Ίχνη μικροβιακής ζωής θα αναζητήσει στον Άρη η διαστημοσυσκευή της NASA Perseverance, που αναμένεται να προσεδαφιστεί απόψε στις 21:55 στον Κόκκινο Πλανήτη.
ΤοΒΗΜΑ Team
Το «σόου», όπως το χαρακτηρίζει η ίδια η NASA, αναμένεται να ξεκινήσει απόψε το βράδυ. Στις 20:55 ώρα Κεντρικής Ευρώπης το μη επανδρωμένο ρομπότ εδάφους (ρόβερ) Mars 2020 Perseverance -το πιο προηγμένο που έχει αποσταλεί ποτέ σύμφωνα με τις ΗΠΑ- αναμένεται να προσεδαφιστεί στον Άρη και συγκεκριμένα στον κρατήρα Jezero. Πρόκειται για μια περιοχή την οποία γνωρίζουν σχετικά καλά οι Αμερικανοί και οι διαστημοσυσκευές τους, συμπεριλαμβανομένης του ρόβερ Curiosity που παραμένει ενεργός εκεί. Ο τελευταίος βρίσκεται βέβαια σε απόσταση 3.700 χιλιομέτρων στον κρατήρα Gale.
Σχετικά κοντά βρίσκεται και η περιοχή Utopia Planitia, όπου αναμένεται να προσεδαφιστεί προσεχώς και η πρώτη αποστολή των Κινέζων στον Άρη.
Τρεις αποστολές
Τον Ιούλιο του 2020 είχαν ξεκινήσει συνολικά τρεις διαστημικές αποστολές με κατεύθυνση τον Κόκκινο Πλανήτη. Πέρα από την αποστολή της NASA, πρόκειται για τις Emirates Mars Mission και την κινεζική Tianwen-1. Αναμφίβολα οι Αμερικανοί έχουν μέχρι στιγμής τη μεγαλύτερη εμπειρία σε ό,τι αφορά την εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη.
Οι αποστολές των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Κίνας θα επικεντρώσουν στη μελέτη του εδάφους και της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Θα τραβήξουν φωτογραφίες, θα δημιουργήσουν χάρτες και θα αναζητήσουν σημάδια προηγούμενης ζωής.
Η διαστημοσυσκευή της NASA Perseverance θα επικεντρώσει στην αναζήτηση νερού και άλλων στοιχείων ζωής κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη. Επίσης θα συλλέξει και θα αποθηκεύσει δείγματα πετρωμάτων τα οποία αναμένεται να ταξιδέψουν στη Γη τα επόμενα 10 χρόνια με κοινές αμερικανικές και ευρωπαϊκές αποστολές. Παράλληλα θα δοκιμαστούν τεχνολογίες που θα βοηθήσουν να ανοίξει ο δρόμος για τη μελλοντική εξερεύνηση του Άρη από ανθρώπους.
Ελεγχόμενη πτήση με ελικόπτερο
Με εξαιρετικό ενδιαφέρον αναμένουν οι επιστήμονες τις εμπειρίες που θα συγκεντρώσει ένας μικρός επιβάτης που μεταφέρει το Perseverance της NASA: το Ingenuity, το πρώτο ελικόπτερο στον Άρη. Το μικροσκοπικό αυτό ελικόπτερο, το οποίο ζυγίζει περίπου 1,8 κιλά στη Γη, θα είναι το πρώτο ιπτάμενο όχημα που θα προσπαθήσει να πραγματοποιήσει μια ελεγχόμενη πτήση σε άλλο πλανήτη. Καθότι οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές, οποιαδήποτε πρόβλεψη για την επιτυχία ή αποτυχία της συγκεκριμένης αποστολής θεωρείται παρακινδυνευμένη.
Εκτιμάται όμως πως οι δοκιμαστικές αυτές πτήσεις θα προλειάνουν πιθανότατα το έδαφος για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές με αστροναύτες οι οποίοι θα ταξιδέψουν στον Άρη και θα επιστρέψουν στη Γη, ανεξάρτητα από το εάν αυτό γίνει τα επόμενα 20, 30 ή 50 χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Perseverance ξεκίνησε το ταξίδι του στις 30 Ιουλίου του 2020 διανύοντας 471 εκατομμύρια χιλιόμετρα για να φθάσει στον Άρη.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΣ ΛΟΥΜΟΥΜΠΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΣΤ
Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου " Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία."
Tο ιστολόγιο αγαπάει τον Μποστ και του έχει αφιερώσει αμέτρητα άρθρα, σε πολλά από τα οποία θυμόμαστε (οι παλιότεροι) ή γνωρίζουμε (οι νεότεροι) γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας μέσα απο γελοιογραφίες του Μποστ. Στην αρχή, τα άρθρα αυτά είχαν γενικό τίτλο «Πριν από 50 χρόνια…», μετά «Πριν από 55 χρόνια…», αλλά τα χρόνια περνάνε και το ιστολόγιο συνεχίζει να εκπέμπει, οπότε πέρσι εγκαινιάσαμε μια νέα χρονολόγηση, τη σειρά «Πριν από 60 χρόνια». Τοπροηγούμενο, πέμπτο σκίτσο της σειράς είναι εδώ.
Και το σημερινό σκίτσο αφορά ένα διεθνές θέμα: τη δολοφονία του Πατρίς Λουμούμπα, του πολιτικού που ηγήθηκε του κινήματος ανεξαρτησίας στο (βελγικό) Κονγκό και στη συνέχεια ήταν ο πρώτος εκλεγμένος πρωθυπουργός του νέου ανεξάρτητου κράτους. Εδώ έγινε και ένα μπέρδεμα. Την ίδια περίπου περίοδο κέρδισε την ανεξαρτησία του και το πολύ μικρότερο γαλλικό Κονγκό. Και τα δύο κράτη ονομάστηκαν «Δημοκρατία του Κονγκό», οπότε για μερικά χρόνια αναφέρονταν δίπλα και οι πρωτεύουσες τους για να ξεχωρίζουν: Κονγκό-Μπραζαβίλ το πρώην γαλλικό, Κονγκό-Λεοπολντβίλ το πρώην βελγικό. Αργότερα, το κράτος ονομάστηκε Ζαΐρ και τώρα λέγεται Λαοκρατική Δημοκρατία (République Democratique) του Κονγκό.
Αμέσως μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Λουμούμπα, το καλοκαίρι του 1960, ξέσπασαν αποσχιστικά κινήματα στην περιοχή της Κατάνγκας με την υποκίνηση των Βέλγων. Ο Λουμούμπα ζήτησε τη βοήθεια των Αμερικανών, που αρνήθηκαν, οπότε στράφηκε στους Σοβιετικούς -μοιραίο λάθος. Ο πρόεδρος Καζαβούμπου απέπεμψε τον Λουμούμπα, παραβιάζοντας το σύνταγμα της χώρας. Ακολούθησε στρατιωτικό πραξικόπημα από τον Μομπούτου, οι δυνάμεις του οποίου συνέλαβαν τον Λουμούμπα πριν προφτάσει να φτάσει στην περιοχή που βρισκόταν υπό τον έλεγχο στρατιωτικών δυνάμεων που του έμεναν πιστές. Τον παρέδωσαν στους άνδρες του Τσόμπε, του ηγέτη της Κατάνγκας. Με την αποδεδειγμένη πια ενθάρρυνση των Βέλγων, ο Λουμούμπα εκτελέστηκε στις 17 Ιανουαρίου 1961 αλλά η επιβεβαίωση του θανάτου του ήρθε μερικές εβδομάδες αργότερα, περί τις 10 Φεβρουαρίου. Η είδηση της δολοφονίας του Πατρίς Λουμούμπα προκάλεσε παγκόσμιο κίνημα διαμαρτυρίας -σε πολλές χώρες λεηλατήθηκε η βελγική πρεσβεία.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1961, η χήρα του, η Πωλίν Λουμουμπα, τέθηκε επικεφαλής πένθιμης πορείας, όπου όλες οι γυναίκες ήταν γυμνόστηθες, απηχώντας πανάρχαιο έθιμο πένθους (εδώ μια φωτογραφία, με αποικιοκρατική λεζάντα). Διέσχισαν τις αφρικανικές συνοικίες της Λεόπολντβιλ και έφτασαν στα γραφεία του ΟΗΕ, όπου ζήτησαν να τους δοθεί το πτώμα του δολοφονημένου ηγέτη για να το θάψουν χριστιανικά. (Παρεμπιπτόντως, ο ρόλος του ΟΗΕ στην υπόθεση δεν ήταν πολύ καθαρός).
Αυτό το περιστατικό δίνει στον Μποστ την αφορμή για τη γελοιογραφία, που δημοσιεύτηκε στην Ελευθερία στις 19 Φεβρουαρίου 1961, πριν από ακριβώς 60 χρόνια:
Ο Μποστ παρουσιάζει την Πωλίν Λουμπούμπα να προσπέφτει στα πόδια όχι των ανθρώπων του ΟΗΕ αλλά της μαμά-Ελλάς, που εδώ παρουσιάζεται ανάλγητη, όπως μας λέει και ο τίτλος του σκίτσου.
Πράγματι, λίγες μέρες νωρίτερα, η ΕΔΑ (που ήταν τότε αξιωματική αντιπολίτευση) είχε ζητήσει απο τη Βουλή να καταδικάσει τη δολοφονία του αφρικανού ηγέτη, αλλά η κυβέρνηση της ΕΡΕ είχε αρνηθεί επικαλούμενη και τον κανονισμό της Βουλής -και με το μέρος της είχαν συνταχθεί επίσης και κεντρώοι σχηματισμοί όπως το κόμμα του Γ. Παπανδρέου (η Ένωση Κέντρου δεν είχε ακόμα ιδρυθεί).
Είχε γίνει έκλειψη ηλίου τις μέρες εκείνες, όπως αποτυπώνεται στον διάλογο («Εκλείπων του συζυγου μου κι εκλείψας του ηλίου..»). Η μαμά Ελλάς, που ο Μποστ την χαρακτηρίζει (με μικρά γράμματα κάτω αριστερά) «Η πωλείν επί πιστώσει» για να λογοπαίξει με την Πωλίν Λουμούμπα, δέχεται μάλλον ψυχρά την ικέτιδα, ενώ επικαλείται το σκοτάδι από την έκλειψη ηλίου για να δικαιολογηθεί ότι δεν είδε τον (μαύρο άλλωστε) Λουμούμπα και να καταλήξει: Άσε Πωλίν μη μας κολλάς με ξένας υποθέσεις / είσαι εκτός κανονισμού και φύγε από τας μέσεις.
Αλλά και ο Πειναλέων, αν και δακρύζει, εμφανίζεται αμφίθυμος, τραγουδώντας στο σκοπό της Κικής και της Κοκό.
Το κείμενο της μπορντούρας:
Τι να σου πει ταλαίπωρος και φίλτατη Πωλίν; Αυτή μιλιά δεν έβγαλε για τον Καραολήν Αφού λοιπόν δεν ομιλεί για ζήτημα δικό της πώς θα μιλήσει δι’ εσέ με τόσην φορτικότης;
Εδώ το Κόγκο χάνεται, μ’εσέ θ’ ασχοληθούμε ας φτιάξει η κατάσταση να σε συλλυπηθούμε Άμα δε(ν) βγαλεις πρόεδρο και νέο κυβερνήτη δεν έχει μήτε κόλλυβα κι επίσκεψη στο σπίτι. (Άσμα της Πατρίς Ελεφάντων)
Κι επειδή εδώ λεξιλογούμε, να σημειώσουμε ότι σήμερα γράφουμε συνήθως Κονγκό, ενώ το 1960 έγραφαν Κογκό (ή Κόγκο). Η προφορά δεν έχει αλλάξει, μόνο η αποτύπωσή της.
Aπόσπασμα από το πρωτοσέλιδο της Ελευθερίας στις 15 Φεβρουαρίου 1961, με αναφορά στην Πωλίν Λουμούμπα
Kαι από την Αυγή της 15.2.61 επικαιρικό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου:
Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου " Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία."
Πεντάγωνο: ''Παρακολουθούμε το «Τσεσμέ», γιατί φοβόμαστε για ναυάγιο''
Απίστευτη ατάκα
Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και συγκεκριμένα στο Κέντρο Επιχειρήσεων, παρακολουθούν με προσοχή τις κινήσεις του τουρκικού ερευνητικού πλοίου «Τσεσμέ», που η Άγκυρα αποφάσισε από τις 18 Φεβρουαρίου να το βγάλει στο Αιγαίο, λίγες δηλαδή ημέρες πριν ξεκινήσει ο 62ος γύρος των διερευνητικών επαφών στην Αθήνα. Θα κάνει έρευνες, λένε οι Τούρκοι, μεταξύ της Λήμνου και της Σκύρου και της Αλοννήσου.
Το «Τσεσμέ» είναι ένα πολύ παλιό καράβι με ξεπερασμένα ερευνητικά συστήματα, έβγαινε χρόνια πριν στο Αιγαίο, κάτι σαν διάδοχος των «Χόρα» και «Πίρι Ρέϊς».
Έτσι δεν είναι λίγοι στο Πεντάγωνο που ναι μεν καταγράφουν τη νέα τουρκική πρόκληση, αλλά δεν παύουν να την αντιμετωπίζουν με χιούμορ. «Θα παρακολουθήσουν από κοντά το Τσεσμέ, μήπως και χρειαστεί να προστρέξουν να σώσουν κόσμο από πιθανό ναυάγιο» αναφέρει χαρακτηριστικά ο "Βηματοδότης". Τόσο παλιό είναι το τουρκικό σκάφος.
Σιγά που θα ζητήσουμε άδεια από τον Ακάρ
Το δεύτερο θέμα που σχολιάζουν στο Πεντάγωνο είναι οι συχνές δηλώσεις του Ακάρ για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Όποτε πάει ένας υπουργός ή κυβερνητικός παράγοντας σε κάποιο νησί ο Ακάρ, έχοντας πάντοτε στα ρούχα του το τουρκικό εθνόσημο, λες και αμφισβητεί κανείς την υπηκοότητά του, ζητεί αποστρατιωτικοποίηση νησιών. Ενίοτε εκδίδει και καμιά NAVTEX με στόχο την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Σιγά, λέει η πολιτική ηγεσία στο Πεντάγωνο σύμφωνα με πληροφορίες του "Βηματοδότη", που θα πρέπει να ζητάμε την άδεια του κ. Ακάρ για να πάμε στα νησιά, που βρίσκονται εντός της ελληνικής επικράτειας.
Που βρίσκεται τώρα το ''Τσεσμέ''
Το τουρκικό υδρογραφικό σκάφος βρίσκεται στην Ίμβρο, έτοιμο να πλεύσει προς την περιοχή του Αιγαίου, την οποία η Άγκυρα έχει δεσμεύσει.
Να επισημάνουμε ότι η Τουρκία εξέδωσε την ΝΟΤΑΜ Α6763/20 με την οποία επιχειρεί να δεσμεύσει περιοχή ΝΔ Λήμνου (η οποία συμπίπτει με το νότιο τμήμα της τουρκικής NAVTEX 122/21 για τις έρευνες του Υ/Γ-Ω/Γ CESME), για όλο το 2021 για αεροναυτικές ασκήσεις.
Εν τω μεταξύ, κινητικότητα υπάρχει και με το ''`Μπαρμπαρός'' όπως μπορείτε να δείτε στο χάρτη.
Πόσο θα στοιχίσει στις ΗΠΑ αν τα «σπάσουν» οριστικά με την Κίνα;
Πέμπτη, 18 Φεβρουαρίου 2021
REUTERS/Jason Lee
Η οικονομία των ΗΠΑ θα μπορούσε να χάσει την παραγωγή αξίας άνω των 1 τρισ. δολαρίων και μακροπρόθεσμα θα βίωνε πλήγμα η ανταγωνιστικότητά της παγκοσμίως, εάν ο Λευκός Οίκος επιδιώξει έναν απότομο διαζύγιο με την Κίνα, σύμφωνα με έκθεση που κυκλοφόρησε την Τετάρτη από το Εμπορικό Επιμελητήριο των ΗΠΑ και το Rhodium Group.
Την ώρα που ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν φαίνεται έτοιμος να διατηρήσει τη σκληρή γραμμή του προκατόχου του απέναντι στην Κίνα, οι συντάκτες της έκθεσης επιχείρησαν να εκτιμήσουν το τεράστιο κόστος των πολιτικών για την προστασία των ΗΠΑ από την αυξανόμενη οικονομική και τεχνολογική επιρροή του Πεκίνου.
Οι προβλεπόμενες απώλειες περιλαμβάνουν:
Μέχρι το 2025, 190 δισ. δολάρια ετησίως στην οικονομία των ΗΠΑ εφόσον επεκταθούν οι δασμοί 25% σε όλες τις εμπορικές συναλλαγές με την Κίνα. Την επόμενη δεκαετία, η πλήρης εφαρμογή τέτοιων δασμών θα έκανε την ανάπτυξη της οικονομίας των ΗΠΑ να χάσει το 1 τρισ. δολάρια.
Έως 500 δισ.δολάρια σε εφάπαξ απώλειες στο ΑΕΠ εάν οι ΗΠΑ πουλήσουν το μισό των άμεσων επενδύσεών τους στην Κίνα. Αμερικανοί επενδυτές θα χάνουν επίσης 25 δισ. δολάρια ετησίως στα κέρδη κεφαλαίου.
15 δισ. δολάρια έως 30 δισ. δολάρια ετησίως στο εμπόριο εξαγόμενων υπηρεσιών εάν οι κινεζικές δαπάνες για τον τουρισμό και την εκπαίδευση μειωθούν στο ήμισυ του ποσού που ήταν πριν από την πανδημία.
Η μελέτη για την έκθεση ξεκίνησε το 2019, προτού δηλαδή η πανδημία του κορωνοϊού πλήξει την παγκόσμια οικονομία.
Οι εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας κλιμακώθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια και όσο κρατούσε τα ηνία των ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ. Η κυβέρνησή του επιδίωξε να επιβάλλει δασμούς, κυρώσεις και μεγαλύτερο έλεγχο των διασυνοριακών χρηματοοικονομικών ροών.
Το κόστος όμως από ένα τέτοιο διαζύγιο ξεφεύγει και άλλο. Η σκληρή πολιτική των ΗΠΑ προς την Κίνα θα μπορούσε να επηρεάσει επίσης άλλες χώρες, αναγκάζοντάς τες να επανεξετάσουν τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ, αναφέρει η έκθεση.
Η έκθεση υποστηρίζει επίσης ότι αυτές οι κινήσεις θα αυξήσουν το κόστος για τις αμερικανικές επιχειρήσεις και θα μειώσουν την ικανότητά τους να είναι ανταγωνιστικές παγκοσμίως.
Η έκθεση εξετάζει συγκεκριμένα τον αντίκτυπο της πολιτικής του Λευκού Οίκου στη βιομηχανία αερομεταφορών, ημιαγωγών, χημικών και ιατρικών συσκευών. Για παράδειγμα, η απώλεια της μαζικής αγοράς αεροπλάνων της Κίνας θα μπορούσε να κοστίσει 875 δισ. δολάρια ΗΠΑ έως το 2038, σύμφωνα με την ανάλυση των συγγραφέων.
Για την επίτευξη των εθνικών στόχων ασφαλείας, η έκθεση ααφέρει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να ακολουθήσει «στενά προσαρμοσμένες δράσεις» όπως περιορισμούς στην εξαγωγή συγκεκριμένων αδειών τεχνολογίας.
Ένα« απόλυτο διαζύγιο» ΗΠΑ-Κίνας θα έχει πιθανώς μεγαλύτερες συνέπειες για την ηγεσία της Αμερικής παγκοσμίως σε μακροπρόθεσμο πεδίο, υποστηρίζεται.
«Είναι κρίσιμο οι αμερικανικές εταιρείες τσιπ να διατηρήσουν την πρόσβαση στην κινεζική αγορά και να είναι σε θέση να επανεπενδύσουν τα έσοδα από τις πωλήσεις τους στην Κίνα πίσω στην παραγωγή τσιπ με έδρα τις ΗΠΑ και την Έρευνα και Ανάπτυξη ώστε να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγετική τους θέση, επιτρέποντας στις ΗΠΑ να θέσουν τα πρότυπα για το μέλλον», αναφέρεται.
Τελικά, η επιτυχημένη πολιτική για τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας θα έχει το κόστος της και θα απαιτήσει οδυνηρές προσαρμογές, ανέφερε η έκθεση.
Ο πλανήτης βρίσκεται σε σημείο αιχμής, τι κάνουμε γι 'αυτό. Πολλά περισσότερα πράγματα αφορούν μόνο την εξισορρόπηση και μπορεί να πέσουν ανά πάσα στιγμή.
Το πρώτο πράγμα είναι να πιστέψουμε ότι η Γη μας κινδυνεύει να χάσει πολλά αν δεν δράσουμε. Πρόσφατα διάβασα για τη λεύκανση κοραλλιών. Η ζεστασιά και η οξίνιση του νερού σκοτώνουν τα φύκια και στη συνέχεια τα κοράλλια χάνουν το χρώμα τους. Η όλη βιοποικιλότητα επηρεάζεται. Για ένα κοινό άτομο με λένε ψέματα, αυτά είναι δύσκολα κατανοητά πράγματα, αλλά αν οι επιστήμονες μας λένε τι να κάνουμε τότε νιώθω ότι πρέπει να ακολουθήσουμε συμβουλές για να βοηθήσουμε να συμβούν αυτές οι ζημιές. Κάνουμε αλλαγές. Φέρνω πάντα μια τσάντα για ψώνια στις μέρες μας, οπότε δεν χρειάζεται να αγοράσω άλλη πλαστική σακούλα για 10p. Ένα μπουκάλι νερό, κούπα καφέ είναι πράγματα που είναι πλέον ενσωματωμένα στην καθημερινή ζωή. Μου άρεσε πολύ να κάνω αυτές τις μικρές αλλαγές.
Το COVID άλλαξε τη ζωή. Πολλοί άνθρωποι αγωνίζονται με την ψυχική υγεία, σχεδόν σε μια κρίσιμη στιγμή που νιώθω. Το κλείδωμα δεν βοηθά. Η ζωή έχει γίνει πολύ περιορισμένη αφήνοντας τους ανθρώπους ευάλωτους σε βλάβες και συναισθηματικές αναταραχές.
Όλη η επιτάχυνση που συνέβη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο σταμάτησε κάπως. Τα πράγματα όπως τα αεροπορικά ταξίδια και ο τουρισμός σταματούν προς το παρόν. Κάποιες φορές το προτιμώ, αλλά όταν δεν μπορώ να πάω στην Ινδία τότε θέλω να σπάσω όλα τα εμπόδια για να φτάσω στην Πάτνα. Φυσικά, ξέρω ότι δεν θα συμβεί ακόμα. Η διατήρηση της ισορροπίας είναι πολύ σημαντική.
Τα παιδιά στο σπίτι όλη την ώρα. Ανησυχώντας για εκεί την εκπαίδευση και την ευημερία μερικές φορές μπορεί να αισθάνεται συντριπτική. Διαχειρίζονται, αλλά ως γονέας, έχουμε δει καλύτερα, έτσι είναι δύσκολο να το αποδεχτούμε. Είμαι βέβαιος ότι τα παιδιά θα είναι εντάξει επειδή είναι ανθεκτικά στις περισσότερες περιπτώσεις.
Μείνετε ήρεμοι και συνεχίστε είναι ένα υπέροχο μάντρα. Να είσαι χαρούμενος.
Δευτέρα 15 Φλεβάρη. Λέγονται Sangre Maiz Rootsband. Δρουν στην πόλη του μεξικό. Παίζουν ρέγκε. Τίποτα άλλο δεν ξέρουμε γι’ αυτούς – εκτός απ’ το ότι παίζουν δυνατά! (Ευχαριστούμε τον Τ. για την υπόδειξη…)
Το πρώτο τραγούδι, En la Mira, συνοδεύεται με video ντοκουμέντο απ’ την σφαγή στην πλατεία των Τριών Πολιτισμών στις 2 Οκτώβρη του 1968. Δέκα μέρες πριν την έναρξη των ολυμπιακών αγώνων στην πόλη και για να εξασφαλίσει την “ομαλή διεξαγωγή” τους, το καθεστώς του Diaz Ordaz έστειλε τον στρατό να «καθαρίσει» μια μεγάλη αντικαθεστωτική συγκέντρωση φοιτητών, συνέχεια ενός καλοκαιριού μεγάλων διαδηλώσεων. Κτυπώντας στο ψαχνό με τανκς και ελικόπτερα ο στρατός έκανε την δουλειά του: δολοφόνησε εκατοντάδες (άγνωστος έμεινε ο αριθμός) διαδηλωτές.
Η σφαγή στην πλατεία των Τριών Πολιτισμών ήταν καθοριστική επί δεκαετίες για τα κινήματα τόσο στη νότια όσο και στη βόρεια αμερική. Η επιρροή της φτάνει (για όσους / όσες ξέρουν τα βασικά της ανταγωνιστικής ιστορίας στη λατινική αμερική) ως και την εξέγερση στον μεξικάνικο νότο, στην Τσιάπας.
COVID 19…Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ, Το εμβόλιο…Η Επιστροφή στην κανονικότητα: Ψέμα ή αλήθεια;
Ο σκοπός μας είναι να βοηθήσουμε τους αναγνώστες μας να κατανοήσουν τις πολυσχιδείς διαστάσεις των αλλαγών που έρχονται. Κατ’ ελάχιστον, όπως θα επιχειρηματολογήσουμε, η πανδημία θα επιταχύνει συστημικές αλλαγές οι οποίες ήταν ήδη εμφανείς πριν την κρίση: η μερική οπισθοχώρηση της παγκοσμιοποίησης, η αυξανόμενη αποσύνδεση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, η επιτάχυνση του αυτοματισμού, ανησυχίες για αύξηση της επιτήρησης, οι αυξανόμενες εκκλήσεις για πολιτικές ευημερίας, η άνοδος του εθνικισμού και ο φόβος της μετανάστευσης, η αυξανόμενη δύναμη της τεχνολογίας, η ανάγκη των επιχειρήσεων για ισχυρότερη παρουσία στο διαδίκτυο και πολλές άλλες. Αλλά μπορεί να πάει και πιο πέρα από μια απλή επιτάχυνση, αλλάζοντας πράγματα που φαίνονταν αδιανόητα πριν χτυπήσει η πανδημία, όπως νέες μορφές νομισματικής πολιτικής, όπως χρήματα από τον αέρα (το οποίο είναι ήδη δεδομένο), η επαναξιολόγηση ορισμένων κοινωνικών μας προτεραιοτήτων, μια επαυξημένη αναζήτηση για το κοινό καλό ως μια αντικειμενική πολιτική, την έννοια της δικαιοσύνης να αποκτά πολιτική δύναμη, ριζοσπαστικά μέτρα ευημερίας και φορολογίας και δραστικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις». Klaus Schwabκαι Thierry Malleret, «COVID 19 THE GREAT RESET», μτφ Θ.
Μια φράση που ακούμε από την αρχή της πανδημίας του νέου κορωναϊού είναι η «επιστροφή στην κανονικότητα». Μια φράση, το περιεχόμενο της οποίας από μόνο του είναι τρομακτικό. Όμως, με το στρεβλό τρόπο που χρησιμοποιείται εντέχνως από την εξουσία, προσπαθεί να δυναμώσει την ελπίδα για την επιστροφή δήθεν σε μια προηγούμενη καλύτερη κατάσταση από την τωρινή.
Με το χρόνο να κυλά αργά σε συνθήκες εγκλεισμού, η προπαγάνδα για «επιστροφή στην κανονικότητα» φαντάζει περισσότερο ως μια ευχή. Από αυτές τις ευχές, που ενώ μπορεί να τις κάνουμε, μέσα μας γνωρίζουμε ότι ποτέ δεν θα πραγματοποιηθούν. Κι όσο ξεμακραίνει το τώρα σε παρόντα χρόνο και παρατείνεται ο εγκλεισμός κι η απαγόρευση με τις καταστρεπτικές συνέπειες, που όλοι μας βιώνουμε, τόσο η ελπίδα για επιστροφή στην πρότερη κατάσταση δυναμώνει και φαντάζει ιδανική.
Αυτή την ψευδαίσθηση προσπαθούν να επιτείνουν οι τεχνικοί της χειραγώγησης, την οποία, μάλιστα, επιχειρούν να μεγεθύνουν με ποικίλους τρόπους. Όμως, ακόμη και αν ανασύρουμε στο νου μας μια πολύ ευτυχισμένη στιγμή που βιώσαμε σε παρελθόντα χρόνο, και προσπαθήσουμε να την επαναλάβουμε για να ξαναζήσουμε το ίδιο συναίσθημα, το πιθανότερο είναι να πλημμυρίσουμε με απογοήτευση. Ακόμη και ίδια να τα σκηνοθετήσουμε όλα, το μέρος, τους ανθρώπους, το χρόνο, την ίδια εποχή και μέρα δεν θα καταφέρουμε να επαναφέρουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Θα λείπει ένα βασικό συστατικό. Ο αυθορμητισμός της στιγμής, που συγχρόνισε τα πάντα για να παραχθεί το ευτυχές αποτέλεσμα.
Στην περίπτωση μας, όμως, έχουμε κι άλλες πλευρές να εξετάσουμε. Αν σταθούμε ψύχραιμα και αναλογιστούμε ποιο ήταν το πριν και πόσο πραγματικά μας ικανοποιούσε, προφανώς και δεν θα έχουμε κάποιο λόγο να δεχθούμε να υπερισχύει ο συμβιβασμός, δηλαδή να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και να αποδεχθούμε ότι το μη χείρον βέλτιστον.
Ακόμη, όμως και γι’ αυτούς που εθελοτυφλούν, που προσμένουν την «επιστροφή στην κανονικότητα», που συμβιβάζονται με το λιγότερο κακό, υπάρχει ένα ερώτημα που τίθεται επιτακτικά. Μας λένε αλήθεια όλοι αυτοί, οι οποίοι μας υπόσχονται ένα ταξίδι στο παρελθόν και μας τάζουν την επιστροφή σ’ ένα καλύτερο παρελθόν; Και με τι αντίτιμο;
Κι αλήθεια τώρα, πότε πραγματικά μπορούμε να θυμηθούμε να μας υπόσχονται οτιδήποτε εκείνοι που ορίζονται ως αφέντες των ζωών μας και να τήρησαν την υπόσχεσή τους; Αντ’ αυτού, συστηματικά μάς οδηγούν σε χειρότερες καταστάσεις. Για ποια επιστροφή στην κανονικότητα μιλούν; Όταν σου παίρναν το σπίτι, όταν έμενες άνεργος, όταν δεν φτάνανε τα λεφτά να ταΐσεις τα παιδιά σου, όταν δεν μπορούσες να βρεις κρεβάτι στο νοσοκομείο, όταν έπρεπε να λαδώσεις για να κάνεις μια δουλειά, όταν μια φορά η αγανάκτηση σ’ έβγαλε στους δρόμους να διεκδικήσεις το δίκιο σου και στιγμιαία κατάλαβες, μετά από το ξύλο, τα χημικά και τα τραβήγματα στα αστυνομικά τμήματα και ίσως στο δικαστήριο, ότι η αλήθεια δεν είναι αυτή που έβλεπες στις ειδήσεις αλλά και τι περιμένει πραγματικά αυτόν που θα διεκδικήσει λίγη λευτεριά;
Σ’ αυτήν την κανονικότητα σου τάζουν να γυρίσεις; Αυτήν την κανονικότητα ποθείς; Ακόμα κι έτσι να είναι και αυτό να θες, δεν πρόκειται να συμβεί.
Το τέλος της κανονικότητας
Η παγκόσμια εξουσία θέτει ως προϋπόθεση για την επιστροφή στην κανονικότητα τον εμβολιασμό του 60-70% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτό αριθμεί 4,68-5,46 δις ανθρώπων με μέσο όρο τα 5,07 δις ανθρώπων. Αριθμητικά και μόνο αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της επιχειρούμενης προσπάθειας. Αυτό έρχεται σε δεύτερο χρόνο, μετά την επιτυχημένη προσπάθεια των εξουσιαστών να φυλακίσουν στο σπίτι τους, ταυτόχρονα και δίχως ν’ ανοίξει ρουθούνι, περίπου 5 δις ανθρώπων. Ακόμα και να μην είναι αυτοσκοπός, η μελέτη του φαινομένου σίγουρα πραγματοποιείται. Η δύναμη που μπορεί να παράσχει αυτή η γνώση στην εξουσία, τόσο στο παρόν ακόμα, όμως, περισσότερο στο μέλλον είναι τεράστια. Σίγουρα οι δυνάστες με τα επιτελεία τους δεν θα άφηναν την ευκαιρία να πάει χαμένη από ένα πρωτόγνωρο και τεραστίων διαστάσεων σε παγκόσμια κλίμακα κοινωνικό πείραμα.
Υπό το πρίσμα της αμφισβήτησης και του σκεπτικισμού όσον αφορά το εμβόλιο, υπάρχουν αρκετές οπτικές, που μπορεί κανείς να δει την επιχείρηση του μαζικού εμβολιασμού. Ο τομέας της ασφάλειας, της αποτελεσματικότητας, της τεχνολογίας mRNA, που εισάγεται καθώς επίσης και η πραγματική αναγκαιότητα για καθολικό εμβολιασμό.
Σε πρώτη φάση ας εξετάσουμε το ζήτημα από την οπτική που θέτει η εξουσία. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτή την εκδοχή, ο εμβολιασμός σε μαζική κλίμακα κρίνεται αναγκαίος προκειμένου να αποκτηθεί η κοινωνική ανοσία, η ανοσία της αγέλης, να αντιμετωπίσουμε τον νέο κορωναϊό και να επιστρέψουμε στην «κανονικότητα». Μέσω της κατεπείγουσας «αναγκαιότητας» για μαζικό εμβολιασμό, όμως, προκύπτει ένα ζήτημα.
Όπως προαναφέρθηκε και σύμφωνα με τον ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), για να επιτευχθεί κοινωνική ανοσία πρέπει να εμβολιαστεί το 70% του πληθυσμού ήτοι 5,46 δις άνθρωποι στον πλανήτη. Για την ευκολία της ανάπτυξης των επιχειρημάτων, θα κάνουμε ένα νοητικό άλμα βοηθώντας στην εξίσωση. Ας υποθέσουμε, ότι ο εμβολιασμός γίνεται αποδεκτός χωρίς αντιστάσεις και είμαστε όλοι έτοιμοι να μας τρυπήσουν προκειμένου, όπως μας λένε(,) να επιστρέψουμε στην «κανονικότητα».
Αυτό αριθμεί σε πρώτη φάση σε 10,92 δισεκατομμύρια δόσεις περίπου. Ένα πρώτο και αφελές ερώτημα, που προκύπτει εδώ, είναι το εξής: υπάρχει αυτό το απόθεμα; Η απάντηση από τα στόματα των υπευθύνων και όχι τα δικά μας είναι κατηγορηματικά αρνητική. Οπότε επαγωγικά οδηγούμαστε να ρωτήσουμε, αφού δεν υπάρχουν οι χρειαζούμενες ποσότητες του εμβολίου, πως θα γυρίσουμε στην διαλαλούμενη πραγματικότητα; Πολύ απλά, αυτό δεν θα συμβεί, ακόμα και αν κάναμε οποιαδήποτε παραχώρηση –που δεν θα κάνουμε ποτέ– στην εξουσία. Απλά, αυτό που θέλουμε να καταδείξουμε είναι το ψέμα της εξουσίας, ακόμα και αν όλα πήγαιναν όπως ήθελε. Άρα ξεκινάμε με μια βασική διαπίστωση. Η πολυσυζητημένη επιστροφή στην κανονικότητα με την έλευση του εμβολίου αποτελεί ένα ακόμα ψέμα.
Το ζήτημα σαφώς και είναι πιο σύνθετο. Τα δίκτυα διανομής περιπλέκονται με τις προηγούμενες εδραιωμένες, αλλά και τις φερέλπουσες αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, τους λεγόμενους περιφερειακούς παίκτες, τις σφαίρες των επιρροών και τους εξελισσόμενους γεωπολιτικούς ανασχεδιασμούς στην σκακιέρα της αναδιαμόρφωσης του κόσμου. Ο ενδοεξουσιαστικός πόλεμος θα οξυνθεί και εκτός των πολέμων δια αντιπροσώπων (που ελέω κορωναϊού δεν σταμάτησαν) λόγου χάριν σε κάποιο κράτος της μέσης ανατολής, θα διεξάγεται και δια μέσου των εμβολίων.
Αν δούμε δε τα οικονομικά οφέλη, θα καταλάβουμε τι διακυβεύεται σε οικονομικό επίπεδο και μόνο. Τα οικονομικά μεγέθη γύρω από το εμβόλιο για τον κοροναϊό είναι αστρονομικά και κάθε χρόνο θα αυξάνονται, μιας και η εξουσία διασφαλίζει πλέον ένα τεράστιο πελατολόγιο. Σύμφωνα με αναλύσεις της Morgan Stanley και της Credit Suisse οι εταιρείες, που θα αναπτύξουν εμβόλια Covid-19, θα μοιραστούν συνολικά έσοδα 100 δισ. δολάρια και κέρδη 40 δισ. δολάρια!
Μόνο η αμερικανική «Pfizer» και η γερμανική «BioNTech» υπολογίζεται ότι θα εισπράξουν το 2021 από τις πωλήσεις του εμβολίου τους για την Covid-19 περί τα 13 δισ. δολάρια, σύμφωνα με τη «Morgan Stanley». Τα ασύλληπτα μεγέθη των κερδών προστίθενται, στην ξέφρενη κούρσα που καταγράφουν τα τελευταία χρόνια τα εμβόλια στο χρηματιστήριο της φαρμακοβιομηχανίας, με τις πωλήσεις τους να προϋπολογίζονται στα 120 δισ. δολάρια έως το 2025, από 60 περίπου δισ. που ήταν μέχρι το 2015.
Υπολογίζεται μάλιστα ότι μέχρι το 2025 τα εμβόλια θα αποφέρουν το 10% του τζίρου της φαρμακοβιομηχανίας, από το 1%-2% που ήταν πριν από 20 χρόνια. Συνολικά, η παγκόσμια αγορά φαρμάκων κατέγραφε πωλήσεις ύψους 390 δισ. δολάρια στις αρχές του 2001, για να φτάσει το 2019 τα 1,25 τρισ. δολάρια! Αρκεί να δούμε τις επιδοτήσεις που πήραν από τα κράτη οι φαρμακοβιομηχανίες που αναπτύσσουν το εμβόλιο για την Covid-19: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έδωσε 2,1 δισ. δολάρια σε «Sanofi» και GSK για την κλινική ανάπτυξη και κατασκευή εμβολίου, 1,2 δισ. στην «AstraZeneca» για 400 εκατ. δόσεις, 456 εκατ. δολάρια στη J&J, 483 εκατ. στη «Moderna», 2 δισ. στην «Pfizer». Άλλα 750 εκατ. δολάρια πήρε η «AstraZeneca» από την Κομισιόν για 300 εκατ. δόσεις.
Επίσης, τα πρώτα στοιχεία βγήκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα για τους μεγιστάνες των εμβολίων που αυξάνουν τον πλούτο τους, καθώς ανεβαίνουν οι μετοχές των «Pfizer» και «Moderna». Συγκεκριμένα, η αύξηση των μετοχών της «BioNTech» δημιούργησε 4 δισ. δολάρια πρόσθετο πλούτο για τον διευθύνοντα σύμβουλο και ιδρυτή της, που έχει εξαργυρώσει φέτος περίπου 30 εκατ. δολλάρια σε μετοχές. Αλλά και οι δυο Γερμανοί αδελφοί, που ήταν οι πρώτοι επενδυτές της «BioNTech», έχουν προσθέσει 8 δισ. δολάρια στην καθαρή περιουσία τους φέτος, αυξάνοντάς την σε περίπου 12,7 δισ. δολάρια έκαστος. Τέλος, ο Διευθύνων Σύμβουλος της «Moderna» κέρδισε φέτος 4,8 δισ. δολάρια.
Τα λεφτά είναι πολλά. Πάρα πολλά. Καλύπτουν τα ετήσια ΑΕΠ πολλών κρατών μαζί. Πάμε, όμως, τώρα να δούμε κάποιες άλλες πλευρές των εμβολίων, που χάριν αυτών θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, όπως μας λένε. Κατ’ αρχήν ένας εμβολιασμένος παύει να νοσεί και να μεταφέρει τον ιό; Η απάντηση των ειδικών είναι ότι δεν γνωρίζουμε ακόμα. «Το χειρότερο σενάριο είναι να έχεις ανθρώπους που κυκλοφορούν άνετα τριγύρω, αλλά μεταδίδουν τον ιό παντού», δήλωσε ο ιολόγος Στέφεν Γκρίφιν του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λιντς. Οι φαρμακευτικές εταιρείες σκοπεύουν να μελετήσουν στο μέλλον ακριβώς αυτό το ζήτημα, δηλαδή κατά πόσο τα εμβόλια τους προστατεύουν και από την ίδια τη λοίμωξη.
Ένα ακόμη ερώτημα είναι πόσο χρονικό διάστημα θα διαρκεί η ανοσία των εμβολίων. Ούτε αυτό μπορούν να το απαντήσουν οι ειδικοί. Θα χρειαστούν μήνες ή και χρόνια για να το μάθουν κι αυτό. Πόσο αποτελεσματικά είναι τα εμβόλια και για ποιους; Οι έως τώρα κλινικές δοκιμές των εμβολίων δεν έχουν συμπεριλάβει μεγάλο αριθμό ομάδων, όπως οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και οι έγκυες. Συνεπώς είναι προς το παρόν δύσκολο να εκτιμηθεί πόσο καλά θα «δουλεύουν» τα εμβόλια σε αυτές και σε άλλες επιμέρους ομάδες του πληθυσμού, π.χ. στους παχύσαρκους και τους ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Συνεπώς, ούτε αυτό το γνωρίζουν οι «ειδικοί». Ασφαλώς, σε αυτό το πρώτο «επείγον» στάδιο, σύμφωνα με τον ανοσολόγο Ντάνι Όλτμαν του Κολλεγίου Imperial του Λονδίνου, «τα πράγματα είναι σαφή: αρπάζει κανείς όποιο εμβόλιο η κυβέρνηση του μπορεί να αγοράσει…».
Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται είναι, εάν οι μεταλλάξεις του ιού καταστήσουν άχρηστο το εμβόλιο. Εδώ οι ειδικοί ευελπιστούν ότι ο νέος κορωναϊός δεν θα εξελιχθεί έτσι. Να υπενθυμίσουμε, όμως, ότι αυτό συμβαίνει με όλους τους κορωναϊούς και τις ιώσεις. Οι ειδικοί βέβαια, δεν κρύβουν την ανησυχία τους μήπως οι μαζικοί παγκόσμιοι εμβολιασμοί ασκήσουν τεράστια εξελικτική πίεση στον κοροναϊό να μεταλλαχθεί και να αναδείξει ένα στέλεχος που θα ξεφεύγει από τα αντισώματα που γεννούν τα εμβόλια.
«Δεν έχουμε ξαναδεί ιό όπως αυτός, να υφίσταται τέτοια πίεση. Συνεπώς δεν γνωρίζουμε πώς θα αντιδράσει ο κορωναϊός», δήλωσε ο ιολόγος δρ Γκρίφιν, εξηγώντας ότι για τον λόγο αυτό οι επιστήμονες θα παρακολουθούν τις σταδιακές μεταλλάξεις του και, αν χρειαστεί, θα αλλάξουν τη σύνθεση των εμβολίων, αναπτύσσοντας μια νέα γενιά εμβολίων Covid-19.
Εξετάζοντας πολύπλευρα το ζήτημα των εμβολιασμών, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι πως, ενώ όπως ομολογούν οι ειδικοί δεν γνωρίζουν αρκετά πράγματα και σε ορισμένα τίποτα, παρ’ αυτά οργανώνεται η μεγαλύτερη επιχείρηση εμβολιασμών παγκοσμίως. Επίσης, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν υπάρχει καμία περίπτωση για «επιστροφή στην κανονικότητα». Υποσχεσιολογία από την εξουσία με σκοπό την ολοένα και περισσότερο οικονομική, ψυχική και κοινωνική εξάντληση.
Η εισαγωγή στην «Μεγάλη επανεκκίνηση» προϋποθέτει την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξαθλίωση. Όπως αναφέρει εξάλλου και ο ίδιος ο Klaus Schwab, «δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους επιστροφής στην κανονικότητα». Ίσα ίσα η άποψή του είναι ότι πριν από την εμφάνιση του Covid-19, επικράτησε μια «ψευδαίσθηση κανονικότητας».
Το αμερικανικό διεθνούς φήμης και πιο «έγκυρο», όπως χαρακτηρίζεται παγκοσμίως, επιστημονικό περιοδικό Science, στο τεύχος του Νοεμβρίου επιβεβαιώνει τα όσα προαναφέρθησαν για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Επιπροσθέτως έρχεται να επιβεβαιώσει τη διαιώνιση των επιπτώσεων στην ζωή μας εφ’ όσον εκτιμά, πως για τα επόμενα πέντε χρόνια θα μας απασχολεί το ζήτημα της πανδημίας και πως τουλάχιστον για δύο χρόνια ακόμα θα πρέπει να διατηρηθούν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Ο Paolo Gulisano ο οποίος είναι Ιταλός γιατρός και συγγραφέας, ειδικευόμενος στην Προληπτική ιατρική, καθηγητής της Ιστορίας της Ιατρικής, σε άρθρο του θέτει ένα καίριο ερώτημα: Τί το διαφορετικό έχει η covid 19 σε σχέση με τους άλλους κορωναϊούς που διαρκούν ένα χρόνο και αυτός θα κρατήσει πέντε χρόνια; Φυσικά οι ειδικοί δεν μπορούν να απαντήσουν.
Ω, του θαύματος, όμως, ο Klaus Schwab προηγείται του Science, εφ’ όσον εκτιμά ότι η «πανδημική κρίση» θα μας απασχολεί και τα επόμενα χρόνια. «Θα ασχολούμαστε με την επιρροή της («πανδημίας») για πολλά χρόνια, και πολλά πράγματα θα αλλάξουν για πάντα. Έχει προκαλέσει (και θα συνεχίσει να προκαλεί) οικονομική αναστάτωση μνημειακών διαστάσεων».
Ανακεφαλαιώνοντας. Οι διαβεβαιώσεις περί επιστροφής στην κανονικότητα που ακούμε από παντού δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα εμπόριο ελπίδας, και εντάσσεται ως τεχνική εξαπάτησης στη συνολική στρατηγική της εξουσίας, που με πολιορκητικό κριό την πανδημία επιχειρεί να μετασχηματίσει τον κόσμο. Η μεγάλη επανεκκίνηση, το βιβλίο του Κλάους Σβάμπ προέδρου του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ συμπυκνώνει τις απόψεις των κυρίαρχων. Συμπεριλαμβάνει τις απόψεις και τις θέσεις κι άλλων παγκόσμιων οργανισμών, που αποτελούν και τις λεγόμενες δεξαμενές σκέψεις και εντάσσεται στους ήδη ανακοινωμένους στόχους των κυρίαρχων με την περιβόητη ατζέντα 2030 κλπ.
Όπως θα δούμε, κομβικό ρόλο θα παίξει η λεγόμενη τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Η ψηφιοποίηση του κόσμου και της ζωής μας και ο απόλυτος έλεγχος τους από αλγόριθμους, λογισμικά, τεχνητή νοημοσύνη κ.λπ. Είμαστε στη δύση του κόσμου, όπως τον ξέραμε και στην μετάβαση σε μια δυστοπία, σ’ ένα ακόμη «θαυμαστό καινούργιο κόσμο», στον οποίο, δίχως αντίσταση, η ζωή που ξέραμε θ’ αποτελεί απλά ανάμνηση…
Απάτσι
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 211, Ιανουάριος 2021
Η τύχη μάς εμπνέει αυτό τον ευσεβή τρόμο όταν τα ζάρια κατρακυλούν έξω απ’ τον κόσμο. Όταν η μαγεία του παιχνιδιού φτάνει πιο γρήγορα στο κακό. Και το αίσθημα γίνεται αγωνιώδες, καταλήγοντας στα πιο μεταφυσικά μισοσκόταδα. Όμως, οι στρατηλάτες που αποφασίσαμε να γίνουμε ή οι στρατηλάτες που αναγκαστήκαμε να γίνουμε, θα εξαντλήσουν μέχρι τέλους το κατακάθι όλων των καταραμένων δυνατοτήτων της τύχης. Ανάποδα απ’ τη λογική που υπολογίζει το καθαρό μας συμφέρον, όντας η ίδια εχθρική προς την επιθυμία υπέρβασης των ορίων, η τύχη μας βγάζει τη γλώσσα, μας κάνει συμπαίκτες στην κοροϊδία. Η τύχη θα τρέξει να σκαρφαλώσει γρήγορα στην κορυφή ακόμα κι αν είναι μεταμφιεσμένη σε δυστυχία. Όμως η κορυφή αυτή είναι πάντα η κορυφή που ορίζει η επιθυμία. Κι αν υπάρχει κάτι, όταν κατακτάς αυτή την κορυφή, που σε κρατά μακριά απ’ το βίτσιο και το έγκλημα, αυτό είναι ο πόνος. Ο βαθύς πόνος μάς γλιτώνει πάντα απ’ την αγριότητα της τύχης και τους κανόνες του παιχνιδιού. Κι όσοι μάς προστάζουν πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα να κερδίσουμε τον έλεγχο του εαυτού μας, μας ωθούν σε μια περίεργη αρρώστια. Δεν μπορούμε πια να εμπιστευτούμε κανένα ένστιχτο ή ελεύθερο πέταγμα. Αγρυπνούμε εναντίον του εαυτού μας οπλισμένοι, πάντα με διαπεραστικά και δύσπιστα μάτια, αιώνιοι φύλακες του κάστρου στο οποίο έχουμε κλείσει τον εαυτό μας. Όμως είμαστε παίχτες των ζαριών και της τύχης. Μάθαμε να παίζουμε και να κοροϊδεύουμε όπως παίζει και κοροϊδεύει κανείς. Μήπως όμως δεν κοιμόμαστε σ’ ένα μεγάλο κρεβάτι για ύπνο και για έρωτα; Μήπως όμως δεν καθόμαστε σ’ ένα μεγάλο τραπέζι για παιχνίδι και κοροϊδία;
ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!! Οι 10 ενδείξεις ότι μπορεί να πάσχετε από αλτσχάιμερ
Η ήπια λήθη είναι ένα φυσιολογικό μέρος της γήρανσης. Αν έχετε πρόβλημα να θυμάστε το όνομα κάποιου ατόμου, αλλά σας έρχεται αργότερα, αυτό δεν είναι σοβαρό πρόβλημα μνήμης.
Αλλά εάν τα προβλήματα μνήμης επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινή σας ζωή, θα μπορούσαν να είναι τα πρώτα σημάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Αν και τα συμπτώματα που εκδηλώνει ο καθένας ποικίλλουν σε πλήθος και ένταση, είναι σημαντικό να μπορείτε να προσδιορίσετε τα πρώτα σημάδια Αλτσχάιμερ.
Κάντε τις ακόλουθες ερωτήσεις στον εαυτό ή σε κάποιον δικό σας άνθρωπο που ενδεχομένως να έχει πρόβλημα Αλτσχάιμερ και δώστε όσο πιο ειλικρινείς απαντήσεις μπορείτε:
1. Απώλεια μνήμης: Αυτό είναι το πιο κοινό σύμπτωμα. Μήπως ξεχνάτε εύκολα τις πληροφορίες που μόλις μάθατε; Χάνετε σημαντικές ημερομηνίες, ονόματα και τα γεγονότα; Ξεχνάτε ακόμα και σημαντικά πράγματα που έχουν συμβεί; Ρωτάτε διαρκώς ξανά και ξανά τις ίδιες πληροφορίες; Βασίζεστε σε μεγάλο βαθμό σε βοηθητικά όπως χαρτάκια με σημειώσεις ή υπενθυμίσεις στο smartphone σας;
2. Πρόβλημα στον σχεδιασμό και την επίλυση προβλημάτων: Έχετε πρόβλημα να κάνετε σχέδια και να τα τηρήσετε; Σας είναι δύσκολο να ακολουθήσετε μια συνταγή, ακόμα και αν την έχετε χρησιμοποιήσει πολλές φορές; Είναι δύσκολο να επικεντρωθείτε σε λεπτομερείς εργασίες, ιδίως όταν αυτές περιλαμβάνουν αριθμούς; Για παράδειγμα, μπορείτε να παρακολουθείτε τους λογαριασμούς σας και να την κίνηση του τραπεζικού σας λογαριασμού;
3. Οι καθημερινές εργασίες είναι μια “πρόκληση”: Έχετε πρόβλημα να οδηγήσετε προς έναν προορισμό στον οποίο πάτε συχνά; Μπορείτε να ολοκληρώσετε ένα συνηθισμένο έργο στον χώρο εργασίας; Μήπως ξεχνάτε τους κανόνες του αγαπημένου σας παιχνιδιού;
4. Σύγχυση χρόνου και τοποθεσίας: Μπορείς να κατανοήσετε πλήρως κάτι που δεν συμβαίνει αυτήν τη στιγμή; Αισθάνεστε αποπροσανατολισμένος; Μήπως χάνεστε εύκολα στον δρόμο; Έχετε ξεχάσει ποτέ που βρίσκεστε; Θυμάστε πάντα το πώς φτάσατε εκεί;
5. Αλλαγές στην όραση: Σας είναι ολοένα και πιο δύσκολο να διαβάσετε τις λέξεις σε μια σελίδα; Έχετε πρόβλημα κρίνετε πόσο μακριά είναι κάτι; Μπορείτε να διαχωρίσετε τα χρώματα;
6. Οι λέξεις και οι συνομιλίες σας δημιουργούν εκνευρισμό: Το λεξιλόγιο γίνεται κάτι με το οποίο δυσκολεύεστε; Μπορείτε να βρείτε τη σωστή λέξη που ψάχνετε; Μήπως λέτε τα πράγματα με το λάθος όνομα; Αποφεύγετε να συμμετέχετε σε μια μία συζήτηση; Είστε σε θέση να την παρακολουθήσετε ως τρίτο πρόσωπο; Σταματάτε ξαφνικά στην μέση μιας συζήτησης, γιατί δεν ξέρετε τι να πείτε; Επαναλαμβάνετε συχνά κάτι που μόλις είπατε ήδη;
7. Χάνετε πράγματα: Ο καθένας μπορεί να βάλει κάτι στην λάθος θέση και να το ψάχνει από καιρό σε καιρό, αλλά μπορείτε να θυμηθείτε τα βήματά σας για να βρείτε πάλι αυτό που χάσατε; Έχετε βάλει ποτέ κάποιο αντικείμενο σε ασυνήθιστο μέρος, όπως τα κλειδιά σας μέσα στο ψυγείο; Έχετε κατηγορήσει άλλο άτομο ότι σας παίρνει ή σας μετακινεί διαρκώς πάρει τα πράγματα;
8. Άστοχες αποφάσεις: Έχετε κάνει κακές αποφάσεις τα τελευταία χρόνια; Έχετε κάνει λάθη με τα χρήματα, όπως το να δώσετε αρκετά λεφτά, όταν, κανονικά, δεν θα χρειαζόταν; Μήπως κάνετε ντους πολύ συχνά; Προσέχετε τον εαυτό σας λιγότερο από όσο στο παρελθόν; Έχει τύχει να φορέσετε λάθος ρούχα για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν έξω;
9. Κοινωνική απόσυρση: Αποσύρεστε ολοένα και περισσότερο από τους άλλους στον χώρο εργασίας; Ασχολείστε ολοένα και λιγότερο με το αγαπημένο σας χόμπι; Μήπως σας λείπει το κίνητρο να κάνετε πράγματα; Πιάνετε τον εαυτό σας να βλέπει τηλεόραση ή να κοιμάται περισσότερο από το συνηθισμένο;
10. Αλλαγές στην διάθεση: Εκνευρίζεστε πιο εύκολα; Αισθάνεστε κατάθλιψη, φόβο, ή άγχος; Είστε περισσότερο καχύποπτος με τους άλλους ανθρώπους;
