Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Πέμπτη 4 Ιανουαρίου 2024
Σταματήστε τον βήχα σε 30 λεπτά / Οι φυσικές θεραπείες της γιαγιάς / Για κρυολόγημα και πονόλαιμο
Το νιώθεις όταν σε σκέφτομαι;
Το νιώθεις όταν σε σκέφτομαι;
Όσο είμαι στην δουλειά δεν σκέφτομαι. Προσπαθώ να σε διώξω μακριά από κάθε σκέψη μου και συνεχίζω μηχανικά να κάνω ό,τι πρέπει και απαιτείται στον χώρο της εργασίας μου. Μόλις όμως θα φύγω για να πάρω τον δρόμο της επιστροφής, γυρνώντας την μίζα του αυτοκινήτου, είναι σαν να γυρνάει μία μίζα και στο μυαλό μου. Ανοίγοντας το cd player μπαίνει το αγαπημένο σου τραγούδι, εκείνο που τραγουδούσες όταν ξυριζόσουν.
Όταν από την χρήση το cd βγήκε άχρηστο, ήταν το πρώτο δώρο μου για να μην το στερηθείς. Δύσκολο να το βρω, μια και δεν υπήρχε και έγινε παραγγελία από το εξωτερικό. Όταν σου έδωσα το δώρο σου, μόλις το είδες, κατάλαβες αμέσως τι ήταν… Γελούσες σαν μικρό παιδί, μου χάιδευες απαλά τα μαλλιά και μου άπλωσες το χέρι για να χορέψουμε…
Όλα αυτά είναι πια τόσο μακρινές αναμνήσεις, που δεν έχουν καμία σχέση με το τώρα της ζωής μου. Σπίτι… δουλειά… Δουλειά… σπίτι…
Το ίδιο δρομολόγιο εδώ και ένα χρόνο. Χαμένη από φίλους, συγγενείς, οικογένεια.
Στην αρχή δεν ήθελα να είμαι με κανέναν, γιατί πίστευα ότι λίγο πολύ κάτι θα πέταγε κάποιος και θα με κομμάτιαζε… Στην πορεία έμαθα να ζω μόνη μου. Τυλιγμένη μόνο με εμένα και την κουβέρτα στον καναπέ, από την ώρα που γυρνούσα από την δουλειά μέχρι να κοιμηθώ το βράδυ. Κάποιες φορές που κοιτάω τις φωτογραφίες μας, σου μιλάω. Νοητά στο μυαλό μου παίρνω και απαντήσεις. Φαντάζομαι, ό,τι θα ήθελα να ακούσω…
Το τραγούδι επαναλαμβάνεται συνεχώς, το ποτήρι με το ουίσκι είναι πάντα πάνω στο τραπέζι και εγώ κλαίω γιατί δεν εννοεί το κεφάλι μου να καταλάβει ότι τελείωσε και δεν υπάρχει επιστροφή. Εσύ συνεχίζεις να ζεις και εγώ να πεθαίνω. Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, ώρα την ώρα. Γιατί εγώ το μαξιλάρι μου το γέμισα δάκρυα, ενώ εσύ ιδρώτα…
Ένα χτύπημα τηλεφώνου διακόπτει το κλάμα και τα αναφιλητά. Ο ήχος είναι γνώριμος και με κάνει να τρέμω. Πηγαίνω πλένω το πρόσωπό μου και πίνω μία γουλιά ουίσκι. Το τηλέφωνο συνεχίζει να χτυπάει… Βάζω δυνατά μουσική να μην έχει τίποτα το γνώριμο. Δεν θα σου χαριστώ, να καταλάβεις πως ακόμη πονάω. Εσύ με απάτησες, όχι εγώ. Βγαίνω στο μπαλκόνι και ρωτάω…
“Ποιός…; Δεν σας ακούω! Μιλήστε πιο δυνατά!”
“Το νιώθεις όταν σε σκέφτομαι…;” μου λες ψιθυριστά.
“Λάθος νούμερο πήρατε…! Ο συνδρομητής άλλαξε…!”
Έκλεισα το τηλέφωνο και αφού ντύθηκα και βάφτηκα, πήγα στους φίλους μου που εδώ και ένα χρόνο κάθε βράδυ με παρακαλούσαν να βγω μαζί τους. Μόλις με είδαν με αγκάλιασαν όλοι και με καλωσόρισαν στη νέα αρχή, στην αναγέννησή μου. Κάποια φίλη πέταξε, ότι είχες κάνει σχέση με όλα τα θηλυκά του γραφείου. “Τώρα ξενέρωσα τελείως…”, είπα και συνέχισα να χαμογελάω.
“Άραγε το ένιωθες όταν σε σκεφτόμουν ή μήπως τώρα που ξέμεινες…;”
https://thewomen.gr/
Στέλλα Παζάλου
Russet Feelings by Stella
Είμαι καλύτερα χωρίς εσένα κι ας μου λείπεις. Γιατί κοντά σου… μου έλειπα εγώ!
Είμαι καλύτερα χωρίς εσένα κι ας μου λείπεις. Γιατί κοντά σου… μου έλειπα εγώ!
Λίγο λίγο… αργά και ύπουλα έγινε. Τι; Να χάσω τον εαυτό μου. Να μη βρίσκω πλέον κομμάτια μου. Να με εξαφανίζω ή να με αφανίζω οικειοθελώς. Μια υπέρτατη θυσία στο όνομα της αγάπης.
Προτεραιότητα για μένα ήταν τα δικά σου θέλω. Αρκούσε να είσαι καλά και να σε βλέπω να χαμογελάς. Πήρα το ρόλο του φύλακα άγγελού σου. Πήρα το ρόλο της ίδιας της μοίρας που σου όφειλε. Πήρα λέω, γιατί κανείς δε μου τους έδωσε αυτούς τους ρόλους και μήτε μου ανήκουν. Βλέπεις η αγάπη ενίοτε κάνει και λάθη ή υπερβολές στην καλύτερη των περιπτώσεων!
Αρχικά απλά απολάμβανες. Η συνέχεια όμως υπήρξε διαφορετική. Έγινες αυτός που κρατά τα ηνία. Αυτός που κατάλαβε πριν από εμένα κι έπεσε στην παγίδα που αντί να εκτιμήσει, να νιώσει ευγνώμων και τυχερός, του ήταν καλύτερο να εκμεταλλεύεται αυτήν την υπεροχή. Αυτός που σύντομα τα θεώρησε δεδομένα και κεκτημένα όλα αυτά. Αυτός που με όρισε ιδιοκτησία χωρίς την άδειά μου, με μόνο δικαίωμα την καλοσύνη μου και τη δοτικότητά μου.
Το έβλεπα πια, ωστόσο αισθανόμουν έναν εγκλωβισμό και μια εξάρτηση, επίπλαστα σαφώς αμφότερα. Κλώτσησε το μέσα μου δυνατά. Άρχισε να δυσφορεί και να επαναστατεί ένας άλλος εαυτός μέσα μου, που δε θα ηρεμούσε εάν δεν έβγαινε νικητής σε αυτή τη μάχη! Ένα πρωί λοιπόν ξημέρωσε μια διαφορετική μέρα και για τους δυο μας. Για μένα μια μέρα λύτρωσης κι απελευθέρωσης, με μια πορεία διόλου ανώδυνη. Δεν είχα προβλέψει να ζω χωρίς εσένα. Για σένα μια μέρα που σηματοδοτούσε μια ζωή δίχως όλα αυτά που έπαιρνες.
Το δύσκολο είναι μια φτωχή λέξη να περιγράψει το κάθε μου λεπτό πλέον. Ένα είναι βέβαιο όμως: πως με αργούς ρυθμούς εγώ θα με ξαναέβρισκα, γιατί πολύ μου έλειψα. Μου έλειψα πιο πολύ από όσο μου λείπεις εσύ όταν μπήκαν όλα στο ζύγι, συνεπώς ήταν θέμα επιβίωσης η επιλογή μου. Είμαι καλύτερα τελικά χωρίς εσένα! Όσο για σένα; Ξέρω… σου λείπω φριχτά. Όχι όπως θα έπρεπε, αλλά ως ένας γαλαντόμος πάροχος. Ας πρόσεχες… ας πρόσεχα!
https://thewomen.gr/
Θώμη Μπαλτσαβιά
Ο Βολιώτικος ουρανός γέμισε χρώματα
Ο Βολιώτικος ουρανός γέμισε χρώματα
Πολλές φορές, η φύση «παίζει» όμορφα παιχνίδια και δημιουργεί μοναδικά χρώματα. Ο φωτογραφικός φακός της Ελένης Παπαθανασίου «αιχμαλώτισε» τις εντυπωσιακές αποχρώσεις του κίτρινου, του πορτοκαλί και του μωβ στον σημερινό Βολιώτικο ουρανό. Όπως σημειώνει η φωτογράφος «Καλημέρα από τον …πολύπαθο, πλην όμως όμορφο Βόλο. Η φύση είχε κέφια σήμερα…».
Διπλάσια τα ΡΜ 10 στην ατμόσφαιρα του Βόλου – Οσα αναφέρει το Τμήμα Περιβάλλοντος
Διπλάσια τα ΡΜ 10 στην ατμόσφαιρα του Βόλου –
Οσα αναφέρει το Τμήμα Περιβάλλοντος
4 Ιανουαρίου 2024 - 13:52
Από το Τμήμα Περιβάλλοντος της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας και Σποράδων, της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Θεσσαλίας γίνεται γνωστό ότι με βάση τις μετρήσεις των τριών σταθμών που βρίσκονται εντός του Π.Σ. Βόλου (1ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου, Διοικητήριο και Ν. Δημητριάδα) και είναι ενταγμένοι στο ΕΔΠΑΡ, ο ημερήσιος μέσος όρος των PM10 για τις 3 προηγούμενες ημέρες παρουσιάζει υπέρβαση του ορίου των 50μg/m3 και κυμαίνεται μεταξύ 76 και 100μg/m3.
Λόγω των ευρημάτων και των μετεωρολογικών συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή, εκδίδονται οι απαραίτητες συστάσεις για την εφαρμογή βραχυπρόθεσμων μέτρων σύμφωνα με τις ΚΥΑ Αριθμ. Η.Π. 14122/549/Ε.103 (ΦΕΚ 488Β/30.03.2011) και Αριθμ. οικ. 70601/13 (ΦΕΚ – 3272 Β/23-12-2013):
- Συστάσεις σε άτομα αυξημένου κινδύνου ανάλογα με τη μέση εικοσιτετράωρη τιμή συγκέντρωσης αιωρούμενων σωματιδίων (ΑΣ10):
Άτομα με αναπνευστικό πρόβλημα ή καρδιοπαθείς καθώς και τα παιδιά θα πρέπει να περιορίσουν κάθε έντονη σωματική δραστηριότητα, ιδιαίτερα αν αυτή γίνεται σε εξωτερικούς χώρους. Άτομα με άσθμα μπορεί να χρειαστούν πιο συχνά εισπνοές του ανακουφιστικού φαρμάκου. Άτομα άνω των 65 ετών επίσης, θα πρέπει να περιορίσουν τη σωματική τους δραστηριότητα.
- Συστάσεις στο γενικό πληθυσμό ανάλογα με τη μέση εικοσιτετράωρη τιμή συγκέντρωσης αιωρούμενων σωματιδίων (ΑΣ10):
Κάθε άτομο που αισθάνεται ενόχληση στα μάτια ή εμφανίζει βήχα, ρινική συμφόρηση ή ενόχληση στο λαιμό θα πρέπει να περιορίσει τη σωματική του άσκηση-δραστηριότητα, ιδιαίτερα αν αυτή γίνεται σε εξωτερικούς χώρους.
https://www.taxydromos.gr/
Καλειδοσκοπικό Κότσι
Καλειδοσκοπικό Κότσι
«ΟΚότσι πνίγεται!» Ούρλιαξε πρόσφατα πρωτοσέλιδα καθώς οι αναθυμιάσεις από μια πυρκαγιά σε χωματερή κατέκλυσαν τη γαλήνια παραλιακή πόλη για αρκετές ημέρες. Η καρδιά μου δάκρυσε για το όμορφο, καταπράσινο Κότσι, με τις παλάμες που ταλαντεύονται, τα γαλήνια νερά, το βρυχηθμό σερφ και το παράκτιο αεράκι με ένα άγγιγμα της αλμυρής θάλασσας.
Ευτυχώς, η καταστροφή αντιμετωπίστηκε. Ο βρώμικος αέρας και η αιθαλομίχλη καθαρίστηκαν για να αφήσουν το Κότσι, την πόλη της τέχνης και του πολιτισμού και της νόστιμης κουζίνας της Κεράλα, φρέσκια και φιλόξενη ξανά. Θυμήθηκα τις υπέροχες διακοπές μου πριν από μερικά χρόνια σε αυτή την παραθαλάσσια πόλη, που βρίσκεται στη χώρα του Θεού, στην πολιτεία Κεράλα της Ινδίας. Το Kochi έχει πολύ περισσότερα από όσα υποδηλώνει το μικρό του όνομα.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων που ήμουν φοιτητής το ήξερα ως το αγγλικό, «Cochin». Μια μαγευτική πόλη που βρίσκεται στη νοτιοδυτική ακτή της Ινδίας, μετονομάστηκε σε «Kochi», προερχόμενη από τα Μαλαγιαλάμ, «kochu azhi», που σημαίνει μια μικρή λιμνοθάλασσα, το 1996. Η τεράστια έκταση της Αραβικής θάλασσας από τη μία πλευρά και τα τέλματα που ρέουν μέσα από τις εσοχές στην ακτογραμμή κάνουν αυτή την πιο όμορφη λιμνοθάλασσα, ευλογημένη στο μείγμα της μαγευτικής φυσικής ομορφιάς και της ζωντανής κουλτούρας.
Ένα ξύλινο «Garuda» στο Λαογραφικό Μουσείο
Φτάσαμε στο Κότσι στα μέσα Ιουνίου - κατακλύζονταν από τους μουσώνες – όλα ήταν εντυπωσιακά πράσινα και εξαιρετικά χαλαρωτικά. Το πρωί στο Κότσι είχε ξεκινήσει με ένα χορταστικό πρωινό με μια στοίβα από τα πιο σπογγώδη, πιο αφράτα, λευκά, ζεστά Appams (δαντελωτές κρέπες από ζυμωμένο ρύζι και κουρκούτι καρύδας) σερβιρισμένο με ένα στιφάδο λαχανικών με ντελικάτα γεύση σε μια νόστιμη βάση με σάλτσα καρύδας - εφαρμογή φαγητού για τους Θεούς!
Λαχταριστή κουζίνα – σπογγώδεις απαμ, γαρίδες μαγειρεμένες σε πράσινη καρύδα
Η πρώτη μας μέρα στο Κότσι μάς είδε να επισκεφτούμε την όμορφη καθολική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Syro-Malabar του Forane στο Edapally, το μεγαλύτερο ιερό της Ασίας του Αγίου Γεωργίου, που επισκέπτονται κάθε χρόνο περισσότερα από 5 εκατομμύρια και πιστεύεται ότι ιδρύθηκε το 593 μ.Χ. Όταν φτάσαμε, η Εκκλησία ήταν γεμάτη από ευσεβείς. Με ώθηση από μια ευγενική πινακίδα, βγάλαμε τα παπούτσια μας έξω και μπήκαμε για να ενώσουμε τους άλλους με σεβασμό σε σιωπηλή προσευχή. Ο εκπληκτικά όμορφος βωμός ενέπνευσε σεβασμό. Η πίστη διαπέρασε τον αέρα. Ένας νεαρός άνδρας βγήκε έξω και, ενώ βρισκόταν ακόμη στον χώρο της εκκλησίας, άναψε ένα τσιγάρο. Μια καλόγρια που πήγαινε προς τις καθημερινές της προσευχές, πολύ νέα η ίδια, τον νουθέτησε απαλά – «Όχι στο σπίτι του Κυρίου, αδελφέ», είπε σιγανά. Χωρίς να παραμυθιάζει, έσβησε αμέσως το προσβλητικό τσιγάρο.
Πνευματικά εμπλουτισμένοι, στραφήκαμε στο temporal και κάναμε ένα ταξίδι στο Lulu International Mall, το μεγαλύτερο τότε εμπορικό κέντρο της Ασίας. (Πιο πρόσφατα αυτή η διάκριση, πιστεύω, μεταβιβάστηκε στο Lulu Mall στο Lucknow, Uttar Pradesh, Ινδία). Μια σύντομη βόλτα με το μετρό μας πήγε στον προορισμό μας. Το Mall συνδέθηκε με το σταθμό του μετρό με έναν καλυμμένο, κλιματιζόμενο διάδρομο που όχι μόνο μας προστάτευε από το συνεχές ψιλόβροχο του Ιουνίου, αλλά μας έδινε επίσης την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε πούλμαν καθώς ολόκληρος ο διάδρομος είχε σχεδιαστεί σαν ένα. Το ίδιο το Mall ήταν μια αξέχαστη εμπειρία - όλα ήταν σε μεγαλύτερη κλίμακα από τη ζωή. Ποτέ στη ζωή μου (Και απολαμβάνω το vintage για να είμαι περήφανος!) δεν είχα δει μια τέτοια συγκλονιστική σειρά φρούτων – φρούτα όλων των ποικιλιών από το εξωτικό Rambutan και το mangosteen μέχρι το εγχώριο μάνγκο και μπανάνα. Σε μια τεράστια ενότητα αφιερωμένη σε αυτούς, υπήρχαν μπανάνες και μήλα από κάθε μέρος του κόσμου - από περισσότερες χώρες από όσες γνωρίζαμε ότι υπήρχαν εγώ ή η γυναίκα μου! Πολύ διστακτικά αγοράσαμε μερικές πολύ μικρές, πολύ γλυκές μπανάνες που προέρχονται από τη Μαλαισία - και απολαύσαμε απόλυτα τη διεθνή μας εμπειρία εδώ στη δική μας Κεράλα. Το τμήμα των μπαχαρικών ήταν μια οσφρητική οδύσσεια – έντονα αρωματικά, πολύχρωμα μπαχαρικά, ψιλοαλεσμένα, παχιά, λεπτά, μεμονωμένα, περισσότερα από ένα αναμεμειγμένα μαζί – προδιαγραφές για να ανταποκρίνονται στο ξεχωριστό γούστο του κάθε αγοραστή – σε μεγάλες δεξαμενές, ελκυστικά τοποθετημένες σε γυάλινες θήκες, προσκαλώντας όλους τους αισθήσεις για να γιορτάσουν. Η πίστη της μαμάς μου ότι το φαγητό δοκιμάζεται πρώτα από τα μάτια και τη μύτη μου ήρθε στο σπίτι δυνατά και καθαρά.
Απαραίτητη επίσκεψη στο Κότσι είναι το Λαογραφικό Θέατρο και Μουσείο της Κεράλα, το μοναδικό αρχιτεκτονικό μουσείο στην Κεράλα, το οποίο συναρπάζει τους επισκέπτες από το 2009.
Ένα ονειρικό έργο του George Thaliath και της συζύγου του Annie George, χρειάστηκαν είκοσι πέντε χρόνια για την κατασκευή του μουσείου. Η είσοδος είναι εξαιρετική, στολισμένη με ξυλόγλυπτα της Κεράλα και τα απομεινάρια ενός ναού του Ταμίλ Ναντού του δέκατου έκτου αιώνα. Στεγάζει περισσότερα από 4.000 τεχνουργήματα στους τρεις ορόφους του - ο πρώτος αφιερωμένος κυρίως σε κοστούμια χορού - ζωντανή και αναζωογονητική, ο δεύτερος σε τοιχογραφίες ενώ ο τρίτος φιλοξενεί αυθεντικές σκηνικές παραστάσεις. Μπορεί κανείς να βρει ακόμη και σκεύη από την εποχή του λίθου!
Έκθεμα από το Λαογραφικό Μουσείο της Κεράλα
Έλα την ώρα του δείπνου, κατευθυνόμαστε στο εστιατόριο Paragon στο Mall, που φημίζεται για την αυθεντική κουζίνα του Κεράλα. Παραγγείλουμε τα υπογεγραμμένα πιάτα του -το νόστιμο, πικάντικο, κάρυ μάνγκο γαρίδας και το μπιριάνι, αλλά είμαστε πολύ απογοητευμένοι όταν μαθαίνουμε ότι αργήσαμε για το δεύτερο. Αυτό έχει ήδη καθαριστεί από τη συνεχή ροή των πρόθυμων γευμάτων, παρόλο που το ρολόι δείχνει μόνο 8.30 μ.μ.!
Το Homestay μας, τα Lake Front Beach Homes, το Cherai με ήπια κλίση στα ήρεμα νερά
Νωρίς το επόμενο πρωί κατευθυνόμαστε προς το Cherai, όπου έχουμε κλείσει μια ευχάριστη διαμονή με ένα νεαρό ζευγάρι στο σπίτι τους στα τέλματα. Απέχει 90 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Kochi στην παραλία Cherai μέσα από προσεγμένους δρόμους γεμάτους καταπράσινα δέντρα και πάρκα. Στα τέλματα πηγαίνουμε σε μια φορτηγίδα, ακόμα καθισμένη στο αυτοκίνητό μας! Και στο Cherai, μια στενή ζώνη γης στο νησί Vypin, κλειδωμένη ανάμεσα στα τέλματα και τη θάλασσα - με αιωρούμενες καρύδες και ορυζώνες. Διάσημο για τις εικόνες των λεπτών κινεζικών διχτυών ψαρέματος στην ακτή του, το Cherai έχει μια από τις πιο επισκέψιμες παραλίες στο Κότσι.
Διαγραμμισμένη κατά μήκος, αυτή είναι μια πραγματικά στενή λωρίδα γης – μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα – έτσι είχαμε την ελευθερία να κάνουμε μια χαλαρή βόλτα με βάρκα στα ήρεμα πίσω νερά κατά τη διάρκεια της ημέρας, θαυμάζοντας τα όμορφα, λεπτεπίλεπτα κινέζικα δίχτυα ψαρέματος. νερά και μετά, μέχρι το βράδυ, να περπατήσετε στην άλλη πλευρά της στενής λωρίδας για να απολαύσετε τη θάλασσα και τα κύματα. Το ολοκληρώνουμε με ένα απολαυστικό δείπνο σε μια καλύβα με φοίνικες που φωτίζεται με φαναράκια δίπλα στη θάλασσα – φρέσκο τηγανητό ψάρι της ημέρας από τα βάθη, φλογερό κάρυ κάπα [ταπιόκα] και ρύζι – όλα πλυμένα με δροσερό πράσινο νερό καρύδας για εμάς και ισχυρό, δροσιστικό φοίνικα για τους συναδέλφους μας, τους ντόπιους ψαράδες.
Οι νεαροί, σκληρά εργαζόμενοι οικοδεσπότες μας στο «Lake Front Beach Homes», η Shari και ο σύζυγός της και η εξάχρονη κόρη τους έχουν φροντίσει για κάθε μας άνεση και μας έκαναν να νιώθουμε πολύ, πολύ ευπρόσδεκτοι. Τα δωμάτια είναι προσεγμένα και άνετα, μια προσεκτική συλλογή βιβλίων είναι στοιβαγμένη στη βεράντα με άνετες, ευρύχωρες καρέκλες από ζαχαροκάλαμο για να χαλαρώσετε και να περάσετε ένα ήσυχο βράδυ με τον εαυτό σας, βλέποντας τα δίχτυα ψαρέματος και τις βάρκες να αναπηδούν πάνω-κάτω στα πίσω νερά.
Η Shari με το αποτελεσματικό προσωπικό της και το κοριτσάκι της στη ρυμούλκηση, θροΐζει ένα ζεστό πρωινό της αρεσκείας μας – ζεστές δόσεις τη μια μέρα, ζεστά «pooris» την άλλη και αυγά και τοστ την τρίτη. Έχει μάθει πολλές εξωτικές προετοιμασίες από τους μεγάλους καλεσμένους της από όλο τον κόσμο και πλέον είναι αρκετά γκουρμέ σεφ! Για να μην μείνει πίσω, το εξάχρονο της έχει μάθει τα δικά της από τη συνεχή ροή διεθνών επισκεπτών –η μικρή είναι γλωσσολόγος και μπορεί, στη μικρή της ηλικία, να κάνει μια αξιοπρεπή συζήτηση σε έξι παγκόσμιες γλώσσες– να τα κάνει επτά με την πατρίδα της Μαλαγιαλάμ! Ο τρυφερός παππούς της, ένας επιδέξιος ψαράς στην εποχή του, δημιούργησε ένα τέλειο μινιατούρα λειτουργικό κινέζικο δίχτυ ψαρέματος, πρόβολο και όλα για το μικρό του μωρέ. Μπορεί να χαμηλώσει στα νερά και στη συνέχεια να τραβηχτεί με το μικρό ψάρι της Minnu για την ημέρα, διδάσκοντάς της τόσα πολλά για την ισορροπία ανθρώπου-φύσης. Απολαμβάνουμε την επίδειξη του πώς να το χειριζόμαστε.
Πρόβολο κινέζικο δίχτυ ψαρέματος στο Lake Front Beach Homes
Φυσικά, καμία επίσκεψη στην Κεράλα δεν είναι πλήρης χωρίς αγιουρβεδικό μασάζ. Κατόπιν αιτήματός μας, ο Shari μας καθορίζει μια ώρα σε ένα σπα της Αγιουρβέδα σε κοντινή απόσταση με τα πόδια. Κατεβαίνουμε, απολαμβάνοντας τη θάλασσα να σπάει δίπλα! Οι πωλητές με αγγούρι και άλλα φρούτα τουρσί σε άλμη σε μεγάλες γυάλινες δεξαμενές φαίνεται να προσελκύουν πολλούς ντόπιους, αλλά η σύζυγος και εγώ ικανοποιούμαστε απλώς συζητώντας με τους πωλητές, ασαφές πόσο πικάντικο μπορεί να είναι το περιεχόμενο των βάζων τους! Μόλις φτάσετε στο σαλόνι, το καταπραϋντικό άρωμα των φαρμακευτικών, ελαίων, εμποτισμένο με μια σειρά από θεραπευτικά βότανα, αρχίζει να κάνει τη μαγεία του ακόμα και πριν το αναλάβουν οι ειδικοί μασέρ – χαλαρώνοντας τόσο το σώμα όσο και το μυαλό. Αναζωογονημένοι, ανανεωμένοι, επιστρέφουμε, μαζεύοντας όστρακα στην ακτή στο δρόμο της επιστροφής.
Ελάτε η ώρα αναχώρησης, παρόλο που είναι ασυνήθιστα νωρίς το πρωί, ένα Uber που κανόνισαν οι οικοδεσπότες μας το προηγούμενο απόγευμα, φτάνει στην ώρα του. Καθώς παίρνουμε άδεια, δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο με τη γραμμή ετικετών της Κεράλα – είναι πράγματι «η χώρα του Θεού», με τους πιο υπέροχους ανθρώπους.
https://underthetamarindtreeblog.wordpress.com/
Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα | Νομοθεσία
Τί θα γινόταν αν ρίχναμε τα σκουπίδια μας σε Ηφαίστεια?
Κι έγινα ο καθρέφτης σου… πώς νιώθεις;
Κι έγινα ο καθρέφτης σου… πώς νιώθεις; – Θώμη Μπαλτσαβιά – GynaikaEimai 15 Ιανουαρίου 2025 Υπάρχουν πολλά στάδια που πέρασα με σένα και τη...
-
Ιούλιος: λαογραφία - παροιμίες- ήθη - έθιμα - τραγούδια 09:01 Σάββατο, 1 Ιουλίου 2017 ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑ Ιούλιος, Γιούλ...
-
►Tarot: "Οι περισσότερες σχετικές γενικότητες / Major Arcana" .- 01/15/2018 από την Aquileana Τα είκοσι δύο φύλλ...
-
Ντάβανος: Γνωριμία με το έντομο... Ντάβανος , ο (ουσιαστικό) [λατινική λέξη tabanus = οίστρος] το έντομο που κεντρίζει τα βόδια, η ...