Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2024

Γιώργος Σιούγας: O δεύτερος Έλληνας σκηνοθέτης που διεκδικεί Όσκαρ μετά τον Λάνθιμο

Γιώργος Σιούγας: O δεύτερος Έλληνας σκηνοθέτης που διεκδικεί Όσκαρ μετά τον Λάνθιμο

The one note man (Imdb.com)
The one note man (Imdb.com)

Μέσα στα ονόματα των δημιουργών που ανακοίνωσε η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών πριν από λίγες ημέρες για τις βραχείες λίστες των πολυπόθητων βραβείων Όσκαρ συγκαταλέγεται ένας ακόμη Έλληνας σκηνοθέτης εκτός του Γιώργου Λάνθιμου. Είναι ο Γιώργος Σιούγας για την αριστουργηματική ταινία «The One Note Man» στην κατηγορία Ταινιών Μικρού Μήκους.

Με τη φωνή του διάσημου ηθοποιού Ίαν ΜακΚέλεν (Ian McKellen) η ταινία αφηγείται την τρυφερή ιστορία, κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων, ενός φαγκοτίστα ο οποίος είναι προσκολλημένος στη ρουτίνα του, η οποία διακόπτεται μόνο όταν πηγαίνει κάθε πρωί στην ορχήστρα του για να παίξει μία νότα και να επιστρέψει στο σπίτι. Μια μέρα, καθώς ακούει τυχαία ένα συγκλονιστικό σόλο βιολιού, ο μουσικός βρίσκεται αντιμέτωπος με το σημαντικότερο δίλημμα της ζωής του.

«Όλα ξεκίνησαν όταν άκουσα μία συνέντευξη του Χίτσκοκ που μιλούσε για την ταινία "The Man who Knew too Much" με τον Τζέιμς Στιούαρτ και την Ντόρις Ντέι», λέει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο σκηνοθέτης Γιώργος Σιούγας και εξηγεί: «Στο θρίλερ ο μετρ του σασπένς επιλέγει να "δολοφονήσει" τον Βρετανό πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια μιας όπερας. Και μάλιστα ο πυροβολισμός συμπίπτει με την κρούση των πιατίνων ενός μουσικού ο οποίος περιμένει τη σειρά του από τον μαέστρο. Στο ηχητικό που άκουσα ο Χίτσκοκ αποκάλυψε ότι το εύρημα της σκηνής το οφείλει σε μία γελοιογραφία του Βρετανού Η.Μ Bateman του 1921. Μόλις το άκουσα είπα: "Να μία καταπληκτική ιδέα για μία ταινία μικρού μήκους. Ένας μουσικός ο οποίος παίζει μόνο μία νότα στην ορχήστρα, περιμένει τη σειρά του και μετά σηκώνεται και πάει σπίτι του". Όταν είδα τη γελοιογραφία η οποία περιγράφει την ρουτίνα του, γέλασα, ενώ παράλληλα μου δημιούργησε κάποια ερωτηματικά όπως γιατί παίζει μία νότα μόνο...μήπως ζει κάποια απώλεια και πώς θα άλλαζε την ρουτίνα...».

«Ο ενθουσιασμός μου», συνεχίζει ο Έλληνας δημιουργός «για τον ήρωα με οδήγησε να πάρω τα δικαιώματα από την οικογένεια και συγκεκριμένα από την 73χρονη εγγονή του. Και τον εμπλούτισα με ένα συστατικό που κανείς μας δεν μπορεί να αγνοήσει… τον Έρωτα. Το "The One Note Man" μιλάει για την Ελπίδα, την Επιμονή, αλλά πάνω από όλα για την Αγάπη. Ο κόσμος σε αυτή την σκοτεινή εποχή που ζει την χρειάζεται και πρέπει να την κυνηγά σε οποιαδήποτε ηλικία γιατί γιατρεύει», υπογραμμίζει.

Φόρος τιμής στον Τσάρλι Τσάπλιν και τον βωβό κινηματογράφο

Η ταινία είναι επίσης μοναδική γιατί δεν περιλαμβάνει κανέναν διάλογο, αλλά δίνει στο κοινό την ευκαιρία να την απολαύσει μέσα από μια πρωτότυπη παρτιτούρα του βραβευμένου με Όσκαρ μουσικού για τον «Ερωτευμένο Σαίξπηρ», Στίβεν Γουόρμπεκ. Όπως εξηγεί ο δημιουργός αυτό προέκυψε τυχαία. «Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να εφαρμόσω τον "χρυσό κανόνα" του σινεμά που μας τον υπενθυμίζει ο Σπίλμπεργκ σε κάθε ευκαιρία "μην το πεις αν μπορείς να το δείξεις". Και βέβαια αποτελεί ένα φόρο τιμής στον Τσάρλι Τσάπλιν και στον βωβό κινηματογράφο που υπεραγαπώ. Ήξερα από την αρχή ότι η επιλογή του κατάλληλου μουσικού είναι τόσο σημαντική όσο και η επιλογή του σωστού ηθοποιού γιατί συμπρωταγωνιστούν. Έτσι ο Στίβεν ήταν η μοναδική μου επιλογή. Ήρθε πρώτος στην ομάδα ξεκινώντας πέντε μήνες πριν από τα γυρίσματα και μου "μετέφρασε" τα συναισθηματικά μονοπάτια του ήρωα σε νότες. Ένας γενναιόδωρος και καταπληκτικός άνθρωπος».

Πρωταγωνιστεί ο βραβευμένος με BAFTA Τζέισον Γουάτκινς (Jason Watkins) και οι Λουίζα Κλέιν (Louisa Clein), Κιστάλ Γιού (Crystal Yu) και Πολ Μπαρμπέρ (Paul Barber).

Για τον σκηνοθέτη ήταν επιθυμία πολλών χρόνων η συνεργασία του με τον Γουάτκινς και ειδικά μετά την συμμετοχή του στο «The Crown». «Όταν του έστειλα το σενάριο του άρεσε τόσο πολύ που είπε αμέσως ναι. Είναι καταπληκτικός, χωρίς καμία υπερβολή στο ρόλο του με απόλυτο μέτρο και έλεγχο όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν» σημειώνει.

Όσο για το ταξίδι της δημιουργίας τονίζει ότι «είχε δυσκολίες και ειδικά επειδή το φορμάτ αφορούσε μία ταινία μικρού μήκους όπου κάθε δευτερόλεπτο είναι πολύτιμο». Ο πρωταγωνιστής του «The Hunger Games» Σαμ Κλάφλιν (Sam Claflin) εκτελεί χρέη εκτελεστικού παραγωγού μαζί με τους Τζόσουα Σ. Φρίντμαν (Joshua S. Friedman) και Σόν Μάθιας (Sean Mathias).

Το τρέιλερ της ταινίας

Η ταινία γυρίστηκε μέσα σε πέντε μέρες τον Ιούλιο ενώ η μουσική είχε ήδη ηχογραφηθεί και τον Αύγουστο απέσπασε το πρώτο της βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρόουντ Άιλαντ. Μέσα σε πέντε μήνες έχει κερδίσει 23 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένων 11 βραβείων Καλύτερης Ταινίας, 3 Καλύτερης Σκηνοθεσίας και 4 βραβεία για την Μουσική.

«Αυτό δεν το περίμενα ποτέ. Και είναι το πιο ωραίο πράγμα όταν κάνεις μία ταινία να βλέπεις ότι επικοινωνεί στο κόσμο», λέει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Σιούγας. «Θέτουμε κάποια ερωτήματα, δεν τα απαντάμε και ευχόμαστε να δημιουργηθεί ένας διάλογος μεταξύ των θεατών όπου ο καθένας παίρνει το δικό του μήνυμα.

Και φυσικά θα είναι ένα ακόμη θαύμα αν συνεχίσει την ανοδική της πορεία προς τα Όσκαρ. Νιώθω πολύ περήφανος που εκπροσωπώ την χώρα μου, αλλά μην βιαζόμαστε. Υπομονή μέχρι τις 23 Ιανουαρίου όπου θα ανακοινωθούν οι υποψηφιότητες».

Ο ταλαντούχος δημιουργός δήλωσε επίσης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι ετοιμάζει μία ταινία δράσης με τον τίτλο «Τhe Carnival» ενώ γράφει το σενάριο για την μεγάλου μήκους ταινία του «The One Note Man». Εκτός από τους πρωταγωνιστές θα προστεθούν και νέα ονόματα στο καστ σε μουσική φυσικά του Στίβεν Γουόρμπεκ. «Αν σας άρεσαν τα 20 λεπτά ετοιμαστείτε για 100 λεπτά αποκαλύπτει ο Γιώργος Σιούγας και εύχεται για το 2024 μόνο «Αγάπη, Αγάπη Αγάπη».

https://www.ethnos.gr/

«Πάω για λίγο στην τουαλέτα». Και μέχρι να γυρίσει άλλαξε ο κόσμος: Μικρές, απόλυτα προσωπικές στιγμές που σημάδεψαν την Ιστορία

«Πάω για λίγο στην τουαλέτα». Και μέχρι να γυρίσει άλλαξε ο κόσμος: Μικρές, απόλυτα προσωπικές στιγμές που σημάδεψαν την Ιστορία

Οι μικρές στιγμές, οι λεπτομέρειες αλλάζουν το «όλον», τελικά. «Πάω για λίγο στην τουαλέτα» λέει και μέχρι να γυρίσει άλλαξε ο κόσμος! Οι μικρές, απόλυτα προσωπικές στιγμές που σημάδεψαν την Ιστορία

«Πετάγομαι μια στιγμή στην τουαλέτα…». Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή τη φράση; Σχεδόν πάντα στην παρέα υπάρχει ένας φίλος που, μόλις ετοιμαστείς να φύγεις από κάπου, ζητάει ως χάρη αυτά τα λίγα λεπτά στον χώρο που και οι βασιλιάδες- όπως λέγεται- μένουν μόνοι…

Τι συμβαίνει όμως, όταν εκείνα τα ελάχιστα λεπτά της… αναγκαίας απομόνωσης, αλλάζουν την πορεία της ζωής σου και καμιά φορά την πορεία της ίδιας της Ιστορίας; Να δούμε κάποιες περιπτώσεις που προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση…

Ο Τζόνσον και το «αν» του Βιετνάμ...

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον διαδέχτηκε τον Τζον Κένεντι αμέσως μετά τη δολοφονία του τελευταίου. Ο Τζόνσον δεν ήταν από τους ιδιαίτερα δημοφιλείς πολιτικούς, αλλά όλο και κάτι έκανε για να δικαιολογήσει το πέρασμά του από τα δωμάτια του Λευκού Οίκου. Να για παράδειγμα, άνοιξε την πόρτα της Κόλασης του Βιετνάμ για χιλιάδες αμερικανούς στρατιώτες και όχι μόνο. Στα νιάτα του ο Τζόνσον, υπηρετούσε στο Πολεμικό Ναυτικό ως έφεδρος αξιωματικός· το 1942 του ανατέθηκε να πετάξει, μαζί με άλλους συναδέλφους του με ένα βομβαρδιστικό αεροπλάνο πάνω από τις γραμμές του εχθρού. Ο Τζόνσον, λίγα λεπτά πριν από την απογείωση, ένιωσε μια αίσθηση να πάει επειγόντως στην τουαλέτα.

Ο Λίντον Τζόνσον δέχεται τα συγχαρητήρια ανωτέρων του... /copyright Ap Photos
Ο Λίντον Τζόνσον δέχεται τα συγχαρητήρια ανωτέρων του... /copyright Ap Photos
«Παιδιά, σε λίγο επιστρέφω» είπε και μπήκε στο μικρό δωματιάκι. Το αεροπλάνο είχε βάλει ήδη μπρος τους κινητήρες, οι στρατιωτικοί βιάζονταν και ένας αντισυνταγματάρχης πήρε τη θέση του Τζόνσον, για να φύγουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Και έφυγαν. Και ο Τζόνσον βγήκε και είδε το αεροπλάνο στον ουρανό πια. Και λίγη ώρα μετά ενημερώθηκε ότι το αεροπλάνο εκείνο καταρρίφθηκε από τους Ιάπωνες και ουδείς είχε επιζήσει! Και, όπως λένε, ο Τζόνσον ξαναγύρισε στην τουαλέτα. Και οι ρομαντικοί υποστηρίζουν ότι έκλαψε γοερά, αλλά οι άλλοι, οι πιο κυνικοί λένε πως εκείνη η οιμωγή που ακούστηκε ήταν το γέλιο που προσπαθούσε να πνίξει… στην τουαλέτα, ο μετέπειτα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών… Αν δεν είχε παέι τουαλέτα ο Τζόνσον, τι θα είχε γίνει στο Βιετνάμ; Αν...

Ο βασιλιάς «έφυγε» μόνος...
Ο βασιλιάς «έφυγε» μόνος...
Του έπεσε βαριά η σοκολάτα...

Ο βασιλιάς της Αγγλίας Γεώργιος Β’ μόλις είχε πιει ένα ζεστό κύπελλο- χρυσό σίγουρα- σοκολάτα, που είχε αφιχθεί από τα βάθη των αποικιών του… Ο ισχυρός μονάρχης, κάθισε για λίγο στο αναμμένο τζάκι του σαλονιού, έπαιξε με τα σκυλιά του- πιθανώς ράτσας Κόργκι- και ξαφνικά ένας πόνος στην κοιλιακή χώρα τον έκανε να σηκωθεί και να τρέξει στην τουαλέτα. «Διαβολεμένη σοκολάτα, τι την ήθελα, με χάλασε. Τσάι και πάλι τσάι…» μουρμούρισε και έτρεξε να προλάβει. Και να δεις που αυτά που είπε ήταν οι τελευταίες κουβέντες του και η λεκάνη της τουαλέτας, ο θρόνος από όπου «έφυγε» για να συναντήσει τον Κύριο, να του διαμαρτυρηθεί για τη σοκολάτα… Ο Γεώργιος πέθανε πάνω στην «ανάγκη» του και οι γιατροί διέγνωσαν «ρήξη κοιλιακής αορτής». Άντε να ξαναπιεί βασιλιάς σοκολάτα από τότε.

Τι το 'θελε το μπάνιο;

Ο Ζαν Πολ Μαρά, ήταν Γάλλος πολιτικός και αρθρογράφος της επαναστατικής εφημερίδας «Ο Φίλος του Λαού» και μια από τις σημαντικότερες μορφές της Γαλλικής Επανάστασης. Ο Μαρά ήταν ένας απόκληρος της ζωής και του θανάτου, όπως τον περιέγραφαν ιστορικοί της εποχής του· ήταν άσχημος, κοντός, βρώμικος και έπασχε από μια δερματική ασθένεια που τον έκανε να βρωμάει. Ο Ουγκώ τον θεωρούσε: «λειτουργό της καταστροφής» και ο Σατομπριάν: «Καλιγούλα του δρόμου»… Όμως οι οπαδοί του, τον χειροκροτούσαν ως πατριώτη, οραματιστής και αληθινό φίλο του λαού. Κι εκείνος ο Μαρά είχε έναν θάνατο θλιβερό πολύ και που αποτυπώθηκε στο βιβλίο της αθανασίας από τον χρωστήρα του Ζακ Λουί Νταβίντ…

Έμεινε στην Ιστορία...
Έμεινε στην Ιστορία...
Οι εχθροί του Μαρά, προσπαθούσαν να τον εξοντώσουν με κάθε τρόπο· μέχρι και προκηρύξεις είχαν τυπώσει που έγραφαν: «Ας πέσει το κεφάλι του Μαρά και η Δημοκρατία θα σωθεί… Καθαρίστε τη Γαλλία από αυτόν τον άνθρωπο…». Μια τέτοια προκήρυξη έπεσε στα χέρια της νεαρής Σαρλότ Κορντέ που το πήρε προσωπικά το θέμα: αγόρασε ένα κουζινομάχαιρο με ξύλινη λαβή και λάμα οκτώ εκατοστών. Η νεαρή γυναίκα μπήκε στο σπίτι του Μαρά, τον αναζήτησε παντού, αλλά δεν τον βρήκε. Πού ήταν ο Επαναστάτης; Μα πού αλλού; Στην τουαλέτα του! Η δερματική ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε ήταν σε έξαρση και ο δυστυχής Μαρά περνούσε ώρες ατέλειωτες βυθισμένος σε χλιαρό νερό στη μπανιέρα του. Εκεί, στη στενή τουαλέτα του, τον βρήκε, ανήμπορο να αντιδράσει, ο Χάρος που τον συνόδευε η μικρή Σαρλότ. Και λίγες μέρες μετά θα έπεφτε το κεφάλι της 25χρονης φόνισσας από το λεπίδι της γκιλοτίνας.

Εκείνος ο πόλεμος... δεν κρατιόταν

Μέσα στα σκοτάδια του αχάραγου πρωινού, ο ιάπωνας στρατιώτης Κικουτζίρο δεν κρατιόταν με τίποτα…πήγε κρυφά να αφοδεύσει κάτω από τη γέφυρα Λούγκο στα περίχωρα του Πεκίνου. Εκείνη την ώρα κάποιος αξιωματικός έτυχε να τον αναζητήσει. Οι άλλοι στρατιώτες προσπάθησαν να τον δικαιολογήσουν: «άνοιξε η γη και τον κατάπιε», είπαν κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον, έντρομοι. Αμέσως, όταν έγινε αντιληπτή η αδικαιολόγητη απουσία του και μη γνωρίζοντας τι είχε απογίνει ο Κικουτζίρο, οι ανώτεροί του, θεώρησαν πως είχε απαχθεί από τους Κινέζους! Και δεδομένων των εξαιρετικά τεταμένων σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, χωρίς δεύτερη σκέψη διατάχτηκε επίθεση. Το περιστατικό αυτό σηματοδότησε την έναρξη του Β' Σινοϊαπωνικού Πολέμου, τον Ιούλιο του 1937. Και ουσιαστικά αποτέλεσε μία από τις «αναγνωριστικές βολές» του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Μα, ήταν ανάγκη;
Μα, ήταν ανάγκη;
Έχοντας αρνηθεί την αυθαίρετη απαίτηση των Ιαπώνων να ψάξουν για τον αγνοούμενο Κικουτζίρο, στην κοντινή πόλη της Γουανπίνγκ, οι Κινέζοι άρχισαν να κινητοποιούν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις ενώ Ιάπωνες έστειλαν ενισχύσεις για να περικυκλώσουν την πόλη. Όταν πια ο Κικουτζίρο είχε κάνει την ανάγκη του και γύρισε στο σύνταγμα του: «...πού ήσουν» του είπαν; «Για…», απάντησε.
«Καλά, έτσι όπως τα έκανες τώρα δεν μαζεύονται», απάντησαν και του έδωσαν το τουφέκι στο χέρι. 
Ακόμα ένας βασιλιάς που... κατέληξε στην τουαλέτα του.
Ακόμα ένας βασιλιάς που... κατέληξε στην τουαλέτα του.

Ο Βασιλιάς δεν άντεξε...

Ο Έλβις Πρίσλεϊ ήταν ο Βασιλιάς του Ροκ εν Ρολ, πάει και τέλειωσε. Το 1977, ο Έλβις Πρίσλεϊ ήταν μόλις 42 χρονών, αλλά ο εθισμός στα παυσίπονα φάρμακα και στα οπιοειδή τον έκανε να δείχνει πολύ μεγαλύτερος. Ήταν στην τουαλέτα και διάβαζε ένα βιβλίο που είχε τίτλο: The Scientific Search For The Face Of Jesus. Στις 16 Αυγούστου του 1977, ο Έλβις Πρίσλεϊ βρέθηκε νεκρός στο πάτωμα του μπάνιου του. Η νεκροψία αργότερα αποκάλυψε ότι ο Έλβις δεν είχε κενώσεις επί πολλές εβδομάδες- περισσότερο και από μήνα- και ήταν πιθανό ότι η πίεση στην τουαλέτα να του προκάλεσε καρδιακό στρες με επακόλουθο το θανατηφόρο καρδιακό επεισόδιο.

Το προηγούμενο βράδυ ο Έλβις είχε επισκεφτεί τον οδοντίατρό του για σοβαρό πρόβλημα από τον οποίο πήρε μεγάλη ποσότητα ισχυρών αναλγητικών και κωδεΐνη. Η επίσημη αιτία του θανάτου του θα παραμείνει μυστήριο μέχρι να αποχαρακτηριστούν τα αρχεία το 2027. Κάποιες-αμφιβόλου αξιοπιστίας- διαδικτυακές πηγές υποστηρίζουν ότι ο Έλβις ήταν δυσκοίλιος για 4 μήνες πριν από το θάνατό του. Ακόμα ένας βασιλιάς που άφησε τη στερνή ανάσα του εκεί που οι βασιλιάδες βρίσκονται πάντα μόνοι τους…

Όχι αυτή την αντλιάαα...

Και κάτι ξεχωριστό. Το υποβρύχιο U-1206 τύπου 7C τέθηκε σε λειτουργία στις 16 Μαρτίου 1944. Για την εποχή του, ήταν ένα σκάφος υψηλής τεχνολογίας, εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα εξαρτήματα και ανέσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας υπερσύγχρονης τουαλέτας. Ε, αυτό το κατέστρεψε...
Ήταν ένας νέος τύπος τουαλέτας, που είχε σχεδιαστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει στο σκάφος να κατεβαίνει σε μεγαλύτερα βάθη για να αποφεύγει επίθεση των συμμαχικών πλοίων ή αεροσκαφών, όμως είχε ένα πολύ περίπλοκο σύστημα βαλβίδων υψηλής πίεσης, που απαιτούσε ειδική εκπαίδευση για τη χρήση τους. Η λειτουργία όλων αυτών των νέων μηχανημάτων ήταν μια εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία και ειδικοί τεχνικοί εκπαίδευσαν τους μηχανικούς επί μήνες για να τα χειριστούν. Για παράδειγμα: το εσφαλμένο άνοιγμα των βαλβίδων με λάθος σειρά, μπορεί να είχε ως αποτέλεσμα τα απόβλητα ή το θαλασσινό νερό να έρρεαν με ορμή μέσα στη γάστρα. Όταν ο κυβερνήτης του υποβρυχίου Καρλ Άντολφ Σλιτ (Karl-Adolf Schlitt) και το πλήρωμα το παρέλαβαν, αρχές του Μαΐου εκπαιδεύτηκαν στους χειρισμούς του για το υπόλοιπο του 1944.

Δεν κρατιόταν ο κυβερνήτης
Δεν κρατιόταν ο κυβερνήτης
Στις 14 Απριλίου του 1945 ο κυβερνήτης, σύμφωνα με τις διηγήσεις, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα αρκετές φορές αφού αντιμετώπιζε πρόβλημα με το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, όμως είχε επίσης πρόβλημα για το πώς έπρεπε να χειριστεί- ας πούμε- το καζανάκι· αφού απέτυχε να βρει τον τρόπο λειτουργίας του μηχανισμού έκπλυσης, ο κυβερνήτης κάλεσε βοήθεια. Δυστυχώς, ο μηχανικός που προσέτρεξε κάτι δεν θυμόταν… και το κακό δεν άργησε να γίνει: άνοιξε τη λάθος βαλβίδα!

Ο λάθος χειρισμός των βαλβίδων προκάλεσε την είσοδο νερού στο υποβρύχιο και η καμπίνα άρχισε να γεμίζει με ένα μείγμα θαλασσινού νερού και ανθρώπινων λυμάτων. Γρήγορα πλημμύρισαν τα εμπρός διαμερίσματα και στη συνέχεια ο χώρος με τις μπαταρίες. Αυτό ήταν και το καίριο πλήγμα: προκλήθηκε έκκληση αερίου χλωρίου, που τύλιξε ολόκληρη την άτρακτο του υποβρυχίου και υποχρέωσε τον κυβερνήτη να δώσει διαταγή για ανάδυση. Δυστυχώς για τους Γερμανούς, το σκάφος τους ήταν πολύ κοντά στις ακτές της Σκωτίας και εντοπίστηκαν γρήγορα από συμμαχικά ραντάρ. Το πλήρωμα ξεχύθηκε στο κατάστρωμα και εισέπνεε μανιωδώς καθαρό αέρα όταν το U-Boat άρχισε να βομβαρδίζεται από βρετανικά αεροσκάφη. Τρία μέλη του πληρώματος πνίγηκαν όταν το σκάφος βυθίστηκε από τη σφοδρή θαλασσοταραχή· 37 διασώθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν, αλλά ήταν τυχεροί αφού ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε σχεδόν τελειώσει.

Ο ιάπωνας συγγραφέας Γιούνκιο Τανιζάκι έχει γράψει: «Στ’ αλήθεια, η τουαλέτα είναι το καλύτερο μέρος για να αφουγκραστεί κανείς το θόρυβο των εντόμων, τη φωνή των πουλιών, να δει σωστά το φεγγάρι τη νύχτα και να γευτεί τη σπαρακτική ομορφιά της αλλαγής των εποχών του χρόνου, και τολμώ να πω πως εδώ συνέλαβαν πολλές απ’ τις ιδέες τους οι ποιητές...»! Αυτά έγραψε και ξαλάφρωσε…
Πριν λοιπόν επισκεφθείτε την τουαλέτα για οποιονδήποτε λόγο να θυμάστε πως κάποιοι μέσα σε αυτήν έγραψαν ιστορία…

https://www.ethnos.gr/

Αυτά είναι τα 6 ιστορικά μυστήρια που έλυσαν οι επιστήμονες το 2023 - Ποιο παραμένει άλυτος γρίφος;

 Αυτά είναι τα 6 ιστορικά μυστήρια που έλυσαν οι επιστήμονες το 2023 - 

Ποιο παραμένει άλυτος γρίφος;

AP Photo/Amr Nabil
AP Photo/Amr Nabil

Τα έξι σπουδαία μυστήρια που κατάφεραν να λύσουν οι επιστήμονες παρουσιάζει το CNN το οποίο μεταξύ άλλων σημειώνει ότι η επιστήμη φέρνει επανάσταση στην κατανόηση του παρελθόντος.

Η παλαιογενετική αποκαλύπτει εκπληκτικά μυστικά από το DNA που κρύβεται στα οστά και στο χώμα. Η τεχνητή νοημοσύνη αποκωδικοποιεί αρχαία κείμενα γραμμένα σε ξεχασμένες γραφές. Η χημική ανάλυση μοριακών υπολειμμάτων που έχουν μείνει σε δόντια, μαγειρικά σκεύη, καυστήρες θυμιάματος και οικοδομικά υλικά αποκαλύπτει λεπτομέρειες για τις δίαιτες, τις μυρωδιές και τις τεχνικές κατασκευής του παρελθόντος.

Ακολουθούν έξι μυστήρια για την ανθρώπινη ιστορία που οι επιστήμονες έχουν λύσει το 2023. Επιπλέον, ένα που ακόμα κάνει τους ερευνητές να ξύνουν το κεφάλι τους.

Η πραγματική ταυτότητα ενός προϊστορικού ηγέτη

Θαμμένος με ένα εντυπωσιακό κρυστάλλινο στιλέτο και άλλα πολύτιμα αντικείμενα, ο σκελετός ηλικίας 5.000 ετών που ανακαλύφθηκε το 2008 σε έναν τάφο κοντά στη Σεβίλλη της Ισπανίας, ήταν σαφώς κάποτε κάποιος σημαντικός.

Το άτομο θεωρήθηκε αρχικά ότι ήταν ένας νεαρός άνδρας, με βάση την ανάλυση του οστού της λεκάνης, τον παραδοσιακό τρόπο με τον οποίο οι επιστήμονες προσδιορίζουν το φύλο των ανθρώπινων σκελετικών λειψάνων.

Ωστόσο, μια ανάλυση της αδαμαντίνης των δοντιών, η οποία περιέχει έναν τύπο πρωτεΐνης με ένα πεπτίδιο ειδικό για το φύλο που ονομάζεται αμελογενίνη, καθόρισε ότι τα λείψανα ήταν μάλλον γυναικεία παρά ανδρικά.

Σε άλλες μελέτες, η τεχνική διέλυσε επίσης το κλισέ του «ανθρώπου-κυνηγού» που έχει διαμορφώσει πολλές σκέψεις για τους πρώτους ανθρώπους.

«Αυτή η τεχνική, πιστεύουμε ότι θα ανοίξει μια εντελώς νέα εποχή στην ανάλυση της κοινωνικής οργάνωσης των προϊστορικών κοινωνιών», δήλωσε στο CNN τον Ιούλιο, όταν δημοσιοποιήθηκε η ανακάλυψη, ο Leonardo Garcia Sanjuan, καθηγητής προϊστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης.

Το συστατικό πίσω από τη θρυλική αντοχή του ρωμαϊκού σκυροδέματος

Το ρωμαϊκό σκυρόδεμα έχει αποδειχθεί ότι διαρκεί περισσότερο από το σύγχρονο ισοδύναμό του, το οποίο μπορεί να φθαρεί μέσα σε δεκαετίες. Πάρτε, για παράδειγμα, το Πάνθεον στη Ρώμη, το οποίο διαθέτει τον μεγαλύτερο άοπλο θόλο στον κόσμο.

Οι επιστήμονες πίσω από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο δήλωσαν ότι ανακάλυψαν το μυστηριώδες συστατικό που επέτρεψε στους Ρωμαίους να κάνουν το δομικό τους υλικό τόσο ανθεκτικό και να χτίζουν περίτεχνες κατασκευές σε δύσκολα σημεία, όπως αποβάθρες, υπονόμους και σεισμικές ζώνες.

Η ομάδα μελέτης ανέλυσε δείγματα σκυροδέματος ηλικίας 2.000 ετών που ελήφθησαν από ένα τείχος πόλης στον αρχαιολογικό χώρο του Privernum στην κεντρική Ιταλία και είναι παρόμοια σε σύνθεση με άλλα σκυροδέματα που βρέθηκαν σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Διαπίστωσαν ότι τα λευκά κομμάτια στο σκυρόδεμα, τα οποία αναφέρονται ως ασβεστοκροκάλες, έδιναν στο σκυρόδεμα την ικανότητα να επουλώνει τις ρωγμές που σχηματίζονταν με την πάροδο του χρόνου. Τα λευκά τεμάχια είχαν προηγουμένως παραβλεφθεί ως απόδειξη πρόχειρης ανάμιξης ή κακής ποιότητας πρώτης ύλης.

Η πραγματική εμφάνιση του Otzi the Iceman

Πεζοπόροι βρήκαν το μουμιοποιημένο σώμα του Otzi σε μια χαράδρα ψηλά στις ιταλικές Άλπεις το 1991. Τα παγωμένα λείψανά του αποτελούν ίσως το πιο προσεκτικά μελετημένο αρχαιολογικό εύρημα στον κόσμο, αποκαλύπτοντας με πρωτοφανείς λεπτομέρειες πώς ήταν η ζωή πριν από 5.300 χρόνια.

Το περιεχόμενο του στομάχου του έδωσε πληροφορίες για το ποιο ήταν το τελευταίο του γεύμα και από πού προερχόταν, ενώ τα όπλα του έδειξαν ότι ήταν δεξιόχειρας και τα ρούχα του έδωσαν μια σπάνια ματιά στο τι πραγματικά φορούσαν οι αρχαίοι άνθρωποι.

Αλλά μια νέα ανάλυση του DNA που εξήχθη από τη λεκάνη του Otzi αποκάλυψε τον Αύγουστο ότι η φυσική του εμφάνιση δεν ήταν αυτό που οι επιστήμονες αρχικά πίστευαν.

Η μελέτη της γενετικής του σύνθεσης έδειξε ότι ο Otzi ο άνθρωπος του πάγου είχε σκούρο δέρμα και σκούρα μάτια - και πιθανότατα ήταν φαλακρός. Αυτή η αναθεωρημένη εμφάνιση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη γνωστή αναπαράσταση του Otzi που απεικονίζει έναν ανοιχτόχρωμο άνδρα με γεμάτα μαλλιά και γενειάδα.

Αποκαλύφθηκε ο κάτοχος ενός μενταγιόν 20.000 ετών

Οι αρχαιολόγοι φέρνουν συχνά στο φως οστέινα εργαλεία και άλλα αντικείμενα από αρχαίες τοποθεσίες, αλλά ήταν αδύνατο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποιος τα χρησιμοποιούσε ή τα φορούσε κάποτε.

Νωρίτερα φέτος, οι επιστήμονες ανέκτησαν αρχαίο ανθρώπινο DNA από ένα μενταγιόν από οστό ελαφιού που βρέθηκε στο σπήλαιο Ντενίσοβα στη Σιβηρία. Με αυτό το στοιχείο, μπόρεσαν να αποκαλύψουν ότι η κάτοχός του ήταν μια γυναίκα που έζησε πριν από 19.000 έως 25.000 χρόνια.

Ανήκε σε μια ομάδα γνωστή ως Αρχαίοι Βορειοευρασιάτες, οι οποίοι έχουν γενετική σχέση με τους πρώτους Αμερικανούς.

Το ανθρώπινο DNA ήταν πιθανό να διατηρήθηκε στο μενταγιόν από οστό ελαφιού επειδή είναι πορώδες και επομένως πιο πιθανό να διατηρήσει γενετικό υλικό που υπάρχει στα κύτταρα του δέρματος, στον ιδρώτα και σε άλλα σωματικά υγρά.

Δεν είναι γνωστό γιατί το μενταγιόν από δόντι ελαφιού περιείχε τόσο μεγάλη ποσότητα DNA της αρχαίας γυναίκας (περίπου την ίδια ποσότητα με ένα ανθρώπινο δόντι). Ίσως ήταν πολύ αγαπημένο και φοριόταν κοντά στο δέρμα για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, δήλωσε η Elena Essel, μοριακή βιολόγος στο Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Max Planck στη Λειψία της Γερμανίας, η οποία ανέπτυξε μια νέα τεχνική για την εξαγωγή του DNA.

Ο αρχαίος, κατεστραμμένος πάπυρος αποκωδικοποιήθηκε από την ΤΝ

Περίπου 1.100 πάπυροι κάηκαν ολοσχερώς κατά τη διάρκεια της περίφημης έκρηξης του Βεζούβιου πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια. Τη δεκαετία του 1700, κάποιοι τολμηροί σκαπανείς ανέσυραν την τεράστια κρύπτη από την ηφαιστειακή λάσπη.

Η συλλογή, γνωστή ως οι πάπυροι του Herculaneum, είναι ίσως η μεγαλύτερη γνωστή βιβλιοθήκη από την κλασική αρχαιότητα, αλλά το περιεχόμενο των εύθραυστων εγγράφων παρέμενε μυστήριο μέχρι που ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα κέρδισε έναν επιστημονικό διαγωνισμό νωρίτερα φέτος.

Με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης και της απεικόνισης με τομογραφία υπολογιστή, ο Luke Farritor ήταν ο πρώτος που αποκωδικοποίησε μια λέξη γραμμένη στα αρχαία ελληνικά σε έναν από αυτούς τους μαυρισμένους παπύρους.

Ο Farritor βραβεύτηκε με 40.000 δολάρια για την αποκρυπτογράφηση της λέξης «πορφύρας», που είναι η ελληνική λέξη για το πορφυρό. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι δεν θα αργήσει η στιγμή που ολόκληροι πάπυροι θα μπορούν να αποκρυπτογραφηθούν με τη χρήση της τεχνικής.

Τα απαραίτητα υλικά για την κατασκευή μιας μούμιας

Από θραύσματα πεταμένων δοχείων σε ένα εργαστήριο ταρίχευσης, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ορισμένες από τις ουσίες και τα παρασκευάσματα που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι για να μουμιοποιήσουν τους νεκρούς.

Αναλύοντας χημικά τα οργανικά κατάλοιπα που είχαν απομείνει στα αγγεία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν μια μεγάλη ποικιλία ουσιών για να αλείψουν το σώμα μετά το θάνατο, να μειώσουν τις δυσάρεστες οσμές και να το προστατεύσουν από μύκητες, βακτήρια και σήψη. Τα υλικά που εντοπίστηκαν περιλαμβάνουν φυτικά έλαια όπως άρκευθος, κυπαρίσσι και κέδρος, καθώς και ρητίνες από φιστικιές, ζωικό λίπος και κερί μέλισσας.

Ενώ οι μελετητές είχαν μάθει προηγουμένως τα ονόματα των ουσιών που χρησιμοποιούνταν για την ταρίχευση των νεκρών από αιγυπτιακά κείμενα, ήταν - μέχρι πρόσφατα - σε θέση μόνο να μαντέψουν σε ποιες ακριβώς ενώσεις και υλικά αναφέρονταν.

Τα συστατικά που χρησιμοποιούνταν στο εργαστήριο ήταν ποικίλα και προέρχονταν όχι μόνο από την Αίγυπτο, αλλά και πολύ πιο μακριά, γεγονός που υποδηλώνει την ανταλλαγή αγαθών σε μεγάλες αποστάσεις.

Μπετόβεν: Ένα οικογενειακό μυστικό αποκαλύφθηκε - αλλά ένα μυστήριο παραμένει

Ο συνθέτης Λούντβιχ βαν Μπετόβεν πέθανε σε ηλικία 56 ετών το 1827 μετά από μια σειρά χρόνιων προβλημάτων υγείας, όπως απώλεια ακοής, γαστρεντερικά προβλήματα και ηπατική νόσο.

Ο Μπετόβεν έγραψε μια επιστολή στα αδέλφια του το 1802 ζητώντας από τον γιατρό του, Γιόχαν Άνταμ Σμιτ, να διερευνήσει τη φύση των ασθενειών του συνθέτη μόλις πεθάνει. Η επιστολή είναι γνωστή ως Διαθήκη του Heiligenstadt.

Σχεδόν 200 χρόνια μετά το θάνατό του, οι επιστήμονες εξήγαγαν DNA από διατηρημένες τούφες μαλλιών σε μια προσπάθεια να τιμήσουν αυτό το αίτημα.

Η ομάδα δεν μπόρεσε να καταλήξει σε οριστική διάγνωση, αλλά τα γενετικά δεδομένα του Μπετόβεν βοήθησαν τους ερευνητές να αποκλείσουν πιθανές αιτίες της πάθησής του, όπως η αυτοάνοση πάθηση κοιλιοκάκη, η δυσανεξία στη λακτόζη ή το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

Οι γενετικές πληροφορίες υπέδειξαν επίσης ότι στην οικογένεια του συνθέτη είχε λάβει χώρα μια εξωσυζυγική σχέση.

https://www.ethnos.gr/

Γιατί πια καρδιά μου, ούτε να σε λυπηθώ δεν μπορώ…

 Γιατί πια καρδιά μου, ούτε να σε λυπηθώ δεν μπορώ…

Θες να σου μιλήσω για κενούς ανθρώπους; Για ανθρώπους που το συμφέρον και το εγώ τους είναι πάνω από οτιδήποτε άλλο; Για ανθρώπους στους οποίους λέξεις όπως αγάπη, έρωτας, ανιδιοτέλεια, δόσιμο, είναι παντελώς άγνωστες; Θες να σου μιλήσω για ανθρώπους που το μόνο που τους αφορά είναι να ταΐσουν το ανικανοποίητό τους, ένα ανικανοποίητο – βαρέλι δίχως πάτο, ένα ανικανοποίητο αδηφάγο θηρίο που καταπίνει όποιον βρεθεί στο διάβα τους; Θες να σου μιλήσω για κενούς ανθρώπους; Θες να σου μιλήσω για σένα;

Έκανες λάθος, λες. Δεν φέρθηκες σωστά, λες. Αναθεώρησες, λες. Τάζεις αλήθειες, αλλαγές και διορθώσεις. Λες τόσα και ζητάς μια ακόμη ευκαιρία. Γιατί μετάνιωσες, γιατί θες να επανορθώσεις, γιατί τώρα πια κατάλαβες πως ήμουν ό,τι καλύτερο σου είχε συμβεί. Ένα καλύτερο που ουδέποτε εκτίμησες, ένα καλύτερο που εξαρχής υποτίμησες. Ένα καλύτερο που όταν το είχες, το κατέταξες στα δεδομένα σου. Λες τόσα και ζητάς μια ακόμη ευκαιρία. Μια ευκαιρία που ξέρουμε κι οι δυο πως δεν την αξίζεις…

Αλήθεια τώρα, δεν έχεις βαρεθεί να ζητάς δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες; Δεν έχεις βαρεθεί να σκύβεις το κεφάλι και να ζητάς συγνώμες που δεν εννοείς; Δεν έχεις βαρεθεί να σέρνεσαι διεκδικώντας δήθεν μετανιωμένος αυτά που εσύ ο ίδιος έδιωξες; Δεν βαρέθηκες να ζεις σ’ αυτό το ελεεινό μοτίβο; Δεν βαρέθηκες να βλέπεις το ίδιο βλέμμα στον καθρέφτη;

Κάνε μια παύση και κοίτα πίσω σου. Κάνε μια παύση και δες τι έχεις ζήσει ως τώρα, δες πως πάντα ό,τι είχες σου φαινόταν λίγο και ανεπαρκές, πως πάντα έδιωχνες όποιον τολμούσε να σ’ αγαπήσει και πως κάθε μα κάθε φορά επέστρεφες διαλυμένος. Πόσο θλιβερή η ιστορία της ζωής σου τελικά… Μετανιωμένος να γυρνάς στο παρελθόν και να παρακαλάς να σου δοθούν πίσω όσα δεν εκτίμησες ποτέ…

Γιατί πάντα πόνταρες στα πάντα κι έμενες αγκαλιά μ’ ένα τίποτα. Γιατί πάντα βάφτιζες “ανεπαρκές” ό,τι σε άγγιζε κι άνοιγες φτερά για το καλύτερο, για το πιο αστραφτερό, για το πιο πολύτιμο. Κι όταν δεν το έβρισκες, προσπαθούσες να χτίσεις γέφυρες μ’ αυτό που εγκατέλειψες, γέφυρες που ο ίδιος είχες γκρεμίσει. Πότε επιτέλους θα καταλάβεις πως μέσα σου βρίσκεται το κενό; Πότε επιτέλους θα καταλάβεις πως κανείς δεν σου οφείλει να σ’ αγαπάει και να σε συγχωρεί; Πότε θα καταλάβεις πως δεν είναι όλοι οι άλλοι ανεπαρκείς, αλλά εσύ άπληστος;

Πόσο θλιβερή η ιστορία της ζωής σου τελικά… Μα πια καρδιά μου, ούτε να σε λυπηθώ δεν μπορώ…


https://thewomen.gr/

Κική Γιοβανοπούλου

Einstein VS Newton: τι είναι τελικά η βαρύτητα;

Einstein VS Newton: τι είναι τελικά η βαρύτητα;


Για μισό λεπτάκι ρε παιδιά τι είναι τελικά η βαρύτητα; Είναι δύναμη όπως την όρισε ο Isaac Newton ή είναι κάτι που σχετίζεται με την καμπύλωση του χωροχρόνου όπως μας είπε ο Einstein;
Ποιος είχε δίκιο; Πάμε να δούμε! 00:00 Βαρύτητα κατά τον Νεύτωνα 02:58 Einstein και Σχετικότητα 03:40 Νοητικό πείραμα Einstein 10:30 Γεωδαισιακή τροχιά-Παράδειγμα 13:20 Καμπύλωση χωροχρόνου-Παράδειγμα 18:16 Χρόνος και Σχετικότητα 21:37 Επαλήθευση Γ.Θ.Σ 27:02 Τελική Σκέψη



Οι Πλανήτες και η Μυθολογία του ηλιακού μας συστήματος

Οι Πλανήτες και η Μυθολογία του ηλιακού μας συστήματος


Το ηλιακό μας σύστημα σχηματίστηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια... Στο βίντεο αυτό θα κάνουμε ένα ταξίδι για να γνωρίσουμε τους πλανήτες που το αποτελούν με όχημα την αστρονομία και την μυθολογία. Διάβασε το εκτενές άρθρο εδώ: https://www.itsjustphysics.gr/planite... 00:00 Η αρχή του ηλιακού μας συστήματος 07:45 Ερμής 10:49 Αφροδίτη 14:25 Γη 16:42 Άρης 20:17 Δίας 23:58 Κρόνος 27:10 Ουρανός 29:58 Ποσειδώνας Music used: Voyager - by Jonny Easton

Steven Brill – Ο Θάνατος της Αλήθειας

  Steven Brill   Ο Θάνατος της Αλήθειας Αντικλείδι Ο Θάνατος της Αλήθειας : Το βιβλίο του  Steven Brill  για την παραπληροφόρηση στα social ...