Κυριακή 7 Ιουλίου 2024

Σε ποιό ύψος αρχίζει το διάστημα;

 Σε ποιό ύψος αρχίζει το διάστημα;

Ποιό είναι το όριο μεταξύ ατμόσφαιρας και διαστήματος; Το μέχρι τώρα όριο των 100 χιλιομέτρων από την επιφάνεια τςη Γης θα πρέπει πιθανώς να προσαρμοστεί στα 80 χιλιόμετρα.

Σε ποιό ύψος τελειώνει η ατμόσφαιρα της Γης και αρχίζει το διάστημα;

Ζούμε στην επιφάνεια της Γης, θωρακισμένοι από το κενό του διαστήματος με μια κουβέρτα αέρα. Γνωρίζουμε όμως ότι όσο ψηλότερα ανεβαίνουμε, η ατμόσφαιρα του πλανήτη μας γίνεται όλο και αραιότερη. Επομένως είναι λογικό ότι σε κάποιο υψόμετρο, ο αέρας να γίνεται τόσο αραιός που στην ουσία η ατμόσφαιρα τελειώνει και αρχίζει το διάστημα.

Σε ποιό υψόμετρο λοιπόν αρχίζει το διάστημα;

Αυτό εξαρτάται από το τι εννοούμε με τον όρο «διάστημα», ένας όρος που είναι τρομερά δύσκολο να οριστεί. Προς το παρόν, η γενικά αποδεκτή γραμμή οριοθέτησης είναι τα 100 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης, αλλά αυτή η τιμή δεν έχει καθοριστεί με αυστηρό μαθηματικό ή φυσικό τρόπο. Επιπλέον, όταν εφαρμόζεται η αυστηρότητα, τότε η οριοθέτηση του διαστήματος στο ύψος των 80 χιλιιομέτρων είναι αναμφισβήτητα μια καλύτερη τιμή για τις περισσότερες χρήσεις.

Τα μόρια του αέρα γύρω μας κινούνται διαρκώς και διασκορπίζονται σχεδόν ομοιόμορφα. Όμως, στην μεγάλη εικόνα ενός πλανήτη όπως η Γη, η κατάσταση είναι διαφορετική. Η βαρύτητα και η πίεση παίζουν ρόλο στην συγκράτηση της ατμόσφαιρας.

Πόση είναι η μάζα μιας κατακόρυφης κυλινδρικής στήλης ατμόσφαιρας, η βάση της οποίας βρίσκεται στην επιφάνεια της Γης και έχει εμβαδόν 1 cm2; Θεωρείστε την επιτάχυνση της βαρύτητας σχεδόν σταθερή συναρτήσει του ύψους της ατμόσφαιρας και ίση με go=10 m/sec2. Η ατμοσφαιρική πίεση στην επιφάνεια της Γης είναι 105 Pa.

Ένας μικρός όγκος της ατμόσφαιρας κοντά στην επιφάνεια της Γης – ας πούμε, ένα κυβικό εκατοστό – αισθάνεται την πίεση όλων των κυβικών εκατοστών αερίου πάνω από αυτό (που έχουν μάζα σχεδόν ένα κιλό), που το συμπιέζει και το κάνει πιο πυκνό. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνετε, τόσο λιγότερο υπερκείμενο αέριο πιέζει προς τα κάτω, μειώνοντας την πίεση του αέρα του περιβάλλοντός σας. Αυτός είναι ο λόγος που ο αέρας είναι λιγότερο πυκνός σε μια βουνοκορφή σε σχέση με το επίπεδο της θάλασσας. Αυτό δημιουργεί προβλήματα στους ορειβάτες, ειδικά όταν ανεβαίνουν σε βουνά όπως το Έβερεστ.

Ο αραιός αέρας είναι επίσης πρόβλημα και για τα αεροπλάνα. Πετούν λόγω της άντωσης, μιας δύναμης που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το σχήμα των φτερών, της ταχύτητας του αεροπλάνου και κυρίως, της πυκνότητας του περιβάλλοντος αέρα. Σε αρκετά μεγάλο ύψος, απλά δεν υπάρχει αρκετός αέρας για να δημιουργήσει την απαραίτητη δύναμη ώστε να κρατήσει το αεροπλάνο ψηλά.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Ούγγρος μηχανικός και φυσικός Theodore von Kármán υπολόγισε πόση άντωση προκύπτει από τον αέρα σε σχέση με το ύψος και την ταχύτητα του αεροσκάφους, δεδομένων των μηχανικών ορίων της εποχής. Ένας τρόπος για να δημιουργήσει ένα αεροσκάφος περισσότερη άντωση είναι να κινείται πιο γρήγορα, αλλά ο von Kármán διαπίστωσε ότι σε ύψος περίπου 84 km, επιτυγχάνεται ένα περίεργο όριο: για να δημιουργήσει αρκετή άντωση πάνω από αυτό το ύψος, ένα αεροσκάφος έπρεπε να κινηθεί τόσο γρήγορα που θα καιγόταν. Σε αυτές τις ταχύτητες οι υψηλές θερμοκρασίες που δημιουργούνται από την τριβή με την έστω και πολύ αραιή ατμόσφαιρα, θα μετέτρεπαν ένα αεροσκάφος σε πύρινο μετεωρίτη. Για ιστορικούς λόγους, αυτό το όριο ονομάζεται τώρα γραμμή Kármán. Αυτό είναι σίγουρα ένα φυσικό όριο, όπου σταματά η αεροδυναμική και αρχίζει η αστροναυτική.

Ας έχουμε υπόψιν ότι ο von Kármán δεν προσπαθούσε να προσδιορίσει την άκρη της ατμόσφαιρας, αλλά ερευνούσε το πόσο ψηλά μπορούσε να πετάξει ένα αεροσκάφος. Στη συνέχεια, μετά τον von Kármán, ο αστρονόμος Robert Jastrow ακολούθησε (κυριολεκτικά) την προσέγγιση από πάνω προς τα κάτω και πρότεινε να γίνουν αποδεκτά τα 160 km ως η γραμμή μετάβασης μεταξύ ατμόσφαιρας και διαστήματος. Πρότεινε αυτό το υψόμετρο επειδή ήταν το κατά προσέγγιση χαμηλότερο όριο για το ύψος της τροχιάς ενός δορυφόρου. Αν και πολλές άλλες μελέτες κατά τη διάρκεια των δεκαετιών έχουν υποδείξει διαφορετικά υψόμετρα, ένα όριο 100 χιλιομέτρων (υψηλότερο από τον αρχικό υπολογισμό του von Kármán και χαμηλότερο από την πρόταση του Jastrow) είναι πλέον τόσο κοντά στο επίσημο όριο, ειδικά μετά την υιοθέτησή του από την World Air Sports Federation, που ειδικεύεται σε αεροναυτικά και αστροναυτικά ταξίδια.

Είναι σωστή αυτή η προσέγγιση; Κάτω από αυτή τη θεωρητική ζώνη οριοθέτησης εναέριου χώρου, ένα σκάφος θα έπρεπε να ταξιδεύει με σχεδόν τροχιακή ταχύτητα για να δημιουργήσει κάποια δύναμη άντωσης.

Με ποιά ταχύτητα κινείται ένας δορυφόρος που διαγράφει κυκλική τροχιά γύρω από τη Γη, σε ύψος 100 km πάνω από την επιφάνειά της; Υποθέτουμε ότι σ’ αυτό το ύψος ο δορυφόρος δεν επηρεάζεται από την γήινη ατμόσφαιρα. Δίνονται η ακτίνα της Γης R=6400 km και η ένταση του πεδίου βαρύτητας στην επιφάνεια της Γης go=10 m/sec2.

Ένα αντικείμενο διατηρεί μια σταθερή κυκλική τροχιά γύρω από τη Γη, όταν η δύναμη της βαρύτητας είναι κάθετη στην ταχύτητα παίζοντας τον ρόλο της κεντρομόλου δύναμης. Αν διαγράφει κυκλική τροχιά σε ύψος 100 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης, τότε πρέπει να κινείται με ταχύτητα περίπου οκτώ χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Αυτή είναι αρκετά μεγάλη ταχύτητα για να προκαλέσει έντονη ή και καταστροφική θέρμανση, αν ένας δορυφόρος πέσει πολύ χαμηλά.

Αλλά πόσο χαμηλά;

Ο αστροφυσικός και ιστορικός του διαστήματος Jonathan McDowell έχει ερευνήσει εδώ και καιρό αυτό το θέμα και έχει δημοσιεύσει τα συμπεράσματά του στο Acta Astronautica. Δεδομένου ότι η διαστημική πτήση είναι η πιο κοινή δραστηριότητα σχετικής με την γραμμή οριοθέτησης ατμόσφαιρας-διαστήματος, ο McDowell την προσδιόρισε μελετώντας τη βιωσιμότητα δορυφόρων σε διάφορες τροχιές. Για παράδειγμα, σε μια πολύ χαμηλή κυκλική τροχιά γύρω από τη Γη, ένας δορυφόρος θα βρίσκεται πάντα στις ανώτερες παρυφές της ατμόσφαιρας. Ένας τέτοιος δορυφόρος θα πρέπει να παραμείνει πάνω από ένα ορισμένο ύψος – ο McDowell το υπολογίζει περίπου στα 125 km – για να ελαχιστοποιήσει την οπισθέλκουσα δύναμη, ώστε να παραμένει σε σταθερή τροχιά.

Αλλά ορισμένοι δορυφόροι ακολουθούν ελλειτπικές τροχιές, στις οποίές μπορούν να πλησιάσουν περισσότερο τη Γη – στο περίγειό τους, την πλησιέστερη προσέγγιση. Σ΄αυτό το τμήμα της τροχιάς του ένας δορυφόρος δεν παραμένει μεγάλο χρονικό διάστημα διότι κινείται πιο γρήγορα. Αλλά ακόμα κι έτσι, η αθροιστική ατμοσφαιρική τριβή από τις επαναλαμβανόμενες βυθίσεις σε χαμηλό υψόμετρο μπορεί να προκαλέσει την πτώση του δορυφόρου και την καύση του.

Εξετάζοντας περισσότερους από 40.000 δορυφόρους, ο McDowell βρήκε 50 δορυφόρους με περίγεια μικρότερα των 100 km, οι οποίοι επέζησαν για τουλάχιστον δύο πλήρεις περιστροφές γύρω από τον πλανήτη μας. Αυτό δείχνει ότι η δημοφιλής γραμμή οριοθέτησης των 100 χιλιομέτρων μπορεί να είναι πολύ υψηλή. Πραγματοποίησε μια μαθηματική ανάλυση της φυσικής της αεροδυναμικής πτήσης και των τροχιών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένα υψόμετρο 80 χιλιομέτρων ταιριάζει καλύτερα για όλα τα δεδομένα.

Το υπολογιζόμενο όριο των 80 χιλιομέτρων του McDowell αντιστοιχεί επίσης στην κορυφή του ατμοσφαιρικού στρώματος που ονομάζεται μεσόσφαιρα, το οποίο συχνά θεωρείται ως η άκρη της «κανονικής» ατμόσφαιρας της Γης. Αλλά η θερμόσφαιρα και η εξώσφαιρα φτάνουν πολύ πέρα από τη μεσόσφαιρα και οι δορυφόροι καταφέρνουν να περιφέρονται με επιτυχία σε αυτά τα στρώματα. Μπορεί ο αέρας εκεί να είναι πιο αραιός και από τον ‘ψίθυρο ενός φαντάσματος’, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει και να είναι μετρήσιμος. Επομένως αυτές οι περιοχές μπορούν να θεωρηθούν ως η εκτεταμένη ατμόσφαιρα της Γης, παρά το γεγονός ότι φιλοξενούν πολλούς δορυφόρους.

Και γιατί έχουν ενδιαφέρον όλα αυτά;

Υπάρχουν όντως κάποιες πραγματικές ανησυχίες. Πού σταματά ο εναέριος χώρος μιας χώρας; Δεν μπορείτε εύκολα να εμποδίσετε έναν δορυφόρο να περάσει πάνω από ένα δεδομένο τμήμα της επιφάνειας της Γης, το οποίο μπορεί να έχει νομικές επιπτώσεις. Επιπλέον, οι νόμοι που διέπουν τις αεροπορικές πτήσεις είναι διαφορετικοί από εκείνους που καλύπτουν τις διαστημικές πτήσεις. Ο καθορισμός των κανόνων που υπαγορεύουν τα όρια του διαστήματος θα βοηθούσε στην αποφυγή σύγχυσης. Ο McDowell θεωρεί ότι δεν υπάρχει ένας καθολικός ορισμός που να λειτουργεί για όλα τα πλαίσια. Έτσι, ο νομικός ορισμός του ορίου ατμόσφαιρας-διαστήματος μπορεί να διαφέρει από εκείνον που χρησιμοποιούν οι ιστορικοί ή οι μηχανικοί.

Τελικά, ίσως είναι καλύτερα να θεωρήσουμε ότι η ατμόσφαιρα της Γης και το «διάστημα» επικαλύπτονται. Το πού θα χαράξουμε την διαχωριστική γραμμή μάλλον εξαρτάται από το πλαίσιο. Η φύση συνήθως δεν μας παρέχει απόλυτα όρια για την διάκριση μιας έννοιας από μια άλλη. Το γενικό πλαίσιο έχει σημασία, κι αυτό είναι ένα μάθημα επιστήμης που πρέπει να εφαρμόζουμε σε πάρα πολλές ανθρώπινες δρατηριότητες.

περισσότερες λεπτομέρειες: Phil Plait, «Where Does Outer Space Begin?» – https://www.scientificamerican.com/article/where-does-outer-space-begin

Σαμοθράκη: Εγκαινιάστηκε το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο

 Σαμοθράκη: Εγκαινιάστηκε το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο

Κυριακή, 7 Ιουλίου 2024 14:50

Το Μουσείο, που σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό St. Shaw, εγκαινιάστηκε το 1955, και ήταν το πρώτο αρχαιολογικό Μουσείο στη Θράκη

Τα εγκαίνια του αποκατεστημένου κτηρίου και της επανέκθεσης του Αρχαιολογικού Μουσείου πραγματοποιήθηκαν από την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, κατά τη διήμερη επίσκεψη εργασίας στη Σαμοθράκη.

Το νησί, στο  βορειοανατολικό Αιγαίο, από νωρίς, προσέλκυσε το ενδιαφέρον αρχαιολόγων και ερευνητών, λόγω της ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας του Ιερού των Μεγάλων Θεών. Το Μουσείο, που σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό St. Shaw, στο πλαίσιο των αρχαιολογικών ερευνών των μελών της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών, στην Ελλάδα, εγκαινιάστηκε το 1955 από τον Γεώργιο Ράλλη, και ήταν το πρώτο αρχαιολογικό Μουσείο στη Θράκη. Μετά από σχεδόν εξήντα χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας, το 2013, η αποκατάσταση και η επέκταση του κτηρίου εντάχθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης του ΕΣΠΑ 2007-2013, ενώ η επανέκθεση του χρηματοδοτήθηκε από το ίδιο πρόγραμμα στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2020.

Ζωφόρος που απεικονίζει πομπή νέων γυναικών που χορεύουν-Αρχαιολογικό Μουσείο Σαμοθράκης

Ο Κυριακός Αγκωνίτης επισκέπτεται το Ιερό των Μεγάλων Θεών, τον Οκτώβριο του 1444 διασώζοντας  στο οδοιπορικό του πολύτιμες μαρτυρίες. Από το 1863, που ο Γάλλος υποπρόξενος ανακάλυψε το περίφημο άγαλμα της Νίκης, το οποίο μετέφερε στο Παρίσι, γαλλο-τσεχοσλοβακικές δραστηριοποιήθηκαν στη Σαμοθράκη αρχαιολογικές αποστολές και ακολούθως αμερικανικές επιστημονικές ομάδες -από το Ινστιτούτο Καλών Τεχνών της Νέας Υόρκης. Το ελληνικό κράτος ανέλαβε, από τα μέσα της δεκαετίας του 1950, την προστασία, και τη συντήρηση των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων του νησιού.

«Είναι  ιδιαίτερη χαρά για μένα»,  ανέφερε στον χαιρετισμό της η  Λίνα Μενδώνη, «καθώς σήμερα αποδίδουμε στο νησί, στους κατοίκους και τους επισκέπτες του,  το πλήρως αποκατεστημένο και αναβαθμισμένο Αρχαιολογικό του Μουσείο. Το Μουσείο της Σαμοθράκης είναι το 21ο Μουσείο που το Υπουργείο Πολιτισμού αποδίδει στους πολίτες και τους επισκέπτες της πατρίδας μας, από το 2019, που  ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Από το 2019, μέχρι σήμερα στην Περιφερειακή Ενότητα του Έβρου,  το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με την Περιφέρεια με τους πόρους του ΕΣΠΑ και με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, υλοποίησε και υλοποιεί έργα συνολικού προϋπολογισμού περίπου 40.000.000 ευρώ. Από αυτά, μελέτες και έργα περίπου 6.500.000 ευρώ, υλοποιούνται στη Σαμοθράκη, στον αρχαιολογικό χώρο των Μεγάλων Θεών, στο Κάστρο, στον Πύργο του Φονιά.

Τα έργα εκτελούνται από τις Κεντρικές και τις Περιφερειακές Διευθύνσεις του Υπουργείου Πολιτισμού, χάρη στην συνολική προσπάθεια πολύτιμων στελεχών του, αλλά και χάρη στην πολιτική βούληση της κυβέρνησης που εξασφαλίζει τις πιστώσεις, δημιουργώντας τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να υλοποιούνται τα έργα. Επομένως, σήμερα όλοι  χαιρόμαστε γιατί έχουμε ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα: Ένα νέο Μουσείο. Χαίρομαι ιδιαίτερα κι εγώ γιατί, το 2011, ήρθαμε και σχεδιάσαμε μια σειρά έργων, τα οποία ήδη έχουν τελειώσει ή ολοκληρώνονται. Είναι η μεγάλη παρέμβαση στο Κάστρο, η αποκατάσταση της Μονής του Χριστού, οι εργασίες στο Ιερό των Μεγάλων Θεών και, σήμερα, το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο, με την   υποδειγματική συνεργασία ανάμεσα στις δύο Περιφερειακές Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, τις Εφορείες Αρχαιοτήτων Ροδόπης και Έβρου».

Η Λίνα Μενδώνη αναφέρθηκε στα νέα έργα, τα οποία έχει σχεδιάσει το ΥΠΠΟ για τη Σαμοθράκη: Την ολοκλήρωση των μελετών και την υλοποίηση του έργου για την περαιτέρω θωράκιση του αρχαιολογικού χώρου του Ιερού των Μεγάλων Θεών από τα έντονα πλημμυρικά φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής, που πλήττουν την περιοχή, επιπλέον των αντιπλημμυρικών έργων που αφορούν στην Περιφέρεια και στα αρμόδια Υπουργεία, καθώς  και τις μελέτες για την αποκατάσταση του παρακείμενου, στο Μουσείο, κτηρίου του παλαιού Ξενία, ώστε να μετατραπεί σε πωλητήριο και αναψυκτήριο του Οργανισμού Ανάπτυξης και Διαχείρισης Πολιτιστικών Πόρων.

Σύσκεψη με τον Δήμαρχο Σαμοθράκης Αθανάσιο Βίτσα και τους συνεργάτες του, παρουσία του Αντιπεριφερειάρχη Έβρου Ευάγγελου Πουλιλιού, του Βουλευτή Έβρου Αναστασίου Δημοσχάκη

Κλείνοντας την ομιλία της, η Υπουργός τόνισε την ανάγκη αξιοποίησης των υποδομών που δημιουργεί το κράτος από την τοπική κοινωνία. «Η αξιοποίηση αυτών των υποδομών είναι θέμα της Περιφέρειας, του Δήμου, της τοπικής κοινωνίας», επεσήμανε. «Εσείς πρέπει να προβάλετε τις πολιτιστικές υποδομές, να τις αναδείξετε, για να έρθει προστιθέμενη αξία στον τόπο, ο οποίος διαθέτει μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Να σκοπεύσετε σε έναν υψηλού επιπέδου τουρισμού, που θα προσφέρει στο νησί και θα συμβάλλει στην ανάπτυξή του. Έναν ποιοτικό τουρισμό, που δεν θα καταναλώνει μόνον φυσικούς πόρους. Έναν τουρισμό με  ανταποδοτικά οφέλη στη νησιωτική σας κοινωνία.  Και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για τα μικρά νησιά μας από ό,τι στον χερσαίο χώρο της πατρίδας μας».

Ο Πύργος του Φονιά

Νωρίτερα, η Υπουργός συνεργάστηκε στο Δημαρχείο με τον Δήμαρχο Σαμοθράκης Αθανάσιο Βίτσα και τους συνεργάτες του, παρουσία του Αντιπεριφερειάρχη Έβρου Ευάγγελου Πουλιλιού, του Βουλευτή Έβρου Αναστασίου Δημοσχάκη, καθώς και υπηρεσιακών παραγόντων του ΥΠΠΟ. Η Λίνα Μενδώνη πραγματοποίησε αυτοψία στον μεσαιωνικό  Πύργο του Φονιά, αμυντικό έργο του 15ου αι., στο ανατολικό άκρο της βόρειας παραλίας της Σαμοθράκης,  στις ανατολικές εκβολές, του ποταμού Φονιά. Η στερέωση, η αποκατάσταση του Πύργου και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του, είναι έργο σε εξέλιξη, με προϋπολογισμό 1.500.000 ευρώ, από πόρους του  Ταμείου Ανάκαμψης.

Πηγή: ΥΠΠΟ
Επιμέλεια: Γιώργος Κουλουβάρης
gkoul@naftemporiki.gr

https://www.naftemporiki.gr/

Ανακάλυψε νερό δισεκατομμυρίων ετών, το ήπιε και αποκάλυψε τη γεύση του

 Ανακάλυψε νερό δισεκατομμυρίων ετών, το ήπιε και αποκάλυψε τη γεύση του

Το αρχαίο νερό ανακαλύφθηκε χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης, απομονωμένο από τον έξω κόσμο για χιλιετίες

Αν και οι περισσότεροι από εμάς θα αηδιάζαμε στη σκέψη, εκτός εάν ήμασταν απελπισμένοι για νερό, δεν ισχύει το ίδιο για τα άτομα που συμμετείχαν σε μια απίστευτη ανακάλυψη.

Το 2013, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο ανακάλυψαν νερό χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης, το οποίο είχε μείνει απομονωμένο από τον έξω κόσμο για χιλιετίες στο Timmins, στο Οντάριο του Καναδά.

Οι περισσότεροι θα συμφωνούσαμε πως πιθανώς το υγρό δεν είναι πόσιμο, καθώς είναι ηλικίας μεταξύ 1,5 και 2,6 δισεκατομμυρίων ετών.

Αλλά προφανώς η καθηγήτρια Barbara Sherwood Lollar δεν είναι… οι περισσότεροι άνθρωποι.

«Απαίσιο»

Ως επικεφαλής της έρευνας, η Lollar δοκίμασε το νερό αλλά και τον εαυτό της και κρίνοντας από την αντίδρασή της, πρέπει να είχε πολύ άσχημη γεύση.

Προς έκπληξη κανενός, το αρχαίο νερό ήταν προφανώς «απαίσιο».

«Είναι πιο παχύρρευστο από το νερό της βρύσης»

Barbara Sherwood Lollar

Κάτω δεξιά η Barbara Sherwood Lollar

Περιγράφοντας τη γεύση του υγρού στους LA Times, η επιστήμονας είπε ότι το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό ήταν κάτι που κανείς δεν θέλει από ένα ποτό: η αλμύρα.

«Λόγω των χημικών αντιδράσεων μεταξύ του νερού και του βράχου, είναι εξαιρετικά αλμυρό», είπε.

«Πρέπει να παραδεχτώ ότι το έχω δοκιμάσει κατά καιρούς»

«Είναι πιο παχύρρευστο από το νερό της βρύσης. Έχει τη σύσταση ενός πολύ ελαφριού σιροπιού σφενδάμου. Δεν έχει χρώμα όταν βγαίνει έξω, αλλά μόλις έρθει σε επαφή με το οξυγόνο αποκτά ένα πορτοκαλί χρώμα, επειδή αρχίζουν να σχηματίζονται τα μέταλλα σε αυτό – ειδικά ο σίδηρος», εξήγησε η ίδια.

Η Lollar πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι «σίγουρα δεν θα θέλατε» να το πιείτε, αλλά παρόλα αυτά, προφανώς το δοκίμασε περισσότερες από μία φορές, λέγοντας: «Πρέπει να παραδεχτώ ότι το έχω δοκιμάσει κατά καιρούς».

Αλλά πριν την κρίνετε, είχε τους λόγους της, όπως εξήγησε: «Μας ενδιαφέρουν τα αλμυρά νερά επειδή είναι τα παλαιότερα, και η δοκιμή είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να βρούμε ποια είναι αυτά».

Κι άλλη ανακάλυψη

Η Lollar δεν ήξερε ότι θα περνούσαν μόλις τρία χρόνια πριν οι επιστήμονες ανακαλύψουν στην ίδια περιοχή ένα νερό που πίστευαν ότι ήταν ακόμη παλαιότερο, το οποίο θεωρούνταν τουλάχιστον 500 εκατομμύρια χρόνια αρχαιότερο από το προηγούμενο εύρημα.

Δεν είναι γνωστό πώς ήταν η γεύση αυτού του νερού, αλλά δεδομένου του πόσο κακό ήταν το πρώτο, υποθέτουμε ότι δεν ήταν καλό.


https://www.in.gr/

Το παραθαλάσσιο θέρετρο της Μαγνησίας που είναι «πνιγμένο» στο πεύκο και την ελιά

 Το παραθαλάσσιο θέρετρο της Μαγνησίας που είναι «πνιγμένο» στο πεύκο και την ελιά



Πνιγμένη στο πεύκο και στην ελιά η Αμαλιάπολη (Μιτζέλα) αποτελεί παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο που κατακλύζεται από πλήθος τουριστών. Διαθέτει οργανωμένες παραλίες εκπληκτικής ομορφιάς, ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, γραφικές ψαροταβέρνες και ουζερί που βρίσκονται δίπλα στο κύμα, μπαράκια κλπ. Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν το μπάνιο τους σε μαγευτικές παραλίες, τοπικό τσίπουρο, ουζάκι και ψαρομεζέδες δίπλα στο κύμα, να μετέχουν σε καλοκαιρινές αθλητικές δραστηριότητες και θαλάσσια σπορ, να απολαύσουν το ποτό τους και να διασκεδάσουν ως τις πρωινές ώρες σε μπαράκια που βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα. Τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχουν καραβάκια που ξεκινούν από την Αμαλιάπολη και πραγματοποιούν μονοήμερες κρουαζιέρες στις Βόρειες Σποράδες (Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο). Στο γραφικό κόλπο δεσπόζει το νησάκι «Κίκυνθος» επάνω στο οποίο βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου χτισμένο από Τρικεριώτες το 1805 ενώ στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο από την Αμαλιάπολη ως τις Νηές έχουν εντοπιστεί 12 ναυάγια της ύστερης ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου.

Πηγή πληροφοριών: Περιφέρεια Θεσσαλίας

https://magnesianews.gr/

ΔΕΥΑΜΒ: Βλάβη στον καταθλιπτικό αγωγό- Κλείνει η λεωφόρος Αθηνών

 ΔΕΥΑΜΒ: Βλάβη στον καταθλιπτικό αγωγό- Κλείνει η λεωφόρος Αθηνών

Πότε και σε ποια σημεία θα γίνει η διακοπή

Βλάβη έχει σημειωθεί στον καταθλιπτικό αγωγό μεταφοράς επεξεργασμένων λυμάτων, όπως κάνει γνωστό με ανακοίνωσή της η ΔΕΥΑΜΒ και λόγω του απαιτούμενου βάθους της εκσκαφής για την αποκατάσταση ζημιάς στο υπόγειο δίκτυο, επί της Λεωφόρου Αθηνών λίγο μετά τη γέφυρα του Αλυγαρορέματος, θα απαιτηθεί η διακοπή της κυκλοφορίας και στα δύο ρεύματα της λεωφόρου Αθηνών, στο σημείο που υποδεικνύεται στον επισυναπτόμενο χάρτη.

Η ως άνω διακοπή της κυκλοφορίας θα γίνει την Τρίτη 9 Ιουλίου και θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή 14 Ιουλίου. Σε περίπτωση ταχύτερης περαίωσης των εργασιών η οδός θα αποδοθεί στην κυκλοφορία.
Η διακοπή κυκλοφορίας, σημειώνει η ΔΕΥΑΜΒ,  δε δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στην κυκλοφορία των οχημάτων καθώς οι επιθυμούντες να χρησιμοποιήσουν το εν λόγω τμήμα της Λεωφόρου Αθηνών, διευκολύνονται μέσω των οδών Προφήτη Ηλία – Ηρώων Πολυτεχνείου – Αγησάνδρου – Βάκχου – Ηρώων Πολυτεχνείου και αντίστροφα.

https://magnesianews.gr/

Σάββατο 6 Ιουλίου 2024

Το ζιζάνιο που περιέχει 15 φορές παραπάνω Ω3 από το μαρούλι!!



Για να δείτε το video, πατήστε με το κέρσορα πάνω στο YouTube

Μύδια αχνιστά με τυρί και λεμόνι

Μύδια αχνιστά με τυρί και λεμόνι   Δημοσιεύτηκε   02 Οκτ, 2024 |   In  Ελληνική  |  από   Γιώργος Αναστόπουλος  | Χρόνος προετοιμασίας 10  Λ...