Ινδοκούς: the chessboard 1 ---- Ινδοκούς: η σκακιέρα 2

 

Ινδοκούς: the chessboard 1

Posted on 22 Αὔγουστος 2021

Ινδοκούς: the chessboard 1

19/08/2021

Πέμπτη 19 Αυγούστου>> Οι πρωτοκοσμικοί (οι ντόπιοι πρώτοι και καλύτεροι) νοσταλγοί της παγκόσμιας ηγεμονίας της δύσης ξερνάνε. Η ανωτερότητα του λευκού χριστιανού είναι τόσο χωνεμένη στις ιδεολογίες τους ώστε τώρα που η δυτική παρακμή είναι πολύπλευρη και ολοφάνερη το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ξερνάνε χολή. Κατά την ρατσιστική / ιμπεριαλιστική γνώμη τους το αφγανιστάν ΔΕΝ ήταν υπό στρατιωτική κατοχή εδώ και μια 20ετία· το νατο (συμπεριλαμβανομένου και του ελλαδιστάν) ΔΕΝ ήταν κατοχική δύναμη αλλά «το φως ενάντια στο σκοτάδι»· οι αφγανοί μια μόνο επιλογή είχαν, να γλύφουν τις αρβύλες των πρωτοκοσμικών (και να θάβουν σιωπηλά τις χιλιάδες των δολοφονημένων απ’ τα drones ανδρών, γυναικών και παιδιών…)· και, φυσικά, οι ταλιμπάν ΔΕΝ ήταν / είναι η ένοπλη αντικατοχική αντίσταση που κατάφερε, χωρίς σπουδαία μέσα (αλλά με καλούς συμμάχους) να νικήσει

Τα πιο πάνω χθεσινά στιγμιότυπα (φωτογραφίες) απ’ το «συριζαϊκό» γραφείο τύπου του ελληνικού υπ.εξ. και της ελληνικής «εθνικής γραμμής» είναι χαρακτηριστικά. Κάμποσοι «γεωπολιτικοί αναλυτές», προφέσορες ή πράκτορες, παρήλασαν και παρελαύνουν απ’ τους δημαγωγικούς μηχανισμούς, για να προβλέψουν (με ολοφάνερη λαχτάρα) ότι «στο αφγανιστάν θα πέσει μαχαίρι» (απ’ τους ταλιμπάν). Θέλουν αίμα των Άλλων, μ’ αυτό ζουν!! Και, φυσικά, η «απειλή»: τα «κύματα των αφγανών προσφύγων» που, αυτοί ξέρουν, «θα εργαλειοποιήσει ο Ερντογάν»…. (Πάνω απ’ όλα οι «επιστήμονες» και οι «ειδικοί», ντάξει;;;;)

Ποιός ενδιαφέρεται για τέτοιες φοβερές απόψεις και προβλέψεις; Οι συνηθισμένοι πελάτες, οι ενσωματωμένοι στην εθνική ιδεολογία… Κατά τα υπόλοιπα η παγκόσμια καπιταλιστική ιστορία τους έχει γραμμένους όλους αυτούς. Κινούνται ολοταχώς στο περιθώριο, και το μόνο που έχουν (και θα χρησιμοποιήσουν…) είναι αυτό που είχαν πάντα και τους περισσεύει: η βία.

Αν υπάρχουν αναγνώστριες / αναγνώστες που ενδιαφέρονται για τον καπιταλιστικό πλανήτη όπως είναι πραγματικά, ας δώσουν βάση στη συνέχεια.

Ένα ερώτημα κομβικό από πολλές απόψεις που γυροφέρνει διεθνώς (προκαλώντας, στην συντριπτική πλειονότητα, τραυλίσματα που παριστάνουν τις απαντήσεις) είναι το γιατί η Ουάσιγκτον αποφάσισε να αποσύρει (όσο…) τον στρατό της απ’ το αφγανιστάν; Δεν πήγε εκεί για να εγκατασταθεί στο «μαλακό υπογάστριο» της κίνας και της ρωσίας (ναι, γι’ αυτό πήγε!!) Πώς είναι δυνατόν να αποχωρεί τώρα που αυτοί οι rivals εμφανίζονται όλο και πιο ενισχυμένοι και φιλόδοξοι;

Ο χάρτης, δηλαδή η γεωγραφία, έχει τα βασικά της απάντησης. Όταν το γκουβέρνο του Bush του Β αποφάσισε να κηρύξει «τον μακρύ πόλεμο στην τρομοκρατία» ξεκινώντας με την εισβολή στο αφγανιστάν, στα τέλη του 2001, χρειαζόταν οπωσδήποτε βάσεις στην ευρύτερη περιοχή – βάσεις που του «προσφέρθηκαν» για κάμποσο καιρό απ’ τα –σταν βόρεια του αφγανιστάν, καθώς ο Putin και οι «πατριώτες της kgb» είχαν μόλις εγκατασταθεί στη Μόσχα. Χρειαζόταν όμως και κάτι ακόμα, σημαντικότερο: την συμμετοχή / συνεργασία του πακιστανικού καθεστώτος. Πρώτον, επειδή οι μυστικές υπηρεσίες της Ισλαμαμπάντ είχαν οργανική σχέση με τους ταλιμπάν που είχαν ανακηρυχτεί «τρομοκράτες». Και δεύτερον, επειδή το πακιστανικό έδαφος και ο αέρας ήταν (και παραμένει) κρίσιμος παράγοντας για την τροφοδοσία του κατοχικού στρατού στο αφγανιστάν.

Απόδειξη όχι μόνο της σημασίας του πακιστάν αλλά και της «έκτακτης ανάγκης» που είχε η Ουάσιγκτον απ’ την συμμετοχή και υποστηρίξη της Ισλαμαμπάντ, ήταν εκείνο που είχε απειλήσει τηλεφωνικά ο τότε αμερικάνος υφυπουργός εξωτερικών Richard Armitage τον τότε πρόεδρο του πακιστάν στρατηγό Mysharraf, λίγο πριν την εισβολή, στα τέλη του 2001: Αν δεν συνεργαστείτε να είστε έτοιμοι να σας βομβαρδίσουμε… Θα σας γυρίσουμε στη λίθινη εποχή!! (Μια ακόμα απόδειξη είναι ότι το ελλαδιστάν, γνήσιος σύμμαχος της Ουάσιγκτον, κήρυξε απ’ το 2002 και μετά τους ως τότε φιλήσυχους μετανάστες εργάτες απ’ το πακιστάν σε υποψήφιους τρομοκράτες. Αργότερα τους ανέθεσε στα βοθρολύματα…)

Οποία κομψότης αλαζόνα αμερικάνου πολεμόκαβλου κοκάκια! “Στη λίθινη εποχή”!!! Η εξουσία στο Ισλαμαμπάντ δεν θα θυσίαζε τους ταλιμπάν αν είχε περιθώριο επιλογής. Αλλά σ’ εκείνη τη δεδομένη στιγμή δεν είχε. Και δέχτηκε τον εκβιασμό· για την ακρίβεια τον μισο-δέχτηκε. Ποτέ δεν έπαψε να έχει σχέσεις με τους ταλιμπάν αυτά τα 20 χρόνια, και ποτέ δεν είδε με «καλό μάτι» τους διάφορους προέδρους / ανδρείκελα που εγκαθιστούσαν οι κατοχικοί στην Καμπούλ ή την προοπτική μόνιμων αμερικανικών βάσεων εκεί…

Συνεπώς η σχέση Ισλαμαμπάντ – Ουάσιγκτον δεν ήταν ποτέ ειδυλλιακή αυτά τα 20 χρόνια της νατοϊκής κατοχής του αφγανιστάν. Πότε πότε “ισλαμιστές αντάρτες” έκαναν επιθέσεις στα βυτιοφόρα και τα φορτηγά που μετέφεραν, μέσω πακιστανικού εδάφους, καύσιμα και άλλα είδη τον κατοχικό στρατό· προκαλώντας μικρότερες ή μεγαλύτερες “κρίσεις επιμελητείας”.

Εν τω μεταξύ η Ισλαμαμπάντ βελτίωνε διαρκώς τις σχέσεις της με το Πεκίνο. Όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά και για γεωπολιτικούς: έχοντας μόνιμο «εθνικό εχθρό» το Ν. Δελχί (και το αντίστροφο…) μια κάποια συμμαχία με το Πεκίνο (που δεν έχει τις καλύτερες σχέσεις με το ινδικό καθεστώς, και το αντίστροφο…) ήταν αυτονόητη.

https://www.sarajevomag.net/wp/2021/08/indokoys-the-chessboard-1/

Ινδοκούς: η σκακιέρα 2

 19/08/2021

Πέμπτη 19 Αυγούστου>> Το διάστημα 2009 – 2011 είναι ίσως το (από ιστορική άποψη) κρισιμότερο καθώς αποτελεί την γενεαλογία εκείνων που συμβαίνουν τώρα και θα ακολουθήσουν. Η καινούργια αμερικανική διοίκηση («δημοκρατικοί» / Obama) άρχισε να διαβλέπει απ’ την μια μεριά την «αναδυόμενη» δύναμη του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου και απ’ την άλλη την χωρίς τέλος φθορά του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που είχε ξεκινήσει το 2001 η διοίκηση Bush του Β. Στο σχεδιασμό μπήκε πια η «απεμπλοκή» από διάφορα δευτερεύοντα πεδία «αντιτρομοκρατικού πολέμου» (στη μέση Ανατολή και στο Ινδοκούς) και η συστηματικότερη πολιτικο-στρατιωτική στόχευση απευθείας στο Πεκίνο και στη Μόσχα.(Για την μέση Ανατολή την «δουλειά» της διαρκούς δημιουργικής καταστροφής σαν ύστατης γραμμής ανάσχεσης μιας πιθανής επιρροής του Πεκίνου και της Μόσχας θα την αναλάμβαναν εργολάβοι, τύπου isis, με την βοήθεια δημοκρατικών συμμάχων σαν τους τοξικούς του Ριάντ και Αμπού Ντάμπι).

Ο σχεδιασμός προέβλεπε ένα «γερό surge» του στρατού κατοχής στο αφγανιστάν για να εκμηδενιστούν οι ταλιμπάν έτσι ώστε στις αρχές του 2011 να αρχίσει η σταδιακή αποχώρηση του αμερικανικού στρατού από ‘κει και η ανάληψη πλήρους και αποτελεσματικής εξουσίας από την «νικηφόρα» κυβέρνηση της Καμπούλ. Κάποιες αμερικανικές βάσεις θα παρέμεναν εκεί, φυσικά, αφού άλλωστε θα το ζητούσε ευγενικά η «νικηφόρα»… Ταυτόχρονα, το 2011 ανακοινώθηκε το θρυλικό «pivot στην Ασία»: η Ουάσιγκτον άνοιξε επίσημα το μέτωπο του Ειρηνικού με πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά μέσα.

Μόνο που ο σχεδιασμός και τα χρονοδιαγράμματα σε ό,τι αφορούσε το αφγανιστάν απέτυχαν. Παρότι βρέθηκαν συγκεντρωμένοι εκεί πάνω από 100.000 αμερικάνοι πεζοναύτες (μαζί με όλα τα σέα τους), ο «δυνατότερος στρατός του κόσμου», δεν κατάφερε να καταβάλει τους ταλιμπάν που εξακολουθούσαν να ελέγχουν κάποιες (σχετικά μικρές) περιοχές του αφγανιστάν, κυρίως όμως εξακολουθούσαν να έχουν την υποστηρίξη μεγάλου μέρους του πληθυσμού.

Το ερώτημα, κατά συνέπεια, γιατί ο επανα-ορισμός των προτεραιοτήτων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού άμεσα κατά του Πεκίνου και της Μόσχας σήμαινε ήδη απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’10 (κάποιοι είδους) στρατιωτική αποχώρηση απ’ το Αφγανιστάν (απ’ το «μαλακό υπογάστριο…) θα έπρεπε να έχει γίνει τότε. Και η απάντηση είναι, ήταν από τότε, στο χάρτη: πακιστάν αλλά και τα υπόλοιπα –σταν του «μετασοβιετικού χώρου».

Τα δεύτερα είχαν αρχίσει ήδη να προσανατολίζονται περισσότερο προς την Μόσχα… Αλλά το «όχι-με-ιδιαίτερο-ζήλο» συμμαχικό αλλά στρατηγικής σημασίας πακιστάν ήταν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα: η όποια «συμμαχία κατά της κίνας» υπό αμερικανική διεύθυνση θα έπρεπε να περιλάβει οπωσδήποτε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το Νέο Δελχί… Συνεπώς, στην πορεία των πραγμάτων, η Ισλαμαμπάντ θα έδειχνε όλο και μικρότερο ζήλο να βοηθάει την συντήρηση αμερικανικών βάσεων στο αφγανιστάν – κατά του Πεκίνου….

Μια ισχυρή στρατιωτική παρουσία του αμερικανικού στρατού στα αφγανικά υψίπεδα θα απαιτούσε «ένα άλλο» πακιστάν, «ένα άλλο» τατζικιστάν, «ένα άλλο» κυργιζιστάν και, πιθανότατα, «ένα άλλο» ιράν: το κυργιζιστάν και το τατζικιστάν όμως είχαν προσχωρήσει ήδη στο «σύμφωνο της Σαγκάης» (SCO), μαζί με την Μόσχα και το Πεκίνο. Το πακιστάν μπήκε αργότερα. Και σύντομα θα έχει ενταχθεί σ’ αυτή την συμμαχία και το ιράν (γι’ αυτά προσεχώς…). Με απλά λόγια: η αμερικανική κατοχή του αφγανιστάν θα ήταν εύκολο να απομονωθεί και να γυρίσει μπούμεραγκ κάποια στιγμή· συνεπώς θα έπρεπε να αναθεωρηθεί…

Το γιατί χρειάστηκαν τόσα χρόνια για αυτήν την αναθεώρηση είναι ένα ερώτημα του οποίου η απάντηση αφορά τις δομές, την ισχύ και τα συμφέροντα του αμερικανικού στρατο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι και το ψόφιο κουνάβι είχε προσπαθήσει να κάνει αυτήν την αποχώρηση (την οποία άλλωστε είχε υποσχεθεί). Αν απέτυχε ήταν επειδή δεν ήλεγχε το αμερικανικό μιλιταριστικό σύμπλεγμα. Ωστόσο πρόλαβε να υπογράψει την συμφωνία της αποχώρησης – με τους ταλιμπάν… τον Φλεβάρη του 2020…

(φωτογραφία: Σκληρή εικόνα, εντελώς ακατάλληλη για πολιτικά ανήλικους. Ταλιμπάν με προβιές και αμερικάνοι ceo χωρίς, σε αναμνηστική φωτογράφηση απ’ την συνάντησή τους στη βίλλα του τότε αντιπροέδρου της πετρελαϊκής Unocal Marty Miller, στο Τέξας, με θέμα την κατασκευή πετρελαιαγωγού στο αφγανικό έδαφος. Ήταν το 1997, οι διαπραγματεύσεις γίνονταν με τις ευλογίες της διοίκησης Clinton, και οι ταλιμπάν πίστευαν ότι δεν φοράνε προβιές και ότι οι αμερικάνοι είναι φίλοι τους…

Μετά η γραμμή στην Ουάσιγκτον άλλαξε…)

https://www.sarajevomag.net/wp/2021/08/indokoys-the-chessboard-2/.
Δημοσιεύτηκε  από τον χρήστη selana

https://anhsyxia.wordpress.com

Γαλακτομπούρεκο σπιτικό

 Γαλακτομπούρεκο σπιτικό

COOKING ΚΕΜΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

 By Gynaikaeimai 22 Αυγούστου 2021

Υλικά για το σιρόπι

• 500 γραμμάρια ζάχαρη
• 1 ξυλάκι κανέλα
• μισό πορτοκάλι (όχι στυμμένο)
• 2 βανίλιες
• 2 κουταλιές της σούπας γλυκόζη
• 4 ποτήρια νερό

Παρασκευή για το σιρόπι

Βάζουμε τα υλικά όλα μαζί να βράσουν σε μια μικρή κατσαρόλα, ανακατεύοντας απαλά στην αρχή. Από τη στιγμή που αρχίσει ο βρασμός, αφήνουμε το μίγμα να βράσει άλλα 6-7 λεπτά. Είναι έτοιμο.

Υλικά για το γλυκό (για ταψί 30 x 25 εκ)

• ένα πακέτο φύλλο κρούστας
• 200 γραμμάρια βούτυρο λιωμένο (το λιώνουμε σε ένα μπρίκι στο φούρνο ή σε φούρνο μικροκυμάτων)
• μια κούπα σιμιγδάλι ψιλό
• μια κούπα ζάχαρη
• 700 ml γάλα
• 400 ml (2 πακέτα) κρέμα γάλακτος
• 4 αυγά ολόκληρα και 2 κρόκους
• 5 βανίλιες
• 100 γραμμάρια βούτυρο κομμάτι

Παρασκευή της κρέμας

Χτυπάμε στο mixer τα αυγά, τους κρόκους και το μεγαλύτερο μέρος της κούπας ζάχαρης, μέχρι να χτυπηθούν καλά τα αυγά και να λιώσει η ζάχαρη. Γίνεται ένα ωραίο πηχτό μείγμα.

Βάζουμε στη συνέχεια σε μια κατσαρόλα στη φωτιά να βράσει, την κρέμα γάλακτος, το γάλα και την υπόλοιπη ζάχαρη (αυτή που έμεινε στην κούπα) ανακατεύοντας σε τακτά διαστήματα ώστε να μην κολλήσει (η ζάχαρη που βάλαμε το βοηθάει να μην κολλήσει). Μόλις δούμε ότι αρχίσει να ζεσταίνεται, ρίχνουμε το σιμιγδάλι, τα βανιλάκια και ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι η κρέμα να πήξει. Όταν αρχίσει να βγάζει φουσκάλες, το αποσύρουμε από τη φωτιά. Μόλις το βγάλουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε το κομμάτι βούτυρο και ανακατεύουμε να λιώσει το βούτυρο.

Αφήνουμε για λίγο την κρέμα να κρυώσει και στη συνέχεια προσθέτουμε το μείγμα αυγών και ζάχαρης που έχουμε φτιάξει από πριν, ανακατεύοντας πολύ καλά ώστε να ενσωματωθεί στο υπόλοιπο.

Στήσιμο του γλυκού

Παίρνουμε το ταψάκι μας, το βουτυρώνουμε και αρχίζουμε να στρώνουμε τα φύλλο κρούστας. Κάθε φύλο κρούστας το αλείφουμε με το λιωμένο βούτυρο με ένα πινελάκι από τη μια πλευρά του. Αν το ταψί σας είναι μεγάλο, βάζετε τα μισά φύλλα κρούστας από κάτω και τα μισά επάνω. Αν το ταψί σας είναι στις διαστάσεις που αναφέρουμε πριν, μπορείτε επειδή τα φύλλα θα περισσεύουν, να τα βάλετε όλα (εκτός από δύο) στο κάτω μέρος του γλυκού σταυρωτά και στο τέλος, τα τμήματα φύλου που περισσεύουν, να τα γυρίσετε και να αγκαλιάσουν το γλυκό κλείνοντάς το από το πάνω μέρος. Στην τελευταία περίπτωση όπως αναφέραμε, βάζουμε όλα τα φύλλα κρούστας στο κάτω μέρος του ταψιού εκτός από δύο, τα οποία θα χρησιμοποιήσουμε για να τα βάλουμε στο τέλος από πάνω και να φαίνεται το γλυκό μας ομοιόμορφο.

Αδειάζουμε μέσα την κρέμα και τη στρώνουμε ομοιόμορφα. Κλείνουμε το γλυκό μας από το πάνω μέρος με τον τρόπο που είπαμε και βάζουμε τα δύο τελευταία φύλλα γυρίζοντας τις άκρες τους προς τα μέσα, ώστε να αγκαλιάσουν κι αυτά το γλυκό μας από το πάνω μέρος τώρα.

Βουτυρώνουμε πολύ καλά το γλυκό εξωτερικά (στο πάνω φύλλο), τα χαράζουμε ελαφρά σε κομμάτια και αν έχει περισσέψει βούτυρο, το αδειάζουμε κι αυτό ομοιόμορφα στο ταψί.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, σε χαμηλή φωτιά στην αρχή (160 βαθμούς) και αργότερα ανεβάζουμε στους 180 βαθμούς. Ανάλογα τον φούρνο, το γλυκό θέλει πάνω από μια ώρα για να ψηθεί (παρακολουθούμε την πορεία του και όταν πάρει το χρώμα που πρέπει το βγάζουμε από τη φωτιά).

Όταν γίνει και είναι ζεστό ακόμη, το χαράζουμε λίγο πιο έντονα και το περιχύνουμε σιγά σιγά και ομοιόμορφα με το κρύο σιρόπι.

Το αφήνουμε να κρυώσει καλά (θέλει ώρες αρκετές) και στη συνέχεια το κόβουμε και το απολαμβάνουμε!

**Το σιρόπι γίνεται πρώτο για να έχει προλάβει να κρυώσει τελείως όταν σιροπιάσουμε το γλυκό.

**Η κρέμα μας και αυτή πρέπει να έχει κρυώσει όταν την απλώσουμε στα φύλλα μας.

 https://gynaikaeimai.com/

Της Χριστίνας Κέμου

https://xristinacook.wordpress.com/

7 πράγματα που πρέπει να κάνετε όταν μια συνομιλία πάει να γίνει αρνητική

 7 πράγματα που πρέπει να κάνετε όταν μια συνομιλία πάει να γίνει αρνητική

Οι λεκτικές και μη λεκτικές μας ενέργειες περιορίζουν ή διευρύνουν τις επιλογές των άλλων. Για παράδειγμα, αν κάποιος σε ρωτήσει: “Πώς είσαι;” καθώς περνάει μπροστά σου, ξέρεις καλύτερα ότι αν δεν σταματήσει και συνεχίζει να περπατάει, το άτομο δείχνει ότι αναμένει μόνο ένα νεύμα ή μια σύντομη απάντηση. Ωστόσο, εάν αυτό το άτομο σταματούσε και σας κοιτούσε στα μάτια όταν κάνετε την ίδια ερώτηση, οι επιλογές σας αλλάζουν καθώς η συμπεριφορά τους έχει αλλάξει.

Είμαστε τουλάχιστον 75% υπεύθυνοι για το πώς μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι.

Είμαστε όλοι πλάσματα συνήθειας και εάν είστε γνωστοί στον κόσμο ότι αποφεύγεται τις συγκρούσεις, για παράδειγμα, οι άλλοι μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες που θα σας κάνουν να τραβηχτείτε πίσω, να ζητήσετε συγγνώμη ή να φύγετε. Αυτό δεν είναι καλό!

Αλλά αν έχουμε ένα ρεπερτόριο απαντήσεων στα χέρια μας, μπορούμε να ξεφύγουμε από τα προβλέψιμα μοτίβα. Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε κάποιες αγενείς ερωτήσεις ως αντικειμενικά ερωτήματα, να βρίσκουμε κάποιο στοιχείο λογικής σε ένα φαινομενικά γελοίο σχόλιο ή να απαντάμε σε μια προσβολή σαν να ήταν τυχαίο. Με αυτόν τον τρόπο, αντί να πέσουμε θύματα συνηθισμένων προτύπων, γινόμαστε διαιτητές αυτού που μας συμβαίνει.

Μια τέτοια ικανότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική σε σκληρά πολιτικά κλίματα όπου αυτό που λέγεται συχνά δεν είναι αυτό που εννοείται. Οι πολιτικοί χώροι ή οι χώροι εργασίας γίνονται πολλές φορές αρένες συγκρούσεων και απαιτούν ως ένα βαθμό έξυπνους τρόπους για να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν οι άνθρωποι. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε αποτελεσματικούς τρόπους αντιμετώπισης σε δύσκολες καταστάσεις.

Τι γίνεται αν ένα άτομο σας πει ένα πράγμα, αλλά μετά ακούτε ότι είπε κάτι εντελώς διαφορετικό στους άλλους; Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο σε πολύ πολιτικοποιημένους οργανισμούς. Πρέπει να το αφήσεις να περάσει; Κρατάς κακία; Δεν θα εμπιστευτείς ποτέ ξανά αυτό το άτομο; Αντιμετώπιση της κατάστασης άμεσα; Με ένα ρεπερτόριο απαντήσεων, έχετε επιλογές. Ίσως να μπορέσετε να αποτρέψετε τέτοιες καταστάσεις να σας συμβούν στο μέλλον, επιλέγοντας μια αποτελεσματική απάντηση λίγο μετά το αρχικό αδίκημα – μια απάντηση που κάνει το παραβάτη να σκεφτεί δύο φορές την επόμενη φορά. Είτε είστε καινούργιοι στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων είτε είστε έμπειρος, είναι χρήσιμο να έχετε άμεσα διαθέσιμες διάφορες απαντήσεις.

Η ακόλουθη λίστα κατηγοριοποιημένων τακτικών μπορεί να σας βοηθήσει να το κάνετε αυτό. Όταν ανταποκρίνεστε σε μια δυνητικά αρνητική κατάσταση, η γνώση τι να κάνετε μαζί τους μπορεί να σας βοηθήσει στην αποφυγή άσχημης τροπής σε μια σημαντική σχέση ή να αφοπλιστεί μια απειλή για την αξιοπιστία σας:

• Θέστε ένα άλλο πλαίσιο συζήτησης – Μεταδώστε το ζήτημα με διαφορετικό πρίσμα. Περιγράψτε τα λόγια ή τις πράξεις του άλλου ατόμου με τρόπο που να ταιριάζει με τις μελλοντικές αλληλεπιδράσεις. Εάν κάποιος πει: «Δεν θέλω να τσακωθώ γι’ αυτό », ένα χρήσιμο πλαίσιο αυτού του σχολίου είναι:« Αυτή είναι μια συζήτηση, σίγουρα όχι μια μάχη. Και είσαι καλός συζητητής, όπως θυμάμαι».

• Αναδιατύπωση – Πείτε τις λέξεις με διαφορετικό, λιγότερο αρνητικό τρόπο. Εάν κάποιος σας κατηγορήσει ότι ήρθατε πολύ νευριασμένοι σε μια συνάντηση, μπορείτε να απαντήσετε: «Ήμουν παθιασμένος». Αν σας χαρακτηρίζουν πεισματάρη, θα μπορούσατε να πείτε: «Είμαι πολύ αποφασισμένος όταν κάτι είναι σημαντικό για μια επιτυχημένη προσπάθεια». Αντί να αφήσετε ανακριβείς ή προσβλητικές λέξεις, προτείνετε λέξεις αντικαταστάσεις.

• Επανεξέταση – Χρησιμοποιήστε μια προηγούμενη επιτυχία για να επαναπροσδιορίσετε μια τρέχουσα αποτυχία. Εάν τα άτομα που συμμετέχουν σε μια συνομιλία έχουν προηγούμενο ιστορικό θετικών αλληλεπιδράσεων, μπορεί να τους υπενθυμίσουμε την προηγούμενη επιτυχία και την ικανότητά τους να βρίσκουν κοινό έδαφος με εσάς: «Έχουμε ένα καλό ιστορικό συνεργασίας. Δεν υπάρχει λόγος να το αλλάξουμε τώρα ».

• Επαναφορά – Διευκρίνιση ή ανακατεύθυνση αρνητικής διατύπωσης. Οποιοσδήποτε μπορεί ακούσια να προσβάλει ή να προκαλέσει διαφωνία. Σε τέτοιες στιγμές, είναι χρήσιμο να χρησιμοποιήσουμε μία καλή στρατηγική: Δώστε τους την ευκαιρία να κάνουν το σωστό. «Σίγουρα υπάρχει άλλος τρόπος να το πω» ή «Εννοούσατε αυτό που νομίζω ότι άκουσα;» είναι χρήσιμοι τρόποι για να ενθαρρύνετε ένα άτομο να επανεξετάσει και να αλλάξει αυτό που ειπώθηκε.

• Αίτημα – Κάντε μια ερώτηση. Όταν αμφιβάλλετε για την πρόθεση ενός ατόμου, μια λογική προσέγγιση είναι να ελέγξετε τις αντιλήψεις σας ρωτώντας τους άλλους προτού αντιδράσετε αρνητικά: «Θα μου διευκρινίσετε τι εννοούσα ακριβώς τότε;»

• Εξισορρόπηση – Προσαρμόστε τη δύναμη του άλλου ατόμου. Οι άνθρωποι παραχωρούν άσκοπα την εξουσία όταν επιτρέπουν σε ένα άλλο άτομο να τους κάνει δυστυχισμένους ή να υπονομεύσει το έργο τους. Συχνά, μια τέτοια ανισορροπία ισχύος μπορεί να αλλάξει. Ένας τρόπος είναι να μειώσετε τον αντίκτυπο σε εσάς με τη στάση σας- αρνούμενοι να στενοχωρηθείτε -ή λέγοντας: «Ευτυχώς, δεν προσβάλλομαι εύκολα, ειδικά από καταστάσεις όπως αυτή».

• Αναδιοργάνωση – Αλλάξτε την προτεραιότητα των θεμάτων. Κατευθύνετε τη συζήτηση μακριά από προσωπικές ανησυχίες εστιάζοντας στη διαδικασία. Για παράδειγμα, μια αλλαγή μπορεί να είναι: «Φαίνεται ότι συμφωνούμε για το τι αλλά δυσκολευόμαστε με το πώς». Με αυτόν τον τρόπο, κόβετε το πρόβλημα στη μέση. Το επίκεντρο είναι τώρα μόνο σε μια πτυχή αυτού που διαφορετικά θα μπορούσε να φαίνεται ότι είναι ένα δυσεπίλυτο αδιέξοδο.

Επίσης, τα στάδια της αντίδρασης μας σε ένα μη λογικό συζητητή πρέπει να είναι τα ακόλουθα:
* αποφεύγουμε οποιαδήποτε λογική συζήτηση με τους οπαδούς του αρνητισμού.
* “εξουδετερώνουμε” τον οιονδήποτε μεταφέρει τέτοιες απόψεις χτυπώντας τον στην αξιοπιστία των πηγών του.
* αν δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη συζήτηση περιορίζουμε τον αντίκτυπο των απόψεων του εξορθολογίζοντας το περιεχόμενο της συζήτησης.

Η ευελιξία διαχωρίζει τους αποτελεσματικούς στην επικοινωνία από εκείνους που δεν μπορούν να τα βρουν μέσα από συνομιλίες – και τη ζωή. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα αντιμετωπίσετε αυτό που φαίνεται να αποτελεί εμπόδιο, είτε λόγω προσβολής είτε λόγω σύγχυσης, λάβετε υπόψη τις τακτικές της επάνω λίστας. Ο πειραματισμός είναι ο μόνος τρόπος για να γίνουμε τουλάχιστον 75% υπεύθυνοι για το πώς μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι. Διαφορετικά, περνάμε μεγάλο μέρος της ζωής μας που  είμαστε προβλέψιμοι και να μην φτάνουμε πουθενά. Δεν υπάρχει διασκέδαση ή όφελος σε αυτό.

http://anthologion.gr/

Λίπη & Έλαια: Τα πιο Υγιεινά, τα πιο Ανθυγιεινά και οι Επιπτώσεις τους

 Λίπη & Έλαια: Τα πιο Υγιεινά, τα πιο Ανθυγιεινά και οι Επιπτώσεις τους

Λίπη & Έλαια: Τα πιο Υγιεινά, τα πιο Ανθυγιεινά και οι Επιπτώσεις τους

Πως να επιλέξετε υγιεινά έλαια και λίπη για την διατροφή σας; Δώστε απάντηση στις παρακάτω τρεις απλές ερωτήσεις και θα καθ’ οδηγηθείτε πολύ εύκολα στην σωστή απόφαση. Λίπη & Έλαια: Τα πιο Υγιεινά, τα πιο Ανθυγιεινά και οι Επιπτώσεις τους

• Είναι αυτό το λίπος επεξεργασμένο ή μπορώ να το φτιάξω και μόνος μου στην κουζίνα μου;
• Οι άνθρωποι που έζησαν σε αυτό τον πλανήτη για τόσες χιλιάδες χρόνια πριν από εμένα, έτρωγαν το συγκεκριμένο λάδι;
• Αν φάω σκέτο αυτό το λάδι/λίπος, θα έχει νόστιμη γεύση;

Απαντώντας σε αυτές τις απλές ερωτήσεις ξέρετε με σιγουριά αν η λιπαρή ουσία που σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε είναι υγιεινή. Παρ’ όλα αυτά έχω συντάξει τις παρακάτω λίστες με τα έλαια που μπορείτε να καταναλώνετε άφοβα και αυτά που απαγορεύονται.

Έλαια και λίπη που πρέπει να προτιμάτε:

• Παρθένο ελαιόλαδο ψυχρής έκθλιψης
• Σησαμέλαιο ψυχρής έκθλιψης
• Λινέλαιο 
• Λάδι καρύδας 
• Βιολογικό κατσικίσιο βούτυρο 
• Βιολογικό πρόβειο βούτυρο 

Τι είναι η ψυχρή έκθλιψη; Θα το μάθετε εδώ: Ελαιόλαδο, συχνές ερωτήσεις. 

Καταναλώστε τα αλλά μην τα θερμαίνετε:

• Ελαιόλαδο
• Σησαμέλαιο
• Λινέλαιο

“Τροφή-Φάρμακο”: Ένσταση! Το σησαμέλαιο είναι ιδανικό για χρήση σε γλυκά που θέλουν φούρνο, π.χ. κέικ, ενώ το ελαιόλαδο είναι το πλέον ανθεκτικό σύμφωνα με έρευνες, ακόμη και για τηγάνισμα Το ασφαλέστερο λάδι για τηγάνι & μαγείρεμα σε υψηλές θερμοκρασίες 

Μην καταναλώνετε:

• Αραβοσιτέλαιο 
• Σογιέλαιο 
• Βαμβακέλαιο  
• Μαργαρίνη  
• Σπρέι λιπαρής ουσίας   
• Dressings σαλάτας  
• Λιπαρές ουσίες με “χαμηλά λιπαρά”  

Κάνοντας χρήση των απαγορευμένων λιπαρών ουσιών δημιουργούνται προβλήματα όπως:

– Αυξάνονται οι φλεγμονές στον οργανισμό και ο κίνδυνος παρουσίασης καρδιαγγειακής νόσου.

Χωρίς δεύτερη σκέψη πετάξτε τα σπορέλαια 

– Οξειδώνονται κατά την διάρκεια του μαγειρέματος σε υψηλές θερμοκρασίες και η οξείδωση αυτή δημιουργεί ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό.

– Με την κατανάλωση τους ερεθίζεται το έντερο και δημιουργούνται αυτοάνοσες παθήσεις.

Τρανς λιπαρά-Μαργαρίνες-Υδρογονωμένα φυτικά έλαια: Παρεμποδίζουν βιοχημικές αντιδράσεις ζωτικής σημασίας στο σώμα 

– Είναι κατασκευασμένα από γενετικά τροποποιημένους σπόρους οι οποίοι δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ για την ασφαλή τους κατανάλωση από ανθρώπους.

– Τοξικές χημικές ουσίες χρησιμοποιούνται για να μπορέσουν να στραγγίξουν το λάδι από τους σπόρους.

– Άλλες χημικές ουσίες χρησιμοποιούνται για να γίνει το τελικό προϊόν εύγευστο.

“Τροφή-Φάρμακο”: Ειδικά τα “χαμηλά λιπαρά” όπου αφαιρούνται οι γευστικές ουσίες και προστίθενται χημικές για να δώσουν γεύση και άρωμα. Δεν έχει νόημα να παρασκευάζεις κάτι το οποίο είναι πιο βλαβερό από το γνήσιο προϊόν: Το παραμύθι των χαμηλών λιπαρών 

– Αυξάνουν το σωματικό βάρος επειδή περιέχουν ενώσεις που επηρεάζουν την όρεξη.

Καθαρίστε την διατροφή σας από ανθυγιεινά λίπη και καταναλώστε τα σωστά έλαια και λίπη που είναι απαραίτητα για την βελτίωση της υγείας σας από μέσα προς τα έξω. Υιοθετώντας στην μαγειρική σας υγιεινά λάδια (ή ακόμα καλύτερα καθόλου λάδι στο μαγείρεμα παρά μόνο στο σερβίρισμα) κάνετε το πρώτο βήμα προς την δημιουργία θεραπευτικών και πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά φαγητών.

“Τροφή-Φάρμακο”: Να συμπληρώσουμε στα απαγορευμένα έλαια ΚΑΙ το φοινικέλαιο, το οποίο κατά την διαδικασία επεξεργασίας του καθίσταται επίσης ανθυγιεινό, ενώ θα πρέπει να γνωρίζετε ότι συμπεριλαμβάνεται σε πλήθος συσκευασμένων τροφίμων: Φοινικέλαιο: Ωφέλιμο, αλλά αμφιλεγόμενο φυτικό έλαιο 

αλλά και την χείριστη κατηγορία λιπαρών: Πώς τα τρανς λιπαρά καταστρέφουν την υγεία;

ενώ, μετά από πολλά χρόνια προπαγάνδας, επιτέλους: Αθώα τα παραδοσιακά ζωικά λίπη. Οι «οδηγίες» ήταν λάθος 

Πηγή : Know your Fats. Mary G. Enig

Το βρήκα στο: https://georgepelagia.wordpress.com/

Νίκος Γαβριὴλ Πεντζίκης: Συνοδὸς σκιά

 

Νίκος Γαβριὴλ Πεντζίκης: Συνοδὸς σκιά

Posted on 24 Αὔγουστος 2021 by planodion

Νίκος Γαβριὴλ Πεν­τζί­κης

Συ­νο­δὸς σκιά

ΕΡΠΑΤΩ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ τῆς πα­λιᾶς πό­λης. Προ­σπα­θῶ νὰ συγ­κρα­τή­σω τὴ ρέ­ου­σα στιγ­μή, συν­δέ­ον­τάς την μὲ τὸ πα­ρελ­θόν. Νὰ ὁ­λο­κλη­ρωάσω ἕ­ναν κύ­κλο μέ­σα στὸ χά­ος τῶν αἰ­σθή­σε­ων. Προ­σπα­θῶ νὰ ἐ­ξα­σφα­λί­σω τὰ βή­μα­τα τῆς ἐ­παύ­ριον, ποὺ μὲ τρο­μά­ζει. Μὲ πα­ρα­κι­νεῖ ἡ θύ­μη­ση κά­ποι­ας πε­ρα­σμέ­νης στιγ­μῆς. Στὸ ση­μεῖ­ο ποὺ ὁ δρό­μος στρί­βει, περ­νών­τας πιὸ ψη­λά, σχη­μα­τί­ζον­τας εἶ­δος ἐ­ξώ­στη, μὲ θέ­α πα­νο­ρα­μα­τι­κή, πά­νω ἀ­πὸ τὶς στέ­γες τῶν σπι­τι­ῶν, ποὺ κα­τε­βαί­νουν μέ­χρι τὴ θά­λασ­σα. Νύ­χτα μὲ ἀ­ναμ­μέ­να τὰ φῶ­τα, κα­θι­σμέ­νος σ’ ἕ­να κα­φε­νεῖ­ο, εἶ­χα με­θύ­σει. Μα­ζί μου τὸ πρό­σω­πο ἑνός νε­κροῦ. Πά­νω στὸ φθαρ­μέ­νο, βρώ­μι­κο τρα­πέ­ζι ἄ­δεια ἡ μπου­κά­λα. Τὸ πρά­σι­νο γυα­λὶ καὶ τὸ κόκ­κι­νο πε­ρι­ε­χό­με­νο. Βγαί­νον­τας ἀ­πὸ τὸ μα­γα­ζὶ μὲ τὸν χάρ­τι­νο κόκ­κι­νο δι­ά­κο­σμο, ἀ­να­παύ­τη­καν τὰ μά­τια μου στὸ γα­λά­ζιο πα­ρά­θυ­ρο τῆς ὄ­μορ­φης. Ἀ­χτέ­νι­στα τὰ σγου­ρὰ χα­ρι­τω­μέ­να μαλ­λιά της, ἴ­δια μὲ σι­δε­ρέ­νια στό­ρια μα­γα­ζι­ῶν, τὴν δι­α­σώ­ζουν ἀπ’ τοὺς πό­θους τοῦ λη­στῆ τῆς νύ­χτας. Τρο­μά­ζον­τας τὶς ἡ­μέ­ρες τοῦ μέλ­λον­τος, προ­φη­τεύ­ω, ἀκο­λου­θών­τας τὸν το­ρὸ τῶν πε­ρα­σμέ­νων. Κλαί­ω ὅ­σους πέ­θα­ναν. Ἀγωνίζομαι ν’ ἀ­πο­κα­τα­στή­σω τὴν ἑ­νότη­τα τῶν σπα­σμέ­νων κομ­μα­τι­ῶν σὲ κά­θε στρο­φή. Εἶ­χα πε­ρά­σει ἄλ­λο­τε ἀπ’ αὐτο­ῦ μα­ζὶ μὲ πρό­σω­πα ποὺ ἔ­πα­ψαν νὰ ὑ­πάρ­χουν ἐν ζω­ῇ. Τὸ καλ­ντε­ρί­μι πα­ρέ­μει­νε τὸ ἴ­διο. Ἴδια καὶ ἡ βρύ­ση, τὸ σπί­τι. Ταυ­τό­χρο­να κά­τι ἄλ­λο ποὺ δὲν ἦ­ταν ἐ­πα­νά­λη­ψη τοῦ πα­λιοῦ, ἀλ­λὰ και­νού­ρια ὄ­ψη κολ­λη­μέ­νη στὸν πα­λιὸ δρό­μο. Προ­σθή­κη βη­μά­των. Μὲ χα­ρο­ποι­εῖ ἡ ἀν­τί­λη­ψη τῆς νέ­ας ζω­ῆς πά­νω στὰ κα­τά­λοι­πα τῶν πα­λι­ῶν. Χο­ρεύ­ουν νέ­α πα­λι­κά­ρια. Σαβ­βα­τι­ά­τι­κο ξα­λά­φρω­μα στὸ μα­γα­ζὶ μὲ τὴ λα­τέρ­να καὶ τὰ κρου­στὰ παι­χνί­δια. Χέ­ρια καὶ πό­δια σὲ κί­νη­ση. Κορ­μιὰ κα­μα­ρω­τὰ λυ­γο­ῦν ἀρ­γά. Ὁ Ραμ­πό­τας, ὁ λε­βέν­της τρα­γου­δι­στὴς, ποὺ τα­νών­τας τ’ αὐ­τὶ οἱ γυ­ναῖ­κες πα­ρα­κο­λου­θοῦ­σαν τὸ σκο­πό του, πά­νω σε μιά φούρ­λα τοῦ χο­ροῦ τσά­κι­σε τὰ δά­χτυ­λα στὸ ἕ­να του πό­δι. Βά­λε ρα­κὶ καὶ πι­ές. Μὴ δί­νεις προ­σο­χὴ σ’ ὅ­σα λέ­γον­ται. Σή­κω μὲ ὁρ­μὴ ἀ­πά­νω νὰ κα­τα­πι­εῖς τὸν δι­α­βα­τά­ρη χρό­νο. Ἡ κου­ρα­σμέ­νη γριὰ στὴ φου­βοὺ με­ρα­κλα­δί­ζει με­ζέ­δες γιὰ τὰ νιά­τα. Βγὲς στὴν πόρ­τα νὰ ὑ­πο­δε­χτεῖς τὴ Δδὰ Στιγ­μὴ τοῦ Γέ­ρου Χρό­νου, ποὺ ξε­κα­βα­λι­κεύ­ει καὶ γλεν­τᾶ. Με­τὰ ἕ­πε­ται ἡ μαύ­ρη ἀ­πο­χαύ­νω­ση καὶ ὁ λο­γα­ρια­σμός. Τὸ φι­λο­δώ­ρη­μα τοῦ χλω­μοῦ μου­ζι­κάν­τη μὲ τὸ κλεμ­μέ­νο ἀπὸ κά­ποι­ο ἀστέρι τοῦ κι­νη­μα­το­γρά­φου λε­πτὸ μου­στά­κι. Χά­νον­ται μέ­σ’ ἀ­πό τὰ χέ­ρια μας οἱ ἄν­θρω­ποι περ­νών­τας ἀν­τί­κρυ. Συν­τρο­φιὰ μὲ εἰ­κό­νες τῆς μνή­μης ἄ­χρω­μες, ξε­κι­νῶ νὰ βρῶ τοὺς ἄλ­λους, ν’ ἀ­κε­ραι­ω­θῶ σμί­γον­τας μα­ζί τους. Δι­ερ­μη­νεύ­ω τὶς γε­ω­με­τρι­κὲς ἀ­ξι­ές τῶν οἰ­κο­δο­μῶν. Τὸ ὕ­ψος, τὸ πλά­τος. Ἡ κα­τά­λη­ξη τοῦ κά­θε σχή­μα­τος, μυ­στι­κὲς ὑ­πο­θῆ­κες τοῦ μα­τιοῦ. Μαῦ­ρο σκο­τά­δι κα­λύ­πτει μὲ ἄ­γνοι­α τοὺς ὄγ­κους τῶν κα­τοι­κι­ῶν. Βου­βαί­νον­ται τὰ πα­ρά­θυ­ρα. Ὁ ἦ­χος τῶν βη­μά­των σχη­μα­το­ποι­εῖ τὴν ξε­νι­τιά. Πί­σω ἀ­π’ τὶς κλει­στὲς πόρ­τες πα­ρα­φυ­λά­γουν φαν­τά­σμα­τα. Περ­νά­ω δί­πλα στὴ «Λα­ο­δη­γή­τρια». Κά­νω τὸ σταυ­ρό μου καὶ πά­ω νὰ προ­σκυ­νή­σω τὴ θαυ­μα­τουρ­γὴ Ἅ­για Εἰ­κό­να. Αἰ­ῶ­νες πα­ρέ­μει­νε θαμ­μέ­νη στὴ γῆ. Ἕ­να παι­δὶ τὴν ἀπο­κά­λυ­ψε. Ἔπαιζε στὴν ἀλάνα τῶν ἐ­ρει­πί­ων ἀ­πό τὸ πρω­ί. Ἡ μά­να του, ποὺ κά­ποι­α στιγ­μὴ ξαφ­νι­κά το’ ‘χά­σε ἀ­π’ τὰ μά­τια της, ἄρ­χι­σε νὰ τὸ ἀνα­ζη­τᾶ παν­τοῦ. Τὸ παι­δί, τρέ­χον­τας νὰ ψη­λώ­σει ἕ­ναν χαρ­τα­ε­τό, εἶ­χε πέ­σει σ’ ἕ­να βα­θὺ λα­γού­μι. Σι­μώ­νον­τας ἐ­πὶ τό­που, ἡ μά­να ἀ­κού­ει ζων­τα­νὴ τὴ λα­λιὰ τοῦ παι­διοῦ. «Μὴ νοι­ά­ζε­σαι γλυ­κιὰ μα­νού­λα. Εἶ­μαι πο­λὺ κα­λά. Μιὰ με­γά­λη Κυ­ρά, κι’ ἀ­πὸ σέ­να ἀ­κό­μη ὀ­μορ­φό­τε­ρη, μὲ κρα­τεῖ ἀγ­κα­λιά!» Ἀναζητώντας τὸ παι­δί, βρῆ­καν τὴ θαυ­μα­τουρ­γὴ εἰ­κό­να τῆς Πα­να­γί­ας στὸ βα­θὺ σκάμ­μα τῆς γῆς. Ὁ ἱ­ε­ρέ­ας, το­πο­θε­τών­τας στὴν Ἔκ­κλη­σια τὴν ἱ­ε­ρὴ μνη­μι­κὴ ἀ­πει­κό­νι­ση, θυ­μή­θη­κε ὅ­τι τὴν πρώ­τη τοῦ Σε­πτέμ­βρη, ἀρ­χὴ τῆς Ἰν­δί­κτου καὶ τοῦ δω­δε­κά­μη­νου κύ­κλου τοῦ Χρι­στι­α­νι­κοῦ ἔ­τους, τι­μᾶ­ται ἡ μνή­μη πα­ρό­μοι­ας φα­νέ­ρω­σης, ἀ­πὸ τὸν βυ­θὸ τῆς λί­μνης Ζα­γου­ροῦς, εἰ­κό­νας πάν­τι­μης τῆς Παρ­θέ­νου. Λι­γο­στὲς ψι­χά­λες βρο­χῆς ἔ­κα­μαν τὶς στέ­γες νὰ λαμ­πυ­ρί­ζουν, ἀν­τα­να­κλών­τας τὸ λευ­τε­ρω­μέ­νο ἀ­πὸ τὰ σύν­νε­φα φεγ­γά­ρι. Συ­νέ­χι­σα τὸ δρό­μο πρὸς τὸ πα­τρι­κό τῆς μη­τέ­ρας μου. Ἀνοιχτὴ ἡ ἐ­ξώ­πορ­τα, ἄ­φη­νε νά ’ρ­χε­ται στὶς αἰ­σθή­σεις ἕ­να ἄ­ρω­μα λε­μο­νιᾶς, ποὺ γι­νό­ταν χρῶ­μα. Ὁ δι­ά­δρο­μος στρω­μέ­νος μὲ μαλ­τό­πε­τρες ἕ­ως τὴν ξύ­λι­νη σκά­λα. Λευ­κο­φο­ρε­μέ­νη παι­δί­σκη ἡ μά­να μου, κα­τέρ­χον­ταν τὴν κλί­μακα, σπεύ­δον­τας στὸ σχο­λει­ὸ νὰ μά­θει γράμ­μα­τα. Στη­ρί­ζο­μαι στὸν πα­λιὸ τοῖ­χο τοῦ Παρ­θε­να­γω­γεί­ου καὶ τὴν ἀ­κού­ω νὰ ἐ­πα­ναλαμ­βά­νει τὴν πρω­ι­νὴ προ­σευ­χή. Ἕνα πα­ρά­θυ­ρο ἀ­νοί­γει κα­τά­φω­το. Δυ­ὸ παι­διά. Ἕν’ ἀ­γό­ρι κι’ ἕ­να κο­ρί­τσι, ἀδέλ­φια, μα­λώ­νουν. Τὸ φῶς, ποὺ ἀν­τα­να­κλοῦ­σε τὸ πρό­σω­πο τῆς κό­ρης, μοῦ ἐ­πέτρε­ψε νὰ ἀ­να­γνω­ρί­σω, ζών­τας, τὸν πε­­θα­μέ­νο ἴ­σκιο ποὺ μὲ συ­νό­δευ­ε.

1936

Πη­γή: Ἀν­δρέ­ας Δη­μα­κού­δης καὶ ἄλ­λες μαρ­τυ­ρί­ες χα­μοῦ καὶ δεύ­τε­ρης πα­νο­πλί­ας (ἐκδ. ΑΣΕ. Α.Ε., 1977).

Νί­κος Γα­βρι­ὴλ Πεν­τζί­κης (1908-1993). Πε­ζο­γρά­φος, ποι­η­τὴς καὶ αυ­το­δί­δα­κτος ζω­γρά­φος. Σπού­δα­σε Φαρ­μα­κευ­τι­κὴ καὶ Ἰ­α­τρι­κὴ στὴ Γαλ­λί­α (πτυ­χί­ο Ὀ­πτι­κῆς Φυ­σι­ο­λο­γί­ας), καὶ στὴ συ­νε­χεί­α σπού­δα­σε Βο­τα­νο­λο­γί­α καὶ Φαρ­μα­κευ­τι­κὴ στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο τοῦ Στρα­σβούρ­γου. Ὑ­πῆρ­ξε βα­σι­κὸς συ­νερ­γά­της καὶ ἱ­δρυ­τι­κὸ μέ­λος τοῦ πε­ρι­ο­δι­κοῦ Κο­χλί­ας. Ἀ­νή­κει στὴν ὁ­μά­δα τῶν συγ­γρα­φέ­ων ποὺ εἶ­ναι γνω­στοὶ ὡς «Σχο­λὴ τῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης».  Βρα­βεύ­τη­κε μὲ τὸ Ρalmes Αcademi­ques (1951), τὸ Α’ Κρα­τι­κὸ Βρα­βεῖ­ο μυ­θι­στο­ρή­μα­τος (1984), τὸ βρα­βεῖ­ο τοῦ Ὑ­πουρ­γεί­ου Πο­λι­τι­σμοῦ (1987), κ.ἄ. Τὰ ἔρ­γα του κι­νοῦν­ται με­τα­ξὺ πραγ­μα­τι­κό­τη­τας καὶ φαν­τα­σί­ας. Παν­τρεύ­ει τὴν πα­ρά­δο­ση (ἀρ­χαί­α, βυ­ζαν­τι­νὴ καὶ δη­μο­τι­κὴ) μὲ τὴ νε­ω­τε­ρι­κό­τη­τα. Πιστὸς στὴν ὀρ­θο­δο­ξί­α, δι­α­βά­ζει πα­τε­ρι­κὰ κεί­με­να καὶ συ­να­ξά­ρια, ἀ­πὸ τὰ ὁ­ποῖ­α συ­χνὰ ἐμ­πνέ­ε­ται. Ὁ ἴ­διος ἀ­πο­κα­λοῦ­σε τὸν ἑ­αυ­τό του “παι­ζω-γρά­φο”. Τὸ 1988 ἀ­να­γο­ρεύ­τη­κε ἐ­πί­τι­μος δι­δά­κτο­ρας τῆς Φι­λο­σο­φι­κῆς Σχο­λῆς τοῦ Ἀ­ρι­στο­τε­λεί­ου Πα­νε­πι­στη­μί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης. Πρῶ­το του βι­βλί­ο: Ἀν­δρέ­ας Δη­μα­κού­δης καὶ ἄλ­λες μαρ­τυ­ρί­ες χα­μοῦ καί δεύ­τε­ρης πα­νο­πλί­ας (ἐκδ. Α.Σ.Ε, Θεσ­σα­λο­νί­κη 1982, α’ ἐκδ. 1935).

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Κοκκινιστό κοτόπουλο κατσαρόλας με ελιές

 Κοκκινιστό κοτόπουλο κατσαρόλας με ελιές

COOKING ΚΕΜΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

 By Gynaikaeimai 23 Αυγούστου 2021

Υλικά

• 1 κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες
• ελαιόλαδο
• 2 κρεμμύδια ξερά χοντροκομμένα
• 2 σκελίδες σκόρδο
• 2 κόκκινες πιπεριές Φλωρίνης κομμένες σε κομματάκια
• 1 φλιτζάνι του τσαγιού ελιές πράσινες χωρίς κουκούτσι, κομμένες σε κομματάκια
• 1 κουταλιά σούπας ντοματοπελτέ
• 4-5 ντομάτες ώριμες τριμμένες στον τρίφτη ή 1 κουτί ντοματάκια κονκασέ
• λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο
• αλάτι – πιπέρι
• 1 ξυλάκι κανέλα

Εκτέλεση

Πλένουμε το κοτόπουλο και το αφήνουμε να στραγγίσει από τα νερά του. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα λάδι και αφού ζεσταθεί, τοποθετούμε το κοτόπουλο (αν δεν χωρέσει όλο, το βάζουμε σε δύο δόσεις) με την πέτσα να ακουμπά στον πάτο της κατσαρόλας. Αφού πάρει χρώμα από τη μια, το γυρίζουμε και από την άλλη. Βάζουμε όλο το κοτόπουλο σε μια πιατέλα.

Προσθέτουμε στην κατσαρόλα λίγο ελαιόλαδο ακόμη, ρίχνουμε το χοντροκομμένο κρεμμύδι, το σοτάρουμε 2-3 λεπτά, προσθέτουμε τις κομμένες σε κομματάκια πιπεριές, το σκόρδο και τον πελτέ ντομάτας ανακατεύοντας και σβήνουμε με την ψιλοκομμένη ντομάτα.

Τοποθετούμε το κοτόπουλο μέσα στη σάλτσα σιγά σιγά ώστε να χωρέσει όσο το δυνατόν καλύτερα (αν έχουμε μια φαρδιά κατσαρόλα είναι καλύτερα) χωρίς να χρειαστεί πολύ ανακάτεμα και προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι, το ξυλάκι κανέλας, τις ελιές και νερό ίσα ίσα να σκεπαστεί το κοτόπουλο.

Το βράζουμε σε χαμηλή φωτιά ώστε να μείνει μόνο με τη σάλτσα του. Σερβίρουμε πασπαλίζοντας με τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και αν θέλουμε προσθέτουμε και τριμμένη φέτα.

** Η συνταγή μπορεί να εκτελεστεί πολύ εύκολα και εντελώς παρόμοια και στο φούρνο.

https://gynaikaeimai.com/

 

Της Χριστίνας Κέμου

https://xristinacook.wordpress.com/

Instagram : xristina.kemou

Eπικό σαρδάμ Κικίλια: Με αντισυλληπτικά... πολεμάμε τον κορονοϊό (video)

 Eπικό σαρδάμ Κικίλια: Με αντισυλληπτικά... πολεμάμε τον κορονοϊό (video)

Μπέρδεψε τα μέτρα προφύλαξης ο υπουργός Υγείας 

Ανακοινώσεις για τα μέτρα Δημόσιας Υγείας που αφορούν τους ανεμβολίαστους πολίτες, κάνει αυτή τη στιγμή ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας. 

Ο υπουργός υγείας κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης και ενώ γνωστοποιούσε το τι θα ισχύσει για τους ανεμβολίαστους σε κλειστούς χώρους καθώς και για τους εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα από Σεπτέμβρη, υπέπεσε σε ένα απίστευτο σαρδάμ.

Ο Βασίλης Κικίλιας μπέρδεψε τα αντισηπτικά με τα... αντισυλληπτικά, προσφέροντας μια αξέχαστη στιγμή γέλιου.

«Χωρίς άλλα όπλα άμυνας απέναντι στον κορονοϊό, πέρα από αυτών που γνωρίζουμε. Το λοκντάουν, των τεστ, των μασκων, των αντισυλληπτικών...», είπε άθελα του ο υπουργός παρόλο που διάβαζε τη σημερινή του τοποθέτηση.

Δείτε το σκηνικό:

https://www.koutipandoras.gr/