Τα 8 πολύτιμα οφέλη που έχει το βερίκοκο

 Τα 8 πολύτιμα οφέλη που έχει το βερίκοκο

Bigstock

“Τα βερίκοκα είναι γεμάτα αντιοξειδωτικά, τα οποία βοηθούν στην αποτροπή χρόνιων ασθενειών, όπως ο καρκίνος και οι καρδιακές παθήσεις. Έχουν επίσης θρεπτικά συστατικά που ενισχύουν την υγεία των ματιών, του δέρματος και του εντέρου”, λέει η συνεργάτιδα της cleveland Clinic, διαιτολόγος, Beth Czerwony.

Τα βερίκοκα όχι μόνο είναι υγιεινά, αλλά ορισμένοι ειδικοί τα θεωρούν και υπερτροφή. Είναι χαμηλά σε θερμίδες, πλούσια σε φυτικές ίνες και, σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA), περιέχουν αυτά τα σημαντικά θρεπτικά συστατικά:

• Β-καροτίνη
• Λουτεΐνη
• Κάλιο
• Βιταμίνη Α
• Βιταμίνη C
• Βιταμίνη Ε
• Ζεαξανθίνη

Η Czerwony εξηγεί τα οφέλη υγείας που έχουν τα βερίκοκα:

1. Πρόληψη καρκίνου και άλλων χρόνιων ασθενειών

Η β-καροτίνη, η λουτεΐνη, η ζεαξανθίνη και οι βιταμίνες A, C και E λειτουργούν ως αντιοξειδωτικά: φυσικές ενώσεις που θωρακίζουν τα κύτταρα από τις βλάβες που προκαλούνται από τις ελεύθερες ρίζες.

“Οι ελεύθερες ρίζες είναι μόρια που είναι ασταθή επειδή τους λείπει ένα ηλεκτρόνιο. Εμφανίζονται φυσικά στο σώμα μας, αλλά τα προκαλούν και εξωτερικοί παράγοντες, όπως η ρύπανση και ο καπνός του τσιγάρου. Οι ελεύθερες ρίζες χρειάζονται ζυγό αριθμό ηλεκτρονίων, έτσι... κλέβουν ηλεκτρόνια από άλλα μόρια στο σώμα σας. Από εκεί και πέρα, είναι ένα ντόμινο: ολοένα και περισσότερα μόρια γίνονται ασταθή, δημιουργώντας μια κατάσταση γνωστή ως οξειδωτικό στρες”, εξηγεί η Czerwony.

Το οξειδωτικό στρες συμβαίνει όταν υπάρχουν πάρα πολλές ελεύθερες ρίζες, οδηγώντας σε βλάβη των κυττάρων και των ιστών. Έρευνες έχουν συνδέσει αυτή τη διαδικασία με χρόνιες ασθένειες, όπως:

• Καρκίνος
• Καρδιαγγειακή νόσος
• Φλεγμονώδεις ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα

Τα αντιοξειδωτικά βοηθούν στην πρόληψη του οξειδωτικού στρες εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες. Αντί να κλέβουν ηλεκτρόνια από σταθερά μόρια, τα αντιοξειδωτικά τα παίρνουν από τις ελεύθερες ρίζες. Έτσι τόσο τα αντιοξειδωτικά όσο και οι ελεύθερες ρίζες καταλήγουν με τον σωστό αριθμό ηλεκτρονίων, κάτι που σταματάει την... κλοπή ηλεκτρονίων και τον όλεθρο που αυτή προκαλεί.

2. Καλύτερη όραση και υγεία των ματιών

Μελέτες δείχνουν ότι η βιταμίνη Α και η β-καροτίνη, η ουσία που χρησιμοποιεί το σώμα για να παράγει βιταμίνη Α, είναι σημαντικά για την υγεία των ματιών. Η βήτα-καροτίνη είναι επίσης αυτή που δίνει στα βερίκοκα το χαρακτηριστικό τους πορτοκαλί χρώμα.

Η βιταμίνη Α και η β-καροτίνη μπορεί να βοηθήσουν:

• στην μείωση του κινδύνου καταρράκτη
• στην πρόληψη της νυχτερινής τύφλωσης
• στην μείωση του κινδύνου ανάπτυξης οφθαλμικών ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, όπως η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας
• στο να αντιστρέψετε την απώλεια όρασης που προκαλείται από ανεπάρκεια βιταμίνης Α

Επίσης, η βιταμίνη Ε, η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη προστατεύουν από το οξειδωτικό στρες που επηρεάζει τα κύτταρα στα μάτια.

3. Το βερίκοκο βελτιώνει την πεπτική υγεία

Ένα φλιτζάνι βερίκοκα (περίπου 155 γραμμάρια) έχει περίπου 3,1 γραμμάρια φυτικών ινών. Αυτό σας δίνει σχεδόν το 10% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας (για ενήλικους 19-30 ετών).

“Τόσο οι διαλυτές, όσο και οι αδιάλυτες φυτικές ίνες είναι πολύ σημαντικές για την υγεία του εντέρου και τα βερίκοκο περιέχει και τα δύο είδη. Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες βοηθούν στο να είναι μαλακά τα κόπρανα στο έντερο, ώστε να μπορείτε να έχετε πιο τακτικές, παραγωγικές κενώσεις. Οι διαλυτές φυτικές ίνες τροφοδοτούν τα ευεργετικά βακτήρια που κατοικούν στο έντερο σας (μικροβίωμα). Επιπλέον, οι φυτικές ίνες βοηθούν στη διαχείριση του βάρους, επειδή σας βοηθούν να αισθάνεστε χορτάτοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα”, λέει η Czerwony.

Μελέτες έχουν επίσης συνδέσει την καλή υγεία του εντέρου με:

• Καλύτερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα
• Χαμηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας
• Μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων

Φροντίστε όμως να τρώτε ολόκληρο το βερίκοκο, με την φλούδα του: “Η φλούδα ενός βερίκοκου έχει τις περισσότερες ίνες του. Μπορείτε επίσης να αυξήσετε την πρόσληψη φυτικών ινών τρώγοντας αποξηραμένα βερίκοκα, διότι περιέχουν περίπου τρεις φορές περισσότερες φυτικές ίνες από τα φρέσκα. Αλλά προσέξτε: έχουν επίσης σχεδόν έξι φορές περισσότερη ζάχαρη”, εξηγεί η Czerwony.

4. Πιο υγιής επιδερμίδα

Οι βιταμίνες Α και C όχι μόνο προστατεύουν τα κύτταρα του δέρματος από τη βλάβη των ελεύθερων ριζών, αλλά η βιταμίνη C βοηθά επίσης στην αύξηση της ποσότητας κολλαγόνου στο δέρμα. Το κολλαγόνο δίνει στο δέρμα τη δομή που χρειάζεται για να είναι ισχυρό. “Χάνουμε φυσικά κολλαγόνο καθώς μεγαλώνουμε. Αυτό οδηγεί σε σημάδια γήρανσης, όπως οι λεπτές γραμμές και οι ρυτίδες. Η βιταμίνη C επιβραδύνει αυτήν τη διαδικασία, με αποτέλεσμα η επιδερμίδα να αποκτά πιο σφριγηλή και νεανική όψη”, εξηγεί η ίδια.

Έρευνες δείχνουν ότι οι βιταμίνες C και Ε μπορούν να συνεργαστούν για να προστατεύσουν το δέρμα από βλάβες που προκαλούνται από την υπεριώδη ακτινοβολία (UV). Και σε μια ανασκόπηση επτά μελετών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η λήψη συμπληρωμάτων β-καροτίνης για τουλάχιστον δυόμισι μήνες βοήθησε στην πρόληψη των εγκαυμάτων από τον ήλιο.

Άλλα οφέλη υγείας που έχει το βερίκοκο:

5. Συμβάλλει στην ενυδάτωση του οργανισμού: Τα βερίκοκο είναι περίπου 86% νερό

6. Μειώνει την αρτηριακή πίεση κυρίως χάρη στο κάλιο που περιέχει

7. Προστατεύει από βλάβες στο ήπαρ (σύμφωνα με μελέτες σε ζώα, αλλά όχι σε ανθρώπους)

8. Αποκαθιστά τους ηλεκτρολύτες και την ισορροπία των υγρών μετά από σωματική άσκηση χάρη στο κάλιο και το νερό

Πηγή: clevelandclinic.org

https://www.onmed.gr/

  Η παραλία της Μαγνησίας που σε απορροφά η ηρεμία που εκπέμπει

alogoporos.gr

Δημοσιεύθηκε 10/05/2024 23:01

Τροποποιήθηκε 23:03

Σε απόσταση 6 χιλιομέτρων από το ναυτικό Τρίκερι, απέναντι από το νησάκι Παλιό Τρίκερι, βρίσκεται η παραλία του Αλογόπορου.

Το παραθαλάσσιο συγκρότημα βρίσκεται στην καρδιά του Παγασητικού και περιβάλλεται από πλούσιο πράσινο.

Η πετρώδης ακτή του και τα γαλανοπράσινα ρηχά νερά του κάνουν το τοπίο γαλήνιο και σύντομα σε απορροφά η ηρεμία που εκπέμπει. Κατάλληλο μέρος για οικογένειες και όσους θέλουν να περάσουν στιγμές χαλάρωσης.

Στην περιοχή λειτουργεί ένα μικρό συγκρότημα που αποτελείται από κατοικίες, όπου μπορεί κανείς μπορεί να περάσει μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές του, μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο δάσος κέδρου και ελιάς απολαμβάνοντας την ηρεμία του τοπίου, τη θάλασσα, ψαρεύοντας, κάνοντας βαρκάδα ή θαλάσσια σπόρ.

Πηγή: ilovepelion.gr

https://magnesianews.gr/

Έρευνα: Ποιες ταινίες πορνό προτιμούν οι Βολιώτες – Γενικά ποια… γούστα επιλέγουν οι Έλληνες

 Έρευνα: Ποιες ταινίες πορνό προτιμούν οι Βολιώτες – Γενικά ποια… γούστα επιλέγουν οι Έλληνες

Αξιοσημείωτα στατιστικά στοιχεία από την έρευνα της Google για λογαριασμό της ελληνικής εταιρίας παραγωγής Sugarbabes.TV της πορνοστάρ Ιννας Ιννάκι, η οποία θα δώσει το παρών με σύσσωμο το δυναμικό πρωταγωνιστών της στο Erotic Art Festival 2024 που θα πραγματοποιηθεί στο Παλιό Αμαξοστάσιο Ο.ΣΥ στο Γκάζι στις 31 Μαϊου με 3 Ιουνίου, άλλωστε οι Αθηναίοι σύμφωνα με την έρευνα είναι πρωταθλητές του πορνό. Ποιος τη χάρη τους! Πάμε να δούμε αναλυτικά τα συμπεράσματα της μεγάλης έρευνας πόσο πορνό βλέπουν τελικά στην Ελλάδα.

Είναι λογικό ότι ο μεγαλύτερος αριθμός χρηστών του πορνογραφικού site βρίσκεται στην Αθήνα (όπου βρίσκονται 665,181)ενώ το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό (420,497) ανήκει σε αυτούς που προτίμησαν να μην δηλώσουν την πόλη τους. Τρίτη έρχεται η Θεσσαλονίκη (221,881 χρήστες), τέταρτος ο Πειραιάς και πέμπτες οι Αχαρνές. Στο μερίδιο των χρηστών ανά πόλη πέρα από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά ακολουθεί η Πάτρα με 3,8%.

Οσον αφορά την κατανομή των φύλων, θα μπορούσαμε να πούμε ότιτο ελληνικό πορνό αποτελεί ακόμα ένα «κάστρο της πατριαρχίας» αφού οι άνδρες χρήστες φτάνουν σχεδόν τo 63,5% ενώ οι γυναίκεςακολουθούν με 36,46%.

Αυτό οφείλεται όχι μόνο σε κοινωνικούς παράγοντες αλλά και σε πολιτισμικούς και ψυχολογικούς ή ακόμα περισσότερο βιολογικούς. Ιστορικά, υπήρξε μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή και ενθάρρυνση της ανδρικής σεξουαλικότητας σε σύγκριση με τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στο να αισθάνονται οι άνδρες πιο άνετα και ανοιχτά σχετικά με την κατανάλωση πορνογραφίας σε σύγκριση με τις γυναίκες.

Επίσης, η πορνογραφία έχει παραδοσιακά δημιουργηθεί με γνώμονα το ανδρικό κοινό, διαθέτοντας συχνά περιεχόμενο που εξυπηρετεί τις ανδρικές φαντασιώσεις και επιθυμίες. Αυτό θα μπορούσε να κάνει την πορνογραφία λιγότερο ελκυστική ή σχετιζόμενη με τις γυναίκες.

Η Ίννα Ιννάκι και ο σύζυγός της, Τεό

Υπάρχουν και σημαντικές βιολογικές διαφορές. Αν και δεν είναι ο μοναδικός καθοριστικός παράγοντας, υπάρχουν διαφορές στους τρόπους με τους οποίους οι άνδρες και οι γυναίκες ανταποκρίνονται συνήθως στα σεξουαλικά ερεθίσματα λόγω βιολογικών παραγόντων. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες έχουν γενικά μεγαλύτερη σεξουαλική ορμή και μπορεί να διεγείρονται περισσότερο οπτικά σε σύγκριση με τις γυναίκες που διεγείρονται ακόμα και ακούγοντας κάποιον.

Είναι και θέμα κοινωνικοποίησης: Από νεαρή ηλικία, τα αγόρια και τα κορίτσια συχνά κοινωνικοποιούνται διαφορετικά όσον αφορά τη σεξουαλικότητα. Τα αγόρια μπορεί να ενθαρρύνονται να εξερευνούν και να εκφράζουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες πιο ανοιχτά, ενώ τα κορίτσια μπορεί να διδάσκονται να είναι πιο συγκρατημένα ή σεμνά.

Ας μη μιλήσουμε για τον κοινωνικό στιγματισμό, ειδικά στην επαρχία, που μπορεί να συνοδεύσει μια γυναίκα που μιλάει ανοιχτά για την κατανάλωση πορνογραφικού περιεχομένου. 

Γιατί βλέπουν περισσότερο οι 45-54 ετών άνδρες;

Η έρευνα αποδεικνύει ότι οι 45-54 βλέπουν περισσότερο πορνό.

Γιατί όμως; 

•Accesibility. Με την έλευση του διαδικτύου και την πρόοδο της τεχνολογίας, η πορνογραφία έχει γίνει πιο προσιτή από ποτέ. Τα άτομα της ηλικιακής ομάδας 45-54 ετών ενδέχεται να έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στη διαδικτυακή πορνογραφία σε σύγκριση με τις προηγούμενες γενιές, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένη κατανάλωση.

•Midlife crisis. Τα άτομα αυτής της ηλικιακής ομάδας ενδέχεται να βιώνουν αλλαγές στις συνθήκες της ζωής τους, όπως άδειοσπίτι, συνταξιοδότηση ή αλλαγές στις σχέσεις τους(βλ. Διαζύγιο ή χωρισμός). Αυτές οι μεταβάσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περισσότερο ελεύθερο χρόνο και ενδεχομένως σε επιθυμία για σεξουαλική εξερεύνηση ή διέγερση.

•Αποσυμπίεση. Τα άτομα μέσης ηλικίας αντιμετωπίζουν συχνά σημαντικούς στρεσογόνους παράγοντες που σχετίζονται με την καριέρα, τα οικονομικά και τις οικογενειακές ευθύνες. Η πορνογραφία μπορεί να χρησιμεύσει ως μια μορφή ανακούφισης από το άγχος ή διαφυγής από αυτές τις πιέσεις.

•Μεγαλύτερη διάθεση για πειραματισμό. Καθώς τα άτομα μεγαλώνουν, μπορεί να νιώθουν πιο άνετα με τη σεξουαλικότητά τους και να ενδιαφέρονται περισσότερο να εξερευνήσουν νέες σεξουαλικές εμπειρίες ή φαντασιώσεις. Η πορνογραφία μπορεί να προσφέρει μια ασφαλή και ιδιωτική διέξοδο για σεξουαλική εξερεύνηση.

•Απενοχοποίηση. Οι στάσεις απέναντι στη σεξουαλικότητα έχουν εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου και υπάρχει πλέον μεγαλύτερη αποδοχή και κανονικοποίηση της κατανάλωσης πορνογραφίας σε διάφορες ηλικιακές ομάδες. Τα άτομα μέσης ηλικίας μπορεί να αισθάνονται λιγότερο στίγμα ή ντροπή που συνδέεται με την παρακολούθηση πορνογραφίας σε σύγκριση με τις προηγούμενες γενιές.

Πόσο kinky είμαστε;(επιπλέον η αξία του threesome στη Θεσσαλονίκη)

Στο Βόλο είναι πρώτοι καταναλωτές του «doggy style» στην Ελλάδα. Ακολουθεί η «περήφανη» Κρήτη και τρίτη η Θεσσαλονίκη. Η Καλαμάτα διατηρεί επίσης υψηλά ποσοστά αφού όπως φαίνεται, γνωρίζουν όχι μόνο από καλό λάδι αλλά και από milfs, μια κατηγορία πορνό στην κατανάλωση της οποίας επίσης προηγείται ο Βόλος.

Η Θεσσαλονίκη σύμφωνα με τα στατιστικά της συγκεκριμένης εταιρείας είναι συμπρωτεύουσα πληθυσμιακά αλλά πρωτεύουσα στην κατανάλωση του «τρίο» (“threesome”) αφού προηγείται πανελλαδικά σε αυτήν την κατηγορία. Η Αθήνα είναι η πρωταθλήτρια του λεσβιακού σεξ. 

Πηγή: protothema

https://www.thenewspaper.gr/

ΒΛΗΜΑ, ΝΤΟΥΒΑΡΙ, ΣΤΟΚΟΣ Ή ΟΙ 50 ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ Ο ΚΛΕΑΝΩΡ.

 ΒΛΗΜΑ, ΝΤΟΥΒΑΡΙ, ΣΤΟΚΟΣ Ή ΟΙ 50 ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ Ο ΚΛΕΑΝΩΡ.

Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

Στο ιστολόγιο βάζουμε πότε-πότε άρθρα «καταλογογράφησης» όπως τα λέω, όπου βρίσκουμε συνώνυμες (ή περίπου) εκφράσεις με τις οποίες μπορεί να περιγραφτεί μια κατάσταση. Καθώς είμαι επιρρεπής στα κλισέ, τα άρθρα αυτά τα ονομάζω «Οι 50 αποχρώσεις….»

Ήδη έχουμε δημοσιεύσει 11 τέτοια άρθρα καταλογογράφησης, για τις 50 αποχρώσεις του χρήματος , της μέθης, της αποτυχίας, του θανάτου, της κατάπληξης, της υπερβολικής ταχύτητας, του ξυλοδαρμού, της οξείας σωματικής ανάγκης, της παραφροσύνης, της αντρικής αυτοϊκανοποίησης

και πριν από ένα μήνα, του υπερβολικού φαγητού. Καθοριστική συμβολή σε αυτή την καταλογογράφηση έχει ο φίλος μας ο Κλεάνωρ, που έχει ετοιμάσει τέσσερα από αυτά τα άρθρα.

Πέντε με  το σημερινό,  που μου το έστειλε πριν από λίγες μέρες -έχει πάρει φόρα, βλέπετε, ο Κλεάνωρ- και που το βάζω σήμερα, καθώς με βολεύει διότι ταξίδευα τις προηγούμενες μέρες. Ο σημερινός κατάλογος αφορά τη βλακεία, τη βραδύνοια, ένα θέμα για το οποίο έχουμε πάμπολλες λέξεις εκφράσεις στη γλώσσα μας.

Πράγματι, είναι παρατηρημένο ότι  στις προσβλητικές εκφράσεις τα ελληνικά -αλλά και όλες οι άλλες γλώσσες, υποθέτω- δείχνουν πολύ μεγαλύτερη ευρηματικότητα και ποικιλία απ’ όσο για τις επαινετικές εκφράσεις. Όπως έλεγε και  ο Καρυωτάκης, όταν  οι άνθρωποι θέλουν να πονείς, μπορούνε με χίλιους τρόπους.

Θα μου πείτε, ίσως, ότι  έχουμε ήδη ασχοληθεί με συναφές θέμα -πράγματι, πριν  από τρεις μήνες είχαμε εξετάσει τις 50 αποχρώσεις της παραφροσύνης. Ωστόσο, σε εκείνο το άρθρο είχα σημειώσει ρητά ότι » δεν θα ασχοληθούμε με εκφράσεις που δηλώνουν νοητική υστέρηση, βλακεία». Αυτές λοιπόν τις εξετάζουμε σήμερα.

Κάποιος άλλος ίσως θα πει ότι ο κατάλογος περιέχει κυρίως λέξεις και  όχι εκφράσεις -αλλά οι λέξεις μετατρέπονται σε εκφράσεις αν συνταιριαστούν με το ρήμα «είναι».

Ο Κλεάνωρ σταμάτησε στις 57 λέξεις/εκφράσεις (προσέξτε όμως ότι σε μερικές περιπτώσεις  δίνει δύο παραλλαγές). Πρόσθεσα κάμποσες κι εγώ, κυρίως παλιότερες, για να δείξω τα χρόνια μου, κι έτσι φτάσαμε τις 77. Με τα σχόλιά σας, θαρρώ πως εύκολα θα ξεπεράσουμε τις 100.

1) Χαζός

2) Ηλίθιος

3) Μπανταβός / Μπανταλός

4) Στόκος / Μπετόστοκος

5) Βλάκας / Μπετόβλακας

6) Τσαλαφός

7) Μπρόκολο

8) Όργιο

9) Νούμερο

10) Ντ(ο)υγάνι

11) Τούβλο

12) Βλήμα

13) Ντουβάρι

14) Κουτός

15) Άμυαλος

16) Άνιωθος / Δεν νιώθει

17) Μόγλης

18) Άκυρος

19) Σκερπάνι

20) Ζαβός

21) Περιορισμένης ευθύνης

22) ΠΙΚΠΑδόρος

23) Τζ(ι)ώρας

24) Τα ζώα μου αργά

25) Αργοκίνητο καράβι

26) Αργόστροφος

27) Καίει μαζούτ

28) Καίει λάδια

29) Καίει αμμοχάλικο

30) Δεν του κόβει

31) Δεν κόβει ούτε με Βαλέ

32) Ζώον / Ζωντανό

33) Όρνιο / Όρνεο

34) Κοκορόμυαλος

35) Κουτορνίθι

36) Φύρας / Φυρόμυαλος

37) Κύρος Γρανάζης

38) Στυλιάρι

39) Ζεγγλός

40) Ακατοίκητο

41) Κενό αέρος

42) Κουφιοκέφαλος

43) Δεν στροφάρει

44) Δεν μαρσάρει

45) Γκάου / Γκάου (μ)πίου

46) Ούφο

47) Λωβός

48) Χάνος

49) Κατεβάζει ρελέ

50) Μπούφος

51) Βραδύνους

52) Δεν (ν)ογάει / λογάει

53) Πτωχός τω πνεύματι

54) Δεν το έχει

55) Κού(ϊ)ελο

56) Χαλάει πολλά σπίρτα στα τσιγάρα

57) Χάπατο

58) Βλακόμουτρο

59) Ζωντόβολο

60) Κωθώνι

61) Μπουνταλάς

62) Χαλβάς

63) Κόπανος

64) Αλαφρονούσης / Αλαφροπαλάντζας

65) Αχμάκης

66) Κολοκύθας

67) Κουτεντές

68) Βλακέντιος

69) Μπάμιας

70) Μπουζούκι / Μπουζουκοκέφαλος

71) Ξόανο

72) Κούτσουρο

73) Μπαγλαμάς

74) Ευήθης

75) Ολιγοφρενής

76) Κρετίνος

77) Χαϊβάνι

Και βέβαια, μην ξεχνάμε ότι πολλές από τις παραπάνω λέξεις και εκφράσεις συχνά επιτείνονται -δεν αρκεί να πούμε ότι είναι βλάκας, λέμε επίσης ότι είναι  «ένας βλάκας και μισός» (τίτλος παλιάς κωμωδίας) ή με περικεφαλαία και άλλους τέτοιους ωραίους πλατειασμούς,  που μου θυμίζουν ένα ωραίο του Λένου Χρηστίδη από την  «Ωραία φάση»: Τι είπα πως είμαι χτες; Μαλάκας με περικεφαλαία; Ε, λοιπόν, με πατέντα. Με λοφίο. Με παράσημο. Με έγκριση του υπουργείου. Με άδεια του υγειονομικού.

Που μου θυμίζει ότι από τον  κατάλογο των 77 λείπει η  εθνική μας λέξη. Οπότε,  78!

Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

Τουρκία: Άνδρας επιχείρησε να βγάλει από τη χώρα 1.500 δηλητηριώδεις αράχνες και σκορπιούς

Τουρκία: Άνδρας επιχείρησε να βγάλει από τη χώρα 1.500 δηλητηριώδεις αράχνες και σκορπιούς

δηλητηριώδεις αράχνες (unsplas)

Η εμπορική τιμή ενός λίτρου φαρμάκου που παράγεται από το δηλητήριο του σκορπιού φτάνει τα 10 εκ. δολάρια

Η τουρκική αστυνομία συνέλαβε άνδρα στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης κατηγορώντας τον ότι επιχείρησε να εξάγει λαθραία διάφορες δηλητηριώδεις αράχνες και σκορπιούς. Σύμφωνα με κρατικά μέσα ενημέρωσης, ο ύποπτος είναι έφορος στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης.

Η αστυνομία κατέσχεσε από τις αποσκευές του δεκάδες σάκους που περιείχαν περίπου 1.500 σκορπιούς και αράχνες, μεταξύ των οποίων και ταραντούλες. Κατασχέθηκαν επίσης δεκάδες πλαστικά μπουκάλια που περιείχαν αδιευκρίνιστα υγρά.

Ο ύποπτος είναι έφορος σε αμερικανικό μουσείο

Το πρακτορείο Anadolu μετέδωσε ότι ο ύποπτος ονομάζεται Λορέντζο Πρεντίνι και είναι έφορος σε αμερικανικό μουσείο. Δεν διευκρίνισε ποια είναι η πηγή του. Το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας δεν ανταποκρίθηκε αμέσως σε ένα αίτημα για κάποιο σχόλιο.

Η αστυνομία υποστηρίζει ότι τα είδη που κατασχέθηκαν είναι ενδημικά στην Τουρκία και ότι το DNA τους θα μπορούσε να αντιγραφεί ενώ το δηλητήριό τους, αφού εξαχθεί χρηστιμοποιείται στην παρασκευή φαρμάκων. «Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα φάρμακα έχουν μεγάλη οικονομική αξία και επομένως η εξαγωγή αυτών των ειδών απαγορεύεται αυστηρά», πρόσθεσε. Σύμφωνα με αυτήν την έρευνα της αστυνομίας, η εμπορική αγορά ενός λίτρου φαρμάκου που παράγεται από το δηλητήριο του σκορπιού φτάνει τα 10 εκατομμύρια δολάρια.

Οι αρχές ανέφεραν ότι ο ύποπτος, τον οποίο δεν κατονόμασαν, διώκεται βάση του νόμου για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου.

https://www.ethnos.gr/

Συγκινητικό: Νεαρός έβαλε ζακέτα για να τιμήσει τη γιορτή της Μητέρας

 Συγκινητικό: Νεαρός έβαλε ζακέτα για να τιμήσει τη γιορτή της Μητέρας

Ο νεαρός φορώντας τη ζακέτα: Μια εικόνα που δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο

Συγκίνηση στο πανελλήνιο έχει προκαλέσει η κίνηση ενός νεαρού να φορέσει από μόνος του ζακέτα ανήμερα της Γιορτής της Μητέρας, όπως αναφέρουν πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του το Βατράχι.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, ο 25χρονος εμφανίστηκε σήμερα μπροστά στη μητέρα του φορώντας ζακέτα χωρίς να του το έχει ζητήσει, με αποτέλεσμα αυτή να λυγίσει από τη συγκίνηση.

«Ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου κάνει» είπε η μητέρα του νεαρού, σκουπίζοντας τα μάτια της που ήταν κατακόκκινα από το κλάμα.

«Πίστευα ότι δε θα μπορούσε να κάνει κάτι πιο όμορφο από αυτό που έκανε πέρυσι, που δεν πάτησε εκεί που είχα σφουγγαρίσει, ή πρόπερυσι που έφαγε τη δύναμη του. Aλλά φέτος ξεπέρασε κάθε μου προσδοκία.»

Ο νεαρός αποκάλυψε ότι ήδη έχει προγραμματίσει την επόμενη έκπληξη του, αφού όπως είπε θα φροντίσει να παντρευτεί και να κάνει παιδί ώστε να συμπέσει με τη γιορτή της Μητέρας το 2025.

https://tovatraxi.com/

Ο ΣΙΣΥΦΟΣ ΜΕ ΤΑ ΟΧΤΩ ΠΟΔΙΑ (ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΑΖΙΖ ΝΕΣΙΝ)

 Ο ΣΙΣΥΦΟΣ ΜΕ ΤΑ ΟΧΤΩ ΠΟΔΙΑ (ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΑΖΙΖ ΝΕΣΙΝ)

Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

Για το σημερινό λογοτεχνικό μας ανάγνωσμα διάλεξα ένα εύθυμο διήγημα ενός αγαπημένου συγγραφέα, του Τούρκου Αζίζ Νεσίν (1915-1995), που είναι πολύ γνωστός στην Ελλάδα αφού ευτύχησε να έχει μεταφραστή τον Έρμο Αργαίο (Ερμόλαο Ανδρεάδη). Στο ιστολόγιο είχαμε παρουσιάσει πριν από τέσσερα χρόνια ένα άλλο δικό του διήγημα (περιέργως, σχεδόν την ίδια ημερομηνία, τότε 10 Μαΐου).

Ο Νεσίν γεννήθηκε στη Χάλκη, στα Πριγκιπονήσια, και έζησε κυρίως στην Πόλη. Ήταν αριστερός και κυνηγήθηκε από αυταρχικά καθεστώτα στην πατρίδα του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα αφιέρωσε στη μάχη ενάντια στον θρησκευτικό φανατισμό. Είχε αρχίσει να μεταφράζει τους Σατανικούς στίχους και το 1993, ενώ συμμετείχε σε μια εκδήλωση Αλεβιτών στη Σεβάστεια (Σιβάς) ένα πλήθος φανατικών περικύκλωσε το κτίριο και έβαλε φωτιά -με 37 θύματα.

Το 1957 ο Νεσίν ίδρυσε το Ίδρυμα Νεσίν, που το προικοδότησε με τα συγγραφικά του δικαιώματα. Δέχεται κάθε χρόνο ως υπότροφους τέσσερα άπορα παιδιά και αναλαμβάνει τη στέγη, την τροφή και την εκπαίδευσή τους μέχρι την ενηλικίωση.

Τα πρώτα βιβλία του Νεσίν, όπως η συλλογή διηγημάτων Ο καφές και η δημοκρατία, τα είχα διαβάσει μικρός στην πατρική βιβλιοθήκη.

Το σημερινό διήγημα είχε δώσει τον τίτλο σε συλλογή διηγημάτων που είχε εκδοθεί το 1972 από τις εκδόσεις Διογένης, εξαντλημένο πια. Εκεί το πρωτοδιάβασα και με είχε εντυπωσιάσει. Δεν είναι ξεκαρδιστικά εύθυμο, κάθε άλλο. 

Tο διήγημα του Νεσίν έχει στα τουρκικά τον τίτλο Sekiz ayaklι Sisifus (σεκίζ = οχτώ, αγιάκ = πόδι). Ωστόσο, απ’ όσο είδα, δεν υπάρχει στα τουρκικά συλλογή διηγημάτων του Αζίζ Νεσίν με αυτό τον  τίτλο -ο Έρμος Αργαίος προφανώς διάλεξε μερικά από τα καλύτερα διηγήματα του Νεσίν και δεν μετέφρασε αυτούσια μια συλλογή του. 

Για την εδώ δημοσίευση πήρα το κείμενο από το Λογοτεχνικό ιστολόγιο, που το έχει πάρει από τη  δημοσίευση του διηγήματος στην Επιθεώρηση Τέχνης (τεύχος 143-4, Νοε-Δεκ 1966).

Ο Σίσυφος με τα οχτώ πόδια

Αυτό συμβαίνει σ’ όλους μας: Υπάρχουν τύποι ανθρώπων, που από την πρώτη γνωριμία, αισθανόμαστε απώθηση γι’ αυτούς· είτε από την ασκήμια τους, είτε από την χοντροκοπιά τους, είτε από τα χυδαία καμώματά τους, ή και για λόγους ανεξήγητους… Όταν όμως αρχίζουν να μιλούν κάτι τέτοιοι, τα πρώτα μας συναισθήματα γι’ αυτούς αλλάζουν, και με τον λόγο τους απλώνουν μπροστά μας την ομορφιά του εσωτερικού τους κόσμου. Και πίσω απ’ εκείνη τη φαινομενική ψυχρή εξωτερική τους εμφάνιση αποκαλύπτεται η κρυμμένη ζεστασιά της ψυχής τους. Και με τα έργα και τις πράξεις τους γίνονται ακόμα πιο ωραίοι.
Υπάρχουν και κάτι ζώα αντιπαθητικά, που μας προκαλούν αηδία, αποστροφή και φόβο. Όπως το φίδι, το ποντίκι, ο σκορπιός, ή σαρανταποδαρούσα… Και ποιο είναι αυτό το συναίσθημα: Καλά – καλά ούτε φόβος είναι, ούτε σιχασιά… Ίσως να ‘ναι λίγο απ’ όλα, κάτι που δεν μπορεί ακριβώς να προσδιοριστεί…
Εγώ αντιπαθώ τις αράχνες και τα έντομα αυτής της κατηγορίας. Τις σιχαίνομαι περσότερο και από τα φίδια και από τα ποντίκια.

     Χτες Πέμπτη, ήμασταν απένταροι στο σπίτι… Όμως πρέπει να βγάλω λίγα λεφτά, για να έχει να φάει η οικογένεια την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή. Η Δευτέρα είναι αρχή της βδομάδας, όπως και να ’ναι θα καταφέρω από κάπου να βρω λεφτά. Και για να ζήσω πρέπει να γράφω διηγήματα… Αν μπορούσα να ‘γραφα ένα διήγημα την Παρασκευή, θα το πήγαινα αμέσως στο περιοδικό και θα ‘παιρνα λεφτά.
Την Παρασκευή το πρωί στρώθηκα στο γραφείο μου για να γράψω διήγημα. Άνοιξα τους φακέλους με τα θέματα για διηγήματα, τρεις φάκελοι γεμάτοι θέματα… Ξεφύλλισα μια προς μια τις σελίδες κι έριξα μια ματιά στα θέματα που έχω σημειώσει: Απ’ τα δέκα θέματα, που έχω διαλέξει, δεν έχει ωριμάσει κανένα ακόμα στο μυαλό μου. Ίσως να φταίει και η μέρα… Όμως πρέπει να γράψω το διήγημα για να πάρω λεφτά… Στριφογυρίζω στην καρέκλα μου…
Να γράψω αυτό το διήγημα… Όχι δεν είναι καλό… Να γράψω το άλλο, κι αυτό δεν μου αρέσει… Το πόσο δύσκολο και βασανιστικό είναι, να εξασφαλίσει κανείς τη ζήση του με την πέννα του, σε μια καθυστερημένη χώρα, δεν μπορούν να το ξέρουν οι άλλοι, δεν μπορούν να το καταλάβουν. Κι αυτό που γράφεις να ‘ναι διήγημα, όχι χρονογράφημα σε εφημερίδα…
Στριφογυρίζω πάνω στην καρέκλα μου… Καπνίζω το ‘να πάνω στ’ άλλο. Το μεγάλο μπακιρένιο τάσι που χρησιμοποιώ για τασάκι, γέμισε αποτσίγαρα, ξεχειλάει. Πίνω τσάι.
Χτυπάει η πόρτα… Ν’ άκουγαν τουλάχιστο από μέσα το κουδούνι της πόρτας… Μόλις είχα καταφέρει να τσακώσω ένα διήγημα και το κουδούνι της πόρτας κομμάτιασε τη σκέψη μου. Ξαναχτύπησε το κουδούνι. Γιατί δεν ακούν από μέσα; Στο τρίτο κουδούνισμα πήγα κι άνοιξα την πόρτα. Ήταν το παιδί του γείτονα που ζητούσε κάτι…
Ξανακάθομαι στο γραφείο μου… Αναποδιά, αυτή τη φορά το ραδιόφωνο έχει ένα ελεεινό τραγούδι αλά-τούρκα. Να τέλειωνε αυτό το τραγούδι… Δεν θέλω να σηκωθώ απ’ τη θέση μου, για να μην κοπεί το νήμα των ιδεών μου. Όμως δεν γίνεται αλλιώς… Σηκώνομαι και κλείνω το ραδιόφωνο…
Τώρα ακούγεται από μέσα φασαρία, φωνές, κακό… Αν τους φωνάξω κι εγώ «Σωπάστε!», θα μου θυμώσουν… Όλοι μπορούν να με μαλώσουν, όμως εγώ δεν μπορώ να τους μαλώσω. Γιατί αυτοί έχουν πάντα δίκιο.
Ξαναχτυπάει η πόρτα… Ήρθε ο γαλατάς… Το διήγημα… Το κουδούνι… Ο γαλατάς φωνάζει από κάτω: «Γαλατάαας!…»
Ειδοποιώ τους μέσα: «Ήρθε ο γαλατάς…»
«Έχουμε, δεν θέλουμε… Να μας φέρει αύριο…»
Φωνάζω απ’ την πόρτα στον γαλατά που είναι κάτω:
«Έχουνε, λέει, γάλα. Να φέρεις αύριο…»
Το διήγημα… Προσπαθώ να το γράψω σήμερα…
Έρχεται κάποιος από μέσα και λέει κάτι. Κάτι που δεν γράφεται, που δεν λέγεται… Ύστερα απ’ αυτή την κουβέντα πρέπει να πάω σ’ ένα σπίτι ανάπαυσης να μείνω ένα μήνα τουλάχιστο, για να μπορέσω να ξεκουραστώ και να ‘ρθω στα συγκαλά μου… Όμως εγώ προσπαθώ σήμερα να γράψω διήγημα, και να πάρω λεφτά γι’ αυτό.
Πήγα στην τουαλέτα… Δεν ήταν απαραίτητο να πάω στην τουαλέτα, όμως πήγα…
Στον πάτο της μπανιέρας μια μικρή αράχνη. Μια αράχνη με κόκκινη κοιλιά. Δεν είναι απ’ αυτές τις γνωστές, που πλέκουν τον ιστό τους στους τοίχους, είναι ένα άλλο είδος.
Βλέπω κι άλλες φορές έντομα στη μπανιέρα. Χύνω αμέσως ένα τάσι νερό, το έντομο παρασύρεται από το νερό στην τρύπα της μπανιέρας κι εξαφανίζεται…
Εκείνη τη μέρα δεν έχυσα νερό στην μπανιέρα. Η αράχνη σκαρφαλωμένη στα άσπρα γυαλιστερά τοιχώματα της μπανιέρας προσπαθούσε να σωθεί. Σκαρφαλώνει λίγο και πέφτει, επειδή τα πόδια της δεν μπορούν να πιαστούν στη γυαλιστερή φαγιάντσα. Αρχίζει πάλι να σκαρφαλώνει απ’ εκεί που έπεσε, και ξαναπέφτει. Πάλι σκαρφαλώνει, πάλι πέφτει… Άσ’ την να πέσει. Όπως και να ναι, δεν θα γλιτώσει απ’ εδώ η αράχνη. Γι’ αυτό και δεν θέλω να χύσω νερό, να φύγει απ’ την τρύπα προς τα κάτω. Ούτε και την πατάω για να ψοφήσει… Γιατί και ο θάνατος θα είναι λυτρωμός για την αράχνη. Γιατί, σκοτώνοντάς την, τη γλιτώνω απ’ τη λευκή της κόλαση, απ’ όπου δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να σωθεί. Αφήνω τη μικρούλα αράχνη μέσα στην κατάλευκη φυλακή της…
Κάθομαι στο γραφείο μου… Αρχίζω και σκαλίζω τους φακέλους με τα θέματα για διηγήματα…
Τόσα χρόνια είμαι συγγραφέας. Όπως και να ‘ναι, με την εμπειρία που έχω θα σκαρώσω ένα διήγημα. Όμως παρόλα αυτά δεν είναι και τόσο εύκολο να γράψεις ένα διήγημα. Ο νέος συγγραφέας δεν δυσκολεύεται σ’ αυτό. Οι παλιοί όμως συγγραφείς δεν μπορούν να το κάνουν, γιατί όλων η προσοχή είναι στραμμένη πάνω τους. Ουφφφ… Πρέπει να γράψω ένα καλό διήγημα, προσπαθώ να το γράψω…
— Άιντε τρώμε!…
Τρώμε για μεσημέρι, κι ακόμα να γραφεί το διήγημα…
Μετά το φαγητό κάθομαι στο γραφείο μου. Ας γράψω ετούτο… Αυτοί που δείχνουν πως μας αγαπούν πολύ, μας εγκαταλείπουν πρώτοι. «Τώρα πια δεν μπορεί να γράψει όπως άλλοτε», λένε, και μ’ αυτόν τον τρόπο μας εκδικούνται στα κρυφά. (Το ωραίο είναι ότι θα χαρεί πολύ και ο διευθυντής του περιοδικού αν γράψω κανένα κακό διήγημα. «Πού είναι εκείνα τα παλιά διηγήματα… Δεν μπορεί πια να γράψει όπως πρώτα», θα πει στους γύρω του).
Πηγαίνω στην τουαλέτα. Γιατί πηγαίνω; Να, έτσι… Η αράχνη είναι ακόμα στη μπανιέρα… Δεν μπόρεσε να γλυτώσει απ’ την άσπρη φυλακή της. Ωχ, καλύτερα να μη γλιτώσει… Σκαρφαλώνει, πέφτει… Ξανά σκαρφαλώνει… Όπως και να ‘ναι δεν θα γλιτώσει απ’ αυτό το άσπρο πηγάδι, γιατί να τη σκοτώσω και να τη λυτρώσω απ’ αυτή την τυραννία;
Πολλά πράγματα είπανε οι άνθρωποι για τον άνθρωπο, και τον περιγράψανε κατά διάφορους τρόπους. Ο άνθρωπος είναι ζώο που γελάει», είπανε. «Σκέπτομαι, άρα υπάρχω», είπανε. «Ο άνθρωπος είναι σκεπτόμενο ζώο», είπανε. «Ο άνθρωπος μιλάει, είναι λογικό ζώο», είπανε. «Ο άνθρωπος είναι το τελειότερο πλάσμα της δημιουργίας», είπανε…
Κατά τη γνώμη μου, ο άνθρωπος είναι το ζώο που βασανίζει. Γιατί δεν υπάρχει στην πλάση ζώο πιο σκληρό απ’ τον άνθρωπο… Όμως κι αυτός ο ορισμός δεν είναι τέλειος. Το σωστό είναι αυτό: «Ο άνθρωπος είναι ζώο που βασανίζει και που βασανίζεται».
Αφήνω την αράχνη στο μαρτύριό της και γυρίζω στα δικά μου βάσανα. Όπου και να ‘ναι θα βραδιάσει… Πότε θα γράψω το διήγημα; Διαλέγω απ’ τις σημειώσεις μου το θέμα που μου αρέσει κάπως για το διήγημα. Αρχίζω να ετοιμάζω τον σκελετό. Χτυπάει πάλι η πόρτα… Από μέσα ακούγονται φασαρίες… Έξω καυγαδίζουν.
Έρχεται ένας μουσαφίρης, ένας φίλος μου!… Πάει το διήγημα… Καθόμαστε και πίνουμε τσάι… Ένα σωρό κουβέντες, κουβέντες, κουβέντες… Αν μπορούσα, λέει, να του δανείσω είκοσι λίρες. Ώστε κι αυτός έχει ανάγκες.
Πάει το διήγημα… Ήρθε ο εισπράχτορας του ηλεκτρικού… «Αφήστε την απόδειξη, πάμε αργότερα και πληρώνουμε μόνοι μας», του λέω.
Το κουδούνι… φωνές…. το διήγημα… η αράχνη στο μπάνιο…
— Έλα να φάμε!…
Ενώ πλένω τα χέρια μου στην τουαλέτα παρατηρώ την αράχνη, ακόμα σκαρφαλώνει, ακόμα πέφτει και κυλιέται, ακόμα σκαρφαλώνει…
Τρώμε για βράδυ. Μετά το φαγητό… Τι κατσούφης άνθρωπος που είμαι, και τι γκρινιάρης… Γέλασε λίγο καημένε, παίξε με τα παιδιά σου…
Έρχονται πάλι τρεις μουσαφίρηδες. Για μια στιγμή πάω στην τουαλέτα, κοιτάζω την αράχνη. Ακόμα παιδεύεται. Ωωωχ, δεν θα γλιτώσει…
Φεύγουν οι μουσαφίρηδες. Οι δικοί μου κοιμούνται.
Η αράχνη στη μπανιέρα, κι εγώ στο γραφείο μου…
Τέλειωσε και η εκπομπή του ραδιόφωνου. Ωωωχ, ησυχία. Τώρα μπορώ να γράψω ένα καλό διήγημα. Ετοιμάζω ένα σωρό σχέδια. Δεν μου αρέσει κανένα. Ξαναγράφω… Δεν γίνεται τίποτα. Αφήνω το ένα και πιάνω το άλλο.
Αυτή τη νύχτα θα γράψω το διήγημα, αύριο Σάββατο πρωί – πρωί το πάω στο περιοδικό και παίρνω τα λεφτά… Αλλιώς, Κυριακάτικα θα είμαι άψιλος…
Με πιάνει ύπνος για καλά. Σηκώνομαι και κόβω βόλτες στο δωμάτιο. Αρχίζω και ξαναγράφω. Για να ξενυστάξω πάω στην τουαλέτα και νίβομαι με κρύο νερό. Η αράχνη στην μπανιέρα… Δεν μπορεί να γλιτώσει.
Ξαναγυρίζω στο γραφείο μου. Αυτό το διήγημα δεν είναι καθόλου εύθυμο. Οι αναγνώστες μου ζητούν από μένα να τους κάνω να ευθυμήσουν. Άλλωστε για τέτοιου είδους διηγήματα με πληρώνει το περιοδικό…
Γέρνει το κεφάλι μου πάνω στο χαρτί… Αρχίζω και κουτουλάω…
Κοιτάζω την ώρα: τρεισήμισι…
Με τέτοια νύστα, δεν θα μπορέσω να γράψω. Καλύτερα να πέσω να κοιμηθώ· σηκώνομαι αύριο νωρίς και γράφω αμέσως το διήγημα. Σα να μισοτελείωσε… Και στον ύπνο μου, μπορεί να προχωρήσει το διήγημα… Άλλωστε κοντεύει να ξημερώσει. Σε δυο – τρεις ώρες θα βγει ο ήλιος…
Προτού να πέσω, πήγα στην τουαλέτα. Κοίταξα την αράχνη και δεν βγήκα έξω. Μου κίνησε το ενδιαφέρον η φοβερή αυτή προσπάθεια του μικροσκοπικού πλάσματος. Έφυγε ο ύπνος μου. Κάθισα στην άκρη της μπανιέρας και άρχισα να χαζεύω…
Το σώμα της έχει δυο τμήματα, το πίσω είναι μεγαλύτερο. Το μπροστινό τμήμα έχει κοκκινωπό χρώμα, και το πίσω ακόμα πιο ζωηρό, κόκκινο. Έχει οχτώ πόδια, τα τέσσερα δεξιά και τα τέσσερα αριστερά… Μ’ αυτά τα οχτώ πόδια προσπαθεί να σκαρφαλώσει στην άσπρη φαγιάντσα, μα όλο πέφτει, πέφτει… Χτυπιέται στο νερό που είναι μαζεμένο στον πάτο της μπανιέρας. Καταφέρνει να γλιτώσει απ’ το νερό. Παραπατάει λίγο, και αφού ξεκουραστεί ένα διάστημα, ξαναρχίζει το σκαρφάλωμα. Σκαρφαλώνει, σκαρφαλώνει, και ξαναπέφτει. Αυτή τη φορά πέφτει ανάσκελα. Χτυπιέται συνέχεια, με τα οχτώ πόδια στον αέρα… Καταφέρνει να στηρίξει κάπου το ένα πόδι κι έρχεται το κορμί της στην κανονική θέση. Στέκεται έτσι. Είναι φανερό πως δεν έχει κουράγιο να κουνηθεί. Κουράστηκε ολότελα με την προσπάθειά της να γλιτώσει από τη λευκή αυτή φυλακή. Φαίνεται πως περιμένει τον θάνατό της! Όχι, όχι, πάλι περπατάει. Ξαναρχίζει την προσπάθεια… Σκαρφαλώνει, σκαρφαλώνει… Μεμιάς γλιστράει και πέφτει…
Σα να είχα ξυπνήσει από βαθύν ύπνο… Πηγαίνω στο δωμάτιό μου, και ψάχνω στη «Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια» το λήμμα «Αράχνη». Παίρνω τον τόμο εκείνο της εγκυκλοπαίδειας κι έρχομαι στο μπάνιο. Η αράχνη σκαρφαλώνει, σκαρφαλώνει και πέφτει· κι εγώ διαβάζω στην εγκυκλοπαίδεια για την αράχνη.
Η αράχνη όμως δεν το βάζει κάτω και, παρόλο ότι είναι αράχνη, δεν θέλει να παραδεχτεί την ήττα της, στον απελπισμένο αγώνα να σωθεί από την άσπρη φυλακή της.
Στο μπάνιο διχάστηκε η προσωπικότητά μου. Λέει ο ένας «εαυτός μου» στον άλλον: «Δεν έχεις καθόλου ανθρωπιά, δεν τη λυπάσαι καθόλου, σκότωσέ την να γλιτώσει η καημένη αράχνη…». Απαντάει ο άλλος εαυτός μου: «Ας γλιτώσει μόνη της…».
Τσακώνομαι με τον εαυτό μου. Θέλω να σκοτώσω την αράχνη για να τη λυτρώσω. Όμως τρέφω βαθύτατο σεβασμό στον αγώνα της για την επιβίωσή της που λυπάμαι να τη σκοτώσω, δεν πάει το χέρι μου… Είναι δικαίωμά του να ζήσει ο Σίσυφος αυτός με τα οχτώ πόδια…
— Άιντε Σίσυφε, γλίτωσε τον εαυτό σου!… Εμπρός!… Νίκησε τα άσπρα ντουβάρια αυτής της φυλακής!…
Αν θες να τη γλιτώσεις την αράχνη, βγάλ’ την έξω και άφησέ την σ’ ένα ίσιο μέρος την καημένη… Να νιώσει τη λευτεριά της… Όχι, δεν τη γλιτώνω γιατί τη σιχαίνομαι…
Αν γλιτώσει, τότε θα τη σκοτώσω, θα την τσαλαπατήσω και θα την πετάξω απ’ την τρύπα… Όμως δεν γλιτώνει για να τη σκοτώσω.
Η μπανιέρα έχει τέσσερα τοιχώματα. Τα τρία απ’ αυτά είναι όρθια και το ένα πλαγιαστό… Μη μπορώντας η αράχνη να βγει από τα τρία όρθια τοιχώματα τράβηξε στο πλαγιαστό. Είναι κάτι το φοβερό, πολύ φοβερό… Πώς το ’παθε και πήγε στο πλαγιαστό τοίχωμα; Ούτε οι γνώσεις την οδήγησαν, ούτε το ένστικτο… Ξεπέρασε και το ένστικτο αυτή η προσπάθειά της… Πώς διάλεξε το πλαγιαστό τοίχωμα η αράχνη; Με την αναζήτηση… Μη μπορώντας να καταφέρει τίποτα ύστερα από την εικοσάωρη προσπάθεια με τα όρθια τοιχώματα, κατευθύνεται τώρα στο πλαγιαστό. Σκαρφαλώνει, σκαρφαλώνει… Κουράγιο… Έφτασε στη μέση. Στέκεται λίγο και ξεκουράζεται. Πάλι σκαρφαλώνει. Όταν πάει να πέσει, αλλάζει πορεία, πηγαίνει απ’ τα πλάγια. Να μου ζήσεις αράχνη, ζήτω· δικαίωμά σου να ζήσεις αράχνη… Ανέβα αυτό το ντουβάρι, φτάσε στην κορφή, ύστερα θα σε σκοτώσω…
Πέφτει… Κρίμα. Παρ’ ολίγο να ’φτανε στο τέρμα…
Ξεκουράζεται, συγκεντρώνει δυνάμεις και ορμάει στο ντουβάρι… Σκαρφαλώνει, σκαρφαλώνει… Άιντε μπρε αράχνη, κουράγιο!… Στέκεται για μια στιγμή, ξεκουράζεται και συνεχίζει το σκαρφάλωμα. Άιντε κι έμεινε λίγο ακόμα… Κουράγιο!
Ανεβαίνει η αράχνη και φτάνει στο ίσιωμα της μπανιέρας. Στέκεται λίγο εκεί κι ύστερα αρχίζει να τρέχει μ’ όλη τη δύναμή της…
Θα την τσαλαπατήσω. Θα τη σκοτώσω γιατί τη σιχαίνομαι.
Όχι, όχι… Δεν μου έρχεται να τη σκοτώσω. Τρέφω μεγάλη εκτίμηση στην αράχνη που κατάφερε να γλιτώσει από την κόλαση της φυλακής της… Να μου ζήσεις αράχνη, ζήτω, Σίσυφε με τα οχτώ πόδια, σου ανήκει η ζωή…
Βγαίνω απ’ το μπάνιο. Ξημέρωσε, έγινε πρωί. Ώρα: έξι…
Είχα παρακολουθήσει δυόμισι ώρες τη μάχη της αράχνης με τα ντουβάρια, με κατάληξη τη νίκη.
Χαιρετίζω την αυγή, καλημέρα της… Σκέφτομαι τον λαό μου, τους ανθρώπους που σκαρφαλώνουν στα ντουβάρια..
Δεν έχω καθόλου ύπνο. Κάθομαι στο γραφείο μου και γράφω τον «Σίσυφο με τα οκτώ πόδια». Τελειώνει το διήγημά μου. Όμως η ώρα είναι μία μετά το μεσημέρι. Σάββατο μέρα, ύστερα απ’ αυτή την ώρα δεν είναι κανένας στο περιοδικό… Τι να κάνουμε, θα περάσουμε αυτή την Κυριακή στο σπίτι δίχως λεφτά.

Από το ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία"

Ο Αναστασόπουλος της Νίκης Βόλου Β’ σκόραρε μόλις στο 9ο δευτερόλεπτο (video)

 Ο Αναστασόπουλος της Νίκης Βόλου Β’ σκόραρε μόλις στο 9ο δευτερόλεπτο (video)

O Αναστασόπουλος πανηγυρίζει το γκολ που σημείωσε με χαρακτηριστικό τρόπο

Το πιο γρήγορο γκολ στο τοπικό ποδόσφαιρο φέτος

Δημοσιεύθηκε 12/05/2024 14:59

Τροποποιήθηκε 15:02

Η Νίκη Βόλου Β’ επικράτησε στο Π. Μαγουλάς με 2-1 της Σκιάθου Β’ για την 25η αγωνιστική της Γ’ ΕΠΣΘ και το ματς αυτό θα μείνει στην ιστορία, αφού ο Νίκος Αναστασόπουλος των γηπεδούχων σκόραρε μόλις στο 9ο δευτερόλεπτο, ανοίγοντας το σκορ και πετυχαίνοντας το 17ο προσωπικό του γκολ.
Ο γεννημένος τον Ιούλιο του 2007 παίκτης είναι ο πρώτος σκόρερ φέτος των κυανόλευκων και τρίτος στη Γ’ ΕΠΣΘ.
Η Νίκη Βόλου Β’ είχε σκοράρει και πριν συμπληρωθεί το 30ο δευτερόλεπτο στο ματς με τον Ελευθεριακό στον πρώτο γύρο πάλι με τον Αναστασόπουλο, με την ομάδα του Αποστόλη Χαλαστάρα να φαίνεται ότι… ειδικεύεται στα πολύ γρήγορα γκολ.
Να σημειωθεί ότι και τα τρία γκολ της αναμέτρησης Νίκη Βόλου Β’-Σκιάθος Β’ επιτεύχθηκαν στο πρώτο μέρος, με τον Τζακ Τάσσο να ισοφαρίζει με πέναλτι, ενώ ο Μουλαομέρι διαμόρφωσε στο 34’ το τελικό 2-1.
Δείτε το βίντεο με το γκολ του Αναστασόπουλου στο 9ο δευτερόλεπτο, όπως το μετέδωσε ζωντανά το skiathoslife (σ.σ. το χρονόμετρο ξεκινά δύο δευτερόλεπτα μετά την έναρξη της μετάδοσης):

Χρήστος Θανασούλης