Μαγευτικό Maragusan

 Μαγευτικό Maragusan

20 Νοεμβρίου 2024 cbholganza 

Η κοιλάδα Maragusan, κρυμμένη στην ενδοχώρα του Davao de Oro (παλαιότερα γνωστή ως επαρχία της κοιλάδας Compostela στο ανατολικό Μιντανάο), είναι ένα κρυμμένο στολίδι που περιμένει να το ανακαλύψετε. Αυτή είναι μια περιπέτεια για τους ταξιδιώτες που αναζητούν έναν μοναδικό προορισμό που δεν ξεχωρίζει. Μετά από πρόσκληση της επικεφαλής του Τουρισμού της επαρχίας, της καυτερής κας Christine Dompor, η σύζυγός μου και εγώ φέραμε την οικογένεια σε αυτό το μεγάλο κρυφό σύνορο για να απολαύσουμε μια μοναδική περιπέτεια που μια φορά στη ζωή μας. 

Γνωστή ως «Καλοκαιρινή Πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Νταβάο» για το κρύο της κλίμα, και επιπλέον προικισμένη με την εκπληκτική φυσική ομορφιά και τα άφθονα θαύματα του νερού, αυτή η μαγευτική κοιλάδα μπορεί να υπερηφανεύεται για συνολικά 52 καταρράκτες, ο καθένας με τη μοναδική γοητεία και γοητεία του. Ανάμεσα σε αυτούς τους φανταστικούς καταρράκτες, οι καταρράκτες Tagbibinta και Pyalitan ξεχωρίζουν ως δύο από τους πιο σαγηνευτικούς και γραφικούς. Ως εκ τούτου, με τον περιορισμένο χρόνο στα χέρια μας, η Christine επέλεξε αυτές τις 2 πτώσεις για την οικογενειακή μας περιπέτεια. 

Ο πρώτος μας προορισμός ήταν οι καταρράκτες Pyalitan, ένα κρυμμένο στολίδι στην κοιλάδα που προσφέρει μια περιπέτεια εμπειρίας για όσους θέλουν να εξερευνήσουν απομονωμένα θαύματα. Φωλιασμένος σε μια απομακρυσμένη γωνιά της κοιλάδας, αυτός ο καταρράκτης μας έκανε δέος με τα άγρια ​​νερά και το παρθένο περιβάλλον του. Το ταξίδι για να φτάσετε στο Pyalitan Falls ήταν αρκετά προκλητικό, με την έντονη ροή του νερού και τους μεγάλους απατεώνες βράχους. Αλλά για καλή τύχη για εμάς τους ηλικιωμένους, οι αξιωματούχοι της τοπικής κυβέρνησης έκριναν σκόπιμο να κατασκευάσουν χαλύβδινες σκάλες για τις πιο επιβλητικές απόψεις που πρόσφερε ο Πιαλιτάν. Και το συναρπαστικό θέαμα των καταρρακτωδών νερών με φόντο ένα πυκνό παρθένο δάσος έκανε το ταξίδι πραγματικά αξιόλογο.

Το Pyalitan είναι απομονωμένο, ισχυρό και καλυμμένο με μυστικιστική αύρα. Παραμένει τυλιγμένο με μυστήριο λόγω της απομακρυσμένης τοποθεσίας του. Και υπάρχει η πρόκληση της δύσκολης ανάβασης. Ωστόσο, τα δροσερά νερά ξυπνούν τις αισθήσεις σας και ανακαλύπτετε μια κρυμμένη δύναμη μέσα σας που σας κάνει να αισθάνεστε νεότεροι και σας κάνει να λαχταράτε για περισσότερες προκλήσεις. 

Στη συνέχεια, εξερευνήσαμε τους καταρράκτες Tagbibinta. Το Tagbibinta, με τους πολυεπίπεδους καταρράκτες του να βυθίζονται σε κρυστάλλινες πισίνες, προσφέρει ένα γαλήνιο και ήρεμο περιβάλλον για τους επισκέπτες που επιθυμούν να βυθιστούν στην ομορφιά της φύσης. Οι καταρράκτες έχουν 13 μοναδικούς καταρράκτες, με τον τελευταίο να βυθίζεται περίπου 70 πόδια στη βάση του. Η τοποθεσία είναι λιγότερο δύσκολη από το Pyalitan και εξακολουθεί να αναπτύσσεται συνεχώς από την τοπική κυβέρνηση, με εξοχικές κατοικίες προς ενοικίαση, καθαρές τουαλέτες και χώρο για πικνίκ. Οι καταρράκτες είναι ιερό έδαφος για την ιθαγενή κοινότητα Μανσάκα της Μαραγκουσάν. Λέγεται ότι όταν γίνεται επίκληση, τα πνεύματα που ζουν σε αυτή την καταπράσινη ζούγκλα μπορούν να θεραπεύσουν άρρωστους ανθρώπους που μεταφέρονται στον τόπο. Έτσι οι επισκέπτες καλούνται να μην είναι πολύ θορυβώδεις, μήπως ενοχλήσουν και ενοχλήσουν τα πνεύματα. 

Η γρήγορη βουτιά μας στα δροσερά νερά της Tagbibinta με αναζωογόνησε για άλλη μια φορά. Πράγματι ένα μυστήριο, γιατί δεν ένιωθα καθόλου κουρασμένος παρά την έντονη ροή του νερού και τους επικίνδυνους βράχους γύρω μας. Το καταπράσινο περιβάλλον που περιβάλλει τους καταρράκτες προσέθεσε στη μαγευτική ατμόσφαιρα, καθιστώντας τον κατά κάποιο τρόπο το τέλειο σημείο για να αναζωογονηθείτε και να αναζωογονηθείτε. Το μαγευτικό θέαμα και ο δυνατός, αλλά χαλαρωτικός ήχος των νερών που ρέουν δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ζούγκλας που με άφησε έκπληκτο, έκπληκτο και ευχάριστα αναζωογονημένο. 

Μετά τη μοναδική εμπειρία με τους μαγευτικούς καταρράκτες της, προχωρήσαμε στην εξερεύνηση των άλλων καταπληκτικών τοποθεσιών και εμπειριών της κοιλάδας Maragusan. 

Το Maragusan φιλοξενεί επίσης το Kanlawig Hot Spring Resort, ένα φυσικό θαύμα που προσφέρει στους επισκέπτες μια άλλη μοναδική, αναζωογονητική εμπειρία. Αυτή η ιαματική πηγή, που βρίσκεται σε μια άνετη τοποθεσία ανάμεσα στα γραφικά θαύματα της κοιλάδας, είναι γνωστή για τις θεραπευτικές της ιδιότητες και τη χαλαρωτική της ατμόσφαιρα. Τα πλούσια σε μεταλλικά νερά του θέρετρου των ιαματικών πηγών πιστεύεται ότι έχουν θεραπευτικά οφέλη, καθιστώντας το έναν δημοφιλή προορισμό για όσους αναζητούν ανακούφιση από διάφορες ασθένειες ή απλά θέλουν να χαλαρώσουν και να καταπολεμήσουν το άγχος.

Μία από τις λίγες θερμές πηγές σε αυτήν την κάποτε μολυσμένη από NPA περιοχή, το Kanlawig έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αναζωπύρωση της τουριστικής βιομηχανίας της περιοχής. Προσελκύοντας επισκέπτες από κοντά και μακριά, αυτό το φυσικό θαύμα βοήθησε πολύ στην τόνωση της τοπικής οικονομίας και στη δημιουργία νέων ευκαιριών για τους κατοίκους της κοιλάδας Maragusan. Αυτή η θερμή πηγή σας επιτρέπει να βρείτε παρηγοριά από το καθημερινό σας άγχος. Η άνοιξη προσφέρει επούλωση και άλλα θετικά αποτελέσματα, και αυτά είναι ιατρικά αποδεδειγμένα. Η μετατροπή της περιοχής από μια πρώην ζώνη συγκρούσεων σε έναν ακμάζοντα τουριστικό προορισμό αποτελεί απόδειξη της ανθεκτικότητας και της αποφασιστικότητας της τοπικής κοινότητας στην οικοδόμηση ενός φωτεινότερου μέλλοντος για τους ίδιους και τις μελλοντικές γενιές.

Εκείνο το βράδυ, είχαμε μια αναζωογονητική διαμονή στην ευρύχωρη κατοικία της Herna Crawhorn, μιας συνταξιούχου που είχε επιστρέψει στις ρίζες της στο Maragusan μετά από δεκαετίες μόχθου ως ιατρός στις ΗΠΑ του A. Ξυπνώντας την επόμενη μέρα και βλέποντας το χάδι της ανατολής τα καταπράσινα χωράφια που περιβάλλουν το απλό, αλλά ευρύχωρο και άνετο σπίτι της, συνειδητοποιήσαμε τις ευλογίες της αφθονίας και της ηρεμίας αυτό το όμορφο σημείο θησαυρού έχει χαριστεί.

Εκείνο το πρωί, αφιερώσαμε επίσης χρόνο για να επισκεφτούμε την Grape Valley, ένα άλλο αναδυόμενο τουριστικό αξιοθέατο στην κοιλάδα. Βρήκαμε επίσης χρόνο να επισκεφτούμε τη γειτονική φάρμα Ancla, η οποία πρόσφερε μια διαφορετική γοητεία από μόνη της.

Η κοιλάδα Maragusan είναι πράγματι ένα μέρος απαράμιλλης ομορφιάς και γοητείας. Με τους μαγευτικούς καταρράκτες, τις αναζωογονητικές ιαματικές πηγές, το μαγευτικό τοπίο, συν – το σημαντικότερο – το αδάμαστο πνεύμα ενός ανθεκτικού λαού που κάποτε βρισκόταν κάτω από την απειλητική σκιά της απειλής των εξεγερμένων. Για τους ταξιδιώτες που αναζητούν μια αξέχαστη περιπέτεια έξω από το πεπατημένο μονοπάτι, αυτό το κρυμμένο στολίδι στις Φιλιππίνες προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να συνδεθείτε με τη φύση, να χαλαρώσετε και να εξερευνήσετε τα θαύματα του φυσικού κόσμου, που κατοικείται από αποφασισμένους ανθρώπους έτοιμους να υποδεχθούν εσάς και τον κόσμο. Καθώς περισσότεροι άνθρωποι ανακαλύπτουν τα σαγηνευτικά αξιοθέατα της κοιλάδας Maragusan, είναι βέβαιο ότι θα γίνει ένας προορισμός που πρέπει να επισκεφτείτε για όσους αναζητούν μια πραγματικά καθηλωτική και αξέχαστη ταξιδιωτική εμπειρία.

Ευχαριστώ θερμά τη δραστήρια κα Christine Dompor που έκανε τη διαμονή μας στην επαρχία πραγματικά αξέχαστη. Επίσης στην κα Herna Crawhorn και στις άλλες κυρίες της Μαραγκούζας των οποίων η φιλοξενία και η ζεστασιά μας έκαναν να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας σε αυτή την αξέχαστη παραμονή στην επαρχία. Μπράβο, κυρίες! Και μπράβο στο αναδυόμενο τουριστικό αξιοθέατο που είναι το Maragusan. Ελάτε να επισκεφθείτε πριν έρθουν τα τουριστικά κύματα και χαλάσετε τη διασκέδαση!

Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι ευγενική προσφορά του Trekero, άλλες φωτογραφίες ευγενική προσφορά των The Garcias, Joshua Holganza, Smart BackPacker, Vigatin Tourism, Facebook, Instagram και Davao De Oro. Για μια πιο προσεκτική ματιά, απλώς κάντε κλικ στις φωτογραφίες.

https://cbholganza.com/

Το τυρί που αναδείχθηκε ως το καλύτερο στην Ελλάδα στα Παγκόσμια Βραβεία Τυριού

 Το τυρί που αναδείχθηκε ως το καλύτερο στην Ελλάδα στα Παγκόσμια Βραβεία Τυριού

 Σε ειδική εκδήλωση που έγινε στην Πορτογαλία, απονεμήθηκαν τα βραβεία για τα καλύτερα τυριά σε κάθε χώρα και στην Ελλάδα αυτό είναι το Νο1 τυρί.Έχουμε δει αυτό το τυρί να καταλαμβάνει πολλές φορές τις υψηλότερες θέσεις στις λίστες που φτιάχνει το Taste Atlas. Η γραβιέρα Νάξου έχει καταστεί πιο διάσημη κι από τη φέτα, όμως δεν μιλάμε για μια ποικιλία. Η γραβιέρα είναι η μεγάλη ομπρέλα, από κάτω της όμως υπάρχουν γραβιέρες πολλών ειδών, από διαφορετικούς παραγωγούς. Κι είναι μια συγκεκριμένη που αναδείχθηκε ως το Νο1 τυρί στην Ελλάδα στα Παγκόσμια Βραβεία Τυριού που απονεμήθηκαν στο Βιζέου της Πορτογαλίας.

Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους διαγωνισμούς του κλάδου, με συμμετοχές μεγάλων και μικρών παραγωγών από όλο τον κόσμο. Στο φετινό διαγωνισμό συμμετείχαν 4.786 τυριά από 47 χώρες που δοκιμάστηκαν από 240 ειδικούς διεθνούς εμβέλειας και σε κάθε χώρα αναδείχθηκε το καλύτερο τυρί.

Για την Ελλάδα, αυτό ανήκει στη Γραβιέρα Νάξου Π.Ο.Π. Μανώλης Πιτταράς, για την οποία η διοργάνωση αναφέρει ότι πρόκειται για «μια οικογενειακή επιχείρηση που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70, όταν ο Μανώλης Πιτταράς αγόρασε ένα μοσχαράκι για να ταΐσει τα παιδιά του. Η αγάπη όμως ης οικογένειας για τα ζώα και η φροντίδα για τα θηλυκά που γεννιόντουσαν στη φάρμα, μετέτρεψε το σπίτι τους σε αυό που σήμερα είναι γνωστό ως η μεγαλύτερη γαλακτοκομική μονάδα σε όλα τα νησιά της Ελλάδας. Όλα τα προϊόντα παράγονται με φρέσκο αγελαδινό γάλα από το κοπάδι τους, το οποίο θρέφεται με ζωοτροφή χωρίς GMO, σύμφωνα με πιστοποίηση του VLOG».

Μπορείτε να δείτε όλη την απονομή στο ακόλουθο βίντεο ή στην επίσημη ιστοσελίδα του World Cheese Awards για το ποια τυριά είναι τα κορυφαία στον κόσμο.

https://www.intronews.gr/

Η καταιγίδα που έρχεται…

 Η καταιγίδα που έρχεται…

Η καταιγίδα που έρχεται..

Τα λάγνα βλέμματά της με άφησαν καταδικασμένη να πέσω στην αρμονία του χαμόγελου της. Ήταν ένα σπάνιο λουλούδι της ερήμου που με θάμπωσε με κολακευτικά λόγια.

Μου ψιθύρισε με μια απαλότητα μιας αθώας αγγελικής φωνής, κάνοντας με να επιθυμώ να ζήσω και να πεθάνω στα λόγια της. Αγαπητέ ποιητή, γράψε μου ένα ποίημα. Κάντε το ποίημα γλυκό και όπου η αγάπη ανθίζει και προέκυψε για να καταστρέψει τη θλίψη και την απογοήτευση.
——————

Αγαπητή Katie

Όμορφη Katie, απελευθέρωσες το πέπλο σου,
δείχνοντάς μου το ιβουάρ δέρμα του Χειμώνα.
Είδα τον παράδεισο με καταγάλανα μάτια και
την τελειότητα του γυναικείου κορμιού σου.
Θέλω να χαϊδέψω τα καστανόξανθα μαλλιά σου με τα χέρια μου που θέλουν.
Με έκανες τολμηρό και ατρόμητο για άλλη μια φορά.
Ξέρω ότι θα είσαι μια επερχόμενη καταιγίδα.
Η αγάπη θα ανέβαινε και θα έπεφτε στη ζεστή αγκαλιά και το γλυκό φιλί σας.
—————
Μου χάρισε ένα διαβολικό χαμόγελο και με ρώτησε. Μου αρέσουν τα στοιχεία των ποιημάτων.
Έγραψες για το τέλος πριν την πρώτη πράξη αγάπης.
Η αγάπη μου αποκαλύπτει τη φθορά πριν από το πρώτο αληθινό φιλί;

Ο Γέρος Ποιητής χαμογέλασε και της είπε. Κρατάω λείψανα αγάπης εγκαταλελειμμένα.
Η αγάπη έφτασε, γλυκιά μου Κέιτι. Ας μην δώσουμε καμία υπόσχεση μέχρι
να επιτρέψουμε το φεγγάρι και τον ήλιο να συναντηθούν.

Πέφτει απαλά στα χέρια. Η σιωπή της σημαίνει ναι όταν
χτίζονται νέα όρια αγάπης.

Κογιότ/Τζον Καστελλένας

Θα είμαι πάντα εγώ η κρυφή σου πληγή…

 Θα είμαι πάντα εγώ η κρυφή σου πληγή…

– Αικατερίνη Χριστοδούλου 

GynaikaEimai

29 Νοεμβρίου 2024

Πολλά γεγονότα στη ζωή μας δε βγάζουν νόημα από την αρχή. Πρέπει να περάσεις μέσα τους, να τα διαβείς άτσαλα, να πέσεις, να σηκωθείς κι όταν πια δε θα αντέχεις άλλο, όταν θα έχεις πιάσει «πάτο», τότε θα έρθει και η επίγνωση. Εκείνη τη στιγμή, που όλα θα γυρίζουν πίσω, όλα θα φαίνονται αλλιώτικα, μα συνάμα γνώριμα, αλλά τίποτα δε θα έχει αλλάξει πραγματικά.
Θα με ψάχνεις, χωρίς καν να το συνειδητοποιείς, ανάμεσα στα πρόσωπα και τις φωνές. Η μάσκα που φοράς για να προστατεύσεις τον εγωισμό σου, θα σε προδώσει ώστε να παραδεχτείς την αλήθεια. Θα κυνηγάς ασυναίσθητα το γέλιο μου, εκείνο το παράξενο και εκνευριστικό, μέσα στις άπειρες άλλες φωνές που θα σε περιβάλλουν.

Κάπου βαθιά μέσα σου θα νιώθεις την απουσία μου, όχι ως εικόνα ή μορφή, αλλά ως κάτι που σου λείπει, κάτι που δεν μπορείς να ορίσεις. Θα αναζητάς στιγμές, λέξεις, ακόμα και αρώματα που θυμίζουν κάτι από μένα. Θα παρατηρείς στους άλλους μικρά κομμάτια που σου φέρνουν εμένα στο μυαλό και θα αναρωτιέσαι γιατί δεν μπορούν να γεμίσουν το κενό.
Θα βρεθείς να κρατάς πολλά χέρια, μα κανένα δε θα έχει τη θαλπωρή που σου χάρισα χωρίς δεύτερη σκέψη. Κανένα δε θα ταιριάζει απόλυτα στα δικά σου, γεμίζοντας τα κενά ανάμεσα στα δάχτυλά σου όπως το δικό μου.

Θα νοσταλγείς τις μέρες που χόρευα ξέφρενα στις πιο απρόβλεπτες στιγμές και θα σου λείπουν τα αδέξια αστεία μου, οι παιχνιδιάρικες φωνές που γέμιζαν το χώρο.

Όμως εγώ θα είμαι εκεί και ταυτόχρονα πουθενά. Όχι δίπλα σου, αλλά διάχυτη στη μουσική, στα φευγαλέα βλέμματα, στις σιωπές που λένε περισσότερα από τα λόγια.
Η παρουσία μου θα μοιάζει με σκιά που αγγίζει απαλά το ζεστό σου σώμα σαν μια θολή ανάμνηση που δεν ξεθωριάζει.
Θα με νιώθεις στις στιγμές ηρεμίας, όταν ο κόσμος γύρω σου σωπαίνει και θα αναρωτιέσαι αν είμαι πραγματική ή απλώς μια σκέψη που αρνείται να φύγει.
Θα γυρεύεις τη μορφή μου στα όνειρά σου, στα αντικείμενα που κάποτε ακουμπούσα, στις μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητάς σου. Κι όσο κι αν προσπαθείς να με διώξεις, θα ανακαλύπτεις πως ό,τι ζήσαμε είναι γραμμένο βαθιά μέσα σου σαν μελάνι που δε σβήνει.
Και όσο κι αν προχωράς, όσο κι αν γεμίζεις τη ζωή σου με καινούργιες εικόνες, θα επιστρέφεις πάντα σε εκείνη τη σκέψη, σε εκείνο το συναίσθημα που δεν κατάφερε ποτέ να σβήσει εντελώς.

Ίσως αυτή να είναι η εκδίκησή μου, η απουσία μου. Όχι όμως ως πράξη, αλλά ως αίσθηση που συνεχίζει να παραμένει μέσα σου. Ανείπωτη και αόρατη.
Δε χρειάζεται να κάνω τίποτα για να με νιώσεις. Απλώς να λείπω…

Ίσως τότε καταλάβεις πως δεν έφυγα ποτέ πραγματικά ή ίσως πως είσαι εσύ που δεν μπόρεσες να με αφήσεις πίσω. Γιατί μερικοί άνθρωποι δεν φεύγουν πραγματικά.
Μένουν.
Όχι δίπλα σου, αλλά μέσα σου.

«Να φεύγεις!
Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές,
μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς.
Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια,
ούτε ζακέτες για το δρόμο.

Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια
κι ας έχει έξω και χαλάζι.
Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια
όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο.
Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις,
σε παρακαλώ.
Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα,
να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.
Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις,
κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου
(όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας).
Αποδέξου το.
Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες,
μέρη που περπάτησες.
Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις.
Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες,
με ουρανό κι αλάτι.
Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι
κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη.
Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν
αυτά που χρειάζεσαι.
Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο.
Να απαιτείς αυτό που δίνεις
να το παίρνεις πίσω -δεν τους το χρωστάς.
Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου
και την καρδιά σου.
Μην πιστεύεις αυτά που λένε -η αγάπη
δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει.
Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα
και δεν θα δουλεύει.
Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες
είναι για τους δειλούς
-οι τρίτες για τους γελοίους.
Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών,
να ονομάζεις σχέση τη σχέση, την κοροϊδία κοροϊδία.
Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά
που κάθεται και κλαψουρίζει

-σαν μωρό κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις
γλειφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο.
Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν
Καζαμπλάνκα
– όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Και να μάθεις να φεύγεις από εκεί που ποτέ
πραγματικά δεν υπήρξες.
Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν
το παιδί από τη μήτρα.
Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά,
μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά.»
– Μενέλαος Λουντέμης, «Να μάθεις να φεύγεις»,,,,

,

https://gynaikaeimai.gr/

Αικατερίνη Χριστοδούλου
https://oneirwnpenes.blogspot.com/

Συντάκτης

• 
  Αικατερίνη Χριστοδούλου

  Η Χριστοδούλου Αικατερίνη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Eίναι Φιλόλογος, απόφοιτη της Φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με ειδίκευση στην Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία. Τα ενδιαφέροντα της διευρύνονται και στον κλάδο ομορφιάς, με διακρίσεις σε διαγωνισμούς, μιας και είναι απόφοιτη σχολής Αισθητικής και Κομμωτικής τέχνης. Δηλώνει λάτρης της ποίησης και της λογοτεχνίας. Έλαβε το Β’ Βραβείο Ποίησης Ελεύθερου στίχου στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης το 2021. Aρθρογραφεί σε ιστολόγια ψυχαγωγίας, ηλεκτρονικά περιοδικά και αναρτά το έργο της στη συγγραφική πλατφόρμα του Wattpad. Eίναι συντάκτης στο λογοτεχνικό blog Ονείρων Πένες. Ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και σελίδες τέχνης . Όσοι την γνωρίζουν, την χαρακτηρίζουν ως μια αθεράπευτα ρομαντική προσωπικότητα που ονειρεύεται να ζήσει το δικό της παραμύθι…

Τα κέρματα δραχμών που πωλούνται έως… 95.000 ευρώ. Μήπως έχεις κάποια στα συρτάρια σου; (Εικόνες)

 Τα κέρματα δραχμών που πωλούνται έως… 95.000 ευρώ. Μήπως έχεις κάποια στα συρτάρια σου; (Εικόνες)

,

Author:Γιάννης Μπελεγρίνης

Πόσοι από εσάς έχετε ξεχασμένες σε κάποιο συρτάρι δραχμές; Όπως μπορούμε να δούμε σε διάφορα marketplaces, αρκετοί έχουν στην κατοχή τους δραχμές και μάλιστα τις διαθέτουν προς πώληση σε υψηλές τιμές.

Με ένα ψάξιμο στο site της Χρυσής Ευκαιρίας (δείτε αναλυτικά εδώ), βλέπουμε ότι παλιές δραχμές πωλούνται αυτή τη στιγμή έως… 95.000 ευρώ. Πολλοί είναι αυτοί που πωλούν μεμονωμένα κομμάτια, ενώ υπάρχουν και αυτοί που διαθέτουν κάποιες συλλογές στην κατοχή τους.

Φυσικά μπορείς να κάνεις την αναζήτηση σου και σε άλλα marketplaces, ελληνικά ή ξένα.

Να σημειώσουμε βέβαια το εξής: Το ότι κάποιος πουλάει σε τέτοιες τιμές, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα βρει και κάποιον αγοραστή. Ενώ σε αρκετές περιπτώσεις ίσως γίνονται… και παζάρια.

Δείτε παρακάτω κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις από το site της Χρυσής Ευκαιρίας:

https://www.itspossible.gr/

Tο χωριό της Μαγνησίας που φημίζεται για το τσίπουρό του

 Tο χωριό της Μαγνησίας που φημίζεται για το τσίπουρό του

Δημοσιεύθηκε 01/12/2024 21:30

Στους πρόποδες του δυτικού Πηλίου, 3χλμ από την Πορταριά βρίσκεται στο Κατηχώρι. Ένα γραφικό χωριό πνιγμένο μέσα στο πράσινο, διατηρημένο στην παραδοσιακή του μορφή. Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του περιβάλλοντος είναι το αειθαλές πράσινο και τα τρεχούμενα νερά. Όπως και στα υπόλοιπα διαμερίσματα, έτσι και εδώ καλλιεργούνται ελιές, μηλιές, κηπευτικά, καθώς και αμπέλια πολύ καλής ποιότητας, γεγονός που επιτρέπει στους κατοίκους να ασχολούνται εδώ και χρόνια με την παραγωγή κρασιού και τσίπουρου, για το οποίο άλλωστε φημίζεται το χωριό. Στο Κατηχώρι βρίσκονται διάσπαρτα πανέμορφα ξωκλήσια βυζαντινά αλλά και νεότερα. Τα παλαιότερα από αυτά χρονολογούνται από το 1600μ.Χ. και έχουν αναστηλωθεί τα τελευταία χρόνια. Ο Άγιος Γεώργιος, ο Προφήτης Ηλίας, η Αγία Μαρίνα, η Αγία Τριάδα, η Αγία Παρασκευή, η Παναγία Μεγαλογένους βρίσκονται σε γραφικές τοποθεσίες. Μια από τις τοποθεσίες που προσφέρεται για περίπατο είναι η περιοχή του Αγίου Βλασίου, καθώς και οι περιοχές Άγιος Γεώργιος και Παναγία Μεγαλογένους.

Μερικά από τα μνημεία του Κατηχωρίου είναι η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, καθώς και το Δημοτικό πλέον Ελαιοτριβείο “Χατζηγιάννη”, το οποίο ο Δήμος έχει σκοπό να διαμορφώσει σε μουσείο αγροτικής ιστορίας, διότι σ’ αυτό συνεχίζεται ο παραδοσιακός τρόπος παρασκευής λαδιού με όλα τα μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν από το 19ο αιώνα.

Στο χωριό πραγματοποιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα, διάφορες εκδηλώσεις. Κυρίαρχη είναι η “Γιορτή Τσίπουρου, που γίνεται στα τέλη Ιουνίου και ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει πως παράγεται το τσίπουρο με την παραδοσιακή διαδικασία και ταυτόχρονα να δοκιμάσει το παραγόμενο προϊόν. Επίσης, στο τέλος Ιουνίου γίνεται και το παραδοσιακό πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων, που είναι πολιούχοι του Κατηχωρίου. Άλλα πανηγύρια της περιοχής είναι της Παναγίας Μεγαλογένους στις 20 Αυγούστου και της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου.

Αξιοσημείωτο είναι ότι στο Κατηχώρι έχει την έδρα της η Εταιρεία Ανθρωπιστικών Ερευνών, η οποία χρησιμοποιεί τις κτιριακές εγκαταστάσεις που βρίσκονται εκεί για συνέδρια και σεμινάρια.
Στην περιοχή λειτουργούν ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια, με όλες τις ανέσεις για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών του Κατηχωρίου, καθώς και παραδοσιακές ταβέρνες και τσιπουράδικα, που προσφέρουν στους θαμώνες ντόπιο κρασί και τσίπουρο.

Πηγή: https://www.visit-pilio.gr/

https://magnesianews.gr/

Ένα από τα πιο σπάνια γεωλογικά δημιουργήματα στον κόσμο βρίσκεται στην Πελοπόννησο!

Τα Καλάβρυτα είναι από τα πολύ δημοφιλή μέρη της Ελλάδας το φθινόπωρο και τον χειμώνα και όχι άδικα. Ο ιστορικός και γραφικός οικισμός με το εξαιρετικό φαγητό, το φαράγγι του Βουραϊκού, τη διαδρομή που διασχίζει ο οδοντωτός σιδηρόδρομος, το χιονοδρομικό κέντρο στις πλαγιές του Χελμού τον κάνουν έναν προορισμό στον οποίο ο φυσιολάτρης, ο δραστήριος αλλά και ο χαλαρός ταξιδιώτης έχουν πολλούς λόγους για να τον επισκεφτούν.

 

Το Σπήλαιο των Λιμνών είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ταξιδιωτική εμπειρία για ανθρώπους κάθε ηλικίας -ειδικά αν βρεθείτε στο Καλάβρυτα μαζί με μικρά παιδιά η επίσκεψη σε αυτό είναι must. Σίγουρα είναι μοναδικό στο είδος του στον ελληνικό χώρο και εξαιρετικά σπάνιο σε παγκόσμιο επίπεδο. Απέχει από τα Καλάβρυτα περίπου 15 χιλιόμετρα και βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό Καστριά. Άλλωστε κάτοικοι του χωριού ήταν εκείνοι που το ανακάλυψαν και το εξερεύνησαν – μερικώς – το 1964.

Ολόκληρο το σπήλαιο εξερευνήθηκε την επόμενη χρονιά από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο σε μία ερευνητική αποστολή στην οποία συμμετείχαν σπηλαιολόγοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τα επόμενα χρόνια, με αφετηρία το 1981, ο ΕΟΤ ξεκίνησε τα έργα ανάδειξης του σπηλαίου και το 1990, παραδόθηκε στο κοινό το πρώτο επισκέψιμο τμήμα.

Σήμερα από τα συνολικά 1.980 μέτρα του εξερευνημένου μήκους του σπηλαίου των 20.000 στρεμμάτων, επισκέψιμα είναι τα 500 μέτρα. Τη δεκαετία του 1990 στο σπήλαιο υπήρξε οργανωμένη αρχαιολογική ανασκαφή που αποκάλυψε πως εκεί ήταν ο πυρήνας μιας μικρής νεολιθικής κοινότητας. Άλλωστε σε εποχές που η οικοδόμηση στέρεων κτιρίων ήταν σχεδόν αδύνατη, τα σπήλαια ήταν «σπίτια» καθώς προσέφεραν σταθερές θερμοκρασίες και προστασία από τις κακές καιρικές συνθήκες.

Μπήκαμε από μία τεχνητή σήραγγα η οποία σε οδηγεί κατευθείαν στο δεύτερο επίπεδο του σπηλαίου (από τα συνολικά τρία) περίπου 25 μέτρα ψηλότερα από τη φυσική του είσοδο. Δεν είναι από τα σπήλαια που εντυπωσιάζουν τόσο λόγω των σταλακτιτών τους. Το ιδιαίτερο κομμάτι αυτού του σπηλαίου είναι αυτό που του έχει δώσει και το όνομά του. Οι λίμνες δημιουργούν ένα σκηνικό που θυμίζει ταινία με θέμα έναν φανταστικό κόσμο. Από τις συνολικά 13 λίμνες του σπηλαίου, η επισκέψιμη διαδρομή περνά μόνο από τρεις. Ακόμα και έτσι όμως, το περπάτημα πάνω από αυτές είναι μια αξέχαστη εμπειρία. Ειδικά αν έρθει κανείς χειμώνα ή άνοιξη, θα δει περισσότερο νερό και μικρούς κλιμακωτούς «πέτρινους καταρράκτες» από τα νερά που στερεοποιήθηκαν.

Photo: Αμαλία Κωβαίου

Photo: Αμαλία Κωβαίου

Το Σπήλαιο των Λιμνών/Photo: Αμαλία Κωβαίου

Ένας από τους πιο εντυπωσιακούς σχηματισμούς προς το τέλος της επισκέψιμης διαδρομής είναι το «Κάστρο». Η ονομασία του δόθηκε από την Άννα Πετρόχειλου, την αείμνηστη πρόεδρο της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας στην οποία είναι αφιερωμένη και η πρώτη αίθουσα του σπηλαίου, επειδή της θύμιζε φρούριο. Όπως και στα άλλα ελληνικά σπήλαια, οι ονομασίες αυτές προήλθαν από την αυθόρμητη εντύπωση που δημιούργησαν στους ανθρώπους που τα εξερεύνησαν για πρώτη φορά.

Εντυπωσιακές εικόνες στο Σπήλαιο των Λιμνών/Photo: Shutterstock

Τips: Η συνοδός/ξεναγός ήταν πολύ κατατοπιστική. Η πιο ιδιαίτερη στιγμή της 40λεπτης παραμονής μας στον χώρο, ήταν όταν υπήρξε απόλυτη σιωπή και «ακούσαμε» το νερό τους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες. Επιπλέον, το σπήλαιο είναι ανοιχτό από τις 9:00 έως τις 16:30 τις καθημερινές και έως τις 17:30 τα Σαββατοκύριακα. Το κανονικό εισιτήριο για το σπήλαιο κοστίζει 9 ευρώ ενώ το μειωμένο 4,5 ευρώ. Περιλαμβάνεται και ξεναγός/ συνοδός.

travel.gr

https://www.gargalianoionline.gr/