Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2023
5 Ανεξήγητα Μυστήρια Στον Ουρανό!
Ξίδι Με Ζάχαρη - Ενα Διάλυμα Με Πολλές Χρήσεις
Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2023
Το πρώτο σκίρτημα ανεξίτηλο στην καρδιά
Το πρώτο σκίρτημα ανεξίτηλο στην καρδιά
Σε μια ηλικία που το μόνο που με ένοιαζε ήταν το παιχνίδι, η καρδιά μου δέχτηκε το πρώτο βέλος του έρωτα. Πρωτόγνωρο συναίσθημα ως τότε και η καρδιά άρχισε να χτυπάει σαν τρελή. Έτσι μέσα μου όλα άλλαξαν, όλα φαινόταν πιο όμορφα, όλος ο κόσμος μαγικός. Αυτό το πρώτο σκίρτημα είναι που δεν ξεχνάς ποτέ, ακόμα κι αν το μπερδεύεις πολλές φορές με τον ενθουσιασμό. Το πρώτο είναι αυτό που μένει μέσα σου ανεξίτηλο. Ακόμα κι αν αυτή η αγάπη δεν εξελίχτηκε, έμεινε ανεκπλήρωτη, πλατωνική, αυτό το πρώτο τσίμπημα σε έκανε να νιώσεις αλλιώς. Μετά από αυτό, τίποτα μέσα σου δεν είναι το ίδιο. Από τα παιχνίδια της παιδικής ηλικίας ωριμάζεις και μετά όλα τα βλέπεις αλλιώς.
Έτσι και σε μένα, το πρώτο σκίρτημα έγινε μια ανάμνηση που δεν έσβησε. Όταν στα 9 μου χρόνια μου έπιασες καταλάθος το χέρι, όταν με κοιτούσες κρυφά και η καρδιά πέταξε εκτός του σώματός μου, τότε γνώρισα την έννοια της αγάπης. Ένα συναίσθημα που μπορεί να φτιάξει την διάθεση, να σε κάνει να τα βλέπεις όλα πιο θετικά και κυρίως αν αγαπάς και ταυτόχρονα αγαπιέσαι, να νιώθεις ακόμα πιο δυνατός, έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Κοκκίνισμα στα μαγουλάκια, τυχαία αγγίγματα και ένα πρώτο φιλί που δεν ήταν ποτέ αυτό που φανταζόσουν, γιατί η αμηχανία δεν σε άφησε να το απολαύσεις. Μια ερωτική στιγμή που σε έκανε τόσο νευρικό που όσο τα χρόνια πέρασαν, πάντα θα θυμάσαι με νοσταλγία.
https://gynaikaeimai.com/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
ΟΙ 10 ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΑΛΑΝΕ ΠΟΤΕ!
Το ατμόπλοιο «Αδρίας» προσκρούει στη Φαλκονέρα και βυθίζεται - Η βραχονησίδα θα πρωταγωνιστήσει σε μεγαλύτερη τραγωδία 15 χρόνια μετά
Το ατμόπλοιο «Αδρίας» προσκρούει στη Φαλκονέρα και βυθίζεται - Η βραχονησίδα θα πρωταγωνιστήσει σε μεγαλύτερη τραγωδία 15 χρόνια μετά
Μια μέρα σαν σήμερα, 6 Οκτωβρίου του 1951, το ατμόπλοιο «Αδρίας», ενώ έπλεε από τα Χανιά προς τον Πειραιά προσάραξε στη βραχονησίδα Φαλκονέρα (που έμελλε να την μάθει ο πολύς κόσμος 15 χρόνια μετά με το τραγικό ναυάγιο του «Ηράκλειον») με αποτέλεσμα να υποστεί ρήγμα και να βυθιστεί. Το ρολόι έδειχνε 04:25 μετά τα μεσάνυχτα, ο αέρας λυσσομανούσε κι η θάλασσα έβραζε…
Το ατμόπλοιο «Αδρίας» είχε «χτιστεί» το 1893 στην Ιρλανδία ως «SS Magic». Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιήθηκε ως πλωτό νοσοκομείο και με τα χρόνια κι έπειτα από πολλές βαφτίσεις έφτασε σε ελληνικά χέρια. Το 1948 με το όνομα «Αδρίας» πλέον, πλέει στα ελληνικά πέλαγα για λογαριασμό της εταιρείας «Epirotiki Lines SA», του Γεώργιου Ποταμιάνου και εκτελεί το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη - Πειραιάς- Κρήτη- Ρόδος – Χίος.
Προφανώς, λόγω του δυνατού ανέμου το σκαρί παρέκλινε της πορείας του και κατευθύνθηκε προς τη βραχονησίδα και - σίγουρα - δεν υπολογίστηκε επακριβώς η απόσταση του φάρου της που βρίσκεται προς τα δυτικά με αποτέλεσμα το πλοίο να προσαράξει σε αυτή.Η πρόσκρουση ήταν τόσο βίαιη, που αμέσως το σκάφος άρχισε να γεμίζει νερά. Ο πλοίαρχος όταν διαπίστωσε την κρίσιμη κατάσταση εξέπεμψε σήμα κινδύνου και διέταξε την καθέλκυση των λέμβων και την αποβίβαση των επιβατών στη βραχονησίδα. Με το ατμόπλοιο ταξίδευαν 538 επιβάτες και 78 μέλη του πληρώματος κι ανάμεσά τους περίπου 80 στρατιώτες που είχαν πάρει άδεια από μονάδες της Κρήτης.
Για καλή τύχη των επιβαινόντων οι ηλεκτρομηχανές του πλοίου δεν σταμάτησαν να λειτουργούν, οπότε υπήρχε φως κατά τη διάρκεια της επιχείρησης αποβίβασης των ναυαγών και επίσης η σωστή απόφαση του πλοιάρχου Γεράσιμου Φωκά να μην μετακινήσει το πλοίο γιατί όπως - σωστά – υπολόγισε θα έπαιρνε περισσότερα νερά και θα βυθιζόταν γρήγορα.
Ο ψύχραιμος πλοίαρχος και οι συμβουλές του συνέβαλαν στη διάσωση του 99% των επιβατών από το πλήρωμα. Μια 60χρονη γυναίκα, η Ευθαλία Καρύδα, ήταν το μοναδικό θύμα του ναυαγίου. Η Καρύδα έπεσε στη θάλασσα στην προσπάθειά της να φθάσει στη Φαλκονέρα και πνίγηκε μην μπορώντας να εντοπίσει το σωσίβιο που της είχαν ρίξει.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση επιβάτη σε εφημερίδες της εποχής: «Το πλοίο είχε γείρει απελπιστικά σχεδόν βυθιζόταν. Ήταν από κάτω κόκκινο θυμάμαι από το φως των δαιμονισμένων αφρών… Πλάι μας, μέσα στα νερά, δύο γυναίκες θαρρώ πνιγμένες, χτυπιόνταν στους βράχους και στο τοίχωμα του πλοίου η μια είχε την τσάντα της ανοιχτή στον ώμο της κρεμασμένη. Κι άλλοι δυο, παρέκει… δεν ξέρω αν σώθηκαν…».
Μόλις ξημέρωσε τρία πλοία πλησίασαν στη Φαλκονέρα. Η μαινόμενη θάλασσα όμως εμπόδιζε την προσέγγιση των καραβιών, καθιστώντας αδύνατη την πόντιση λέμβων. Η λύση ήταν ένας υπήνεμος ορμίσκος στην νότια πλευρά της βραχονησίδας, όπου για να φθάσουν οι ναυαγοί έπρεπε να διανύσουν μια δύσκολη διαδρομή ενός και πλέον χιλιομέτρου, πάνω στα βράχια.
Τελικά, όλοι οι επιβαίνοντες του «Αδρίας», πλην ενός, μέχρι το απόγευμα της 7ης Οκτωβρίου είχαν ανέβει στα πλοία διάσωσης και ταξίδευαν σώοι στον Πειραιά. Τις επόμενες μέρες καταβλήθηκαν προσπάθειες για την διάσωση του πλοίου, αλλά οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες, όπως και οι «καρχαρίες που εμφανίστηκαν», σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής απέτρεψαν τις προσπάθειες των δυτών και των συνεργείων για εντοπισμό των ρηγμάτων και την αποκατάστασή τους. Η κακοκαιρία που κράτησε σχεδόν τρεις ημέρες έσπασε στα δυο το πλοίο που ακολούθησε τη μοίρα των ναυαγίων: βυθός.
Επίσης «Αδρίας» ονομαζόταν αντιτορπιλικό – θρύλος του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που το 1943 προσέκρουσε σε νάρκη, έχασε 21 μέλη του πληρώματός του και την πλώρη του, αλλά κατάφερε - δίχως πλώρη - να καταπλεύσει στην Τουρκία και να επισκευαστεί!
Και για να κλείσουμε: και το ατμόπλοιο Αδρίας και ο Τιτανικός, αλλά και ο Βρετανικός (που βυθίστηκε στ’ ανοιχτά της Κέας) είχαν κατασκευαστεί από το ίδιο ναυπηγείο: Harland και Wolff στο Μπέλφαστ… Σύμπτωση!
https://www.ethnos.gr/
Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2023
Fyodor Dostoevsky – Το ψέμα στην ζωή μας
Fyodor Dostoevsky – Το ψέμα στην ζωή μας
Μάθανε να λένε ψέματα και τους άρεσε το ψέμα και μάθανε την ομορφιά του ψέματος. Ίσως όλα αυτά να αρέσανε πολύ αθώα, για τ’ αστεία από απλή φιλαρέσκεια σαν ένα ευχάριστο παιχνίδι και ίσως πραγματικά εξ αιτίας κάποιου μορίου μα αυτό το μόριο εισχώρησε μέσα στην καρδία τους και τους φάνηκε ευχάριστο. Ύστερα από λίγο γεννήθηκε η ηδυπάθεια, η ηδυπάθεια γέννησε τη ζηλοτυπία η ζηλοτυπία τη σκληρότητα.
Α, δεν ξέρω δεν θυμάμαι μα σε λίγο, πολύ γρήγορα χύθηκε το πρώτο αίμα : αυτό τους κατέπληξε, τους τρόμαξε, κι άρχισαν να απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο και να χωρίζονται. Σχηματίστηκαν συμμαχίες, μα εναντίων των άλλων. Ακούστηκαν μομφές και κατηγορίες. Μάθανε τι είναι ντροπή και κάνανε αρετή τη ντροπή.
Τους γεννήθηκε μέσα τους το αίσθημα της τιμής και κάθε συμμαχία ύψωσε πάνω της το λάβαρο της. Άρχισαν να κακομεταχειρίζονται τα ζώα και τα ζώα φύγανε από κοντά τους για να κρυφτούν μέσα στα δάση και τους εχθρεύτηκαν. Άρχισε ένας αγώνων για την ιδιοτέλεια, τον ατομικισμό, την προσωπικότητα, τη διάκριση του δικού μου και του δικού σου. Άρχισαν να μιλούνε διαφορετικές γλώσσες.
Μάθανε τη θλίψη και αγαπήσανε τη θλίψη. Ποθήσατε την οδύνη και είπανε πως μόνο με την οδύνη αποκτιέται η αλήθεια. Σαν γίνανε κακοί τότε άρχισαν να μιλάνε για την αδελφοσύνη και τον ανθρωπισμό και τότε καταλάβανε αυτές τις ιδέες. Σαν γίνανε εγκληματίες τότε επινόησαν τη δικαιοσύνη και θεσπίσανε πλήρεις κώδικες για να τη διατηρήσουν, κι ύστερα για να εξασφαλίσουν το σεβασμό για αυτούς τους κώδικες θεσπίσανε τη λαιμητόμου.
Τώρα πια πολύ αμυδρά θυμούνται αυτά που είχαν χάσει ,και μάλιστα δεν θέλουνε να πιστέψουν πώς άλλοτε ήταν αθώοι και ευτυχισμένοι. Κορόιδευαν αδιάκοπα το ότι μπορεί παλιότερα να ήταν ευτυχισμένοι και λέγανε πως ήταν όνειρο. Και μάλιστα δεν μπορούσαν να το φανταστούν αισθητά και εικονικά , κι όμως, τι θαυμαστό, τι παράξενο πράγμα , μ’ όλο που είχαν χάσει την πίστη τους στην παλιά ευτυχία, μ’ όλο που λέγανε πως ήταν παραμύθι για μωρά παιδιά, ωστόσο τόσο μεγάλη ήταν η επιθυμία τους να ξανακατακτήσουν την αθωότητα και την ευτυχία που γονατίσανε μπροστά στους πόθους της καρδιάς τους, χτίσανε ναούς και προσεύχονταν στην ιδέα τους, στην επιθυμία τους μ’ όλο που ξέρανε πως ήταν απραγματοποίητη, μα δεν παύανε να τη λατρεύουν με προσευχές και δάκρυα.
Κι όμως αν μπορούσαν να ξαναγυρίσουν σ’ αυτή την κατάσταση αθωότητας και την ευτυχίας που είχαν χάσει κι αν τους έδειχναν αμυδρά και τους ρωτούσαν αν πραγματικά θέλανε να ξαναγυρίσουν – σίγουρα θα αρνιόνταν.
Σ’ αυτό μου απαντούσαν: «Είμαστε ψεύτες, κακοί και άδικοι∙ έστω∙ το ξέρουμε, κλαίμε κι υποφέρουμε γι’ αυτό και επιβάλλουμε στους εαυτούς μας μαρτύρια και τιμωρίες χειρότερες ίσως από κείνες που θα μας επιβάλει ο Φιλεύσπλαχνος Κριτής σα μας δικάσει, και που ούτε τ’ όνομά του δεν ξέρουμε. Μα έχομε την επιστήμη και χάρη σ’ αυτήν θα ξαναβρούμε την αλήθεια, και τότες θα την αποδεχτούμε συνειδητά. Η γνώση είναι ανώτερη απ’ το συναίσθημα, κι η συνείδηση της ζωής ανώτερη απ’ τη ζωή. Η επιστήμη θα μας δώσει τη σοφία, η σοφία θα μας αποκαλύψει τους νόμους και η γνώση των νόμων της ευτυχίας είναι πάνω από την ευτυχία».
Αυτά λέγανε και, ύστερα από κάτι τέτοια λόγια, ο καθένας ξανάρχιζε ν’ αγαπάει τον εαυτό του με ολοένα πιο εγωιστική αγάπη, γιατί θα τους ήταν αδύνατο να κάνουν διαφορετικά.
Απόσπασμα από το βιβλίο Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου
Πίνακας: Fabrizio Cassetta
https://perithorio.com/
Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2023
Ο Daniel ήταν η αρχή για την Μεσόγειο-Το Ρεύμα του Κόλπου του Μεξικού παρουσιάζει μείωση του νερού που μεταφέρει επηρεάζοντας σοβαρά το κλίμα
Ο Daniel ήταν η αρχή για την Μεσόγειο-Το Ρεύμα του Κόλπου του Μεξικού παρουσιάζει μείωση του νερού που μεταφέρει επηρεάζοντας σοβαρά το κλίμα
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα τελευταία 40 χρόνια, η ποσότητα του νερού που μεταφέρθηκε μέσω των Στενών της Φλόριντα μειώθηκε κατά 4%
Το αποκαλούμενο Gulfstream είναι ένα ισχυρό θερμό ρεύμα που κινείται στην επιφάνεια του Ατλαντικού Ωκεανού από τον Κόλπο του Μεξικού έως την Ευρώπη.
Εμφανίζεται λόγω των διαφορών στη θερμοκρασία και το αλάτι που περιέχουν οι θάλασσες μεταξύ των βόρειων γεωγραφικών περιοχών του Ατλαντικού και της Μεσογείου.
Το Ρεύμα του Κόλπου μεταφέρει τεράστιες ποσότητες θερμότητας και υγρασίας, που επηρεάζουν τον καιρό και το κλίμα στην Ευρώπη αλλά και σε άλλες περιοχές.
Χάρη στο Ρεύμα του Κόλπου, η Ευρώπη έχει πιο ήπιο κλίμα από άλλες περιοχές στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος.
Ο στόχος μιας πρόσφατης μελέτης, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική έκδοση Geophysical Research Letters, ήταν να μελετήσει τις αλλαγές στο Ρεύμα του Κόλπου στα στενά της Φλόριντα, που είναι ένα από τα βασικά σημεία παρουσίας αυτού του ρεύματος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα τελευταία 40 χρόνια, η ποσότητα του νερού που μεταφέρθηκε μέσω των Στενών της Φλόριντα μειώθηκε κατά 4%.
Αυτή η μείωση της δραστηριότητας ήταν πολύ σημαντική για να υποδηλώσει ότι ήταν κάτι περιστασιακό.
Μια τέτοια αποδυνάμωση θα μπορούσε να έχει σημαντικές συνέπειες για το κλίμα του πλανήτη.
“Οι παρατηρήσεις μας παρέχουν στοιχεία ότι τα ωκεάνια ρεύματα έχουν υποστεί στατιστικά σημαντικές αλλαγές στο πρόσφατο παρελθόν”, δήλωσε ο Κρίστοφερ Πάουκους, φυσικός ωκεανογράφος στο Woods Hole Institute of Oceanography στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Για να αναλύσουν τη συμπεριφορά του ρεύματος του Μεξικού, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μοντελοποίηση τύπου Bayes, η οποία συνδυάζει δεδομένα από διαφορετικές πηγές και εξηγεί την αβεβαιότητα στα δεδομένα.
Τα δεδομένα ελήφθησαν από παρατηρήσεις των ωκεανών από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα, με δορυφορικές μετρήσεις του ύψους της επιφάνειας της θάλασσας, παρασυρόμενες σημαδούρες, υποθαλάσσια καλώδια και μετρήσεις ειδικά μετασκευασμένων ωκεανογραφικών πλοίων.
Τα αποτελέσματα της μοντελοποίησης της έρευνας έδειξαν σημαντικές μακροπρόθεσμες αλλαγές στη μεταφορά του Ρεύματος του Κόλπου που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν από φυσικές διακυμάνσεις.
Η μελέτη επιβεβαιώνει την υπόθεση για την αποδυνάμωση του Ρεύματος του Κόλπου και τις επιπτώσεις του στο κλίμα παγκοσμίως.
Η μείωση της τρέχουσας δραστηριότητας του ρεύματος του Μεξικού, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της θερμοκρασίας στην Ευρώπη, αύξηση της στάθμης της θάλασσας στις ακτές του Ατλαντικού στην Βόρεια Αμερική, αλλαγή στη δραστηριότητα των τυφώνων και άλλες συνέπειες.
Ταυτόχρονα, οι λόγοι αυτής της συμπεριφοράς του μεγαλύτερου ωκεάνιου ρεύματος του πλανήτη δεν είναι ακόμη ξεκάθαροι.
Μπορεί να οφείλονται στην κλιματική αλλαγή που προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα ή το αποτέλεσμα φυσικών παραγόντων όπως οι διακυμάνσεις της ηλιακής δραστηριότητας ή οι ηφαιστειακές εκρήξεις.
Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τον προσδιορισμό των αιτιών της αποδυνάμωσης και των μακροπρόθεσμων συνεπειών της.
Δεν μπορούν οι επιστήμονες να πουν με βεβαιότητα τι προκάλεσε αυτή την αποδυνάμωση του Ρεύματος του Κόλπου.
Μπορεί να οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη που προκαλείται από ανθρώπινη δραστηριότητα ή αποτέλεσμα φυσικών παραγόντων.
Αυτό όμως που λένε φωναχτά πλέον είναι ότι αυτή η αλλαγή δεν είναι μια τυχαία διακύμανση, αλλά μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση για την Μεσόγειο, τον Ατλαντικό και τις ΗΠΑ και γενικά για ολόκληρο τον πλανήτη.
https://www.pentapostagma.gr/
Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2023
Οργασμικό κενό
Οργασμικό κενό
Άλλη μία συνηθισμένη μέρα στο κρεβάτι, ανακατεύοντας το κορμί μου με ένα άλλο κορμί χωρίς εκπλήξεις.
Τίποτα καινούργιο, τίποτα που να με ικανοποίησε. Αλλά πρέπει να σιωπήσω, διότι δεν πρέπει να ταράξω την έπαρση εκείνου του ολιγόλεπτου εραστή που θεωρεί ότι μπορεί να με στείλει στα ουράνια, σε παραδείσους, χωρίς εγώ να μπορώ να εκφραστώ ερωτικά ελεύθερα.
Πρέπει, σα μαριονέτα, να αφεθώ στα χέρια του, να με πάει και να με φέρει όπως και όπου θέλει.
Δεν μπορώ να συμμετέχω, επειδή το ερωτικό παιχνίδι για εμένα είναι υποχρέωση και συμβιβασμός. Όχι ελευθερία έκφρασης και προσωπική ικανοποίηση και επιθυμία.
Το οργασμικό κενό, δεν είναι τόσο σπάνιο όσο πιστεύουμε. Ο οργασμός είναι άγνωστη λέξη για πολλές γυναίκες, οι οποίες αναγκάζονται να κάνουν εκπτώσεις, να συμβιβάζονται, να υποδύονται κάτι που δεν αισθάνονται. Με αποτέλεσμα, η ερωτική τους ζωή να χάνει την ποιότητα και το αίσθημα ικανοποίησης και πληρότητας. Δεν είναι λίγες οι ετερόφυλες γυναίκες που εύχονται να είχαν ομόφυλη έλξη, αλλά η έλξη, δυστυχώς, δεν έρχεται κατά παραγγελία. Οι γυναίκες εκπαιδεύονται να μην αντιμετωπίζουν το σεξ ως δικαίωμα και ως ευχαρίστηση, αλλά ως υποχρέωση, ως καθήκον, ως έναν τρόπο να κρατούν τον ετερόφυλο σύντροφο και σκληρό αρσενικό, το οποίο μαθαίνει πως πρέπει να απαιτεί και ποτέ να σέβεται, να συμπληρώνει, να συμμετέχει. Αλλά να κυριαρχεί. Με αποτέλεσμα είτε να υποκρίνονται, είτε να μη γνωρίζουν καν (!!!) τι σημαίνει οργασμός. Διότι έχουν μάθει ότι δεν έχουν την κυριαρχία στο σώμα τους, αλλά πρέπει να υποβάλλουν τον εαυτό τους ακόμα και απαιτήσεις που δεν εγκρίνουν οι ίδιες, αλλιώς αυτό θα θεωρηθεί προσβολή του δυνατού αρσενικού.
Η ερωτική συνύπαρξη ως στοιχειώδης ανάγκη και ζωτικής σημασίας για την καλλιέργεια του αισθήματος της αποδοχής και της ασφάλειας, δε δύναται να εμπεριέχει μη συναίνεση, μη αμοιβαία επιθυμία και φόβο έκφρασης συναισθημάτων και δυσαρέσκειας.
Το οργασμικό κενό πρέπει να αντικατασταθεί από το ουσιαστικό περιεχόμενο.
https://gynaikaeimai.com/
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Άρχισαν τα πρωτοβρόχια…
Άρχισαν τα πρωτοβρόχια…
Η εποχή άλλαξε και η φύση προετοιμάζεται για την αλλαγή, λίγο πριν όλα παγώσουν τον χρόνο και πέσουν τα πάντα που αφορούν την φύση, για να ξεκουραστούν, να πάρουν δύναμη μέχρι να έρθει η στιγμή να ανθίσουν και πάλι. Στις πρώτες σταγόνες της βροχής ζω αναμνήσεις από το αγαπημένο μου χωριό. Αυτή η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα μου σπάει τα ρουθούνια και γίνομαι και πάλι παιδί, τότε που δεν φοβόμουν να κάτσω κάτω από τις σταγόνες και χόρευα στον ρυθμό της μουσικής που εκείνη την στιγμή συνθέτει η φύση. Μια μελωδία μοναδική ηχεί στα αυτιά μου και με παρασύρει το χέρι να απλώσω για να καθαρίσω την ψυχή μου. Τώρα πλέον στέκω πίσω από το παράθυρο και απολαμβάνω τις σταγόνες να χορεύουν πάνω στα πλακάκια του μπαλονιού. Πόσο πίσω με γυρνάει αυτή η εποχή, τότε που μόλις ξεκινούσε η βροχή, έβαζα την ζακέτα μου και έτρεχα στην βεράντα να απολαύσω ό,τι αγαπώ πολύ, το νερό να ενώνεται με την φύση σε μια γιορτή μοναδική. Από κάτω το ποτάμι κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο ειδυλλιακή.
Ήρθαν τα πρωτοβρόχια και το κορμί κρυώνει, παλεύει η ψυχή να παραμείνει ζωντανή. Τώρα το μυαλό δημιουργεί εικόνες με φύλλα πεσμένα σε ένα δάσος που μοιάζει μοναχικό, που άλλαξαν τα χρώματα από πράσινο σε πορτοκαλί και κίτρινο και έγινε το τοπίο πιο ρομαντικό. Πάντα μου άρεσαν οι εποχές που είχαν μια μετάβαση, από καλοκαίρι σε φθινόπωρο και από χειμώνα σε άνοιξη. Εκεί γίνονται οι μεγαλύτερες αλλαγές, όχι μόνο στην φύση, μα και μέσα μας, όλα αρχίζουν και τελειώνουν με μια αναγέννηση της φύσης. Στις πρώτες σταγόνες βλέπω μια ζωή που θέλει να ξεπλυθεί από κάθε άσχημο, να σβήσει στιγμές που δεν αξίζει να θυμάσαι. Κοιτώντας και αφουγκράζοντας την μελωδία, κλείνω τα μάτια και χάνομαι πιο πολύ εντός μου. Θέλω να ψάξω πού είναι τα δικά μου λάθη, σε τι σχέσεις άφησα να χαθώ, γιατί επέτρεψα την τοξικότητα να εισβάλει μέσα μου, πώς έγινα σαν αυτά που απέφευγα για χρόνια. Στην πρώτη βροχή παρακολουθώ τον σκοτεινό ουρανό, σύννεφα γκρίζα κάλυψαν όλη την γη, μα εκεί κάπου μακριά ο ήλιος προσπαθεί να βρει μια ρωγμή για να περάσει έστω μια ηλιαχτίδα, την ελπίδα ότι μετά την μπόρα, σειρά έχει το ουράνιο τόξο, γεμάτο χρώματα σκορπώντας χρυσόσκονη στα σκοτάδια του χθες.
https://gynaikaeimai.com/
Άνδρεα Αρβανιτίδου
Ακόμα αναζητούν τα αίτια: τρομάζει ο μυστηριώδης θάνατος ενός παγκοσμίου φήμης συγγραφέα ιστοριών μυστηρίου
Ακόμα αναζητούν τα αίτια: τρομάζει ο μυστηριώδης θάνατος ενός παγκοσμίου φήμης συγγραφέα ιστοριών μυστηρίου
Δυο αιώνες μετά κι ακόμα αναζητούνται τα αίτια του ο μυστηριώδη θανάτου του παγκοσμίου φήμης συγγραφέα ιστοριών μυστηρίου και τρόμου. Έντγκαρ Άλαν Πόε: αμερικανός ποιητής και πεζογράφος που μας παρέδωσε μερικές από τις πιο ευφάνταστές ιστορίες που σε κάνουν τα βράδια να μην κλείνεις μάτι!
Μια μέρα σαν σήμερα, 3 Οκτωβρίου του 1849 στη Βαλτιμόρη έβρεχε καταρρακτωδώς, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Τζόζεφ Γουόκερ, έναν συντάκτη της εφημερίδας «Baltimore Sun», να περπατήσει προς το Gunner's Hall, ένα δημόσιο κτήριο, όπου διεξάγονταν εκλογές.
Όταν ο Γουόκερ έφτασε στο Gunner's Hall, βρήκε στην είσοδο έναν άντρα, σε παραληρηματική κατάσταση, ντυμένο με άθλια σχισμένα ρούχα, ξαπλωμένο στο πεζοδρόμιο. Ο άντρας εκείνος είχε μερική επαφή με το περιβάλλον και δεν μπορούσε να κινηθεί καν. Καθώς ο Γουόκερ πλησίασε, εξεπλάγη όταν κατάλαβε ποιον είχε απέναντί του : Ο άντρας εκείνος ήταν ο διάσημος ποιητής - συγγραφέας Έντγκαρ Άλαν Πόε.Στις 27 Σεπτεμβρίου - σχεδόν μια εβδομάδα νωρίτερα - ο Πόε είχε φύγει από το Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, με προορισμό τη Φιλαδέλφεια για να επεξεργαστεί μια συλλογή ποιημάτων κάποιας φίλης του. Όταν ο Γουόκερ βρήκε τον Πόε σε άθλια κατάσταση έξω από το εκλογικό κέντρο, ήταν η πρώτη φορά που κάποιος έβλεπε τον ποιητή μετά την αναχώρησή του από το Ρίτσμοντ. Ο Πόε δεν είχε φθάσει ποτέ στη Φιλαδέλφεια και δεν επρόκειτο να φύγει ποτέ από τη Βαλτιμόρη, όπου είχε αρχίσει την καριέρα του στις αρχές του 19ου αιώνα.
Τέσσερις μέρες μετά, ο Πόε άφηνε την τελευταία του πνοή δίχως να ανακτήσει πλήρως τις αισθήσεις του! Το βράδυ πριν από το θάνατό του, σύμφωνα με τον θεράποντα ιατρό του Τζον Μόργκαν, ο Πόε φώναζε επανειλημμένως ένα όνομα: «Ρέινολντς», ένα όνομα που μέχρι σήμερα παραμένει μυστήριο. Λέγεται πως λίγα λεπτά πριν ξεψυχήσει, ο Πόε πρόλαβε να ψιθυρίσει: «Κύριε βοήθησε την φτωχή μου ψυχή».
Ο Πόε ήταν καινοτόμος συγγραφέας, που άλλαξε τις αντιλήψεις των ανθρώπων για τις ιστορίες τρόμου. Ο θάνατος του Πόε ήταν αντάξιος των ανατριχιαστικών ιστοριών του· πέθανε λίγες μέρες πριν από τον τέταρτο γάμο του και ουδείς έμαθε ποτέ τι ακριβώς του συνέβη.
Οι θεωρίες για τα αίτια του θανάτου
Ο μυστηριώδης θάνατος του Πόε ήταν σαν να ξεπήδησε μέσα από τις σελίδες των μυθιστορημάτων του. Ο Πόε είχε περάσει χρόνια χτίζοντας προσεκτικά την εικόνα ενός ανθρώπου εμπνευσμένου από την περιπέτεια και γοητευμένου από τα μυστήρια, ενός ποιητή, ενός ντετέκτιβ, ενός συγγραφέα, ενός Ελληνολάτρη παγκόσμιου ταξιδιώτη, που κρατήθηκε αιχμάλωτος στη Ρωσία.
Οι συνθήκες γύρω από το θάνατό του συγγραφέα έχουν οδηγήσει πολλούς να κάνουν εικασίες για την αληθινή αιτία του θανάτου του Πόε. Οι θεωρίες ως προς το τι προκάλεσε το θάνατο του Πόε περιλαμβάνουν από αυτοκτονία, φόνο, χολέρα, υπογλυκαιμία, λύσσα, σύφιλη, γρίπη, όγκο στον εγκέφαλο και φθάνουν μέχρι στο ότι ο Πόε έπεσε θύμα σκευωρίας. Τα στοιχεία ότι ο θάνατος του ποιητή μπορεί να προήλθε από κατανάλωση αλκοόλ αμφισβητούνται έντονα.
Όλα τα ιατρικά αρχεία και έγγραφα, συμπεριλαμβανομένου του πιστοποιητικού θανάτου του Πόε, έχουν χαθεί - αν υπήρξαν ποτέ. Ο Πόε πέθανε στις 7 Οκτωβρίου του 1849 στα 40 του χρόνια. Στην κηδεία του παραβρέθηκαν μόνο επτά άτομα· τάφηκε σε ένα οικόπεδο του παππού του στο Westminster Burying Grounds της Βαλτιμόρης. 26 χρόνια μετά τον θάνατό του, δάσκαλοι και μαθητές ενός σχολείου της περιοχής του, συγκέντρωσαν χρήματα για να αγοράσουν ένα μνημείο όπου θα μεταφέρονταν τα λείψανα του Πόε. Το μνημείο στήθηκε δίπλα στην πύλη ενός νεκροταφείου.
«Πες μου: ποιο είναι το αρχοντικό σου όνομα πέρα εκεί στην πλουτώνια όχθη της νύχτας; «Ποτέ πια» το Κοράκι μου αποκρίθηκε»...
https://www.ethnos.gr/
Και μια μεγάλη αλήθεια… οι σχέσεις είναι δούναι και λαβείν
Και μια μεγάλη αλήθεια… οι σχέσεις είναι δούναι και λαβείν – Joanna Sou – GynaikaEimai 15 Ιανουαρίου 2025 «Αν δεν φτιάξεις αυτά τα δύο πρ...
-
Ιούλιος: λαογραφία - παροιμίες- ήθη - έθιμα - τραγούδια 09:01 Σάββατο, 1 Ιουλίου 2017 ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑ Ιούλιος, Γιούλ...
-
►Tarot: "Οι περισσότερες σχετικές γενικότητες / Major Arcana" .- 01/15/2018 από την Aquileana Τα είκοσι δύο φύλλ...
-
Ντάβανος: Γνωριμία με το έντομο... Ντάβανος , ο (ουσιαστικό) [λατινική λέξη tabanus = οίστρος] το έντομο που κεντρίζει τα βόδια, η ...