Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023
7 Τροφές Που Ανεβάζουν Το ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ (+ 5 Τροφές Που Το Μειώνουν)
Τι Συνέβη με τα «Γλυπτά του Παρθενώνα» και το Διπλωματικό Επεισόδιο
Πτώση Βλεφάρων - 5 Φυσικές Θεραπείες
Είναι έρωτας ή εξάρτηση;
Είναι έρωτας ή εξάρτηση;
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από τον έρωτα. Έρχεται απροειδοποίητα, ίσως σε λάθος στιγμή, ενίοτε όχι κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες ή ακόμη και με το τελευταίο πρόσωπο που θα φανταζόμαστε ποτέ. Μας αλλάζει το μέσα μας, το έξω μας κι ό,τι πιστεύαμε ή θεωρούσαμε ως τώρα σωστό/λάθος, καλό/κακό, δυνατό/αδύνατο και ενδεχομένως σημαντικό/ασήμαντο, όμορφο/άσχημο!
Κι έρχεται μια στιγμή που αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να υπάρξεις δίχως τον άλλον, αναπνέεις μαζί του και γίνεται όλος σου ο κόσμος. Έρχεται μια στιγμούλα που νομίζεις ότι γνώρισες τον παράδεισο, ξέρεις τι πράμα είναι επιτέλους αυτή η ευτυχία κι όλα έχουν νόημα κι εσύ πια σκοπό σε αυτή τη ζωή. Όλο και περισσότερο σε ρουφάει μια δίνη, μα εσύ είσαι σα μεθυσμένος κι εθισμένος συνάμα.
Όταν κάτι απομυθοποιηθεί, όταν στραβώσει, αλλάξει ή και τελειώσει, μοιάζεις να ξύπνησες από λήθαργο αφενός κι αφετέρου υποφέρεις, νιώθοντας πως χάνεις τον έρωτα της ζωής σου. Επιμένεις πως δε θα ξανανιώσεις έτσι ακριβώς επειδή ήταν ΕΡΩΤΑΣ! Δυσκολεύεσαι να λειτουργήσεις ακόμη και στα απλά και κλείνεις ρολά. Πενθείς, θρηνείς κι όλα τα συναφή. Μαλώνεις με την αξιοπρέπειά σου, διαολοστέλνεις τον εγωισμό σου και θάβεις τα πραγματικά σου θέλω τόσο βαθιά, που θα χρειαστείς μεγάλη επιχείρηση ανασκαφής όταν ζυγώσει η ώρα. Και τώρα θα σε ρωτήσω: είναι όντως έρωτας φρονείς ή εξάρτηση;
Ενίοτε οι εξαρτήσεις, τα κολλήματα, το βόλεμα, οι εθισμοί και οι συνήθειες ακόμη, έχουν μεγαλύτερη δύναμη κι επίδραση πάνω μας. Οφείλεις… οφείλω… οφείλουμε να ερευνήσουμε με κάθε τρόπο και κόστος τούτη την πιθανότητα, γιατί θα κριθεί η ζωή μας προφανώς από το αποτέλεσμα. Πρέπει να απαντηθεί αυτό το κρίσιμο ερώτημα, για να πυροδοτήσει υγιείς αποφάσεις κι εξελίξεις, μα κυρίως να διασφαλιστεί η ψυχική μας υγεία. Ένας αληθινός έρωτας θα μετουσιωθεί σε μια πραγματική και βαθιά αγάπη, όπου δεν έχουν θέση άρρωστα συναισθήματα, μήτε πόνος.
Αν μιλάμε για έρωτα, δεν πρέπει να χάσεις τον εαυτό σου, αλλά να εξελιχθείς διατηρώντας άψογη ισορροπία με την ελευθερία σου και την ανεξαρτησία σου. Αν είναι έρωτας, θα τον ζεις στο max, αλλά θα πατάς στα πόδια σου δίχως να μετατρέψεις τον άλλον σε δεκανίκι ή μπαστούνι. Σκέψου… αξίζει τόσες θυσίες μια εξάρτηση που θα σε τραβά πίσω και θα σε αποδυναμώνει με μαθηματική ακρίβεια; Αξίζει να χάσεις χρόνο κι ευκαιρίες να συναντήσεις το απόλυτο;
https://thewomen.gr/
Θώμη Μπαλτσαβιά
Η απόλυτη στιγμή παραφροσύνης: Ο τερματοφύλακας του Αμβούργου έβαλε αδιανόητο αυτογκόλ σε ντέρμπι
Η απόλυτη στιγμή παραφροσύνης:
Ο τερματοφύλακας του Αμβούργου έβαλε αδιανόητο αυτογκόλ σε ντέρμπι
Στο ποδόσφαιρο έχουμε δει κατά καιρούς απίστευτα αυτογκόλ. Μερικά από αυτά έγιναν viral και συζητιούνται για χρόνια, ενώ άλλα στιγμάτισαν καριέρες ποδοσφαιριστών. Πάντως, αυτογκόλ σαν αυτό που πέτυχε ο τερματοφύλακας του Αμβούργου Ντάνιελ Φερνάντες, δεν έχουμε ξαναδεί.
Ο τερματοφύλακας της γερμανικής ομάδας, έκανε τη γκάφα της χρονιάς στο τοπικό ντέρμπι με την Ζανκτ Πάουλι.
Ο αγώνος ήταν στο 27ο λεπτό και οι γηπεδούχοι βρίσκονταν μπροστά στο σκορ με 2-0, με τους δύο αμυντικούς του Αμβούργου να ανταλλάζουν πάσες μέσα στην περιοχή της ομάδας τους στην προσπάθεια να δημιουργήσουν μία σωστή επίθεση.
Όλα καλά μέχρι η μπάλα να φτάσει στα πόδια του γκολκίπερ, ο οποίος ατύχησε και ελέω μιας λακούβας έστειλε την μπάλα στην εστία του με αδιανόητο βολέ, στην προσπάθειά του να διώξει!
https://www.ethnos.gr/
Το wi-fi συνδεδεμένο, για σήμα πιάνω μόνο καρδιά!
Το wi-fi συνδεδεμένο, για σήμα πιάνω μόνο καρδιά!
Υπάρχει τίποτα που να κρατάει για πάντα;
Οτιδήποτε και να ‘ναι αυτό, από μία αγκαλιά έως ένα φιλί, έρωτας, αγάπη, φιλία… Ποιο συναίσθημα είναι ικανό να κρατήσει για πάντα, από την εφηβεία μέχρι τα βαθιά γεράματα;
Το ποτήρι μου έχει την ίδια γεύση κρασιού, σίγουρα θα την έχει για πάντα όσο ζω. εκτός και αν το κρασί ξινίσει.
Και τώρα πες μου το δικό σου “για πάντα”, τι ήταν ουτοπία; Παρενέργεια από το αντιγριπικό εμβόλιο; Επαναλαμβανόμενη φράση τύπου “μοναδική μου αγάπη”;
Οι δειλοί άνθρωποι, το δικό τους “για πάντα” σημαίνει “για τώρα”.
Αλλά η δύναμη να το πουν, να το συλλαβίσουν, δεν υπάρχει μέσα στην άδεια ψυχή τους.
Μία σειρά από δεδομένες καταστάσεις, τόσες όσες το λογισμικό του κινητού σου.
Εκείνα τα γ@μημένα δεδομένα που όταν τελειώσουν ξεμένεις και τρέχεις να βρεις άλλα.
Περπατάς χωρίς ανάσα, γιατί τα ασύρματα δίκτυα είναι κλειδωμένα!
Βλέπεις τα προστατεύουν οι ιδιοκτήτες τους, δεν τα αφήνουν ξέφραγο αμπέλι για να περνάει ο κάθε εσύ και να του τα κλέβεις!
Ενώ τα δεδομένα σπάνια γίνονται ζητούμενα, τα βρίσκεις εύκαιρα, πουλάς το παραμύθι σου και όταν αδειάσουν φορτώνεις κι άλλα και άλλα και δεν σταματάς ποτέ.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια ρε άνθρωπε, πολλά βλέμματα θέλουμε και πράξεις από αυτές που είναι χωρίς λήξη, από αυτές που κάνουν την καρδιά να χτυπά αλύπητα μέχρι να νιώσεις ότι σπάει.
Και τι καταλαβαίνεις με το να τάζεις και να υπόσχεσαι; Μένει τίποτα μέσα στην παλιοψυχή που σέρνεις;
Σας φαντάζομαι να μαζεύεστε κάποιους πηγαδάκια και να σημειώνετε πόσο κράτησε το δικό του δεδομένο!
Πάντως δεν μπορείς να πεις, χάρη σε εμένα υπήρξες πρωταθλητής!
Μου έφερες δώρο μία αλυσίδα χοντρή από εκείνες που δένουν οι άθλιοι τα ζώα και μου τη φόρεσες στο λαιμό.
Την συνήθισα, ήξερα και το δρόμο να γυρίσω πριν χαθούν τα δεδομένα! Αργότερα μου υποσχέθηκες άλλη μία… χρυσή αυτή τη φορά.
Χαράς γιορτή. Τη φόρεσα με καμάρι, ζήλια οι όμοιες με μένα.
Δεδομένες και αυτές, αφού δεν θυμάμαι καθόλου τα ονόματά τους. Είχαμε όλες το ίδιο, με το ίδιο σημάδι στο κούμπωμα της αλυσίδας.
Το μυαλό μας σαν το κινητό.
Αν κολλήσει το πετάς, αγοράζεις άλλο, γιατί για να φτιάξεις το ίδιο δεν συμφέρει σήμερα.
Μέχρι που ξάφνου γνώρισα έναν γνωστό σου. “Μοιάζετε” φυσικά σκέφτηκα. “Πες μου το φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι…”, έτσι νόμιζα. Με κοιτούσε κρυφά και επίμονα για μήνες, για χρόνια… με βλέμμα καρφωμένο στη χρυσή αλυσίδα. Και σαν σε πήρε ο ύπνος με το ποτό στο χέρι, με πλησίασε, κοιτώντας με ψιθύρισε: “δεν έχω αλυσίδες και δεδομένα, ούτε ζητούμενα. Έχω μόνο για σένα αυτό εδώ” δείχνοντας το χέρι του που έτρεμε, όχι από φόβο, αλλά από συναισθήματα. “Χρόνια περιμένω να κοιμηθεί” μου έδειξε με το δάχτυλό του τον φίλο του.
“Να μπει φραγή στα σχέδιά του να σε κρατά πάντα κοντά του με λάθος τρόπο και υποσχέσεις. Στο λέω, αν μείνεις, δεν θα αντέξεις!”
Σηκώθηκα απαλά, μα η αλυσίδα δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από το δέρμα μου…
Με απόγνωση ψιθύρισα “βοήθησέ με”. Ξέπνοα τα δάχτυλά σου απαλά άνοιξαν το κουμπί “ένας απλός κωδικός είναι, λέγεται εμπιστοσύνη” μου είπες.
Φύγαμε, σιγά-σιγά…
Τα βήματά μας δεν ακουγόντουσαν. Τώρα το τζάκι στέκει αναμμένο, το ξύλο καίει αργά-αργά.
Το wi-fi συνδεδεμένο, για σήμα πιάνω μια καρδιά!
https://thewomen.gr/
Ευαγγελία Αλιβιζάτου
https://alivizatou-creative-writing.blogspot.com/?m=1
Το χωριό της Μαγνησίας που φημίζεται για το καλό φαγητό με θέα τον Βόλο
Το χωριό της Μαγνησίας που φημίζεται για το καλό φαγητό με θέα τον Βόλο Δημοσιεύθηκε 18/05/2024 21:30 Τροποποιήθηκε 21:38 Η Άλλη Μεριά ε...
-
Μπέος: «Θα πηγαίνω και θα σπάω τα αυτοκίνητα» ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΕΙΜΩΝΙΔΗΣ/THENEWSPAPER.GR Στα έργα που πραγματοποιούνται στην Αγριά και στις ράγες ...
-
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τους γλάρους Οι Γλάροι είναι θαλασσοπούλια, συνήθως γκρι ή άσπρο, συχνά με μαύρα σημ...
-
Ιούλιος: λαογραφία - παροιμίες- ήθη - έθιμα - τραγούδια 09:01 Σάββατο, 1 Ιουλίου 2017 ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑ Ιούλιος, Γιούλ...