Φύση, γαστρονομία και καλό κρασί με βάση το Νυμφαίο, μέρος α’: στης Αργυρώς, στου Θωμά και στο Κτήμα Άλφα
Φεύγοντας λοιπόν από την Καστοριά, για την οποία γράψαμε το πρώτο άρθρο του αφιερώματός μας, κατευθυνθήκαμε προς τα βορειοδυτικά, με προορισμό το καταπράσινο Νυμφαίο, στο οποίο θα μας φιλοξενούσε ο πανέμορφος Ξενώνας Αργυρώ για δύο βράδια.
Το πρώτο άρθρο του αφιερώματός μας στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία
Στο πρώτο μέρος του νέου ταξιδιωτικού μας άρθρου μένουμε στο Νυμφαίο, στον εξαιρετικό Ξενώνα Αργυρώ του κ. Γιάννη Ιατρίδη και της κ. Αργυρώς Φελεσάκη, επισκεπτόμαστε το πολυβραβευμένο Κτήμα ΑΛΦΑ στο Αμύνταιο, στο οποίο μαθαίνουμε όλη τη διαδικασία της παραγωγής των ποιοτικών τους κρασιών και για κλείσιμο μιας γεμάτης μέρας καταλήγουμε στη διάσημη Ταβέρνα Θωμάς στο Σκλήθρο, όπου γευόμαστε μοναδικά αλμυρά και γλυκά πιάτα υψηλής γαστρονομίας.
Το Νυμφαίο είναι ένας διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός, ο οποίος υπάγεται στο Δήμο Αμυνταίου της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1350 μ. και απέχει από την Καστοριά από την οποία ξεκινήσαμε περίπου 35 χμ. Είναι ευρέως γνωστό για την καταπράσινη φύση του, όπως και για την οικολογική ΜΚΟ Αρκτούρος, την οποία επισκεπτόμαστε στο μέρος β’ του άρθρου μας, και πάλι αφιερωμένο στο Νυμφαίο.
Φτάσαμε στο Νυμφαίο το απόγευμα, μετά από ένα μεγάλο ταξίδι από την Αθήνα και μια γεμάτη μέρα στην Καστοριά, οπότε αποφασίσαμε το πρώτο βράδυ να απολαύσουμε τον ξενώνα που θα μας φιλοξενούσε. Πρόκειται για τον Ξενώνα Αργυρώ, ένα πανέμορφο παραδοσιακό κατάλυμα στο βόρειο μέρος του χωριού.
Οι ιδιοκτήτες Γιάννης Ιατρίδης και η σύζυγός του Αργυρώ Φελεσάκη μας υποδέχτηκαν εγκάρδια και μας κάλεσαν να καθήσουμε μαζί τους στην αυλή του ξενώνα. Η θέα μας μάγεψε στη στιγμή! Πόσο μάλλον όταν την συνοδέψαμε με ελληνικό καφεδάκι, μουστοκούλουρα και χειροποίητο γλυκό του κουταλιού κυδώνι, τα οποία μας κέρασε η κ. Αργυρώ. Αμέσως γνωρίσαμε και τα ζωάκια του ξενώνα, δύο γλυκύτατα Τσόου Τσόου!
Καθώς καθόμασταν στην υπέροχη αυλή, συζητήσαμε με τον κ. Γιάννη για το Νυμφαίο. Μας είπε πως οι μεγάλοι ευεργέτες του τόπου είναι ο Γιάννης Μπουτάρης, χάρη στον οποίο αναγεννήθηκε το Νυμφαίο, ο Νικόλαος Μέρτζος, ο οποίος έμεινε πρόεδρος της κοινότητας επί τρεις δεκαετίες, και τώρα ο Νικόλαος Σωσσίδης, ο οποίος έχει στηρίξει μεταξύ άλλων οικονομικά την εκκλησία του χωριού, τον Άγιο Νικόλαο.
Ρωτήσαμε τον κ. Γιάννη για τον τουρισμό στο Νυμφαίο και μας είπε πως έχει πολύ κόσμο τον χειμώνα, αλλά και τον Αύγουστο. Αυτό οφείλεται στο ότι ο κόσμος, κυρίως από την Αθήνα, έχει αρχίσει να θέλει να περνάει ένα μέρος της καλοκαιρινής άδειας στη θάλασσα και ένα μέρος σε προορισμούς με φυσική δροσιά, για αναζωογόνηση.
Ο κ. Γιάννης μας είπε, επίσης, πως το Νυμφαίο αρέσει σε κόσμο που αγαπάει τη φύση και έρχεται εκεί για να ηρεμήσει και να χαλαρώσει. Μπορεί επίσης να περπατήσει σε μονοπάτια, όπως είναι τα πεζοπορικά και ποδηλατικά μονοπάτια “Paths of Peace” (Μονοπάτια της Ειρήνης), τα οποία έχει χρηματοδοτήσει η Γερμανική Πρεσβεία, λόγω του ολοκαυτώματος που έγινε στην κοντινή κωμόπολη, το Λέχοβο.
Στο Νυμφαίο γίνονται επίσης πολλοί γάμοι και βαφτίσεις· το χωριό έχει πολύ όμορφη εκκλησία και έχει γίνει γνωστό για τους γάμους που έχουν γίνει εκεί, περισσότερο το καλοκαίρι. Για του χρόνου έχουν ήδη κλειστεί πέντε γάμοι και μια βάφτιση. Τις μέρες που βρισκόμασταν εκεί, μάλιστα, θα γινόταν μια πολύ μεγάλη βάφτιση στο Νυμφαίο, για την οποία είχαν κλείσει τους περισσότερους ξενώνες του χωριού. Ο κ. Γιάννης μας είπε πως το ζευγάρι ήταν από το εξωτερικό και είχε έρθει κάποτε για Σαββατοκύριακο. Επειδή δυσκολευόταν να τεκνοποιήσει, τους διάβασε μια ευχή ο παπάς του χωριού και έταξαν πως αν έκαναν παιδί θα το βάφτιζαν στο Νυμφαίο.
Το Νυμφαίο πλέον κάνει οργανωμένες ενέργειες για να προσελκύσει τουρίστες από το εξωτερικό. Ο κ. Γιάννης μας μίλησε για δύο εκδηλώσεις, στις οποίες κάλεσαν επιλεγμένους ξένους bloggers και τους πήγαν σε ό,τι καλύτερο υπάρχει στην περιοχή, από διαμονή και φαγητό έως δραστηριότητες στη φύση. Μια πολύ ωραία πρωτοβουλία που προβάλλει τις ομορφιές της χώρας μας στο εξωτερικό!
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως, όπως μας είπε ο κ. Γιάννης, το Νυμφαίο έχει θεωρηθεί ένα από τα 10 ομορφότερα χωριά της Ευρώπης και έχει προταθεί από την UNESCO για βραβείο ήπιας μορφής ανάπτυξης με σεβασμό στην κληρονομιά!
Ο κ. Γιάννης και η κ. Αργυρώ έχουν και έναν δεύτερο πολυτελή ξενώνα στο Νυμφαίο, το La Moara, τον οποίον θα δούμε πιο αναλυτικά στο επόμενο άρθρο μας. Ο κ. Γιάννης είναι υπεύθυνος για τον ξενώνα La Moara, ενώ η κ. Αργυρώ για τον Ξενώνα Αργυρώ. Για το La Moara ο κ. Γιάννης μας είπε πως αρχικά το έχτισε ο Γιάννης Μπουτάρης και το διαχειριζόταν η σύζυγός του, Αθηνά. Είναι ένας ιστορικός ξενώνας, με τον οποίον συστήθηκε τουριστικά το χωριό.
Όταν ο κ. Μπουτάρης έχασε τη σύζυγό του, επειδή δεν το διαχειριζόταν ο ίδιος, επέλεξε να το πουλήσει. Το πήρε μια μεγάλη εταιρεία διαγνωστικών κέντρων με στόχο να το κάνει κέντρο αποκατάστασης και spa hotel μαζί με άλλα δύο κτίρια. Έκανε μάλιστα μια μεγάλη δωρεά στο χωριό για ένα επιπλέον υδραγωγείο ώστε να δυναμωθεί το νερό του χωριού και του ξενώνα. Μέχρι όμως να γίνουν οι απαραίτητες διαδικασίες ήρθε η οικονομική κρίση, οπότε ο ξενώνας ενοικιάστηκε, χωρίς επιτυχία. Πριν από 4-5 χρόνια τον πήρε ο κ. Γιάννης σε πολύ κακή κατάσταση και από τότε δίνουν έναν αγώνα να τον κρατάνε ζωντανό. Ευτυχώς δουλεύει πολύ καλά και ευχόμαστε ακόμα καλύτερα!
Έπειτα ρωτήσαμε τον κ. Γιάννη για την ιστορία του Ξενώνα Αργυρώ. Μας είπε πως αρχικά ήταν η εξοχική τους κατοικία, πολύ πιο μικρή βέβαια. Ενώ ούτε εκείνος ούτε η σύζυγός του Αργυρώ δεν έχουν καταγωγή από το Νυμφαίο, αλλά είναι Θεσσαλονικείς οι οποίοι επισκέπτονταν το Νυμφαίο για Σαββατοκύριακο, είχαν αποφασίσει πως κάποτε θα έρχονταν να ζήσουν στο χωριό και θα βιοπορίζονταν από τον ξενώνα.
Δυστυχώς ήρθε εν τω μεταξύ η οικονομική κρίση, οπότε ο κ. Γιάννης άφησε την τότε δουλειά του στον χώρο του αυτοκινήτου και ήρθαν λίγα χρόνια νωρίτερα από όταν υπολόγιζαν στο χωριό, το καλοκαίρι του 2010. Στην αρχή ήταν δύσκολα, αλλά τα κατάφεραν και στα έντεκα χρόνια δεν έχουν φύγει παραπάνω από 3-4 μέρες από το Νυμφαίο. Σημαντική είναι για εκείνους η μοναδική θέα που έχει ο ξενώνας, η οποία με τις εναλλαγές του καιρού αλλάζει εικόνα κάθε εποχή, από χιονισμένη το χειμώνα έως κόκκινη και κίτρινη το φθινόπωρο…
Μετά από την ωραία μας συζήτηση και το απολαυστικό καφεδάκι με την υπέροχη θέα της αυλής ανεβήκαμε να τακτοποιηθούμε και να ξεκουραστούμε στο δωμάτιό μας. Το δωμάτιο, όπως και όλος ο ξενώνας, ήταν διακοσμημένο με ένα νεοκλασικό ύφος, το οποίο όπως μας είπαν χαρακτηρίζει τα αρχοντικά του Νυμφαίου. Η θέα από τα παράθυρα ήταν και πάλι πανέμορφη και το κρεβάτι απίστευτα μαλακό και μυρωδάτο, ό,τι πρέπει για έναν χαλαρωτικό, ξεκούραστο ύπνο.
Όπως φαντάζεστε δε χορταίναμε τον ύπνο. Και το καλύτερο; Το πρωινό σερβίρεται μέχρι το μεσημέρι, οπότε μπορούσαμε να σηκωθούμε με την ησυχία μας! Και που να ξέραμε και τι πρωινό μας περίμενε!
Τις νοστιμιές του πρωινού που καταβροχθίσαμε συνόδευε μια χαμηλόφωνη μουσική, η οποία δημιουργούσε μια πολύ ευχάριστη ατμόσφαιρα. Η συνέχεια της μέρας θα είχε οινοτουρισμό· θα επισκεπτόμασταν το πολυβραβευμένο Κτήμα ΑΛΦΑ στο Αμύνταιο, μια κωμόπολη του Νομού Φλώρινας σε απόσταση περίπου 24 χμ. από το Νυμφαίο, μισή ωρίτσα δρόμο με το αυτοκίνητο.
Φτάνοντας στην περιοχή, ανάμεσα σε ένα αμιγώς αμπελουργικό τοπίο, ξεπρόβαλλε μπροστά μας ένας τεράστιος αμπελώνας· στο βάθος διακρινόταν ένα κτίριο με γήινες αποχρώσεις, όμορφα ενταγμένο στο φυσικό τοπίο. Ανυπομονούσαμε, λοιπόν, να μπούμε μέσα και να μάθουμε τα πάντα για τα φημισμένα κρασιά που φτιάχνονται εκεί!
Το Κτήμα ΑΛΦΑ είναι μέρος των Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδος, ενός μοναδικού στην Ελλάδα οινοτουριστικού δικτύου, το οποίο περιλαμβάνει 8 οινικές διαδρομές και αποτελείται από 31 επισκέψιμα οινοποιεία. Το οινοποιείο του Κτήματος ΑΛΦΑ αποτελεί ένα από τα 6 οινοποιεία της Διαδρομής του Κρασιού των Λιμνών. Βρίσκεται στο Αμύνταιο, το οποίο διαθέτει αμπελουργική ζώνη οίνων Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ) και είναι η πατρίδα του Ξινόμαυρου. Είναι επίσης η πιο ψυχρή αμπελουργική ζώνη της Ελλάδας, όπως μάθαμε κατά την ξενάγηση στο οινοποιείο. Όλοι οι κάτοικοι του Αμύνταιου, μάλιστα, όπως μας είπαν, οποιαδήποτε επάγγελμα και αν ασκούν, έχουν αμπέλια.
Στο καθιστικό του οινοποιείου είχαμε την ευκαιρία να δούμε όλη τη γκάμα κρασιών που παράγει η εταιρεία ΚΤΗΜΑ ΑΛΦΑ, καθώς και τις διακρίσεις της, η πιο σημαντική από τις οποίες είναι το ότι το οινοποιείο της συγκαταλέγεται στα 100 καλύτερα οινοποιεία του κόσμου για το 2021!
Στους εσωτερικούς χώρους μας καλοσώρισε η κ. Ευαγγελία Μεδίτσκου, υπεύθυνη φιλοξενίας της ΚΤΗΜΑ ΑΛΦΑ. Είχαμε επίσης την τιμή να γνωρίσουμε έναν εκ των δύο ιδιοκτητών της επιχείρησης, τον χημικό-οινολόγο κ. Άγγελο Ιατρίδη. Η κ. Μεδίτσκου μας μίλησε με αγάπη για το Κτήμα ΑΛΦΑ και μας έκανε μια πολύ αναλυτική ξενάγηση στο οινοποιείο του.
Η ξενάγηση ξεκίνησε με λίγα λόγια για την ΚΤΗΜΑ ΑΛΦΑ. Η κ. Μεδίτσκου μας είπε πως ως εταιρεία συστάθηκε το 1997 από τον κ. Άγγελο Ιατρίδη, χημικό-οινολόγο και τον αμπελουργό κ. Μάκη Μαυρίδη. Το κτήμα ξεκίνησε το 1997 με 300 στρέμματα, φτάνοντας σήμερα τα 2.200, με 15 περίπου ποικιλίες. Καλλιεργούνται οι ερυθρές ποικιλίες Ξινόμαυρο, Syrah, Merlot, Tannat, Pinot Noir, Barbera, Negroamaro, Montepulciano, Mαυροδάφνη, σε λευκές ποικιλίες οι ελληνικές Μαλαγουζιά και Ασύρτικο και οι γαλλικές Chardonnay και Sauvignon Blanc, καθώς και η αλσατική-γερμανική ποικιλία Gewürztraminer, από την οποία παράγεται το επιδόρπιο κρασί τους. Το 70% των κρασιών με ετικέτα Κτήμα ΑΛΦΑ καταναλώνονται στην ελληνική αγορά και το υπόλοιπο 30% στο εξωτερικό.
Την περίοδο που επισκεφθήκαμε το οινοποιείο, στις αρχές Σεπτέμβρη, ο τρύγος είχε ξεκινήσει, όπως μπορούσαμε να καταλάβουμε από τις μυρωδιές μέσα στο οινοποιείο. Σιγά σιγά μάζευαν Sauvignon Blanc και Chardonnay και θα ακολουθούσε η Μαλαγουζιά, τα πρώτα λευκά σταφύλια τα οποία θα βγούνε τον Νοέμβριο στην αγορά. Μέχρι τέλος Σεπτέμβρη θα έχει ολοκληρωθεί ο τρύγος για όλες τις ποικιλίες. Όπως μας είπε αργότερα η κ. Μεδίτσκου, στο κτήμα λαμβάνει χώρα και ένας «πράσινος τρύγος» τον Ιούνιο, κατά τον οποίο απομακρύνονται τα άγουρα τσαμπιά και ξαλαφρώνουν τα φυτά, ώστε να έχουν τα σταφύλια την επιθυμητή ποιότητα με βάση τα ψηλά standards της επιχείρησης.
Η πρώτη στάση που κάνει το σταφύλι μετά τον τρύγο είναι το κραγιστήριο, όπου διαχωρίζεται η ρώγα από το κοτσάνι. Η πρώτη στάση που κάναμε εμείς ήταν ο πιο βιομηχανικός χώρος, ο χώρος των δεξαμενών με τα μεγάλα ανοξείδωτα καζάνια, 13 τόνων χωρητικότητας το καθένα, που φιλοξενούν ανά ποικιλία τον σταφυλοπολτό, ο οποίος αποτελείται από τη ρώγα, το κουκούτσι και τη σάρκα του σταφυλιού, τόσο για τις ερυθρές όσο και για τις λευκές ποικιλίες. Στον ίδιο χώρο, σε έναν εξώστη, υπάρχουν 6 μικρά προπιεστήρια τα οποία φιλοξενούν τα λευκά σταφύλια: όλος ο σταφυλοπολτός μεταφέρεται στα προπιεστήρια και με τη βοήθεια της βαρύτητας κατεβαίνει ο χυμός για να ξεκινήσει η ζύμωση· η οινοποίηση του λευκού κρασιού είναι μια γρήγορη διαδικασία και απαιτεί μόνο χυμό.
Αντιθέτως, η ζύμωση του ερυθρού κρασιού απαιτεί αρκετές εβδομάδες και χρειάζεται τη φλούδα και το κουκούτσι, τα οποία θα δώσουν τις χρωστικές και θα αφαιρεθούν μετά. Οι φλούδες και τα κουκούτσια μαζί με τα κοτσάνια επιστρέφουν σε άλλη εποχή στον αμπελώνα ως λίπασμα.
Ο αμπελώνας εκτείνεται σε ακτίνα 2-3 χμ. από το κτίριο, οπότε εξασφαλίζονται οι συντομότερες δυνατές μεταφορές. Είναι ενιαίος και γραμμικός, με υπόγειο σύστημα άρδευσης και με ένα πρόγραμμα τηλεπισκόπησης, με το οποίο βλέπουν μέσω δορυφόρου πότε ωριμάζουν οι ποικιλίες. Στο κέντρο του αμπελώνα υπάρχει ένας μετερεωλογικός σταθμός, ο οποίος παρέχει τα απαραίτητα δεδομένα με απόλυτη ακρίβεια.
Μέσα στις δεξαμενές που είδαμε ολοκληρώνεται η ζύμωση και όλοι οι χυμοί κατεβαίνουν κάτω στο κελάρι, στον χώρο των βαρελιών όπου γίνεται η ωρίμανση. Αυτή ήταν και η επόμενη στάση μας.
Ο χώρος του κελαριού είναι απαραίτητος για τη δημιουργία του κρασιού. Έχει χαμηλό φωτισμό, 80% υγρασία και θερμοκρασία 14°C, χειμώνα-καλοκαίρι. Όλα τα βαρέλια έχουν ίδιο μέγεθος με χωρητικότητα 225 λίτρα. Έρχονται ολοκαίνουρια από τη Γαλλία, από συγκεκριμένα δάση και από συγκεκριμένα έτη το κάθε δέντρο. Η διάρκεια ζωής του κάθε βαρελιού είναι 3 χρόνια. Κάτω από τα βαρέλια υπάρχει στρωμένο ένα ποταμίσιο χαλίκι και από κάτω το φυσικό έδαφος της περιοχής. Οι τοίχοι εσωτερικά και εξωτερικά είναι σοβατισμένοι με το φυσικό ερυθρό υλικό Kourasanit και όχι βαμμένοι, για να μην προσδίδουν χημικά.
Η παραμονή των χυμών στα βαρέλια διαφοροποιείται ανάλογα με το προϊόν που θα βγει στην αγορά. Τα δύο λευκά κρασιά της ΚΤΗΜΑ ΑΛΦΑ μένουν στα βαρέλια για 7-8 μήνες, ενώ τα ερυθρά από 1 έως 3 χρόνια. Αφού ολοκληρωθεί η ωρίμανση στο βαρέλι, οι χυμοί επιστρέφουν στις επάνω δεξαμενές ώστε να γίνει η οινοποίηση, το χαρμάνι, είτε είναι από δύο ποικιλίες, είτε από τρεις, είτε μονοποικιλιακά. Μετά το κρασί περνάει στη γραμμή εμφιάλωσης.
Από τη στιγμή που το κρασί θα έχει εμφιαλωθεί, έρχεται πάλι κάτω για να ξεκουραστεί σε έναν μεγάλο συντηρητή κρασιών, με θερμοκρασία 16-17°C. Εκεί φυλάσσονται όλα τα ερυθρά κρασιά του 2018 και κάτω σε ημι-έτοιμη κατάσταση, μιας και οι τρύγοι του 2020 και του 2019 βρίσκονται στα βαρέλια. Ημι-έτοιμη κατάσταση ορίζεται η φάση όταν το κρασί είναι έτοιμο, έχει μπει στη φιάλη και έχει σφραγιστεί με το πώμα από 100% φυσικό φελλό, απλά δεν είναι έτοιμο να βγει στην αγορά, οπότε για ενάμιση χρόνο περίπου αναπαύεται εκεί.
Στο οινοποιείο υπάρχει και δυνατότητα φύλαξης ετικετών. Για παράδειγμα αν ένα εγγόνι γεννηθεί το 2010, ο γονιός ή ο παππούς μπορεί να του αφιερώσει το κρασί της χρονιάς, να φυλαχθεί στους χώρους του οινοποιείου και να το παραλάβει το εγγόνι όταν ενηλικιωθεί. Μια πολύ ωραία ιδέα δώρου!
Επιστρέφοντας στο ισόγειο, η κ. Μεδίτσκου μας πήγε στις δύο ολοκληρωμένες γραμμές της εμφιάλωσης και της ετικετοποίησης. Την περίοδο του τρύγου συνήθως δεν έχουν εμφιαλώσεις, αλλά ετικετοποιήσεις για να φεύγει το κρασί στην αγορά. Στην Ελλάδα δεν έχουμε ανεπτυγμένη υαλουργία, οπότε τις φιάλες αναγκαστικά τις προμηθεύονται από το εξωτερικό· τις ετικέτες και τα χαρτόκουτα, όμως, φροντίζουν να τα προμηθεύονται από ελληνικές επιχειρήσεις.
Στη συνέχεια η κ. Μεδίτσκου μας έδειξε τα ψυγεία, δύο μεγάλους θαλάμους, όπου αποθηκεύονται τα σταφύλια σε θερμοκρασία 4-5°C, μια ψυχρή θερμοκρασία. Τα σταφύλια μετά τον τρύγο δεν αφήνονται στον ήλιο να φθαρούν, αλλά αποθηκεύονται στα ψυγεία μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί, οπότε θα ξεκινήσει η διαδικασία του κραγιστηρίου που διαχωρίζει τις ρώγες απ’ τα κοτσάνια. Τον υπόλοιπο χρόνο, εκτός τρύγου, τα ψυγεία χρησιμεύουν ως αποθηκευτικοί χώροι των έτοιμων προϊόντων.
Αφού ολοκληρώσαμε την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ξενάγηση, είχε έρθει η ώρα για τη γευστική δοκιμή. Στον χώρο των δοκιμών γνωρίσαμε την κ. Μάγδα, η οποία μας σέρβιρε 7 διαφορετικά είδη κρασιού Κτήμα ΑΛΦΑ, τα λευκά Sauvignon Blanc και Chardonnay, το μοναδικό τους Ροζέ από 100% Ξινόμαυρο, τα ερυθρά Αξία, Ξινόμαυρο και Ξινόμαυρο Reserve, καθώς και τον επιδόρπιο λευκό γλυκό οίνο Ωμέγα, και μας εξήγησε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά τους και τον τρόπο παραγωγής τους. Ειδικά για το Ξινόμαυρο Reserve η κ. Μεδίτσκου μας είχε πει πως βγαίνει από ένα ξηρικό αμπέλι περίπου 100 ετών, το οποίο ποτίζεται μόνο από τις καιρικές συνθήκες και έχει πολύ χαμηλή απόδοση. Νιώσαμε πολύ τυχεροί που το δοκιμάσαμε!
Όλα τα κρασιά τα οποία γευτήκαμε είχαν το κάθε ένα τη δική του μοναδική γεύση και ένα άρωμα που σου έμενε στο μυαλό. Ήταν σε όλα εμφανής η προσοχή και η έμφαση στην ποιότητα που δίνονται σε κάθε στάδιο παραγωγής τους. Καλά κρασιά με όλη τη σημασία της φράσης!
Αφού ολοκληρώσαμε τη γευστική δοκιμή των υπέροχων κρασιών του Κτήματος ΑΛΦΑ, η κ. Μεδίτσκου μας ξενάγησε και στους χώρους στον επάνω όροφο. Εκεί μας έδειξε το μεγάλο τραπέζι στο οποίο υποδέχονται ταξιδιωτικούς πράκτορες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι θα προωθήσουν στις χώρες τους τον οινοτουρισμό στην Δυτική Μακεδονία. Η συνάντηση αυτή διαρκεί μια ολόκληρη μέρα με πλήρη αναφορά στην περιοχή, στο έδαφος, στο αμπέλι, στις λεπτομέρειες του κάθε κρασιού… Μια σημαντική πρωτοβουλία που προωθεί τον τουρισμό, και συγκεκριμένα τον οινοτουρισμό, στη χώρα μας!
Ευχαριστούμε θερμά την κ. Μεδίτσκου και την ΚΤΗΜΑ ΑΛΦΑ για την υπέροχη φιλοξενία και τα δωράκια που φέραμε μαζί μας στην Αθήνα, ένα λευκό Sauvignon Blanc και ένα Ροζέ, τα οποία θα φυλάξουμε για μια ιδιαίτερη περίσταση! Από το Κτήμα ΑΛΦΑ φύγαμε όπως ήρθαμε, μέσα από τους καταπράσινους αμπελώνες, αφήνοντας το κομψό τους κτίριο στο βάθος. Φύγαμε όμως και γεμάτοι γεύσεις, αρώματα και γνώσεις πάνω στο καλό κρασί, τα οποία θα μας κάνουν να το βλέπουμε πλέον με πολύ διαφορετική οπτική!
Επιστρέφοντας στον Ξενώνα Αργυρώ, ανεβήκαμε για λίγο στο δωμάτιο για να ξεκουραστούμε και να ετοιμαστούμε για τη βραδινή έξοδο για φαγητό στη φημισμένη και βραβευμένη Ταβέρνα Θωμάς. Ντυθήκαμε και προτού φύγουμε απολαύσαμε για λίγο τον όμορφο, διακοσμημένο στις αποχρώσεις του γαλάζιου, χώρο του καθιστικού του ορόφου μας, και βγάλαμε και τις φωτογραφίες μας!
Ξεκούραστοι, αλλά και πεινασμένοι, πήραμε το δρόμο για το Σκλήθρο. Το Σκλήθρο είναι ένα μικρό καταπράσινο χωριό σε υψόμετρο 680 μ., το οποίο απέχει 17 χμ. από το Νυμφαίο, το οποίο ήταν η βάση μας, 25 λεπτά δρόμο με το αυτοκίνητο. Εκεί βρίσκεται η Ταβέρνα Θωμάς, για την οποία μας είχαν πει τα καλύτερα, τόσο στο Νυμφαίο, όσο και προτού ξεκινήσουμε, στην Αθήνα· συνεχίσαμε μάλιστα να ακούμε για το εστιατόριο αυτό και σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία. Πρόκειται για ένα εστιατόριο σημείο αναφοράς στην μακεδονίτικη γαστρονομία, το οποίο βραβεύτηκε φέτος με το Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας 2021.
Στο εστιατόριο μας υποδέχθηκε ο κ. Θωμάς Πασπάλης, εγγονός του Θωμά ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του Ελένη ίδρυσε την ταβέρνα το 1970. Πλέον, από το 2002, τα ηνία έχει αναλάβει η τρίτη γενιά, ο κ. Θωμάς, ο οποίος έχει σπουδάσει ξενοδοχειακά-τουριστικά, και ο αδερφός του, ενώ στην κουζίνα μαγειρεύουν ο πατέρας, η μητέρα και ο αδερφός του· είναι μια καθαρά οικογενειακή επιχείρηση.
Αφού περιηγηθήκαμε για λίγο στους ατμοσφαιρικά φωτισμένους εξωτερικούς χώρους του εστιατορίου, καθήσαμε στο τραπέζι μας για να γευτούμε το μενού που μας πρότεινε ο κ. Θωμάς. Η κουζίνα που σερβίρει το εστιατόριο, μας είπε, είναι τοπική, με παραδοσιακές συνταγές φτιαγμένες με τοπικά υλικά από δικούς τους παραγωγούς, αλλά και με μια σύγχρονη ματιά. Περιμέναμε πως και πως να τα δοκιμάσουμε!
Ο κ. Θωμάς μας εξήγησε πως στο εστιατόριο χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα, είτε πρόκειται για παράδειγμα για τυριά, είτε για κρέατα -διαθέτουν βιολογικό ελληνικό Black Angus· ό,τι σερβίρουν προσπαθούν να είναι μόνο ελληνικό, κατά κύριο λόγο της ευρύτερης περιοχής. Όσα δεν βρίσκουν στην περιοχή τα προμηθεύονται από άλλα μέρη, όπως βουβάλι από την Κερκίνη. Ο σκοπός είναι ό,τι σερβίρεται να έχει ονοματεπώνυμο και να είναι ελληνικό· δεν σερβίρουν τίποτα σε χύμα. Ο κ. Θωμάς μας είπε επίσης πως η επιχείρηση έχει πιστοποιηθεί με ISO 22000 το 2007, όταν έγινε η τελική ανακαίνιση της κουζίνας.
Οι γεύσεις που δοκιμάσαμε ήταν πραγματικά ξεχωριστές και θα μας μείνουν αξέχαστες για το πόσο απλές και ταυτόχρονα πλούσιες είχαν καταφέρει να τις κάνουν. Ήταν πραγματικά από τα πιο νόστιμα πιάτα που έχουμε φάει! Έχοντας πλέον καταλάβει για ποιο λόγο έχει τόσο μεγάλη φήμη η ταβέρνα, ακολουθήσαμε τον κ. Θωμά σε ένα ιδιαίτερο μέρος του εστιατορίου, στο επισκέψιμο κελάρι του.
Ο κ. Θωμάς μας είπε πως η λίστα τους διαθέτει 365 διαφορετικές ετικέτες ελληνικών κρασιών σε φιάλες 750 ml, ένα διαφορετικό κρασί για κάθε μέρα του χρόνου. Παράλληλα, υπάρχει μια λίστα με παλαιωμένο ελληνικό αμπελώνα με 104 διαφορετικά παλαιωμένα κρασιά και μια λίστα με μεγάλες φιάλες, οι οποίες φτάνουν τα 27 λίτρα ανά φιάλη. Τα παλαιωμένα ξεκινάνε με Μαυροδάφνη Καρέλα του 1944, πηγαίνοντας σε Πορφυρογέννητο Πόρτο Καρρά του 1977 και κλείνοντας με Κτήμα ΑΛΦΑ του 2004. Συνολικά σερβίρονται κάτι παραπάνω από 500 ετικέτες ελληνικών κρασιών. Αυτό που κάνει τη διαφορά στην Ταβέρνα Θωμάς είναι πως προσφέρει αποκλειστικά ελληνικό αμπελώνα, με κύριο γνώμονα την αμπελουργική ζώνη Αμυνταίου, το Ξινόμαυρο.
Βγαίνοντας από το κελάρι ο κ. Θωμάς μας είπε πως είχε όνειρο να δημιουργήσει ένα μουσείο ετικέτας ελληνικού κρασιού. Έτσι, έφτιαξε έναν μικρό εκθεσιακό χώρο αφιερωμένο στο κρασί, με βιβλία για το κρασί, τα οποία μπορεί κάποιος να διαβάσει στο τραπέζι του. Ταυτόχρονα, στα ράφια εκτίθενται αρχικές ετικέτες κρασιών όπως το Αμύνταιον, η πρώτη ετικέτα του Συνεταιρισμού Αμυνταίου, ή το πρώτο κρασί του Κτήματος ΑΛΦΑ, ή ακόμα το πρώτο Φιλάμπελος σε εμφιάλωση δικιά τους του 1994.
Όσο για τη διακόσμηση του εσωτερικού χώρου, ο κ. Θωμάς μας ανέφερε πως οι τραπεζαρίες είναι όλες αναπαλαιωμένες και έχουν βρεθεί μία-μία σε διαφορετικά παλιά αρχοντικά. Μία μάλιστα είναι πάνω από 110 ετών!
Αλλά είχε μείνει και το καλύτερο για το τέλος… το γλυκό φυσικά! Όπως μας είπε ο κ. Θωμάς είναι από τα αγαπημένα του αδερφού του, ο οποίος ασχολείται και με τη ζαχαροπλαστική, κάτι που φαίνεται με την πρώτη ματιά! Όσο για τη γεύση, δεν περιγράφεται! Απολαύσαμε, λοιπόν, το γλυκό μας, αλλά σαν να μην έφτανε το πόσο νόστιμο ήταν, μας περίμενε και μία έκπληξη: ένα τηγανητό αυγό, το οποίο όμως δεν ήταν αυτό που φαινόταν…
Έτσι γλυκά θα κλείσουμε το άρθρο μας αυτό και θα επανέλθουμε σύντομα με την επόμενη μέρα της διαμονής μας στο Νυμφαίο, κατά την οποία κάνουμε βόλτες στο γραφικό χωριό, βλέπουμε τη Νίκειο Σχολή και την εκκλησία του χωριού, γνωρίζουμε τις αρκούδες του Αρκτούρου, μαθαίνουμε για έναν από τους καλύτερους ελληνικούς αφρώδεις οίνους του Οινοποιείου Καρανίκα στη Λεβαία Αμυνταίου και τρώμε στο πολύ καλό εστιατόριο Δίπορτο στο Νυμφαίο. Μείνετε συντονισμένοι!
Διαβάστε το β’ μέρος του άρθρου μας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου