τι πρέπει να πω
στη βροχή
που ήρθε νωρίτερα
τσικ-τσικ γουργουρίζοντας
σε μαρκίζες
παραπονέθηκες για κρύο
στα παντζούρια
προσκαλέστε ενώνοντας τα χέρια
μαζί
πίνοντας αχνιστό καφέ
στην αναλαμπή του χρόνου
πριν χάσει τη ζεστασιά του
ανάμεσα σε χαρούμενα γέλια,
και τα παιδιά που περπατούν
μπροστά στο σπίτι
επίσης οι τραγουδιστές
με καμάρι
αν και τσιριχτά στο αυτί
για να συνεχιστεί
παίρνω μια μπουκιά φαγητό και
το τραγούδι απλά δεν φτάνει στο τέλοςkampungmanis, 14 Νοεμβρίου 2022
Ένα ''αιματηρό χάος'' με τρομερές απώλειες! Δύο αμερικανικά αεροπλανοφόρα βυθίζονται και 10.000 στρατιώτες του PLA σκοτώνονται
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΧΑΡΗΣ
Το πολεμικό παιχνίδι υποδηλώνει ότι η κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν, θα αποτύχει με τεράστιο κόστος για τους στρατιώτες των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ταϊβάν
Miα κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν το 2026, θα είχε ως αποτέλεσμαχιλιάδες θύματα μεταξύ των δυνάμεων της Κίνας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ταϊβάν και της Ιαπωνίας και θα ήταν απίθανο να καταλήξει σε νίκη για το Πεκίνο, σύμφωνα με μια εξέχουσα ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης της Ουάσιγκτον, η οποία διεξήγαγε πολεμικό παιχνίδι προσομοίωσης μιας πιθανής σύγκρουσης, που απασχολεί στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες στην Ασία και την Ουάσιγκτον.
Αν και προέβλεψε ότι οι δυνάμεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα αναδεικνύονταν νικητές, τόσο οι αμερικανικοί όσο και οι κινεζικοί στρατοί θα υποστούν μεγάλες απώλειες.
Τα αποτελέσματα μιας προσομοίωσης από την αμερικανική δεξαμενή σκέψης Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS), προβλέπει ότι αν και οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα κέρδιζαν έναν πόλεμο με την Κίνα για την Ταϊβάν, τουλάχιστον δύο αεροπλανοφόρα θα βυθιστούν, χιλιάδες στρατιωτών θα πέθαιναν από όλες τις πλευρές και η οικονομία της Ταϊβάν θα έμενε «ζημιωμένη».
Το CNN εξέτασε ένα εκ των προτέρων αντίγραφο της έκθεσης - με τίτλο "The First Battle of the Next War" - σχετικά με τα 22 σενάρια πολέμου που διεξήγαγε το CSIS, το οποίο ανέφερε ότι το έργο ήταν απαραίτητο επειδή οι προηγούμενες κυβερνητικές και ιδιωτικές προσομοιώσεις πολέμου, ήταν πολύ στενές ή πολύ αδιαφανείς για να δώσουν στο κοινό και στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, μια πραγματική ματιά στο πώς μπορεί να εξελιχθεί η σύγκρουση στα στενά της Ταϊβάν.
Οι πολεμικές προσομοιώσεις διαπίστωσαν ότι, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ θα έχανε δύο αεροπλανοφόρα και 10 έως 20 μεγάλα πολεμικά πλοία επιφανείας και 3.200 στρατιώτες κατά τη διάρκεια τριών εβδομάδων μάχης.Ωστόσο, η Κίνα θα υποφέρει επίσης πολύ, με περίπου 10.000 στρατιώτες του PLA να σκοτώνονται στη μάχη και 155 πολεμικά αεροσκάφη και 138 πολεμικά πλοία να καταστρέφονται.
Ο στρατός της Ταϊβάν, θα «υποβαθμιζόταν σοβαρά» με περίπου 3.500 θύματα και ολόκληρος ο στόλος του από 26 αντιτορπιλικά και φρεγάτες βυθισμένος εντελώς.Οι Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας, θα μπορούσαννα χάσουν περισσότερα από 100 μαχητικά και 26 πολεμικά σκάφη.
Η έκθεση τόνισε ότι, «Δεν υπάρχει «μοντέλο της Ουκρανίας» για την Ταϊβάν». Ένας από τους τρεις επικεφαλής του έργου, ο Mark Cancian, αναφέρθηκε λέγοντας ότι μόλις ξεκινήσει ένας πόλεμος, θα είναι αδύνατο να παρασχεθούν στην Ταϊβάν πρόσθετες προμήθειες: «Με ότι και αν πρόκειται να πολεμήσουν οι Ταϊβανέζοι, πρέπει να το έχουν όταν αρχίσει ο πόλεμος».
Ως εκ τούτου, η δεξαμενή σκέψης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ΗΠΑ πρέπει να παράσχουν όσο το δυνατόν περισσότερα όπλα για να βοηθήσουν την Ταϊβάν, να προετοιμαστεί επαρκώς για μια επίθεση από την Κίνα. Συνέστησε τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ταϊβάν, να οχυρώσουν τις βάσεις για κινεζικές πυραυλικές επιθέσεις και να στραφούν σε μικρότερα «πιο επιβιώσιμα πλοία» και μεγαλύτερο αριθμό φθηνότερων μαχητικών αεροσκαφών, με έμφαση στην ποσότητα και τη δυνατότητα επιβίωσης έναντι της πρώτης επίθεσης από την Κίνα.
Ο Dan Grazier, ανώτερος συνεργάτης στον τομέα της αμυντικής πολιτικής στο Project Κυβερνητική Επίβλεψη (POGO), θεωρεί μια απροκάλυπτη κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν ως εξαιρετικά απίθανη. Μια τέτοια στρατιωτική επιχείρηση, θα διακόψει αμέσως τις εισαγωγές και τις εξαγωγές στις οποίες βασίζεται η κινεζική οικονομία για την ίδια της την επιβίωσή της, είπε ο Grazier στο CNN, και «η διακοπή αυτού του εμπορίου, κινδυνεύει με την κατάρρευση της κινεζικής οικονομίας σε σύντομο χρονικό διάστημα.Η Κίνα βασίζεται στις εισαγωγές τροφίμων και καυσίμων, για να κινήσει την οικονομική της μηχανή», είπε ο Grazier, και έχουν ελάχιστο περιθώριο ελιγμών.
Πιστεύει ότι, για να αμφισβητήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες για παγκόσμια κυριαρχία, θα χρησιμοποιήσουν βιομηχανική και οικονομική δύναμη αντί για στρατιωτική δύναμη.
Ωστόσο, οι ηγέτες του Πενταγώνου χαρακτήρισαν την Κίνα ως την «απειλή βηματισμού» της Αμερικής και η περσινή έκθεση China Military Power, με εντολή του Κογκρέσου ανέφερε ότι, «ο PLA αύξησε τις προκλητικές και αποσταθεροποιητικές ενέργειες μέσα και γύρω από τα στενά της Ταϊβάν, για να συμπεριλάβει αυξημένες πτήσεις στη ζώνη αναγνώρισης αεράμυνας της Ταϊβάν και τη διεξαγωγή ασκήσεων, με επίκεντρο την πιθανή κατάληψη ενός από τα απομακρυσμένα νησιά της Ταϊβάν».
Τέξας: Εκτελέστηκε αστυνομικός που είχε καταδικαστεί επειδή είχε προσλάβει εκτελεστή για τη γυναίκα του
Θανατική ποινή / California Department of Corrections and Rehabilitation via AP, File
Αμερικανός πρώην αστυνομικός, στον οποίο είχε επιβληθεί η ποινή του θανάτου, αφού η δικαιοσύνη αποφάνθηκε πως προσέλαβε εκτελεστή για να δολοφονήσει τη σύζυγό του, εκτελέστηκε χθες Τρίτη το βράδυ στο Τέξας, ανακοίνωσε η υπηρεσία φυλακών της πολιτείας αυτής του αμερικανικού Νότου.
Στον 65χρονο Ρόμπερτ Φράτα χορηγήθηκε ενέσιμο θανατηφόρο διάλυμα στη φυλακή του Χάντσβιλ, 28 χρόνια και πλέον μετά τον θάνατο της γυναίκας του. Η 33χρονη Φάρα δολοφονήθηκε στο γκαράζ του σπιτιού της σε προάστιο του Χιούστον.
Σύμφωνα με έγγραφα της δικογραφίας, το ζευγάρι, σε διαδικασία διαζυγίου, συγκρουόταν για την επιμέλεια των τριών παιδιών του.
Επανειλημμένα, ο Ρόμπερτ Φράτα «ζήτησε από φίλους και γνωστούς να σκοτώσουν ή να του συστήσουν κάποιον που θα σκότωνε τη γυναίκα του», σύμφωνα με καταθέσεις μαρτύρων που περιέχονται στη δικογραφία. Εντέλει, μέσω κάποιου που είχε συνδρομή στο γυμναστήριο όπου πήγαινε, προσέλαβε γείτονα του τελευταίου για να δολοφονήσει τη γυναίκα του. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, πλήρωσε τον εκτελεστή χίλια δολάρια.
Το 1996, καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά το 2007 η δίκη του ακυρώθηκε εξαιτίας διαδικαστικών σφαλμάτων. Όμως τού επιβλήθηκε η ίδια ποινή το 2009, στη δεύτερη δίκη.
Καθώς πλησίαζε η ημερομηνία της εκτέλεσής του, η υπεράσπισή του πολλαπλασίασε τις προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, για να εξασφαλίσει την αναστολή της, μάταια.
Εξάλλου, ο Ρόμπερτ Φράτα και άλλοι θανατοποινίτες προσέφυγαν στην πολιτειακή δικαιοσύνη αμφισβητώντας τη χρήση από τις αρχές του Τέξας θανατηφόρων χημικών ουσιών για εκτελέσεις μετά την ημερομηνία λήξης τους. Στην προσφυγή τόνισαν πως η χρήση τους παραβιάζει το αμερικανικό Σύνταγμα, δυνάμει του οποίου απαγορεύεται η επιβολή «σκληρής ή απάνθρωπης» τιμωρίας.
Οι αρχές του Τέξας χρησιμοποιούν πεντοβαρβιτάλη, σκεύασμα που η υπηρεσία φυλακών δυσκολεύεται να προμηθευτεί, καθώς πολλές φαρμακευτικές εταιρείες δεν θέλουν να συνδεθούν με την επιβολή της θανατικής ποινής.
Χθες το απόγευμα, δικάστρια έκανε δεκτό το αίτημά τους, απαγορεύοντας στις αρχές να χρησιμοποιήσουν «πιθανόν ληγμένο» θανατηφόρο προϊόν, διότι υπήρχε το ενδεχόμενο να προκαλέσει «οξείς πόνους». Όμως η απόφασή της μπλοκαρίστηκε από εφετείο του Τέξας και το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας αρνήθηκε να παρέμβει, εγκρίνοντας de facto την εκτέλεση.
Ο Ρόμπερτ Φράτα, που δεν παραδέχθηκε ποτέ την ενοχή του —διατεινόταν πως τον παγίδευσε ο πεθερός του—, είναι ο δεύτερος θανατοποινίτης που εκτελέστηκε στις ΗΠΑ το 2023.
Αντιμετώπιση του συναισθηματικού αντίκτυπου μιας απόλυσης
Ηαπόλυση από την εργασία μπορεί να είναι μια αγχωτική και συντριπτική εμπειρία, ειδικά αν δεν σας είπαν γιατί και αν εργάζεστε στη δουλειά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για ορισμένους, η απόλυση μπορεί να γίνει ένα νέο διάλειμμα για να δοκιμάσουν κάτι νέο ή να κλείσουν μια ήδη επίπονη σχέση με την επιχείρηση αφού ξεπεράσουν το σοκ των ειδήσεων. Άλλοι θα πάρουν την εμπειρία στην καρδιά και σιγά-σιγά θα αισθανθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης, η οποία μπορεί να επηρεάσει σωματικά και συναισθηματικά την ανάρρωσή τους.
Εάν βρίσκεστε σε αυτήν την κατάσταση, αφιερώστε χρόνο για να βρείτε τον έλεγχο των συναισθημάτων σας καθώς αντιμετωπίζετε την απόλυση. Ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τα συναισθήματα που προκαλεί η εμπειρία:
1. Αναγνωρίστε τα Συναισθήματά σας
Το να νιώθετε θυμό, φόβο και σύγχυση είναι αναμενόμενο όταν απολυθείτε. Μην φοβάστε να το αφήσετε έξω και να θρηνήσετε την απώλεια όταν αισθάνεστε αυτά τα συναισθήματα.
2. Έχετε την κατάλληλη υποστήριξη από τους σωστούς ανθρώπους
Μην φοβάστε να στηριχτείτε στην οικογένεια και τους φίλους σας για να λάβετε συναισθηματική υποστήριξη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ένα εξαιρετικό σύστημα υποστήριξης μπορεί να σας βοηθήσει να ανακάμψετε πολύ πιο γρήγορα και να σας δώσει μια άλλη οπτική της εμπειρίας σας.
3. Μην χρησιμοποιείτε ανθυγιεινούς μηχανισμούς αντιμετώπισης
Ενώ αναρρώνετε από την απόλυση, μην στραφείτε σε κακίες για να αντεπεξέλθετε, γιατί θα δημιουργήσει περισσότερο άγχος και θα μειώσει το κίνητρό σας να βρείτε νέα δουλειά.
4. Φροντίστε τον εαυτό σας
Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσετε το άγχος που μπορεί να λάβετε από την απόλυση είναι να βρείτε έναν υγιή τρόπο να το απελευθερώσετε. Μπορείτε να κάνετε διαλογισμό, να ασκηθείτε και να έχετε έναν καλό ύπνο και φαγητό. Αυτό θα σας βοηθήσει να λειτουργήσετε καλά και να παραμείνετε σε φόρμα καθώς αναρρώνετε.
5. Καταγράψτε τα συναισθήματά σας
Μπορείτε επίσης να γράψετε τα συναισθήματά σας σε ένα σημειωματάριο και να καθαρίσετε το μυαλό σας από όλες αυτές τις αρνητικές σκέψεις. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το χρόνο για να σκεφτείτε καλύτερα την εμπειρία σας και να μάθετε από αυτήν.
6. Μείνετε θετικοί
Θα πρέπει επίσης να προσπαθήσετε να παραμείνετε θετικοί και να περιβάλλετε τον εαυτό σας με θετικές σκέψεις και ατμόσφαιρα. Εάν παρασυρθείτε σε αρνητικές σκέψεις, πείτε στον εαυτό σας να σταματήσει και να πείτε ότι μπορείτε να ξεπεράσετε αυτήν την εμπειρία και να επικεντρωθείτε στο μέλλον.
7. Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια εάν χρειάζεται
Μπορείτε να αναζητήσετε συμβουλευτική ή θεραπεία εάν τα συναισθήματά σας ξεφεύγουν από τον έλεγχο και δεν μπορείτε να τα ελέγξετε. Ένας γιατρός ή ένας ειδικός ψυχικής υγείας μπορεί να αξιολογήσει εάν χρειάζεστε πρόσθετη ιατρική υποστήριξη και να σας καθοδηγήσει στον δρόμο σας προς την ανάκαμψη.
Οι απολύσεις μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή, και όταν συμβεί σε εσάς, θα αλλάξουν τη ζωή σας. Όμως, αντί να το αφήσετε να σας φτάσει, κάντε μια μικρή παύση, αξιολογήστε την κατάστασή σας και λάβετε τα απαραίτητα μέτρα για να σας βοηθήσουν να αντεπεξέλθετε με υγεία. Να είστε υπομονετικοί γιατί μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος για να ανακάμψετε, αλλά μόλις το κάνετε, θα είστε σίγουροι για τον εαυτό σας και θα προσπαθήσετε να χτίσετε ξανά την καριέρα σας.
Ενώ δεχόμουν τη διάκριση με την οποία η ελεύθερη ακαδημία σας θέλησε να με τιμήσει, η ευγνωμοσύνη μου γινόταν τόσο πιο βαθιά όσο αναμετρούσα ως ποιο σημείο η ανταμοιβή αυτή ξεπερνούσε την προσωπική μου αξία. Κάθε άνθρωπος και, κατά μείζονα λόγο, κάθε καλλιτέχνης θέλει ν’ αναγνωριστεί. Το θέλω κι εγώ. Αλλά μου ήταν αδύνατον να δεχτώ την απόφασή σας χωρίς να συγκρίνω την απήχησή της σε σχέση μ’ αυτό που πραγματικά είμαι. Πώς ένας άνθρωπος σχεδόν νέος, με μοναδικό πλούτο τις αμφιβολίες του κι ένα έργο που ακόμη πλάθεται, συνηθισμένος να ζει μέσα στη μοναξιά της εργασίας ή το καταφύγιο της φιλίας, θα μπορούσε να μην πανικοβληθεί από μια απόφαση που τον έφερνε ξαφνικά, αυτόν το μοναχικό και κλεισμένο στον εαυτό του άνθρωπο, στο φως των
προβολέων; Με ποια καρδιά επίσης μπορούσε να δεχτεί αυτήν την τιμή, την ίδια ώρα που στην Ευρώπη άλλοι συγγραφείς, απ’ τους καλύτερους, είναι καταδικασμένοι στη σιωπή, κι ακόμη, την ίδια εποχή που η γενέθλια γη του γνωρίζει ατέλειωτη δυστυχία;
Γνώρισα αυτήν τη σύγχυση κι αυτήν την εσωτερική ταραχή. Για να ξαναβρώ την ειρήνη έπρεπε να σταθώ στο ύψος της γενναιόδωρης μοίρας μου. Κι επειδή δεν μπορούσα να τη φτάσω με το να στηρίζομαι στην προσωπική μου αξία, δεν ανακάλυψα τίποτε άλλο για να με βοηθήσει παρά αυτό που με είχε στηρίξει στις πιο αντίξοες συνθήκες, σε όλο το μάκρος της ζωής μου: την ιδέα που έχω για την τέχνη μου και για το ρόλο του συγγραφέα. Επιτρέψτε μου μονάχα να σας πω, με αίσθημα τιμής και φιλίας, όσο πιο απλά μπορώ, ποια είναι αυτή η ιδέα.
Προσωπικά δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την τέχνη μου, αλλά δεν τοποθέτησα ποτέ την τέχνη αυτήν πάνω απ’ όλα. Αν, αντίθετα, μου είναι απαραίτητη, αυτό συμβαίνει γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους ανθρώπους, και μου επιτρέπει να ζω, έτσι όπως είμαι, στο ίδιο επίπεδο με όλους τους άλλους. Η τέχνη δεν είναι στα μάτια μου μοναχική απόλαυση, είναι μέσο να συγκινεί κανείς το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων, προσφέροντάς τους προνομιούχα εικόνα των κοινών πόνων και ευχαριστήσεων – δεν επιτρέπει στον καλλιτέχνη ν’ απομονωθεί, τον υποτάσσει στην πιο ταπεινή και την πιο παγκόσμια αλήθεια. Και συχνά αυτός που διάλεξε τη μοίρα του καλλιτέχνη, γιατί αισθανόταν διαφορετικός, μαθαίνει πολύ γρήγορα πως δεν θα θρέψει την τέχνη του όντας διαφορετικός, αλλά ομολογώντας την ομοιότητά του με τους άλλους. Ο καλλιτέχνης σφυρηλατείται μέσα σ’ αυτό το συνεχές πηγαινέλα από τον εαυτό του στους άλλους, ανάμεσα στην ομορφιά, που δεν μπορεί να την αρνηθεί, και την κοινότητα, απ’ όπου δεν μπορεί να ξεριζωθεί. Γι’ αυτόν το λόγο οι αληθινοί καλλιτέχνες δεν περιφρονούν τίποτε· υποχρεώνονται να κατανοήσουν αντί να κρίνουν. Και αν πρέπει να πάρουν μια θέση σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν μπορεί να είναι παρά η θέση σε μια κοινωνία όπου, σύμφωνα με το μεγάλο λόγο του Νίτσε, δεν θα βασιλεύει πια ο κριτής αλλά ο δημιουργός, είτε είναι διανοούμενος είτε εργάτης.
Μ’ αυτήν την έννοια ο ρόλος του συγγραφέα δεν είναι άμοιρος υποχρεώσεων – από τη φύση του δεν μπορεί να μπει σήμερα στην υπηρεσία αυτών που δημιουργούν την ιστορία: είναι στην υπηρεσία αυτών που την υπομένουν· διαφορετικά μένει μόνος του και η τέχνη του δεν έχει καμιά σημασία. Όλα τα στρατεύματα της τυραννίας με τα εκατομμύρια των ανθρώπων τους δεν θα τον απαλλάξουν από τη μοναξιά, ακόμη κι αν στέρξει ν’ ακολουθήσει το βηματισμό τους. Αλλά η σιωπή ενός φυλακισμένου, άγνωστου, εγκαταλειμμένου στους εξευτελισμούς, στην άλλη άκρη του κόσμου, αρκεί για να βγάλει ένα συγγραφέα απ’ την απομόνωση, υπό τον όρο τουλάχιστον, κάθε φορά που ο ίδιος απολαμβάνει το προνόμιο της ελευθερίας, να μη λησμονεί αυτήν τη σιωπή, να την κάνει ν’ αντιλαλεί με τα μέσα της τέχνης.
Κανείς από μας δεν είναι αρκετά μεγάλος για ανάλογη αποστολή. Αλλά μέσα σ’ όλες τις συνθήκες της ζωής, αφανής ή προσωρινά διάσημος, ριγμένος στα σίδερα της τυραννίας ή ελεύθερος για ένα διάστημα να εκφραστεί, ο συγγραφέας μπορεί να ξαναβρεί το αίσθημα μιας ζωντανής κοινότητας που θα τον δικαιώσει, με το μοναδικό όρο πως αποδέχεται, όσο μπορεί, τα δυο βάρη που αποτελούν το μεγαλείο του επαγγέλματός του: την υπηρεσία της αλήθειας και την υπηρεσία της ελευθερίας. Αφού το καθήκον του είναι να συνενώσει το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων, δεν μπορεί να ευχαριστιέται με το ψέμα και με τη δουλεία, τα οποία, όπου βασιλεύουν, ευνοούν τη μοναξιά. Οποιεσδήποτε κι αν είναι οι προσωπικές μας δοκιμασίες, η ευγένεια του επαγγέλματός μας θα έχει πάντα τις ρίζες της στις δυο δυσβάσταχτες υποχρεώσεις: την άρνηση να πει ψέματα για κάτι που γνωρίζει και την αντίσταση στην καταπίεση.
Χαμένος μέσα σε μια ιστορία που κράτησε πάνω από είκοσι χρόνια, χωρίς βοήθεια, όπως όλοι οι άνθρωποι της ηλικίας μου, μέσα στις πολιτικές ταραχές της εποχής, με στήριξε η κρυφή αίσθηση πως το να γράφει κανείς ήταν τιμή, τόσο περισσότερο μάλιστα που η πράξη αυτή δημιουργούσε υποχρεώσεις κι όχι μόνο την υποχρέωση να γράψεις. Με υποχρέωνε ιδιαίτερα να υπομένω, όποιος κι αν ήμουν και όποιες κι αν ήταν οι δυνάμεις μου, μαζί μ’ όλους αυτούς που ζούσαν την ίδια ιστορία, τη δυστυχία και την ελπίδα που μοιραζόμασταν. Αυτοί οι άνθρωποι που γεννήθηκαν στην αρχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που ήταν είκοσι χρόνων τη στιγμή που αναρρήθηκε ο Χίτλερ στην εξουσία και έγιναν οι πρώτες δίκες των επαναστατών, που συμμετείχαν μετά, για να «τελειοποιηθεί» η «εκπαίδευσή» τους, στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που βρέθηκαν στην οικουμένη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, στην Ευρώπη των βασανιστηρίων και των φυλακών, οφείλουν σήμερα ν’ αναθρέψουν τα παιδιά τους και να δημιουργήσουν το έργο τους σ’ έναν κόσμο που απειλείται με πυρηνική καταστροφή. Κανείς, νομίζω, δεν μπορεί να τους ζητήσει να είναι αισιόδοξοι. Και είμαι της γνώμης πως οφείλουμε να κατανοήσουμε, χωρίς να σταματήσουμε ν’ αγωνιζόμαστε εναντίον της, την πλάνη αυτών που σε μια κρίση απελπισίας έχασαν την εντιμότητά τους και ξέπεσαν στο μηδενισμό της εποχής. Αλλά οι περισσότεροι από μας, στη χώρα μου και στην Ευρώπη, αρνήθηκαν αυτόν το μηδενισμό και αναζήτησαν δημιουργική νομιμότητα. Χρειάστηκε να σφυρηλατήσουν μια τέχνη για να επιζήσουν απ’ την καταστροφή, να γεννηθούν για δεύτερη φορά και ν’ αγωνιστούν μετά, χωρίς καμιά προφύλαξη, ενάντια στο ένστικτο του θανάτου, που είναι πανίσχυρο στην ιστορία μας.
Κάθε γενιά, αναμφισβήτητα, θεωρεί τον εαυτό της προορισμένο να ξαναφτιάξει τον κόσμο. Η δική μου γνωρίζει πως δεν θα τον ξαναφτιάξει. Ίσως όμως η αποστολή της να είναι δυσκολότερη: να εμποδίσει να καταστραφεί ο κόσμος. Κληρονόμος μιας διεφθαρμένης ιστορίας, όπου συνυπάρχουν ανάμεικτα ξεπεσμένες επαναστάσεις, παράφρονες τεχνολογίες, πεθαμένοι θεοί και αποδυναμωμένες ιδεολογίες, όπου ακόμη και μέτριες δυνάμεις μπορούν να καταστρέψουν τα πάντα, αλλά δεν μπορούν πια να πείσουν, όπου η νοημοσύνη ταπεινώθηκε ως το σημείο να γίνει υπηρέτρια του μίσους και της καταπίεσης, η γενιά αυτή όφειλε, τόσο στον εαυτό της όσο και στους άλλους, ν’ αποκαταστήσει με τις αρνήσεις της κάτι απ’ αυτό που δίνει αξιοπρέπεια στη ζωή και στο θάνατο. Σ’ έναν κόσμο που απειλείται με διάλυση, όπου υπάρχει ο κίνδυνος ο μεγάλοι μας ιεροεξεταστές να εγκαταστήσουν για πάντα το βασίλειο του θανάτου, η γενιά μας γνωρίζει πως πρέπει, μετά από μια ξέφρενη κούρσα ενάντια στο χρόνο, να παγιώσει ανάμεσα στα έθνη μια ειρήνη που να μην ταυτίζεται με τη δουλεία, να συμφιλιώσει πάλι την εργασία και την πνευματική καλλιέργεια και να ξαναφτιάξει μ’ όλους τους ανθρώπους ένα ενιαίο τόξο. Δεν είναι βέβαιο αν θα μπορέσει να ολοκληρώσει ποτέ αυτό το τεράστιο έργο, είναι όμως βέβαιο πως παντού μέσα στον κόσμο υπάρχει ήδη το διπλό στοίχημα της αλήθειας και της ελευθερίας και, σε κάθε περίπτωση, γνωρίζει να πεθαίνει χωρίς μίσος γι’ αυτό. Αυτή η γενιά αξίζει να επευφημείται και να ενθαρρύνεται παντού όπου βρίσκεται, ιδιαίτερα όταν θυσιάζεται. Σίγουρος για την ανεπιφύλακτη συμφωνία σας, θα ήθελα να μεταθέσω την τιμή που μου κάνατε σ’ αυτήν τη γενιά.
Με τον ίδιο τρόπο, αφού μίλησα για την ευγένεια του επαγγέλματος του συγγραφέα, θα επανατοποθετήσω τον τελευταίο στην αληθινή του θέση· αυτόν το συγγραφέα που δεν έχει άλλους τίτλους από κείνους που μοιράζεται με τους συντρόφους του στον αγώνα, τρωτός αλλά πείσμων, άδικος αλλά παθιασμένος με το δίκιο, που οικοδομεί το έργο του χωρίς ντροπή ή περηφάνια μπροστά στα μάτια όλων, ενώ νιώθει τον εαυτό του μοιρασμένο ανάμεσα στην οδύνη και την ομορφιά αλλά και προορισμένο να βγάλει απ’ αυτήν τη διφυή του ύπαρξη τα έργα που προσπαθεί απεγνωσμένα να ανασύρει μέσα από τον καταστροφικό ρου της ιστορίας. Ποιος μετά απ’ αυτά θα μπορούσε να περιμένει απ’ αυτόν λύσεις πλήρεις και ανεπίληπτες ηθικά; Η αλήθεια είναι μυστηριώδης, ασύλληπτη, απρόσιτη. Η ελευθερία είναι επικίνδυνη, σκληρή να τη ζει κανείς αλλά και υψηλόφρων. Οφείλουμε να εργαστούμε για την εκπλήρωση αυτών των σκοπών, επίμονα και αποφασιστικά. Ποιος συγγραφέας από δω και μπρος θα τολμούσε, με καθαρή συνείδηση, να γίνει κήρυκας της αρετής; Όσο για μένα, πρέπει για μια ακόμη φορά να πω ότι δεν είμαι τίποτε απ’ όλα αυτά. Δεν μπόρεσα ποτέ να παραιτηθώ από το φως, την ευτυχία της ύπαρξης, της ελευθερίας με την οποία μεγάλωσα. Αλλά αν αυτή η νοσταλγία εξηγεί πολλές από τις πλάνες και τα λάθη μου, με βοήθησε αναμφισβήτητα να καταλάβω καλύτερα τη δουλειά μου, με βοηθά ακόμη να κρατιέμαι τυφλά στο πλάι όλων αυτών των σιωπηλών ανθρώπων που καταφέρνουν να επιβιώνουν μέσα στη δύσκολη ζωή, που άλλοι τους έχουν επιβάλει, μόνο με την ανάμνηση ή την επιστροφή σε σύντομες, ελεύθερες, ευτυχισμένες στιγμές.
Επιστρέφοντας έτσι σ’ αυτό που πραγματικά είμαι, στα όριά μου, στις υποχρεώσεις μου και στη δύσκολη πίστη μου, αισθάνομαι περισσότερο ελεύθερος να σας δείξω, τελειώνοντας, την έκταση και τη μεγαλοψυχία της διάκρισης που μου απονείματε, περισσότερο ελεύθερος να σας πω ότι θα ήθελα να τη δεχτώ ως μια διάκριση που αποδίδεται σ’ όλους εκείνους που μοιράζονται τον ίδιο αγώνα, χωρίς να έχουν δεχτεί κανένα προνόμιο, αλλά γνώρισαν, αντίθετα, τη δυστυχία και την καταδίωξη. Μου μένει λοιπόν να σας ευχαριστήσω απ’ το βάθος της καρδιάς και να σας δώσω δημόσια, ως προσωπική μαρτυρία ευγνωμοσύνης, την ίδια και παλιά υπόσχεση πίστης που κάθε αληθινός καλλιτέχνης, κάθε μέρα, επαναλαμβάνει στον εαυτό του μέσα στη σιωπή.
To be beautiful means to be yourself. You don’t need to be accepted by others. You need to accept yourself.
*************
Να είσαι όμορφος σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου. Δεν χρειάζεσαι να γίνεις αποδεκτός από τους άλλους. Χρειάζεται να αποδεχτείς τον εαυτό σου.
When you are born a lotus flower, be a beautiful lotus flower, don’t try to be a magnolia flower. If you crave acceptance and recognition and try to change yourself to fit what other people want you to be, you will suffer all your life.
********************
Όταν γεννιέσαι ένα λουλούδι λωτού, να είσαι ένα όμορφο λουλούδι λωτού μη προσπαθείς να είσαι ένα λουλούδι μαγκνόλιας. Αν λαχταράς αποδοχή και αναγνώριση και προσπαθείς να αλλάξεις τον εαυτό σου για να ταιριάξεις σε αυτό που άλλοι άνθρωποι θέλουν να είσαι, θα υποφέρεις όλη σου τη ζωή.
.
.
True happiness and true power lie in understanding yourself, accepting yourself, having confidence in yourself.
Η πραγματική ευτυχία και η πραγματική δύναμη βρίσκονται στη κατανόηση του εαυτού σου, στην αποδοχή του εαυτού σου, στο να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.
Τικ Τατ Χαν «Η Τέχνη της Δύναμης«
.
.
If you feel that your dreams aren’t coming true, you might think that you need to do more, or to think and strategize more. In fact, what you might need is less – less noise coming to you from both inside and outside – so that you have the space for your heart’s truest intention to germinate and flourish.
***************************
Αν αισθάνεσαι πως τα όνειρα σου δεν πραγματοποιούνται, μπορεί να νομίζεις πως πρέπει να κάνεις πιο πολλά ή να σκέφτεσαι και περισσότερες στρατηγικές. Τελικά, αυτό που μπορεί να χρειάζεσαι, είναι λιγότερα – να δέχεσαι λιγότερο θόρυβο που να προέρχεται και από μέσα και απέξω – έτσι που να έχεις τον χώρο για της καρδιάς σου την αληθινή πρόθεση να βλαστήσει και να ανθίσει.
Τικ Νατ Χαν Βιετνάμ 1926 – 22 Ιανουαρίου 2021
Ο Thích Nhất Hạnh ήταν ένας Βιετναμέζος βουδιστής μοναχός Thiền, ακτιβιστής της ειρήνης, παραγωγικός συγγραφέας, ποιητής, δάσκαλος και ιδρυτής της παράδοσης του Plum Village, που ιστορικά αναγνωρίζεται ως η κύρια έμπνευση για τον δεσμευμένο Βουδισμό.
