μια καλύβα με φοίνικες που φωτίζεται με φαναράκια δίπλα στη θάλασσα – φρέσκο ​​τηγανητό ψάρι της ημέρας από τα βάθη, φλογερό κάρυ κάπα [ταπιόκα] και ρύζι – όλα πλυμένα με δροσερό πράσινο νερό καρύδας για εμάς και ισχυρό, δροσιστικό φοίνικα για τους συναδέλφους μας, τους ντόπιους ψαράδες.

Οι νεαροί, σκληρά εργαζόμενοι οικοδεσπότες μας στο «Lake Front Beach Homes», η Shari και ο σύζυγός της και η εξάχρονη κόρη τους έχουν φροντίσει για κάθε μας άνεση και μας έκαναν να νιώθουμε πολύ, πολύ ευπρόσδεκτοι. Τα δωμάτια είναι προσεγμένα και άνετα, μια προσεκτική συλλογή βιβλίων είναι στοιβαγμένη στη βεράντα με άνετες, ευρύχωρες καρέκλες από ζαχαροκάλαμο για να χαλαρώσετε και να περάσετε ένα ήσυχο βράδυ με τον εαυτό σας, βλέποντας τα δίχτυα ψαρέματος και τις βάρκες να αναπηδούν πάνω-κάτω στα πίσω νερά.

Η Shari με το αποτελεσματικό προσωπικό της και το κοριτσάκι της στη ρυμούλκηση, θροΐζει ένα ζεστό πρωινό της αρεσκείας μας – ζεστές δόσεις τη μια μέρα, ζεστά «pooris» την άλλη και αυγά και τοστ την τρίτη. Έχει μάθει πολλές εξωτικές προετοιμασίες από τους μεγάλους καλεσμένους της από όλο τον κόσμο και πλέον είναι αρκετά γκουρμέ σεφ! Για να μην μείνει πίσω, το εξάχρονο της έχει μάθει τα δικά της από τη συνεχή ροή διεθνών επισκεπτών –η μικρή είναι γλωσσολόγος και μπορεί, στη μικρή της ηλικία, να κάνει μια αξιοπρεπή συζήτηση σε έξι παγκόσμιες γλώσσες– να τα κάνει επτά με την πατρίδα της Μαλαγιαλάμ! Ο τρυφερός παππούς της, ένας επιδέξιος ψαράς στην εποχή του, δημιούργησε ένα τέλειο μινιατούρα λειτουργικό κινέζικο δίχτυ ψαρέματος, πρόβολο και όλα για το μικρό του μωρέ. Μπορεί να χαμηλώσει στα νερά και στη συνέχεια να τραβηχτεί με το μικρό αλιεύμα του Minnu για την ημέρα, διδάσκοντάς της τόσα πολλά για την ισορροπία ανθρώπου-φύσης. Απολαμβάνουμε την επίδειξη του πώς να το χειριζόμαστε.

Πρόβολο κινέζικο δίχτυ ψαρέματος στο Lake Front Beach Homes

Φυσικά, καμία επίσκεψη στην Κεράλα δεν είναι πλήρης χωρίς αγιουρβεδικό μασάζ. Κατόπιν αιτήματός μας, ο Shari μας καθορίζει μια ώρα σε ένα σπα της Αγιουρβέδα σε κοντινή απόσταση με τα πόδια. Κατεβαίνουμε, απολαμβάνοντας τη θάλασσα να σπάει δίπλα! Οι πωλητές με αγγούρι και άλλα φρούτα τουρσί σε άλμη σε μεγάλες γυάλινες δεξαμενές φαίνεται να προσελκύουν πολλούς ντόπιους, αλλά η σύζυγος και εγώ ικανοποιούμαστε απλώς συζητώντας με τους πωλητές, ασαφές πόσο πικάντικο μπορεί να είναι το περιεχόμενο των βάζων τους! Μόλις φτάσετε στο σαλόνι, το καταπραϋντικό άρωμα των φαρμακευτικών ελαίων, εμποτισμένο με μια σειρά από θεραπευτικά βότανα, αρχίζει να κάνει τη μαγεία του ακόμη και πριν το αναλάβουν ειδικοί μασέρ – χαλαρώνοντας τόσο το σώμα όσο και το μυαλό. Αναζωογονημένοι, ανανεωμένοι, επιστρέφουμε, μαζεύοντας όστρακα στην ακτή στο δρόμο της επιστροφής.

Φωτογραφία από την Anete 

Ελάτε η ώρα αναχώρησης, παρόλο που είναι ασυνήθιστα νωρίς το πρωί, ένα Uber που κανόνισαν οι οικοδεσπότες μας το προηγούμενο απόγευμα, φτάνει στην ώρα του. Καθώς παίρνουμε άδεια, δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο με τη γραμμή ετικετών της Κεράλα – είναι πράγματι «η χώρα του Θεού», με τους πιο υπέροχους ανθρώπους.

https://underthetamarindtreeblog.wordpress.com/

Γιατί πρέπει να αφιερώσετε χρόνο για να θρηνήσετε κατά τη διάρκεια της μετάβασης σταδιοδρομίας

 Γιατί πρέπει να αφιερώσετε χρόνο για να θρηνήσετε κατά τη διάρκεια της μετάβασης σταδιοδρομίας

Κάλυ Αυγ. 28 Έχετε παραιτηθεί πρόσφατα από μια θέση που αγαπάτε ή μια δουλειά που δεν σας αρέσει; Όποια και αν είναι η κατάστασή σας και γιατί βρίσκεστε σε αυτή την κατάσταση, θα έχετε κάθε είδους αρνητικά συναισθήματα καθώς προσπαθείτε να βρείτε ή να μετακομίσετε σε μια νέα δουλειά. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να το ξεπεράσουν γρήγορα, ενώ άλλοι όχι. Εάν θέλετε να ξεπεράσετε αυτά τα συναισθήματα και να σας βοηθήσουν να κάνετε μετάβαση από μια σταδιοδρομία, το πένθος για τη δουλειά σας είναι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε. Τι σου κάνει όμως το πένθος; Σας βοηθά να ξεπεράσετε τα συναισθήματα της άρνησης και της απομόνωσης Είτε άφησες τη δουλειά σου από επιλογή είτε από περίσταση, μπορεί να βρεθείς σε άρνηση καθώς προσπαθείς να ανακάμψεις από την απώλεια. Θα νιώσετε επίσης απομονωμένοι επειδή δεν είστε με τους ανθρώπους που μοιράζονται το πάθος σας ή πιστεύουν ότι οι συμβουλές που λαμβάνετε δεν είναι αρκετές για να καθαρίσετε το μυαλό σας. Μέσα από το πένθος, θα μπορέσετε σιγά σιγά να αποδεχτείτε ότι βρίσκεστε σε διαδικασία αλλαγής καριέρας και να μιλήσετε ανοιχτά για αυτό που νιώθετε τώρα. Μειώνει τον Θυμό Το πένθος βοηθά επίσης στη μείωση του θυμού που μπορεί να έχετε για την προηγούμενη εργασία σας. Κάποιοι δεν αναγνωρίζουν καν ότι είναι θυμωμένοι, οπότε δεν μπορούν να το επεξεργαστούν ανάλογα. Συνειδητοποιώντας ότι είστε θυμωμένοι, μπορείτε να ελέγξετε καλύτερα τα συναισθήματά σας και να σταματήσετε τον εαυτό σας από το να κάνει κάτι για το οποίο μπορεί να μετανιώσετε. Θα ήταν καλύτερο να αφήσετε αυτά τα συναισθήματα να περάσουν πρώτα για να μην δείξετε λάθος δονήσεις στους άλλους. Έχετε μια πιο ξεκάθαρη προοπτική για την επόμενη κίνησή σας Καθώς μεταβαίνετε από την προηγούμενη σταδιοδρομία σας στην επόμενη, μπορεί να πάρετε σκληρές ή κακές αποφάσεις, αν δεν αφιερώσετε χρόνο για να θρηνήσετε την απώλεια που μπορεί να αισθανθείτε επειδή χάσατε τη δουλειά σας. Μπορεί ακόμη και να διαπραγματευτείτε για δουλειές που δεν είναι πραγματικά κατάλληλες για εσάς. Μιλήστε με έναν προπονητή καριέρας ή έναν έμπιστο μέντορα πριν πάτε σε μια συνέντευξη για δουλειά ή εξετάστε την επόμενη επιλογή σας. Μπορούν να σας βοηθήσουν να προσδιορίσετε εάν η θέση για την οποία σκοπεύετε να υποβάλετε αίτηση είναι σταθερή και ποιες προϋποθέσεις θα είστε εντάξει να αποδεχτείτε. Λάβετε τη σωστή βοήθεια όταν γίνετε κατάθλιψη Για μερικούς ανθρώπους, η ενασχόληση με μια μετάβαση σταδιοδρομίας μπορεί να είναι πολύ καταθλιπτική, ειδικά αν εγκαταλείπετε τη δουλειά που αγαπήσατε. Όταν είστε σε κατάθλιψη, μπορεί να είναι δύσκολο να προχωρήσετε και θα αρχίσετε να αναπτύσσετε αρνητικές σκέψεις. Όταν έρχονται στο μυαλό αυτές οι σκέψεις, πρέπει να αποδεχτείτε ότι θα χρειαστεί λίγος χρόνος και προσπάθεια προτού να πάρετε τη δουλειά με την οποία αισθάνεστε άνετα. Εάν οι σκέψεις δεν φεύγουν, ζητήστε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Αναγνωρίστε τη Νέα Κατάσταση Μόλις αφιερώσετε χρόνο για να θρηνήσετε για τη χαμένη σας καριέρα, μπορείτε τώρα σιγά σιγά να προχωρήσετε και να αναγνωρίσετε τη νέα σας κατάσταση σταδιοδρομίας. Το να μάθετε να αποδέχεστε θα σας βοηθήσει επίσης να μειώσετε τις πιθανότητες να εστιάσετε στα τι-αν, να μάθετε από την προηγούμενη εμπειρία σας και να προχωρήσετε. Εάν χρειάζεστε επιπλέον υποστήριξη, η οικογένεια, οι φίλοι και οι συνάδελφοί σας είναι εκεί για εσάς! Η ζωή μπορεί να είναι πολύ απρόβλεπτη και οι προκλήσεις θα σας κάνουν να πάρετε αποφάσεις που δεν σας αρέσουν. Όταν οι προκλήσεις σας φέρνουν σε μια αλλαγή σταδιοδρομίας, μην πιέζετε αμέσως τον εαυτό σας να προχωρήσει. Αφιερώστε όλο τον χρόνο που χρειάζεστε για να ξεπεράσετε την εμπειρία και να θρηνήσετε τις απώλειές σας με τους ανθρώπους που αγαπάτε. Μόλις τα συνδυάσετε όλα, θα είναι πιο εύκολο να προχωρήσετε. https://middleme.net/

Το ανεμοβρόχι και οι ταλαντώσεις παλαιού και νέου κόσμου - Ευάγγελος Αυδίκος ‘Δρολάπι’ * Κριτική

 Ευάγγελος Αυδίκος ‘Δρολάπι’ * Κριτική

In Κριτική by mandragoras30 Αυγούστου , 2023

 

Το ανεμοβρόχι και οι ταλαντώσεις παλαιού και νέου κόσμου 

Το βιβλίο μας εισάγει αίφνης στο τοπίο της Ιστορίας, της ελληνικής Ιστορίας. Της ενδοχώρας, των συνόρων της, αλλά και έξω από αυτά. Στους πληθυσμούς των Ελλήνων της διασποράς, από την Αμερική έως τους πολιτικούς πρόσφυγες των κρατών των πρώην σοσιαλιστικών κρατών. Έως τον φράχτη του Έβρου και τους αντικατοπτρισμούς των απέναντι πληθυσμών. Το παράδοξο με την ελληνική ιστορία είναι ότι είναι γκρίζα και ομιχλώδης, όπως η πυκνή ομίχλη του κεφαλαίου «Σύθαμπο» στο καινούριο μυθιστόρημα του Ευάγγελου Αυδίκου Δρολάπι, σε αντίθεση με τον ήλιο και το φως του ελληνικού εν γένει τοπίου. Οι έννοιες που πραγματεύεται εδώ ο συγγραφέας απλώνουν και αναπτύσσονται σε όλη την έκταση του μυθιστορήματος. Λειτουργεί όμως και ως σταυροδρόμι το έργο αυτό, όπου τα προηγούμενα μυθιστορήματα επανέρχονται. Το ίδιο και τα ονόματα. Η Μίκα και η σκιά της, ο αντάρτης, ο πολιτικός πρόσφυγας από το έργο Η κίτρινη ομπρέλα, που στο τέλος της ζωής του επιστρέφει για να ταφεί στο γεφύρι της Πλάκας. Η γέφυρα της Πλάκας δεν είναι μόνο το ιστορικό γεφύρι που καταρρέει, που σπάζει στο μέγιστο της ταλάντωσής του από τα ορμητικά νερά του ποταμού. Είναι το όριο ανάμεσα στον νέο και τον παλιό κόσμο. Είναι το σημείο, το σημαίνων, όπου γίνεται η γεφύρωση αλλά και κατάρρευση των χρόνων, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος των προσώπων του μυθιστορήματος, των τριών ζευγαριών. Τα πρόσωπα αυτά δεν λειτουργούν, δεν δρουν εκτός του ιστορικού πλαισίου. Ο Αυδίκος δεν ενδιαφέρεται για ψυχογραφήματα άχρονα, στη σφαίρα του φανταστικού ή του φαντασιακού. Όλα τα πραγματολογικά δεδομένα που έχει συλλέξει, επεξεργαστεί και ενσωματώσει μέσα στην αφήγηση, η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, της πανδημίας, των ραγδαίων πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων, δημιουργούν ακριβώς αυτό το συγκεκριμένο πλαίσιο δράσης των προσώπων. Η μνήμη, η ιστορική μνήμη που αφορά και όλα τα προηγούμενα έργα του, επανέρχεται ως βασική θεματική αλλά κάπως παραλλαγμένα, διαφοροποιημένα αυτή τη φορά. Για πρώτη φορά ο συγγραφέας αναφέρεται στη βιολογική μνήμη. Έτσι η απώλεια της μνήμης του παρελθόντος σε ένα ζευγάρι μετά το αυτοκινητιστικό δυστύχημα οδηγεί και σε απώλεια της ταυτότητάς τους. Δεν γνωρίζουν ποιοι είναι και κανείς δεν τους θυμάται. Βυθίζονται σε ένα ιστορικό κενό. Αρχίζουν να μαθαίνουν την πραγματικότητα από την αρχή και να προσαρμόζονται σε νέες ζωές με αφετηρία το τραγικό συμβάν. Εδώ ο Αυδίκος αναπτύσσει και πραγματεύεται εννοιολογικά το αντίθετο της μνήμης. Την απώλειά της. Με ψυχαναλυτικό τρόπο όλα παραπέμπουν στο τραύμα, την τραγωδία, την κατάρρευση του παλαιού κόσμου, των παλαιών ζωών. Σε περιστατικά που δεν μπόρεσαν να αποφευχθούν από τα ίδια τα άτομα και που οδήγησαν σε διάρρηξη του εσωτερικού τους κόσμου. Όπως τα γεγονότα που συνέβησαν σε μεγάλη κλίμακα, δηλαδή σε συλλογικό επίπεδο στις ζωές των ανθρώπων στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας. Η κατάρρευση της γέφυρας εκφράζει σε συμβολικό επίπεδο αυτή την καταστροφή, τη ρήξη ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Κατάρρευση και των σταθερών, των ιδεών, του κοινωνικού εποικοδομήματος. Η Αρσινόη μετά το αυτοκινητιστικό δυστύχημα με πλήρη απώλεια παρελθοντικής μνήμης σε ότι αφορούσε τα γεγονότα της ζωής της πριν το συμβάν, κάθε πρωί ξυπνά εφιαλτικά με την επανάληψη του ήχου της πρόσκρουσης, ο οποίος ομοιάζει με τον έντονο κρότο κατά την πτώση της γέφυρας. Η καταβύθισή της μέσα στα όνειρα που βλέπει δίνουν στο υποσυνείδητό της την ευκαιρία να δώσει λύσεις στα κενά και στα ερωτηματικά της πραγματικότητας. Ο συγγραφέας χειρίζεται με μοναδικό τρόπο την ιατρική σημειολογία και ορολογία έτσι που τα πραγματολογικά δεδομένα να αποτυπώνονται στην αισθητική του έργου με γόνιμο και ευφυή τρόπο. Η τέχνη του είναι καθαρή χωρίς να χάνεται ο αινιγματικός χαρακτήρας του έργου -όπως οφείλει άλλωστε- καθώς και ο καταιγισμός συνειρμών και πολλαπλών νοημάτων από τις συνδέσεις των μερών με το όλον του μυθιστορήματος. Συνυπάρχει το τραγικό, το δραματικό και το θεατρικό στοιχείο, με τον αυτοσαρκασμό, αλλά και το κωμικό, το κωμικοτραγικό θα έλεγε κανείς. Μου έρχονται στη σκέψη οι Βάκχες του Ευριπίδη, όχι ως προς το περιεχόμενο του έργου, αλλά ως προς τον τρόπο που ο Ευριπίδης χειρίζεται τον «νευρολογικό αλγόριθμο» της Αγαύης που κρατάει ως τρόπαιο το κεφάλι του γιου της Πενθέα που η ίδια διαμέλισε πάνω στην έκστασή της. Μπροστά στον πατέρα της Κάδμο η Αγαύη –ως μαινάδα– συνέρχεται σταδιακά –νευρολογική κλίμακα– από την επήρεια της διονυσιακής μέθης συνειδητοποιώντας το αποτρόπαιο έγκλημά της. Ο Αυδίκος στο Δρολάπι ξετυλίγει αυτό το νήμα του ιατρικού ιστορικού των ηρώων του με έναν by the book ανατομικό τρόπο.

Το μυθιστόρημα εξελίσσεται αριστοτεχνικά μέσω εγκιβωτισμών, flash back, μέσα από τις συμπτώσεις της ζωής που φέρνουν τα τρία ζευγάρια της σύγχρονης Ελλάδας σε επαφή και επικοινωνία. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο η Ηπειρωτική, όχι μόνο τα Τζουμέρκα όπου ο συγγραφέας επιλέγει να τοποθετήσει το σταθμό συνάντησής τους, ως μια ρίζα που συνδέει τους ανθρώπους. Το μυθιστόρημα εδράζεται σε ένα στιβαρό ιστορικό πλαίσιο διεθνές, παγκόσμιο, και πραγματεύεται έννοιες και ζητήματα σε γλώσσα πανανθρώπινη. Η επιστήμη μεγάλης κλίμακας που είναι η Ιστορία συναντά τον ψυχαναλυτικό, τον εξατομικευμένο συγγραφικό λόγο που ανήκει στη μικρή κλίμακα, όχι πως τα όνειρα της Αρσινόης μπορούν να έχουν τη φροϋδική κατ’ ανάγκη ερμηνευτική, αλλά να αποτελούν καταβυθίσεις στην νέα πραγματικότητα, να είναι αντικατοπτρισμοί της. Το γενικό συναντά με λίγα λόγια το ειδικό στην αφήγηση. Η επιστροφή του Κώστα Κρυστάλλη μέσα από τον Κριστ που γράφει και εκδίδει ποίηση, η Μίκα που επανέρχεται με το ιστορικό της αποτύπωμα και όχι μόνο με τη σκιά της, ακόμα και η Παργινόσκαλα που συνδέεται με το οικογενειακό δέντρο του Ελληνοαμερικανού Κριστ, δείχνουν πως ο Ευάγγελος Αυδίκος αγωνιά να μιλήσει για τις νέες ταυτότητες μέσα σε ένα περιβάλλον ρευστό, μετέωρο, οριακό, μέσα σε συνθήκες ιστορικές που ολοένα αλλάζουν στη σύγχρονη Ελλάδα. Σύμφωνα με τον σουρεαλιστή ποιητή και θεωρητικό Νικόλα Κάλας οι δομές και οι μεταβολές των μορφών σε ένα έργο τέχνης βρίσκονται σε διαλεκτική σχέση με την ύλη. Άρα η πραγματικότητα διαμεσολαβημένη μέσω των αναπαραστάσεων του ψυχικού οργάνου σε ένα έργο τέχνης καθιστά ζωντανή την τέχνη διαμέσου του δυναμισμού των μορφών, των μεταβολών, των μεταμορφώσεων, των λειτουργιών, μέσω μιας πάλης που ανατρέπει τις συνήθειες, κάνει τις καρδιές να χτυπούν, και στο αίμα δίνει μια ακαταμάχητη γεύση ηδυπάθειας (Εστίες Πυρκαγιάς, Νικόλας Κάλας). Τα ζωντανά στοιχεία των εικόνων που αναδύονται στο μυθιστόρημα Δρολάπι του Ευάγγελου Αυδίκου, άλλοτε μέσα από το όνειρο, την πραγματικότητα, αλλά και τις παραισθήσεις κάποτε των ηρώων, των τριών δηλαδή ζευγαριών, καθιστούν την αφήγηση ζώσα προσδίδοντας πλαστικότητα στους χαρακτήρες. Οι συμφύσεις ενός λυρικού λόγου, σχεδόν ποιητικού σε ορισμένα σημεία, με τον πεζογραφικό άξονα του έργου είναι άλλη μία απόδειξη των μεταμορφώσεων –της δυναμικής των μορφών– που απογειώνουν την αισθητική του μυθιστορήματος αυτού.

 Το γεφύρι της Πλάκας τελικά γκρεμίζεται, μεγάλα κομμάτια του παρασέρνονται στα ορμητικά νερά και μαζί με αυτά και η ψυχή του πρωτομάστορα. Τα έργα των ανθρώπων έχουν μία παράδοξη διαλεκτική διαρκείας, τα φαινόμενα της φύσης άλλωστε είναι και φαινόμενα του πνεύματος. Έτσι το γεφύρι φτιάχνεται πάλι, αναστηλώνεται και η Αρσινόη αλλά και ο αγαπημένος της, μέσα στην τυχαιότητα και στο καπρίτσιο των αλλαγών βρίσκουν τη χαμένη τους ταυτότητα, το νήμα με το παρελθόν. Έχει πραγματικά η Αρσινόη την ευκαιρία να επιστρέψει στην παλιά της ζωή. Όμως το αρνείται. Συνεχίζει να ζει με το νέο της ημερολόγιο, όπου το τραγικό συμβάν θεωρείται από την ίδια και η «πραγματική» κατά μία έννοια ημερομηνία γέννησής της.

Σπύρος Γ. Μπρίκος

[Ευάγγελος Αυδίκος, Δρολάπι, Μυθιστόρημα, εκδ. Εστία, Αθήνα 2023, σελ. 296]

https://mandragoras-magazine.gr/

Το βρήκα: https://vequinox.wordpress.com/

ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ ( ΔΕΝ ) ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ.

 ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ ( ΔΕΝ ) ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ.

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ Ν. ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΥ " ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ "

Χτες έπεσε πολύ γερή βροχή στη Μαγνησία -χτύπησε η κακοκαιρία Ντάνιελ, που ονομάστηκε έτσι επειδή έτσι έχει αποφασιστεί από την τριμερή επιτροπή μετεωρολόγων Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, και που όλοι τη  γράφουν Daniel διότι άλλο είναι να σε πνίγει ένας κοσμοπολίτης Daniel παρά ένας Ντάνιελ ή, Θεός φυλάξοι, ένας πλεμπαίος Δανιήλ κι ας είναι εκατό χρόνια μπροστά.

Το κακό είναι ότι ο Ντάνιελ πράγματι έπνιξε ανθρώπους -ή, ας είμαστε αισιόδοξοι, έναν προς το παρόν άνθρωπο, αφού οι άλλοι τρεις είναι αγνοούμενοι που ελπίζουμε να βρεθούν σώοι. Οι δύο από τους τρεις είναι Αυστριακοί τουρίστες -εδώ που τα λέμε στη φετινή περίοδο οι τουρίστες στη χώρα μας τα είδαν όλα, από καύσωνα και φωτιές έως νεροποντές και πλημμύρες (επειδή είμαι και προληπτικός,  μην πείτε φωναχτά ποια συμφορά λείπει ακόμα). [Tελικά διαβάζω ότι βρέθηκαν σώοι οι Αυστριακοί].

Ο Βόλος πλημμύρισε, σε παραθαλάσσια χωριά του Πηλίου τα αυτοκίνητα μεταβλήθηκαν σε πλεούμενα, τα περισσότερα χωριά του Πηλίου έχουν  αποκλειστεί και δεν έχουν ηλεκτρικό, ενώ το οδικό δίκτυο έχει πάθει εκτεταμένες ζημιές. Είδα στα σόσιαλ κάποιους φίλους του ΚΚΕ να επισημαίνουν, όχι χωρίς κάποιον κομπασμό, ότι η γειτονική Λάρισα δέχτηκε ίδιο όγκο βροχής αλλά την προστάτεψε το καλό αποχετευτικό δίκτυο που έχουν φτιάξει οι εκεί δημοτικές αρχές, ανάμεσά τους ο αείμνηστος Αριστείδης  Λαμπρούλης, κομμουνιστής δήμαρχος Λάρισας επί 14 χρόνια στα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό -και ο Βόλος είχε κομμουνιστή δήμαρχο, τον Μιχάλη Κουντούρη (1979-1990) αλλά ίσως τότε δεν είχε αρχίσει η κλιματική αλλαγή.

Όμως εμείς εδώ λεξιλογούμε και ενίοτε φρασεολογούμε. Οπότε να πούμε δυο λόγια σήμερα όχι για την πλημμύρα, στην οποία έχουμε αφιερώσει ήδη  άρθρα  αλλά για τη  βροχή και το κατά πόσον μας σώζει.ADήταν υετός και το ρήμα ύει. Ο φίλος μας ο Φρύνιχος, ο αττικιστής λαθοθήρας που τον έχουμε πολλές φορές αναφέρει στο ιστολόγιο, αποδοκίμαζε τη χρήση του βρέχει:

Βρέχει ἐπὶ τοῦ ὕει τινὲς τιθέασιν ἐν κωμῳδίᾳ, ἔστι δὲ ἀδόκιμον.

Αλλά βέβαια η γλώσσα προχωρούσε και άλλαζε παρά τις ρετσέτες των αττικιστών. Η αρχαιότερη μνεία της λέξης «βροχή» είναι σε απόσπασμα του Δημόκριτου. Τη βρίσκουμε επίσης στους Εβδομήκοντα, στους  Ψαλμούς συγκεκριμένα, και αργότερα στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο:

καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσεν

Όσο για το ρήμα, το βρέχω, με τη σημασία τη μετεωρολογική το βρίσκουμε πρώτη φορά θαρρώ στους Εβδομήκοντα, αλλά διάσημο είναι και πάλι ένα χωρίο από το κατά Ματθαίον:

ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους.

Ο Θεός λοιπόν βρέχει «επί δικαίους και αδίκους», έκφραση που έχει γίνει παροιμιώδης -και για να  μη σας βγάλουν κίτρινη κάρτα, η αρχαία σύνταξη  είναι με αιτιατική,  όχι με γενική όπως βλέπουμε μερικές φορές.

Και σήμερα λέμε «βρέχει ο Θεός» (…και θα βραχώ, στο ωραίο τραγούδι του Σταμάτη Κόκοτα -λέμε «του Σταμάτη Κόκοτα» και ξεχνάμε ότι τη μουσική την έγραψε ο Δήμος Μούτσης και τους στίχους ο Νίκος Γκάτσος).

Λέμε επίσης  «βρέξει χιονίσει», για κάτι που θα γίνει οπωσδήποτε, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες -η  φράση λέγεται ιδίως για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που ο υπάλληλος τους εισπράττει «βρέξει χιονίσει», ενώ όταν αδιαφορούμε για τις συνέπειες μιας πράξης λέμε «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει» (το ξεροπόταμο είναι που κατεβάζει).

Και βέβαια, για κάποιον που αδιαφορεί για μια σοβαρή κατάσταση ή που δεν  δίνει σημασία σε όσα του λένε, λέμε «πέρα βρέχει», σαν να του μιλάμε κι αυτός να μας κάνει παρατηρήσεις «περί ανέμων και υδάτων». Υπάρχει και η παραλλαγή «αλλού βρέχει», ο δε δαιμόνιος Σκαρίμπας είχε πλάσει τη λέξη «αλλουβρέχηδες» με την οποία χαρακτήριζε τους κρατικοδίαιτους διανοούμενους.

Υπάρχουν  πολλές παροιμιώδεις εκφράσεις για να εκφράσουμε τη δυνατή βροχή. Λέμε «βρέχει καρεκλοπόδαρα», λέμε «βρέχει καλαπόδια», λέμε «βρέχει με το τουλούμι».

Aντιγράφω από ένα άρθρο του 2013 για τις σχετικές εκφράσεις:

Γιατί λέμε ότι ρίχνει καρεκλοπόδαρα όταν βρέχει πολύ; Κατά πάσα πιθανότητα, θέλουμε να πούμε ότι είναι τόσο μεγάλη η ένταση της βροχής, που είναι σαν να μην πέφτουν μεμονωμένες σταγόνες αλλά συνεχή υδάτινα ραβδιά -μακριά και σχετικά παχιά, σαν τα πόδια της καρέκλας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πρωτοτυπία της εικόνας βοήθησε στη διαιώνιση της έκφρασης. Υπάρχει άλλωστε και μια παραλλαγή, «βρέχει καλαπόδια» που δίνει περίπου την ίδια εικόνα, μια και τα καλαπόδια είναι κι αυτά ραβδόμορφα. Άλλωστε, παρόμοια εικόνα έχουν κι οι Γάλλοι, που λένε «il tombe des hallebardes», παναπεί «ρίχνει λόγχες» -όχι ακριβώς λόγχες, hallebarde είναι ο μεσαιωνικός λογχοπέλεκυς, η αλαβάρδα, αλλά ας μην επεκταθούμε εκεί, πάντως έχουμε πάλι ένα μακρύ και συμπαγές αντικείμενο. Και στα ολλανδικά λένε het regnet pijpenstelen, παναπεί ρίχνει λαβές από πίπες, πάλι ένα μακρύ πράγμα.  Και μια άλλη γαλλική έκφραση είναι il tombe des cordes, ρίχνει σκοινιά, που δίνει πάλι την έννοια της συνεχούς νερένιας στήλης που πέφτει από τον ουρανό.

Υπάρχει και στη γλώσσα μας μια παρόμοια έκφραση, έστω και σε διαλέκτους. Στη Μυτιλήνη και στη Χίο λένε «βρέχει σιτζίμι», όπου σιτζίμι είναι το λεπτό γερό σκοινί, λέξη τουρκική· άλλωστε και στα τούρκικα υπάρχει απαράλλαχτη έκφραση, sicim gibi yağmur. Κατ’ επέκταση, «σιτζίμι» λέγεται η μπόρα, π.χ. Με το σιτζίμι βγήκες όξω, λωλός είσαι; Ίσως το λένε και στην Κρήτη, διότι στον Κρητικό του Πρεβελάκη βρίσκω: Ο ουρανός έριχνε τώρα σιτζίμι το νερό.

Η άλλη έκφραση που ανέφερα παραπάνω, «βρέχει με το τουλούμι», εξηγείται πανεύκολα: εδώ η έμφαση δίνεται στη μεγάλη ποσότητα του νερού που πέφτει, σαν να το ρίχνει κάποιος με το ασκί. Υπάρχουν κάμποσες τοπικές ή λιγότερο συνηθισμένες παραλλαγές που βασίζονται στην ίδια εικόνα: βρέχει/ρίχνει με το ασκί, βρέχει με το δερμάτι [είδος ασκιού], ρίχνει τουλούμια και μπαρδάκια [σταμνιά], ρίχνει με την τρόμπα (την αντλία). Η εικόνα αυτή, του δοχείου, υπάρχει σε κάμποσες άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, πράγμα διόλου παράδοξο, άνθρωποι είναι και οι ξένοι. Στα γερμανικά, μεταξύ άλλων, λένε es regnet wie aus Eimern (δηλ. βρέχει (σαν από) κουβάδες), στα γαλλικά il pleut à seaux (πάλι κουβάδες), στα ιταλικά piove a catinelle (λεκάνες), στα ισπανικά està lloviendo a cántaros (σταμνιά). Παρόμοια εικόνα και στα βουλγάρικα, όπου λένε вали като из ведро (κουβάς, ίδια έκφραση και στα ρώσικα) και αυτό το βέντρο είναι ίδια λέξη με τη δική μας βεδούρα ή βεδούρι, ξύλινο κυλινδρικό δοχείο που έχουν οι τσοπάνηδες, περίπου συνώνυμο της καρδάρας. Και στα αγγλικά λένε it’s raining buckets, ρίχνει κουβάδες, αν και δεν είναι αυτή η γνωστότερη αγγλική έκφραση για τη ραγδαία βροχή. Ελληνική έκφραση «ρίχνει κουβάδες» δεν ξέρω να έχουμε και δεν βρήκα τίποτα γκουγκλίζοντας.

Βέβαια, η γνωστότερη (τουλάχιστον εδώ σ’ εμάς) αγγλική έκφραση για τη δυνατή βροχή είναι άλλη, είναι η it’s raining cats and dogs, ρίχνει γάτες και σκύλους, ή γατόσκυλα που λένε πολλοί. Η προέλευση της αγγλικής φράσης έχει προβληματίσει πολύ τους Αγγλοσάξονες συναδέλφους και δεν έχουν καταλήξει σε οριστική εξήγηση. Σύνοψη των θεωριών μπορείτε να βρείτε στον υπέροχο ιστότοπο του Michael Quinion. Η συνηθέστερη εξήγηση είναι ότι τα παλιά χρόνια με τις αχυροσκεπές, οι μπόρες παρασέρναν οτιδήποτε βρισκόταν πάνω στη σκεπή, μεταξύ των οποίων σκύλους και γάτες. Ο Κουίνιον βρίσκει πειστικότερη τη συμβολική εξήγηση, όπου οι γάτες συμβολίζουν τη βροχή και τα σκυλιά τον άνεμο. Υπάρχουν κι άλλες θεωρίες: μια φίλη που ζει στην Αγγλία είχε ακούσει ότι το cats and dogs είναι οξφορδιανή παραφθορά του ελληνικού «καταρρακτωδώς», που το βρίσκω απίθανο. Πάντως, υπάρχουν κι άλλες παρόμοιες περίεργες εκφράσεις, σε διάφορες γλώσσες, όπου βρέχει ζώα ή και ανθρώπους. Έτσι, στα γαλλικά λένε il pleut des grenouilles, ρίχνει βατράχια, μια έκφραση που υπάρχει και στα ελληνικά, αν και δεν ακούγεται πολύ. Πιο περίεργη είναι η γερμανική έκφραση es regnet Schusterjungen, που καταλέξη σημαίνει «ρίχνει παραγιούς τσαγκάρηδων» -και περιέργως ολόιδια έκφραση υπάρχει και στα δανέζικα.

Αναφέραμε πιο πάνω το «βρέχει καταρρακτωδώς», που είναι μια λόγια φράση για όποιον δεν θέλει να λερώσει τα χέρια του με τουλούμια και καρεκλοπόδαρα. Λόγιο κλισέ είναι και το «άνοιξαν οι καταρράκτες του ουρανού», που είναι επιβίωση του βιβλικού «οι καταρράκται του ουρανού ηνεώχθησαν» από τη Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης, εκεί που μιλάει για τον κατακλυσμό του Νώε. Και λέμε βέβαια ότι «έκανε κατακλυσμό» ή μιλάμε για «κατακλυσμιαία βροχή», όπως λέμε και το λίγο λαϊκότερο «άνοιξαν οι ουρανοί». Θα υπάρχουν και άλλες εκφράσεις, αλλά τώρα μου διαφεύγουν.

Η δυνατή βροχή λέγεται και μπόρα. Η λέξη είναι αντιδάνειο, από το βενετικό bora, που προέρχεται από το λατινικό boream, αιτιατική του boreas, από το ελλ. βορέας/βορράς. Επίσης αντιδάνειο και από την ίδια λέξη είναι το μπουρίνι: βορέας > βορε(ι)νός > λατ. borinus > ενετ. borin > μπουρίνι.

Τη βροχή τη θέλαμε στον Έβρο, που καιγόταν επί 15 μέρες και κάηκε τελικά ολόκληρος. Τότε θα λέγαμε ότι «μια βροχή μας σώζει», αλλά δυστυχώς η βροχή έπεσε αλλού, στη Θεσσαλία -οπότε δεν μας σώζει.

Η φράση «μια βροχή  μάς σώζει» βέβαια είναι παροιμιακή, αλλά υποθέτω ότι δεν την έβγαλαν ούτε πυρόπληκτοι ούτε αγρότες χτυπημένοι από την ξηρασία. Νομίζω πως ποδοσφαιρική είναι η αρχή της φράσης, από κάποια ομάδα που εναπόθετε τις ελπίδες της να αποφύγει την ήττα σε μια δυνατή νεροποντή που θα ανάγκαζε τον  διαιτητή να διακόψει το παιχνίδι, με την ελπίδα πως όταν θα επαναλαμβανόταν το ματς θα βρισκόταν σε καλύτερη φόρμα, ίσως θα είχε στη διάθεσή της κάποιους καίριους παίχτες κτλ.

Παραξενεύτηκα διότι βρήκα τη φράση κάπως διαφορετικά διατυπωμένη: Μια βροχή θα μας σώσει, που νομίζω ότι πάσχει στο ρυθμό. Ισως να θυμάμαι λάθος, διότι βλέπω πως και ο Κώστας Τουρνάς έχει  γράψει τραγούδι με τον ίδιο τίτλο, Μια βροχή θα μας σώσει, και με ποδοσφαιρικό περιεχόμενο. Όχι από τα καλύτερά του, αλλά ακούστε το:

Και αφού αναφέραμε τις πυρκαγιές του Έβρου, να  κλείσουμε με ένα εξαιρετικό σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη, που σατιρίζει την (άθλια, λέω εγώ) προσπάθεια του πρωθυπουργού μας (ξυρίστηκε άραγε; ) να συνδέσει τις πυρκαγιές με τους μετανάστες:

ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ Ν. ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΥ " ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ "

Το φρούτο που εκτοξεύει τη γυναικεία απόλαυση στο σεξ

 Το φρούτο που εκτοξεύει τη γυναικεία απόλαυση στο σεξ

Hand drawn question marks on the left and exclamation marks on the right. FAQ or discussion concept. Bigstock

OnMed

Ανανεώθηκε: Τρίτη, 05 Σεπτεμβρίου 2023 22:00

Μία ακόμη υπερ-τροφή έρχεται να προστεθεί στη λίστα με τα ήδη γνωστά αφροδισιακά, όπως τα στρείδια, η μαύρη σοκολάτα και η καυτερή πιπερια.

Νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Archives of Gynecology and Obstetrics δείχνει ότι οι γυναίκες που καταναλώνουν συστηματικά ένα συγκεκριμένο φρούτο απολαμβάνουν περισσότερη ικανοποίηση στο σεξ.

Τα ερευνητικά δεδομένα αφορούσαν σε 731 σεξουαλικά ενεργές Ιταλίδες ηλικίας 18-43 ετών. Καμία από αυτές δεν είχε αντιμετωπίσει στο παρελθόν κάποια σεξουαλική διαταραχή και καμία δεν είχε ιστορικό κατάθλιψης ή χρόνιας πάθησης.

Οι γυναίκες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: ορισμένες από αυτές έτρωγαν συχνά μήλα (ένα ή δύο την ημέρα) και οι υπόλοιπες δεν έτρωγαν σχεδόν καθόλου (έως μισό μήλο την ημέρα).

Στη συνέχεια, οι ερευνητές χορήγησαν το εγκεκριμένο ερωτηματολόγιο FSFI (Δείκτης Γυναικείας Σεξουαλικής Λειτουργίας), το οποίο αποτελείται από 19 ερωτήσεις σχετικά με τη σεξουαλική λειτουργία, τη συχνότητα του σεξ, τον οργασμό και τη γενικότερη ικανοποίηση από το σεξ

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η καθημερινή κατανάλωση του φρούτου συνδέεται άμεσα με την υψηλότερη βαθμολογία στο τεστ.

Πώς προκύπτουν όμως αυτά τα οφέλη συγκεκριμένα από το μήλο; Η πιο πιθανή θεωρία είναι ότι το μήλο, όπως το κόκκινο κρασί και η μαύρη σοκολάτα, περιέχει πολυφαινόλες και αντιοξειδωτικές ουσίες που διευκολύνουν τη ροή του αίματος προς τα γεννητικά όργανα, ενισχύοντας έτσι την ερωτική διέγερση.

Παράλληλα, η φλούδα του μήλου περιέχει μια μοναδική πολυφαινόλη (phloridzin), η οποία αποτελεί φυτικό οιστρογόνο. Η δομή του είναι όμοια με αυτή της οιστραδιόλης, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία λίπανσης του κόλπου.

https://www.onmed.gr/

Πριν Συμβεί Το Εγκεφαλικό, Το Σώμα Θα Στείλει 5 Σημάδια! ΜΗΝ ΤΑ ΑΓΝΟΗΣΕΤΕ!

Ακαδημία Υγείας

Ακαδημία Υγείας

Ανατριχιαστικά βίντεο: Δείχνουν το πλήρωμα του πλοίου να σπρώχνουν στη θάλασσα τον 36χρονο που πνίγηκε!

 Ανατριχιαστικά βίντεο: Δείχνουν το πλήρωμα του πλοίου να σπρώχνουν στη θάλασσα τον 36χρονο που πνίγηκε!

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2023

Τον πέταξαν από τον καταπέλτη μέλη του πληρώματος και πνίγηκε

Απίστευτο συμβάν έγινε κατά τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι του Πειραιά με προορισμό το Ηράκλειο της Κρήτης με έναν επιβάτη να τρέχει να μπει και το πλήρωμα που ήταν στον καταπέλτη τον σπρώχνουν και τον πετάνε στη θάλασσα.

Αναλυτικά

Τραγική κατάληξη είχε στις 21:45 το βράδυ της Τρίτης η προσπάθεια ενός 36χρονου να επιβιβαστεί στο πλοίο «Blue Horizon» στο λιμάνι του Πειραιά.

Ο άνδρας έχασε τη ζωή του όταν προσπάθησε να να επιβιβαστεί στο καράβι που αναχωρούσε από τον Πειραιά με προορισμό το Ηράκλειο Κρήτης. 

Την πλήρη ανατροπή στην υπόθεση έφερε η δημοσιοποίηση βίντεο που δείχνει μέλη του πληρώματος του πλοίου να διαπληκτίζονται και στη συνέχεια να σπρώχνουν και μάλιστα δύο φορές τον 36χρονο που προσπαθεί να επιβιβαστεί στο πλοίο με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να πέφτει στη θάλασσα από όπου ανασύρθηκε μετά από λίγο νεκρός.

Μάλιστα μετά την πτώση του ανθρώπου στο νερό στο βίντεο φαίνεται ότι οι μηχανές δουλεύουν στο φουλ προκειμένου να αναχωρήσει το πλοίο, προκαλώντας τρομερό κυματισμό ο οποίος κάποια στιγμή σκεπάζει τον 36χρονο.

Τα σοκαριστικά βίντεο

Επιβάτες, από τους οποίους προφανώς ήρθαν στη δημοσιότητα και τα ανατριχιαστικά βίντεο, ακούγονται να φωνάζουν αντιδρώντας «τι κάνετε; Θα πνιγεί»

Σε δεύτερο βίντεο που κυκλοφορεί φαίνεται ο καβγάς μεταξύ επιβάτη και μελών του πληρώματος, με τους τελευταίους να τον σπρώχνουν στη θάλασσα.

Σε τρίτο βίντεο καταγράφεται η τραγική κατάληξη που είχε η πράξη τους να σπρώξουν τον 36χρονο στη θάλασσα. 

Στην ανάρτηση, την οποία έκανε επιβάτης που βρίσκεται πάνω στο πλοίο, αναφέρεται πως «Πριν λίγη ώρα. Έδιωξαν δύο φορές τον άνθρωπο από το καράβι για την Κρήτη και την τρίτη τον πέταξαν στη θάλασσα. Τελικά πνίγηκε. Με εντολή εισαγγελέα το καράβι γυρνάει πίσω στο λιμάνι».

Σοβαρά ερωτήματα

Τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι στιγμής για το συγκεκριμένο τραγικό περιστατικό γεννούν πάρα πολύ σοβαρά ερωτήματα.

Το πρώτο είναι εάν όντως με οποιονδήποτε τρόπο μέλη του πληρώματος ώθησαν τον άτυχο 36χρονο στη θάλασσα. Αυτό είναι αδιανόητο, γιατί όλοι οι ναυτικοί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι όποτε άνθρωπος πέφτει στη θάλασσα διατρέχει κίνδυνο πνιγμού.

Το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί το πλοίο αναχώρησε. Σημειώνεται ότι η γέφυρα διαρκώς έχει εικόνα του τι συμβαίνει στην πρύμνη και τον καταπέλτη κατά τους ελιγμούς εντός λιμένος. Το γεγονός αυτό γεννά το εύλογο ερώτημα εάν δόθηκε εντολή «κράτει» οι μηχανές δεδομένου ότι υπήρχε άνθρωπος στη θάλασσα. Εάν όντως δεν δόθηκε τέτοια εντολή, τότε μιλάμε για «διπλό έγκλημα» λένε χαρακτηριστικά ναυτικοί που έχουν γνώση της λειτουργίας που ακολουθείται κατά την αναχώρηση του πλοίου. Και αυτό γιατί πάντοτε στη θάλασσα, το «άνθρωπος στη θάλασσα» αυτομάτως ενεργοποιεί τη διαδικασία διάσωσης που στη συγκεκριμένη περίπτωση σήμαινε και να μην αναταράσσει τα νερά με ιδιαίτερα έντονο τρόπο η προπέλα του πλοίου.

Συνελήφθησαν τέσσερα άτομα

Ο εισαγγελέας έδωσε εντολή να συλληφθούν τέσσερα άτομα για το συμβάν και πιο συγκεκριμένα, τα δύο άτομα που βρίσκονταν στον καταπέλτη και απώθησαν τον άνδρα, ο καπετάνιος του πλοίου καθώς και ο αξιωματικός καταστρώματος.

Ανακοίνωση για το περιστατικό εξέδωσε η πλοιοκτήτρια εταιρεία Attica Group.

«Η Διοίκηση της Attica Group, συγκλονισμένη από το τραγικό περιστατικό που έλαβε χώρα στο λιμένα Πειραιά, δηλώνει ότι συνεργάζεται με κάθε αρμόδια Αρχή για την πλήρη διαλεύκανση του συμβάντος».

Όπως έγινε γνωστό, αφού ολοκληρωθούν οι καταθέσεις των επιβατών και του πληρώματος, η εταιρεία θα αλλάξει το πλήρωμα και το πλοίο θα ξεκινήσει και πάλι για Κρήτη.

Βαρβιτσιώτης: Εκφράζω τη θλίψη μου

Ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, με ανάρτησή του στο X (πρώην Twitter), εξέφρασε την θλίψη του για τον θάνατο του 36χρονου και παράλληλα τόνισε ότι είναι σε εξέλιξη οι έρευνες για την απόδοση ευθυνών

«Εκφράζω τη θλίψη μου για το τραγικό περιστατικό στο λιμάνι του Πειραιά στο οποίο έχασε τη ζωή του ένας άνθρωπος. Γίνονται όλες οι απαραίτητες ενέργειες από το Λιμεναρχείο Πειραιά για τη διαλεύκανση της υπόθεσης και την απόδοση ευθυνών», ανέφερε.

https://www.alfavita.gr/