Μάλλον γνωρίζετε το μικροβίωμα, τα τρισεκατομμύρια μικρόβια που συγκατοικούν στο σώμα μας και η σύστασή τους επηρεάζει άμεσα την κατάσταση της υγεία μας.
Εκτός από το δέρμα και το έντερο, μικροβίωμα έχει και το ανδρικό σπέρμα, και σύμφωνα με νέα έρευνα μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στη γονιμότητα.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες εξέτασαν το μικροβίωμα και την υγεία του σπέρματος 73 ενήλικων ανδρών. Ορισμένοι αντιμετώπιζαν προβλήματα γονιμότητας, ενώ άλλοι δεν είχαν προβλήματα γονιμότητας και είχαν ήδη γίνει πατέρες.
Η μελέτη έδειξε ένα είδος βακτηρίου που ζει μέσα στο σπέρμα, το Lactobacillus iner, το οποίο θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο στη γονιμότητα.
Όπως εξήγησαν οι ερευνητές, το βακτήριο αυτό παράγει L-γαλακτικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στο σπέρμα και ενδεχομένως να επηρεάσει την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων.
Προηγούμενες έρευνες έχουν ήδη εμπλέξει τον Lactobacillus iner σε θέματα γονιμότητας στις γυναίκες, επειδή βρίσκεται και στο κολπικό μικροβίωμα.
Τρία μικρόβια της κατηγορίας των βακτηρίων Pseudomonas βρέθηκαν επίσης στο σπέρμα και ενδέχεται να παίζουν ρόλο στη συγκέντρωση του σπέρματος.
Μεταξύ των ανδρών με μη φυσιολογικές συγκεντρώσεις σπέρματος, η Pseudomonas fluorescens και η Pseudomonas stutzeri φάνηκε να είναι πιο συχνές, ενώ η Pseudomonas putida ήταν λιγότερο συχνή, δήλωσαν οι ερευνητές.
Ο αντίκτυπος των βακτηρίων στη γονιμότητα, φαίνεται να διαφέρει ευρέως μεταξύ των ειδών, δήλωσε η ομάδα με επικεφαλής τον Δρα Vadim Osadchiy.
«Υπάρχουν πολλά ακόμη να εξερευνήσουμε όσον αφορά το μικροβίωμα και τη σχέση του με την ανδρική υπογονιμότητα», δήλωσε ο Osadchiy, ειδικευόμενος στο τμήμα ουρολογίας του UCLA.
«Ωστόσο, τα ευρήματα αυτά παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες που μπορούν να μας οδηγήσουν προς τη σωστή κατεύθυνση για μια βαθύτερη κατανόηση αυτής της συσχέτισης. Η έρευνά μας ευθυγραμμίζεται με στοιχεία από μικρότερες μελέτες και θα ανοίξει το δρόμο για μελλοντικές, πιο ολοκληρωμένες έρευνες για την αποκάλυψη της πολύπλοκης σχέσης μεταξύ του μικροβιώματος του σπέρματος και της γονιμότητας» πρόσθεσε.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports.
Πολυβραβευμένο έπος του Ισλανδού δημιουργού, ένα οδοιπορικό όχι μόνο σε μια αλλόκοτη χώρα με φυσικό τοπίο που προκαλεί δέος, αλλά και στη διαδρομή από την αλαζονεία τού πιστού στην κατανόηση τής ανθρώπινης φύσης.
Η νέα ταινία του Ισλανδού, με σπουδές και πρώτα βήματα στη Δανία, Χλινούρ Παλμασόν, μετά τα «Winter Brothers» και «A White, White Day», φέρνει στο νου δεκάδες αναφορές. Μία πραγματική: η ταινία βρήκε την έμπνευσή της, όπως μας πληροφορεί η κάρτα της αρχής, σε επτά υπαρκτές φωτογραφίες που τράβηξε ένας Δανός ιερέας κι αυτές, πρώτες στην Ιστορία, αποτύπωσαν τη νοτιοανατολική ακτή τής χώρας. Πολλές κινηματογραφικές: πρώτη και καλύτερη την προτεσταντική αυστηρότητα του Ντράγιερ˙ την εμβύθιση στο μυστικισμό τής φύσης του «Φιτζκαράλντο» του Χέρτσογκ, ή του «Αποκάλυψη Τώρα» του Κόπολα˙ την αποικιοκρατική υπεροψία και τη σύγκρουση του Θείου με το ανθρώπινο του «There Will Be Blood» του Πολ Τόμας Αντερσον˙ την αμφισβήτηση τής πίστης του ανθρώπου τού Θεού του «Silence» του Σκορσέζε. Κι όμως, ο Παλμασόν δεν έχει ανάγκη καμία αναφορά, γιατί το υλικό τής ιδιοσυγκρασιακής, πανέμορφης ταινίας του, του το δίνει η αέναη μάχη της θρησκείας με το σώμα, της εκκλησίας με την παρόρμηση, του κατακτητή με τον επαναστάτη, του ταπεινού ανθρώπου με τη μεγαλειώδη φύση.
Με επίσημη πρεμιέρα στο Ενα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών και πολλά ακόμα βραβεία (Καλύτερης Ταινίας στο τμήμα Zabaltegi στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο), αυτό είναι ένα sui generis «ταξιδιωτικό» στον 19ο αιώνα, στην αλλόκοτη φύση της Ισλανδίας, με οδηγό έναν ιερέα που, απρόθυμα, ποτίζεται με την ιδέα τής αποικιοκρατίας, ως άμυνα απέναντι στο διαφορετικό ή το απρόσιτο. Ο Λούκας είναι ο Δανός ιερέας που στέλνεται από τη Λουθηρανική Εκκλησία να κηρύξει το λόγο του Θεού και να χτίσει μια εκκλησία στην ερημιά της Ισλανδίας του 1800, υποτελούς και τότε αλλά και ως τον Β’ Παγκόσμιο στη Δανία. Ο Λούκας είναι, αρχικά, πρόθυμος να «καταλάβει» τους ιθαγενείς, να μάθει και τις δεκάδες λέξεις που χρησιμοποιούν για τη «βροχή», να αποτυπώσει τοπία και ανθρώπους. Για να το καταφέρει, μάλιστα, αυτό, σηκώνει το δικό του «σταυρό», μια πρώιμη φωτογραφική μηχανή με υγρές πλάκες, ένα ογκώδες, δυσκίνητο, βαρύ και δυσλειτουργικό κατασκεύασμα, εμπόδιο στον κάθε του σταθμό.
Αλλά η φύση τής Ισλανδίας δεν είναι εξίσου πρόθυμη να τον φιλοξενήσει: ανάμεσα στο παγερό κρύο και την καυτή λάβα που ξερνά η γη, ο Λούκας θα νιώσει εγκαταλελειμμένος από τον Θεό του και θα μεταμορφώσει την απελπισία του σε υπεροψία απέναντι στους ντόπιους. Καθώς μία προς μία οι βεβαιότητες τού Λούκας καταρρίπτονται, καθώς το σώμα δοκιμάζει την αντοχή του στα φυσικά στοιχεία, στη βία, στον έρωτα, το πνεύμα, ευάλωτο, αναζητά σιγουριά στην ιδέα τής υπεροχής και στις βολικές προκαταλήψεις.
Σαν αυτές, τις πρώτες φωτογραφίες που τραβά ο Λούκας, η ταινία έχει τετράγωνο φορμά, academy, με στρογγυλεμένες άκρες, που ούτε στιγμή δεν μοιάζει επιτηδευμένο, παρότι είναι. Ο ρυθμός της είναι κοπιώδης σαν τη διαδρομή του Λούκας, χωρίς στιγμή να γίνεται αργός, παρά τη μεγάλη διάρκεια του φιλμ: είναι η εσωτερική ορμή του τόσο μεγάλη που ο θεατής παρακολουθεί λαχανιασμένος. Μαζί και την υπερβατική ισλανδική φύση, παραμυθένια κι εφιαλτική, γεμάτη μαγικά ξεσπάσματα και λυτρωτικά νερά, μ’ ένα υπερφυσικό στοιχείο πιο δυνατό, πιο αρχέγονο απ’ όποια ιδέα υπηρέτησης ενός Θεού με απαιτήσεις «πολιτισμού».
Με τον ίδιο τρόπο, όσο προσεκτικός κι αν είναι ο Παλμασόν με τη λεπτομέρεια – το καδράρισμά του που, σιγά-σιγά, υποδαυλίζει τον αρχικά συγκροτημένο Λούκας, τη χρήση του φωτός και του σκοταδιού, τον ήχο ενός εξωγήινου τόπου, ο θεατής δεν παρατηρεί τα συστατικά, βυθίζεται στον ολοζώντανο αλλά και τόσο εγκεφαλικό κόσμο που περικλείει τον άνθρωπο του Θεού, σε μια χώρα που σίγουρα δεν είναι η δική Του.
Εξαντλητική με τον ομορφότερο, πιο γόνιμο τρόπο, ταυτόχρονα εξωτική και οικεία, σίγουρα ανοικονόμητη αλλά τόσο συναρπαστική που δεν προλαβαίνεις να το συνειδητοποιήσεις, συγκινητική, κατά στιγμές χιουμοριστική και μαζί σκοτεινή, αυτή η «Χώρα τού Θεού» είναι πολύτιμο σύγχρονο σινεμά και, ταυτόχρονα, μια αποτύπωση τής ακόμα προς εξερεύνηση σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον του, της τέχνης με το αντικείμενό της, της αυθυπαρξίας απέναντι στην εξουσία.
To χωριό του Πηλίου που έγινε τραγούδι (φωτογραφίες)
Με την υπέροχη θέα στον Βόλο που μαγεύει
Δημοσιεύθηκε
Το χωριό Σταγιάτες είναι χτισμένο σε μια απόκρημνη πλαγιά, κρυμμένο μέσα στην πυκνή βλάστηση, βορειοδυτικά της Πορταριάς. Χαρακτηριστικό του είναι το πλούσιο φυσικό περιβάλλον και η υπέροχη θέα στο Βόλο που μαγεύει όλους τους επισκέπτες του. Σεργιανίζοντας κανείς τα καλντερίμια του χωριού θα θαυμάσει τα παλιά αρχοντικά και τα παραδοσιακά σπίτια που αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα της αρχιτεκτονικής του Πηλίου. Στην πλατεία θα πιείτε τον κάφε σας κάτω από την σκιά των πλατάνων και θα απολαύσετε την θέα προς το Βόλο και την Μακρυνίτσα. Εκεί, βρίσκεται και η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και μια παραδοσιακή βρύση για την οποία η παράδοση λέει ότι μια άρρωστη γυναίκα γιατρεύτηκε από το νερό της. Εξάλλου οι Σταγιάτες φημίζονται για το χωνευτικό νερό τους, όπως και για τα πεντανόστιμα λουκάνικα. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο τον Ιούλιο διοργανώνεται η γιορτή του λουκάνικου στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Tα πλούσια νερά και οι “λουνανικάδες” Οι Σταγιάτες ήταν φημισμένες από τα πολύ παλιά χρόνια για τις πολλές βιοτεχνίες που υπήρχαν εδώ και για τις εξαγωγές, σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό με Πηλιορείτικα λουκάνικα.
Εδώ πρωτοπαρασκευάστηκαν τα υπέροχα λουκάνικα “Στράκας” που η παραγωγή τους συνεχίζεται στο Βόλο ακόμη και σήμερα. Οι λεγόμενοι «Λουκανικάδες» ήταν οι μόνοι σ’ όλη την Ελλάδα που γνώριζαν τόσο καλά την τέχνη και τα μυστικά για την παρασκευή του. Οι σημερινοί Σταγιώτες νιώθουν υπερήφανοι για το υπέροχο αυτό προϊόν τους, που αποτελεί συνταγή και έμπνευση ολότελα δική τους. Στο τέλος του Ιουλίου διοργανώνεται η γιορτή του Λουκάνικου με μουσική, χορό, τραγούδια και φυσικά λουκάνικα, και γίνεται η επίδειξη παρασκευής τους με τον παραδοσιακό τρόπο.
Ένα ακόμη πράγμα για το οποίο πρέπει να είναι περήφανες οι Σταγιάτες είναι τα πλούσια νερά τους. Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται μια παραδοσιακή βρύση, η οποία χτίστηκε επί τουρκοκρατίας και επάνω της είναι τοποθετημένη μια πλάκα με την επιγραφή κάποιου Τούρκου, όπως αναφέρουν οι παλιοί, στην οποία, ο ίδιος ο Τούρκος, γράφει ότι η άρρωστη γυναίκα του γιατρεύτηκε από τα γάργαρα νερά της. Η τοπική παράδοση θεωρεί τη βρύση αυτή κτίσμα του βοεβόδα της Μακρινίτσας στις αρχές του 19ου αιώνα.
Για την ονομασία του χωριού διατυπώθηκαν τέσσερις εκδοχές. Η πρώτη το θέλει να έχει σχέση με τους Σταγούς (Καλαμπάκα) από όπου ήρθαν και εγκαταστάθηκαν οι μετακληθέντες, κατά τον Γ. Χαζτηκώστα από τον χωροδεσπότη της Δημητριάδας Κωνσταντίνο Μελισσηνό τεχνίτες, που ανήγειραν για λογαριασμό του το 13ο αιώνα Μονή Οξείας Επισκέψεως στην Μακρινίτσα άποψη που υιοθετείται από τους κατοίκους του χωριού.
Η δεύτερη κατά τον Κορδάτο έχει σχέση με τα στάια, που στα σλαβικά σημαίνει «σταθμός» μέρος που σταθμεύουν άρα «χάνια». Η Τρίτη διατυπωμένη από τον Σκουβαρά, θέλει το τοπωνύμιο κυριώνυμο, προερχόμενο από κάποιον Στάη ή Στάγια.
Η τέταρτη του Ν. Πίτσου ως προερχόμενο από την ισχυρή ελληνική ρίζα σταγ-, από την οποία προέρχονται και οι «στάγες», δηλαδή σταγόνες, σταλαγματιές.
Το χωριό γνώρισε μεγάλη βιοτεχνική ανάπτυξη τα χρόνια 1750-1850. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι Σταγιάτες ήταν «μαχαλάς» της Μακρινίτσας και όπως λένε οι πηγές είχαν αξιόλογη βιοτεχνία βαμβακερών υφασμάτων που ύφαιναν οι γυναίκες ενώ και οι περισσότεροι άντρες ήταν τεχνίτες. Είναι επίσης γνωστό πως με τα τρεχούμενα νερά του χωριού δούλευαν αρκετοί μύλοι καθώς και «ντριστέλες», νεροτριβεία δηλαδή.
Αξιοθαύμαστες είναι οι τοποθεσίες Αλωνάκι, Κρύα Βρύση και Πλατανάκος, όλες με τρεχούμενα νερά και βρύσες, εκ των οποίων δύο φέρουν στις πέτρες τους αραβική γραφή. Στην περιοχή υπάρχει το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας, στο οποίο μονάζουν δεκαπέντε καλόγριες.
Στις Σταγιάτες πραγματοποιούνται αρκετά πανηγύρια, όπως του Αγίου Σεραφείμ και του Αγίου Αθανασίου που είναι και ο πολιούχος του χωριού.
Η γιορτή λουκάνικου Στην Κεντρική Πλατεία των Σταγιατών πραγματοποιείται κάθε χρόνο η καθιερωμένη Γιορτή Λουκάνικου. Πρόκειται για μια από τις παραδοσιακές εκδηλώσεις που παρουσιάζονται κάθε καλοκαίρι στα χωριά του Δήμου Πορταριάς.
Στις εκδηλώσεις αυτές παρουσιάζονται τα παραδοσιακά προϊόντα του τόπου και κατά τη διάρκεια της γιορτής ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει την αναβίωση του πατροπαράδοτου τρόπου παραγωγής λουκάνικων και να απολαύσει το λουκάνικό του στην ψησταριά με παραδοσιακό ντόπιο κρασί.
Ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος αναφέρει ότι η οικογένεια Στράκα, μαζί με άλλες πέντε οικογένειες από το 1850 είχαν δημιουργήσει μεγάλη παράδοση στην βιοτεχνία παραγωγής λουκάνικου στο χωριό, από ζώα που έφερναν ζωντανά κυρίως από τη Μακεδονία. Τα έσφαζαν πίσω από την εκκλησία του χωριού και με αγνά υλικά έφτιαχναν τα καλύτερα αλλαντικά της Ελλάδας, με ένα ειδικό τρόπο.
Περιδιαβαίνοντας τα μονοπάτια Μέσα στη μοναδική ομορφιά του φυσικού τοπίου του Πηλίου, γνωρίζει άνθιση ο περιπατητικός τουρισμός. Ο επισκέπτης μαγεύεται περιδιαβαίνοντας τα μονοπάτια στις Σταγιάτες, έρχεται σε επαφή με την πολυμορφία της φύσης και γνωρίζει βαθύτερα και ουσιαστικότερα τον εαυτό του.
Υπάρχουν πολλά μονοπάτια λιθόστρωτα και αγροτικά εντός και εκτός των ορίων του χωριού, διαδρομές μέσα από τις οποίες ο περιηγητής συναντά παραδοσιακά κτίρια και μοναστήρια, πέτρινες βρυσούλες και παλιά ξωκλήσια βυζαντινής και νεώτερης ιστορικής σημασίας.
Πως έγινε τραγούδι Οι κάτοικοι των Σταγιατών, έδωσαν αγώνα για την μη ιδιωτικοποίηση του νερού της πηγής τους, που είναι «η ύπαρξη του χωριού μας». Στις Σταγιάτες οι κάτοικοι, βρίσκοντας πλατιά συμπαράσταση, δηλώνουν ανυποχώρητα ενάντιοι στην απόφαση του Δήμου Βόλου να τους αποκόψει από την πηγή του χωριού τους ενώ εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα αποκαλούν το νερό των Σταγιατών «σαλονέρι»: το νερό των τρελών. Στο πλευρό τους είχαν και τον μέχρι πρότινος κάτοικο του χωριού, αγαπημένο τραγουδιστή, Αλκίνοο Ιωαννίδη, ο οποίος έγραψε τραγούδι, “Το νερό των Σταγιατών”. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου και παιδιά της περιοχής συναντήθηκαν στην πλατεία των Σταγιατών, όπου ηχογράφησαν και οπτικογράφησαν το τραγούδι κι όπως έλεγαν ήταν ένα μήνυμα ευγνωμοσύνης σε όσους στηρίζουν τον αγώνα για ελεύθερα νερά.
Που θα φάτε Στις Σταγιάτες θα βρείτε το εστιαστόριο “Η Βρύση”, πάνω στην πλατεία, με εξαιρετικό φαγητό και απίστευτη θέα. Μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ, το τσίπουρο, το φαγητό, το γλυκό ή το ποτό σας με θέα τον Βόλο.
-Ένας πλούσιος κοίταξε από το παράθυρο της όμορφης βίλας του και είδε έναν φτωχό να μαζεύει κάτι να φάει από έναν κάδο σκουπιδιών. Συγκινήθηκε πολύ με αυτό που είδε, αλλά είπε στον εαυτό του: «Δόξα τω Θεώ, δεν είμαι φτωχός».
-Ο καημένος τότε κοίταξε τριγύρω και είδε έναν γυμνό άντρα να συμπεριφέρεται άσχημα στο δρόμο. Αναστατώθηκε βλέποντας αυτό το φρικτό θέαμα, αλλά είπε στον εαυτό του: «Δόξα τω Θεώ, δεν είμαι τρελός».
-Ο τρελός τότε κοίταξε μπροστά και είδε ένα ασθενοφόρο που μετέφερε έναν ασθενή να κινείται με τελική ταχύτητα στο δρόμο. Είπε επίσης στον εαυτό του: «Δόξα τω Θεώ, δεν είμαι άρρωστος».
-Τότε ένας άρρωστος στο νοσοκομείο είδε ένα τρόλεϊ να πηγαίνει ένα νεκρό στο νεκροτομείο. Αναστέναξε ανακουφισμένος και είπε στον εαυτό του: «Δόξα τω Θεώ, δεν έχω πεθάνει».
-Μόνο ένας νεκρός δεν μπορεί να ευχαριστήσει τον ΘΕΟ. Έχει ήδη προχωρήσει. Γιατί δεν ευχαριστούμε άφθονα τον ΘΕΟ σήμερα και για όλες τις μέρες για όλες τις ευλογίες Του και για το δώρο της ζωής που πλημμύρισε με τη Χάρη και την Αγάπη Του σε όλους μας και μας χάρισε άλλη μια όμορφη μέρα.
Τι είναι η ζωή?
Για να κατανοήσετε καλύτερα τη Ζωή, πρέπει να πάτε σε 3 τοποθεσίες:
Νοσοκομείο.
Φυλακή.
Νεκροταφείο.
-Στο Νοσοκομείο θα καταλάβεις ότι τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από την ΥΓΕΙΑ.
-Στη Φυλακή θα δεις ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι ό,τι πολυτιμότερο.
-Στο Νεκροταφείο θα καταλάβεις ότι η ζωή δεν αξίζει τίποτα.
Το έδαφος που περπατάμε σήμερα θα είναι η στέγη μας αύριο. Η αλήθεια είναι ότι όλοι ερχόμαστε με το Τίποτα και θα πάμε με το Τίποτα. Ας παραμείνουμε, λοιπόν, ταπεινοί και ας είμαστε ευγνώμονες και ευγνώμονες στον Θεό ανά πάσα στιγμή για όλα. Ας γνωρίζει ο καθένας και ο καθένας ότι ο Θεός μας αγαπά όλους και οποιοσδήποτε ιός που αντιμετωπίζουμε όλοι τώρα θα περάσει σύντομα και θα ζήσουμε όλοι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι ως Μία Όμορφη Ανθρωπότητα……………………..
Δεν θα σου πω ψέματα. Εκείνη την τελευταία φορά που σ’ αντίκρισα, που κάθισες απέναντί μου και με κοίταξες, για μία μόνο μικρή στιγμή γέμισα ελπίδες. Ελπίδες πως έστω κι αυτή, την ύστατη ώρα, θα έβγαζες απ’ το μανίκι σου έναν άσσο, που θα γκρέμιζε με μιας όλα τα τείχη που είχα χτίσει.
Εκείνη την τελευταία φορά, την δική μας τελευταία φορά, που κάθισα απέναντί σου και άνοιξα μπροστά σου όλα μου τα φύλλα, αφότου σου απαρίθμησα μία μία όλες τις πληγές που μου άνοιξες, σήκωσα το βλέμμα και το κόλλησα στο δικό σου. Τα μάτια μου ήταν γεμάτα πόνο. Και θυμό. Και παράπονο.
Και μέσα σ’ όλα αυτά, ίσως δεν πρόσεξες αυτή τη μικρή σπίθα. Αυτή την ελπίδα που σιγόκαιγε βαθιά μέσα μου. Την ελπίδα πως ίσως έστω κι αυτή την τελευταία στιγμή, θα είχες ένα κρυμμένο χαρτί στην τσέπη σου για να μου αποδείξεις πως είχα καταλάβει λάθος. Πως τα πράγματα δεν ήταν έτσι τελικά. Πως σε αδίκησα.
Ήξερα! Ήξερα πως δεν υπήρχε κανένα λογικό επιχείρημα για να με πείσεις. Το ήξερα! Όλα τα ήξερα, για κάποιον λόγο όμως ήλπιζα εκείνο το βράδυ, εκείνο το τελευταίο μας βράδυ να κατάφερνες να με νικήσεις…
Στοιχημάτισα τα ρέστα μου κι ήλπιζα να χάσω. Καταλαβαίνεις; Τα πόνταρα όλα στο κόκκινο κι ήλπιζα να φέρεις μαύρο. Τα πόνταρα όλα κι ήλπιζα να τα χάσω. Κι όμως, και πάλι απέτυχες! Ούτε κι όταν μ’ έπαιξες με σημαδεμένα χαρτιά κατάφερες να με νικήσεις! Ούτε τότε κι ας ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα…
Προειδοποίηση για «τουρκική Χαμάς» που απειλεί τα νησιά μας-
Οι ATMACA φορτώνονται σε I-Class
Ταρακούνησε πολλούς πρόσφατα ο λόγος του απερχόμενου Α/ΓΕΝ Ναύαρχο Ιω. Δρυμούση για το Πολεμικό Ναυτικό του μέλλοντος κατά την παραλαβή της θέσης του από τον νέο Α.ΓΕΝ, αλλά και οι δηλώσεις του Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Λέσβου περί " τουρκικής Χαμάς" που απειλεί τα νησιά μας, καθώς την ίδια περίοδο έγινε γνωστό ότι οι Τούρκοι φορτώνουν 16 αντιπλοϊκούς πυραύλους Atmaca στις νέες φρεγάτες τους I-Class, με σκοπό να μας απειλούν ξεκάθαρα χωρίς περιστροφές χτυπώντας όμως το χέρι τους στην πλάτη μας.
Περισσότερα βίντεο στο Pentapostagma TV:
/ @pentapostagmatv6287
---------
Ταρακούνησε πολλούς πρόσφατα ο λόγος του απερχόμενου Α/ΓΕΝ Ναύαρχο Ιω. Δρυμούση για το Πολεμικό Ναυτικό του μέλλοντος κατά την παραλαβή της θέσης του από τον νέο Α.ΓΕΝ, αλλά και οι δηλώσεις του Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Λέσβου περί " τουρκικής Χαμάς" που απειλεί τα νησιά μας, καθώς την ίδια περίοδο έγινε γνωστό ότι οι Τούρκοι φορτώνουν 16 αντιπλοϊκούς πυραύλους Atmaca στις νέες φρεγάτες τους I-Class, με σκοπό να μας απειλούν ξεκάθαρα χωρίς περιστροφές χτυπώντας όμως το χέρι τους στην πλάτη μας.
Οι Τούρκοι με δήλωση του ΥΠΑΜ Γ. Γκιουλέρ, ξεκίνησαν την παραγωγή της βαριάς τορπίλης AKYA, του γνωστού πυραύλου Κρουζ ATMACA ( θέλουν να τον τοποθετήσουν και σε υποβρύχια) και του α/α πυραύλου SAPAN.
Δεν πρόκειται φυσικά για αμυντικά οπλικά συστήματα αλλά για επιθετικά ενάντια σε ποιον άραγε σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο;
Προειδοποίηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Π. Παρασκευαΐδη: «Αν μας βρουν οι Τούρκοι απροετοίμαστους, θα μας σφάξουν όλους»
Χθες με άρθρο μας αναφέραμε ότι εντύπωση και προβληματισμό προκάλεσε στους παρευρισκόμενους της εκδήλωσης κοπής πίτας των εργαζομένων του νοσοκομείου της Μυτιλήνης, η τοποθέτηση του βουλευτή Λέσβου του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ Παναγιώτη Παρασκευαΐδη, στο πλαίσιο του χαιρετισμού που απηύθυνε.
Ο ίδιος μίλησε για το αυτονόητο, ισχυριζόμενος ( κάτι που λέμε εδώ και μεγάλο διάστημα στο pentapostagma.gr) ότι δηλαδή η Τουρκία καταστρώνει μοχθηρά σχέδια κατάληψης των νησιών μας εν μία νυκτί και μάλιστα υποστήριξε ότι η γειτονική χώρα διαθέτει ισχυρό αποβατικό στόλο ο οποίος θα έρθει στα νησιά μας όπως η Χαμάς και θα σφάξει τον πληθυσμό.
Ο λόγος του απερχόμενου Α/ΓΕΝ Ναυάρχου Ι.Δρυμούση κρούει καμπάνες στο Αιγαίο
Πρόκειται για τον λόγο ενός ανώτατου Αξιωματικού που φεύγοντας από την ενεργό υπηρεσία, ήθελε κυρίως να χτυπήσει καμπάνες σε όλους, με το ρητό “Μέγα το της θαλάσσης κράτος".
Ο ίδιος μίλησε "για νέες Φρεγάτες Πολλαπλού Ρόλου και τουρκική απειλή, τονίζοντας ότι “το Πολεμικό μας Ναυτικό καλείται να υπερασπίσει, διαφυλάξει και εξασφαλίσει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας σε θαλάσσιο χώρο που είναι τριπλάσιος σχεδόν του ηπειρωτικού"
Τουρκία και το σχέδια της για κυριαρχία σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο
Η Τουρκία σήμερα με περίσσεια "βουλιμία" έχει αποδοθεί σε ένα εξοπλιστικό “όργιο” μετά την κατασκευή του ελικοπτεροφόρου Αναντολού, Φρεγατών κλάσης Ιστίφ, κορβέτες και υποβρύχια μικρά και μεγάλα.
Όλα αυτά οφείλουμε να πράξουμε αύριο, διότι αργότερα θα είναι δραματικά πολύ αργά και τότε “αλίμονο σε όποιον βρουν ξαρμάτωτο οι Τούρκοι”, όπως είπε και ο γνωστός ήρωας της επανάστασης Παπαφλέσσας.
-----
Κεφάλαια:
0:00 - Εισαγωγή
0:06 - Προειδοποίηση για «τουρκική Χαμάς» που απειλεί τα νησιά μας-Οι ATMACA φορτώνονται σε I-Class
------
Διαβάστε περισσότερα:https://www.pentapostagma.gr/ethnika-...
