Παρασκευή 2 Ιουνίου 2023

Λάθος με μέτρησες…

 Λάθος με μέτρησες…

Τρυφερή, δοτική, συγκαταβατική. Λάθος με μέτρησες…


Γλυκιά, κατανοητική, υπομονετική. Λάθος με μέτρησες…


Ανεκτική, ανθεκτική, στωική. Λάθος με μέτρησες…

Είμαι όλα αυτά, αλλά δεν είμαι μόνο αυτά. Και όχι, στιγμή δεν υποκρίθηκα, δεν έκρυβα δόλια την “άσχημη” πλευρά μου. Κι όχι, στιγμή δεν προσποιήθηκα, δεν χαντάκωνα τεχνηέντως τα ελαττώματά μου. Είναι που σ’ αυτούς που αγαπώ δίνομαι ολοκληρωτικά, είναι που γι’ αυτούς που αγαπώ κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Είναι που η αληθινή αγάπη για μένα είναι δόσιμο, είναι ανιδιοτέλεια. Είναι φροντίδα, είναι κατανόηση, είναι νοιάξιμο.

Τα μαχαίρια στην πλάτη καρφώνονται λέει συνήθως απ’ αυτούς που νιώθεις “δικούς σου ανθρώπους” κι αυτές οι μαχαιριές είναι που πονάνε περισσότερο. Γιατί έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις, απ’ αυτούς που δεν το περιμένεις. Και με πόνεσε το μαχαίρι που έμπηξες στην πλάτη μου, μάτωσε το μέσα μου, το είναι μου ολόκληρο. Ήταν βαθιά η πληγή και για καιρό πάλευα να κάνω το αίμα να σταματήσει να τρέχει. Ήταν βαθιά η πληγή και το σημάδι είναι εκεί, χάσκει ακόμη, να μου θυμίζει, να μην μ’ αφήνει να ξεχάσω, να μην μ’ αφήνει να ξεχαστώ, να μην μ’ αφήνει να πλανευτώ ξανά απ’ τα μάτια σου και τα όμορφα λόγια σου

Κι έρχεσαι ξανά, τόσο καιρό μετά και περιμένεις να βρεις τον άνθρωπο που άφησες φεύγοντας. Εκείνη την τρυφερή, γλυκιά, ανεκτική γυναίκα που κάποτε σ’ ερωτεύτηκε τρελά. Μα λάθος με μέτρησες… δεν ήμουν το δεδομένο που υπολόγιζες, κανείς δεν είναι. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο σ’ αυτή τη ζωή και θα έπρεπε να το γνωρίζεις αυτό. Δεν ανέχομαι πολλά, δεν υπομένω τα πάντα, διεκδικώ ό,τι αξίζω. Θυμώνω όταν αδικούμαι, επαναστατώ όταν προσπαθούν να μ’ εκμεταλλευτούν, απαιτώ ό,τι μου ανήκει. Λατρεύω όταν αγαπώ, ξεγράφω όταν προδοθώ. Όλα απλά και ξεκάθαρα, όπως ήταν πάντα κι ας μην το έβλεπες. Κι έρχεσαι ξανά, τόσο καιρό μετά και περιμένεις να βρεις την γυναίκα που άφησες φεύγοντας. Μα για σένα, αυτή η γυναίκα δεν μένει πια εδώ. Δεν σου αξίζει να την ξαναδείς μπροστά σου. Γιατί μάτια μου, πολύ λάθος με μέτρησες…

Κική Γιοβανοπούλου 

 https://gynaikaeimai.com/  

Μην αφήνεις το σκοτάδι να σκεπάσει την ψυχή σου…

Μην αφήνεις το σκοτάδι να σκεπάσει την ψυχή σου…

 Πόσες φορές άραγε αφήσαμε το σκοτάδι να σκεπάσει όλο μας το είναι; Γίνεται σε κάθε φάση της ζωής μας να έφταιξε μόνο ο εαυτός μας; Αμέτρητα σκοτάδια στην ζωή μου, γιατί για την δική μου ζωή μπορώ να μιλήσω και μόνο. Αυτό το σκοτάδι εδώ και χρόνια με έχει τυλίξει. Για πρώτη φορά στα 17 μου χρόνια ήρθε σαν μια σκιά πάνω μου, ανάμεσα στον ξύπνιο και τον ύπνο και θέλησε να με πνίξει, να μου πάρει την ζωή. Για πολύ καιρό είχα τον φόβο του. Αλλά βγήκα στην επιφάνεια και είδα το φως και χαμογέλασα ξανά και νόμιζα ότι πλέον το φως θα είναι η συντροφιά μου σε όλες τις στιγμές. Όπου μια μέρα στα ξαφνικά αυτό το σκοτάδι ήρθε πιο άγριο και θυμωμένο που τόσα χρόνια το είχα ξεχάσει. Μου έριξε μια γροθιά που ταρακούνησε το μέσα μου. Αυτή την φορά ήταν πιο πυκνό, με αγκάλιαζε και πονούσε όλη μου η ύπαρξη.


Στην αρχή, όσο κι αν προσπαθούσα να ξεφύγω, δεν είχα την δύναμη, μου έβαζε το δηλητήριο μέσα από τις φλέβες και με κυρίευε. Ήρθαν στιγμές που από τον πόνο δεν μπορούσα να κουνηθώ, δεν ήξερα που να στραφώ, μόνη μέσα στο πιο δύσκολο σκοτάδι μου. Η ζωή μου δεν είχε οξυγόνο, έψαχνα στα τυφλά να βρω αυτόν τον καταραμένο διακόπτη να έρθει έστω ένα μικρό φως. Άργησε, με λύγισε και τότε κατάλαβα ότι μόνο με έναν τρόπο μπορώ να προσελκύσω το φως. Να ξεκινήσω να χαμογελάω και να νιώθω την αγάπη μέσα μου. Ήταν το μοναδικό όπλο που είχα μέσα στο κενό που είχα πέσει.


Δειλά δειλά και μόνη μου σηκώθηκα, άρχισα να αγαπάω τον εαυτό μου, να τον δέχομαι όπως είναι. Το χαμόγελο μου έδωσε την πρώτη ηλιαχτίδα στην ψυχή μου. Για αυτό μην αφήνεις το σκοτάδι να σκεπάσει για πολύ καιρό την ψυχή σου. Είναι στο δικό σου χέρι να σηκωθείς ξανά, είναι επιλογή σου να πας ενάντια στο κακό, να γυρίσεις την πλάτη και να πεις φτάνει, ως εδώ ήταν, τώρα θα πάω μπροστά με χαμόγελο μέσα στο δικό μου φως και αν έρθει πάλι το σκοτάδι θα μπει μόνο για τόσο δα λίγο… Φως στην ψυχή αυτό να έχεις, και όσο το αποζητάς, το σκοτάδι δεν θα πλησιάζει όποτε το θέλει, θα βλέπει χαμόγελο, αγάπη και θα φεύγει μακριά.


https://gynaikaeimai.com/

Άνδρεα Αρβανιτίδου

https://www.andreaarvanitidou.com/

14 Γιατροσόφια Με Βότανα

14 Γιατροσόφια Με Βότανα


14 βότανα και 14 γιατροσόφια και 14 γιατροσόφια με 14 βότανα
Από την αρχαιότητα, ο άνθρωπος έχει χρησιμοποιήσει τα βότανα για διάφορους σκοπούς, κάτι που είναι φυσικό, μιας και τα βότανα έχουν πολλές ιδιότητες και κατά συνέπεια χρήσεις. Σ΄αυτό το βίντεο θα δείτε συνταγές για διάφορες ασθένειες ή συμπτώματα που μπορείτε να νιώσετε και πως να χρησιμοποιηθεί το κατάλληλο βότανο για να νιώσετε καλύτερα. 📖 Κεφάλαια - ενότητες
⬇︎⬇︎⬇︎⬇︎⬇︎⬇︎ 0:00​​ intro 0:05 14 βότανα & γιατροσόφια - 14 γιατροσόφια & βότανα 0:14 Αλόη για την κούραση 0:28 Φασκόμηλο για το συνάχι 0:45 Τσουκνίδες για δυσμηνόρροια 1:11 Βασιλικός για το άγχος των εξετάσεων 1:53 Μαντζουράνα για τα τσιμπήματα εντόμων 2:06 Πιπερόριζα για την δυσπεψία 2:39 Δεντρολίβανο για το συκώτι 3:14 Λεβάντα για ιγμορίτιδα & πονόδοντο 3:57 Μέντα για τους ρευματικούς πόνους 4:29 Γεράνι για τη φαγούρα 4:49 Γλυκόριζα για τη γαστρίτιδα 5:12 Μαϊντανός για τις φακίδες 5:35 Πασιφλόρα για τη μελαγχολία 5:59 Αγκινάρα για τη χοληστερίνη 6:20 Σύνδεσμοι για Μέντα, Αγκινάρα, Πιπερόριζα, Τσουκνίδες και Αλόη

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2023

Οἱ δυ­ὸ παλ­λη­κα­ρά­δες

 

Θανάσης Μανιφάβας: Οἱ δυ­ὸ παλ­λη­κα­ρά­δες

planodion

Ιον. 1

Θα­νά­σης Μα­νι­φά­βας

Οἱ δυ­ὸ παλ­λη­κα­ρά­δες

Ι ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ καὶ τὰ πεί­σμα­τα, τὰ δι­κά μου καὶ τοῦ Βα­σί­λη, τοῦ κα­λύτε­ρού μου φί­λου τῶν παι­δι­κῶν χρό­νων, συ­χνὰ ἔ­φερ­ναν σὲ δύ­σκο­λη θέ­ση καὶ τοὺς γο­νεῖς μου καὶ τοὺς γο­νεῖς τοῦ Βα­σί­λη. Μὲ τὸ Βα­σί­λη μέ­να­με δί­πλα δί­πλα, πη­γαί­να­με στὸ ἴ­διο σχο­λεῖ­ο καὶ στὸ ἴ­διο τμῆ­μα, μα­ζὶ παί­ζα­με, μα­ζὶ δι­α­βά­ζα­με, μα­ζὶ περ­νά­γα­με τὶς πε­ρισ­σό­τε­ρες ὧ­ρες. Φυ­σι­κὰ δὲν ἔ­λει­παν οἱ τσα­κω­μοὶ καὶ οἱ καυ­γά­δες· ὅ­σο αὐ­τὰ ἔ­με­ναν σὲ φρα­στι­κὸ ἐ­πί­πε­δο, οἱ γο­νεῖς καὶ τῶν δύ­ο πε­ρι­ο­ρί­ζον­ταν σὲ νου­θε­σί­ες ἢ ἐ­πι­πλή­ξεις. Ὅ­ταν ἄρ­χι­σαν νὰ ξε­περ­νᾶ­νε αὐ­τὸ τὸ στά­διο, οἱ γο­νεῖς μας συ­νεν­νο­ή­θη­καν καὶ ὁ κὺρ- Μι­χά­λης, ὁ πα­τέ­ρας τοῦ Βα­σί­λη, ἀ­νέ­λα­βε τὰ πε­ραι­τέ­ρω.

        Σὲ πρώ­τη φά­ση ἕ­να βρά­δυ μᾶς κά­λε­σε καὶ μᾶς δή­λω­σε πο­λὺ αὐ­στη­ρὰ ὅ­τι, ἂν συ­νε­χί­σου­με ἔ­τσι, θὰ μᾶς φά­ει καὶ τοὺς δύ­ο τὸ μαῦ­ρο φί­δι...

        Ὕ­στε­ρα ἀ­πὸ με­ρι­κὲς μέ­ρες ὁ κὺρ-Μι­χά­λης μὲ ξα­να­κά­λε­σε στὸ σπί­τι του· ὁ λό­γος ἦ­ταν ὅ­τι ἐ­κεῖ­νο τὸ βρά­δυ ὁ Βα­σί­λης εἶ­χε γυ­ρί­σει στὸ σπί­τι μὲ μαυ­ρι­σμέ­νο μά­τι κι ἐ­γὼ μὲ σκι­σμέ­νο μά­γου­λο. Αὐ­τὸ τὸ τε­λευ­ταῖ­ο ὁ κὺρ-Μι­χά­λης δὲν τὸ ἤ­ξε­ρε, ἀλ­λὰ τὸ δι­α­πί­στω­σε μό­λις μὲ εἶ­δε καὶ φυ­σι­κὰ κα­τά­λα­βε.

        Ἐ­γὼ πῆ­γα προ­ε­τοι­μα­σμέ­νος γιὰ τὰ χει­ρό­τε­ρα· φυ­σι­κὰ πο­τὲ δὲν εἶ­χα δι­α­νο­η­θεῖ νὰ ἀν­τι­δρά­σω οὔ­τε κὰν νὰ ἀν­τι­μι­λή­σω. Ἄλ­λω­στε καὶ στὸ πα­ρελ­θὸν μὲ εἶ­χε μα­λώ­σει πολ­λὲς φο­ρὲς καὶ δὲν ἔ­βγα­λα κου­βέν­τα. Ἡ στά­ση μου αὐ­τή, ἦ­ταν ἀ­πο­κλει­στι­κὰ ἀ­πόρ­ροι­α τοῦ σε­βα­σμοῦ ποὺ ἔ­τρε­φα γιὰ τὸν πα­τέ­ρα τοῦ φί­λου μου.

        Ὁ κὺρ-Μι­χά­λης ἔ­κα­νε ἕ­να σκλη­ρὸ ἀ­γώ­να ἐ­πι­βί­ω­σης· ἀ­πὸ τὸ πρω­ὶ ὡς τὸ βρά­δυ ἔ­κα­νε με­τα­φο­ρὲς μὲ ἕ­να τρί­κυ­κλο πα­ρὰ τὴ σω­μα­τι­κή του ἀ­να­πη­ρί­α (ἦ­ταν κου­τσός). Ξε­περ­νοῦ­σε ὅ­μως τὴ σκλη­ρό­τη­τα τῆς κα­θη­με­ρι­νό­τη­τάς του μὲ λε­βεν­τιὰ καὶ ἀ­ξι­ο­πρέ­πεια, ἦ­ταν πρό­σχα­ρος, ἀ­γα­πη­τὸς σὲ ὅ­λους καὶ ὅ­πως ἔ­λε­γε ὁ ἴ­διος, ἕ­ναν ἐ­χθρὸ εἶ­χε μό­νο, τὴ μι­ζέ­ρια.

        Μπῆ­κα, λοι­πόν, μὲ κα­τε­βα­σμέ­να μά­τια στὸ δω­μά­τιο ποὺ βρί­σκον­ταν ὁ κὺρ-Μι­χά­λης κι ὁ Βα­σί­λης. Εἶ­πα δει­λὰ κα­λη­σπέ­ρα.

        — Κά­θι­σε, ἀ­γό­ρι μου, εἶ­πε κι ἀ­μέ­σως ἀ­πευ­θυ­νό­με­νος στὴ γυ­ναί­κα του, «Μα­ρί­κα, ἔ­χεις κά­να γλυ­κὸ νὰ κε­ρά­σεις τὰ παι­διά;».

        — Εὐ­χα­ρι­στῶ, δὲ θέ­λω, εἶ­πα.

        — Ὄ­χι, θὰ φᾶ­τε πρῶ­τα ἕ­να γλυ­κό, για­τί ἐ­γὼ σή­με­ρα ἔ­χω σκο­πὸ νὰ σᾶς πι­κρά­νω.

        Ἐ­νῶ ἐ­μεῖς τρώ­γα­με τὸ γλυ­κό, ὁ κὺρ-Μι­χά­λης ἄρ­χι­σε νὰ μᾶς ἀ­φη­γεῖ­ται μὲ τρό­πο ἀ­βί­α­στο καὶ πα­ρα­στα­τι­κό, πὼς πέ­ρα­σε τὴ μέ­ρα του, τί ἀ­γώ­ια ἔ­κα­νε, τί προ­βλή­μα­τα καὶ δυ­σκο­λί­ες ἀν­τι­με­τώ­πι­σε, χω­ρὶς νὰ πα­ρα­λεί­πει οὔ­τε λε­πτο­μέ­ρει­ες....

        Σὰν τε­λεί­ω­σε εἶ­πε: Τὸ ἴ­διο σκλη­ρή, φαν­τά­ζο­μαι, ἦ­ταν κι ἡ μέ­ρα γιὰ τὸ Στά­θη (τὸν πα­τέ­ρα μου). Καὶ τὸ βρά­δυ γυρ­νᾶ­με κι οἱ δυ­ὸ ξε­θε­ω­μέ­νοι στὸ σπί­τι μὲ τὴν ἐλ­πί­δα νὰ ξε­κου­ρα­στοῦ­με, νὰ ἠ­ρε­μή­σου­με, ν' ἀ­κού­σου­με μιὰ γλυ­κιὰ κου­βέν­τα κι ἀν­τὶ γι' αὐ­τὸ στὸ σπί­τι μᾶς πε­ρι­μέ­νουν τὰ παι­διὰ μας σα­κα­τε­μέ­να, σὰ νὰ γύ­ρι­σαν ἀ­πὸ πό­λε­μο. Ὁ­ρί­στε χά­λια!

        — Θὰ δε­χτεῖ­τε τὴν τι­μω­ρί­α ποὺ θὰ σᾶς βά­λω;

        — Ναὶ εἴ­πα­με φο­βι­σμέ­να κι οἱ δύ­ο, βέ­βαι­οι γιὰ τὴν τι­μω­ρί­α ποὺ μᾶς πε­ρί­με­νε.

        — Λοι­πόν, ἡ τι­μω­ρί­α σας εἶ­ναι νὰ μοῦ ρί­ξει ὁ κα­θέ­νας σας ἀ­πὸ πέν­τε χα­στού­κια.

        Πα­ρὰ τὴν ἔκ­πλη­ξη, ἀ­πὸ δι­αί­σθη­ση πε­ρισ­σό­τε­ρο, κα­τα­λά­βα­με τὸ με­γα­λεῖ­ο ποὺ ἔ­κρυ­βε μέ­σα της αὐ­τὴ ἡ ἀ­γράμ­μα­τη, βα­σα­νι­σμέ­νη ψυ­χὴ καὶ κά­να­με ἕ­να βῆ­μα πί­σω.

        — Τὸ ἀν­τί­θε­το τὸ δέ­χο­μαι, εἶ­πα ἐ­γώ, αὐ­τὸ ὄ­χι.

        — Κι ἐ­γώ, συμ­πλή­ρω­σε ὁ Βα­σί­λης.

        — Ναί, ρὲ παι­διά, ἀλ­λὰ ποῦ θὰ ξα­να­βρεῖ­τε τέ­τοι­α εὐ­και­ρί­α; Γιὰ νὰ βο­λεύ­ε­στε, θὰ κα­θί­σω στὴν κα­ρέ­κλα, ὥ­στε νὰ μὲ φτά­νε­τε. Θυ­μη­θεῖ­τε πό­σες φο­ρὲς σᾶς μά­λω­σα, ἐ­πει­δὴ κά­να­τε δι­α­ο­λι­ές. Ἀ­πὸ δῶ καὶ πέ­ρα θὰ ξέ­ρε­τε ὅ­τι γιὰ κά­θε τέ­τοι­α δι­α­ο­λιά, θὰ μοῦ ρί­χνει ὁ κα­θέ­νας σας πέν­τε χα­στού­κια. Γιὰ κοι­τάξ­τε μά­γου­λο, εἶ­πε ἐκ­θέ­τον­τας τὸ μα­κρύ, ἡ­λι­ο­κα­μέ­νο πρό­σω­πό του.

        Σὲ κεῖ­νο τὸ ση­μεῖ­ο τοὺς δυ­ὸ παλ­λη­κα­ρά­δες τοὺς πῆ­ραν τὰ κλά­μα­τα κι οἱ οἰ­κο­γέ­νει­ες μας ἐ­ξα­σφά­λι­σαν τὴ διὰ βί­ου εἰ­ρή­νη τῶν παι­δι­ῶν τους.

ΠΗ­ΓΗ: ΜΙ­ΚΡΕΣ Ι­ΣΤΟ­ΡΙ­ΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΑ­ΜΕ­ΝΗ Ο­ΡΑ­ΣΗ (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Α­ΓΡΙ­ΝΙ­ΟΥ, 2021).

ΘΑ­ΝΑ­ΣΗΣ ΜΑ­ΝΙ­ΦΑ­ΒΑΣ (Α­ΓΡΙ­ΝΙΟ) ΠΟΙ­Η­ΣΗ, ΠΕ­ΖΟ­ΓΡΑ­ΦΙ­Α. ΓΙΑ ΤΟ ΒΙ­ΒΛΙ­Ο ΤΟΥ ΜΙ­ΚΡΕΣ Ι­ΣΤΟ­ΡΙ­ΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΑ­ΜΕ­ΝΗ Ο­ΡΑ­ΣΗ Ο ΣΥΓ­ΓΡΑ­ΦΕ­ΑΣ ΣΗ­ΜΕΙ­Ω­ΝΕΙ ΜΕ­ΤΑ­ΞΥ ΑΛ­ΛΩΝ ΤΑ Ε­ΞΗΣ: «[…] ΟΙ Ι­ΣΤΟ­ΡΙ­ΕΣ ΠΟΥ ΘΑ Α­ΚΟ­ΛΟΥ­ΘΗ­ΣΟΥΝ ΕΙ­ΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟ­ΣΠΑ­ΘΕΙΑ ΧΑΡ­ΤΟ­ΓΡΑ­ΦΗ­ΣΗΣ ΤΗΣ ΛΑ­Ϊ­ΚΗΣ ΨΥ­ΧΗΣ, Ο­ΠΩΣ ΑΥ­ΤΗ Α­ΝΑ­ΔΕΙ­ΧΝΕ­ΤΑΙ Α­ΝΟ­ΘΕΥ­ΤΑ ΚΑΙ ΑΥ­ΘΟΡ­ΜΗ­ΤΑ ΣΤΙΣ Α­ΠΛΕΣ ΣΤΙΓ­ΜΕΣ ΤΗΣ ΚΑ­ΘΗ­ΜΕ­ΡΙ­ΝΟ­ΤΗ­ΤΑΣ. ΕΙ­ΝΑΙ Ο­ΛΕΣ Α­ΛΗ­ΘΙ­ΝΑ ΠΕ­ΡΙ­ΣΤΑ­ΤΙ­ΚΑ. […] ΜΕ­ΤΑ ΤΗΝ Ε­ΠΙ­ΚΡΑ­ΤΗ­ΣΗ ΤΟΥ Α­ΣΤΙ­ΚΟΥ ΠΟ­ΛΙ­ΤΙ­ΣΜΟΥ, ΑΡ­ΧΙ­ΣΕ Η ΛΕ­Η­ΛΑ­ΣΙ­Α ΤΟΥ ΛΑ­Ϊ­ΚΟΥ ΠΟ­ΛΙ­ΤΙ­ΣΜΟΥ […] ΣΤΟΝ Ε­ΑΥ­ΤΟ ΜΟΥ Ε­ΠΙ­ΦΥ­ΛΑΣ­ΣΩ Ε­ΝΑ ΡΟ­ΛΟ: ΤΟΥ Α­ΠΛΟΥ ΚΑ­ΤΑ­ΓΡΑ­ΦΕ­Α Ο Ο­ΠΟΙ­ΟΣ ΠΡΕ­ΠΕΙ ΝΑ ΔΩ­ΣΕΙ ΣΤΟΝ Α­ΝΑ­ΓΝΩ­ΣΤΗ ΚΑΙ ΚΑ­ΠΟΙ­ΕΣ Α­ΠΑ­ΡΑΙ­ΤΗ­ΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑ­ΤΑ­ΝΟ­Η­ΣΗ ΠΛΗ­ΡΟ­ΦΟ­ΡΙ­ΕΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΛ­ΠΙ­ΔΑ ΝΑ Α­ΠΟ­ΤΕ­ΛΕ­ΣΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ Α­ΝΑ­ΓΝΩ­ΣΤΗ Α­ΣΚΗ­ΣΕΙΣ ΕΥ­ΑΙ­ΣΘΗ­ΣΙ­ΑΣ ΚΑΙ ΕΥ­ΚΑΙ­ΡΙ­ΕΣ ΓΑΛ­ΒΑ­ΝΙ­ΣΜΟΥ ΤΗΣ ΨΥ­ΧΗΣ…» (RED LINE AGRINIO, 2017)

Τὸ σχέδιο εἶναι τοῦ Δημήτρη Δήμα ἀπὸ τὴν πρωτότυπη εἰκονογράφιση γιὰ τὸ βιβλίο, (μεικτὴ τεχνικὴ, 11,5Χ16,5 ἐκ.)
https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Ολα τα έμαθα με το δύσκολο τρόπο, αλλά τα έμαθα!

 Ολα τα έμαθα με το δύσκολο τρόπο, αλλά τα έμαθα!

Μικρή ήμουν θαρρώ όταν ένιωθα ξεχωριστή, ένιωθα ότι θα περπατήσω πάνω σε αγκάθια για να αγκαλιάσω τα όνειρά μου. Για να έχω την ζωή που λαχταρώ, πρέπει να ματώσω την ψυχή μου. Το αισθανόμουν από μικρή ότι τίποτα δεν θα είναι εύκολο στον δρόμο μου. Όμως τίποτα από αυτά που ήξερα μέσα μου δεν με πτόησε, δεν με έκανε να τα παρατήσω και να φοβηθώ. Ακόμα και μέσα από τα κομμάτια της ψυχής μου έμαθα να χαμογελάω και να πηγαίνω βήμα βήμα μπροστά.


Μέσα από τα δύσκολα έμαθα πολλά, μα πάνω απ’ όλα έμαθα τον ίδιο μου τον εαυτό, έμαθα να ζω με μένα, να περνάω καλά με μένα, να προσπαθώ να με συγχωρώ, μα το πιο βασικό να με ακούω. Να ακούω το σώμα μου και το μέσα μου. Πλέον με αναγνωρίζω, ακόμα κι αν ορισμένες φορές πέφτω σε παγίδες που με αποπροσανατολίζουν. Ακόμα και οι άνθρωποι μου βάζουν τρικλοποδιές, ίσως και να τις βάζω μόνη μου. Ίσως αυτό το καλό που θέλω για μένα και τους γύρω μου, να μην είναι πάντα εφικτό. Ίσως δίνω πολλά κομμάτια της ψυχής μου εύκολα και μετά μένω μόνη να τα μαζεύω με δάκρυα στα μάτια.


Όλα τα έμαθα με τον δύσκολο τρόπο, αλλά δεν μετανιώνω. Αν έπρεπε να ζήσω από την αρχή, τα ίδια θα έκανα, πάλι θα εμπιστευόμουν, πάλι θα πονούσα, μα πάνω απ’ όλα θα αγαπούσα με όλη μου την καρδιά. Γιατί αυτό είναι το δικό μου φάρμακο, η δική μου ψυχοθεραπεία. Η αγάπη που δίνω στον έρωτα, αυτό που με κρατάει ζωντανή να υποφέρω τον πόνο, να πονάω και να χαμογελάω σαν να ζω την πιο ευτυχισμένη ζωή. Αυτό είναι το φάρμακό μου για όλα. Μέσα σε όλα αυτά τα δύσκολα αγαπήθηκα πολύ, γέλασα, ένιωσα και πήγα στον έβδομο ουρανό. Οι στιγμές χαράς που έζησα, που δημιούργησα, που ζωγράφισα και που έγραψα σε χιλιάδες χαρτιά, ήταν αυτό που γέμισε την ψυχή μου και ναι, είμαι έτοιμη να φύγω να πετάξω ψηλά, γιατί δεν φοβάμαι ότι δεν έζησα στο κόκκινο. Πολλές φορές το ξεπέρασα το κόκκινο και χάθηκα στο βαθύ κόκκινο, που πολλές φορές έμοιαζε με μαύρο.   


 https://gynaikaeimai.com/

Άνδρεα Αρβανιτίδου

https://www.andreaarvanitidou.com/



Το Πέρασμα της Κασσάνδρας (The Cassandra Crossing) 1976 -Ελληνικοί υπότιτλοι.

Το Πέρασμα της Κασσάνδρας (The Cassandra Crossing) 1976 (Ελληνικοί υπότιτλοι)


ΥΠΟΘΕΣΗ
Μια ομάδα τρομοκρατών, προσβεβλημένη από έναν θανατηφόρο ιό, επιβιβάζεται σε ένα υπερπολυτελές τρένο που ταξιδεύει από τη Γενεύη στη Στοκχόλμη, για να ξεφύγει απ’ την αστυνομία. Ο Στίβεν Μακένζι, στρατιωτικός που αναλαμβάνει να δώσει λύση, θέλει να στείλει το τρένο σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο έτσι ώστε ο ιός να μην εξαπλωθεί. Για να φτάσουν εκεί όμως πρέπει να περάσουν πάνω από μία ετοιμόρροπη γέφυρα, γνωστή ως το πέρασμα της Κασσάνδρας. Την ίδια στιγμή, ο γιατρός Τσάμπερλεϊν προσπαθεί με τη βοήθεια της γυναίκας του να δημιουργήσει αντισώματα για να καταπολεμήσει τον ιό. Θα προλάβει να αποφύγει το θανατηφόρο πέρασμα; Copyright Disclaimer under Section 107 of the copyright act 1976, allowance is made for fair use for purposes such as criticism, comment, news reporting, scholarship, and research. Fair use is a use permitted by copyright statute that might otherwise be infringing. Non-profit, educational or personal use tips the balance in favour of fair use.

Η αλήθεια είναι εκεί έξω! Τι είπαν οι επιστήμονες της NASA για τις θεάσεις των UFO που μελετούν

 

Η αλήθεια είναι εκεί έξω! Τι είπαν οι επιστήμονες της NASA για τις θεάσεις των UFO που μελετούν

UFO (Pixabay, AP)
UFO (Pixabay, AP)

Την πρώτη της δημόσια συνεδρίαση πραγματοποίηση ειδική επιτροπή της NASA που σχηματίστηκε πέρυσι για να μελετήσει «άγνωστης ταυτότητας εναέρια φαινόμενα» (UFO). Μέχρι στιγμής δεν έχουν βρει δείγματα εξωγήινης ζωής ενώ μας διαβεβαιώνουν πως δεν μας κρύβουν τίποτα.

Ο διαστημικός οργανισμός μετέδωσε τηλεοπτικά την τετράωρη ακρόαση της ανεξάρτητης ομάδας εμπειρογνωμόνων που περιλαμβάνει 16 επιστήμονες και άλλους εμπειρογνώμονες που επιλέχθηκαν από τη NASA, συμπεριλαμβανομένου του συνταξιούχου αστροναύτη Σκοτ Κέλι, του πρώτου Αμερικανού που πέρασε σχεδόν ένα χρόνο στο διάστημα.

«Θέλω να τονίσω δυνατά και περήφανα πως δεν υπάρχουν απολύτως καμία πειστική απόδειξη για εξωγήινη ζωή που να σχετίζεται με αγνώστου ταυτότητας αντικείμενα», δήλωσε ο Ντάνιελ Έβανς, ο βοηθός αναπληρωτής διαχειριστής για την έρευνα στη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής της NASA. 

Ωστόσο, ο κόσμος έχει αμέτρητες ερωτήσεις γύρω από το τι συμβαίνει με τα UFO καθώς και εάν υπάρχει ζωή εκεί έξω με αποτέλεσμα οι υποθέσεις να καταλήγουν σε θεωρίες συνωμοσίας.

Έτσι, η NASA ξεκίνησε μια έρευνα για να ανεξήγητα ανώμαλα φαινόμενα στον ουρανό, στο διάστημα ή κάτω από τη θάλασσα.

«Οι οπτικές ψευδαισθήσεις μπορούν να εξηγήσουν ορισμένα από αυτά», δήλωσε ο Κέλι, πρώην πιλότος μαχητικών αεροσκαφών του Πολεμικού Ναυτικού. Θυμήθηκε μια πτήση Tomcat στα ανοικτά της Virginia Beach πριν από χρόνια, κατά την οποία ο αξιωματικός αναχαίτισης του ραντάρ που καθόταν στο πίσω κάθισμα ήταν πεπεισμένος ότι είχαν περάσει από ένα UFO.

«Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα μπαλόνι», ανέφερε ο Κέλι. «Και σύμφωνα με την εμπειρία μου, οι αισθητήρες αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με την ανθρώπινη όραση», σημείωσε.

«Τα τρέχοντα υπάρχοντα δεδομένα και οι αναφορές αυτοπτών μαρτύρων από μόνες τους δεν επαρκούν για να παράσχουν οριστικά στοιχεία», ανέφερε με τη σειρά του ο αστροφυσικός Ντέιβιντ Σπέργκελ, πρόεδρος της μελέτης.

«Ένα από τα διδάγματα που αντλήσαμε είναι η ανάγκη για περισσότερα δεδομένα και δεδομένα υψηλής ποιότητας, δηλαδή μετρημένα με καλά βαθμονομημένα όργανα, πολλαπλές παρατηρήσεις και υπάρχει ανάγκη για επιμέλεια δεδομένων υψηλής ποιότητας», πρόσθεσε.

Ο Σπέργκελ πάντως είπε ότι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη διεξαγωγή έρευνας για τα άγνωστα ιπτάμενα φαινόμενα (UAP) είναι η πεποίθηση της κοινής γνώμης για το θέμα.

«Έχουμε μια κοινότητα ανθρώπων που είναι απόλυτα πεπεισμένοι για την ύπαρξη UFO και έχουμε μια κοινότητα ανθρώπων που πιστεύουν ότι αυτό είναι γελοίο», είπε ο Σπέργκελ. «Και νομίζω ότι ως επιστήμονες, ο τρόπος για να προσεγγίσετε τις ερωτήσεις είναι να ξεκινήσετε λέγοντας ''Δεν ξέρουμε'' και μετά συλλέγετε δεδομένα και προσπαθείτε να εξετάσετε καλά τα δεδομένα σας».

«Ακόμα δεν έχουμε βρει ζωή πέρα από τη Γη... αλλά ψάχνουμε», πρόσθεσε ο πρόεδρος της επιτροπής.

Αμερικανοί αμυντικοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει πως η πρόσφατη προσπάθεια του Πενταγώνου να ερευνήσει τέτοιες θεάσεις οδήγησε σε εκατοντάδες νέες αναφορές που βρίσκονται υπό εξέταση, αν και οι περισσότερες παραμένουν στην κατηγορία του ανεξήγητου.

Ο επικεφαλής της νέας υπηρεσίας του Πενταγώνου All-domain Anomaly Resolution Office (AARO) έχει δηλώσει πως η ύπαρξη νοήμονος εξωγήινης ζωής δεν έχει αποκλεισθεί, ωστόσο καμιά από τις θεάσεις άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων δεν έχει παράσχει στοιχεία ότι ήταν εξωγήινης προέλευσης.

https://www.ethnos.gr/

ΕΝΑ ΣΤΟΛΙΔΙ ΣΤΙΣ ΑΛΥΚΕΣ ΒΟΛΟΥ

ΕΝΑ ΣΤΟΛΙΔΙ ΣΤΙΣ ΑΛΥΚΕΣ ΒΟΛΟΥ  Πέστε με τοπικιστή, πέστε με όπως θέλετε, αλλά εδώ θα επιμείνω. Εδώ και καιρό με ταλάνιζε ένα χοντρό πρόβλημα...