Το φιλόδοξο σχέδιο μιας start-up να δημιουργήσει κρέας από… αέρα κοπανιστό!

Το φιλόδοξο σχέδιο μιας start-up να δημιουργήσει κρέας από… αέρα κοπανιστό!

Μπάρμπεκιου στις Ηνωμένες Πολιτείες

Η δημιουργία κρέατος κυριολεκτικά από τον αέρα ακούγεται σαν τεχνολογία που θα περίμενε κανείς να δει μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά σύμφωνα με την Air Protein, είναι πολύ πραγματική και βιώσιμη.

Η Air Protein, η νεοφυής επιχείρηση που βρίσκεται πίσω από τον… σχεδιασμό κρέατος με βάση τον αέρα, συνιδρύθηκε από τη Δρ Lisa Dyson, μια βραβευμένη ερευνήτρια φυσικός και σύμβουλος στρατηγικής, με στόχο την παραγωγή εναλλακτικών προϊόντων κρέατος. Τέτοιες εναλλακτικές λύσεις κρέατος με βάση τα φυτά, όπως η Impossible Foods ή η Beyond Meat, ακούγονται όλο και περισσότερο αυτές τις ημέρες και προβάλλονται ως το βιώσιμο μέλλον της βιομηχανίας κρέατος, αλλά η Air Protein ανεβάζει τη βιωσιμότητα σε ένα εντελώς νέο επίπεδο με… πρωτεΐνες που προέρχονται από τον αέρα. Βασικά βασίζονται σε ένα μάτσο μικρόβια ικανά να μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα σε αμινοξέα, με το τελικό προϊόν να είναι ένα αλεύρι με βάση τις πρωτεΐνες που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή μιας σειράς προϊόντων χωρίς κρέας.

"Είναι η ζύμωση σε νέα εκδοχή", περιέγραψε τη διαδικασία η διευθύνουσα σύμβουλος της Air Protein, Lisa Dyson. "Επαναπροσδιορίζεται με τρόπο που την καθιστά αρνητική ως προς τον άνθρακα. Όταν αναλαμβάνετε τη ζύμωση σήμερα, στην πραγματικότητα παράγει διοξείδιο του άνθρακα. Αντίθετα, οι καλλιέργειές μας καταναλώνουν στοιχεία του αέρα και είναι σε θέση να παρασκευάσουν ένα θρεπτικό αλεύρι που είναι αρνητικό σε άνθρακα".

Η Air Protein είναι η μόνη νεοφυής επιχείρηση που ασχολείται σήμερα με την παραγωγή πρωτεϊνών από τον αέρα, αλλά η τεχνολογία της εμπνεύστηκε από έρευνα που διεξήγαγε η NASA τη δεκαετία του 1960. Προσπαθούσαν να βρουν τρόπους με τους οποίους οι αστροναύτες θα μπορούσαν να καλλιεργούν τη δική τους τροφή στα διαστημικά ταξίδια και ανακάλυψαν αυτά τα μικρόβια, τα λεγόμενα υδρογονότροφα, τα οποία, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, τρέφονταν με CO2 και παρήγαγαν αμινοξέα.

"Γρήγορα, όταν ο Δρ John Reed και εγώ εξετάζαμε πώς μπορούμε να έχουμε θετικό αντίκτυπο στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής", δήλωσε ο Dyson στο New Food Magazine. "Σκεφτόμασταν το ίδιο πρόβλημα - ελάχιστος χώρος, ελάχιστος χρόνος για την παραγωγή τροφής - αλλά σε διαφορετικό πλαίσιο. Αυτό ήταν που μας επέτρεψε να δούμε ότι αυτή η πολύ διαφορετική προσέγγιση είναι κάτι που θα μπορούσε πραγματικά να αντιμετωπίσει αυτό που χρειάζεται ο κόσμος αυτή τη στιγμή. Καταφέραμε να αξιοποιήσουμε τη σκέψη των επιστημόνων της NASA σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο".

Η παρασκηνιακή διαδικασία είναι προφανώς πολύ πιο περίπλοκη από ό,τι έχει αποκαλύψει μέχρι στιγμής η Air Protein, αλλά η εταιρεία ισχυρίζεται ότι είναι επίσης ο πιο βιώσιμος τρόπος παραγωγής πρωτεϊνών αυτή τη στιγμή. Η "μαγεία" συμβαίνει σε αυτές τις γιγάντιες κάθετες δεξαμενές που καταλαμβάνουν πολύ λιγότερη γη τόσο από τα βοσκοτόπια όσο και από τα χωράφια, ενώ η ενέργεια που απαιτείται για τη διαδικασία της ζύμωσης προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές. Έτσι, λέει ο Dyson, είναι και φθηνότερη και πιο βιώσιμη από άλλες εναλλακτικές λύσεις κρέατος.

 https://www.ethnos.gr

Δημήτρης Λεβέντης: Ὁ ἔνδοξος μεγάλος θυμός

 Δημήτρης Λεβέντης: 

Ὁ ἔνδοξος μεγάλος θυμός

Posted on 22 Φεβρουάριος 2022 by planodion

Δη­μή­τρης Λε­βέν­της

Ὁ ἔν­δο­ξος με­γά­λος θυ­μός

ΑΙ ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ πα­ρο­μοί­ως θὰ πρά­ξω» σκέ­φτη­κε μὲ αὐ­το­κα­τα­στρο­φι­κὴ ἔ­παρ­ση ὁ κύ­ριος Τά­κης, κα­τε­βά­ζον­τας τὸ ἀ­κου­στι­κό τοῦ τη­λε­φώ­νου, καὶ ὁ θυ­μός του τό­νω­σε τὸν παλ­μὸ στὴν ἤ­δη τσι­τω­μέ­νη φλε­βί­τσα ποὺ ρω­μα­λέ­α ἔ­παλ­λε καὶ ἀ­να­πη­δοῦ­σε ἰ­αμ­βι­κά, κά­τω ἀ­πὸ τὸν γκρί­ζο του κρό­τα­φο. Θρα­σύ­τα­τα καὶ πα­ρα­βα­τι­κὰ στα­λαγ­μέ­νη, ἡ ἀ­δρε­να­λί­νη δι­α­χε­ό­ταν στὸ ἀ­φρόν­τι­στο καὶ κα­κο­πα­θη­μέ­νο κυ­κλο­φο­ρι­κό του, καὶ ὠ­θοῦ­σε στὰ ἄ­κρα τὶς σκέ­ψεις του, ἔ­τσι ποὺ τὸν συ­νέ­παιρ­ναν πα­ρά­φο­ρα, σὰν νά ’­τα­νε ἐμ­πει­ρί­ες ἐ­φη­βι­κές· πα­ράλ­λη­λα, ὅ­μως, τὸν συν­τρό­φευ­αν μὲ ἕ­ναν τρό­πο ποὺ θὰ τολ­μού­σα­με νὰ ὀ­νο­μά­σου­με συ­ζυ­γι­κό, μὲ τὴν ἔν­νοι­α ὅ­τι ἦ­ταν σχέ­ση ποὺ εἶ­χε ἀ­να­πτυ­χθεῖ στα­δια­κά, στέ­ρε­α καὶ ἐν τέ­λει ἐ­πι­ζή­μια μέ­σα στὴ μα­κρό­χρο­νη μο­να­ξιά του, μα­ζὶ μὲ τὰ τό­σα ἄλ­λα χού­για του.

        Ἤ­τα­νε μό­νος καὶ μο­να­χι­κός, στριμ­μέ­νος, ἀλ­λὰ ὄ­χι μί­ζε­ρος ὁ κύ­ριος Τά­κης. Δὲν εἶ­χε φύ­γει ἀ­πὸ τὸ Τσι­ρί­γο, πα­ρὰ μό­νο γιὰ τὶς σπου­δές του. Ἡ Βέ­τα ἡ ἀ­δερ­φή του, ἀ­μέ­σως με­τὰ τὴ χη­ρεί­α της, ἐ­δῶ καὶ πολ­λὰ χρό­νια, εἶ­χε με­τοι­κί­σει στὸ ἰ­σό­γει­ο μιᾶς δι­ώ­ρο­φης ἡ­μι­πο­λυ­τε­λοῦς κα­τοι­κί­ας στὴν ὁ­δὸ Σκαν­δεί­ας στὸν Ἄ­λι­μο, ὅ­που ἐ­πί­σης δι­έ­με­ναν οἱ δύ­ο της κό­ρες (μί­α σὲ κά­θε ὄ­ρο­φο) μὲ τὰ παι­διὰ καὶ τοὺς ἄν­τρες τους, οἱ ὁ­ποῖ­οι ὑ­πέ­με­ναν ἀ­ξι­ο­θαύ­μα­στα τὸ βά­σα­νο τῆς πε­ρι­ποι­η­τι­κῆς καὶ ἄ­στορ­γης τρι­α­δι­κῆς μη­τρι­αρ­χί­ας, κι αὐ­τὸ για­τὶ μὲ τὸν και­ρὸ εἶ­χαν κα­τα­στεῖ ὁ μὲν ἕ­νας ἐ­ξαι­ρε­τι­κὰ πει­θή­νιος (σχε­δὸν χαλ­βάς), ὁ δὲ ἄλ­λος ψευ­δο­λό­γος καὶ μπερ­μπάν­της. Στὸ νη­σὶ εἶ­χε πα­ρα­μεί­νει (μᾶλ­λον μὲ μι­σὴ καρ­διὰ) ὁ μι­κρὸς ἀ­δερ­φὸς ὁ Βα­σί­λης (μι­κρός… τριά­ντα ὀ­χτὼ χρό­νων πλέ­ον), δι­α­χει­ρι­στὴς τῆς ὅ­λης καὶ κα­θό­λου εὐ­κα­τα­φρό­νη­της οἰ­κο­γε­νεια­κῆς πε­ρι­ου­σί­ας (τοῦ με­ρι­δί­ου τοῦ κυ­ρί­ου Τά­κη συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου), ἄ­τυ­πα μὲν καὶ σι­ω­πη­ρά, μὰ κοι­νῇ συ­ναι­νέ­σει καὶ ἀ­γόγ­γυ­στα. Μὰ καὶ μὲ τὴν οἰ­κο­γέ­νεια αὐ­τὴ ὁ κύ­ριος Τά­κης ἐ­λά­χι­στα εἶ­χε, λί­γο για­τὶ τὸν ἐ­νο­χλοῦ­σε ἡ ἄ­ξε­στη προ­φο­ρὰ καὶ ἡ θο­ρυ­βο­ποι­ὸς πο­λυ­λο­γί­α τῆς ἐξ ἀγ­χι­στεί­ας ἀ­νι­ψιᾶς του (ἀ­πὸ τὰ μέ­ρη τῆς Καρ­δί­τσας σὰν δα­σκα­λί­τσα πρω­το­ῆρ­θε στὸ νη­σί), καὶ πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ τὴν ἐ­κνευ­ρι­στι­κὴ ἀ­δρά­νεια τὴν ὁ­ποί­α ἔ­δει­χνε τὸ ζευ­γά­ρι στὴ σα­ρω­τι­κὴ κα­τα­στρο­φο­μα­νί­α ποὺ ὀ­νό­μα­ζαν παι­χνί­δι τὰ παι­δά­κια τους (δύ­ο θη­λυ­κοὶ τραμ­ποῦ­κοι ἤ­τα­νε, ὄ­χι παι­δά­κια), καὶ εἶ­χε σὰν πε­δί­ο ἄ­σκη­σης τὸ ἴ­διο του τὸ σπί­τι, τὸ μὲ ἐ­πι­μέ­λεια καὶ ἐρ­γο­νο­μί­α φρον­τι­σμέ­νο, κα­τὰ τὶς ἀρ­χι­κὰ σπά­νι­ες καὶ πλέ­ον μη­δε­νι­κὲς ἐ­πι­σκέ­ψεις τους. Τὰ οἰ­κο­γε­νεια­κὰ πά­ρε-δῶ­σε, λοι­πόν, εἶ­χαν πε­ρι­ο­ρι­στεῖ σὲ κά­ποι­ες πα­σχα­λι­νὲς συ­να­θροί­σεις, στὶς ἀ­πρό­βλε­πτες μὰ εὐ­τυ­χῶς πάν­τα σύν­το­μες ἐ­πι­σκέ­ψεις τοῦ Βα­σί­λη καὶ στὸ κα­θι­ε­ρω­μέ­νο δε­κά­λε­πτο τη­λε­φώ­νη­μα τῆς Βέ­τας κά­θε Σάβ­βα­το στὶς ἐν­νι­ά­μι­σι τὸ πρω­ί, ἀ­νελ­λι­πῶς.

        Νὰ για­τί ἡ τη­λε­φω­νι­κὴ κλή­ση ποὺ λί­γο πρὶν δέ­χτη­κε ἀ­πὸ τὴν ἀ­δερ­φή του, Πέμ­πτη με­ση­μέ­ρι στὶς τέσ­σε­ρις, καὶ ἐ­νερ­γο­ποί­η­σε τὸν εὐ­φάν­τα­στο θυ­μό του, ἤ­τα­νε ἔ­κτα­κτη καὶ ἐ­ξαι­ρε­τι­κή, ἂν καὶ ἀ­πὸ ἐν­τε­λῶς δι­α­φο­ρε­τι­κὴ σκο­πιὰ ἰ­δω­μέ­νη, ἀ­να­με­νό­με­νη.

        «… δὲν ντρέ­πε­σαι στὴν ἡ­λι­κί­α σου… αὐ­τὴ τὰ λε­φτά σου θέ­λει νὰ φά­ει… ἴ­σως καὶ ἀ­πο­κα­τά­στα­ση, ὁ Θε­ὸς νὰ μᾶς φυ­λά­ξει… ἔ­χει καὶ παι­δί… σι­γά, ἀ­πὸ σέ­να τί νὰ ζή­λε­ψε…; τί θὰ λέ­ει ὁ κό­σμος…; τὸν Βα­σί­λη δὲν τὸν σκέ­φτε­σαι…; μᾶς ἐκ­θέ­τεις ὅ­λους… εἶ­σαι καὶ προ­ϊ­στά­με­νος, τρο­μά­ρα σου… σύ­νελ­θε…». Τέ­τοι­α καὶ ἄλ­λα πα­ρεμ­φε­ρῆ εἰ­πώ­θη­καν ἀ­πὸ τὴ Βέ­τα σὲ ἕ­ναν φι­λιπ­πι­κό, τὸ με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος τοῦ ὁ­ποί­ου ἄ­κου­σε ἀ­πὸ ἀ­πό­στα­ση, ἀ­κουμ­πών­τας τὸ ἀ­κου­στι­κὸ πά­νω στὸ πα­ρα­κεί­με­νο μπου­φε­δά­κι, ἐ­νο­χλη­μέ­νος ἀ­πὸ τὴν ἀ­πρέ­πεια ποὺ ἀ­νέ­δι­δαν ἡ ἔν­τα­ση καὶ ἡ χροι­ὰ τῆς φω­νῆς. Κα­τό­πιν ἔ­κλει­σε τὸ τη­λέ­φω­νο ἀ­πο­φα­σι­στι­κὰ χω­ρὶς νὰ πεῖ λέ­ξη.

        Καὶ τί νὰ πεῖ; Ὁ κα­θέ­νας ἀ­πὸ τὴ με­ριὰ του ἔ­βλε­πε, ἔ­κρι­νε τὰ γε­γο­νό­τα καὶ ἔ­πρατ­τε ἀ­να­λό­γως. Ἂς ἔ­βρα­ζαν στὸ ζου­μί τους καὶ ἡ Βέ­τα καὶ ὁ Βα­σί­λης καὶ ὅ­ποι­ος ἄλ­λος κε­ρα­τὰς ἤ­θε­λε. Ἐ­κεῖ­νος μὲ τὸν ἑ­αυ­τὸ του τὰ εἶ­χε τώ­ρα δὰ κα­λά. Πο­λὺ κα­λὰ μά­λι­στα. Κα­λύ­τε­ρα ἀ­πὸ πο­τέ! Κι ἄ­φη­σε ἀ­χα­λί­νω­τη τὴ φαν­τα­σί­α του μὲ τόλ­μη νὰ συμ­πλη­ρώ­νει τὰ ἤ­δη τολ­μη­ρὰ συμ­βε­βη­κό­τα τῶν τε­λευ­ταί­ων δε­κα­τρι­ῶν ἡ­με­ρῶν.

        Για­τί ἤ­τα­νε δε­κα­τρεῖς μέ­ρες, γλυ­κὰ με­τρη­μέ­νες, ἀ­πὸ ἐ­κεῖ­νο τὸ ἀ­πό­γευ­μα ποὺ ὁ κύ­ριος Τά­κης, ἀ­να­θαρ­ρεύ­ον­τας μπρο­στὰ στὸ ἴ­σως καὶ αὐ­θόρ­μη­το, μὰ σί­γου­ρα ἀ­πα­στρά­πτον χα­μό­γε­λο ποὺ ἀ­νέ­τει­λε πί­σω ἀ­πὸ τὸ θη­ρι­ῶ­δες καὶ φω­τα­γω­γη­μέ­νο ψυ­γεῖ­ο τῶν τυ­ρι­ῶν τοῦ σοῦ­περ μάρ­κετ στὸ πρό­σω­πο τῆς χα­ρι­τω­μέ­νης καὶ καλ­λί­γραμ­μης Βουλ­γά­ρας, ποὺ τοῦ ἔ­κο­βε ἐ­κεί­νη τὴ στιγ­μὴ τὴν ἕ­βδο­μη ἀ­πὸ τὶς δέ­κα φέ­τες τῆς βρα­στῆς γα­λο­πού­λας ποὺ τῆς εἶ­χε πα­ραγ­γεί­λει, τῆς πρό­τει­νε με­τα­ξὺ σο­βα­ροῦ καὶ ἀ­στεί­ου, καὶ παίρ­νον­τας ὅ­λα τὰ ρί­σκα μιᾶς πι­θα­νό­τα­της ἀ­πόρ­ρι­ψης καὶ γε­λοι­ο­ποί­η­σης, νὰ βγοῦ­νε γιὰ δεῖ­πνο, κι ἐ­κεί­νη δέ­χτη­κε, χα­ρί­ζον­τάς του ἕ­να ἀ­κό­μη χα­μό­γε­λο, σὺν ἕ­να μι­κρὸ γε­λά­κι, τὰ ὁ­ποῖ­α ἐν­τός του με­του­σι­ώ­θη­καν σὲ ἀ­πρό­σμε­νο σὸκ στιγ­μια­ίας εὐ­δαι­μο­νί­ας.

        Ἔ­κτο­τε βγῆ­καν ἀ­κό­μη τέσ­σε­ρις φο­ρές. Πή­γαι­ναν μὲ τὸ αὐ­το­κί­νη­τό του συ­νή­θως σὲ κά­ποι­ο ἑ­στι­α­τό­ριο (ἄλ­λο κά­θε φο­ρά) καὶ τρώ­γα­νε ἀ­δι­α­φο­ρών­τας γιὰ τὰ κα­θό­λου κα­λὰ συγ­κα­λυμ­μέ­να ἐ­πι­κρι­τι­κὰ βλέμ­μα­τα τῆς ὑ­πό­λοι­πης πε­λα­τεί­ας. Πί­να­νε ἐμ­φι­α­λω­μέ­νο κρα­σί. Τὴ σέρ­βι­ρε καὶ τὴν πε­ρι­ποι­ό­τα­νε ὅ­πως ἁρ­μό­ζει σὲ ἕ­ναν εὐ­γε­νὴ ποὺ συ­νο­δεύ­ει μιὰ κυ­ρί­α. Μί­λα­γαν λί­γο καὶ γε­λού­σα­νε πο­λύ. Εἶ­χε χι­οῦ­μορ κο­φτε­ρὸ καὶ πρω­τό­τυ­πο ὁ κύ­ριος Τά­κης. Κι ὅ­ταν τὸ ἀ­στεῖ­ο ἦ­ταν ἀ­πὸ τὰ πιὸ πε­τυ­χη­μέ­να, ἐ­κεί­νη γέ­λα­γε πο­λύ, τοῦ ’­πια­νε καὶ τοῦ ’­σφιγ­γε τὸ χέ­ρι, μὰ αὐ­τὸ δὲν δι­αρ­κοῦ­σε πο­λύ. Στὸ γυ­ρι­σμὸ τὴν πή­γαι­νε ὣς ἔ­ξω ἀ­πὸ τὸ σπί­τι της, κι ἐ­κεῖ, πρὶν χω­ρί­σουν, τοῦ ἔ­δι­νε ἕ­να πε­τα­χτὸ φι­λὶ στὸ μά­γου­λο καὶ τοῦ ἔ­λε­γε «ἀν­τί­ο», προ­φέ­ρον­τάς το μὲ ἕ­ναν τρό­πο ποὺ ὁ κύ­ριος Τά­κης ἔ­βρι­σκε ἀ­κα­τα­μά­χη­το καὶ ἀ­φρο­δι­σια­κό.

        Αὐ­τὸ ἦ­ταν ὅ­λο. Μὰ ἡ φαν­τα­σί­α του τὸ συμ­πλή­ρω­νε μὲ δρά­σεις καὶ πρά­ξεις θαρ­ρε­τές, νε­α­νί­ζου­σες καὶ ἐ­λευ­θε­ρι­ά­ζου­σες, ποὺ ὅ­μως σκόν­τα­φταν, ἀ­κό­μα καὶ σὲ αὐ­τὸν τὸν κό­σμο τῆς φαν­τα­σί­ας του, στὴν ἐ­γω­πα­θῆ καὶ ὑ­πο­λο­γι­στι­κὴ σκλη­ρό­τη­τα τῶν συγ­γε­νῶν καὶ στὴν ἀ­πα­ξι­ω­τι­κὴ πε­ρι­θω­ρι­ο­ποί­η­ση ἀ­πὸ τὴν το­πι­κὴ κοι­νό­τη­τα, καὶ τό­τε κα­τά­στρω­νε σχέ­δια πο­λε­μι­κὰ καὶ τὸν κα­τα­κυ­ρί­ευ­ε ὁ με­γά­λος ἔν­δο­ξος θυ­μός, μὲ τὶς ἀρ­τη­ρί­ες του νὰ βρον­τοῦν καὶ τὸ χρῶ­μα τοῦ προ­σώ­που του νὰ γί­νε­ται, περ­νών­τας στα­δια­κὰ ἀ­πὸ πλῆ­θος ἀ­πο­χρώ­σε­ων τοῦ ἐ­ρυ­θροῦ, τε­λι­κὰ με­λι­τζα­νί.

        Τό ’­πα­θε ποὺ λέ­τε τὸ ἐγ­κε­φα­λι­κὸ καὶ ὕ­στε­ρα τὸ ξα­νά­πα­θε χει­ρό­τε­ρα, καὶ κα­τέ­λη­ξε ὁ κύ­ριος Τά­κης ἀ­νήμ­πο­ρος στὸ ἀ­να­πη­ρι­κὸ κα­ρο­τσά­κι, μὲ χα­κὶ ζα­κέ­τα στοὺς ὤ­μους, μπὲζ-κα­ρὸ κου­βερ­τού­λα στὰ πό­δια καὶ μὲ τὸ βλέμ­μα ἀ­πλα­νές, ἀ­κί­νη­το κι ἀ­κό­μη θυ­μω­μέ­νο. Λε­φτὰ δὲν λυ­πή­θη­καν οἱ συγ­γε­νεῖς. Τοῦ προσ­λά­βα­νε μιὰ Πο­λω­νέ­ζα νό­στι­μη (τυ­χαί­α νό­στι­μη ἤ, ἄ­ρα­γε, ἀ­πὸ τύ­ψεις;) νὰ τὸν πε­ρι­ποι­εῖ­ται ὁ­λη­με­ρίς. Σὰν μω­ρὸ τὸν εἶ­χε.

        Οἱ συν­το­πί­τες του ὅ­λο συμ­πά­θεια στα­μα­τοῦν τὸν Βα­σί­λη στὸ δρό­μο καὶ ρω­τοῦν: «Τί κά­νει ὁ κύ­ριος Τά­κης;». Κι ἐ­κεῖ­νος ἀ­παν­τᾶ: «Τί νὰ κά­νει;».

        Ὁ κύ­ριος Τά­κης ἐ­πι­βι­ώ­νει καρ­τε­ρι­κὰ καὶ ἄ­χρο­να, καὶ ὀ­νει­ρεύ­ε­ται ἀ­σύ­στο­λα μὲ τὰ μά­τια του ἀ­νοι­χτὰ ἢ κλει­στά (τὸ ἴ­διο κά­νει). Καὶ τὸ βρά­δυ βρά­δυ, αὐ­τὸ μᾶλ­λον στ’ ἀ­λή­θεια τοῦ συμ­βαί­νει, μὰ δὲν εἶ­ναι καὶ ἀ­πό­λυ­τα σί­γου­ρος… ἡ κο­πε­λιὰ τοῦ φτιά­χνει τὴ μπὲζ-κα­ρὸ κου­βέρ­τα, τὸν φι­λά­ει στὰ χεί­λη ἀ­κουμπών­τας τα ἀ­νε­παί­σθη­τα καὶ τρυ­φε­ρά, καὶ τοῦ ψι­θυ­ρί­ζει: «ἀν­τί­ο».

Πη­γή: Οὐ παν­τὸς πλεῖν ἐς Κύ­θη­ρα (δε­κα­ο­κτὼ μι­κρὲς ἱ­στο­ρί­ες, ἐκδ. Γα­βρι­η­λί­δης, 2010).

Δη­μή­τρης Λε­βέν­τη­ς (Ἀ­λε­ξάν­δρεια τῆς Αἰ­γύ­πτου, 1957). Δι­ή­γη­μα. Ἦρ­θε στὴν Ἑλ­λά­δα τὸ 1961. Με­γά­λω­σε στὸ Πα­λαι­ὸ Φά­λη­ρο καὶ σπού­δα­σε χη­μι­κὸς στὴ Θεσ­σα­λο­νί­κη. Τὰ τε­λευ­ταῖ­α εἴ­κο­σι πέν­τε χρό­νια ζεῖ καὶ ἐρ­γά­ζε­ται στὰ Κύ­θη­ρα ὡς κα­θη­γη­τὴς δευ­τε­ρο­βάθ­μιας ἐκ­παί­δευ­σης. Πρῶ­το του βι­βλί­ο: Οὐ παν­τὸς πλεῖν ἐς Κύ­θη­ρα (δε­κα­ο­κτὼ μι­κρὲς ἱ­στο­ρί­ες, ἐκδ. Γα­βρι­η­λί­δης, 2010).

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Μυστικη Βαση Στον Υμηττο

Μυστικη Βαση Στον Υμηττο

thought

Ο Πούτιν άνοιξε τον ασκό του Αιόλου

Ο Πούτιν άνοιξε τον ασκό του Αιόλου

via REUTERS/SPUTNIK

Από την έντυπη έκδοση

Τρίτη, 22 Φεβρουαρίου 2022 

Της Νικόλ Λειβαδάρη
nleivadari@naftemporiki.gr

Ρήξη με τη Δύση μέσω της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε την τελική επιλογή, η ρήξη της Ρωσίας με τη Δύση είναι πλέον γεγονός και από χθες το βράδυ όλος ο πλανήτης τελεί σε πολεμική ετοιμότητα. Η ραγδαία κλιμάκωση στο ουκρανικό μέτωπο ήρθε με την απόφαση Πούτιν να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, των δύο περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχονται από τους φιλορώσους αυτονομιστές - μια απόφαση, την οποία ο Ρώσος πρόεδρος ανακοίνωσε στο όνομα του «αποκομμουνισμού», του «ενιαίου» ουκρανικού και ρωσικού λαού, και της αποκατάστασης της «γεωπολιτικής καταστροφής», που - όπως είπε- συντελέστηκε με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

«Λοιπόν, η Ουκρανία θέλει αποκομμουνισμό; Αυτό μας ταιριάζει. Αλλά ας μη σταματήσουμε στα μισά του δρόμου. Είμαστε έτοιμοι να σας δείξουμε πώς είναι ο πραγματικός αποκομμουνισμός» δήλωσε ο Πούτιν σε ένα διάγγελμα προς τον ρωσικό λαό, που μεταβάλλει πλέον άρδην τα γεωπολιτικά δεδομένα.

Οι κάτοικοι στο Ντονμπάς βγήκαν στους δρόμους με ρωσικές σημαίες στα χέρια, με πυροτεχνήματα και κορναρίσματα πανηγυρίζοντας για την απόφαση του Βλαντιμίρ Πούτιν.

«Δεύτερη Κριμαία»

Πολιτικά, η απόφαση Πούτιν ερμηνεύεται από τη Δύση ως η αφετηρία της «δεύτερης Κριμαίας» - γεγονός που τορπιλίζει ντε φάκτο τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και την ευρωπαϊκή διαμεσολάβηση και ανεβάζει κατακόρυφα τις πιθανότητες ένοπλης σύγκρουσης. Πρακτικά, η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ σημαίνει ότι η Ρωσία αποκτά έρεισμα αποστολής στρατιωτικών της δυνάμεων στις δύο περιοχές - σημαίνει όμως, κυρίως, ότι εγκαταλείπει πλέον τις συμφωνίες του Μινσκ, οι οποίες αναγνωρίζουν μεν αυξημένη αυτονομία στο Ντονέτσκ και στο Λουγκάνσκ, αλλά εντός των συνόρων της Ουκρανίας.

O Βλαντιμίρ Πούτιν είχε, ουσιαστικά, προαναγγείλει την επιλογή της ρήξης από νωρίς το απόγευμα, κατά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας στη Μόσχα. Εκεί φέρεται να δήλωσε ότι εγκαταλείπει οποιαδήποτε «ελπίδα» εφαρμογής των συμφωνιών του Μινσκ, λέγοντας: «Έχουμε καταλήξει να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει προοπτική για τις συμφωνίες». Στη διάρκεια της συνεδρίασης ο Ρώσος πρόεδρος χαρακτήρισε τις αυξανόμενες εντάσεις στην κρίση της Ουκρανίας ως «σοβαρή, πολύ μεγάλη απειλή» για τη χώρα του και υποστήριξε ότι η Ουκρανία χρησιμοποιείται ως «όργανο αντιπαράθεσης» κατά της Μόσχας. «Προτεραιότητα της Ρωσίας δεν είναι η αντιπαράθεση, αλλά η ασφάλεια» κατέληξε.

Αμέσως μετά το διάγγελμα Πούτιν ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι ζήτησε έκτακτη σύγκλιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ τα ουκρανικά media κατακλύστηκαν από σενάρια ακόμη και για άμεση επιβολή στρατιωτικού νόμου στη χώρα. Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι ο Τζο Μπάιντεν συγκαλεί επείγουσα σύσκεψη του αμερικανικού συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, στο Παρίσι ο Εμανουέλ Μακρόν συγκάλεσε επίσης το συμβούλιο Άμυνας, ενώ ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε ότι η κίνηση Πούτιν συνιστά «μονομερή παραβίαση» των συμφωνιών του Μινσκ. Στις Βρυξέλλες, επίσης, ο ύπατος εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ προανήγγειλε ενεργοποίηση του ήδη συμφωνηθέντος πακέτου κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

Καταδικάζει η Δύση

Έντονες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις της Ευρώπης στο διάγγελμα Πούτιν και την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ από τη Ρωσία. Η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν κατήγγειλε «κατάφωρη παραβίαση του δικαίου, της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας και των συμφωνιών του Μινσκ».

«Η Ε.Ε. και οι εταίροι της θα αντιδράσουν με ενότητα, σταθερότητα και αποφασιστικότητα σε αλληλεγγύη με την Ουκρανία» τόνισε.

Για «κακό οιωνό» μίλησε και ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, τονίζοντας: «Η αναγνώριση είναι αντίθετη με το διεθνές δίκαιο. Είναι κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της Ουκρανίας, είναι αποκήρυξη των συμφωνιών του Μινσκ». Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, καταδίκασε την απόφαση της Ρωσίας να επεκτείνει την αναγνώριση της αυτοαποκαλούμενης «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ» και της «Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ».

Από νωρίς το πρωί

Το πολεμικό κλίμα είχε ενταθεί από νωρίς χθες, με την ανακοίνωση της Μόσχας ότι τα ξημερώματα σημειώθηκε η πρώτη μάχη μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών στρατιωτών επί ρωσικού εδάφους, στο Ροστόφ. Σύμφωνα με τη Μόσχα, η οποία δημοσίευσε και σχετικό βίντεο, έπεσαν νεκροί 5 Ουκρανοί στρατιώτες οι οποίοι μπήκαν στη ρωσική επικράτεια ως «δολιοφθορείς». Το Κίεβο απέρριψε και τους ρωσικούς ισχυρισμούς και το βίντεο ως fake news, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για προβοκάτσια - ότι επρόκειτο δηλαδή για εικόνες ρωσόφωνων αυτονομιστών που επιτίθενται σε περιοχές του Ντονμπάς, προκειμένου να δημιουργήσουν «κλίμα» υπέρ ρωσικής εισβολής.

«Παγωμένη» υποδοχή επιφύλαξε το Κρεμλίνο και στην πρόταση Μακρόν για σύνοδο κορυφής Μπάιντεν - Πούτιν. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δεν απέκλεισε τη διεξαγωγή της, είπε όμως πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια για συνάντηση Πούτιν - Μπάιντεν. Πρόσθεσε, πάντως, ότι εάν παραστεί ανάγκη μπορεί να υπάρξει επικοινωνία είτε διά ζώσης είτε τηλεφωνικά.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο της γαλλικής προεδρίας, ο Τζο Μπάιντεν ζήτησε από τον Εμανουέλ Μακρόν να προτείνει στον Βλαντιμίρ Πούτιν συνάντηση των δύο ηγετών. Ο Λευκός Οίκος έθεσε ως προϋπόθεση για τη συνάντηση να μην εισβάλει η Ρωσία στην Ουκρανία και η πρόταση συζητήθηκε στη διπλή τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν την Κυριακή ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Εμανουέλ Μακρόν.

«Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει ξεκαθαρίσει ότι είναι έτοιμος να συναντήσει τον πρόεδρο Πούτιν οποιαδήποτε στιγμή, σε oποιοδήποτε πλαίσιο, εάν αυτό βοηθήσει στην αποτροπή του πολέμου» δήλωσε από την πλευρά του ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, πριν από το διάγγελμα προς τον ρωσικό λαό, είχε ενημερώσει τηλεφωνικά για την απόφαση αναγνώρισης του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς και τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. Λίγη ώρα νωρίτερα είχε επιβεβαιωθεί και η συνάντηση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ με τον Άντονι Μπλίνκεν μεθαύριο, Πέμπτη, στη Γενεύη, μετά τις ραγδαίες βραδινές εξελίξεις ωστόσο τα πάντα πλέον τελούν υπό αίρεση.

Ποιες είναι οι αποσχισθείσες περιοχές;

Οι ελεγχόμενες από φιλορώσους αυτονομιστές περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ -γνωστές συνολικά ως Ντονμπάς- αποσχίστηκαν από τη διοίκηση της ουκρανικής κυβέρνησης το 2014 και αυτοανακηρύχθηκαν ανεξάρτητες «Λαϊκές Δημοκρατίες», μέχρι σήμερα μη αναγνωρισμένες από άλλη χώρα. Έκτοτε η Ουκρανία αναφέρει ότι περίπου 15.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί σε συγκρούσεις στις δύο περιοχές. Η Ρωσία αρνείται ότι είχε οποιονδήποτε ρόλο στη σύρραξη, αλλά φέρεται να στήριξε τους αυτονομιστές με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων, με κρυφή στρατιωτική υποστήριξη, οικονομική βοήθεια, προμήθεια εμβολίων κατά της Covid-19 και έκδοση ρωσικών διαβατηρίων για τους περίπου 800.000 κατοίκους.

https://www.naftemporiki.gr/

«Τρελοί επιστήμονες»: Πώς εμπλέκονται με ιστορίες συνωμοσίας και πώς ξεκλειδώνουμε τα μυστικά τους

«Τρελοί επιστήμονες»: Πώς εμπλέκονται με ιστορίες συνωμοσίας και πώς ξεκλειδώνουμε τα μυστικά τους

Πόσο καλός είναι πραγματικά ο Καθηγητής μου; Πόσο γνώστης του αντικειμένου είναι ο Καθηγητής που μας μιλάει στα τηλεοπτικά παράθυρα για μία σοβαρή κρίση, όπως για παράδειγμα η πανδημία του κορονοϊού; Τι είναι αυτό που κάνει προσιτό έναν Καθηγητή; Ποιος είναι ο χαρακτήρας του "τρελού Καθηγητή"; Τι σκέφεται ο Καθηγητής για τους μαθητές; Τι σκέφτονται οι μαθητές για αυτόν και πως τον επιλέγουν για τις σπουδές τους στα ανοικτά πανεπιστήμια; Υπάρχουν οι "τρελοί Καθηγητές" και τι κρύβεται πίσω από τον άτυπο τίτλο που συνοδεύει έναν εκκεντρικό Καθηγητή; Πόσο αληθινά είναι τα κινηματογραφικά - συνήθως - σενάρια που τον θέλουν να εμπλέκεται πίσω από ιστορίες συνομωσίας όπως για παράδειγμα της πανδημίας του covid;

Σε αυτά και σε άλλα πολλά ερωτήματα που μας έρχονται στο μυαλό αλλά δεν θα έχουμε ποτέ την ευκαιρία να ρωτήσουμε ευθέως απαντάει στο ethnos.gr ο Καθηγητής Δημήτρης Παπούλης του τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών στο βιβλίο του Ακαδημαϊκά Μυστικά: Φωτίζει όλα αυτά που οι Καθηγητές Πανεπιστημίου δεν λένε στους φοιτητές τους και το αντίθετο. Είναι ο καλύτερος οδηγός για να αποκωδικοποιήσεις τον κόσμο των Καθηγητών και των Δασκάλων και είναι δημοσιευμένο σε μορφή ebook στην Amazon.(Academic Secrets: What University professors do not say to our Students or a guide to decode your Teachers).

καθηγητής Πανεπιστημίου

Ποιος γίνεται Ακαδημαϊκός και ποιος ερευνητής;

Ποιος γίνεται Ακαδημαϊκός; Οι καλύτεροι των αντικείμενων τους γίνονται Ακαδημαϊκοί (Καθηγητές) ή επιλέγουν να κινηθούν στην ελεύθερη αγορά;

"Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε με βάση ποια κριτήρια επιλέγουν εργασία οι καλύτεροι στον τομέα τους. Ένα από τα πιο σημαντικά κριτήρια, είναι οι απολαβές. Επομένως, στους τομείς που στην ελεύθερη αγορά υπάρχουν ευκαιρίες εργασίας με πολύ υψηλότερους μισθούς από τους καθηγητές πανεπιστημίου, είναι λογικό να περιμένουμε ότι οι περισσότεροι από τους καλύτερους θα επιλέξουν την ελεύθερη αγορά. Το ίδιο ισχύει και όταν μπορούν να δημιουργήσουν τη δική τους επιτυχημένη επιχείρηση. Βέβαια, πολύς κόσμος για να επιλέξει δουλειά δεν έχει ως σημαντικότερο κριτήριο το εισόδημα. Για παράδειγμα, υπάρχουν ερευνητές που αγαπούν την έρευνα και θα επιλέξουν μια ακαδημαϊκή θέση στην οποία θα μπορούν να κάνουν αυτό που αγαπούν παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν πολύ περισσότερα χρήματα στην ελεύθερη αγορά. Άλλοι που αγαπούν τη διδασκαλία (περισσότερο από την έρευνα) θα προτιμήσουν μια ακαδημαϊκή καριέρα παρά μια καλύτερα αμειβόμενη δουλειά στην ελεύθερη αγορά. Υπάρχουν και άλλα κριτήρια που αναλύονται διεξοδικά στο βιβλίο ", λέει στο ethnos.gr ο Καθηγητής Δημήτρης Παπούλης.

Πανεπιστήμιο Εξωτερικού

Ο μύθος του καθηγητή που βάζει θέματα... "παλούκια"

Υπάρχει ο μύθος του αυστηρού Καθηγητή που θέλει να βάζει δύσκολα στο μάθημα του. Οπως εξηγεί ο Δημήτρης Παπούλης οι φοιτητές μπορούν να επηρεάσουν το βαθμό δυσκολίας ενός μαθήματος:  "Πολλοί φοιτητές πιστεύουν ότι ορισμένα μαθήματα είναι δύσκολα και απαιτητικά, ενώ άλλα όχι, ή τουλάχιστον όχι τόσο πολύ, λόγω της φύσης αυτών των μαθημάτων. Με άλλα λόγια, πιστεύουν ότι είναι δύσκολα λόγω του εκτεταμένου κειμένου καθώς και του «δύσκολου» αντικειμένου. Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν ισχύει. Αντίθετα, εξαρτάται από το τι αποφασίζει ο καθηγητής ως μαθησιακό αποτέλεσμα, δηλαδή τις ελάχιστες δεξιότητες, προσόντα και γνώσεις που πρέπει να έχουν οι φοιτητές στο τέλος του εξαμήνου. Ως αποτέλεσμα, τα ίδια μαθήματα σε διαφορετικά πανεπιστήμια (ή τμήματα) έχουν διαφορετικές απαιτήσεις. Επιπλέον, διαφορετικά μαθήματα που διδάσκει ο ίδιος καθηγητής στο ίδιο τμήμα μπορεί να είναι εξίσου απαιτητικά ή ένα θα μπορεί να είναι πολύ πιο απαιτητικό από ένα άλλο. Ένας έμπειρος ή ταλαντούχος καθηγητής μπορεί εύκολα να καταλάβει μετά από μία ή δύο διαλέξεις ποιο είναι πάνω κάτω το επίπεδο των φοιτητών. Το επόμενο βήμα είναι να αποφασίσει πόσο δύσκολο και απαιτητικό θα πρέπει να είναι το μάθημα. Εάν το μάθημα είναι πιο απαιτητικό, θα υπάρχουν αρκετοί φοιτητές που θα τους αρέσει το μάθημα ή θα μπορούν να παρακολουθήσουν και άλλοι που δεν θα μπορούν. Από την άλλη πλευρά, εάν ο καθηγητής διδάξει το ελάχιστο, περισσότεροι φοιτητές θα καταλάβουν, αλλά οι φοιτητές με υψηλότερες δυνατότητες θα βαρεθούν και τελικά θα χάσουν το ενδιαφέρον τους για το μάθημα".

Βιβλίο - Δημήτρης Παπούλης

Πως επιλέγουν οι καθηγητές τις ερωτήσεις

Μυστήριο για τους πολλούς αποτελεί το πως οι καθηγητές επιλέγουν τις ερωτήσεις που κάνουν στους μαθητές στις εξετάσεις: "Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι Καθηγητές επιλέγουν τις ερωτήσεις για τις εξετάσεις οι οποίοι αναλύονται στο Βιβλίο. Είναι σημαντικό οι φοιτητές να καταλάβουν πως κάθε καθηγητής επιλέγει ερωτήσεις για τις εξετάσεις ειδικά στην περίπτωση που η επιλογή δεν γίνεται με τον σωστό τρόπο. Ο σωστός τρόπος είναι ερωτήσεις από όλα τα κεφάλαια με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας (δηλαδή να υπάρχουν και σχετικά εύκολες και δυσκολότερες ερωτήσεις)".

Τι δείχνει το ντύσιμο του καθηγητή

Το εκκεντρικό ντύσιμο ή ένα ατημέλητο χτένισμα είναι κάτι που προσδιορίζει τον τρελό επιστήμονα;
"Πολλοί καθηγητές μέσα από το ντύσιμο τους θέλουν να δείξουν το status τους. Αυτό ενδέχεται να διαφέρει από χώρα σε χώρα και η κουλτούρα παίζει ρόλο. Από το ντύσιμο του Καθηγητή μπορούμε να καταλάβουμε πολλά. Αν δεν έχει στιλ το πιθανότερο είναι πως πρόκειται για εργασιομανή Καθηγητή που δεν ενδιαφέρεται για την εμφάνιση του. Αν ντύνεται ακραία συντηρητικά θέλει να δημιουργήσει μεγάλη απόσταση από τους φοιτητές. Αν ντύνεται σαν τους νέους θέλει να μειώσει την απόσταση από τους φοιτητές τους. Αν ντύνεται ακραία νεανικά, για παράδειγμα με σκισμένο τζιν κλπ τότε είναι ανησυχητικό σημάδι".

Καθηγήτρια

Ο τρελός επιστήμονας έχει προβλήματα επικοινωνίας 

Πολλές φορές έχουμε δει εκκεντρικούς Καθηγητές είτε από το ντύσιμο, είτε από το παρουσιαστικό και κυρίως από τον τρόπο που διατυπώνουν τις απόψεις τους δίνοντας την αίσθηση πως ξέρουν πράγματα που οι άλλοι δεν θα μάθουν ποτέ και δεν πρέπει να μάθουν γιατί θα αποκαλυφθούν θεωρίες συνομωσίας. Πόσο μακριά είμαστε από αυτή την αντίληψη;

"Ο τρελός καθηγητής (ή τρελός επιστήμονας) είναι ένας χαρακτήρας της ποπ κουλτούρας που συναντάμε σε βιβλία και ταινίες (π.χ. Φρανκενστάιν, ο Αόρατος Ανθρωπος κλπ). Ο τρελός επιστήμονας έχει έναν συνδυασμό ασυνήθιστων ή ανησυχητικών χαρακτηριστικών προσωπικότητας και συνήθως εκτελεί φιλόδοξα, περίεργα ή και ταμπού πειράματα. Συνήθως ο τρελός επιστήμονας είναι πολύ ευφυής ή ιδιοφυής και έχει προβλήματα επικοινωνίας ή ακόμα και αντικοινωνική συμπεριφορά. Το τελευταίο, μεταξύ άλλων, δημιουργεί μια σημαντική παρεξήγηση: ένας ερευνητής ή ένας επιστήμονας που είναι ιδιοφυΐα είναι πιθανότατα περίεργος.

Φοιτητές - Πανεπιστήμιο

Η άγνοια των πολλών δημιουργεί λάθος θεωρίες

Επομένως έτσι οδεύουμε σε πλάνη σχετικά με τον ποιον πρέπει να πιστέψουμε: "Ένα σημαντικό πρόβλημα με αυτό το στερεότυπο είναι ότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι αληθινές ιδιοφυΐες είναι μερικά από τα περίεργα πρόσωπα που η επιστημονική κοινότητα και οι αξιοσέβαστοι καθηγητές δεν αποδέχονται ούτε λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. Αντίθετα, πιστεύουν ότι οι αξιοσέβαστοι καθηγητές είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι χωρίς φαντασία που πιθανώς το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι θέσεις και η φήμη τους ή ακόμα και το πώς να βγάλουν περισσότερα χρήματα. Το κύριο πρόβλημα δεν είναι ότι αυτό είναι ψευδές (που προφανώς είναι), αλλά ότι κάνει τους ανθρώπους να αμφιβάλλουν για επιστημονικές ανακαλύψεις, αποδείξεις και γνωστά πράγματα π.χ. ότι η γη είναι σφαιρική και όχι επίπεδη. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν πιο εύκολο να πιστέψουν κάποια «θεωρία» από έναν μη ειδικό παρά από έναν κορυφαίο επιστήμονα. Έτσι πολλές θεωρίες ή «θεωρίες» έχουν προταθεί ειδικά τα τελευταία χρόνια και διαδίδονται εύκολα και γρήγορα λόγω του διαδικτύου".

Μειώνουν τους καθηγητές για να αισθάνονται καλύτερα

Προφανώς λοιπόν η άγνοια μας είναι αυτή που κατά βάθος ευθύνεται για τη δημιουργία θεωριών συνομωσίας όπως συνέβη κατά κόρον την περίοδο της πανδημίας του covid: "Η πεποίθηση ότι οι διακεκριμένοι καθηγητές δεν είναι πολύ έξυπνοι αλλά αντίθετα είναι συντηρητικοί άνθρωποι με λίγες γνώσεις και χωρίς φαντασία είναι κάτι που μπορεί να κάνει πολλούς ανθρώπους να αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους. Επιπλέον, η σκέψη ότι κάποιος μη ειδικός μπορεί να είναι πιο καινοτόμος και ιδιοφυής, παρά την έλλειψη της κατάλληλης εκπαίδευσης είναι ακόμα πιο ελκυστική και μπορεί να κάνει πολλούς ανθρώπους να αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους. Έτσι, πιστεύουν ότι μπορούν να έχουν άποψη για ένα θέμα όπως η πανδημία Covid-19, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν καν πτυχίο Φαρμακευτικής ή Ιατρικής. Ωστόσο, ένα πτυχίο δεν θα τους έκανε ειδικούς".

Φοιτητές - Πανεπιστήμιο

Το παράδειγμα του Νέου Βουτζά

"Για να δείξω πόσο περίεργες είναι αυτές οι προσεγγίσεις, θα παρουσιάσω παραδείγματα. Εάν ένα άτομο πάσχει από καρδιαγγειακή νόσο, δεν πρέπει να πάει σε οποιοδήποτε γιατρό αλλά σε καρδιολόγο. Σε περίπτωση που χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, ένας καρδιοχειρουργός θα πρέπει να κάνει αυτήν την επέμβαση και όχι οποιοσδήποτε χειρουργός. Όλοι οι άλλοι γιατροί δεν είναι εκπαιδευμένοι και δεν έχουν τις γνώσεις για τέτοιου είδους επεμβάσεις. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν και στο χώρο της Γεωλογίας όπως η πρόσφατη καταστροφή κατοικιών στο Νέο Βουτζά όπου η παρουσία μελέτης από ειδικό γεωλόγο θα μπορούσε να την είχε προβλέψει-αποτρέψει".

Τα σκοτεινά κίνητρα του τρελού επιστήμονα

"Το ίδιο ισχύει σε κάθε επιστημονικό πεδίο. Εάν ένα άτομο δεν έχει τις συγκεκριμένες σπουδές και εκπαίδευση, δεν είναι σε θέση να αναλύσει τα δεδομένα και να τα κρίνει. Η δύναμη του στερεότυπου του τρελού επιστήμονα είναι πως ό,τι και να λέει ένας ειδικός δεν σημαίνει τίποτα για αυτούς (που πιστεύουν το στερεότυπο). Στο μυαλό τους ο ειδικός μπορεί εύκολα να κάνει λάθος ή να έχει άλλα κίνητρα και οι «θεωρίες» ενός μη ειδικού μπορεί στο τέλος να επιβεβαιωθούν θριαμβευτικά. Αυτή η σκέψη είναι πολύ ικανοποιητική, είναι ένα είδος ονείρου που έγινε πραγματικότητα. Είναι ο «θρίαμβος» της νοημοσύνης ενός ανθρώπου παρ’ όλες τις δυσκολίες, τα προβλήματα, την έλλειψη σωστής εκπαίδευσης και φυσικά την έλλειψη πειραμάτων. Κατά τη γνώμη μου αυτή η ικανοποίηση είναι τόσο σημαντική για κάποιους ανθρώπους που ξεπερνά κάθε εμπόδιο. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχουν δεδομένα, επιστημονικά στοιχεία και αποδείξεις που θα μπορούσαν να τους αλλάξουν άποψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι προτιμούν να ρισκάρουν τη ζωή τους παρά να αποδεχτούν τα επιστημονικά στοιχεία. Ως αποτέλεσμα, δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα που να μπορεί να τους πείσει και οποιαδήποτε κουβέντα είναι μάλλον άσκοπη".

εξεταστική Πανεπιστήμια ΑΕΙ

Γιατί ένας καθηγητής θέλει να πετύχουν οι μαθητές του

Πολλοί μαθητές αλλά και γονείς πιστεύουν πως οι οι καθηγητές χαίρονται όταν οι φοιτητές τους αποτυγχάνουν στις εξετάσεις, όμως και αυτό είναι ένας μύθος που καταρρίπτεται σύμφωνα με τον Δημήτρη Παπούλη: "Αυτή είναι μια ερώτηση που πολλοί φοιτητές θα ήθελαν αλλά δεν έχουν το θάρρος να κάνουν στους καθηγητές τους. Αν κάποιοι καθηγητές χαίρονται όταν οι φοιτητές αποτυγχάνουν, τότε είναι προβληματικές προσωπικότητες. Δεν θα έπρεπε να έχουν θέση σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο. Οι καθηγητές έχουν πολλούς λόγους να πετύχουν οι φοιτητές τους. Οι πιο σημαντικοί λόγοι είναι:

1. Ένας καλός δάσκαλος είναι αυτός που κάνει τους περισσότερους φοιτητές να κατανοήσουν το μάθημα. Επομένως, αν πολλοί φοιτητές αποτυγχάνουν, είναι αποτυχία του δασκάλου.
2. Μια παράμετρος αξιολόγησης της διδακτικής ικανότητας των καθηγητών είναι το ποσοστό των φοιτητών που περνούν τις εξετάσεις.
3. Ένας φοιτητής που αποτυγχάνει στις εξετάσεις θα πρέπει να επανεξεταστεί. Αυτό σημαίνει ότι ο καθηγητής θα αφιερώσει περισσότερο χρόνο για τη διόρθωση των γραπτών.
4. Όσο πιο δύσκολο είναι το μάθημα και όσο περισσότεροι φοιτητές αποτυγχάνουν στο μάθημα σημαίνει ότι περισσότεροι φοιτητές θα αντιπαθούν τον καθηγητή.
5. Είναι φυσιολογικό οι καθηγητές να χαίρονται όταν αυτό που διδάσκουν γίνεται κατανοητό από τους φοιτητές. Η καλύτερη απόδειξη ότι κατάλαβαν οι φοιτητές τι δίδασκε ένας καθηγητής είναι όταν πολλοί από αυτούς επιτυγχάνουν στις εξετάσεις και με υψηλούς βαθμούς.
6. Σε έναν καθηγητή χωρίς έλλειψη ενσυναίσθησης δεν αρέσει όταν οι μαθητές είναι λυπημένοι επειδή αποτυγχάνουν.

https://www.ethnos.gr/

Στρατηγός Κούσαντας στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ: Η αναγνώριση επιτρέπει στην Μόσχα να χρησιμοποιήσει ως προάσπιση των περιοχών αυτών ρωσικές δυνάμεις

 Στρατηγός Κούσαντας στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ: 

Η αναγνώριση επιτρέπει στην Μόσχα να χρησιμοποιήσει ως προάσπιση των περιοχών αυτών ρωσικές δυνάμεις

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ

"Η κατάσταση διαφαίνεται να είναι η ίδια με την εισβολή στην Γεωργία και την κατάληψη της Νότιας Οσσετίας και της Αμπχαζίας το 2008 όπως και με την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014" εκτιμάει

Το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ με αφορμή όσα διαδραματίστηκαν από χθες το απόγευμα με το διάγγελμα Πούτιν και την υπογραφή από τον Ρώσο πρόεδρο διατάγματος για την ανεξαρτησία Ντονιέτσκ-Λουγκάνσκ απευθύνθηκε στον αντιστράτηγο ε.α. Κωνσταντίνο Κούσαντα προκειμένου να αποκρυπτογραφήσει τα νέα δεδομένα. 

Σημειωτέον πως ο κ. Κούσαντας έχει υπηρετήσει στο ΝATOϊκό Στρατηγείο Ταχείας Επεμβάσεως στην Ισπανία – Βαλένθια ως Βοηθός Επιτελάρχη στο βαθμό του Ταξίαρχου και είναι κάτοχος δύο Masters στη Διεθνή Ασφάλεια (Plymouth) και στις Διεθνείς Σχέσεις (Brussels).

Μιλώντας αποκλειστικά στην ιστοσελίδα μας ανέφερε: 

Αυτό που επιβεβαίωσε στο διάγγελμά του ο Πούτιν είναι ότι θεωρεί την Ανατολική Ουκρανία (Ντονπάς) αναπόσπαστο μέρος της Ρωσικής ιστορίας και του πολιτισμού της και ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ ανατολικότερα θεωρείται κόκκινη γραμμή για την Ρωσική Ομοσπονδία.

Η αναγνώριση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ από την Ρωσική Ομοσπονδία, της επιτρέπει να χρησιμοποιήσει ως προάσπιση των περιοχών αυτών ρωσικές δυνάμεις προκειμένου να αντιμετωπίσουν Ουκρανικές δυνάμεις εάν χρειαστεί αργότερα.

Η κατάσταση διαφαίνεται να είναι η ίδια με την εισβολή στην Γεωργία και την κατάληψη της Νότιας Οσσετίας και της Αμπχαζίας το 2008 όπως και με την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014. Εκτιμάται ότι θα ακολουθηθεί η ίδια πρακτική στα κράτη του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ με την προσπάθεια δημιουργίας δημοψηφίσματος στα κράτη αυτά αργότερα.

Οι εξελίξεις αυτές είναι ιδιαίτερα κρίσιμες και θα υπάρξει γενικότερη διπλωματική και πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ της Δύσης και της Ρωσικής Ομοσπονδίας άμεσα κυρίως με περισσότερες κυρώσεις από ΕΕ και ΗΠΑ, αφού η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Υπενθυμίζεται ότι υπήρχαν ήδη κυρώσεις στην Ρωσική Ομοσπονδία από την ΕΕ από το 2014 μέχρι τον Ιούλιο του 2022 λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας.

Επιπλέον σημαντικό στοιχείο είναι ότι η Ρωσία είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με δικαίωμα veto! 

https://www.pentapostagma.gr/

Πώς να φροντίσετε την ψυχική σας υγεία στην εργασία

 

Πώς να φροντίσετε την ψυχική σας υγεία στην εργασία από Kally Το θέμα της ψυχικής υγείας στην εργασία είναι ένα ουσιαστικό θέμα για τις εταιρείες σε όλο τον κόσμο για να αντιμετωπίσουν και να βοηθήσουν τους υπαλλήλους τους με τα προβλήματα ψυχικής τους υγείας. Τώρα προωθούν διάφορα προγράμματα που θα βοηθήσουν στην επίτευξη ισορροπίας επαγγελματικής και προσωπικής ζωής για τους εργαζόμενους και θα τους δίνουν τακτικά διαλείμματα για την ψυχική τους υγεία. Αν και αυτά τα προγράμματα είναι χρήσιμα, είναι σημαντικό και εμείς οι εργαζόμενοι να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να φροντίσουμε την ψυχική μας υγεία για να τη συμπληρώσουμε. Για να σας βοηθήσουμε να ξεκινήσετε, ακολουθούν μερικές εξαιρετικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να φροντίσετε την ψυχική σας υγεία στην εργασία και εκτός αυτής: Ζητήστε βοήθεια εάν το νιώθετε ήδη Το πρώτο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να φροντίσετε την ψυχική σας υγεία είναι να ζητήσετε επαγγελματική βοήθεια ή βοήθεια από τους αγαπημένους σας εάν αρχίζετε να αισθάνεστε άγχος ή κατάθλιψη. Λαμβάνοντας βοήθεια, μπορείτε να λάβετε την υποστήριξη που χρειάζεστε για να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα ψυχικής σας υγείας. Αναγνωρίστε τα σημάδια των προβλημάτων ψυχικής υγείας Εκτός από τη λήψη βοήθειας, θα πρέπει επίσης να μάθετε τα σημάδια που υποδεικνύουν καταστάσεις ψυχικής υγείας. Ενώ το να έχεις ρεπό είναι εντάξει κάθε τόσο, θα υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι είναι κάτι περισσότερο από μια κακή μέρα. Όταν μπορείτε να γνωρίζετε τα σημεία και τα συμπτώματα, μπορεί να σας βοηθήσει να τα καταπολεμήσετε. Μίλα σε κάποιον Μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπίσετε μόνοι σας τα συναισθήματά σας και αν δεν είστε προσεκτικοί ή δεν είστε σε θέση να το αντιμετωπίσετε, μπορεί να επηρεάσει τελικά την ψυχική σας υγεία. Αν και μπορεί να είναι δύσκολο και ενοχλητικό να μιλήσετε για αυτό που σας ενοχλεί, μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε αυτά τα συναισθήματα με την υποστήριξή τους και να βρείτε τις καλύτερες θεραπείες για αυτά. Να είσαι δραστήριος Λένε ότι αν είσαι σωματικά δραστήριος και υγιής, μπορεί να κάνει θαύματα για την ψυχική σου υγεία. Για παράδειγμα, εάν κάνετε τακτική άσκηση, μπορείτε να διαχειριστείτε καλύτερα το άγχος σας και να βελτιώσετε τη συνολική σας διάθεση. Φροντίστε να αφήσετε λίγο χρόνο για σωματικές δραστηριότητες μεταξύ των αγχωτικών εργασιών για να σας βοηθήσουν να νιώσετε καλύτερα. Φάτε και πίνετε σωστά Οι ειδικοί λένε συνεχώς ότι η άσκηση πρέπει να συνδυάζεται με τη σωστή διατροφή για να έχει πιο θετικά αποτελέσματα. Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι ορισμένες τροφές μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ευημερίας κάποιου. Ελέγξτε την τρέχουσα διατροφή σας και προσαρμόστε την ώστε να περιλαμβάνει υγιεινά τρόφιμα που μπορούν να σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τη διάθεσή σας. Θα πρέπει επίσης να μειώσετε την κατανάλωση αλκοόλ επειδή μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να επηρεάσει την ψυχική σας υγεία όσο περισσότερο πίνετε. Κάντε ένα διάλειμμα και φροντίστε τις ανάγκες σας Θα πρέπει να κάνετε ένα διάλειμμα όταν αισθάνεστε ότι σας πιάνει και βρίσκετε το κέντρο σας. Μπορείτε να το κάνετε κάνοντας ένα σύντομο διάλειμμα ή ακόμα και ζητώντας μια μέρα άδεια. Εάν δεν μπορείτε να κάνετε παρατεταμένες διακοπές, μπορείτε να κάνετε ένα διάλειμμα αποσυνδεόμενοι μετά τη δουλειά και μην αφήσετε να πλημμυρίσει στην προσωπική σας ζωή. Αν θέλουμε να προστατεύσουμε την ψυχική μας υγεία στην εργασία και να τη φροντίζουμε σωστά, πρέπει να γνωρίζουμε τα πράγματα που μπορούν να υποφέρουν από την ψυχική μας υγεία. Μόλις εντοπίσουμε αυτά τα προβλήματα, θα μπορέσουμε να τα καταπολεμήσουμε με καλές συνήθειες και επαγγελματική υποστήριξη. Μπορεί να είναι ένα δύσκολο ταξίδι, αλλά αν αφιερώσετε χρόνο και προσπάθεια για να ελέγξετε την ψυχική σας υγεία, θα μπορέσετε να έχετε μια ισορροπημένη νοοτροπία που θα σας βοηθήσει να παραμείνετε θετικοί. https://middleme.net/