Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023
Εικόνες από την επιφάνεια εξωγήινων κόσμων
Το παραμυθένιο χωριό της Θεσσαλίας που είναι γεμάτο έλατα
Το παραμυθένιο χωριό της Θεσσαλίας που είναι γεμάτο έλατα
Συχνά αποκαλούν αυτή την μικρή περιοχή των τριών-τεσσάρων γνωστών χωριών «η μικρή Ελβετία της Ελλάδας». Το Περτούλι ειδικότερα είναι τόπος παραμυθένιος, εκλεκτικός, αλώβητος. Και το ταξίδι μοναδικό. Κατ’ αρχάς, για το πανέμορφο αισθητικά τοπίο του που μονοπωλείται από έλατα – και μόνο έλατα. Είναι μάλλον το πιο εντυπωσιακό χωριό των Τρικάλων, μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης (απέχει από αυτό 46 χιλιόμετρα) και ας του κλέβει πια (πολύ) σε τουρισμό η διπλανή Ελάτη, τη «δεύτερη Αράχωβα» της Ελλάδας.
Ξεκίνημα με χιόνι
Αμφιθεατρικά χτισμένο στα 1.150 μέτρα ανάμεσα στα βουνά της Νότιας Πίνδου-Κόζιακα, Νεράιδα, Μαρόσα και Αυγό. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Πύλης Τρικάλων. Δίπλα του, σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται ένα (μικρό στην πραγματικότητα) χιονοδρομικό κέντρο. Το χιονοδρομικό διαθέτει τρεις πίστες: μία για αρχάριους, μία για προχωρημένους και μία αντοχής, με κλίσεις που φτάνουν μέχρι και τις 40 μοίρες.
Όσον αφορά το μεγάλο ατού του Περτουλίου, το πυκνό ελατόδασος του, αυτό αποτελεί από το 1934 πεδίο έρευνας και διαχείρισης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης – γι’ αυτό και λέγεται πανεπιστημιακό ελατόδασος του ΑΠΘ. Μάλιστα, κάποιες κτιριακές εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν κοντά στο χωριό για να διαμένουν οι φοιτητές του ΑΠΘ, σχεδιάστηκαν από τον διάσημο αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη.Σε αυτή την πυκνή, ελατίσια αγκαλιά συνεχίζουν να κάνουν την πρακτική τους άσκηση οι φοιτητές δασολογίας. Η έκταση του ελατόδασους φτάνει τα 33.000 στρέμματα. Όπου και να αφήσετε το αυτοκίνητο έξω ή μέσα από το χωριό θα βρείτε μια ανοιχτωσιά για να κάνετε έναν βατό περίπατο εντός του.
Το ίδιο το αραιοκατοικημένο σήμερα χωριό (οι κάτοικοι τον χειμώνα δεν ξεπερνούν τους 40) χαρακτηρίζεται από παραδοσιακά αρχοντικά με χαγιάτια, πέτρινα σπίτια, πέτρινες βρύσες κάθε λίγα μέτρα και πλακόστρωτα ανηφορικά σοκάκια γύρω από την μεγάλη κεντρική πλατεία. Ξενοδοχεία -τα περισσότερα σε στυλ ξενώνα- και εστιατόρια, είναι όλα μετρημένα στον αριθμό και το τοπίο δεν χαρακτηρίζεται από τουριστική επέλαση διατηρώντας την γραφική ταυτότητα του.
Aνάμεσα στο Περτούλι και στο Νεραϊδοχώρι κυλάει το Ρέμα της Μάνας. Τα νερά του χύνονται στον Ασπροπόταμο. Αν κατηφορίσετε προς την κάτω γειτονιά του Περτουλίου θα δείτε αυτό το ποτάμι να κυλάει και θα μπορέσετε να κάτσετε δίπλα του και να το αφουγκραστείτε.
Λίγη ιστορία
Το χωριό αναφέρεται πρώτη φορά στα ιστορικά έγγραφα της Μονής Βαρλαάμ των Μετεώρων στις αρχές του 10ου αιώνα. Το 1720 εγκαταλείφθηκε εξαιτίας της επιδημίας της πανώλης. Κατοικήθηκε εκ νέου από τον Τριαντάφυλλο Χατζή Μπέρτα από τον οποίο, όπως πιστεύεται από μερικούς, πήρε τη σημερινή του ονομασία. Το 1823 πυρπολήθηκε μαζί με τα διπλανά χωριά Ελάτη, Νεραϊδοχώρι και Πύρρα από τους Αρβανίτες και ξαναχτίστηκε το 1841. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και συγκεκριμένα το 1943, καταστράφηκε από τους Γερμανούς επειδή στέγαζε το αρχηγείο της Εθνικής Αντίστασης.
Τι να κάνετε εδώ που ήρθατε
Σκι για αρχάριους και παιδιά (αλλά και για μεγάλους φυσικά) αλλά και βόλτα με τα λιφτ στο χιονοδρομικό. Τα τελευταία, μπαίνουν βαθιά στην καρδιά του δάσους και οδηγούν σε ένα αγνό, σχεδόν απόκοσμο τοπίο.
Βόλτα μέσα στο ελατόδασος πάνω σε πόνι και άλογα στο διπλανό από το χιονοδρομικό, κέντρο δραστηριοτήτων «Κερκέτιο». Μπορείτε να δοκιμάσετε και τοξοβολία (με στόχους) στον απλωτό χώρο του ξέφωτου. Επίσης, αν θέλετε, θα νοικιάσετε snowmobiles ή ATVs (γουρούνες) για να κάνετε τις δικές σας αυτόνομες βόλτες Όσο παιδάκια –ή και μεγάλοι- επιδίδονται στα παραπάνω, οι υπόλοιποι απολαμβάνουν ένα ρόφημα, ένα γλυκό ή μια από τις νόστιμες πίτες που φτιάχνουν εδώ στο σαλέ του κέντρου δραστηριοτήτων.
Βόλτα για φαγητό, καφέ, ποτό και περατζάδα στην κοντινή Ελάτη. Το χωριό είναι εξίσου όμορφο με το Περτούλι αλλά πολύ πιο τουριστικό και με σχετική βαβούρα τις περιόδους των διακοπών. Τα καταλύματα εδώ είναι σίγουρα πιο πολυτελή (αν σας ενδιαφέρει αυτή η πτυχή στις διακοπές σας) και υπάρχουν και όμορφα μικρά εμπορικά μαγαζιά για να αγοράσετε από πήλινες γάστρες μέχρι καλαίσθητα μικροδιακοσμητικά για εσάς και τους φίλους σας. Στην αρχή αυτού του χωριού «στρατοπεδεύουν» και παραγωγοί μερικών εκ των πιο νόστιμων Τρικαλινών γλυκών λιχουδιών- εδώ είναι το σωστό σημείο για να αγοράσετε εκλεκτά μέλια (ελάτης και βελανιδιάς), χειροποίητα και γλυκά του κουταλιού αλλά και λουκούμια και χαλβάδες σε πολλές γεύσεις.
Απολαύστε όμορφες γεύσεις
Το φαγητό είναι εγγυημένη απόλαυση σχεδόν όπου και αν καθίσετε να φάτε είτε στο Περτούλι, είτε στην Ελάτη, είτε στο Νεραιδοχώρι. Τα κρέατα είναι ντόπια και τρυφερά, μαγειρεύονται με όλους τους τρόπους και συνοδεύονται ιδανικά με χειροποίητες πίτες για να γλείφετε τα δάχτυλά σας. Να δοκιμάσετε επίσης τραχανά και χειροποίητα ζυμαρικά.
Αφού περάσετε την όμορφη Πύλη στην αρχή του βουνού και κάνετε μια στάση στο ποτάμι εκεί, αξίζει να κάνετε μια σύντομη στάση στην Παλαιοκαρυά η οποία βρίσκεται σε μια χαράδρα ασύγκριτης φυσικής ομορφιάς. Στα 4 περίπου χλμ. μετά την Πύλη και ανεβαίνοντας για Ελάτη, θα στρίψετε αριστερά (πινακίδες για Στουρναρέικα και Άρτα). Σύντομα θα δείτε μπροστά σας το εντυπωσιακό γεφύρι της Παλαιοκαρυάς. Μετά από άλλα 5 χλμ. μια άλλη ταμπέλα στα αριστερά θα σας οδηγήσει στους καταρράκτες Παλαιοκαρυάς. Εκεί θα δείτε το γεφύρι και τον διπλό καταρράκτη. Η ομορφιά είναι απίστευτη. Αν έχετε δυνάμεις και δεν φοβάστε τα ύψη μπορείτε να δοκιμάσετε να διασχίσετε αυτό το γεφύρι, με τον διπλό καταρράκτη να πέφτει από δίπλα σας σε απόσταση αναπνοής. Μια προσοχή την χρειάζεται!
Στο Περτούλι και στα γύρω χωριά πολλές είναι και οι επιλογές για αναρρίχηση. Το πιο κοντινό πεδίο είναι ο Κόκκινος Βράχος, ο οποίος βρίσκεται κοντά στην Ελάτη και διαθέτει τρεις διαδρομές. Στην Πύλη επίσης υπάρχει αναρριχητικό πεδίο το οποίο διαθέτει πέντε τμήματα και πολλές διαδρομές.
Πηγή: https://exploringgreece.tv/
https://magnesianews.gr/
7 Τροφές Που Ανεβάζουν Το ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ (+ 5 Τροφές Που Το Μειώνουν)
Τι Συνέβη με τα «Γλυπτά του Παρθενώνα» και το Διπλωματικό Επεισόδιο
Πτώση Βλεφάρων - 5 Φυσικές Θεραπείες
Είναι έρωτας ή εξάρτηση;
Είναι έρωτας ή εξάρτηση;
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από τον έρωτα. Έρχεται απροειδοποίητα, ίσως σε λάθος στιγμή, ενίοτε όχι κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες ή ακόμη και με το τελευταίο πρόσωπο που θα φανταζόμαστε ποτέ. Μας αλλάζει το μέσα μας, το έξω μας κι ό,τι πιστεύαμε ή θεωρούσαμε ως τώρα σωστό/λάθος, καλό/κακό, δυνατό/αδύνατο και ενδεχομένως σημαντικό/ασήμαντο, όμορφο/άσχημο!
Κι έρχεται μια στιγμή που αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να υπάρξεις δίχως τον άλλον, αναπνέεις μαζί του και γίνεται όλος σου ο κόσμος. Έρχεται μια στιγμούλα που νομίζεις ότι γνώρισες τον παράδεισο, ξέρεις τι πράμα είναι επιτέλους αυτή η ευτυχία κι όλα έχουν νόημα κι εσύ πια σκοπό σε αυτή τη ζωή. Όλο και περισσότερο σε ρουφάει μια δίνη, μα εσύ είσαι σα μεθυσμένος κι εθισμένος συνάμα.
Όταν κάτι απομυθοποιηθεί, όταν στραβώσει, αλλάξει ή και τελειώσει, μοιάζεις να ξύπνησες από λήθαργο αφενός κι αφετέρου υποφέρεις, νιώθοντας πως χάνεις τον έρωτα της ζωής σου. Επιμένεις πως δε θα ξανανιώσεις έτσι ακριβώς επειδή ήταν ΕΡΩΤΑΣ! Δυσκολεύεσαι να λειτουργήσεις ακόμη και στα απλά και κλείνεις ρολά. Πενθείς, θρηνείς κι όλα τα συναφή. Μαλώνεις με την αξιοπρέπειά σου, διαολοστέλνεις τον εγωισμό σου και θάβεις τα πραγματικά σου θέλω τόσο βαθιά, που θα χρειαστείς μεγάλη επιχείρηση ανασκαφής όταν ζυγώσει η ώρα. Και τώρα θα σε ρωτήσω: είναι όντως έρωτας φρονείς ή εξάρτηση;
Ενίοτε οι εξαρτήσεις, τα κολλήματα, το βόλεμα, οι εθισμοί και οι συνήθειες ακόμη, έχουν μεγαλύτερη δύναμη κι επίδραση πάνω μας. Οφείλεις… οφείλω… οφείλουμε να ερευνήσουμε με κάθε τρόπο και κόστος τούτη την πιθανότητα, γιατί θα κριθεί η ζωή μας προφανώς από το αποτέλεσμα. Πρέπει να απαντηθεί αυτό το κρίσιμο ερώτημα, για να πυροδοτήσει υγιείς αποφάσεις κι εξελίξεις, μα κυρίως να διασφαλιστεί η ψυχική μας υγεία. Ένας αληθινός έρωτας θα μετουσιωθεί σε μια πραγματική και βαθιά αγάπη, όπου δεν έχουν θέση άρρωστα συναισθήματα, μήτε πόνος.
Αν μιλάμε για έρωτα, δεν πρέπει να χάσεις τον εαυτό σου, αλλά να εξελιχθείς διατηρώντας άψογη ισορροπία με την ελευθερία σου και την ανεξαρτησία σου. Αν είναι έρωτας, θα τον ζεις στο max, αλλά θα πατάς στα πόδια σου δίχως να μετατρέψεις τον άλλον σε δεκανίκι ή μπαστούνι. Σκέψου… αξίζει τόσες θυσίες μια εξάρτηση που θα σε τραβά πίσω και θα σε αποδυναμώνει με μαθηματική ακρίβεια; Αξίζει να χάσεις χρόνο κι ευκαιρίες να συναντήσεις το απόλυτο;
https://thewomen.gr/
Θώμη Μπαλτσαβιά
Η απόλυτη στιγμή παραφροσύνης: Ο τερματοφύλακας του Αμβούργου έβαλε αδιανόητο αυτογκόλ σε ντέρμπι
Η απόλυτη στιγμή παραφροσύνης:
Ο τερματοφύλακας του Αμβούργου έβαλε αδιανόητο αυτογκόλ σε ντέρμπι
Στο ποδόσφαιρο έχουμε δει κατά καιρούς απίστευτα αυτογκόλ. Μερικά από αυτά έγιναν viral και συζητιούνται για χρόνια, ενώ άλλα στιγμάτισαν καριέρες ποδοσφαιριστών. Πάντως, αυτογκόλ σαν αυτό που πέτυχε ο τερματοφύλακας του Αμβούργου Ντάνιελ Φερνάντες, δεν έχουμε ξαναδεί.
Ο τερματοφύλακας της γερμανικής ομάδας, έκανε τη γκάφα της χρονιάς στο τοπικό ντέρμπι με την Ζανκτ Πάουλι.
Ο αγώνος ήταν στο 27ο λεπτό και οι γηπεδούχοι βρίσκονταν μπροστά στο σκορ με 2-0, με τους δύο αμυντικούς του Αμβούργου να ανταλλάζουν πάσες μέσα στην περιοχή της ομάδας τους στην προσπάθεια να δημιουργήσουν μία σωστή επίθεση.
Όλα καλά μέχρι η μπάλα να φτάσει στα πόδια του γκολκίπερ, ο οποίος ατύχησε και ελέω μιας λακούβας έστειλε την μπάλα στην εστία του με αδιανόητο βολέ, στην προσπάθειά του να διώξει!
https://www.ethnos.gr/
Το wi-fi συνδεδεμένο, για σήμα πιάνω μόνο καρδιά!
Το wi-fi συνδεδεμένο, για σήμα πιάνω μόνο καρδιά!
Υπάρχει τίποτα που να κρατάει για πάντα;
Οτιδήποτε και να ‘ναι αυτό, από μία αγκαλιά έως ένα φιλί, έρωτας, αγάπη, φιλία… Ποιο συναίσθημα είναι ικανό να κρατήσει για πάντα, από την εφηβεία μέχρι τα βαθιά γεράματα;
Το ποτήρι μου έχει την ίδια γεύση κρασιού, σίγουρα θα την έχει για πάντα όσο ζω. εκτός και αν το κρασί ξινίσει.
Και τώρα πες μου το δικό σου “για πάντα”, τι ήταν ουτοπία; Παρενέργεια από το αντιγριπικό εμβόλιο; Επαναλαμβανόμενη φράση τύπου “μοναδική μου αγάπη”;
Οι δειλοί άνθρωποι, το δικό τους “για πάντα” σημαίνει “για τώρα”.
Αλλά η δύναμη να το πουν, να το συλλαβίσουν, δεν υπάρχει μέσα στην άδεια ψυχή τους.
Μία σειρά από δεδομένες καταστάσεις, τόσες όσες το λογισμικό του κινητού σου.
Εκείνα τα γ@μημένα δεδομένα που όταν τελειώσουν ξεμένεις και τρέχεις να βρεις άλλα.
Περπατάς χωρίς ανάσα, γιατί τα ασύρματα δίκτυα είναι κλειδωμένα!
Βλέπεις τα προστατεύουν οι ιδιοκτήτες τους, δεν τα αφήνουν ξέφραγο αμπέλι για να περνάει ο κάθε εσύ και να του τα κλέβεις!
Ενώ τα δεδομένα σπάνια γίνονται ζητούμενα, τα βρίσκεις εύκαιρα, πουλάς το παραμύθι σου και όταν αδειάσουν φορτώνεις κι άλλα και άλλα και δεν σταματάς ποτέ.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια ρε άνθρωπε, πολλά βλέμματα θέλουμε και πράξεις από αυτές που είναι χωρίς λήξη, από αυτές που κάνουν την καρδιά να χτυπά αλύπητα μέχρι να νιώσεις ότι σπάει.
Και τι καταλαβαίνεις με το να τάζεις και να υπόσχεσαι; Μένει τίποτα μέσα στην παλιοψυχή που σέρνεις;
Σας φαντάζομαι να μαζεύεστε κάποιους πηγαδάκια και να σημειώνετε πόσο κράτησε το δικό του δεδομένο!
Πάντως δεν μπορείς να πεις, χάρη σε εμένα υπήρξες πρωταθλητής!
Μου έφερες δώρο μία αλυσίδα χοντρή από εκείνες που δένουν οι άθλιοι τα ζώα και μου τη φόρεσες στο λαιμό.
Την συνήθισα, ήξερα και το δρόμο να γυρίσω πριν χαθούν τα δεδομένα! Αργότερα μου υποσχέθηκες άλλη μία… χρυσή αυτή τη φορά.
Χαράς γιορτή. Τη φόρεσα με καμάρι, ζήλια οι όμοιες με μένα.
Δεδομένες και αυτές, αφού δεν θυμάμαι καθόλου τα ονόματά τους. Είχαμε όλες το ίδιο, με το ίδιο σημάδι στο κούμπωμα της αλυσίδας.
Το μυαλό μας σαν το κινητό.
Αν κολλήσει το πετάς, αγοράζεις άλλο, γιατί για να φτιάξεις το ίδιο δεν συμφέρει σήμερα.
Μέχρι που ξάφνου γνώρισα έναν γνωστό σου. “Μοιάζετε” φυσικά σκέφτηκα. “Πες μου το φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι…”, έτσι νόμιζα. Με κοιτούσε κρυφά και επίμονα για μήνες, για χρόνια… με βλέμμα καρφωμένο στη χρυσή αλυσίδα. Και σαν σε πήρε ο ύπνος με το ποτό στο χέρι, με πλησίασε, κοιτώντας με ψιθύρισε: “δεν έχω αλυσίδες και δεδομένα, ούτε ζητούμενα. Έχω μόνο για σένα αυτό εδώ” δείχνοντας το χέρι του που έτρεμε, όχι από φόβο, αλλά από συναισθήματα. “Χρόνια περιμένω να κοιμηθεί” μου έδειξε με το δάχτυλό του τον φίλο του.
“Να μπει φραγή στα σχέδιά του να σε κρατά πάντα κοντά του με λάθος τρόπο και υποσχέσεις. Στο λέω, αν μείνεις, δεν θα αντέξεις!”
Σηκώθηκα απαλά, μα η αλυσίδα δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από το δέρμα μου…
Με απόγνωση ψιθύρισα “βοήθησέ με”. Ξέπνοα τα δάχτυλά σου απαλά άνοιξαν το κουμπί “ένας απλός κωδικός είναι, λέγεται εμπιστοσύνη” μου είπες.
Φύγαμε, σιγά-σιγά…
Τα βήματά μας δεν ακουγόντουσαν. Τώρα το τζάκι στέκει αναμμένο, το ξύλο καίει αργά-αργά.
Το wi-fi συνδεδεμένο, για σήμα πιάνω μια καρδιά!
https://thewomen.gr/
Ευαγγελία Αλιβιζάτου
https://alivizatou-creative-writing.blogspot.com/?m=1
Ποιο λίπος αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος, καρδιακής ανεπάρκειας & θανάτου ανεξάρτητα από τον ΔΜΣ
Ποιο λίπος αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος, καρδιακής ανεπάρκειας & θανάτου ανεξάρτητα από τον ΔΜΣ Σινάνη Αικατερίνη Δευτέρα, 20 Ιανου...
-
Ιούλιος: λαογραφία - παροιμίες- ήθη - έθιμα - τραγούδια 09:01 Σάββατο, 1 Ιουλίου 2017 ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑ Ιούλιος, Γιούλ...
-
►Tarot: "Οι περισσότερες σχετικές γενικότητες / Major Arcana" .- 01/15/2018 από την Aquileana Τα είκοσι δύο φύλλ...
-
Ντάβανος: Γνωριμία με το έντομο... Ντάβανος , ο (ουσιαστικό) [λατινική λέξη tabanus = οίστρος] το έντομο που κεντρίζει τα βόδια, η ...