Ταξιδέψτε σε δέκα γιγάντιες μαύρες τρύπες του Σύμπαντος (βίντεο)
Εντυπωσιακό animation με τα κοσμικά τέρατα του Σύμπαντος δημιούργησε η NASA.
Τα ολοένα και πιο ισχυρά τηλεσκόπια και νέες μέθοδοι παρατήρησης του Σύμπαντος που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες έχουν επιτρέψει τα τελευταία χρόνια τον συνεχής εντοπισμό και μελέτη με άμεση καταγραφή δεδομένων των πιο μυστηριωδών αντικειμένων του Σύμπαντος, των μαύρων τρυπών. Υπάρχουν αμέτρητες μαύρες τρύπες διαφόρων μεγεθών σε κάθε γαλαξία αλλά είναι διαπιστωμένο ότι στο κέντρο τους βρίσκεται κατά βάση μια υπερμεγέθηςμαύρη τρύπαμε μάζα εκατομμύρια φορές ως και δεκάδες δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.
Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο στο οποίο παρουσιάζονται δέκα από τις μεγαλύτερες σε μέγεθος μαύρες τρύπες που γνωρίζουμε. Το βίντεο είναι στην ουσία ένα ταξίδι σε αυτές τις μαύρες τρύπες με πρώτη να κάνει την εμφάνιση της η μαύρη τρύπα του νάνου γαλαξία 1601+3113η οποία έχει μάζα ίση με αυτή εκατό χιλιάδων άστρων σαν τον Ήλιο. Στη συνέχεια εμφανίζεται ο Τοξότης Α*, η μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας που εκτιμάται ότι έχει μάζα περίπου 4,5 εκατ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.
Το βίντεο δείχνει 10 υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που καταλαμβάνουν το κέντρο των γαλαξιών που φιλοξενούνται, συμπεριλαμβανομένου του γαλαξία μας, κλιμακωμένες ανάλογα με τα μεγέθη των σκιών τους. Ξεκινώντας κοντά στον Ήλιο, η κάμερα τραβάει σταθερά πίσω για να συγκρίνει τις ολοένα μεγαλύτερες μαύρες τρύπες με τον Ήλιο και τους πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα.
Στο βίντεο εμφανίζονται δύο μαύρες τρύπες στο γαλαξία NGC 7727 οι οποίες βρίσκονται σε απόσταση περίπου 1.600 ετών φωτός μεταξύ τους, η μία έχει μάζα έξι εκατομμύρια μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και η άλλη περισσότερο από 150 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη μάζα. Οι αστρονόμοι λένε ότι αυτό το ζευγάρι θα συγχωνευθεί μέσα στα επόμενα 250 εκατομμύρια χρόνια.
Την εμφάνιση της κάνει τέλος η μαύρη τρύπα του γαλαξία M87 που υπολογίζεται ότι έχει μάζα περίπου 5,5 δις. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Το εντυπωσιακό animation τελειώνει με το TON 618, μια από τις λίγες εξαιρετικά μακρινές και τεράστιες μαύρες τρύπες για τις οποίες οι αστρονόμοι έχουν άμεσες μετρήσεις. Αυτό το κοσμικό τέρας έχει μάζα 60 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και είναι τόσο μεγάλη που μια δέσμη φωτός θα χρειαζόταν εβδομάδες για να τη διασχίσει.
Το 1ο βίντεο με τους ηθοποιούς αγνώριστους: • Οι ηθοποιοί όπως ...
Ποιος να το περίμενε πως ένα βίντεο, που το κάναμε – έτσι για να χαλαρώσουμε και να ξεκουραστούμε, όπως αυτό με τις απρόβλεπτες και απρόσμενες εμφανίσεις των ηθοποιών στα πρώτα τους βήματα
θα σας άρεσε τόσο πολύ. Κι εμάς μας άρεσε.
Και κυρίως ο δεκαπεντάχρονος Στάθης ψάλτης
κι όχι άδικα βέβαια. Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Οι περισσότεροι ζητήσατε 2ο μέρος. Να σας χαλάσω το χατήρι;
Είχαμε αφήσει από το πρώτο καμιά δεκαριά ονόματα απ’ έξω
Μας υποδείξατε κι εσείς καμιά δεκαριά ακόμη
Ψάξαμε και βρήκαμε εκ νέου κι άλλους τόσους
κι όλα αυτά μαζί τι μας κάνουν;
καλως ήρθατε στο 2ο μέρος.
Ένα από τα κύρια γεγονότα σε κάθε πόλη της Βρετάνης είναι η τακτική υπαίθρια υπαίθρια αγορά που είναι τόσο κοινωνικό γεγονός όσο και εμπειρία αγορών. Μία ή μερικές φορές δύο φορές την εβδομάδα, το κέντρο της πόλης καταλαμβάνεται με κάθε πιθανό τύπο πάγκου – από φρέσκα φρούτα και λαχανικά, πατέ και τυριά που πωλούνται απευθείας από τον παραγωγό, μέχρι κρεβάτια που πωλούνται εκτός φορτηγού ή ζωντανά κοτόπουλα σε χαρτόκουτα . Αν προτιμάτε τα κοτόπουλα σας λίγο πιο προετοιμασμένα, συνήθως υπάρχουν πάγκοι που πωλούν ψητά πουλιά, χοιρινό και πατάτες.
Καμία αγορά αντάξια του ονόματος δεν θα παραλείψει να διαθέτει έναν ή δύο πάγκους με χειροποίητο ψωμί, ο καθένας να προσφέρει άφθονα φρέσκα ψωμιά και θα βρείτε τέτοιους πάγκους ακόμη και σε μικρές πόλεις με δύο ή τρεις ανεξάρτητες μπουλαντζέρες δικές τους.
Ενώ ο αριθμός των παραδοσιακών boulgeries στη Βρετάνη, όπως και στην υπόλοιπη Γαλλία, μειώθηκε αισθητά την τελευταία δεκαετία, εν μέρει χάρη στην ανελέητη πορεία των εθνικών και διεθνών αλυσίδων σούπερ μάρκετ. μπορείτε ακόμα να βρείτε ένα boulangerie στα περισσότερα χωριά. Οι καλοί είναι συνήθως αισθητά απασχολημένοι και αρκετά εύκολο να εντοπιστούν. Σε επαρχιακά χωριά θα παρατηρήσετε αυτοκίνητα να σταματούν συνεχώς κοντά και σε πόλεις και πόλεις, θα υπάρχουν ουρές, μερικές φορές αρκετά μεγάλες.
Υπάρχουν και άλλοι δείκτες που πρέπει να προσέξετε όταν αναζητάτε τις καλύτερες παραδοσιακές μπαγκέτες, ψωμιά σίκαλης και αρτοσκευάσματα στη Βρετάνη. Οι καλύτεροι αρτοποιοί που χειρίζονται αυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν «η τέχνη του ψωμιού» θα εμφανίσουν μια πινακίδα που θα αυτοπροσδιορίζεται ως Artisan Boulanger (κυριολεκτικά Craftsman Baker). Πρόκειται για αυστηρά ελεγχόμενο χαρακτηρισμό με βαριές κυρώσεις σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία για όσους ισχυρίζονται ψευδώς την ιδιότητα του τεχνίτη.
Για να ονομαστεί boulangerie, ένα αρτοποιείο πρέπει να ψήσει το ψωμί στις εγκαταστάσεις. που το ξεχωρίζει από ένα Depot de Pain , ένα κατάστημα που πουλάει απλώς ψωμί που ψήθηκε αλλού. Μπορεί να διαπιστώσετε ότι κάποια Depot de Pain έχουν στενούς δεσμούς με γνωστά πολυσύχναστα μπουλαντζέρια, αλλά γενικά τα περισσότερα παράγουν ψωμί από κατεψυγμένη ζύμη ή μερικώς ψήσιμο κατεψυγμένων καρβέλιων βιομηχανικής παραγωγής.
.
Μόλις μπείτε σε ένα δημοφιλές boulangerie, οι αισθήσεις σας χτυπιούνται αμέσως με το άρωμα από φρέσκες, τραγανές μπαγκέτες και συχνά μια εκπληκτική ποικιλία από άλλα φρεσκοψημένα ψωμιά, πλούσια βιεννουάζ και δελεαστικά αρτοσκευάσματα. Μερικές φορές μπορεί να αισθάνεστε αρκετά συντριπτικό να αποφασίζετε τι να αγοράσετε με πολλούς ανυπόμονους πελάτες που περιμένουν στην ουρά πίσω σας. Λοιπόν, εδώ είναι μερικές γρήγορες υποδείξεις για μερικούς από τους πιο δημοφιλείς τύπους ψωμιού που θα βρείτε στα boulngeries της Βρετάνης.
Βασικό από τα περισσότερα γαλλικά πρωινά, η κλασική μπαγκέτα ή η συνηθισμένη μπαγκέτα είναι μια δημοφιλής φθηνή και χαρούμενη επιλογή εδώ. Είναι το ψωμί που οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα ταυτίζονται με τη Γαλλία και θα δείτε αυτά τα μακριά καρβέλια στοιβαγμένα οριζόντια στα ράφια ή εκτεθειμένα κάθετα σε μεγάλα ανοιχτά τύμπανα. Η κλασική μπαγκέτα μπορεί να περιέχει πρόσθετα όπως ασκορβικό οξύ και γλουτένη. συντηρητικά και χρωστικές ουσίες επιτρέπονται επίσης στην κατασκευή του.
Όλα αυτά τα αντικείμενα απαγορεύονται στην παράδοση της μπαγκέτας . Η παράδοση της μπαγκέτας ή ο παραδοσιακός πόνος στη Γαλλία εμφανίστηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και η παραγωγή της πρέπει να τηρεί ορισμένες αυστηρές οδηγίες, και συγκεκριμένα: όχι επεξεργασία κατάψυξης κατά την προετοιμασία. χωρίς πρόσθετα που θα διευκολύνουν ή θα συντόμυαν ένα ή περισσότερα στάδια της δημιουργίας του· περιέχει μόνο νερό, αλεύρι σίτου, μαγιά ή φυσικό διογκωτικό και αλάτι.
Αυτή η μπαγκέτα κοστίζει περισσότερο από την κλασική , αλλά θα παρατηρήσετε τη διαφορά στη γεύση και την υφή του ψωμιού που χρειάζεται περίπου πέντε ώρες για να γίνει. Λάβετε υπόψη ότι ορισμένα μπουλαντζέρια ονομάζουν την παράδοση της μπαγκέτας από τον αρτοποιό ή την τοποθεσία τους. Εάν έχετε αμφιβολίες, μην φοβάστε να ρωτήσετε. Ομοίως, είναι αρκετά αποδεκτό να ζητάτε μια τραγανή, καλοφτιαγμένη κρούστα ( bien cuite ) ή μια μαλακή ( pas trop cuite ). Τόσο οι κλασικές όσο και οι παραδοσιακές μπαγκέτες μερικές φορές επισημαίνονται και πωλούνται ως Pain Déjeunette . έχει περίπου το μισό μέγεθος μιας μπαγκέτας και συχνά πωλείται με γέμιση όπως τυρί και ζαμπόν.
.
Θα βρείτε επίσης το Pain Flûte που είναι ουσιαστικά μια μεγαλύτερη εκδοχή μιας μπαγκέτας και σχεδόν διπλάσια. Στο άλλο άκρο της ζυγαριάς βρίσκεται το Ficelle , ένα μακρύ λεπτό καρβέλι που είναι πιο κοντό από μια μπαγκέτα και το μισό βάρος. Όλα αυτά τα ψωμιά απολαμβάνετε καλύτερα την ημέρα αγοράς καθώς η ποιότητά τους υποβαθμίζεται αρκετά γρήγορα.
Μέχρι το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το Boule de Pain ή Pain Boule ήταν το ψωμί που συνδέθηκε πιο στενά με τη Γαλλία στη συνείδηση του κοινού. Ένα χωριάτικο, στρογγυλό καρβέλι που μπορεί να γίνει από οποιοδήποτε είδος αλευριού, το σχήμα μπάλας του βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας, με αποτέλεσμα να αργεί να στεγνώσει και έτσι να παραμείνει πιο φρέσκο από τα μακρόστενα ψωμιά όπως οι μπαγκέτες.
Ένα καρβέλι με παρόμοια διάρκεια ζωής είναι το Pain de Campagne που μερικές φορές ονομάζεται Pain Paysan . Αυτό το ψωμί πωλείται σε μεγάλη ποικιλία σχημάτων και μεγεθών. είναι ένα χορταστικό καρβέλι με χοντρή κρούστα και αέρινη υφή που συνήθως φτιάχνεται με αλεύρι άσπρο ή ολικής αλέσεως ή ένα μείγμα και των δύο. Ορισμένα μπουλαντζέρια προσθέτουν προζύμι στη συνταγή τους, αλλά συνήθως θα δείτε ψωμί με προζύμι με την ένδειξη Pain au Levain . Ένα άλλο είδος ψωμιού που εμφανίζεται ευρέως σε διάφορα σχήματα και μεγέθη είναι το Pain Complet . ένα χορταστικό και νόστιμο ψωμί ολικής αλέσεως.
Υπάρχουν δύο άλλα κοινά σημάδια που θα δείτε στα ράφια ψωμιού των boulgeries εδώ. Πρώτον, Pain aux Céréales ή Pain Campagrain που είναι αρκετά γενικές ονομασίες που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα καρβέλιων πολύσπορων υψηλής περιεκτικότητας σε ίνες. Το μείγμα των συστατικών ποικίλλει ανάλογα με τις ιδιοτροπίες του αρτοποιού, αλλά συνήθως μπορείτε να περιμένετε από δύο έως πέντε κόκκους και μερικούς σπόρους, συνήθως οι σπόροι είναι σιτάρι, βυνοποιημένο σιτάρι, σίκαλη, κριθάρι και βρώμη με μείγμα σουσαμιού, ηλίανθου, καφέ λινάρι και κίτρινοι σπόροι λιναριού.
.
Ένας μεγάλος αριθμός boulangeries προσφέρουν επίσης Pains Spéciaux , ειδικά δημιουργημένα ψωμιά που παρασκευάζονται με καρύδια, σκόρδο, ελιές ή ακόμα και λουκάνικο. Σε μέρη της βορειοδυτικής Βρετάνης, μπορείτε να βρείτε το Pain de Roscoff , ένα ψωμί φτιαγμένο με τα περίφημα ροζ κρεμμύδια Roscoff και καπνιστό λουκάνικο. Αυτό προσφέρει μια έντονη γεύση που ενισχύεται από το κόκκινο κρασί που χρησιμοποιείται για να μαρινάρουν τα κρεμμύδια και να κάνουν τη ζύμη. Ένα άλλο σπεσιαλιτέ ψωμί της περιοχής αναφέρεται συχνά ως Pain Breton , φτιαγμένο με sel-gris (μη επεξεργασμένο τοπικό θαλασσινό αλάτι) και sarrasin (αλεύρι φαγόπυρου). ένα νόστιμο ψωμί που χρειάζεται μόνο βούτυρο Breton για αύξηση.
Δεν θα χρειαστεί να περάσετε πολύ χρόνο στη Βρετάνη για να καταλάβετε πόσο σοβαρά παίρνουν το βούτυρο τους εδώ και υπάρχουν μερικοί λόγοι για αυτό.
Πρώτον, η Βρετάνη δεν είναι ξένη με τη βροχή, επομένως, οι αγελάδες έχουν άφθονο καλό γρασίδι να φάνε. Οι Γάλλοι έχουν μια λέξη - terroir - που σημαίνει κάτι παρόμοιο με την ιστορία του εδάφους και είναι ένας όρος που ακούγεται συχνά όταν συζητάμε το κρασί, αλλά αυτή η λέξη συνοψίζει μια έννοια που είναι κεντρική στο γαλλικό φαγητό και κρασί. Θετω με αλλο τροπο; Πιστεύεται ότι μπορείτε να δοκιμάσετε αυτό που τρώνε οι αγελάδες, όπως αυτό εκδηλώνεται μέσω του γάλακτος τους – το πλούσιο χώμα ισοδυναμεί με βούτυρο γαλακτοκομικών με πλούσια γεύση.
.
Δεν είναι μόνο το terroir που κάνει το βούτυρο Breton τόσο ξεχωριστό. έχει επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Το βούτυρο είναι κυρίως γάλα, ιδιαίτερα η κρέμα και η Βρετάνη είναι μεγάλη παραγωγός γαλακτοκομικών προϊόντων. Χρειάζεται, καθώς χρειάζονται πάνω από 10 λίτρα (2,6 γαλόνια) αγελαδινό γάλα για να παρασκευαστούν 450 γραμμάρια (σχεδόν μια λίβρα) βουτύρου. Ενώ οι περισσότερες χώρες χρησιμοποιούν 80 τοις εκατό λίπος βουτύρου στο βούτυρο τους, οι Γάλλοι χρησιμοποιούν τουλάχιστον 82 τοις εκατό και ενώ αυτή η διαφορά μπορεί να μην φαίνεται μεγάλη, έχει αξιοσημείωτο αντίκτυπο στην υφή και τη γεύση. Επιπλέον, στο παρελθόν, η περιοχή απαλλάσσονταν από τον φόρο αλατιού και αυτό ενθάρρυνε μια κουλτούρα όπου τα τρόφιμα αλατίζονταν πολύ για να βοηθήσουν στη συντήρηση των τροφίμων.
Σήμερα, το βούτυρο Βρετάνης είναι καλύτερο όταν είναι πολύ αλατισμένο με μεγάλες κηλίδες χονδροειδών κόκκων θαλασσινού αλατιού που τσακίζουν όταν τους δαγκώνετε, αλλά υπάρχουν εκδόσεις που δεν περιέχουν τόσο πολύ αλάτι και ακόμη και εκείνες που το παραλείπετε εντελώς. Έτσι, υπάρχει κάτι που ταιριάζει σε όλα τα γούστα και όλα είναι απλά νόστιμα όταν απλώνονται σε μια μπαγκέτα ακόμα ζεστή από το boulangerie.
Η παλιά περιτειχισμένη πόλη του Saint-Malo φιλοξενεί το Μουσείο Βουτύρου, αλλά το πραγματικό αξιοθέατο εδώ είναι το συνημμένο Creamery and Cheesemonger, La Maison du Beurre, που ανήκει στον Jean-Yves Bordier, έναν από τους πιο γνωστούς βιοτεχνικούς βουτυροπαρασκευαστές της Γαλλίας.
.
Αν βρεθείτε στο Saint-Malo, αξίζει να το επισκεφτείτε για να δοκιμάσετε μερικά από τα αρωματικά του βούτυρα, όπως καπνιστό αλάτι ή φύκια ή ακόμα και σκόρδο και τσίλι. Υπάρχουν επίσης βούτυρο με γεύση βανίλιας και σμέουρα, ακόμη και βούτυρο με σοκολάτα και θραύσματα κόκκων κακάο, αλλά αυτό που πρέπει να πάρετε στο σπίτι είναι σίγουρα το Beurre de Baratte a l'Oignon de Roscoff – χειροποίητο βούτυρο εμποτισμένο με το, δικαίως γνωστό, νόστιμο ροζ κρεμμύδια από το Roscoff. Ένας υπέροχος συνδυασμός που προσφέρει υπέροχη υφή και γεύση ειδικά αν απλωθεί γενναιόδωρα σε μια φέτα φρέσκο ψωμί!
Το γνωστότερο κατόρθωμα του Θησέα υπήρξε η θανάτωση του Μινώταυρου. Ο Μίνωας, για να τιμωρήσει τους Αθηναίους επειδή σκότωσαν τον γιο του Ανδρόγεω, κήρυξε πόλεμο στον οποίο νίκησε. Ως ποινή των Αθηναίων όρισε κάθε εννιά χρόνια εφτά νέοι Αθηναίοι και εφτά νέες Αθηναίες να στέλνονται στην Κρήτη και να κατασπαράζονται από τον Μινώταυρο μέσα στον Λαβύρινθο. Ο Θησέας αποφάσισε να σαλπάρει για την Κρήτη και να θέσει τέλος στη ντροπιαστική εισφορά σε αίμα. Πήρε τη θέση ενός από τους 7 νέους και απέπλευσε μαζί. Καταπλέοντας στην Κρήτη γνώρισε την κόρη του Μίνωα, την Αριάδνη, και οι δύο νέοι ερωτεύτηκαν. Η Αριάδνη τον έβαλε να υποσχεθεί ότι θα την έπαιρνε στην πατρίδα του και θα την παντρευόταν. Μετά, του έδωσε ένα κουβάρι κλωστή, τον «Μίτο της Αριάδνης», ώστε όταν ο Θησέας έμπαινε στον λαβύρινθο να το ξετυλίγει, για να μπορέσει έπειτα, αφού σκοτώσει τον Μινώταυρο, να βρει την έξοδο. Αφού εξόντωσε τον Μινώταυρο, ο Θησέας κατά την επιστροφή του στην Αθήνα ξέχασε να αλλάξει τα πανιά του καραβιού του από «μαύρα» σε «άσπρα» ως ένδειξη της νίκης του κι ο πατέρας του νομίζοντας πως έχασε τον αγαπημένο του Υιό, έπεσε από τον γκρεμό στο ακρωτήριο του Σουνίου, Έτσι από εκεί πήρε και το Αιγαίο Πέλαγος το όνομα του.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εναλλακτικός Κύκλος Channel for Kids
«Πολύ λίγοι καθηγητές πανεπιστημίου θέλουν αποφοίτους γυμνασίου στο μάθημα ιστορίας τους που είναι απλώς «γκουνγκ-χο» και «ραχ-ρα» σε σχέση με όλα όσα έχουν κάνει ποτέ οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν έχουν σκεφτεί ποτέ κριτικά στη ζωή τους, δεν γνωρίζουν την έννοια της λέξης «ιστορογραφία» και δεν την έχω ακούσει ποτέ. Νομίζουν ότι η ιστορία είναι κάτι που υποτίθεται ότι πρέπει να απομνημονεύεις και αυτό είναι περίπου. Δεν είναι αυτό που θέλουν το γυμνάσιο ή οι καθηγητές ιστορίας των κολεγίων». ~ James W. Loewen
Μακάρι να μπορούσα να είχα διδάξει όπως η μηχανή του κυρίου Peabody's Wayback Machine στο τμήμα "Peabody's Improbable History" από την παλιά εκπομπή κινουμένων σχεδίων Rocky and Bullwinkle. Το "Moose and Squirrel" είπε με τις καλύτερες προφορές μου Boris και Natashia. Η «Απίθανη Ιστορία» φαίνεται να είναι οτιδήποτε διδάσκεται από έναν μπλε δάσκαλο με ψηφοφορία, «ξύπνησε», «λίγο» δάσκαλο.
Η πορεία των ονείρων μου θα επέλεγε σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα και, στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας τη δική μου μορφή του «Wayback Machine», ακολουθώντας νήματα, ανιχνεύοντας προς τα πίσω πώς αυτά τα ζητήματα έγιναν ζητήματα και πώς θα μπορούσαν να σχετίζονται…και να αποφευχθούν. Κοινωνική δικαιοσύνη, Πολιτικά Δικαιώματα, Εργασία, έλλειψη εμπιστοσύνης στους εθνικούς θεσμούς, πόλεμος, άλλα είδη ζητημάτων. Ζητήματα κριτικής σκέψης.
Δεν γνωρίζω. Κάποια από αυτά τα θέματα δεν θα ήθελα να τα αγγίξω με έναν πόλο δέκα ποδιών ή έναν Τσέχικο 15 ποδιών στο σημερινό διδακτικό κλίμα. Με τη διαβόητη έλλειψη γνώσης γεωγραφίας, δεν είμαι σίγουρος πώς θα τελειώσει αυτό το αστείο. Μπορείτε να βρείτε την Τσεχία σε έναν χάρτη; Πολωνία? Ιράν; Ιράκ? Δεν θα ήθελα να τους διδάξω στο σημερινό διδακτικό κλίμα, αλλά θα ήθελα.
Η μύγα στην αλοιφή της διδασκαλίας της ιστορίας μου αντίστροφα χρησιμοποιώντας την κριτική σκέψη είναι η διαμάχη που δημιουργείται από όλη την προπαγάνδα που στρέφεται στην εκπαίδευση και τους δασκάλους που μοχθούν μέσα σε αυτούς τους «φωτισμένους» τοίχους της «κρυφής». (Το larn λέγεται ως λαρδί εκτός από το 'n' αντί για το 'd'. Αυτό σημαίνει ότι το 'έγραψα' όπως το λένε μερικοί κάτω από 'heah' στους "πρόποδες της Blue Ridge.")
Είμαι σίγουρος ότι αν πρότεινα μια τέτοια πορεία, πολλοί άνθρωποι θα πίστευαν ότι με είχαν απήγαγε ξύπνιοι εξωγήινοι, ότι με είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου και ότι με είχαν στείλει πίσω για να παραμορφώσω το μυαλό του μικρού Τζόνι και της Τζέιν. Όχι όλοι οι γονείς, αλλά αρκετά για να κάνουν τη διδασκαλία περισσότερη πρόκληση από ό,τι είναι ήδη.
Κάτω «χι» στην καρδιά της Αμερικής που ψηφίζει κόκκινο. Πολλοί γονείς (όχι όλοι) και οι περισσότεροι πολιτικοί δεν θέλουν οι δάσκαλοι να ξεπεράσουν πολύ το «διάβασμα», το γράψιμο και το «ρυθμικό». Οι χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας δεν απαιτούν περισσότερα από αυτό και μια μορφωμένη βάση ψηφοφόρων είναι αντιπαραγωγική για ορισμένους πολιτικούς.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα με τις κοινωνικές σπουδές γενικά και την ιστορία ειδικότερα… τουλάχιστον στο μυαλό μου. Είναι επίσης ένα πρόβλημα σε έναν κόσμο που ελέγχεται από την τεχνολογία και τους ανθρώπους που είναι εκπαιδευμένοι να τη χειρίζονται και, στην πολιτεία μας, δεν παράγουμε αρκετούς τέτοιους τύπους πτυχιούχων.
Ποιος, τι (όπως στην εκδήλωση), και πότε είναι εύκολο στην ιστορία. Απλώς απομνημονεύετε γεγονότα, «Μόνο τα γεγονότα, κυρία. Μόνο τα γεγονότα», με την καλύτερη φωνή μου Joe Friday. «Το 1492, ο Κολόμβος έπλευσε στο μπλε του ωκεανού» . Οι πίνακες μηνυμάτων και οι ενότητες σχολίων αντηχούν: «Απλώς διδάξτε τα γεγονότα, δεν θέλω στον «Μικρό Τζόνι» να υποβληθεί σε πλύση εγκεφάλου από κάποιον μαρξιστή που ξεσηκώνει σχολαστικό δάσκαλο, ακόμα κι αν τα γεγονότα που θέλω να διδαχθούν είναι στην καλύτερη περίπτωση συζητήσιμα ή στη χειρότερη λάθος». (Το 1492… είναι περίπου η μόνη αληθοφάνεια στο ποίημα του Jean Marzollo)
Το πρόβλημά μου είναι το πώς, το γιατί και μερικές φορές το τι. «Πώς έγινε αυτό και γιατί συνέβη;» «Τι το προκάλεσε να συμβεί ή προκάλεσε κάποιο άλλο γεγονός». «Τι αποτέλεσμα είχε». Αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τα «γεγονότα» και μπορεί να προχωρήσει σε συζήτηση.
Για παράδειγμα, είμαστε ακόμα στοιχειωμένοι από τα χρόνια του Βιετνάμ και του Ψυχρού Πολέμου; Ποιοι και πότε είναι εύκολοι αλλά… τι το προκάλεσε, πώς συνέβη, γιατί συνέβη, ποιες επιπτώσεις εξακολουθούμε να βιώνουμε επειδή συνέβη. Βλέπω πολλά μπαστούνια pungi να πατηθούν ή οπλισμένα ICBM να είναι έτοιμα για εκτόξευση.
Τι γίνεται με τον Εμφύλιο; Θυμηθείτε, δίδαξα στο Deep South. Το "The Lost Cause" είναι ακόμα "δυνατό" και ξέρετε πού πάμε από εκεί. «Ξέχνα την Κόλαση». Η επιχειρηματολογία της αιτίας του Εμφυλίου Πολέμου εναντίον του «Πόλεμου της Βόρειας Επιθετικότητας» είναι πιθανό να εξελιχθεί σε μια πρώτη μάχη.
Antebellum South v North στον Εμφύλιο Πόλεμο μέχρι την Ανασυγκρότηση στον Τζιμ Κρόου στα Πολιτικά Δικαιώματα για… ω σκατά. Εκτός από την πορεία μου, θα ήταν χάλια στα Πολιτικά Δικαιώματα για τον Jim Crow…. Πρέπει να το ξανασκεφτώ αυτό.
Λοιπόν, υπάρχουν καλά νέα. Είμαι συνταξιούχος. Δεν θα υπάρξουν κατηγορίες για παραμόρφωση του μυαλού της νεολαίας μας. Τα φαντάσματα των αποτυχιών μου στην τάξη απλώς με περιβάλλουν, όχι οι ίδιοι οι μαθητές. The How's, the What's, the Why's…αυτά τα φαντάσματα. Λυπάμαι βαθύτατα που δεν θα μπορούσα να ήμουν περισσότερο και να διδαχθώ με τρόπο που θα έδιωχνε τον Ron DeSantis ή τον Greg Abbott από το μυαλό του.
Δεν νομίζω ότι ήμουν κακός δάσκαλος. Απλώς θα μπορούσα να ήμουν καλύτερος αν είχα διδάξει περισσότερα τα Πώς, τα Τι είναι, τα Γιατί.
***
Ο Don Miller δίδαξε ιστορία, κοινωνικές σπουδές και επιστήμη για τριάντα εννέα χρόνια και προπονητής για σαράντα τέσσερα χρόνια πριν αποσυρθεί στους πρόποδες του Blue Ridge με τη σύζυγό του Linda Porter-Miller στη φάρμα χόμπι τους που έχει μετατραπεί σε καταφύγιο άγριας ζωής στην μέσα σε γήπεδα γκολφ, κλειστές κοινότητες, και όμορφα ντυμένος ποδηλάτης. Μετατράπηκε σε καταφύγιο άγριας ζωής λόγω της τεμπελιάς των συνταξιούχων που ζουν εκεί.
