Είμαι καλύτερα χωρίς εσένα κι ας μου λείπεις. Γιατί κοντά σου… μου έλειπα εγώ!
Λίγο λίγο… αργά και ύπουλα έγινε. Τι; Να χάσω τον εαυτό μου. Να μη βρίσκω πλέον κομμάτια μου. Να με εξαφανίζω ή να με αφανίζω οικειοθελώς. Μια υπέρτατη θυσία στο όνομα της αγάπης.
Προτεραιότητα για μένα ήταν τα δικά σου θέλω. Αρκούσε να είσαι καλά και να σε βλέπω να χαμογελάς. Πήρα το ρόλο του φύλακα άγγελού σου. Πήρα το ρόλο της ίδιας της μοίρας που σου όφειλε. Πήρα λέω, γιατί κανείς δε μου τους έδωσε αυτούς τους ρόλους και μήτε μου ανήκουν. Βλέπεις η αγάπη ενίοτε κάνει και λάθη ή υπερβολές στην καλύτερη των περιπτώσεων!
Αρχικά απλά απολάμβανες. Η συνέχεια όμως υπήρξε διαφορετική. Έγινες αυτός που κρατά τα ηνία. Αυτός που κατάλαβε πριν από εμένα κι έπεσε στην παγίδα που αντί να εκτιμήσει, να νιώσει ευγνώμων και τυχερός, του ήταν καλύτερο να εκμεταλλεύεται αυτήν την υπεροχή. Αυτός που σύντομα τα θεώρησε δεδομένα και κεκτημένα όλα αυτά. Αυτός που με όρισε ιδιοκτησία χωρίς την άδειά μου, με μόνο δικαίωμα την καλοσύνη μου και τη δοτικότητά μου.
Το έβλεπα πια, ωστόσο αισθανόμουν έναν εγκλωβισμό και μια εξάρτηση, επίπλαστα σαφώς αμφότερα. Κλώτσησε το μέσα μου δυνατά. Άρχισε να δυσφορεί και να επαναστατεί ένας άλλος εαυτός μέσα μου, που δε θα ηρεμούσε εάν δεν έβγαινε νικητής σε αυτή τη μάχη! Ένα πρωί λοιπόν ξημέρωσε μια διαφορετική μέρα και για τους δυο μας. Για μένα μια μέρα λύτρωσης κι απελευθέρωσης, με μια πορεία διόλου ανώδυνη. Δεν είχα προβλέψει να ζω χωρίς εσένα. Για σένα μια μέρα που σηματοδοτούσε μια ζωή δίχως όλα αυτά που έπαιρνες.
Το δύσκολο είναι μια φτωχή λέξη να περιγράψει το κάθε μου λεπτό πλέον. Ένα είναι βέβαιο όμως: πως με αργούς ρυθμούς εγώ θα με ξαναέβρισκα, γιατί πολύ μου έλειψα. Μου έλειψα πιο πολύ από όσο μου λείπεις εσύ όταν μπήκαν όλα στο ζύγι, συνεπώς ήταν θέμα επιβίωσης η επιλογή μου. Είμαι καλύτερα τελικά χωρίς εσένα! Όσο για σένα; Ξέρω… σου λείπω φριχτά. Όχι όπως θα έπρεπε, αλλά ως ένας γαλαντόμος πάροχος. Ας πρόσεχες… ας πρόσεχα!
https://thewomen.gr/
Θώμη Μπαλτσαβιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου