Να συναντηθούμε μία φορά, να δούμε ξανά μία ταινία μαζί. Να σε κλείσω στα χέρια μου, να αισθανθώ πως γέρνεις στο λαιμό μου. Να έχω το κεφάλι σου κοντά για να μπορώ να φιλάω το μέτωπό σου. Να σου βάλω θρίλερ, μήπως επειδή τρομάζεις και αυτό θα σε οδηγεί να κουρνιάζεις πιο ζεστά δίπλα μου; Όχι, το μωρό μου δεν είναι για τόσο σκληρά θεάματα, θέλει κάτι πιο τρυφερό και απαλό. Να σου βάλω μία κομεντί, μήπως σπάσει αυτός ο καθρέφτης της συστολής και η πιο ζουζουνίστικη, παιχνιδιάρικη πλευρά σου προσπαθήσει να με αγκαλιάσει;
Παρακολουθώντας μία ταινία μαζί σου, είναι η ευκαιρία μου να σε κανακέψω. Να χαρώ τη γειτνίαση μαζί σου, να γκρεμίσω αργά αλλά αποφασιστικά το τείχος της συστολής που έχεις βάλει ανάμεσά μας και μας κρατάει σε απόσταση. Να σου βάλω μία κωμωδία να δω επιτέλους το χαμόγελό σου αβίαστο και ελεύθερο; Να δούμε μία ταινία μαζί, διότι αυτές οι αυθόρμητες στιγμές κρύβουν τις πιο δυνατές σχέσεις. Να παρακολουθήσουμε μία ταινία μαζί, πόσο ωραία λέξη το “μαζί”! Ξεκινώντας από δύο ώρες διάρκειας ενός φιλμ, οδεύοντας στο μαζί για χρόνια πολλά…
https://thewomen.gr/
Μαρία Σκαμπαρδώνη
«ΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΨΥΧΗ»
Ο Σωκράτης συνομιλεί με τους φίλους του μέχρι το σημείο του θανάτου
Ο Σωκράτης συνομιλεί με τους φίλους του μέχρι το σημείο του θανάτου
ΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΨΥΧΗ;Στον Φαίδωνα του Πλάτωνα , ανάμεσα στις διάφορες έννοιες που εξετάστηκαν, υπάρχει και αυτή της ψυχής. Για όσους δεν ασχολούνται με τη φιλοσοφία, αυτός ο όρος θα μπορούσε να είναι ξεπερασμένος ή μυστικιστικός, καθώς δεν χρησιμοποιείται πλέον στην κοινωνία μας, παρά μόνο σε ορισμένες θρησκείες.Γιατί όμως δεν γίνεται πλέον λόγος για την ψυχή και με ποια άλλη ιδέα την έχει αντικαταστήσει;
Ο Σωκράτης συνομιλεί με τους φίλους του μέχρι θανάτου, μη διστάζοντας να φιλοσοφήσει ακόμη και μπροστά στην τελική πρόταση. Στις τελευταίες γραμμές της ζωής του, όπως αναφέρεται στον Φαίδωνα, ο Σωκράτης συνομιλεί με τον Σιμμία και τον Κέβη. Ενώ ο τελευταίος μετανιώνει για το θάνατό του, ο δάσκαλος της Αθήνας δεν μπορεί παρά να είναι χαρούμενος γι’ αυτό. Ο Σωκράτης είναι πεπεισμένος ότι στο θάνατο η ψυχή αποσπάται από το σώμα και επανενώνεται με τους θεούς. Αυτά θα είναι τα θέματα του διαλόγου: η αθανασία της ψυχής και η σχέση που έχει με το σώμα.Πρώτα από όλα υποστηρίζουν ότι η ψυχή διέπεται από νοημοσύνη, η οποία δεν πρέπει να επηρεάζεται από τη σωματικότητα και τις αισθήσεις. «Γενικά, λοιπόν, δεν σας φαίνεται», είπε, «ότι η ενασχόληση ενός τέτοιου ανθρώπου [του φιλόσοφου] δεν κατευθύνεται προς το σώμα, και μάλλον ότι κρατιέται όσο το δυνατόν πιο μακριά από αυτό , και αντ’ αυτού κατευθύνεται προς την ψυχή;» (64 ε) Ο φιλόσοφος, ή αυτός που αναζητά την αλήθεια, πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αποκομμένος από τά αισθητήρια, τά οποία περιορίζουν τον άνθρωπο από το να αποκτήσει πλήρη σοφία. Η ψυχή, στην αναζήτηση της αλήθειας, φεύγει από το σώμα, μπορούμε να πούμε ότι είναι αντίθετη σε αυτό. Όχι μόνο αυτό, ακόμα και στη γνώση η ψυχή είναι αντίθετη με το σώμα και για να καταλάβεις τι είναι σωστό, καλό, όμορφο κ.λπ. είναι η νοημοσύνη που πρέπει να παρέμβει αφαιρώντας αυτό που προέρχεται από τις αισθήσεις. Κατά τη διάρκεια της ζωής είναι αδύνατο να κατανοήσει κανείς πλήρως τη σοφία γιατί πάντα θα παρασύρεται από τις αισθήσεις.
«Αν θέλουμε ποτέ να μάθουμε κάτι στη διαύγειά του, θα πρέπει να γδυθούμε από το σώμα και να δούμε την αγνή πραγματικότητα των πραγμάτων μόνο με την αγνή ψυχή μας. Και μόνο τότε, όπως φαίνεται, θα μπορέσουμε να κατέχουμε αυτό που επιθυμούμε και αγαπάμε, τη σοφία». (66 de)
Γι’ αυτό ακριβώς, στο σημείο του θανάτου, ο Σωκράτης δεν φοβάται, ούτε λυπάται: αυτό που πάντα ήθελε ήταν να είναι μόνος, παρέα με την ψυχή του, καθαρή σοφία, χωρίς κανένα σωματικό δεσμό.
Για να γνωρίζουμε είναι απαραίτητο να έχουμε ήδη το καθαυτό πράγμα από μόνο του, το οποίο πρέπει να είναι έμφυτο μέσα στην ψυχή κάποιου. Η ιδέα που έχουμε για ένα συγκεκριμένο πράγμα συμμετέχει στην ιδέα του από μόνη της και αυτό δεν μπορεί να προκύψει με τη γέννησή μας. Η ιδέα από μόνη της είναι κάτι ήδη παρόν στην ψυχή και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δεν μπορεί να αρχίσει να υπάρχει όταν ο άνθρωπος έρθει στη ζωή, πρέπει να είναι πάντα εκεί.
Για να καταλάβουν αν η ψυχή είναι αθάνατη ή όχι, οι τρεις αναρωτιούνται τι δεν υπόκειται σε φθορά. Ό,τι δεν χάνεται παραμένει πάντα σταθερό και αμετάβλητο, είναι η ίδια η πραγματικότητα των πραγμάτων, που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη σκέψη και τον διαλογισμό.
Από την αντίληψη του Πλάτωνα για την ψυχή αναδύεται η δίψα για αναζήτηση, αυτή της αλήθειας, που ωθεί τον άνθρωπο να καλλιεργήσει την ψυχή του για να είναι όσο το δυνατόν πιο σοφός, να είναι φιλόσοφος.Ο Πλάτων αντιλαμβάνεται την ψυχή ως αυτό που αντέχει, αυτό που υπερβαίνει την εξαφάνιση του σώματος, αυτό που παραμένει μετά το θάνατο και που μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή. Η ψυχή βρίσκεται σε αντίθεση με το σώμα (αφήνουμε στον αναγνώστη να σκεφτεί αν αυτό είναι δυνατό ή όχι), είναι η μόνη πηγή αυθεντικής γνώσης, αυτό που αξίζει να φροντίσει και να βελτιώσει.
Μετά από αυτή τη σύντομη εξέταση της σύλληψης της ψυχής στον Φαίδωνα , θα θέλαμε τώρα να στραφούμε σε ό,τι έχει απομείνει από αυτή την ιδέα στην κοινωνία μας.Ο όρος ψυχή έχει εξαφανιστεί τελείως από τη γλώσσα μας,δεν τον ακούμε να χρησιμοποιείται, εκλαμβάνεται ως κάτι ανάδρομο ή μη ρεαλιστικό. Υπάρχει ένα είδος δυσπιστίας απέναντι σε αυτόν τον όρο, σαν να είχε νόημα μόνο στα χαρτιά και όχι στην πραγματικότητα. Δεν μιλάμε για την ψυχή γιατί αυτή η πτυχή της ζωής υποβιβάζεται στην προσωπική σφαίρα, δεν υπάρχει χώρος για αυτή την έννοια στη δημόσια ζωή.Οι πιο σημαντικοί τομείς της δημόσιας ζωής μας στερούνται την έννοια της ψυχής: η οικονομία, η πολιτική και η επιστήμη πιστεύουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς αυτήν. Δεν υπάρχει χώρος για το καλό, το δίκαιο, το τίμιο, το όμορφο στην κοινωνία μας και επομένως δεν υπάρχει χώρος για την ψυχή. Η οικονομία είναι καθαρό συμφέρον και νόμος του ισχυρότερου, η πολιτική είναι εντελώς εγκαταλειμμένη στη φλυαρία και τον οπορτουνισμό, η επιστήμη είναι τεχνική.
Τα μόνα περιβάλλοντα στα οποία στοχάζεται η φροντίδα των ψυχών είναι η θρησκεία και το σχολείο, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτό είναι πολύ λίγο. Το κράτος δεν μπορεί να μεταβιβάσει ένα εγγενές μέρος του λόγου για τον οποίο συγκροτείται μια πραγματικότητα που είναι εξωτερική του (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι), δηλαδή τη θρησκεία. Εάν το κράτος είναι εκείνος ο θεσμός όπου κάποιος προσπαθεί να προωθήσει το καλό για μια συγκεκριμένη κοινότητα, τότε αυτό πρέπει να πραγματοποιηθεί. Το σχολείο εκτελεί μόνο εν μέρει αυτό το καθήκον: πρώτα απ’ όλα προορίζεται για μια περιορισμένη ηλικιακή ομάδα και δεύτερον η οικοδόμηση της ψυχής έχει όλο και μικρότερη σημασία. Χωρίς εξαιρέσεις, πηγαίνετε στο σχολείο για να εκπαιδεύσετε δεξιότητες για μια μελλοντική δουλειά, σίγουρα όχι για να είστε σοφοί.
Το δομικό στοιχείο της προώθησης του καλού και της δικαιοσύνης, που πρέπει να αποτελεί μέρος κάθε θεσμού και κρατικής πραγματικότητας, αντικαθίσταται από το κέρδος και την απουσία οποιασδήποτε άλλης αξίας. Οι επιλογές μας δεν καθοδηγούνται από τη σοφία γιατί το καλό δεν είναι αυτό που επιδιώκουμε, το πολύ προσπαθούμε να κάνουμε το δικό μας καλό και ποτέ δεν διανοούμαστε ότι θα μπορούσε να συνδεθεί με αυτό των άλλων. Η αιωνιότητα αντικαθίσταται με την τυχαιότητα και την αμεσότητα της στιγμής, με τη σκέψη ότι αυτό που κάνουμε δεν έχει καμία επίπτωση στον υπόλοιπο κόσμο και την ιστορία.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας προτείνω με τι έχει αντικατασταθεί η ψυχή, δηλαδή μέ τήν συνείδηση.
Είναι το εφετείο του καθενός, το τελευταίο προπύργιο πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση. Ακόμα κι όταν κάνεις κάτι παράνομο και ξέρεις ότι πιθανότατα δεν θα σε πιάσουν, το τελευταίο πράγμα που αντιμετωπίζεις είναι η συνείδησή σου. Κάνεις ορισμένες επιλογές ή όχι μόνο για να μην κουβαλάς ένα συγκεκριμένο «βάρος μέσα σου» για όλη σου τη ζωή.
Η συνείδηση είναι ο καρπός του ξεδιπλώματος της ηθικής μέσα μας και ο τόπος όπου εδρεύει η ηθική μας. Πολλές φορές το μόνο πράγμα στο οποίο πιστεύουμε είναι η συνείδησή μας, ίσως γιατί αυτή είναι στην πραγματικότητα η τελευταία έκκληση που πρέπει να κάνουμε.Το πρόβλημα έγκειται, κατά τη γνώμη μου, στο πώς χτίζεται αυτή η συνειδητοποίηση. Διότι, αν μπορεί νά υποστεί μια καθαρά τυχαία τροποποίηση, ακόμη και αυτό που θά αποφασίσει θα διαταραχθεί και θα αποσυνδεθεί από την υπόλοιπη πραγματικότητα.Αντίθετα, αν μορφωθεί να αναφέρεται στο σύνολο, όταν πρέπει να αποφασίσει, ίσως θα διατρέχει μικρότερο κίνδυνο να διαπράξει βία.
Εδώ φαίνεται σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ δύο τύπων συνείδησης: ηθικής συνείδησης και αληθινής ηθικής συνείδησης. Η ηθική συνείδηση είναι ιδιαιτερότητα γενικά, είναι υποκειμενική, «στην καθολικότητά της που αντανακλάται μέσα της, [είναι] αυτό που θέτει την ιδιαιτερότητα, το καθοριστικό και το αποφασιστικό» (Hegel, Outlines of the Philosophy of Right ) Αντίθετα «η αληθινή ηθική συνείδηση είναι η διάθεση του μυαλού να θέλει αυτό που είναι καλό από μόνο του. Συνεπώς, έχει σταθερές αρχές. και αυτά είναι πράγματι για αυτήν τα καθήκοντα και οι προσδιορισμοί που είναι από μόνοι τους αντικειμενικοί». ( Ibid .)
Το υποκατάστατο της ψυχής, δηλαδή η ηθική συνείδηση, μου φαίνεται ολοένα και περισσότερο σαν έναν γρύλο που μιλάει , κάτι που έχει να κάνει μόνο με εμένα, ένας απλώς εσωτερικός διάλογος, που δεν προέρχεται από μια εμπειρία αποκατάστασης με τόν άλλον. Θα κάνω μια μικρή αμφισβήτηση στην άκρη: ίσως η καθολική θρησκεία βοήθησε πολύ σε αυτήν την αντίληψη της συνείδησης ως κάτι από το οποίο πρέπει να προφυλαχθώ και ποτέ ως κάτι με το οποίο μπορώ να κάνω διάλογο. Με αυτόν τον τρόπο κατανοητή, η ηθική συνείδηση δεν μπορεί να είναι πηγή σοφίας γιατί δεν είναι κάτι που οικοδομεί, αλλά είναι εντελώς τυχαίο. Η σοφία ζει με την αναγκαιότητα πού υπάρχει πίσω από την κατασκευή μιας έννοιας και αυτό δεν μπορεί να περιοριστεί στην προσωπική μου εμπειρία. Η αληθινή ηθική συνείδηση, στην οποία η ψυχή θα ήθελε να ανυψωθεί μέσω της σοφίας, είναι κάτι που πρέπει να θεμελιωθεί και να αναδιοργανωθεί μέσω της σύγκρισης. Το να είσαι αιώνιος είναι μια κατάσταση ειδική για την ψυχή, γιατί δεν μπορεί να περιοριστεί στη ζωή ενός μόνο ατόμου: η σοφία βασίζεται στη σύγκριση και το μοίρασμα.
«Το καλό είναι γενικά η ουσία της θέλησης ως προς την ουσία και την καθολικότητά της, – η θέληση στην αλήθεια της. – είναι επομένως καθαρά και απλά μόνο στη σκέψη και στη χάρη της σκέψης. Ο ισχυρισμός, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει την αλήθεια, αλλά ότι έχει να αντιμετωπίσει μόνο φαινόμενα, – ότι η σκέψη βλάπτει την καλή θέληση, αυτές και παρόμοιες αντιλήψεις αφαιρούν από το πνεύμα κάθε αξιοπρέπεια και ηθική αξία, ως διανοούμενο». (Ibid.)
Συμπερασματικά, μου φαίνεται ότι ο θεσμός, ο χώρος και τό προϊόν συζήτησης και διαμεσολάβησης, πρέπει να βασίζεται στη φροντίδα για την ψυχή, ώστε να μην ασκεί βία στα ίδια άτομα που αποτελούν μέρος του. Το Κράτος, που εκφράζεται στην οικονομία, στην πολιτική, στα σχολεία, στην υγειονομική περίθαλψη, θα πρέπει να είναι ο τόπος παραγωγής του καλού της κοινότητας, ο χώρος όπου εκπληρώνεται η ελευθερία του ατόμου.
«Το κράτος είναι η πραγματικότητα της ηθικής ιδέας, – το ηθικό πνεύμα, νοούμενο ως η ουσιαστική, έκδηλη, αυτονόητη θέληση, που σκέφτεται τον εαυτό της και φέρνει καρπούς ό,τι γνωρίζει και πόσο το γνωρίζει. Στα έθιμα το κράτος έχει την άμεση ύπαρξή του, και στην αυτοσυνείδηση του ατόμου, στη γνώση και τη δραστηριότητα του ίδιου, τη διαμεσολαβούμενη ύπαρξή του, όπως ακριβώς η αυτοσυνείδηση τού ατόμου μέσω της κατάστασης(διάθεσης) του νου έχει στην κατάσταση, όπως και στήν ουσία, τόν σκοπό και τόν καρπό της δραστηριότητάς του, τήν ουσιαστική ελευθερία του». (Ibid.)
Για να είναι κανείς ελεύθερος – χρησιμοποιώντας τα λόγια του Χέγκελ – ή για να είναι σοφός – χρησιμοποιώντας τα λόγια του Πλάτωνα – η ηθική του συνείδηση δεν πρέπει να αντιπροσωπεύει το μόνο χώρο για την αξιολόγηση του τι πρέπει να κάνει – τη σχέση μου με τον γρύλο -, αλλά πρέπει να αφήνει χώρο για την κατασκευή τής ψυχής – για την οικοδόμηση της αληθινής ηθικής συνείδησης – που τρέφεται από τη σωκρατική σύγκριση με τον άλλο: ξέρω ότι πάντα μου λείπει κάτι για να γίνω σοφότερος, ξέρω ότι δεν ξέρω, επομένως πρέπει απαραίτητα να συγκρίνω τον εαυτό μου για να μπορέσω να δώσω μια αιώνια πνοή στην ψυχή μου.
Θυμίζει ιστορία από ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Μια τεράστια τρύπα με βάθος 12.262 μέτρα η οποία οδηγεί κυριολεκτικά στην... άβυσσο!
Η γεώτρηση στη χερσόνησο Κόλα στη Ρωσίαξεκίνησε στις 24 Μαΐου 1970 στο πλαίσιο ενός επιστημονικού εγχειρήματος στην επαρχία Πετσένγκσκι, στη βορειοδυτική Σοβιετική Ένωση, σε μια προσπάθεια να φτάσει όσο το δυνατόν πιο βαθιά στο φλοιό της Γης.
Οι Σοβιετικοί τρυπούσαν για 24 ολόκληρα χρόνια, ενώ οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν ήταν πραγματικά μνημειώδεις.
Η γεώτρηση σταμάτησε το 1992, όταν τα τρυπάνια συνάντησαν υψηλότερες από τις αναμενόμενες θερμοκρασίες (180 °C αντί για 100 °C), και το εγχείρημα εγκαταλείφτηκε οριστικά το 1995.
Στο σημείο της γεώτρησης είχε κατασκευαστεί ένα πύργος ο οποίος καταστράφηκε, άγνωστο πώς, ανάμεσα στο 2007 και στο 2012.
Τι βρήκαν τελικά οι επιστήμονες εκεί κάτω;
Μετά από 26 χρόνια εντατικών προσπαθειών για να φτάσουν στα 12 χιλιόμετρα, οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι υπάρχει πάρα πολύ νερό εκεί κάτω. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ζεστό μεταλλικό νερό σχεδόν παντού κάτω από την γεώτρηση.
Αλλά δεν βρήκαν μόνο αυτό, οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης και αέριο. Και όχι μόνο ένα είδος αερίου. Οι επιστήμονες βρήκαν, ήλιο, υδρογόνο, άζωτο, ακόμη και διοξείδιο του άνθρακα (από μικρόβια) σε όλο το μήκος της γεώτρησης.
Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις πάντως ήταν ότι οι εμπειρογνώμονες βρέθηκαν ότι δεν υπάρχει βασάλτης κάτω από τον ηπειρωτικό γρανίτη. Οι επιστήμονες πίστευαν ότι στα 9.000 μέτρα ο γρανίτης, θα έδινε τη θέση του στον βασάλτη. Ωστόσο, προς μεγάλη τους έκπληξή, αυτός δεν υπήρχε.
Επιπλέον, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι υπήρχαν απολιθώματα στον γρανίτη στα περίπου 6.700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια.
Εκτός από τα παραπάνω, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η θερμοκρασία στο κάτω μέρος της τρύπας φτάνει στους 180 βαθμούς Κελσίου, πάρα πολύ καυτό για να συνεχίσει η γεώτρηση, και δικαίως κερδίζει το παρατσούκλι «Πόρτα στην Κόλαση».
Αλλά ίσως αυτό που είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η απόσταση από το κέντρο του πλανήτη μας είναι περίπου 6.400 χιλιόμετρα (για την ακρίβεια 6.370.000 μέτρα). Έτσι τα 12 χιλιόμετρα, που οι επιστήμονες κατάφεραν να στείλουν το τρυπάνι, μόλις που αγγίζει την επιφάνεια του πλανήτη μας.
«Μέχρι στιγμής η πιο απίστευτη ανακάλυψη, ήταν η ανίχνευση μικροσκοπικών απολιθωμάτων από πλαγκτόν σε βράχους πάνω από 2 δισεκατομμυρίων ετών, τα οποία βρέθηκαν τέσσερα μίλια κάτω από την επιφάνεια», αναφέρει ο Bryan Nelson, γεωλόγος.
«Αυτά τα «μικροαπολιθώματα» είναι περίπου 24 αρχαία είδη, και ήταν συσκευασμένα σε οργανικές ενώσεις οι οποίες κατά κάποιο τρόπο επέζησαν στις ακραίες πιέσεις και τις θερμοκρασίες που υπάρχουν μέχρι σήμερα κάτω από τη Γη».
Ένα μεταλλικό έχει απομείνει στο σημείο να θυμίζει την παράτολμη ιδέα των Ρώσων.
Γκάφα ολκής! Ο Ερντογάν δημοσίευσε φωτογραφίες από εκδήλωση αποκαλύπτοντας ανώτερα στελέχη της ΜΙΤ
Σύμφωνα με το νόμο για τον Εθνικό Οργανισμό Πληροφοριών, η ποινή για την έκθεση του προσωπικού της MİT είναι φυλάκιση από δύο έως οκτώ χρόνια
ΟΤούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιλμάζ Τουνκ μοιράστηκαν στις 10 Ιανουαρίου φωτογραφίες από την ειδική εκδήλωση που διοργανώθηκε για την ίδρυση του Εθνικού Οργανισμού Πληροφοριών (MİT) στην οποία συμμετείχαν και ανώτεροι αξιωματικοί των πληροφοριών.
Φωτογραφίες του Ερντογάν στην αίθουσα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του κοινοποιήθηκαν στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X, ωστόσο όμως έδειχναν και τα πρόσωπα των συμμετεχόντων, συμπεριλαμβανομένων των ανώτερων μελών της MİT, ενώ δεν έπρεπε.
Μετά από λίγο, αυτές οι φωτογραφίες αφαιρέθηκαν από τους λογαριασμούς του Ερντογάν και του Τουνκ.
Σύμφωνα με το νόμο για τον Εθνικό Οργανισμό Πληροφοριών, η ποινή για την έκθεση του προσωπικού της MİT είναι φυλάκιση από δύο έως οκτώ χρόνια.
Στις 5 Μαρτίου 2020, ο διευθυντής ειδήσεων OdaTv Barış Terkoğlu και ο δημοσιογράφος Hülya Kılınç συνελήφθησαν για το ρεπορτάζ τους σχετικά με την κηδεία ενός μέλους της MİT που έχασε τη ζωή του στη Λιβύη και η πρόσβαση στον ιστότοπο OdaTV αποκλείστηκε. Ο τότε αρχισυντάκτης του OdaTV, Barış Pehlivan, συνελήφθη επίσης στις 6 Μαρτίου για τον ίδιο λόγο.
Ο ουκρανικός στρατός δεν θα αντέξει πολλούς μήνες χωρίς την αμερικανική βοήθεια, προβλέπουν οι The Washington Post
Ημείωση στην στρατιωτική βοήθεια που προσφέρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ουκρανία θα έχει καταστροφικές συνέπειες: μία Ουκρανία υπό τον στρατιωτικό ή πολιτικό έλεγχο της Ρωσίας θα σήμαινε πως η Ρωσία θα αποκτούσε ακόμη μεγαλύτερη πρόσβαση στα σύνορα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει στον τερματισμό της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ,αναφέρει η αμερικανική σελίδα The Washington Post.
ΠΙΣΗΣ
Οι ειδικοί της σελίδας εκτιμούν πως χωρίς την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης ο ουκρανικός στρατός δεν θα αντέξει περισσότερο από κάτι μήνες έναντι του ρωσικού.
Δυσοίωνες οι Προβλέψεις Δυτικού Ειδικού
«Οι Ρώσοι σήμερα δεν έχουν την δυνατότητα να επιτεθούν στο Κίεβο, ωστόσο θα αποκτήσουν αυτήν την δυνατότητα το 2025. Αυτή είναι η πρόθεσή τους. Στο χειρότερο σενάριο, θα έχουμε να κάνουμε με άμεσο τερματισμό της αμερικανικής βοήθειας στην Ουκρανία, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή αποδυνάμωση των ουκρανικών δυνάμεων και κατ' επέκταση την πτώση της χώρας το 2025, αφού οι Ρώσοι θα έχουν αυξήσει τις ενέργειές τους στο μέτωπο» δήλωσε ο Τζακ Γουάτλινγκ, στρατιωτικός ειδικός στο Ινστιτούτο για Στρατηγικές Μελέτες του Λονδίνου (RUSI). Ο ίδιος μίλησε στην The Washington Post.
Σήμερα ακόμη και δυτικές σελίδες, όπως η The Washington Post, παραδέχονται πως ο ρωσικός στρατός έχει το πάνω χέρι στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία. Οι ρωσικές δυνάμεις βρίσκονται εν μέσω επιθετικών επιχειρήσεων σε διάφορες περιοχές του μετώπου, ενώ έχουν επιτύχει κάποιες εδαφικές νίκες σε διάφορους τομείς, παρά τις μεγάλες απώλειες σε άντρες και εξοπλισμό.
Τα περιορισμένα αποθέματα των Ουκρανών έχουν μειώσει την ικανότητά τους να αντισταθούν στην ρωσική επίθεση. Οι Ουκρανοί εκτοξεύουν μόνο 2 χιλιάδες βλήματα ανά ημέρα αυτήν την περίοδο. Για να συγκρίνετε, το καλοκαίρι το νούμερο αυτό έφτανε τα 7 χιλιάδες βλήματα ενώ οι Ρώσοι εκτοξεύουν καθημερινά 10 χιλιάδες βλήματα εδώ και μήνες.
Οι Ουκρανοί βασίζουν τις τελευταίες τους ελπίδες στα drones, ωστόσο ο στρατός της Μόσχας υπερισχύει και σε αυτόν τον κλάδο. Συνολικά η Ρωσία παράγει και εισάγει περισσότερα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα από όσα θα μπορούσε ποτέ η Ουκρανία να κατασκευάσει.
«Τα drones κυριαρχούν σήμερα στον εναέριο χώρο» δήλωσε ο Μαρκ Άρνολντ, απόστρατος ταξίαρχος του αμερικανικού στρατού. «Αυτές οι συσκευές έχουν γίνει κρίσιμα εργαλεία στην πραγματοποίηση βομβαρδιστικών αποστολών πίσω από τις γραμμές του μετώπου με απώτερο σκοπό την διατάραξη των κινήσεων του ουκρανικού στρατού, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά τις επίγειες στρατιωτικές επιχειρήσεις του Κιέβου» τόνισε ο ίδιος.
Το αλκαλικό νερό, που αποκαλείται και νερό με υψηλό pH, είναι μια κατηγορία εμφιαλωμένου νερού που έχει γίνει πολύ δημοφιλής τα τελευταία χρόνια.
Σε σύγκριση με το νερό της βρύσης, το οποίο έχει pH γύρω στο 7,5, το αλκαλικό νερό παρασκευάζεται για να έχει υψηλότερο (πιο αλκαλικό) pH, 8 έως 10.
Η κατανάλωση και οι πωλήσεις αλκαλικού νερού έχουν αυξηθεί απότομα τα τελευταία χρόνια. Οι υποστηρικτές του ισχυρίζονται ότι έχει διάφορα οφέλη για την υγεία, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης ενυδάτωσης και του αυξημένου pH των ούρων.
Η αύξηση του pH αποτελεί βασική στρατηγική για την πρόληψη του σχηματισμού ορισμένων τύπων λίθων στα ούρα (ουρικού οξέος ή κυστίνης) σε ασθενείς με προηγούμενη νεφρολιθίαση.
Για την πρόληψη της επαναλαμβανόμενης νεφρολιθίασης συνταγογραφούνται συνήθως δισκία κιτρικού καλίου. Πολλοί ασθενείς ωστόσο, δεν ακολουθούν τη συνιστώμενη θεραπεία, η οποία συχνά σχετίζεται με την ανάγκη λήψης μεγάλων χαπιών αρκετές φορές την ημέρα.
Εάν το αλκαλικό νερό μπορούσε να αυξήσει το pH των ούρων, θα μπορούσε να αποτελέσει μια ελκυστική εναλλακτική λύση για την πρόληψη του σχηματισμού λίθων στα νεφρά.
Για να διερευνήσουν αυτό το ενδεχόμενο, ο Roshan M. Patel, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και οι συνεργάτες του, μέτρησε το pH πέντε εμπορικά διαθέσιμων προϊόντων αλκαλικού νερού.
Εξέτασαν επίσης δημοσιεύσεις σχετικά με άλλους τύπους ποτών και μη συνταγογραφούμενων προϊόντων που υποστήριζαν ότι αύξαναν το pH των ούρων.
Οι πέντε μάρκες που εξετάστηκαν στη μελέτη είχαν παρόμοιο pH, γύρω στο 10. Ένα προϊόν περιείχε μικρή ποσότητα κιτρικού άλατος, η οποία δεν αναγραφόταν στην ετικέτα του προϊόντος. Κατά τα άλλα, τα αλκαλικά νερά που δοκιμάστηκαν δεν είχαν οργανικά ανιόντα που μπορούν να μεταβολιστούν σε αλκάλια από τον οργανισμό - όπως συμβαίνει με τα δισκία κιτρικού καλίου.
Προϊόντα με pH 10, έχουν περιεκτικότητα σε αλκάλια μόλις 0,1 χιλιοστοϊσοδύναμο ανά λίτρο (mEq/L). Αυτή είναι μια αμελητέα συγκέντρωση σε σύγκριση με την τυπική παραγωγή μεταβολικών οξέων του οργανισμού, η οποία ανέρχεται σε 40 έως 100 mEq/L ανά ημέρα, σύμφωνα με τους συγγραφείς.
Αντίθετα, ορισμένα άλλα εμπορικά διαθέσιμα προϊόντα, έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν το pH - συμπεριλαμβανομένου κυρίως του χυμού πορτοκαλιού, με περιεκτικότητα σε αλκάλια έως και 15 mEq/L. Ο χυμός πορτοκαλιού έχει επίσης το χαμηλότερο εκτιμώμενο κόστος για την επίτευξη του στόχου συγκέντρωσης αλκαλίων 30 mEq ανά ημέρα.
Η μαγειρική σόδα ήταν μεταξύ των πιο αποτελεσματικών και οικονομικά αποδοτικών εναλλακτικών λύσεων, αν και εγείρει ανησυχίες σχετικά με την περιεκτικότητά της σε νάτριο.
Τα νεότερα προϊόντα που διαλύονται στο νερό φάνηκε επίσης να αποτελούν χρήσιμες και προσιτές επιλογές.
«Τα ευρήματά μας μπορεί να βοηθήσουν στην επιλογή άλλων θεραπειών, συμπεριλαμβανομένων των ποτών και των μη συνταγογραφούμενων προϊόντων, για την πρόληψη των υποτροπιαζουσών νεφρολιθιάσεων», προσθέτει ο Δρ. Patel.
Το συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι το εμφιαλωμένο νερό που διατίθεται στην αγορά ως «αλκαλικό νερό», είναι απίθανο να αποτελεί αποτελεσματική εναλλακτική λύση για την πρόληψη του σχηματισμού λίθων στο ουροποιητικό.
Τα ευρήματα δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση The Journal of Urology της Αμερικανικής Ουρολογικής Εταιρείας.
George W. McLaurin – Ο πρώτος μαύρος φοιτητής στην Oklahoma – Μικρό ιστορικό – Φωτογραφικό άλμπουμ
To 1948, ο George W. McLaurin (1894 – 1968), έχοντας ήδη μεταπτυχιακό στην εκπαίδευση, έκανε αίτηση στο πανεπιστήμιο της Oklahoma για να αποκτήσει διδακτορικό.
Αυτοί αρνήθηκαν να τον δεχθούν έτσι έκανε προσφυγή στο δικαστήριο βάσει της σύμβασης Fourteenth Amendment.
Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η άρνηση του πανεπιστημίου παραβίαζε τα συνταγματικά του δικαιώματα έτσι ήταν αναγκασμένοι να τον δεχθούν.
Εδώ πρόκυψε ακόμη ένα θέμα διότι, την τότε εποχή, στην πολιτεία της Oklahoma, ο νόμος απαγόρευε να γίνονται μαθήματα σε τάξεις όπου συνυπήρχαν μαύροι και λευκοί.
Ο δικαστής άφησε ανοικτό το θέμα αφού αυτό ήταν αδράνεια του πανεπιστημίου να παρέχει ξεχωριστές εγκαταστάσεις στους μαύρους φοιτητές.
Αποτέλεσμα όλου αυτού ήταν να τον δεχθούν ως φοιτητή αλλά λόγω του ότι δεν είχε ξεχωριστές εγκαταστάσεις τον ανάγκαζαν να κάθετε στον προθάλαμο της τάξης να παρακολουθεί το μάθημα και σε ξεχωριστό τραπέζι στην καφετέρια και την βιβλιοθήκη.
Ο George, που ξεκίνησε κανονικά τα μαθήματα, έκανε ξανά προσφυγή προκειμένου να κατάργηση τους οποιουδήποτε περιορισμούς που είχε ως φοιτητής.
Το δικαστήριο αρνήθηκε το αίτημα του έτσι έκανε αίτηση στο ανώτατο. Αυτό, στις 05 Ιουνίου του 1950, αποφάνθηκε ότι ένα δημόσιο ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν γινόταν να παρέχει διαφορετική μεταχείριση σε έναν φοιτητή λόγω της φυλής του.
Τελικά, έχοντας ως εφόδια τον εαυτό του και μόνο, κατάφερε να πάρει το διδακτορικό στο πανεπιστήμιο της Oklahoma αλλά και να διδάξει εκεί.
Σήμερα, υπάρχει ειδική αίθουσα με το όνομα του όπου χρησιμοποιείται για την πρόσληψη φοιτητών που ανήκουν σε μειονότητες.
Θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των πολιτών της Σουηδίας, καθώς μεγαλώνουν οι αμυντικές απαιτήσεις λόγω επικείμενης ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ, συνοδεία αύξησης των αμυντικών δαπανών
Οι πολλαπλές επιτυχίες του Ρωσικού στρατού το τελευταιο χρονικό διάστημα στην Ουκρανία, έχουν προκαλέσει αίσθημα φόβου και πανικού στη Σουηδία, η οποία αναμένει την έγκριση της Τουρκίας για να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, με τον Υπουργό Πολιτικής Άμυνας και τον Α/ΓΕΕΘΑ της Σκανδιναβικής χώρας να προειδοποιούν τους πολίτες της χώρας τους με δηλώσεις για το ενδεχόμενο επέκτασης του πολέμου σε αυτήν.
Α/ΓΕΕΘΑ Σουηδίας προς πολίτες: " Προετοιμαστείτε για πόλεμο"
Σύμφωνα με Διεθνές ΜΜΕ τόσο ο Υπουργός Πολιτικής Άμυνας Carl-Oskar Bohlin όσο και ο Στρατιωτικός Διοικητής Στρατηγός Micael Byden με μηνύματά τους, προκάλεσαν ανησυχίες στους Σουηδούς πολίτες για επικείμενη στρατιωτική αναμέτρηση..
Η Σουηδία έχει συγκλονιστεί από ασυνήθιστες και ανησυχητικές δηλώσεις ανώτατων αξιωματούχων της άμυνας, που προτρέπουν τους πολίτες να προετοιμαστούν ψυχικά για την προοπτική του πολέμου.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC, ο Bohlin είπε σε μια διάσκεψη για την άμυνα "θα μπορούσε να γίνει πόλεμος στη Σουηδία". Αυτή η προειδοποιητική σημείωση στη συνέχεια επικυρώθηκε από τον Στρατηγό Micael Byden, ο οποίος τόνισε την ανάγκη για όλους τους Σουηδούς να προετοιμαστούν για σύγκρουση.
Πολιτικές αντιδράσεις
Οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένης της πρώην πρωθυπουργού Magdalena Andersson, έχουν αντιταχθεί στον τόνο αυτών των προειδοποιήσεων.
Αν και αναγνώρισε τη σοβαρότητα της κατάστασης ασφαλείας, η Άντερσον υποστήριξε ότι «δεν είναι σαν να είναι ο πόλεμος ακριβώς έξω από την πόρτα». Η αντιφατική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι αξιωματούχοι της άμυνας έχει πυροδοτήσει μια συζήτηση σχετικά με την καταλληλότητα τέτοιων τρομερών προειδοποιήσεων.
Επιπτώσεις στους πολίτες
Έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με τον ψυχολογικό αντίκτυπο αυτών των δηλώσεων στο κοινό, ιδιαίτερα στη νεότερη γενιά.
Η οργάνωση για τα δικαιώματα των παιδιών Bris ανέφερε μια ασυνήθιστη αύξηση των κλήσεων από νεαρούς που εξέφραζαν ανησυχία για την πιθανότητα πολέμου.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι υπάλληλοι θα έπρεπε να έχουν παράσχει πληροφορίες προσαρμοσμένες για διαφορετικές ηλικιακές ομάδες όταν εκδίδουν τέτοιες ανησυχητικές δηλώσεις.
Η Άμυνα της Σουηδίας
Η Σουηδία, μετά από περισσότερους από δύο αιώνες ειρήνης, βρίσκεται στα πρόθυρα της ένταξής της στην αμυντική συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Η έγκριση από το τουρκικό κοινοβούλιο και η συναίνεση της Ουγγαρίας θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν μια σημαντική αλλαγή στην αμυντική στάση της Σουηδίας.
Οι προειδοποιήσεις του υπουργού πολιτικής άμυνας και του αρχηγού των στρατιωτικών θεωρούνται έκκληση για δράση εν μέσω εξελισσόμενης γεωπολιτικής δυναμικής.
Προετοιμασία για πόλεμο
Ο Στρατηγός Μπάιντεν διευκρίνισε ότι πρόθεσή του δεν ήταν να προκαλέσει πανικό αλλά να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αναλογιστούν τις καταστάσεις και τις ευθύνες τους.
Το σκηνικό περιλαμβάνει τη συμμετοχή της Σουηδίας στην εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων και μια πιθανή συνεισφορά προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών Gripen στην Ουκρανία.
Η Φινλανδία, έχει ήδη ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, ενώ η κλιμάκωση των εντάσεων με τη Ρωσία προσθέτουν επίπεδα πολυπλοκότητας στην ετοιμότητα της Σουηδίας.
Κατά τη διάρκεια της διάσκεψης για την άμυνα, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky κάλεσε τη Σουηδία να συνεργαστεί για την κατασκευή όπλων και την ενίσχυση της συλλογικής δύναμης.
Ο πρωθυπουργός Ulf Kristersson δεσμεύτηκε ότι έως το 2024, η Σουηδία θα εκπληρώσει τον στόχο του ΝΑΤΟ να δαπανήσει το 2% της οικονομικής παραγωγής για στρατιωτική άμυνα, διπλασιάζοντας τις δαπάνες της από το 2020.
Τι λένε οι ειδικοί;
Οι ειδικοί της άμυνας έχουν σταθμίσει τα παραπάνω, χαρακτηρίζοντας τις προειδοποιήσεις ως κλήση αφύπνισης.
Ο Oscar Jonsson από το Σουηδικό Πανεπιστήμιο Άμυνας σημείωσε ότι η πλειονότητα των ανησυχιών προέρχεται από την απογοήτευση για την αντιληπτή αργή πρόοδο στην οικοδόμηση πολιτικών και στρατιωτικών αμυντικών δυνατοτήτων.
Αν και αναγνώρισε την ικανότητα των σουηδικών ενόπλων δυνάμεων, τόνισε την ανάγκη για αυξημένη κλίμακα και επείγουσα ανάγκη στις αμυντικές προετοιμασίες.
Ανάμεσα στις προειδοποιήσεις, οι ειδικοί φέρεται να τονίζουν ότι αρκετοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων του τερματισμού του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, της στρατιωτικής ανοικοδόμησης και της στάσης της Ευρώπης και της στρατιωτικής υποστήριξης των ΗΠΑ, παίζουν κρίσιμους ρόλους στην αξιολόγηση της πραγματικής πιθανότητας πολέμου.
Η κατάσταση υπογραμμίζει τη λεπτή ισορροπία που ακολουθεί η Σουηδία καθώς πρόκειται να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και προσαρμόζεται στην εξελισσόμενη γεωπολιτική δυναμική.
Καθώς η Σουηδία παλεύει με άνευ προηγουμένου προειδοποιήσεις και συζητά για την καταλληλότητα τέτοιων διακηρύξεων, το έθνος βρίσκεται σε μια κρίσιμη συγκυρία, εξετάζοντας τις αμυντικές συμμαχίες, τις στρατηγικές ετοιμότητας και τις πιθανές επιπτώσεις μιας αλλαγής στην ιστορικά ειρηνική του στάση.
Δεν θα πρέπει να ανησυχεί μόνο η Σουηδία αλλά ολόκληρη η Ευρώπη
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι στη Σουηδία κρούονται οι κώδωνες του κινδύνου για επικείμενη στρατιωτική αναμέτρηση με τη Ρωσία από τον Α/ΓΕΕΘΑ και τον Υπουργό Πολιτικής άμυνας, όχι γιατί κατά την εκτίμησή μας επειδή αυτό είναι πιθανό να επισυμβεί το προσεχές άμεσο χρονικό διάστημα, αλλά προκειμένου να αλλάξει η νοοτροπία των πολιτών της χώρας κυρίως, καθώς αυξάνουν οι αμυντικές απαιτήσεις λόγω επικείμενης ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ, συνοδεία αύξησης των αμυντικών δαπανών.
Ωστόσο το 2024 πάντα κατά την εκτίμησή μας, είναι μια πάρα πολύ σημαντική χρονιά για την ασφάλεια όχι μόνο της Σουηδίας έναντι της Ρωσίας, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης, αφού θα κριθεί εν πολλοίς η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία, όπως και η διακυβέρνηση των ΗΠΑ λόγω Προεδρικών εκλογών.
Συνεπώς μια νίκη των Ρώσων στην Ουκρανία με κατάληψη επιπλέον εδαφών και μεγάλων πόλεων της, σε συνδυασμό με νίκη του Τράμπ στις Αμερικανικές εκλογές- η οποία θα συνεπάγεται περαιτέρω συρρίκνωση της βοήθειας των ΗΠΑ στην Ουκρανία-, θα σηματοδοτήσει όχι μόνο την κατάληψη της τελευταίας από τον Πούτιν, αλλά και γενικευμένη αναστάτωση στην Ευρώπη, η οποία θα κληθεί να αντιμετωπίσει στη συνέχεια την Ρωσική απειλή μόνη της , χωρίς ουσιαστική βοήθεια από την άλλη ακτή του Ατλαντικού .
