Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 7 Αυγούστου 2022

Είναι μια αρνητική νοοτροπία που επηρεάζει την απόδοση της εργασίας σας

 Είναι μια αρνητική νοοτροπία που επηρεάζει την απόδοση της εργασίας σας

Η νοοτροπία μας είναι μια ισχυρή δύναμη που επηρεάζει τη σκέψη και τη δράση μας στα πράγματα που έχουμε μπροστά μας. Είναι αβίαστο να το επηρεάσετε ώστε να κάνει θετικές σκέψεις και δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να ριζώσει αυτή η ιδέα.

Με αυτά τα λόγια, μπορεί επίσης να επηρεάσει γρήγορα τη νοοτροπία μας να σκεφτόμαστε αρνητικά. Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να επηρεάσει την επαγγελματική σας ζωή με διάφορους τρόπους.

Εδώ είναι τα σημάδια που πρέπει να προσέξετε για να μάθετε εάν η αρνητική νοοτροπία σας επηρεάζει την απόδοση της εργασίας σας:

1. Για το ηθικό

Ενώ είναι φυσιολογικό να γκρινιάζεις για πράγματα που πάνε άσχημα στη δουλειά κάθε τόσο, το να το κάνεις συνεχώς μπορεί να βλάψει ολόκληρη την ομάδα. Εάν ένα άτομο παραπονιέται επανειλημμένα, θα εξαπλωθεί σε όλη την ομάδα και τελικά θα ενσωματωθεί στο χώρο εργασίας. Δεδομένου ότι όλοι παραπονιούνται, το ηθικό είναι χαμηλότερο και όλοι δεν θα έχουν κίνητρο να εργαστούν.

2. Περί παραγωγικότητας

Εάν αγχώνεστε συνεχώς για τα άσχημα πράγματα που μπορεί να συμβούν στη δουλειά και έχετε χαμηλό ηθικό, θα μειώσει την ικανότητά σας να παράγετε αποτελέσματα. Εάν έχετε αρνητική νοοτροπία, είναι πιο πιθανό να κουραστείτε από το πολύ άγχος και να έχετε αρνητικές σκέψεις για την εταιρεία. Ως αποτέλεσμα, η παραγωγικότητά σας υποφέρει από αυτές τις αρνητικές σκέψεις.

3. Σχετικά με το να είσαι με τους άλλους

Δεν θα αρέσει σε κάθε άτομο στο χώρο εργασίας σας να συνεργάζεται μαζί σας. Αν σας αρέσει να ευχαριστείτε τους ανθρώπους ή θέλετε την προσοχή, είναι τοξικό να εστιάσετε τις ενέργειές σας στο τι σκέφτονται οι άλλοι για εσάς και θα σας αποτρέψει από το να ρισκάρετε και να είστε καινοτόμοι στις προσπάθειές σας.

4. Στις προσδοκίες των άλλων

Αναρωτιέστε συνεχώς για το πότε θα λάβετε την προαγωγή σας ή περιμένετε την πρόσκληση για μεσημεριανό γεύμα από τους συναδέλφους σας; Εάν αυτό είναι ναι, η σκέψη σας μπορεί να σας εμποδίσει να δημιουργήσετε σχέσεις που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τη δουλειά σας. Για παράδειγμα, αν περιμένετε να σας χαιρετήσουν κατά τη διάρκεια των γενεθλίων τους και να μην ξεχάσετε ποτέ τα γενέθλια των άλλων, με την ελπίδα ότι σας βλέπουν ως σκεπτόμενο άτομο, μπορεί να κάνει τους άλλους να σας βλέπουν ως ενοχλητικό και να μην ασχολούνται μαζί σας.

5. Στις προσδοκίες του εαυτού σας

Μια αρνητική νοοτροπία μπορεί να σας αποτρέψει από το να συνειδητοποιήσετε ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε τα πάντα στη δουλειά σας. Εάν πιέζετε τον εαυτό σας πάρα πολύ, θα σας αναγκάσει να πιέσετε τους άλλους και, τελικά, θα επηρεάσει την ικανότητά σας να εστιάσετε στην εργασία σας.

6. Περί παραμονής στην Εταιρεία

Μια αρνητική νοοτροπία επηρεάζει τον τρόπο που βλέπετε την εταιρεία. Εάν είστε συνεχώς δυσαρεστημένοι με τη δουλειά σας και τους ανθρώπους γύρω σας, θα σας ωθήσει να εγκαταλείψετε την εταιρεία για την οποία προσπαθούσατε απεγνωσμένα να εγκριθείτε από την αρχή. Η εταιρεία μπορεί επίσης να αναφέρει την αρνητική σας νοοτροπία ως οπισθοδρόμηση εάν μια άλλη ομάδα επιθυμεί να σας προσλάβει για την ομάδα της.

συμπέρασμα

Είναι φυσιολογικό να κάνετε αρνητικές σκέψεις κάθε τόσο ως τρόπος αντιμετώπισης του εργασιακού στρες. Ωστόσο, αν σκέφτεστε συνεχώς αρνητικά για τα πάντα στη δουλειά και δεν κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να το καταπολεμήσετε, σίγουρα θα σας κοστίσει την καριέρα σας. Εάν βρίσκεστε να κλίνετε προς μια πιο αρνητική νοοτροπία, προσπαθήστε να την καταπολεμήσετε μέσω της θετικότητας και της προσέγγισης των άλλων. Εάν σκέφτεστε συνεχώς θετικά και προσεγγίζετε άλλους για να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε την αρνητικότητα, μπορείτε να το ξεπεράσετε και να αποδώσετε καλά.

Η θετικότητα αυξάνει την παραγωγικότητα. Ακολουθούν ορισμένα άλλα πράγματα που βοηθούν στην αύξηση της παραγωγικότητάς σας:
7
 Εφαρμογές παραγωγικότητας για εργασία από το σπίτι
Καλύτερες τεχνολογικές συσκευές για ενίσχυση της παραγωγικότητας και της άνεσής μας όταν εργαζόμαστε από το σπίτι
8 βήματα στην ψηφιακή παραγωγικότητα 

https://middleme.net/

Το μακρινό αστέρι ήταν τελικά… φέτα από σαλάμι – Η επική φάρσα επιστήμονα

 Το μακρινό αστέρι ήταν τελικά… φέτα από σαλάμι – Η επική φάρσα επιστήμονα

Το μακρινό αστέρι ήταν τελικά… φέτα από σαλάμι – Η επική φάρσα επιστήμονα

Μια φέτα chorizo (ισπανικό σαλάμι) ήταν ικανή να προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στο διαδίκτυο, καθώς ένας επιστήμονας δημοσίευσε φωτογραφία του αλλαντικού λέγοντας πως είναι εικόνα μακρινού αστεριού που ελήφθη από το τηλεσκόπιο James Webb.

Ο Γάλλος επιστήμονας, Etienne Klein, διακεκριμένος φυσικός και διευθυντής στην Επιτροπή Εναλλακτικών Ενεργειών και Ατομικής Ενέργειας της Γαλλίας, ανέβασε την εικόνα του αλλαντικού στο Twitter πριν λίγες μέρες υποστηρίζοντας ότι είναι το κοντινότερο αστέρι του Ήλιου.

Ο ίδιος έγραψε: «Φωτογραφία του Proxima Centauri, του κοντινότερου αστεριού στον Ήλιο, εντοπίζεται 4,2 έτη φωτός μακριά από μας. Τραβήχτηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Οι λεπτομέρειες. Ένας νέος κόσμος ξετυλίγεται».

Άφωνοι οι 91.000 ακολούθοι του διαπίστωσαν, ωστόσο, ότι πρόκειται για φάρσα, καθώς λίγο αργότερα ο ίδιος αποκάλυψε ότι επρόκειτο για ένα κομμάτι chorizo σε μαύρο φόντο.

«Λοιπόν, όταν είναι ώρα για κοκτέιλ, οι γνωστικές προκαταλήψεις φαίνεται να βρίσκουν πολλές απολαύσεις. Προσοχή. Σύμφωνα με τη σύγχρονη κοσμολογία, κανένα αντικείμενο που σχετίζεται με τα ισπανικά αλλαντικά δεν υπάρχει πουθενά αλλού εκτός από τη Γη» έγραψε.

«Με αφορμή ορισμένα σχόλια, αισθάνομαι υποχρεωμένος να διευκρινίσω ότι αυτό το tweet που δείχνει μια υποτιθέμενη εικόνα του Proxima Centauri ήταν ένα αστείο. Ας μάθουμε να είμαστε επιφυλακτικοί με τα επιχειρήματα από θέσεις εξουσίας όσο και με την αυθόρμητη ευγλωττία ορισμένων εικόνων» είπε.

Τόνισε πως το μόνο που ήθελε ήταν να επιστήσει την προσοχή «σχετικά με εικόνες που μιλούν για τον εαυτό τους».

Λίγο αργότερα ανήρτησε μια φωτογραφία από τον γαλαξία Cartwheel, διαβεβαιώνοντας πως είναι αληθινή…

https://www.newsit.gr/

Οἱ μι­κρό­κο­σμοι τῆς Ἀν­τελ­χά­ιντ Ντυ­βα­νέλ

 Μα­ριά­ννα Χά­λα­ρη: Οἱ μι­κρό­κο­σμοι τῆς Ἀν­τελ­χά­ιντ Ντυ­βα­νέλ

Μα­ριά­ννα Χά­λα­ρη [Adelheid Duvanel, Ἀ­φι­έ­ρω­μα 11/11]

Οἱ μι­κρό­κο­σμοι τῆς Ἀν­τελ­χά­ιντ Ντυ­βα­νέλ

«Ο ΓΚΑΣΤΟΝ κα­θό­ταν μπρο­στὰ στὸν κο­μὸ καὶ εἶ­χε στυ­λώ­σει τὸ βλέμ­μα στὸν κα­θρέ­φτη ποὺ ἦ­ταν ἐν­σω­μα­τω­μέ­νος σὲ ἕ­να ξύ­λι­νο κα­σε­λά­κι, φτι­αγ­μέ­νο ἀ­πὸ ἕ­ναν κα­τα­σκευα­στὴ ἐγ­χόρ­δων ὀρ­γά­νων.» («Ὁ ξέ­νος»)

       «Τοῦ Κά­σπαρ δὲν τοῦ ἄ­ρε­σε κα­θό­λου ὅ­ταν ἡ ὁ­μί­χλη ἔ­κρυ­βε τὶς κο­ρυ­φὲς τῶν δέν­τρων καὶ ὁ ἄ­νε­μος ἔ­κλει­νε τῶν λου­λου­δι­ῶν τὸ στό­μα, ἔ­τσι ποὺ τε­λι­κὰ ἀ­πέ­με­ναν πε­τα­μέ­να στὴ γῆ σὰν νε­κρὰ που­λιά, τοῦ ἄ­ρε­σε ὅ­μως καὶ μὲ τὸ πα­ρα­πά­νω το ἐκ­θαμ­βω­τι­κὸ φῶς κα­θὼς δι­α­χε­ό­ταν πά­νω ἀ­πὸ τὶς κο­ρυ­φὲς τῶν καμ­πα­να­ρι­ῶν, τὰ λι­κνι­στι­κὰ κύ­μα­τα τοῦ πο­τα­μοῦ ὅ­πως ἕ­σφιγ­γαν πά­νω τους τὶς κοι­λι­ὲς τῶν πλοί­ων, τὸ δι­α­πε­ρα­στι­κὸ τρα­γού­δι­σμα τῶν που­λι­ῶν.» («Τὸ κα­πέ­λο»)

       «Τὸ παι­δὶ-θαῦ­μα μπο­ροῦ­σε τώ­ρα νὰ ἀν­τέ­ξει τὴ σι­ω­πή, τὸν οὐ­ρα­νὸ ἀ­πὸ χρυ­σά­φι, τὰ φεγ­γο­βό­λα δέν­τρα καὶ τὰ μα­ρα­μέ­να τρι­αν­τά­φυλ­λα μπρο­στὰ στὸ σπί­τι ποὺ τὸ φι­λο­ξε­νοῦ­σε ἐ­δῶ καὶ μῆ­νες.» («Ἡ σι­ω­πή»)

       «Ξέ­ρω τὰ πάν­τα γιὰ τὴ γει­τό­νισ­σά μου.» («Ἡ γει­τό­νισ­σα»)

Οἱ χα­ρα­κτῆ­ρες στὰ κεί­με­να τῆς Ἀν­τελ­χά­ιντ Ντυ­βα­νὲλ βγαί­νουν ἀ­πὸ τὴν ἀ­φά­νεια μὲ ἐ­κρη­κτι­κό, ἐ­κτυ­φλω­τι­κὸ τρό­πο. Παι­διά, γυ­ναῖ­κες, ἄν­τρες ἀ­πο­κα­λύ­πτον­ται πο­λὺ συ­χνὰ ἤ­δη ἀ­πὸ τὴν πρώ­τη πρό­τα­ση, ἔ­χουν συ­νη­θι­σμέ­να μι­κρὰ ὀ­νό­μα­τα καὶ ἡ εἴ­σο­δός τους στὸ προ­σκή­νιο συ­νο­δεύ­ε­ται ἀ­πὸ λί­γες, ἀλ­λὰ πο­λὺ συγ­κε­κρι­μέ­νες πλη­ρο­φο­ρί­ες γιὰ τὴ ζω­ή τους, οἱ ὁ­ποῖ­ες ἐ­νερ­γο­ποι­οῦν στὴν ἀ­να­γνώ­στρια καὶ τὸν ἀ­να­γνώ­στη μιὰ σει­ρὰ ἀ­πὸ κυ­ρί­ως δυ­σά­ρε­στες εἰ­κα­σί­ες γιὰ τὰ μέ­χρι τώ­ρα βι­ο­γρα­φι­κὰ στοι­χεῖ­α τους. Σὲ κά­θε ἱ­στο­ρί­α πλά­θε­ται μέ­σα σὲ ἐ­λά­χι­στες σε­λί­δες ἕ­νας ὁ­λό­κλη­ρος μι­κρό­κο­σμος ποὺ ἀ­πο­τε­λεῖ­ται ἀ­πὸ μο­να­δι­κοὺς χα­ρα­κτῆ­ρες. Ἡ ἀ­φή­γη­ση δὲν ξε­κι­νᾶ ὁ­πωσ­δή­πο­τε in medias res: Οἱ εἰ­σα­γω­γι­κὲς προ­τά­σεις αἰχ­μα­λω­τί­ζουν τὴν προ­σο­χή μας, χω­ρὶς ὡ­στό­σο νὰ ἀ­πο­τε­λοῦν ἀ­ναγ­κα­στι­κὰ τὸ ἐ­πί­κεν­τρο τῆς πλο­κῆς ἢ τὸ κέν­τρο βά­ρους τοῦ ἀ­φη­γη­μα­τι­κοῦ νή­μα­τος. Οἱ τί­τλοι ἔ­χουν ἐ­πί­σης τὴ δι­κή τους ξε­χω­ρι­στὴ ὑ­πό­στα­ση. Δι­α­βά­ζον­τας ξα­νὰ καὶ ξα­νὰ τὶς ἱ­στο­ρί­ες ἀ­πο­κτᾶ κα­νεὶς τὴν ὑ­πο­ψί­α ὅ­τι τὰ κεί­με­να ἐ­πι­γρά­φον­ται πό­τε-πό­τε μὲ προ­σε­χτι­κὰ ἐ­πι­λεγ­μέ­να πα­σπαρ­τού. Στὸ κεί­με­νο «Ἡ γει­τό­νισ­σα», γιὰ πα­ρά­δειγ­μα, ὁ τί­τλος μπο­ρεῖ νὰ ἀ­να­φέ­ρε­ται στὴ γυ­ναί­κα ἡ ὁ­ποί­α πε­ρι­γρά­φε­ται, εἶ­ναι ὅ­μως ἐ­ξί­σου πι­θα­νὸ νὰ ἀ­να­φέ­ρε­ται στὴν ἴ­δια τὴν ἀ­φη­γή­τρια. Ὁ ποι­η­τὴς στὴν ὁ­μώ­νυ­μη ἱ­στο­ρί­α εἶ­ναι κα­τὰ τὰ φαι­νό­με­να καὶ τὰ συμ­φρα­ζό­με­να ὁ ἀ­φη­γη­τής· μή­πως ὅ­μως εἶ­ναι καὶ τὸ παι­δὶ ποὺ ἔ­γρα­ψε ἐ­κεί­νη τὴ λέ­ξη στὸ κα­πὸ τοῦ αὐ­το­κι­νή­του καὶ πυ­ρο­δό­τη­σε τὴ συ­νέ­χεια καὶ κο­ρύ­φω­ση τῆς ἱ­στο­ρί­ας; «Τὸ Κα­τα­φύ­γιο», «Τὸ κα­πέ­λο», «Μιὰ ἐν­τε­λῶς συ­νη­θι­σμέ­νη μέ­ρα μπου­γά­δας», «Ἡ σι­ω­πή»: Τί­τλοι «ἐν­τε­λῶς συ­νη­θι­σμέ­νοι», ἕ­να κλεί­σι­μο τοῦ μα­τιοῦ γιὰ τὴν ἰ­δι­αί­τε­ρη χρή­ση καὶ θέ­ση ποὺ τοὺς ἐ­πι­φυ­λάσ­σε­ται στὴν πο­ρεί­α τῆς κά­θε ἱ­στο­ρί­ας.

       Γιὰ νὰ ἀ­πο­τυ­πω­θεῖ ἕ­νας μι­κρό­κο­σμος χρει­ά­ζε­ται ἐκ τῶν πραγ­μά­των ὑ­ψη­λὸς βαθ­μὸς πα­ρα­τη­ρη­τι­κό­τη­τας καὶ ἐν­συ­ναί­σθη­σης. Πῶς ἀλ­λι­ῶς θὰ μπο­ροῦ­σαν νὰ γρα­φτοῦν προ­τά­σεις ὅ­πως: «Οἱ ψυ­χί­α­τροι μα­δᾶ­νε τὰ δέρ­μα­τα τῶν ἀ­σθε­νῶν, τὸ ἕ­να με­τὰ τὸ ἄλ­λο, κι ἔ­πει­τα τὰ κα­τα­βρο­χθί­ζουν» («Τὸ μου­σεῖ­ο μὲ τὰ γυα­λιὰ ὁ­ρά­σε­ως») ἢ «(Ἡ νυ­χτε­ρί­δα) ἔ­φα­γε ἄ­σπρο ψω­μί, ἤ­πι­ε γά­λα καὶ κοί­τα­ξε ἔ­ξω ἀ­πὸ τὸ πα­ρά­θυ­ρο, ἐ­κεῖ ὅ­που οἱ χι­ο­νο­νι­φά­δες στρο­βι­λί­ζον­ταν γύ­ρω ἀ­πὸ μιὰ χει­μω­νι­ά­τι­κη νύ­χτα ὅ­λο μά­τια καὶ τὰ δέν­τρα πρό­βα­λαν μέ­σα ἀ­πὸ τὴ γῆ σὰν χέ­ρια θαμ­μέ­νων» («Τὸ κα­πέ­λο»); Ἢ ἐ­κεῖ­νες οἱ ποι­η­τι­κὲς πε­ρι­γρα­φὲς στὸ ἴ­διο κεί­με­νο, ὅ­ταν τὸ κα­πέ­λο τῆς μη­τέ­ρας ἀ­πο­κτᾶ τὴ δι­κή του ζω­ή, ἢ οἱ σα­ρω­τι­κῆς ἔν­τα­σης εἰ­κό­νες στὸ ἀ­πό­σπα­σμα ποὺ κλεί­νει τὴν ἱ­στο­ρί­α «Ὁ ποι­η­τής»; Ἂς στα­θῶ λί­γο, μὲ αὐ­τὴ τὴν ἀ­φορ­μή, στὰ ἀν­τι­κεί­με­να ποὺ δι­α­γρά­φουν τὴ δι­κή τους ξε­χω­ρι­στὴ τρο­χιὰ στὰ πε­ζά τῆς Ντυ­βα­νέλ: ἕ­να κα­πέ­λο ποὺ πε­τά­ει καὶ χά­νε­ται στὸν οὐ­ρα­νό, μιὰ παρ­τι­τού­ρα ποὺ ἐμ­φα­νί­ζε­ται ξαφ­νι­κὰ στὸ σκοι­νὶ τῆς μπου­γά­δας, «ἕ­να μο­να­δι­κὸ ζευ­γά­ρι γυα­λιά, τὸ ὁ­ποῖ­ο δὲν ὑ­πάρ­χει ἀ­κό­μη» εἶ­ναι κά­ποι­α ἀ­πὸ αὐ­τὰ ποὺ συ­ναν­τᾶ κα­νεὶς στὶς ἱ­στο­ρί­ες οἱ ὁ­ποῖ­ες ἔ­χουν ἐ­πι­λε­γεῖ γιὰ τὸ ἀ­φι­έ­ρω­μα αὐ­τό. Ὅ­πως ἔ­χει ση­μει­ώ­σει σὲ κεί­με­νά του ὁ Peter von Matt (ἐν­δει­κτι­κά: Matt, στὸ Duvanel 2004: 169 κ.ἑξ., κα­θὼς καί: Matt 2001: 302-303), τὰ κα­θη­με­ρι­νὰ πράγ­μα­τα ἀ­πο­κτοῦν τὴ δι­κή τους ἰ­δι­όρ­ρυθ­μη μοί­ρα ἐν­τὸς τῶν ἱ­στο­ρι­ῶν. Ὅ­σο καὶ ἂν ἡ προ­σκόλ­λη­σή μας σὲ σχο­λι­κὲς με­θό­δους ἀ­νά­γνω­σης μᾶς δε­λε­ά­ζει νὰ τὰ θε­ω­ρή­σου­με σύμ­βο­λα, ἡ αὐ­τό­νο­μη ὕ­παρ­ξή τους ἀν­τι­στέ­κε­ται, ξε­φεύ­γει πέ­ρα ἀ­πὸ τὰ πλέγ­μα­τα καὶ τὰ πλαί­σια μὲ τὰ ὁ­ποῖ­α εἴ­μα­στε ἐ­ξοι­κει­ω­μέ­νοι.

       Αὐ­τὴ ἡ αἴ­σθη­ση τοῦ ἀ­πρό­βλε­πτου, τοῦ ἀ­νε­ξέ­λεγ­κτου ἐ­πι­κρα­τεῖ στὰ κεί­με­να τῆς Ντυ­βα­νὲλ καὶ μᾶς πα­γώ­νει. Ὁ τό­νος ἐ­πί­σης: Στα­κά­τος χά­ρη στὴ συ­νή­θως κα­τὰ πα­ρά­τα­ξη ἀ­νά­πτυ­ξη τῶν προ­τά­σε­ων, φυ­σι­κὸς καὶ τὴν ἴ­δια στιγ­μὴ ἀ­νη­συ­χα­στι­κός. Ὑ­πάρ­χει δια­ρκῶς ἡ αἴ­σθη­ση τῆς ἐ­πι­κεί­με­νης ἀ­πει­λῆς, ἡ ἐν­τύ­πω­ση ὅ­τι τὰ πράγ­μα­τα δὲν θὰ μπο­ροῦ­σαν νὰ ἐ­ξε­λι­χθοῦν ἀλ­λι­ῶς, μὰ εἶ­ναι ταυ­τό­χρο­να καὶ τό­σο ἀλ­λό­κο­τα, σὰν νὰ τὰ ἔ­χει πλά­σει κα­νεὶς μὲ τὴ φαν­τα­σί­α του. Τὰ ὅ­ρια με­τα­ξὺ φαν­τα­σί­ας καὶ πραγ­μα­τι­κό­τη­τας εἶ­ναι ἐ­ξάλ­λου μᾶλ­λον δυσ­δι­ά­κρι­τα καὶ δι­α­πε­ρα­τά, ὅ­πως φαί­νε­ται καὶ ἀ­πὸ τὰ στιγ­μι­ό­τυ­πα στὰ ὁ­ποῖ­α συγ­χέ­ε­ται ἡ εἰ­κό­να μὲ μιὰ ψυ­χο­λο­γι­κὴ προ­βο­λή: «(…) κι ὅ­ταν ἀ­κό­μα δι­α­σχί­ζει τὴ με­γά­λη πλα­τεί­α κά­τω, ταυ­τό­χρο­να βρί­σκε­ται πά­νω, στὸ ὑ­πνο­δω­μά­τιό της, στὸ γρα­φεῖ­ο τῶν ὀ­νεί­ρων της, καὶ στέ­κε­ται στὸ πα­ρά­θυ­ρο. Πα­ρα­τη­ρεῖ τὸν ἑ­αυ­τό της κα­θὼς κά­θε­ται σὲ μιὰ ἀ­πὸ τὶς λευ­κὲς πλα­στι­κὲς κα­ρέ­κλες, ἀ­πο­μί­μη­ση ἂρ νου­βό, μπρο­στά σε ἕ­να κα­φέ, πί­νει μιὰ κό­κα κό­λα καὶ κα­πνί­ζει» («Τὸ μου­σεῖ­ο μὲ τὰ γυα­λιὰ ὁ­ρά­σε­ως»)· ἤ, ἀλ­λοῦ, μέ­σα ἀ­πὸ κά­ποι­ο ἄλ­λο πα­ρά­θυ­ρο: «Μιὰ φο­ρά, τὴν ὥ­ρα ποὺ ἡ “ὑ­περ­φορ­τω­μέ­νη ὑ­πάλ­λη­λος γρα­φεί­ου” στε­κό­ταν στὸ πα­ρά­θυ­ρο, εἶ­δε πε­σμέ­νο στὸν δρό­μο τὸν ἴ­σκιο ἑ­νὸς δέν­τρου καὶ σκέ­φτη­κε πὼς ἦ­ταν τά­χα ἡ ἴ­δια πε­σμέ­νη ἐ­κεῖ κά­τω» («Ἡ “ὑ­περ­φορ­τω­μέ­νη ὑ­πάλ­λη­λος γρα­φεί­ου”»). Δυ­σερ­μή­νευ­τες οἱ ἱ­στο­ρί­ες, δὲν ἔ­χουν κά­ποι­α δι­α­φω­τι­στι­κὴ «γραμ­μή», κά­ποι­ο προ­γραμ­μα­τι­κὸ μο­τί­βο, κά­ποι­α πε­πα­τη­μέ­νη τὴν ὁ­ποί­α μπο­ρεῖ κα­νεὶς εὔ­κο­λα νὰ ἀ­κο­λου­θή­σει προ­κει­μέ­νου νὰ φτά­σει σὲ κά­ποι­ον ὑ­πο­τι­θέ­με­νο προ­ο­ρι­σμό.

       Τὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ γνω­ρί­σμα­τα τῶν κει­μέ­νων τῆς Ντυ­βα­νὲλ εἶ­ναι αὐ­τὰ ποὺ προσ­δι­ο­ρί­ζουν τὶς δυ­σχέ­ρει­ες καὶ στὶς με­τα­φρα­στι­κὲς ἐ­πι­λο­γές. Ἡ πυ­κνό­τη­τα καὶ ἡ ἀ­κρί­βεια τοῦ λό­γου εἶ­ναι αὐ­τὰ ποὺ πρέ­πει πρω­τί­στως νὰ γί­νουν ἀν­τι­λη­πτὰ καὶ νὰ ἀ­πο­δο­θοῦν στὴ συ­νέ­χεια καὶ στὴ με­τά­φρα­ση, κά­τι ποὺ μπο­ρεῖ νὰ δη­μι­ουρ­γεῖ δυ­σκο­λί­ες, δε­δο­μέ­νης τῆς συ­χνῆς χρή­σης γραμ­μα­τι­κῶν καὶ συν­τα­κτι­κῶν δο­μῶν οἱ ὁ­ποῖ­ες στὴ γερ­μα­νι­κὴ γλώσ­σα εἶ­ναι φύ­σει πιὸ πυ­κνές, ἐ­νῶ στὸν ἑλ­λη­νι­κὸ λό­γο δι­α­τυ­πώ­νον­ται κυ­ρί­ως πε­ρι­φρα­στι­κὰ (π.χ. κά­ποι­ες με­το­χὲς ποὺ ἀ­να­λύ­ον­ται ἀ­να­πό­φευ­κτα σὲ ἀ­να­φο­ρι­κὲς προ­τά­σεις). Ἡ ἀ­προσ­δό­κη­τη χρή­ση τῆς γλώσ­σας σὲ ἀρ­κε­τὰ ση­μεῖ­α, ὅ­πως συμ­βαί­νει στὶς πιὸ ποι­η­τι­κὲς πε­ρι­γρα­φὲς τῶν κει­μέ­νων, ἐ­πί­σης προ­κα­λεῖ μιὰ κά­ποι­α ἀ­μη­χα­νί­α κα­τὰ τὴ με­τά­φρα­ση. Ἡ λεί­αν­ση, ὡ­στό­σο, τοῦ λό­γου προ­κει­μέ­νου νὰ κα­τα­στεῖ ἐν­δε­χο­μέ­νως πιὸ προ­σι­τὸ τὸ κεί­με­νο δὲν ὑ­φί­στα­ται ὡς δυ­να­τό­τη­τα: Ἡ ὁρ­μη­τι­κό­τη­τα καὶ ἡ ἰ­δι­ορ­ρυθ­μί­α ὀ­φεί­λουν μὲ κά­ποι­ον τρό­πο νὰ βροῦν δι­έ­ξο­δο καὶ στὸ ἑλ­λη­νι­κὸ κεί­με­νο.

       Ἡ ἀ­νά­γνω­ση τῶν πε­ζῶν της Ντυ­βα­νὲλ προ­σκα­λεῖ σὲ ἐκ νέ­ου ἀ­νά­γνω­ση, σὲ λί­γη ἀ­κό­μα ἀ­νά­γνω­ση, σὲ πολ­λὲς δι­α­φο­ρε­τι­κὲς ἀ­να­γνώ­σεις· ὡ­στό­σο ἡ σφο­δρό­τη­τα καὶ ἡ πυ­κνό­τη­τα τῶν ἐ­ξαι­ρε­τι­κὰ σύν­το­μων κει­μέ­νων της μπο­ρεῖ νὰ μὴν τὸ ἐ­πι­τρέ­πει πάν­το­τε – του­λά­χι­στον αὐ­τὴ εἶ­ναι ἡ δι­κή μου ἐν­τύ­πω­ση. Νι­ώ­θει κα­νεὶς τὴν ἀ­νάγ­κη νὰ ἀ­φή­σει λί­γο χρό­νο νὰ πε­ρά­σει, νὰ πά­ρει ἀ­πο­στά­σεις, ἴ­σως καὶ νὰ συ­νέλ­θει ἀ­πὸ τὴν ἔν­το­νη ἀ­να­γνω­στι­κὴ ἐμ­πει­ρί­α. Ταυ­τό­χρο­να ὅ­μως προ­κύ­πτει καὶ μιὰ ἰ­δι­ό­τυ­πη ἕ­ξη, ἐ­ξαι­τί­ας ἀ­κρι­βῶς αὐ­τῶν τῶν χα­ρα­κτη­ρι­στι­κῶν. Συ­νει­δη­το­ποι­ῶ ἐ­πί­σης ὅ­τι ὅ­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο δι­α­βά­ζω κεί­με­νά της τό­σο ἐν­το­νό­τε­ρη γί­νε­ται ἡ πα­ρα­δό­ξως ὄ­χι ἰ­δι­αί­τε­ρα ὀ­ξύ­μω­ρη αἴ­σθη­ση πὼς κα­τα­νο­ῶ τί συμ­βαί­νει καὶ συγ­χρό­νως χά­νω τὴν ἐ­πο­πτεί­α. Πα­ρό­μοι­α σκέ­ψη δι­α­τυ­πώ­νει ὁ Pino Dietiker σὲ πρό­σφα­το κεί­με­νό του (Dietiker 2021: 194-201): Ὅ­ταν δι­α­βά­ζει Ντυ­βα­νὲλ ξέ­ρει πῶς λει­τουρ­γοῦν τὰ κεί­με­νά της, ὅ­ταν ὅ­μως θέ­λει νὰ τὸ ἐ­ξη­γή­σει σὲ κά­ποι­ον δὲν ξέ­ρει πῶς νὰ τὸ κά­νει. Ποῦ ὀ­φεί­λε­ται αὐ­τό; Ὁ Ντί­τι­κερ ἐν­το­πί­ζει ὁ­ρι­σμέ­να ση­μαν­τι­κὰ στοι­χεῖ­α ποὺ θὰ μπο­ροῦ­σαν νὰ ἐ­ξη­γή­σουν αὐ­τὴ τὴν ἀ­δυ­να­μί­α τοῦ ἀ­να­γνώ­στη: ἡ πλη­θώ­ρα τῶν προ­σώ­πων, τὰ ὁ­ποῖ­α σπά­νια μπο­ροῦν νὰ θε­ω­ρη­θοῦν γνή­σια πρω­τα­γω­νι­στι­κὰ κι ἔ­τσι εἶ­ναι κα­τα­δι­κα­σμέ­να νὰ πα­ρα­δο­θοῦν στὴ λή­θη· ἡ μο­να­δι­κό­τη­τα, σχε­δὸν αὐ­θυ­παρ­ξί­α τῶν προ­τά­σε­ων· ἀλ­λὰ καὶ ἡ ἀ­πε­ραν­το­σύ­νη τῶν πι­θα­νῶν συ­σχε­τι­σμῶν, ποὺ ἐ­πι­τυγ­χά­νε­ται με­τα­ξὺ ἄλ­λων μὲ τὴν προ­σφι­λῆ στὴν Ντυ­βα­νὲλ πα­ρα­τα­κτι­κὴ σύν­δε­ση, κα­θὼς ἔ­τσι δὲν ὁ­ρί­ζε­ται αὐ­στη­ρὰ ἡ χρο­νι­κὴ ἢ αἰ­τι­ο­λο­γι­κὴ συ­νά­φεια τῶν «γε­γο­νό­των» καὶ δη­μι­ουρ­γοῦν­ται ἄ­λυ­τες ἀ­πο­ρί­ες. Μὲ αὐ­τοὺς τοὺς καί­ριους προ­βλη­μα­τι­σμοὺς τὰ πράγ­μα­τα μοιά­ζουν νὰ μπαί­νουν καὶ γιὰ μέ­να σὲ μιὰ σει­ρά. Λύ­σεις καὶ δι­α­πι­στώ­σεις μὲ κα­θο­λι­κὴ ἰ­σχὺ ὡ­στό­σο δὲν ὑ­πάρ­χουν, ὅ­πως ἄλ­λω­στε δὲν ὑ­πάρ­χουν λύ­σεις, ἀ­λή­θει­ες καὶ ἠ­θι­κὰ ἢ ἄλ­λου εἴ­δους δι­δάγ­μα­τα στοὺς μι­κρό­κο­σμους τῆς Ντυ­βα­νέλ. Ἁ­πλῶς εἶ­ναι ἔ­τσι.

Μα­ζὶ μὲ ἕ­να κεί­με­νό της πρὸς δη­μο­σί­ευ­ση, ἡ συγ­γρα­φέ­ας εἶ­χε στεί­λει κά­πο­τε στὴν ἐ­φη­με­ρί­δα WOZ (4.2.1994, Gloor & Kretzen 2021: 207) ἕ­να συ­νο­δευ­τι­κὸ κεί­με­νο, στὸ ὁ­ποῖ­ο ἀ­νέ­φε­ρε με­τα­ξὺ ἄλ­λων τὸ ἑ­ξῆς ἀ­φο­πλι­στι­κὰ δι­α­φω­τι­στι­κό: «Θὰ ἤ­θε­λα νὰ τὰ κά­νω ὅ­λα νὰ γί­νουν πιὸ ξε­κά­θα­ρα – κι ἀ­πὸ τὴν ἄλ­λη πά­λι ὄ­χι.»

Βι­βλι­ο­γρα­φί­α
– Dietiker, Pino: Was bleibt von Adelheid Duvanel? Versuch einer Spu­ren­suche. In: Narr. Das narrati­visti­sche Literatur­magazin 33, S. 194-201. Das Verlag, Basel 2021.
– Duvanel, Adelheid: Beim Hute meiner Mutter. Erzäh­lungen. Mit einem Nachwort von Peter von Matt. Nagel & Kimche im Carl Hanser Verlag, München 2004.
– Gloor, Lukas & Kretzen, Friederike: Sechs Briefe zu Adelheid Duvanel. In: Narr. Das narrativistische Literatur­magazin 33, S. 202-218. Das Verlag, Basel 2021.
– Matt, Peter von: Schreiben und Sterben einer Au­torin: Adelheid Duvanel. In: Die tintenblauen Eidgenossen. Über die literarische und po­litische Schweiz. Carl Hanser Verlag, München 2001.

Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.

Μα­ριά­ννα Χά­λα­ρη (Ἀ­θή­να 1983). Σπού­δα­σε Φι­λο­λο­γί­α καὶ Με­τά­φρα­ση-Με­τα­φρα­σε­ο­λο­γί­α, φοί­τη­σε στὸ ΕΚΕΜΕΛ καὶ ἔ­χει συμ­με­τά­σχει σὲ ἐρ­γα­στή­ρια λο­γο­τε­χνι­κῆς με­τά­φρα­σης. Σὲ με­τά­φρα­σή της ἀ­πὸ τὰ γερ­μα­νι­κὰ κυ­κλο­φο­ροῦν ἔρ­γα φι­λελ­λή­νων τοῦ 19ου αἰ­ώ­να καὶ ἕ­να ἱ­στο­ρι­κὸ μυ­θι­στό­ρη­μα. Συ­νερ­γά­ζε­ται μὲ τὸ Ἰν­στι­τοῦ­το Γκαῖ­τε καὶ μὲ με­τα­φρα­στι­κὲς ἑ­ται­ρεῖ­ες. Με­τα­φρά­σεις της ἔ­χουν δη­μο­σι­ευ­τεῖ σὲ ἱ­στο­σε­λί­δες καὶ μπλόγκ.

Εἰκόνα: Ἡ συγ­γραφέ­ας, πιθα­νόν τέλη ’70 – ἀρ­χές ’80. Φωτο­γρα­φία: An­dré Muehl­haupt. Πηγή: ἐφη­μερί­δα Neue Zür­cher Zei­tung,

https://nzzas.nzz.ch/kultur/adelheid-duvanel-die-beharrlichkeit-verlorener-seelen-ld.1632254?reduced=true


https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΘΕ 100.000.000 Χρόνια Που Οι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΘΕ 100.000.000 Χρόνια Που Οι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ


Σε αχαρτογράφητα νερά η πολιτική σκηνή - Πώς οι αποκαλύψεις επηρεάζουν τη στρατηγική των κομμάτων

 Σε αχαρτογράφητα νερά η πολιτική σκηνή - Πώς οι αποκαλύψεις επηρεάζουν τη στρατηγική των κομμάτων

Κυριακή, 07 Αυγούστου 2022
INTIME NEWS/ΛΙΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
kkokkaliari@naftemporiki.gr

Στη σκιά των παραιτήσεων και των αποκαλύψεων των τελευταίων ημερών βρίσκεται η πολιτική ζωή της χώρας. Αύριο θα υπάρξει δημόσια δήλωση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης σφυροκοπούν την κυβέρνηση και ετοιμάζουν τις επόμενες κινήσεις τους.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαχειριστεί τους έντονους κραδασμούς που προκάλεσαν οι παραιτήσεις του γενικού γραμματέα του πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη και του διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέοντα και τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας. Και όλα αυτά σε μια χρονική στιγμή που αναζητά εναγωνίως πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο για να γεμίσει το «καλάθι» της ΔΕΘ, καθώς το κύμα ακρίβειας απειλεί να τινάξει στον αέρα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για μια εξαιρετικά δύσκολη πολιτική κατάσταση για το κυβερνών κόμμα, που καλείται να δώσει απαντήσεις σε σειρά ερωτημάτων που έχουν τεθεί στην πολιτική σκηνή. Με τις τελευταίες αποκαλύψεις για την παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής Νίκου Ανδρουλάκη να δημιουργούν ένα αγεφύρωτο ρήγμα στις σχέσεις των δύο κομμάτων.

Να σημειωθεί πως οι τελευταίες εξελίξεις αναζωπύρωσαν και την εκλογολογία,  με κυβερνητικές πηγές να επιχειρούν να κλείσουν την σχετική συζήτηση.  Ωστόσο η αντιπολίτευση είναι αποφασισμένη να εντείνει την πίεση με το ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ να σημειώνει χαρακτηριστικά πως «ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να παραιτηθεί μετά την πρωτοφανή θεσμική εκτροπή».

Δεδομένη πρέπει να θεωρείται η συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή, ενώ δρομολογείται μια ακόμα συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας στην οποία αναμένεται να κληθεί εκ νέου ο μέχρι προσφάτως διοικητής της ΕΥΠ. Πάντως στην προηγούμενη συνεδρίαση ο κ. Κοντολέων - σύμφωνα με πληροφορίες καθώς η επιτροπή συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών- δεν είχε κάνει αναφορά στα όσα αποκαλύφθηκαν στη συνέχεια για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Τώρα το Κίνημα Αλλαγής ζητά  οι αρμόδιοι Υπουργοί, ο κ. Κοντολέων και ο νέος Διοικητής της ΕΥΠ κ. Δεμίρης να προσέλθουν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας την επόμενη εβδομάδα και «να πουν όλη την αλήθεια».

Κυβέρνηση: Πώς απαντά στα καταιγιστικά πυρά της αντιπολίτευσης

Πολιτική επίθεση από σύσσωμη την αντιπολίτευση δέχεται η κυβέρνηση, με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να κάνει αύριο δήλωση για το θέμα. Η απόφαση αυτή ελήφθη, καθώς εκτιμήθηκε πως θα ήταν μεγάλο το διάστημα μέχρι να συνεδριάσουν οι επιτροπές της Βουλής και θα έπρεπε να υπάρξει άμεσα τοποθέτηση για ένα θέμα που κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή.

Από την κυβερνητική πλευρά αυτό που τονίζεται είναι πως όταν ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε, την Πέμπτη, για λανθασμένους χειρισμούς σε περίπτωση «νόμιμης επισύνδεσης» που διενεργήθηκε από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, ζήτησε την παραίτηση του επικεφαλής της ΕΥΠ.  Παράλληλα επισημαίνεται πως  «οι απαντήσεις θα δοθούν με το δέοντα τρόπο και ήδη έχει δρομολογηθεί η αποκατάσταση των συνεπειών του λανθασμένου χειρισμού  που επιδείχθηκε».  

Το επόμενο διάστημα θα φανεί ποιες άλλες κινήσεις σχεδιάζει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τις φωτιές, που έχουν ανάψει οι πρόσφατες ανακοινώσεις. Σενάρια για έναν ανασχηματισμό σε επόμενη φάση  - σε μια προσπάθεια να σταλεί μήνυμα επανεκκίνησης- παραμένουν στο προσκήνιο, ενώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένονται  και οι δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου.

ΣΥΡΙΖΑ: Αυτονόητη η Εξεταστική - Δέσμευση για Προανακριτική

Για ελληνικό  Watergate που έχει την υπογραφή του Κυριάκου Μητσοτάκη μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ,  επισημαίνοντας πως ο πρωθυπουργός «είναι ο πολιτικός υπεύθυνος για την παραΕΥΠ και το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων με το παράνομο λογισμικό Predator». Η αξιωματική αντιπολίτευση επισημαίνει πως «το κρίσιμο ερώτημα για κάθε πολίτη τούτη την ώρα, είναι ποιοι ακόμη πολιτικοί και δημοσιογράφοι παρακολουθούνται από το καθεστώς Μητσοτάκη;».

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για «μέγα σκάνδαλο και ασυγχώρητη καθεστωτική αλαζονεία, από έναν πρωθυπουργό που νόμιζε ότι κανείς δεν μπορεί να τον ελέγξει». Από την Κουμουνδούρου επισημαίνουν πως είναι αυτονόητη η σύσταση εξεταστικής επιτροπής από τη παρούσα Βουλή.

Παράλληλα σε ανακοίνωση του κόμματος τονίζεται πως «δεσμευόμαστε και για τη διενέργεια προανακριτικής επιτροπής από την επόμενη Βουλή με προοδευτική πλειοψηφία» και για την αλλαγή της νομοθεσίας σχετικά με την ΕΥΠ, με σκοπό την απομάκρυνση της από το Πρωθυπουργικό γραφείο και την ανάθεση της εποπτείας της σε διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή, στα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών κρατών.

Κίνημα Αλλαγής:  Επικίνδυνη η κυβέρνηση Μητσοτάκη

Στο χειρότερο σημείο είναι οι σχέσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής μετά τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα. Η Χαριλάου Τρικούπη χαρακτηρίζει «επικίνδυνη» την κυβέρνηση, ενώ μιλά για «άθλια προπαγάνδα σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών». Ειδικότερα επισημαίνεται πως «ενώ η Εισαγγελέας επικαλείται το νόμο για το απόρρητο της διαδικασίας, η Κυβέρνηση διαρρέει πληροφορίες για Αρμενίους, Ουκρανούς και Κινέζους. Τους διαψεύδει ο πρέσβης της Αρμενίας αλλά συνεχίζουν να χρησιμοποιούν σκοτεινές και παρακρατικές μεθόδους».

Ενδεικτικό του κλίματος είναι πως έγινε προσπάθεια από την κυβερνητική πλευρά και συγκεκριμένα από τον υπουργό Επικρατείας  Γιώργο Γεραπετρίτη να υπάρξει επικοινωνία με τον κ. Ανδρουλάκη, η οποία ωστόσο δεν είχε αποτέλεσμα. Και το ερώτημα είναι σε περίπτωση που οι επόμενες κάλπες δεν δώσουν αυτοδυναμία πως θα μπορούσε να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση για κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων, όταν το Κίνημα Αλλαγής μιλά  για πολιτική ευθύνη του πρωθυπουργού.

https://www.naftemporiki.gr/

Τριάδα "φωτιά": F-35, F-22 και drone "Loyal Wingman" μπορούν να αλλάξουν την πολεμική στρατηγική της Αμερικής

 Τριάδα "φωτιά": F-35, F-22 και drone "Loyal Wingman" μπορούν να αλλάξουν την πολεμική στρατηγική της Αμερικής


ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΧΑΡΗΣ

Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα μπορούν να πετούν μπροστά από τις “μητέρες” τους και να παρέχουν αναγνωριστικά δεδομένα, συντεταγμένες βολής ή ακόμη και να εκτοξεύουν πυραύλους ή βόμβες

Το χάσμα δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογία από μόνη της είναι δύσκολο να διατηρηθεί. Καθώς αντίπαλοι σε επίπεδο σχεδόν ομότιμων, όπως η Κίνα και η Ρωσία, διαθέτουν πιο προηγμένα συστήματα αεράμυνας, τα αεροσκάφη της Αμερικής αντιμετωπίζουν την πιθανότητα ενός πιο αμφιλεγόμενου χώρου μάχης από ποτέ.

Με τα αμερικανικά μαχητικά να κοστίζουν πάνω από 80 εκατομμύρια δολάρια το καθένα, ανεξάρτητα από το αν διαθέτουν ή όχι δυνατότητες stealth, κάθε απώλεια θα ήταν πραγματικά αισθητή σε μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι στρατηγικές κλίμακες μπορεί να ανατρέπονται προς μια δύναμη, που βασίζεται σε μεγάλο όγκο αεροσκαφών, αντί για την ποσότητα τεχνολογίας που μπορεί να στριμωχτεί σε κάθε ένα. Και εκεί θα μπορούσε πραγματικά να λάμψει το Kratos XQ-58A Valkyrie.

Τα μαχητικά F-35 και F-22 θα έχουν τις δικές τους μοίρες μάχης drone "Loyal Wingman". Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, θα μπορούν να πετούν μπροστά από τις «μητέρες» τους και να παρέχουν αναγνωριστικά δεδομένα, συντεταγμένες βολής ή ακόμη και να εκτοξεύουν πυραύλους ή βόμβες.

Η ιδέα δεν είναι καινούργια. Τόσο η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και η Πολεμική Αεροπορία άλλων χωρών, σκέφτονται εδώ και καιρό τη χρήση drones ως «πιστών» συνοδών των μαχητικών αεροσκαφών, δημιουργώντας «σμήνη» ή μοίρες συσκευών, ικανών να ενεργούν αυτόνομα αλλά συντονισμένα με το «αεροπλάνο μητέρα» παρέχοντας κάθε είδους πληροφορίες.

Μετά από αρκετά χρόνια δοκιμών , κατέστη δυνατό το λογισμικό για αυτόνομα αεροσκάφη, το Skyborg, να προσφέρει δεδομένα αναγνώρισης και προσανατολισμού επανδρωμένων αεροσκαφών, ρύθμιση στόχων, συντεταγμένες... 

Σε αυτήν την περίπτωση, αυτή η τεχνητή νοημοσύνη έχει δοκιμαστεί ως «εγκέφαλος» δύο μη επανδρωμένα αεροσκάφη XQ-58 Valkyrie, τα οποία έχουν ολοκληρώσει μια σειρά δοκιμών που επιτρέπουν σε μαχητές όπως το αμερικανικό F-35 ή το F-22 να έχουν τη δική τους μοίρα «πιστού wingman», που προσφέρουν στους στρατιωτικούς πιλότους.

Παρέχουν βασικές πληροφορίες για το περιβάλλον, εντοπίζουν πιθανές απειλές από τον αέρα και το έδαφος, προσδιορίζουν την εγγύτητα της απειλής, αναλύουν τον επικείμενο κίνδυνο και εντοπίζουν κατάλληλες επιλογές για εμπλοκή ή αποφυγή εχθρικών αεροσκαφών.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που η Πολεμική Αεροπορία, ανακοινώνει μια δοκιμαστική σχέση μεταξύ του λογισμικού Skyborg και ενός drone Valkyrie. Η Kratos, ο κατασκευαστής του, συνεργάζεται με το Ερευνητικό Εργαστήριο Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών από το 2020 και ο αμυντικός ανάδοχος αποκάλυψε στο Διεθνές Αεροπορικό Σαλόνι Farnborough, ότι τα αυτόνομα συστήματα της Skyborg, που είναι ενσωματωμένα στο ομαδικό αεροσκάφος, έχουν πολύπλοκους αλγόριθμους και αισθητήρες τελευταίας τεχνολογίας «που επιτρέπουν την αυτονομία στη λήψη αποφάσεων, με βάση τους κανόνες συμμετοχής που έχουν θεσπιστεί από τους επανδρωμένους συμπαίκτες».

Το XQ-58 Valkyrie είναι ένα πειραματικό stealth μη επανδρωμένο αεροσκάφος μάχης, που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την Kratos για το πρόγραμμα χαμηλού κόστους επίθεσης drone Demonstrator της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο προορίζεται να παρέχει ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος συνοδείας ή wingman μαζί με ένα επανδρωμένο αεροσκάφος μάχης στη μάχη.

Αποδοτέο και επαναχρησιμοποιήσιμο

Αυτό το "χαμηλό κόστος" σημαίνει ότι μιλάμε για αρθρωτά μη επανδρωμένα UAV, με δυνατότητα τεχνητής νοημοσύνης, ικανά από 10 έως 100 εξόδους σε αμφισβητούμενα λειτουργικά περιβάλλοντα. Σε αντίθεση με τα επανδρωμένα μαχητικά και βομβαρδιστικά, των οποίων οι δομές, οι κινητήρες και τα συστήματα πρέπει να διαρκέσουν για δεκαετίες, αυτά τα UAV έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής, καθιστώντας τα ιδανικά για καταστάσεις υψηλού κινδύνου, όπου η χρήση επανδρωμένων αεροσκαφών θα ήταν πολύ ακριβή και δαπανηρή σε ανθρώπινες ζωές.

Όσον αφορά τα επαναχρησιμοποιήσιμα χαρακτηριστικά τους, είναι αυτό που τους κάνει να διαφέρουν από τους πυραύλους κρουζ, οι οποίοι καταστρέφονται καθώς δημιουργούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αυτά τα συστήματα πολλαπλών χρήσεων, μπορούν να ανακτηθούν και στη συνέχεια να πετάξουν ξανά.

Το XQ-58A προσφέρει έναν συνδυασμό μεγάλης εμβέλειας, υψηλής ταχύτητας και ευελιξίας, μαζί με την ικανότητα να αναπτύξει ένα μείγμα φονικών όπλων από την εσωτερική και κάτω θήκη βομβών του: μπορεί να μεταφέρει τέσσερις «έξυπνες» βόμβες καθοδηγούμενες από GPS και να εκτελέσει μία φορά, ξεκινώντας μια εκτίμηση της ζημιάς, γνωρίζοντας έτσι εάν ο στόχος έχει επιτευχθεί ή εάν η δράση του επανδρωμένου μαχητικού «μητέρας» είναι απαραίτητη.

Επιπλέον, η μεγάλη του αυτονομία παρέχει μέγιστη επιχειρησιακή ευελιξία και χρησιμότητα στον μαχητή. Με τα δεδομένα που παρέχει πετώντας μπροστά από τον σχηματισμό του μαχητικού, μπορεί να βελτιώσει την επίγνωση της κατάστασης κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής μάχης ή να στείλει πληροφορίες στόχων, για να βελτιώσει την ακρίβεια των εκτοξεύσεων πυραύλων εμβέλειας. Το Valkyrie απογειώνεται από έναν εκτοξευτή σε ένα φορτηγό και στη συνέχεια προσγειώνεται  με ένα αλεξίπτωτο. Μπορεί να φτάσει σε τελική ταχύτητα 652 μιλίων την ώρα με αυτονομία 2.000 μιλίων.

Το λογισμικό Skyborg έχει επίσης, περάσει έξι πτήσεις αξιολόγησης ως το «μυαλό» άλλων μοντέλων drone όπως το Kratos UTAP-22 Mako και το General Atomics MQ-20 Avenger. Η αρχιτεκτονική αυτού του συστήματος υπολογιστή, του επιτρέπει να προσαρμόζεται μεταξύ των πλατφορμών αεροσκαφών, έχει αρθρωτό σχεδιασμό ώστε να επιτρέπει τη σύνθεση πολλαπλών εφαρμογών λογισμικού και είναι προσαρμόσιμο σε νέες δυνατότητες και τύπους αποστολών.

Ήδη το 2020 επιτεύχθηκε για πρώτη φορά ένα από αυτά τα drones να επικοινωνήσει με τα F-35 και F-22, πετυχαίνοντας εκείνη τη στιγμή εννέα από τους 18 στόχους που είχε θέσει η δοκιμή. Τα αεροπλάνα μοιράστηκαν «λειτουργικά δεδομένα». 

Η επιλογή της ενσωμάτωσης drones σε νέα συστήματα κυνηγιού είναι ήδη κοινή και, στην πραγματικότητα, το FCAS, το μελλοντικό ευρωπαϊκό αεροσκάφος μάχης, σχεδιάζει να αλληλεπιδράσει με αερομεταφερόμενα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, μια ομάδα δορυφόρων, καθώς και με μη επανδρωμένα αεροσκάφη . Στην πραγματικότητα, η τεχνολογία αυτών των συσκευών θα καταστήσει δυνατή την ανταλλαγή πληροφοριών με άλλα αεροσκάφη και πλατφόρμες δικτύου, συμπεριλαμβανομένων κατασκοπευτικών αεροπλάνων ή μη επανδρωμένων αεροσκαφών αναγνώρισης , γεγονός που θα επιτρέψει στους πιλότους να έχουν μια επισκόπηση όλων των εργαλείων που δρουν σε ένα ολοκληρωμένο σε συγκεκριμένη ακτίνα δράσης. 

Επίσης, μειώνεται η έκθεση στην αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού. Ανάλογα με τον αριθμό των οπλισμένων drones που εμπλέκονται σε μια επιχείρηση, ο πιλότος θα μπορούσε να διαχειριστεί ένα μεγάλο «σμήνος» συσκευών με συντονισμένο τρόπο.

https://www.pentapostagma.gr/

Μάτα Χάρι: Μια αθώα χορεύτρια που σκότωσε 50.000 στρατιώτες, έναν πρόεδρο δημοκρατίας και έναν ταπεινό αξιωματικό

 Μάτα Χάρι: Μια αθώα χορεύτρια που σκότωσε 50.000 στρατιώτες, έναν πρόεδρο δημοκρατίας και έναν ταπεινό αξιωματικό

Μία μέρα σαν σήμερα 7 Αυγούστου του 1876 γεννήθηκε η Μάτα Χάρι· την κατηγόρησαν ότι είχε οδηγήσει στο θάνατο 50.000 στρατιώτες· δεν αποδείχτηκε ποτέ!

Τα μαλακά κρεβάτια στα ξενοδοχεία πολυτελείας του Παρισιού ήταν τα δικά της πεδία των μαχών, όταν οι στρατιώτες σάπιζαν στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ανώτατοι στρατιωτικοί και επιφανείς πολιτικοί γονάτιζαν στα πόδια της ιπποτικά τιμώντας τη γοητεία των όπλων της· της εμπιστεύτηκαν μυστικά που εκείνη - λέγεται ότι - τα πουλούσε στους Γάλλους, στους Γερμανούς ή σε αυτόν πλήρωνε καλύτερα.

Οι Γάλλοι, της φόρτωσαν όλες τις αμαρτίες των αποτυχιών τους… Την κατηγόρησαν ότι είχε «σκοτώσει» με τον τρόπο της 50.000 στρατιώτες… Θα «σκότωνε» ακόμα δύο…

Το 1917 καταδικάστηκε σε θάνατο. Στο εκτελεστικό απόσπασμα, η πιο ποθητή κατάσκοπος του κόσμου, έστειλε λάγνα φιλιά. Οκτώ από τους δώδεκα στρατιώτες αστόχησαν!
Η Μάτα Χάρι, της οποίας το όνομα στη γλώσσα της Ιάβας σημαίνει Μάτι του πρωινού ήταν νεκρή.
Η Μαργαρίτα Γερτρούδη Ζελέ, γιατί αυτό ήταν το πραγματικό όνομα της Ολλανδοϊαβανέζας χορεύτριας, είχε υποβάλει αίτηση χάριτος στον πρόεδρο Ρεϊμον Πουανκαρέ, αλλά εκείνος αρνήθηκε να παρέμβει.Πολλά χρόνια μετά και λίγο πριν κλείσει τα μάτια του, το 1934, ο Πουανκαρέ, είχε πει σε δικούς του ανθρώπους ότι εκείνο το «όχι» τον κατέτρωγε. «Έπρεπε να της απονείμω τη χάρη που ζήτησε», τραύλιζε ο Πουανκαρέ, που (λέγεται ακόμα πως) πέθανε κρατώντας και φιλώντας ένα μαντήλι με το άρωμα που ανάβλυζε από το θελκτικό κορμί της Μάτα Χάρι, ενώ με το τρεμάμενο χέρι που το τράνταζαν 74 χρόνια προσπαθούσε να σκουπίσει ένα δάκρυ… και δεν ήταν ο μόνος που δεν μπόρεσε να την ξεχάσει…

Αυτό το βλέμμα της... /copyright Ap Photos
Αυτό το βλέμμα της... /copyright Ap Photos
Ο αξιωματικός του εκτελεστικού αποσπάσματος ρώτησε τη Μάτα Χάρι, αν ήθελε να της δέσουν τα μάτια. Εκείνη τον κοίταξε λάγνα και έγνεψε ράθυμα: «όχι». Ο αξιωματικός παραπάτησε, λένε, γυρίζοντας προς το εκτελεστικό απόσπασμα και τα μάτια του δεν ήταν καθαρά και άγρια όπως πριν… Η φωνή που έδωσε τα παραγγέλματα ήταν σπασμένη και λίγο πριν από το «πυρ» κόμπιασε και ξεροκατάπιε αρκετές φορές.

Όταν χρειάστηκε να ολοκληρώσει το έργο των στρατιωτών, ο αξιωματικός, έβγαλε το πιστόλι του, πλησίασε το κεφάλι της Μάτα Χάρι και διαπίστωσε ότι τον κοιτούσε ακόμα… Εκείνο το βλέμμα, που είχε γοητεύσει και τον θάνατο, στοίχειωσε την υπόλοιπη ζωή του!

Σήμερα, έναν αιώνα και κάτι από το τέλος της Μάτα Χάρι, οι ιστορικοί λένε πως μάλλον ήταν αθώα. Τότε, ο αξιωματικός που της έδωσε τη χαριστική βολή, κάθε βράδυ πίνοντας και μεθώντας ψιθύριζε στους διπλανούς του στα μπαρ του Παρισιού για το αθώο βλέμμα που τον κυνηγούσε τα βράδια.

Η Μάτα Χάρι γεννήθηκε σαν σήμερα και πέθανε τον Οκτώβριο του 2017. Ο αξιωματικός που πρόσταξε τον θάνατό της πέθαινε κάθε βράδυ… Ολάνθιστος Γκρεμός το σώμα της γυναίκας… Και ποιας γυναίκας; Της Μάτα Χάρι

https://www.ethnos.gr

Καίτη Γκρέυ: Πέθανε σε ηλικία 101 ετών η σπουδαία τραγουδίστρια

  Καίτη Γκρέυ: Πέθανε σε ηλικία 101 ετών η σπουδαία τραγουδίστρια NDP Εδινε μάχη με διάφορα προβλήματα υγείας τους τελευταίους μήνες Έφυγε ...