COVID 19…Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ, Το εμβόλιο…Η Επιστροφή στην κανονικότητα: Ψέμα ή αλήθεια;

 COVID 19…Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ, Το εμβόλιο…Η Επιστροφή στην κανονικότητα: Ψέμα ή αλήθεια;

Ο σκοπός μας είναι να βοηθήσουμε τους αναγνώστες μας να κατανοήσουν τις πολυσχιδείς διαστάσεις των αλλαγών που έρχονται. Κατ’ ελάχιστον, όπως θα επιχειρηματολογήσουμε, η πανδημία θα επιταχύνει συστημικές αλλαγές οι οποίες ήταν ήδη εμφανείς πριν την κρίση: η μερική οπισθοχώρηση της παγκοσμιοποίησης, η αυξανόμενη αποσύνδεση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, η επιτάχυνση του αυτοματισμού, ανησυχίες για αύξηση της επιτήρησης, οι αυξανόμενες εκκλήσεις για πολιτικές ευημερίας, η άνοδος του εθνικισμού και ο φόβος της μετανάστευσης, η αυξανόμενη δύναμη της τεχνολογίας, η ανάγκη των επιχειρήσεων για ισχυρότερη παρουσία στο διαδίκτυο και πολλές άλλες. Αλλά μπορεί να πάει και πιο πέρα από μια απλή επιτάχυνση, αλλάζοντας πράγματα που φαίνονταν αδιανόητα πριν χτυπήσει η πανδημία, όπως νέες μορφές νομισματικής πολιτικής, όπως χρήματα από τον αέρα (το οποίο είναι ήδη δεδομένο), η επαναξιολόγηση ορισμένων κοινωνικών μας προτεραιοτήτων, μια επαυξημένη αναζήτηση για το κοινό καλό ως μια αντικειμενική πολιτική, την έννοια της δικαιοσύνης να αποκτά πολιτική δύναμη, ριζοσπαστικά μέτρα ευημερίας και φορολογίας και δραστικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις». Klaus Schwab και Thierry Malleret, «COVID 19 THE GREAT RESET», μτφ Θ.

Μια φράση που ακούμε από την αρχή της πανδημίας του νέου κορωναϊού είναι η «επιστροφή στην κανονικότητα». Μια φράση, το περιεχόμενο της οποίας από μόνο του είναι τρομακτικό. Όμως, με το στρεβλό τρόπο που χρησιμοποιείται εντέχνως από την εξουσία, προσπαθεί να δυναμώσει την ελπίδα για την επιστροφή δήθεν σε μια προηγούμενη καλύτερη κατάσταση από την τωρινή.

Με το χρόνο να κυλά αργά σε συνθήκες εγκλεισμού, η προπαγάνδα για «επιστροφή στην κανονικότητα» φαντάζει περισσότερο ως μια ευχή. Από αυτές τις ευχές, που ενώ μπορεί να τις κάνουμε, μέσα μας γνωρίζουμε ότι ποτέ δεν θα πραγματοποιηθούν. Κι όσο ξεμακραίνει το τώρα σε παρόντα χρόνο και παρατείνεται ο εγκλεισμός κι η απαγόρευση με τις καταστρεπτικές συνέπειες, που όλοι μας βιώνουμε, τόσο η ελπίδα για επιστροφή στην πρότερη κατάσταση δυναμώνει και φαντάζει ιδανική.

Αυτή την ψευδαίσθηση προσπαθούν να επιτείνουν οι τεχνικοί της χειραγώγησης, την οποία, μάλιστα, επιχειρούν να μεγεθύνουν με ποικίλους τρόπους. Όμως, ακόμη και αν ανασύρουμε στο νου μας μια πολύ ευτυχισμένη στιγμή που βιώσαμε σε παρελθόντα χρόνο, και προσπαθήσουμε να την επαναλάβουμε για να ξαναζήσουμε το ίδιο συναίσθημα, το πιθανότερο είναι να πλημμυρίσουμε με απογοήτευση. Ακόμη και ίδια να τα σκηνοθετήσουμε όλα, το μέρος, τους ανθρώπους, το χρόνο, την ίδια εποχή και μέρα δεν θα καταφέρουμε να επαναφέρουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Θα λείπει ένα βασικό συστατικό. Ο αυθορμητισμός της στιγμής, που συγχρόνισε τα πάντα για να παραχθεί το ευτυχές αποτέλεσμα.

Στην περίπτωση μας, όμως, έχουμε κι άλλες πλευρές να εξετάσουμε. Αν σταθούμε ψύχραιμα και αναλογιστούμε ποιο ήταν το πριν και πόσο πραγματικά μας ικανοποιούσε, προφανώς και δεν θα έχουμε κάποιο λόγο να δεχθούμε να υπερισχύει ο συμβιβασμός, δηλαδή να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και να αποδεχθούμε ότι το μη χείρον βέλτιστον.

Ακόμη, όμως και γι’ αυτούς που εθελοτυφλούν, που προσμένουν την «επιστροφή στην κανονικότητα», που συμβιβάζονται με το λιγότερο κακό, υπάρχει ένα ερώτημα που τίθεται επιτακτικά. Μας λένε αλήθεια όλοι αυτοί, οι οποίοι μας υπόσχονται ένα ταξίδι στο παρελθόν και μας τάζουν την επιστροφή σ’ ένα καλύτερο παρελθόν; Και με τι αντίτιμο;

Κι αλήθεια τώρα, πότε πραγματικά μπορούμε να θυμηθούμε να μας υπόσχονται οτιδήποτε εκείνοι που ορίζονται ως αφέντες των ζωών μας και να τήρησαν την υπόσχεσή τους; Αντ’ αυτού, συστηματικά μάς οδηγούν σε χειρότερες καταστάσεις. Για ποια επιστροφή στην κανονικότητα μιλούν; Όταν σου παίρναν το σπίτι, όταν έμενες άνεργος, όταν δεν φτάνανε τα λεφτά να ταΐσεις τα παιδιά σου, όταν δεν μπορούσες να βρεις κρεβάτι στο νοσοκομείο, όταν έπρεπε να λαδώσεις για να κάνεις μια δουλειά, όταν μια φορά η αγανάκτηση σ’ έβγαλε στους δρόμους να διεκδικήσεις το δίκιο σου και στιγμιαία κατάλαβες, μετά από το ξύλο, τα χημικά και τα τραβήγματα στα αστυνομικά τμήματα και ίσως στο δικαστήριο, ότι η αλήθεια δεν είναι αυτή που έβλεπες στις ειδήσεις αλλά και τι περιμένει πραγματικά αυτόν που θα διεκδικήσει λίγη λευτεριά;

Σ’ αυτήν την κανονικότητα σου τάζουν να γυρίσεις; Αυτήν την κανονικότητα ποθείς; Ακόμα κι έτσι να είναι και αυτό να θες, δεν πρόκειται να συμβεί.

Το τέλος της κανονικότητας

Η παγκόσμια εξουσία θέτει ως προϋπόθεση για την επιστροφή στην κανονικότητα τον εμβολιασμό του 60-70% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτό αριθμεί 4,68-5,46 δις ανθρώπων με μέσο όρο τα 5,07 δις ανθρώπων. Αριθμητικά και μόνο αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της επιχειρούμενης προσπάθειας. Αυτό έρχεται σε δεύτερο χρόνο, μετά την επιτυχημένη προσπάθεια των εξουσιαστών να φυλακίσουν στο σπίτι τους, ταυτόχρονα και δίχως ν’ ανοίξει ρουθούνι, περίπου 5 δις ανθρώπων. Ακόμα και να μην είναι αυτοσκοπός, η μελέτη του φαινομένου σίγουρα πραγματοποιείται. Η δύναμη που μπορεί να παράσχει αυτή η γνώση στην εξουσία, τόσο στο παρόν ακόμα, όμως, περισσότερο στο μέλλον είναι τεράστια. Σίγουρα οι δυνάστες με τα επιτελεία τους δεν θα άφηναν την ευκαιρία να πάει χαμένη από ένα πρωτόγνωρο και τεραστίων διαστάσεων σε παγκόσμια κλίμακα κοινωνικό πείραμα.

Υπό το πρίσμα της αμφισβήτησης και του σκεπτικισμού όσον αφορά το εμβόλιο, υπάρχουν αρκετές οπτικές, που μπορεί κανείς να δει την επιχείρηση του μαζικού εμβολιασμού. Ο τομέας της ασφάλειας, της αποτελεσματικότητας, της τεχνολογίας mRNA, που εισάγεται καθώς επίσης και η πραγματική αναγκαιότητα για καθολικό εμβολιασμό.

Σε πρώτη φάση ας εξετάσουμε το ζήτημα από την οπτική που θέτει η εξουσία. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτή την εκδοχή, ο εμβολιασμός σε μαζική κλίμακα κρίνεται αναγκαίος προκειμένου να αποκτηθεί η κοινωνική ανοσία, η ανοσία της αγέλης, να αντιμετωπίσουμε τον νέο κορωναϊό και να επιστρέψουμε στην «κανονικότητα». Μέσω της κατεπείγουσας «αναγκαιότητας» για μαζικό εμβολιασμό, όμως, προκύπτει ένα ζήτημα.

Όπως προαναφέρθηκε και σύμφωνα με τον ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας), για να επιτευχθεί κοινωνική ανοσία πρέπει να εμβολιαστεί το 70% του πληθυσμού ήτοι 5,46 δις άνθρωποι στον πλανήτη. Για την ευκολία της ανάπτυξης των επιχειρημάτων, θα κάνουμε ένα νοητικό άλμα βοηθώντας στην εξίσωση. Ας υποθέσουμε, ότι ο εμβολιασμός γίνεται αποδεκτός χωρίς αντιστάσεις και είμαστε όλοι έτοιμοι να μας τρυπήσουν προκειμένου, όπως μας λένε(,) να επιστρέψουμε στην «κανονικότητα».

Αυτό αριθμεί σε πρώτη φάση σε 10,92 δισεκατομμύρια δόσεις περίπου. Ένα πρώτο και αφελές ερώτημα, που προκύπτει εδώ, είναι το εξής: υπάρχει αυτό το απόθεμα; Η απάντηση από τα στόματα των υπευθύνων και όχι τα δικά μας είναι κατηγορηματικά αρνητική. Οπότε επαγωγικά οδηγούμαστε να ρωτήσουμε, αφού δεν υπάρχουν οι χρειαζούμενες ποσότητες του εμβολίου, πως θα γυρίσουμε στην διαλαλούμενη πραγματικότητα; Πολύ απλά, αυτό δεν θα συμβεί, ακόμα και αν κάναμε οποιαδήποτε παραχώρηση –που δεν θα κάνουμε ποτέ– στην εξουσία. Απλά, αυτό που θέλουμε να καταδείξουμε είναι το ψέμα της εξουσίας, ακόμα και αν όλα πήγαιναν όπως ήθελε. Άρα ξεκινάμε με μια βασική διαπίστωση. Η πολυσυζητημένη επιστροφή στην κανονικότητα με την έλευση του εμβολίου αποτελεί ένα ακόμα ψέμα.

Το ζήτημα σαφώς και είναι πιο σύνθετο. Τα δίκτυα διανομής περιπλέκονται με τις προηγούμενες εδραιωμένες, αλλά και τις φερέλπουσες αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, τους λεγόμενους περιφερειακούς παίκτες, τις σφαίρες των επιρροών και τους εξελισσόμενους γεωπολιτικούς ανασχεδιασμούς στην σκακιέρα της αναδιαμόρφωσης του κόσμου. Ο ενδοεξουσιαστικός πόλεμος θα οξυνθεί και εκτός των πολέμων δια αντιπροσώπων (που ελέω κορωναϊού δεν σταμάτησαν) λόγου χάριν σε κάποιο κράτος της μέσης ανατολής, θα διεξάγεται και δια μέσου των εμβολίων.

Αν δούμε δε τα οικονομικά οφέλη, θα καταλάβουμε τι διακυβεύεται σε οικονομικό επίπεδο και μόνο. Τα οικονομικά μεγέθη γύρω από το εμβόλιο για τον κοροναϊό είναι αστρονομικά και κάθε χρόνο θα αυξάνονται, μιας και η εξουσία διασφαλίζει πλέον ένα τεράστιο πελατολόγιο. Σύμφωνα με αναλύσεις της Morgan Stanley και της Credit Suisse οι εταιρείες, που θα αναπτύξουν εμβόλια Covid-19, θα μοιραστούν συνολικά έσοδα 100 δισ. δολάρια και κέρδη 40 δισ. δολάρια!

Μόνο η αμερικανική «Pfizer» και η γερμανική «BioNTech» υπολογίζεται ότι θα εισπράξουν το 2021 από τις πωλήσεις του εμβολίου τους για την Covid-19 περί τα 13 δισ. δολάρια, σύμφωνα με τη «Morgan Stanley». Τα ασύλληπτα μεγέθη των κερδών προστίθενται, στην ξέφρενη κούρσα που καταγράφουν τα τελευταία χρόνια τα εμβόλια στο χρηματιστήριο της φαρμακοβιομηχανίας, με τις πωλήσεις τους να προϋπολογίζονται στα 120 δισ. δολάρια έως το 2025, από 60 περίπου δισ. που ήταν μέχρι το 2015.

Υπολογίζεται μάλιστα ότι μέχρι το 2025 τα εμβόλια θα αποφέρουν το 10% του τζίρου της φαρμακοβιομηχανίας, από το 1%-2% που ήταν πριν από 20 χρόνια. Συνολικά, η παγκόσμια αγορά φαρμάκων κατέγραφε πωλήσεις ύψους 390 δισ. δολάρια στις αρχές του 2001, για να φτάσει το 2019 τα 1,25 τρισ. δολάρια! Αρκεί να δούμε τις επιδοτήσεις που πήραν από τα κράτη οι φαρμακοβιομηχανίες που αναπτύσσουν το εμβόλιο για την Covid-19: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έδωσε 2,1 δισ. δολάρια σε «Sanofi» και GSK για την κλινική ανάπτυξη και κατασκευή εμβολίου, 1,2 δισ. στην «AstraZeneca» για 400 εκατ. δόσεις, 456 εκατ. δολάρια στη J&J, 483 εκατ. στη «Moderna», 2 δισ. στην «Pfizer». Άλλα 750 εκατ. δολάρια πήρε η «AstraZeneca» από την Κομισιόν για 300 εκατ. δόσεις.

Επίσης, τα πρώτα στοιχεία βγήκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα για τους μεγιστάνες των εμβολίων που αυξάνουν τον πλούτο τους, καθώς ανεβαίνουν οι μετοχές των «Pfizer» και «Moderna». Συγκεκριμένα, η αύξηση των μετοχών της «BioNTech» δημιούργησε 4 δισ. δολάρια πρόσθετο πλούτο για τον διευθύνοντα σύμβουλο και ιδρυτή της, που έχει εξαργυρώσει φέτος περίπου 30 εκατ. δολλάρια σε μετοχές. Αλλά και οι δυο Γερμανοί αδελφοί, που ήταν οι πρώτοι επενδυτές της «BioNTech», έχουν προσθέσει 8 δισ. δολάρια στην καθαρή περιουσία τους φέτος, αυξάνοντάς την σε περίπου 12,7 δισ. δολάρια έκαστος. Τέλος, ο Διευθύνων Σύμβουλος της «Moderna» κέρδισε φέτος 4,8 δισ. δολάρια.

Τα λεφτά είναι πολλά. Πάρα πολλά. Καλύπτουν τα ετήσια ΑΕΠ πολλών κρατών μαζί. Πάμε, όμως, τώρα να δούμε κάποιες άλλες πλευρές των εμβολίων, που χάριν αυτών θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, όπως μας λένε. Κατ’ αρχήν ένας εμβολιασμένος παύει να νοσεί και να μεταφέρει τον ιό; Η απάντηση των ειδικών είναι ότι δεν γνωρίζουμε ακόμα. «Το χειρότερο σενάριο είναι να έχεις ανθρώπους που κυκλοφορούν άνετα τριγύρω, αλλά μεταδίδουν τον ιό παντού», δήλωσε ο ιολόγος Στέφεν Γκρίφιν του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λιντς. Οι φαρμακευτικές εταιρείες σκοπεύουν να μελετήσουν στο μέλλον ακριβώς αυτό το ζήτημα, δηλαδή κατά πόσο τα εμβόλια τους προστατεύουν και από την ίδια τη λοίμωξη.

Ένα ακόμη ερώτημα είναι πόσο χρονικό διάστημα θα διαρκεί η ανοσία των εμβολίων. Ούτε αυτό μπορούν να το απαντήσουν οι ειδικοί. Θα χρειαστούν μήνες ή και χρόνια για να το μάθουν κι αυτό. Πόσο αποτελεσματικά είναι τα εμβόλια και για ποιους; Οι έως τώρα κλινικές δοκιμές των εμβολίων δεν έχουν συμπεριλάβει μεγάλο αριθμό ομάδων, όπως οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και οι έγκυες. Συνεπώς είναι προς το παρόν δύσκολο να εκτιμηθεί πόσο καλά θα «δουλεύουν» τα εμβόλια σε αυτές και σε άλλες επιμέρους ομάδες του πληθυσμού, π.χ. στους παχύσαρκους και τους ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Συνεπώς, ούτε αυτό το γνωρίζουν οι «ειδικοί». Ασφαλώς, σε αυτό το πρώτο «επείγον» στάδιο, σύμφωνα με τον ανοσολόγο Ντάνι Όλτμαν του Κολλεγίου Imperial του Λονδίνου, «τα πράγματα είναι σαφή: αρπάζει κανείς όποιο εμβόλιο η κυβέρνηση του μπορεί να αγοράσει…».

Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται είναι, εάν οι μεταλλάξεις του ιού καταστήσουν άχρηστο το εμβόλιο. Εδώ οι ειδικοί ευελπιστούν ότι ο νέος κορωναϊός δεν θα εξελιχθεί έτσι. Να υπενθυμίσουμε, όμως, ότι αυτό συμβαίνει με όλους τους κορωναϊούς και τις ιώσεις. Οι ειδικοί βέβαια, δεν κρύβουν την ανησυχία τους μήπως οι μαζικοί παγκόσμιοι εμβολιασμοί ασκήσουν τεράστια εξελικτική πίεση στον κοροναϊό να μεταλλαχθεί και να αναδείξει ένα στέλεχος που θα ξεφεύγει από τα αντισώματα που γεννούν τα εμβόλια.

«Δεν έχουμε ξαναδεί ιό όπως αυτός, να υφίσταται τέτοια πίεση. Συνεπώς δεν γνωρίζουμε πώς θα αντιδράσει ο κορωναϊός», δήλωσε ο ιολόγος δρ Γκρίφιν, εξηγώντας ότι για τον λόγο αυτό οι επιστήμονες θα παρακολουθούν τις σταδιακές μεταλλάξεις του και, αν χρειαστεί, θα αλλάξουν τη σύνθεση των εμβολίων, αναπτύσσοντας μια νέα γενιά εμβολίων Covid-19.

Εξετάζοντας πολύπλευρα το ζήτημα των εμβολιασμών, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι πως, ενώ όπως ομολογούν οι ειδικοί δεν γνωρίζουν αρκετά πράγματα και σε ορισμένα τίποτα, παρ’ αυτά οργανώνεται η μεγαλύτερη επιχείρηση εμβολιασμών παγκοσμίως. Επίσης, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν υπάρχει καμία περίπτωση για «επιστροφή στην κανονικότητα». Υποσχεσιολογία από την εξουσία με σκοπό την ολοένα και περισσότερο οικονομική, ψυχική και κοινωνική εξάντληση.

Η εισαγωγή στην «Μεγάλη επανεκκίνηση» προϋποθέτει την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξαθλίωση. Όπως αναφέρει εξάλλου και ο ίδιος ο Klaus Schwab, «δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους επιστροφής στην κανονικότητα». Ίσα ίσα η άποψή του είναι ότι πριν από την εμφάνιση του Covid-19, επικράτησε μια «ψευδαίσθηση κανονικότητας».

Το αμερικανικό διεθνούς φήμης και πιο «έγκυρο», όπως χαρακτηρίζεται παγκοσμίως, επιστημονικό περιοδικό Science, στο τεύχος του Νοεμβρίου επιβεβαιώνει τα όσα προαναφέρθησαν για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων. Επιπροσθέτως έρχεται να επιβεβαιώσει τη διαιώνιση των επιπτώσεων στην ζωή μας εφ’ όσον εκτιμά, πως για τα επόμενα πέντε χρόνια θα μας απασχολεί το ζήτημα της πανδημίας και πως τουλάχιστον για δύο χρόνια ακόμα θα πρέπει να διατηρηθούν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Ο Paolo Gulisano ο οποίος είναι Ιταλός γιατρός και συγγραφέας, ειδικευόμενος στην Προληπτική ιατρική, καθηγητής της Ιστορίας της Ιατρικής, σε άρθρο του θέτει ένα καίριο ερώτημα: Τί το διαφορετικό έχει η covid 19 σε σχέση με τους άλλους κορωναϊούς που διαρκούν ένα χρόνο και αυτός θα κρατήσει πέντε χρόνια; Φυσικά οι ειδικοί δεν μπορούν να απαντήσουν.

Ω, του θαύματος, όμως, ο Klaus Schwab προηγείται του Science, εφ’ όσον εκτιμά ότι η «πανδημική κρίση» θα μας απασχολεί και τα επόμενα χρόνια. «Θα ασχολούμαστε με την επιρροή της («πανδημίας») για πολλά χρόνια, και πολλά πράγματα θα αλλάξουν για πάντα. Έχει προκαλέσει (και θα συνεχίσει να προκαλεί) οικονομική αναστάτωση μνημειακών διαστάσεων».

Ανακεφαλαιώνοντας. Οι διαβεβαιώσεις περί επιστροφής στην κανονικότητα που ακούμε από παντού δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα εμπόριο ελπίδας, και εντάσσεται ως τεχνική εξαπάτησης στη συνολική στρατηγική της εξουσίας, που με πολιορκητικό κριό την πανδημία επιχειρεί να μετασχηματίσει τον κόσμο. Η μεγάλη επανεκκίνηση, το βιβλίο του Κλάους Σβάμπ προέδρου του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ συμπυκνώνει τις απόψεις των κυρίαρχων. Συμπεριλαμβάνει τις απόψεις και τις θέσεις κι άλλων παγκόσμιων οργανισμών, που αποτελούν και τις λεγόμενες δεξαμενές σκέψεις και εντάσσεται στους ήδη ανακοινωμένους στόχους των κυρίαρχων με την περιβόητη ατζέντα 2030 κλπ.

Όπως θα δούμε, κομβικό ρόλο θα παίξει η λεγόμενη τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Η ψηφιοποίηση του κόσμου και της ζωής μας και ο απόλυτος έλεγχος τους από αλγόριθμους, λογισμικά, τεχνητή νοημοσύνη κ.λπ. Είμαστε στη δύση του κόσμου, όπως τον ξέραμε και στην μετάβαση σε μια δυστοπία, σ’ ένα ακόμη «θαυμαστό καινούργιο κόσμο», στον οποίο, δίχως αντίσταση, η ζωή που ξέραμε θ’ αποτελεί απλά ανάμνηση…

Απάτσι

Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 211, Ιανουάριος 2021

https://anarchypress.wordpress.com/

Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη selana

https://anhsyxia.wordpress.com/