4-5 ντομάτες ώριμες τριμμένες στον τρίφτη ή έτοιμη τριμμένη ντομάτα
αλάτι – πιπέρι
λίγο ξύδι
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τις μπάμιες από το κοτσάνι τους περιμετρικά γύρω απ’ αυτό, με προσοχή ώστε να μην τις κόψουμε βαθιά. Τις πλένουμε, τις αφήνουμε να στραγγίσουν σε ένα τρυπητό και στη συνέχεια σε ένα μπολ τις περιχύνουμε με λίγο ξύδι, αφήνοντάς τες για 1 ώρα περίπου.
Σε μια κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά, προσθέτουμε ελαιόλαδο, το κρεμμύδι και ανακατεύουμε για 2-3 λεπτά. Βάζουμε στη συνέχεια τις μπάμιες και ανακατεύουμε ελαφρά και με προσοχή για 2-3 λεπτά το πολύ (η μπάμια δεν θέλει πολύ ανακάτεμα γιατί αλλοιώνεται εύκολα).
Αδειάζουμε τις μπάμιες σε ένα ταψάκι (ή σε γάστρα αν έχουμε), προσθέτουμε τη ντομάτα, τον ψιλοκομμένο μαϊντανό, αλάτι, πιπέρι λίγο νερό (1 ποτήρι μεγάλο περίπου) και λίγο ελαιόλαδο ακόμη. Στην πορεία ελέγχουμε αν χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο νερό αν τυχόν παρατηρήσουμε ότι έχει σωθεί, πριν το φαγητό μας γίνει.
Ψήνουμε στους 180-200 βαθμούς για τουλάχιστον 1 ώρα, ελέγχοντας πάντα γιατί το ψήσιμο κάθε φαγητού εξαρτάται και από το φούρνο που διαθέτουμε.
Το φαγητό πρέπει να μείνει στο τέλος μόνο με τη σάλτσα και το λάδι του και καλά είναι να το ξεροψήσουμε λίγο, καθώς αποκτά μια πολύ ιδιαίτερη γεύση…
** Το φαγητό μας γίνεται το ίδιο ωραίο και νόστιμο και στην κατσαρόλα πιο γρήγορα, αλλά χρειάζεται λίγο περισσότερο νερό.
** Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κατεψυγμένες μπάμιες που δεν χρειάζονται καθάρισμα και επειδή τις βάζουμε κατευθείαν στο ταψί ή στην κατσαρόλα, ρίχνουμε το ξύδι (2 κουταλιές μεγάλες περίπου) στο ψήσιμο ή στο βράσιμο αντίστοιχα.
«Ο εθνικός ιστορικός ιστότοπος Fort Langley, συνήθως συντομευμένος σε Fort Langley, είναι ένας πρώην εμπορικός σταθμός γούνας της εταιρείας Hudson's Bay στην κοινότητα του Fort Langley του Langley, British Columbia, Καναδάς. Ο εθνικός ιστορικός χώρος βρίσκεται πάνω από τις όχθες του καναλιού Bedford απέναντι από το νησί McMillan. »—— Wikipedia
Είχαμε λίγες ώρες για να περάσουμε σε αυτό το μουσείο. Υπήρχαν κυρίως ανακατασκευασμένα σπίτια από το παρελθόν και ένα αρχικό στο χώρο. Οι οθόνες μας έδειξαν πώς οι άνθρωποι και οι ιθαγενείς ζούσαν μέσα σε αυτό το φρούριο στους μεθοριακούς χρόνους. Το Fort Langley πήρε το όνομά του από τον Thomas Langley, διευθυντή της Hudson's Bay Company το 1827.
Την ημέρα που ήμουν εκεί, έγιναν δύο ενδιαφέρουσες διαδηλώσεις. Το ένα ήταν το σιδηρουργείο και το άλλο ήταν το χρυσό τηγάνι. Επισκέφθηκα πρώτα την επίδειξη χρυσού και βρήκα μερικά «χρυσά ψήγματα»! Αυτά ήταν επιχρυσωμένα κομμάτια που άφησε το μουσείο για τους επισκέπτες να τα πάνε και να τα πάρουν σπίτι!
Στη συνέχεια, είδα τον σιδερά να μετατρέπει ένα κομμάτι σιδερένια ράβδο σε κηροπήγιο. Αυτός ο σιδηρουργός στη συνέχεια αντάλλαξε τα "χρυσά" μας με σιδερένια άγκιστρα. Μου άρεσε πολύ η επίσκεψή μου σε αυτό το εκπαιδευτικό μουσείο.
Αν επισκεφθείτε ποτέ τη Βρετανική Κολούμπια, Καναδάς, θα πρέπει να επισκεφτείτε αυτό το μουσείο!
Πώς επηρεάζει η Σελήνη τον καιρό στη Γη - Εκτενές άρθρο του BBC μιλά για αύξηση πλημμυρών το 2030
Ζωή Ψαρρά
Η NASA ισχυρίζεται ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής, σε συνδυασμό με την επίδραση του σεληνιακού κομβικού κύκλου, θα προκαλέσει δραματική αύξηση του αριθμού των πλημμυρών από παλίρροιες κατά τη δεκαετία του 2030
«Ωχρό το φως της Σελήνης; Θα βρέξει. Κόκκινο το φως της Σελήνης; Θα φυσά. Λευκή η Σελήνη; Ο καιρός θα είναι καλός, δεν θα βρέχει ούτε θα φυσάει, ούτε θα χιονίζει»...
Απο αρχαιοτάτων χρόνων, πολλές γενιές πριν, ο άνθρωπος παρακολουθούσε το Φεγγάρι για να «διαβάσει» τα σημάδια και την εξέλιξη του καιρού.
Εκτενές ρεπορτάζ του βρετανικού «BBC» προσπαθεί να αναλύσει πώς επηρεάζει η Σελήνη τον καιρό στη Γη, ξεκινώντας το άρθρο με τη δημιουργία της.
Μάλιστα, από το δημοσίευμα προκύπτει, μεταξύ άλλων, το σημαντικό στοιχείο ότι η NASA ισχυρίζεται ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής, σε συνδυασμό με την επίδραση του σεληνιακού κομβικού κύκλου, θα προκαλέσει δραματική αύξηση του αριθμού των πλημμυρών από παλίρροιες κατά τη δεκαετία του 2030.
Αναζητώντας τον τρόπο δημιουργίας της Σελήνης γενικά, λοιπόν, αστρονόμοι βρήκαν ενδείξεις πως προήλθε από τη σύγκρουση ενός μικρού πλανήτη με τη Γη, πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η σύγκρουση ήταν τόσο βίαιη που αυτό το «πλανητικό έμβρυο», με όνομα «Θεία», κατέληξε να ενσωματωθεί στη Γη και το Φεγγάρι.
Δεν είναι πρώτη φορά που επιστήμονες υποστηρίζουν πως η Σελήνη σχηματίσθηκε από μία σύγκρουση στο ηλιακό μας σύστημα. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, οι θεωρίες που είχαν προταθεί πρότειναν ότι η Θεία απέσπασε ένα μικρό τμήμα της Γης, εκτινάσσοντάς το σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, ενώ στη συνέχεια συνέχισε το «ταξίδι» της στο διάστημα.
Το άρθρο του BBC αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, δύο αρχαίοι πλανήτες συγκρούστηκαν και συγχωνεύτηκαν για να δημιουργηθεί η Γη. Κατά τη διάρκεια της κολοσσιαίας αυτής συνάντησης αυτών των δύο πλανητών – της πρωτο-Γης και του πλανήτη Θεία – μια μικρή βραχώδης μάζα αποσπάστηκε και έγινε η Σελήνη.
Η Σελήνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ίδια την ύπαρξή μας, αφού οι σεληνιακοί ρυθμοί είναι ενσωματωμένοι στους κύκλους της ζωής στη Γη. Ωστόσο, οι επιπτώσεις των ενεργειών της Σελήνης στη Γη, δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητές.
Ταλαντευόμενη τροχιά
«Η πιο προφανής επίδραση της Σελήνης στη Γη μπορεί να παρατηρηθεί στις παλίρροιες των ωκεανών. Καθώς η Γη περιστρέφεται σε καθημερινή βάση, η βαρύτητα της Σελήνης έλκει το νερό στην πλησιέστερη πλευρά της Γης προς το μέρος της, δημιουργώντας ένα εξόγκωμα, μια διόγκωση.
Η θάλασσα διογκώνεται και στην απέναντι πλευρά, λόγω της φυγόκεντρης δύναμης που προκαλείται από την περιστροφή της Γης. Η Γη περιστρέφεται κάτω από αυτά τα υδάτινα εξογκώματα, με αποτέλεσμα τις δύο παλίρροιες και τις δύο άμπωτες που βλέπουμε κάθε μέρα».
Το δημοσίευμα συνεχίζει, αναφέροντας:
«Κάθε 18,6 χρόνια η τροχιά της Σελήνης ''ταλαντεύεται'' μεταξύ ενός μέγιστου και ενός ελάχιστου συν ή μείον 5 μοίρες σε σχέση με τον ισημερινό της Γης. Αυτός ο κύκλος, που καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1728, ονομάζεται σεληνιακός κύκλος. Όταν το σεληνιακό επίπεδο γέρνει μακριά από το επίπεδο του ισημερινού, οι παλίρροιες στη Γη είναι πιο ήπιες. Όταν η τροχιά της Σελήνης είναι πιο ευθυγραμμισμένη με τον ισημερινό της Γης, οι παλίρροιες είναι πιο έντονες.
Η NASA,σύμφωνα με το άρθρο, ισχυρίζεται ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής, σε συνδυασμό με την επίδραση του σεληνιακού κομβικού κύκλου, θα προκαλέσει δραματική αύξηση του αριθμού των πλημμυρών από παλίρροιες κατά τη δεκαετία του 2030.
Ο σεληνιακός κύκλος μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα στον άνθρωπο, αλλά να αποτελέσει υπαρξιακή απειλή για την άγρια ζωή στα παράκτια οικοσυστήματα.
Οι παλίρροιες είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει την κίνηση των ωκεάνιων ρευμάτων, τα οποία μετακινούν θερμό ή ψυχρό νερό γύρω από τη Γη. Τα θερμά ωκεάνια ρεύματα φέρνουν θερμότερο και υγρότερο καιρό, ενώ τα ψυχρά φέρνουν ψυχρότερο και ξηρότερο καιρό.
Ένα από τα σημαντικότερα καιρικά φαινόμενα στη Γη μπορεί επίσης να επηρεαστεί από τον σεληνιακό κύκλο. Συνήθως, οι ισχυροί άνεμοι κατά μήκος του ισημερινού, διώχνουν το θερμό επιφανειακό νερό προς τα δυτικά, από τη Νότια Αμερική προς την Ινδονησία και στη θέση του αναδύεται ψυχρότερο νερό.
Κατά τη διάρκεια ενός συμβάντος Ελ Νίνιο, αυτοί οι άνεμοι εξασθενούν ή αντιστρέφονται, επηρεάζοντας τον καιρό σε όλο τον κόσμο. Το θερμό επιφανειακό νερό συσσωρεύεται κοντά στη δυτική ακτή της Νότιας Αμερικής και το ψυχρό νερό παραμένει βαθιά στον ωκεανό. Υγρές περιοχές μπορεί να βιώσουν ξηρασία, ενώ ξηρές περιοχές μπορεί να πλημμυρίσουν από βροχές, προκαλώντας ακόμη και την άνθιση των ερήμων.
«Πάγος, γη και αέρας»
Στην άκρως ενδιαφέρουσα ανάλυση του BBC σημειώνεται ακόμα, ότι «ενώ ο σεληνιακός κύκλος πρόκειται να επιφέρει αξιοσημείωτες αλλαγές τις επόμενες δεκαετίες, σε μικρότερη χρονική κλίμακα η Σελήνη επηρεάζει τη Γη με άλλους, λιγότερο γνωστούς τρόπους.
Συγκεκριμένα, αναφέρει:
«Οι επιστήμονες πιστεύουν πως η Σελήνη επηρεάζει τις πολικές θερμοκρασίες και συμβάλλει στις διακυμάνσεις της έκτασης των πάγων της Αρκτικής. Αν και εδώ, η επιρροή της Σελήνης δεν είναι ο 18,6ετής κύκλος της, αλλά η πιο γνωστή μηνιαία διακύμανση της ποσότητας του φωτός που αντανακλάται από αυτήν καθώς αυξάνεται και μειώνεται. Μετρήσεις από δορυφόρους έχουν δείξει ότι οι πόλοι είναι κατά 0,55 βαθμούς Κελσίου θερμότεροι κατά τη διάρκεια μιας πανσελήνου».
Το νερό και ο πάγος των ωκεανών δεν είναι τα μόνα μέρη του πλανήτη που βιώνουν παλίρροιες. Η Σελήνη έχει επίσης παλιρροιακή επίδραση τόσο στη στερεά γη όσο και στην ατμόσφαιρα. Οι παλίρροιες της Γης είναι παρόμοιες με τις παλίρροιες των ωκεανών. Η ξηρά παραμορφώνεται και διογκώνεται όπως ακριβώς και η θάλασσα και πιστεύεται ότι προκαλεί ηφαιστειακή δραστηριότητα και σεισμούς.
Οι ατμοσφαιρικές παλίρροιες προκαλούν ροές ενέργειας από την ανώτερη στην κατώτερη ατμόσφαιρα και αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση. Οι μεταβολές της ατμοσφαιρικής πίεσης που συνδέονται με τη θέση της Σελήνης, ανιχνεύθηκαν για πρώτη φορά το 1847. Οι βαρυτικές δυνάμεις της Σελήνης προκαλούν εξογκώματα και ταλαντώσεις στη γήινη ατμόσφαιρα, παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται στο νερό.
Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η Σελήνη είναι αυτή που κατέστησε δυνατή τη ζωή εξ αρχής. Η Σελήνη σταθεροποιεί τη Γη καθώς περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της, βοηθώντας μας να έχουμε ένα σταθερό κλίμα. Χωρίς αυτήν, η Γη θα ταλαντευόταν πιο ακανόνιστα. Οι εποχές, οι μέρες και οι νύχτες θα ήταν πολύ διαφορετικές.
Το άρθρο καταλήγει με τη διαπίστωση ότι «Η Σελήνη είναι ο πιο στενός μας σύμμαχος στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος, χωρίς την οποία η Γη θα ήταν ένα πολύ μοναχικό μέρος».
Διανύουμε την περίοδο που τα σταφύλια είναι στα καλύτερά τους.
Τα σταφύλια είναι φρούτο που οι εδικοί συστήνουν για μακροζωία και αποτοξίνωση.
Εκτός από τη μοναδική του γεύση, το σταφύλι αποτελεί ασπίδα προστασίας της υγείας.
Δείτε γιατί:
Έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνες Α, Β, C και κάλιο, ενώ είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες, οι οποίες ευθύνονται για την ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση του.
Θεωρείται εξαιρετικά αποτοξινωτική τροφή, η οποία καταπολεμά την κατακράτηση υγρών και αυξάνει τη διούρηση, βοηθώντας έτσι στην αποβολή των τοξινών.
Ελληνική μελέτη συνδέει την κατανάλωση σταφυλιών (ελληνικές ποικιλίες) με την προστασία από την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Το έλαιο από το κουκούτσι του σταφυλιού μειώνει τη χοληστερίνη και επομένως προστατεύει από τις καρδιαγγειακές παθήσεις.
Το σταφύλι χρησιμοποιείται για εξωτερική χρήση, κυρίως σε αντιγηραντικές θεραπείες προσώπου, σώματος και μαλλιών.
Μύθοι και παραδόσεις από τα αρχαία χρόνια φτάνουν μέχρι τις δικές μας μέρες και αποκτούν επιστημονική χροιά. ΤοLab of Mystery μας φέρνει στη σε σωστό δρόμο σκέψης με τα σύγχρονα δεδομένα !!!
Γιατί το θύμα καταλήγει, αντί να τρέφει συναισθήματα θυμού, να συμπαθεί το θύτη; Ποιο είναι το ψυχολογικό φαινόμενο που το εξηγεί; Ποιες συνθήκες ευνοούν το Σύνδρομο της Στοκχόλμης; Σε ποιες καταστάσεις το συναντάμε;
Ονομαστικά, το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» μας παραπέμπει στη Σουηδία, και αυτό γιατί εκεί αρχικά παρατηρήθηκε το συγκεκριμένο ψυχολογικό φαινόμενο. Το όνομα του συγκεκριμένου συνδρόμου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1973, από τον ψυχίατρο-εγκληματολόγο Nils Bejerot και αφορούσε ένα πραγματικό γεγονός, μια ληστεία σε τράπεζα της Στοκχόλμης στη Σουηδία. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, οι ληστές κράτησαν για έξι μέρες σε ομηρία τους εργαζόμενους της συγκεκριμένης τράπεζας. Το περίεργο της υπόθεσης που εξέπληξε το ευρύ κοινό ήταν ότι οι όμηροι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα ανέπτυξαν θετικά συναισθήματα για τους ληστές. Η θετική συμπεριφορά και η αφοσίωση των ομήρων απέναντι στους ληστές ήταν σε τέτοια έκταση, που αντιστάθηκαν κατά την απελευθέρωσή τους, υπερασπίζοντάς τους. Έφτασαν, δε, στο σημείο να μαζεύουν χρήματα για τη νομική υπεράσπιση των θυτών (ληστών).
Η αιχμαλωσία τροφοδοτεί τη συμπάθεια - «Σε ευχαριστώ… με κρατάς ασφαλή... στη φυλακή που εσύ με έβαλες»
Σύμφωνα με τα ευρήματα επιστημονικών μελετών, 27% των θυμάτων απαγωγής αναπτύσσουν συμπάθεια, προς τον απαγωγέα τους. Όπως στην περίπτωση της Patty Hearst , κόρης ευκατάστατης οικονομικά οικογένειας, η οποία σε ηλικία 19 ετών απήχθη από τρομοκρατική ομάδα. Μετά από δυο μήνες σε αιχμαλωσία, άλλαξε το όνομα της σε «Τάνια» και συμμετείχε σε τραπεζική ληστεία μαζί με τους απαγωγείς της. Κάποιοι λένε ότι συμπάθησε τους απαγωγείς της και ότι ερωτεύτηκε έναν από αυτούς. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις το θύμα δεν διανοείται να δραπετεύσει. Ένα γνωστό παράδειγμα είναι η περίπτωση της Jaycee Dugard, όπου το θύμα απήχθη στην ευαίσθητη ηλικία των 11 ετών και επί 18 χρόνια το θύμα βίωνε σεξουαλική κακοποίηση, χωρίς να προσπαθεί να διαφύγει. Ερωτήματα δημιουργεί και η περίπτωση της Natascha Kampusch, η οποία ήταν όμηρος επί οκτώ χρόνια, βιώνοντας σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση. Όταν η Kampusch έμαθε ότι ο απαγωγέας της αυτοκτόνησε, ξέσπασε σε κλάματα συμπόνιας.
Η ψυχολογική και σωματική κακοποίηση = φυλακή
Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, το σύνδρομο της Στοκχόλμης αφορά γενικά τραυματικές εμπειρίες που δημιουργούνται από συνθήκες που προάγουν μια σχέση απόλυτης εξουσίας του θύτη και την ενστικτώδη αντίδραση επιβίωσης του θύματος. • Συνθήκες εγκληματικής, ομηρίας/απαγωγές • Αιχμαλωσίας πολέμου • Θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, αιμομιξίας, trafficking • Θύματα σωματικής και ψυχικής κακοποίησης πχ. παιδιά. • Σχέσεις που βασίζονται στην απόλυτη εξουσία / καταχρηστικές σχέσεις που συντηρούνται μέσα από τον εκφοβισμό
Κάποιοι αμφισβητούν κατά πόσον ένα ψυχολογικό φαινόμενο, όπως το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι πραγματικό, διότι φαίνεται παράλογο. Σύμφωνα με την ψυχολογία οι συμπεριφορές μας, οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας διέπονται σε μεγάλο βαθμό από ασυνείδητες διανοητικές διαδικασίες.
Υπακοή = επιβίωση
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης παρουσιάζεται σε σχέσεις θύτη - θύματος, όπου ο θύτης ασκεί απόλυτη εξουσία στο θύμα μέσα από το φόβο. Το γεγονός ότι το σύνδρομο εμφανίζεται πιο πολύ σε θύματα απαγωγής βρίσκει απάντηση μέσα από την εξελικτική ψυχολογία. Παλαιότερα, όταν οι άνθρωποι ζούσαν νομαδικά, σε φυλές, μια απαγωγή ήταν μονόδρομος, διότι οποιαδήποτε προσπάθεια διαφυγής ήταν αδύνατη, εξαιτίας του ρίσκου να χάσουν τη ζωή τους.
Οι θύτες κρατάνε το κλειδί του παραδείσου…αρκεί να συνεργαστείς…
Οι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα κάποιος να αναπτύξει το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι όταν τα θύματα είναι πεπεισμένα πως η διαφυγή τους είναι αδύνατη • Ο θύτης έχει πείσει το θύμα ότι, αν δεν συνεργαστεί, θα πραγματοποιήσει τις απειλές του. • Ο θύτης χρησιμοποιεί έμμεσες απειλές μέσα από παραδείγματα, π.χ. πώς εκδικήθηκε εκείνους που ήταν ανυπάκουοι. • Ο θύτης παρακολουθεί το κάθε βήμα, οποιαδήποτε αντίδραση μπορεί να αποβεί μοιραία. Άτομα τα οποία βιώνουν συνθήκες ψυχολογικής κακοποίησης στα πλαίσια ψυχολογικής ομηρίας, οι θύτες συμβολίζουν για εκείνους το κλειδί της επιβίωσης. Η αμφισβήτηση έχει εκμηδενιστεί και όλα μοιάζουν μονόδρομος. Ο θύτης προκειμένου να εκφοβίσει και να ελέγξει το θύμα δίνει την εντύπωση του αμείλικτου και αδίστακτου ανθρώπου απαλλαγμένου από αδυναμίες και φόβο, ικανό για κάθε αποτρόπαιη πράξη. Συνήθως, αυτά τα άτομα βρίσκονται σε απομόνωση. Ασυνείδητα δημιουργείται μια προσκόλληση στον απαγωγέα, γιατί έτσι θεωρούν ότι θα μεγιστοποιήσουν της πιθανότητες επιβίωσης. Το δέσιμο ανάμεσα σε θύτη και θύμα συνήθως δημιουργείται όταν κάποια από τα θύματα μοιράζονται ακόμα και προσωπικά τους θέματα, καλλιεργώντας συναισθηματικό μοίρασμα, προκειμένου να προκαλέσουν τον οίκτο του θύτη και να μεγιστοποιήσουν την πιθανότητα επιβίωσης.
Επίσης, ο θύτης μοιράζεται πληροφορίες από το παρελθόν του, που δικαιολογούν την αντικοινωνική συμπεριφορά του -π.χ. πως έχει κακοποιηθεί, αδικηθεί και παραμεληθεί ως παιδί. Το θύμα αρχίζει να βλέπει τον θύτη ως θύμα.
Ο ευγενής θύτης που σου επιτρέπει να αναπνέεις… και όταν έχει κέφια σταματά να σε χτυπάει…
Ο θύτης περνά στο θύμα την αντίληψη ότι οι στοιχειώδες και αυτονόητες ελευθερίες π.χ. ύπνος, φαγητό, νερό, ελευθερία του λόγου -ακόμα και η ίδια η ζωή-, όλα θεωρούνται πράξεις καλοσύνης του θύτη, με αποτέλεσμα το θύμα να βασίζει την ελπίδα για βασική επιβίωση εξ ολοκλήρου στην καλή διάθεση του θύτη. Γι' αυτό το λόγο το θύμα συναινεί και επιδιώκει να τον ευχαριστεί.
Προκειμένου το θύμα να εξασφαλίσει ευνοϊκότερη μεταχείριση από τον θύτη, αρχίζει να συμφωνεί με τις απόψεις του και ασυνείδητα ταυτίζεται μαζί του. Όσο λοιπόν το θύμα θεωρεί ότι έχει κοινά στοιχεία με τον άνθρωπο που τον κακοποιεί, τόσο τον απενοχοποιεί και εκεί αρχίζει και χτίζεται η ενσυναίσθηση και η κατανόηση απέναντι στο θύτη. Ο συναισθηματικός δεσμός που δημιουργεί το θύμα απέναντι στο θύτη χαρακτηρίζεται από αντικρουόμενα συναισθήματα χαράς και λύπης. Ακόμα και όταν το θύμα απελευθερωθεί και απομακρυνθεί από το θύτη του, δυσκολεύεται να αποσυνδέσει τα θετικά συναισθήματα που τρέφει για το θύτη. Οι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν το σύνδρομο της Στοκχόλμης, προκειμένου να εξηγήσουν συμπεριφορές υποταγής ατόμων που μένουν σε σχέση κακοποίησης και συνεχίζουν να είναι ερωτευμένοι με τον/τη σύντροφο που τους κακοποιεί. Tα άτομα που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία είναι παγιδευμένα σε μια σχέση κακοποίησης, όπως είναι η συνθήκη ομηρίας.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπως και στο μετατραυματικό στρες υποφέρουν από αναδρομές στο παρελθόν (έντονες αναμνήσεις που σχετίζονται με το τραύμα), εφιάλτες, καχυποψία κτλ. Έχουν αδυναμία και έλλειψη διάθεσης να ευχαριστηθούν πράγματα, τα οποία έκαναν στο παρελθόν. Υπάρχει η πιθανότητα, λόγω ψυχολογικού τραύματος, το θύμα να παλινδρομήσει. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με στρεσογόνες καταστάσεις που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν, υποχωρούν σε πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης.
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης θεωρείται μια σύνθετη αντίδραση σε μια απειλητική κατάσταση. Όταν το άτομο δεν αντιδρά να βρει λύσεις στην αδιέξοδη κατάσταση που βιώνει (μαθημένη αβουλησία) τότε μπορεί να παραιτηθεί, να νιώσει ακόμα μεγαλύτερη απόγνωση, άγχος, φόβο και θλίψη. Με το να αρνείται κάποιος ότι βιώνει μια δύσκολη κατάσταση που δεν μπορεί να διαχειριστεί, δεν αγνοεί απλώς την πραγματικότητα, απομακρύνεται από εκείνη. Ακόμα και όταν φαινομενικά δεν υπάρχουν επιλογές, μπορούμε να τις διευρύνουμε.
Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών αρχικά από την οικογένεια και μετέπειτα από την εκπαίδευση είναι η βάση στο να διαμορφώνουν χαρακτήρες ενηλίκων, που αναγνωρίζουν την κακοποίηση σε όποια μορφή και αν είναι, χτίζοντας καλύτερες και πιο υγιείς κοινωνίες.
*Η Ελσα Μπάρδα έχει βασικό πτυχίο ψυχολογίας (BSc Honours), μετεκπαίδευση πρώτο μάστερ στην Κλινική Ψυχολογία (MSc Clin. Psy.) και δεύτερο μάστερ στην Εφαρμοσμένη Ανάλυση Συμπεριφοράς MSc (MSc ABA ). Η εκπαίδευση και μετεκπαίδευσή της έγινε στη Μ. Βρετανία. Έχει αναγνώριση πτυχίων από το ΔΟΑΤΑΠ και αδεία ασκήσεως επαγγέλματος ψυχολόγου.
