Η νύχτα μαλακή, σχεδόν ανοιξιάτικη, αφύσικο για τρεις Γενάρη…
-Θα βγω -μουρμούρισα στον Εαυτό μου- Θα βγω να δω… μπορεί απόψε να δω κάποιο.
– Τί ευχή θα κάνεις, έτσι και δεις ένα? με ρώτησε με ένα ύφος που έσταζε… βιτριόλι
.-Να μην σε νοιάζει… του αντιγύρισα.
Περνώντας από το χωλ, πήρα αφηρημένα μια ξεχασμένη πάνω στην σερβάντα… μάσκα και την φόρεσα με τελετουργικές κινήσεις, θαρρείς και θα έμπαινα στο χειρουργείο, άνοιξα την εξώθυρα και αμολήθηκα στον ήσυχο κήπο.
Ησυχία… Νέκρα… Όχι άνθρωπος, αλλά ούτε αδέσποτο δεν κυκλοφοράει έξω…
Σήκωσα το βλέμμα ψηλά και… τίποτα… Πρέπει να περιμένεις ώρα… μην θαρρείς πως θα πέφτουν σαν βροχή, μου είχαν πει. Στην καλύτερη των περιπτώσεων πέφτουν 30 με 40 την ώρα… Άρχισα να μετράω δευτερόλεπτα, όπως όταν πλένω τα χέρια μου, σαν τον Σπύρο Παπαδόπουλο σ’ εκείνη την ανοιξιάτικη διαφήμιση…. 1, 2, 3, 4,…. μέχρι το 20. Φοβάμαι πολύ τον κορωνοϊό, γι αυτό βάζω κι άλλα 5 μετά το 20, για να είμαι σίγουρη…»Θα μετρήσω 100 πλυσίματα χεριών, -αποφάσισα- και αν δεν συμβεί έστω και μια πτώση, θα ξαναπάω μέσα. Δεν έχω σκοπό να είμαι με αυχενικό αύριο… Στα… 76 πλυσίματα χεριών… κοκκάλωσα. Ένα αστέρι, βγήκε πίσω από περαστικό σύννεφο και:
-Τζάμπα ψάχνεις -μου χαμογέλασε- δεν πρόκειται να έρθει κανείς να σ’ αγκαλιάσει… Όλοι κοιμούνται ακόμα κι αυτοί που δεν φοβούνται τον ιό.
-Δεν ψάχνω για αγκαλιές, για πεφταστέρια ψάχνω.
-Και αν δεις κάποιο, τί θα ευχηθείς?
-Να έρθει να με αγκαλιάσει…
-Ποιος?
-… κάποιος…
-Κανείς δεν θα έρθει… άκου με που σου λέω…
Συγχίστηκα. Παράτησα το μέτρημα με τα πλυσίματα των χεριών, έβγαλα την μάσκα και ξαναχώθηκα στην ασφάλεια του «μέσα». Με περίμενε -ο Εαυτός μου- όρθιος στην μέση του σαλονιού.
-Τί έγινε? μου χαμογέλασε.
-Τζίφος… του αποκρίθηκα, έτοιμη να κλάψω.
-Έλα εδώ… Έλα εδώ βλαμμένο, να σ’ αγκαλιάσω… Βλαμμένο, ε βλαμμένο… Αφού, μόνο εμένα έχεις… Να με ακούς. Ξέρω εγώ… Ξέρω, γιατί κι εγώ… μόνο εσένα έχω. Έλα, που μου ψάχνεις για αγκαλιές…
«Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουμε τον Σταυρό ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανείων. Έτσι τον ρίχναν και στην πατρίδα μου κι ήταν ένα θέαμα έμορφο και παράξενο. Εκινούσε η συνοδεία από τη Μητρόπολη. Μπροστά πηγαίνανε τα ξαφτέρουγα και τα μπαϊράκια κι ύστερα πηγαίνανε οι παπάδες με τον Δεσπότη, ντυμένοι με τα χρυσά τα άμφια, παπάδες πολλοί κι αρχιμανδρίτες, γιατί η πολιτεία είχε δώδεκα εκκλησίες και κατά τις επίσημες μέρες στις μικρές ενορίες τελειώνανε γρήγορα τη λειτουργία και πηγαίνανε οι παπάδες στη Μητρόπολη για να γίνει η γιορτή πιο επίσημη. Οι ψαλτάδες ήτανε κι εκείνοι κάμποσοι κι οι πιο καλλίφωνοι, και ψέλνανε με μεγαλοπρέπεια βυζαντινά, δηλαδή ελληνικά. Από πίσω ακολουθούσε λαός πολύς.
Σαν φτάνανε στ’ Αγγελή τον Γιαλό, όπως λέγανε κείνη την ακρογιαλιά, ο Δεσπότης με τους παπάδες ανεβαίνανε σε μια μεγάλη σανιδωτή εξέδρα εμορφοσκαρωμένη, για να κάνουνε τον Αγιασμό.
Ο κόσμος έπιανε την ακρογιαλιά κι ανέβαινε ο καθένας όπου έβρισκε, για να μπορεί να βλέπει. Τα σπίτια που ήτανε γύρο, γεμίζανε κόσμο. Οι γυναίκες θυμιάζανε από τα παραθύρια. Από το μέρος της θάλασσας ήτανε μαζεμένα ίσαμε εκατό καΐκια και βάρκες αμέτρητες, με τις πλώρες γυρισμένες κατά το μέρος που στεκόταν ο Δεσπότης. Έτσι που ήτανε παρατεταγμένα τα καΐκια, μοιάζανε σαν αρμάδα που θα κάνει πόλεμο. Πιο ανοιχτά, κατά το πέλαγο, έβλεπες φουνταρισμένα τα μεγάλα καΐκια, γεμάτα κόσμο κι εκείνα. Άλλα πάλι είχανε περιζωσμένες τις βάρκες που βρισκόντανε γιαλό κι ήτανε κι αυτά γεμάτα κόσμο, προπάντων θαλασσινοί και παιδομάνι.
Σ’ αυτά τα μέρη κάνει πολύ κρύο και τις πιο πολλές φορές οι αντένες των καραβιών ήτανε χιονισμένες, ένα θέαμα πολύ έμορφο. Απάνου στα ξάρτια και στις σκαλιέρες, στις γάμπιες και στα μπαστούνια των καραβιών ήτανε σκαλωμένοι πλήθος θαλασσινοί, μεγάλοι και μικροί. Η θάλασσα ήτανε κοιμισμένη, μπουνάτσα. Κρούσταλλα κρεμόντανε από τα ξάρτια σε πολλά καΐκια. Κρύο τάρταρος. […] Σαν σίμωνε λοιπόν η συνοδεία στη θάλασσα κι ακουγόταν από μακριά η ψαλμωδία, γινότανε μεγάλος αλαλαγμός απάνω στις βάρκες. Οι βουτηχτάδες πετούσανε τις γούνες τους κι οι άλλοι τραβούσανε τα κουπιά, για να ‘ναι οι βάρκες τους κοντά στο μέρος που θα ‘πεφτε ο Σταυρός. Άλλοι φωνάζανε από τα ξάρτια, άλλοι μαλώνανε, άλλοι ανεβαίνανε στις κουπαστές για να δούνε.
Τέλος φτάνανε οι στρατιώτες και ταχτοποιούσανε τον κόσμο. Μπροστά πήγαινε ο αξιωματικός ο Τούρκος κι άνοιγε τον δρόμο να περάσει ο Δεσπότης, κι έλεγε: «Γιολ βέριν εφεντιά!» (Κάντε δρόμο στον αφέντη). Ο στρατός αραδιαζότανε σε παράταξη κι οι ψαλτάδες ψέλνανε πολλές φορές «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε». Στο τέλος το ‘ψελνε κι ο Δεσπότης κι έριχνε τον Σταυρό στη θάλασσα.
Αλαλαγμός σηκωνότανε μέσα στη θάλασσα. Οι βάρκες και τα καΐκια καργάρανε τα κουπιά και τρακάρανε το ‘να στ’ άλλο. Οι πλώρες χτυπούσανε η μία την άλλη. Κουπιά, κοντάρια, καμάκια, απόχες μπερδευότανε μεταξύ τους. Οι βουτηχτάδες πέφτανε στο νερό κι η θάλασσα άφριζε σαν να παλεύανε σκυλόψαρα. Πολλοί απ’ αυτούς κάνανε ώρα πολλή ν’ ανεβούνε απάνω, παίρνανε μακροβούτι και ψάχνανε στον πάτο να βρούνε τον Σταυρό. Για μια στιγμή φανερωνότανε κανένα κεφάλι και βούλιαζε γρήγορα πριν να το δεις.
Άξαφνα βγήκε ένα κεφάλι με κόκκινα γένια κι ένα χέρι ξενέρισε και βαστούσε τον Σταυρό. Ήτανε ο παλαβο-Παρασκευάς. Με δυο τρεις χεροβολιές κολύμπησε κατά το μέρος του Δεσπότη και σκάλωσε στην αραξιά. Έκανε μετάνοια και φίλησε το χέρι του κι έδωσε τον Σταυρό. Ο Δεσπότης τον πήρε, τον ασπάστηκε και τον έβαλε στον ασημένιο δίσκο κι ύστερα έδωσε τον δίσκο στον Παρασκευά. Οι ψαλτάδες πιάσανε πάλι και ψέλνανε κι ο κόσμος αλάλαζε. Ύστερα η συνοδεία τράβηξε πάλι για την εκκλησία…»
Αν είστε λάτρεις της μπύρας, δεν χρειάζεται να νιώθετε ενοχές κάθε φορά που ενδίδετε σε ένα ποτήρι.
Ο λόγος είναι ότι η μετριοπαθής κατανάλωση αλκοόλ (ένα ποτό την ημέρα για τις γυναίκες και δύο για τους άνδρες) μπορεί να έχει οφέλη για την υγεία.
Ειδικά η μπύρα κάνει καλό στην υγεία των οστών, της καρδιάς και του εγκεφάλου, είναι πλούσια σε σίδηρο και δυναμώνει τα μαλλιά
Ο βασικός λόγος που επιβάλλει εγκράτεια στην κατανάλωσή της, είναι οι θερμίδες της. Ένα μπουκάλι μπύρας μπορεί να δίνει 190 θερμίδες και οι υπερβολές μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση του βάρους.
Μία - δύο μπύρες την εβδομάδα όμως, ωφελούν την υγεία για τους λόγους που θα δείτε στη gallery που ακολουθεί:
Μειώνει τον κίνδυνο αρθρίτιδας: Μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες που έπιναν 3-5 μπύρες την εβδομάδα είχαν 31% μικρότερο κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας, μιας πάθησης που προσβάλλει κυρίως τον γυναικείο πληθυσμό, συγκριτικά με τις γυναίκες που απείχαν από το αλκοόλ.
Κάνει καλό στα οστά: Η μπύρα είναι πλούσια πηγή σιλικόνης, η οποία αυξάνει την οστική πυκνότητα και μπορεί να συντελέσει στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Journal of the Science of Food and Agriculture.
Προλαμβάνει τις πέτρες στα νεφρά: Αμερικανοί που ανέφεραν μέτρια κατανάλωση μπύρας, βρέθηκε ότι αντιμετώπιζαν 41% μικρότερο κίνδυνο σχηματισμού λίθων στα νεφρά, συγκριτικά με όσους δεν έπιναν. Ο λόγος είναι η υψηλή περιεκτικότητα της μπύρας σε νερό που ενισχύει τη σωστή λειτουργία των νεφρών απομακρύνοντας τις τοξίνες από το σώμα. Είναι επίσης διουρητική και μειώνει την πιθανότητα σχηματισμού πέτρας.
Ενισχύει τη λειτουργία του εγκεφάλου: Οι γυναίκες που πίνουν ένα αλκοολούχο ποτό την ημέρα έχουν 23% μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν προβλήματα μνήμης, Αλτσχάιμερ ή άλλες μορφές άνοιας, σύμφωνα με ανασκόπηση μελετών που δημοσιεύθηκε από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Rush του Σικάγο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το αλκοόλ έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες ή μπορεί να βελτιώσει τη ροή αίματος στον εγκέφαλο, άρα να ενισχύσει τον εγκεφαλικό μεταβολισμό. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι οι μικρές ποσότητες αλκοόλ μπορούν να διατηρούν σε καλή κατάσταση τα εγκεφαλικά κύτταρα, δίνοντάς τους την δυνατότητα να αντιμετωπίζουν επιτυχώς το στρες, που μπορεί να οδηγήσει στην εκδήλωση άνοιας.
Ωφελεί την υγεία της καρδιάς: Μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο European Journal of Epidemiology διαπίστωσε ότι όσοι έπιναν ένα ποτήρι μπύρα την ημέρα ήταν 31% λιγότερο πιθανό να υποστούν έμφραγμα, καρδιακή νόσο ή εγκεφαλικό συγκριτικά με όσους δεν έπιναν μπύρα.
Το μάρκετινγκ αναφέρεται σε δραστηριότητες που αναλαμβάνει μια εταιρεία για την προώθηση της αγοράς ή της πώλησης ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Το μάρκετινγκ περιλαμβάνει διαφήμιση, πώληση και παράδοση προϊόντων σε καταναλωτές ή άλλες επιχειρήσεις. Κάποιο μάρκετινγκ πραγματοποιείται από συνεργάτες για λογαριασμό μιας εταιρείας.
Οι επαγγελματίες που εργάζονται σε τμήματα μάρκετινγκ και προώθησης μιας εταιρείας επιδιώκουν να τραβήξουν την προσοχή των βασικών πιθανών ακροατηρίων μέσω της διαφήμισης. Οι προσφορές στοχεύουν σε ορισμένα είδη κοινού και ενδέχεται να περιλαμβάνουν εγκρίσεις διασημοτήτων, ελκυστικές φράσεις ή συνθήματα, αξέχαστες συσκευασίες ή γραφικά σχέδια και συνολική έκθεση των μέσων.
Βασικές επιλογές
Το μάρκετινγκ αναφέρεται σε όλες τις δραστηριότητες που κάνει μια εταιρεία για την προώθηση και πώληση προϊόντων ή υπηρεσιών σε καταναλωτές. Το μάρκετινγκ χρησιμοποιεί το “μείγμα μάρκετινγκ”, επίσης γνωστό ως τα τέσσερα Ψ – προϊόν, τιμή, μέρος και προώθηση. Στον πυρήνα του, το μάρκετινγκ επιδιώκει να πάρει ένα προϊόν ή μια υπηρεσία, να προσδιορίσει τους ιδανικούς πελάτες του και να τραβήξει την προσοχή των πελατών στο διαθέσιμο προϊόν ή υπηρεσία.
Κατανόηση του μάρκετινγκ
Το μάρκετινγκ ως πειθαρχία περιλαμβάνει όλες τις ενέργειες που μια εταιρεία αναλαμβάνει να προσελκύσει πελάτες και να διατηρήσει σχέσεις μαζί τους. Η δικτύωση με δυνητικούς ή παλαιότερους πελάτες είναι επίσης μέρος της δουλειάς και μπορεί να περιλαμβάνει τη σύνταξη ευχαριστιών email, το παιχνίδι γκολφ με υποψήφιους πελάτες, την επιστροφή κλήσεων και μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου γρήγορα και τη συνάντηση με πελάτες για καφέ ή γεύμα.
Στο πιο βασικό του επίπεδο, το μάρκετινγκ επιδιώκει να ταιριάξει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μιας εταιρείας με πελάτες που θέλουν πρόσβαση σε αυτά τα προϊόντα. Η αντιστοίχιση προϊόντων με πελάτες εξασφαλίζει τελικά την κερδοφορία.
Το προϊόν, η τιμή, ο τόπος και η προώθηση είναι τα Four Ps του μάρκετινγκ. Οι Four Ps αποτελούν συλλογικά το βασικό μείγμα που χρειάζεται μια εταιρεία για να εμπορεύεται ένα προϊόν ή μια υπηρεσία. Ο Neil Borden διαδίδει την ιδέα του συνδυασμού μάρκετινγκ και την ιδέα του Four Ps στη δεκαετία του 1950.
Προϊόν
Το προϊόν αναφέρεται σε ένα είδος ή αντικείμενα που η επιχείρηση σχεδιάζει να προσφέρει στους πελάτες. Το προϊόν πρέπει να επιδιώκει να εκπληρώσει μια απουσία στην αγορά ή να ικανοποιήσει τη ζήτηση των καταναλωτών για μεγαλύτερη ποσότητα προϊόντος που είναι ήδη διαθέσιμο. Προτού μπορέσουν να προετοιμάσουν μια κατάλληλη καμπάνια, οι έμποροι πρέπει να κατανοήσουν ποιο προϊόν πωλείται, πώς ξεχωρίζει από τους ανταγωνιστές του, εάν το προϊόν μπορεί επίσης να συνδυαστεί με ένα δευτερεύον προϊόν ή σειρά προϊόντων και αν υπάρχουν υποκατάστατα προϊόντα στην αγορά .
Τιμή
Η τιμή αναφέρεται στο ποσό για το οποίο η εταιρεία θα πουλήσει το προϊόν. Κατά τον καθορισμό μιας τιμής, οι εταιρείες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την τιμή μοναδιαίου κόστους, το κόστος μάρκετινγκ και τα έξοδα διανομής. Οι εταιρείες πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη την τιμή των ανταγωνιστικών προϊόντων στην αγορά και εάν το προτεινόμενο σημείο τιμών τους είναι επαρκές για να αντιπροσωπεύει μια λογική εναλλακτική λύση για τους καταναλωτές.
Θέση
Το μέρος αναφέρεται στη διανομή του προϊόντος. Βασικά ζητήματα περιλαμβάνουν εάν η εταιρεία θα πουλήσει το προϊόν μέσω φυσικής βιτρίνας, στο διαδίκτυο ή και από τα δύο κανάλια διανομής. Όταν πωλείται σε βιτρίνα, τι είδους φυσική τοποθέτηση προϊόντων λαμβάνει; Όταν πωλείται στο διαδίκτυο, τι είδους τοποθέτηση ψηφιακού προϊόντος λαμβάνει;
Προβολή
Η προώθηση, το τέταρτο P, είναι η ολοκληρωμένη καμπάνια επικοινωνιών μάρκετινγκ. Η προώθηση περιλαμβάνει μια ποικιλία δραστηριοτήτων όπως διαφήμιση, πώληση, προώθηση πωλήσεων, δημόσιες σχέσεις, άμεσο μάρκετινγκ, χορηγίες και μάρκετινγκ ανταρτών.
Οι προσφορές ποικίλλουν ανάλογα με το στάδιο του κύκλου ζωής του προϊόντος στο οποίο βρίσκεται το προϊόν. Οι έμποροι κατανοούν ότι οι καταναλωτές συσχετίζουν την τιμή και τη διανομή ενός προϊόντος με την ποιότητά του και το λαμβάνουν αυτό υπόψη όταν σχεδιάζουν τη συνολική στρατηγική μάρκετινγκ.
Το μάρκετινγκ αναφέρεται σε κάθε δραστηριότητα που αναλαμβάνει μια εταιρεία για την προώθηση της αγοράς ή πώλησης μιας υπηρεσίας.
Ειδικές εκτιμήσεις
Από το 2017, περίπου το 62% των καταναλωτών αγοράζουν είδη διαδικτυακά κάθε μήνα. Οι ειδικοί αναμένουν ότι οι διαδικτυακές πωλήσεις στις ΗΠΑ θα αυξηθούν από 587 δισεκατομμύρια δολάρια το 2019 σε πάνω από 735 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2023.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα στατιστικά στοιχεία, το διαδικτυακό μάρκετινγκ αποτελεί κρίσιμο στοιχείο μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής μάρκετινγκ. Είναι ζωτικής σημασίας για τους εμπόρους να χρησιμοποιούν διαδικτυακά εργαλεία όπως κοινωνικά μέσα και ψηφιακή διαφήμιση, τόσο σε ιστότοπους όσο και σε εφαρμογές κινητών συσκευών και διαδικτυακά φόρουμ. Η εξέταση ενός κατάλληλου καναλιού διανομής για προϊόντα που αγοράζονται στο διαδίκτυο είναι επίσης ένα σημαντικό βήμα.
Η γέννα διαρκεί περισσότερο τώρα από ό,τι 50 χρόνια πριν
Μπορεί η τεχνολογία να μας έχει βοηθήσει ιδιαίτερα και σε διάφορους τομείς της ζωής μας ώστε να κερδίζουμε χρόνο στην καθημερινότητά μας, όμως στην περίπτωση μίας γέννας, δεν ισχύει το ίδιο σύμφωνα με έρευνες που έγιναν πρόσφατα.
Πιο συγκεκριμένα, σε σύγκριση με τις γέννες που γίνονταν τη δεκαετία του ’60, οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια χρειάζονται δύο με τρεις ώρες περισσότερες από ό,τι τότε, για να γεννήσουν, σύμφωνα με τις έρευνες του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο περισσότερος χρόνος πλέον σπαταλιέται κατά το πρώτο στάδιο του τοκετού, πριν την τελική ώθηση που δίνει η γυναίκα για να γεννήσει το παιδί της. Οι νέες μαμάδες άλλωστε είναι πολύ διαφορετικές από ό,τι πριν 50 χρόνια και σίγουρα μεγαλύτερες σε ηλικία όμως και τα μωρά τους ζυγίζουν συνήθως πολύ περισσότερο από ό,τι τότε.
Ακόμα και αν δημογραφικά θέσουμε αυτές τις αλλαγές υπόψη όμως, διαδικασία της γέννας συνεχίζει να είναι πολύ πιο χρονοβόρα τώρα. Ειδικοί υποστηρίζουν πως δεν είναι ξεκάθαροι οι λόγοι που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κάποιοι επιστήμονες όμως υποστηρίζουν πως ο λόγος μπορεί να κρύβεται στην επισκληρίδιο ένεση που βάζουν οι μέλλουσες μαμάδες κατά τη διάρκεια της γέννας ώστε να μην πονάνε. Σύμφωνα με μελέτες, οι συγκεκριμένες ενέσεις καθυστερούν τη γέννα περίπου 40 με 90 λεπτά. Σύμφωνα με μελέτες, σήμερα είναι πολύ περισσότερες οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν επιπλοκές κατά τη γέννα ή αποφασίζουν να κάνουν καισαρική σε σχέση με τις γυναίκες τη δεκαετία του ’60. Έτσι, οι γυναίκες που γεννούν φυσιολογικά σήμερα, σίγουρα διαφέρουν από αυτές πριν από 50 χρόνια. Όποιοι και αν είναι οι λόγοι που συμβαίνει κάτι τέτοιο πάντως, ειδικοί υποστηρίζουν πως οι γυναικολόγοι-μαιευτήρες θα πρέπει να επανεξετάσουν τον όρο ‘φυσιολογικός τοκετός’ γιατί για παράδειγμα, οι γιατροί σήμερα θεωρούν πως πρέπει να καταφύγουν σε καισαρική ή επισκληρίδιο όταν έχουν περάσει δύο ώρες και ο τράχηλος της γυναίκας που γεννά δεν έχει αλλάξει σε ό,τι αφορά τη διαστολή του. Σε αυτό το σημείο, συνήθως χορηγούν στις γυναίκες οξυτοκίνη που διεγείρει τις συσπάσεις ή καταφεύγουν αμέσως σε καισαρική τομή. Με τα νέα ευρήματα των παραπάνω ερευνών ίσως θα πρέπει να επανεξετάσουν το όλο θέμα και να περιμένουν λίγο παραπάνω πριν πάρουν την απόφαση να προβούν σε μία από τις παραπάνω ενέργειες έτσι ώστε η γυναίκα να γεννήσει πράγματι φυσιολογικά. Όλα αυτά βέβαια με την προϋπόθεση ότι τόσο η μητέρα όσο και το παιδί δεν τίθενται σε κίνδυνο. Οι παραπάνω έρευνες είναι βασισμένες σε δύο κυβερνητικές μελέτες που έγιναν με διαφορά αρκετών δεκαετιών. Στη μία συμμετείχαν 39.500 γυναίκες που γέννησαν φυσιολογικά μεταξύ 1959 και 1966 και στην άλλη συμμετείχαν πάνω από 98.000 γυναίκες ανάμεσα στο 2002 και το 2008 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα βίαια έκτροπα υποστηρικτών του Τραμπ στο Καπιτώλιο προκάλεσαν σοκ. Πέρυσι και στη Γερμανία αρνητές του κορονοϊού προσπάθησαν να εισβάλουν στο Ράιχσταγκ. Πόσο όμως απειλούν τη δημοκρατία περιστατικά σαν κι αυτά;
"Ένα φωτεινό παράδειγμα δημοκρατίας": από τον κυβερνήτη Τζων Γουίθροπ ως τον Ρόναλντ Ρέιγκαν αυτή ήταν η εικόνα που εξέπεμπαν για αιώνες οι ΗΠΑ προς όλον τον κόσμο. Ο Τζωρτζ Μπους, πρώην πρόεδρος από το ίδιο κόμμα με τον Τραμπ, σήμερα νιώθει ότι βρίσκεται σε μια "μπανανία". Κυβερνήσεις, τις οποίες επικρίνει σφοδρά η Ουάσιγκτον για τις πρακτικές τους, έσπευσαν να σχολιάσουν χαιρέκακα τα γεγονότα στο Καπιτώλιο. "Έσπασαν οι φούσκες της δημοκρατίας και της ελευθερίας" έγραψαν οι Global Times που πρόσκεινται στο Πεκίνο. Την επίθεση στο Καπιτώλιο και τις συνέπειές της σχολίασε μιλώντας στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων ο Μπεν Ρόουντς, σύμβουλος ασφάλειας του Μπαράκ Ομπάμα: "Αυτές οι εικόνες θα αλλάξουν για πάντα την αξιοπιστία των ΗΠΑ στον κόσμο. Δυστυχώς, αυτή η υποτίμηση της δημοκρατίας έρχεται σε μια εποχή που ο αυταρχικός εθνικισμός ενδυναμώνεται σε κάθε ήπειρο."
Δεν χρειάζεται να ανατρέξει κανείς στις δεκαετίες του ´20 και του ´30 για να βρει αντίστοιχες εικόνες στην Ευρώπη. Το 2006 όχλος ακροδεξιών εισέβαλε στο ουγγρικό κοινοβούλιο και επί εβδομάδες μαίνονταν οδομαχίες με την αστυνομία. Τα γεγονότα εκείνα οδήγησαν στην άνοδο του Βίκτορ Όρμπαν στην εξουσία. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα όμως έρχεται από τη Γερμανία και μάλιστα συνέβη πριν από σχεδόν έξι μήνες. Τον Αύγουστο μέλη του κινήματος των Querdenker, που διαμαρτύρονταν για τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν για την πανδημία, προσπάθησαν να εισβάλουν στο Ράιχσταγκ, το ιστορικό κτήριο του γερμανικού κοινοβουλίου. Μάλιστα πολλοί κρατούσαν τις σημαίες του Γερμανικού Ράιχ. Και στη Γερμανία το σοκ ήταν μεγάλο λόγω του ναζιστικού παρελθόντος.
Αμφισβήτηση της δημοκρατίας και των θεσμών της
Ο Γερμανός υπ. Εξωτερικών Χάικο Μάας έκανε χθες παραλληλισμό με τα γεγονότα στη Γερμανία: "Λέξεις που υποδαυλίζουν μετατρέπονται σε βίαιες πράξεις -στα σκαλιά του Ράιχσταγκ και τώρα στο Καπιτώλιο". Από την πλευρά του ο Γερμανός πρόεδρος Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ ανέφερε: "Το μίσος και η επιθετική ρητορική θέτουν σε κίνδυνο τη δημοκρατία, η βία θέτει σε κίνδυνο τη δημοκρατία". Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σταϊνμάιερ ήδη ως υπ. Εξωτερικών είχε χαρακτηρίσει τον Ντόναλντ Τραμπ "ιεροκήρυκα μίσους". Φαίνεται ότι επιβεβαιώθηκε.
Παραλληλισμό με τα γεγονότα στη Γερμανία κάνει και ο Μίρο Ντίντριχ, ο οποίος εδώ και χρόνια παρακολουθεί τα νεοναζιστικά δίκτυα. Σύμφωνα με τον ίδιο και στις δύο περιπτώσεις υπήρχαν σαφή προμηνύματα στο διαδίκτυο. "Ωστόσο δεν τα είδαν οι αρχές ασφαλείας. Αυτές οι εναλλακτικές πραγματικότητες, που διαμορφώνονται στο διαδίκτυο και απαιτούν σαφώς βία, δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν" παρατηρεί ο Ντίτριχ. Αλλά πόσο ευάλωτη είναι η δημοκρατία τελικά; Σύμφωνα με τον Σεμπάστιαν Μπούκοφ, ερευνητή με ειδίκευση στη μελέτη των πολιτικών κομμάτων, "η αποφασιστική διαφορά έγκειται στο ότι εδώ και τέσσερα χρόνια στις ΗΠΑ η δημοκρατία αμφισβητείται από τον ίδιο τον πρόεδρο." Αντίθετα στη Γερμανία τα γεγονότα υποκινήθηκαν από μια "ξεκάθαρα ριζοσπαστικοποιημένη μειονότητα". Ο πολιτικός επιστήμονας Χανς Γιούργκεν Πούλε ανέφερε στη DW: "Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε μεγάλη πόλωση. Οι κοινωνικές εντάσεις είναι πολύ μεγαλύτερες σε σχέση με την Ευρώπη". Μάλιστα ο ίδιος ο Τραμπ ενέτεινε την ήδη υπάρχουσα πόλωση "όσο κανένας άλλος Αμερικανός πρόεδρος".
Ένας στους πέντε Αμερικανούς επιδοκιμάζει τα έκτροπα
Πόσο διχασμένη είναι η αμερικανική κοινωνία απέναντι στα έκτροπα στο Καπιτώλιο φαίνεται σε έρευνα του ινστιτούτου YouGov. Σύμφωνα με αυτή το 45% των υποστηρικτών των Ρεπουμπλικάνων συμφωνεί με τις βίαιες πράξεις και το 43% είναι εναντίον τους. Ένας στους πέντε θεωρεί επίσης ότι όσα έγιναν ήταν σωστά. Στην Ευρώπη και στη Γερμανία πάντως τα πράγματα φαίνονται διαφορετικά. Ο Σεμπάστιαν Μπούκοφ αναφέρεται σε έρευνα από τη Λειψία, σύμφωνα με την οποία "η ικανοποίηση από τη δημοκρατία είναι σταθερή, μάλιστα αυξάνεται. Υπάρχει ωστόσο ένα μικρό, ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας που απορρίπτει τη δημοκρατία". Πρόκειται όμως για ένα μονοψήφιο ποσοστό.
Ο λαϊκισμός, αναφέρει ο Πούλε, δεν αποτελεί το πραγματικό πρόβλημα, αλλά πρόκειται μάλλον για ένα "σύμπτωμα που προκύπτει από τα ελαττώματα που μπορεί να έχουν οι δημοκρατίες και οι ανεπαρκείς πολιτικές λύσεις που προτείνουν". Για τον ίδιο η καλύτερη θεραπεία του λαϊκισμού είναι η "λογική, ανοιχτή και ειλικρινής πολιτική επικοινωνία" χωρίς ψευδείς υποσχέσεις. Όσο για την εικόνα των ΗΠΑ ως πρότυπο δημοκρατίας, ο Γερμανός πολιτικός επιστήμονας, θεωρεί πως είναι υπερβολική. Kι όπως λέει χαρακτηριστικά: "Για όσους πίστευαν απλοϊκά ότι οι ΗΠΑ είναι το καλό και το φως επί γης, ίσως τελικά να είναι θεραπευτικό να βλέπουν ότι ενίοτε και αυτές δεν απέχουν πολύ από μια μπανανία"
Ο φόβος της επιστροφής στην εργασία είναι πραγματικός
Η πανδημία Covid-19 έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που κάνουμε τα πράγματα: από το σπίτι στην εργασία. Υποστηρίξαμε ο ένας τον άλλο, δείχνοντας ιδιαίτερα την ευγνωμοσύνη μας προς τους πρωτοπόρους που εργάζονται σκληρά για να διατηρήσουν τις βασικές βιομηχανίες σε λειτουργία. Ωστόσο, η πανδημία μας έκανε επίσης να φοβόμαστε να βγαίνουμε σε εξωτερικούς χώρους, ειδικά με τη γνώση ότι ο ιός εξακολουθεί να παραμένει.
Με πολλές κυβερνήσεις να εργάζονται τώρα για τρόπους ανοίγματος της οικονομίας, πολλοί από εμάς φοβούνται να επιστρέψουν στη δουλειά. Όμως, είναι σημαντικό να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να καταπολεμήσουμε τους φόβους μας, ειδικά επειδή η δουλειά μας μπορεί να βοηθήσει τις οικογένειές μας να περάσουν κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου.
Ωστόσο, αναφέρεται ότι το 59% των Σιγκαπούρων δεν είναι άνετα να επιστρέψουν στη δουλειά τώρα. Καταλαβαίνω αυτό το συναίσθημα. Όσο όλοι θέλουμε να επιστρέψουμε τη ζωή όπως πριν, η ζωή μας δεν είναι φυσιολογική τώρα. Αυτός ο παρατεταμένος φόβος βρίσκεται ακόμα στο πίσω μέρος του μυαλού μας με το «τι συμβαίνει».
Για να σας βοηθήσουμε να ξεπεράσετε τον φόβο σας και να μπορέσετε να επιστρέψετε στη δουλειά, ακολουθούν μερικές συμβουλές που μπορείτε να εφαρμόσετε:
Η υπερ-επικοινωνία είναι το κλειδί
Κάθε φορά που παρακολουθείτε τα νέα, σίγουρα θα σας πει πώς εξαπλώνεται η πανδημία σε όλο τον κόσμο. Μερικοί από εμάς μπορεί να έχουμε συγγενείς και φίλους που έχουν προσβληθεί από τον ιό. Είναι αναμφισβήτητο ότι η απειλή είναι πραγματική.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι σημαντικό να επικοινωνήσουμε με τους εργοδότες και τους συναδέλφους μας και να τους ενημερώσουμε για το τι συμβαίνει στο τέλος σας και τι κάνετε για να παραμείνετε ασφαλείς.
Εάν οι εργοδότες σας δεν έχουν την απάντηση στις ερωτήσεις σας, μην πανικοβληθείτε επειδή αισθάνονται επίσης το άγχος. Δώστε τους χρόνο να βρουν τις απαντήσεις. Εφόσον δείχνετε ότι είστε ειλικρινείς για την κατάστασή σας, όλοι θα το λάβουν υπόψη.
Όλοι αισθάνονται την πίεση που προκαλείται από την πανδημία και ο καθένας μας έχει διαφορετικές καταστάσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Μπορεί να υπάρχουν ορισμένοι από εμάς των οποίων τα μέλη της οικογένειάς τους κινδυνεύουν από τον ιό, ενώ άλλοι απλώς έχουν κατάθλιψη λόγω υπερβολικού άγχους.
Εκτός από όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας που εφαρμόζονται από τον χώρο εργασίας σας, κάντε ένα σημείο να βοηθήσετε ο ένας τον άλλο και να διατηρήσετε την ψυχική σας υγεία υπό έλεγχο.
Ρωτήστε τον εαυτό σας και τους συναδέλφους σας εάν κάνετε εντάξει και ενημερώστε τους ότι είστε εδώ για να τους βοηθήσετε εάν το χρειάζονται.
Κρατήστε το διάλογο και το μυαλό σας ανοιχτό. Μερικές φορές, οι άνθρωποι χρειάζονται απλώς ένα αυτί ακρόασης, ενώ άλλοι χρειάζονται μόνο έναν ώμο στήριξης.
Είναι δύσκολο να παραμείνουμε ασφαλείς έναντι ενός ιού που είναι ακόμη άγνωστο σε πολλούς επιστήμονες. Ωστόσο, θα πρέπει να δείξετε ότι προσπαθείτε ενεργά να κρατήσετε τον εαυτό σας και τους ανθρώπους γύρω σας ασφαλείς.
Η ασφάλεια μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση του φόβου που έχετε ενώ εργάζεστε και να τους καθησυχάσετε ότι παίζετε τον ρόλο σας στην καταπολέμηση του ιού. Το να βλέπουμε να κάνουν πρωτόκολλα ασφαλείας θα εμπνεύσουν και άλλους να κάνουν το ίδιο πράγμα.
Καταλάβετε ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα πάνε στη δουλειά
Είναι αναμφισβήτητο ότι οι περισσότεροι από εμάς προτιμούν να εργάζονται αυτή τη στιγμή, αλλά είναι αδύνατο με την παρατεταμένη απειλή του ιού. Μπορείτε να τους ζητήσετε να πάνε στη δουλειά, αλλά πρέπει να θυμάστε ότι θα υπάρξουν οπισθοδρομήσεις στην επιστροφή τους.
Μπορεί να μοιράζονται τα συναισθήματά τους φόβου προς τους άλλους, αναγκάζοντάς τους να γίνουν αβέβαιοι όταν εργάζονται πίσω στο γραφείο με την πανδημία που συνεχίζεται.
Να καταλαβαίνετε ότι οι φόβοι τους είναι κατανοητοί λόγω της αβεβαιότητας που μας φέρνει ο ιός και εάν είστε ο ηγέτης της ομάδας τους, κάντε έναν συμβιβασμό για να βεβαιωθείτε ότι εξακολουθούν να μπορούν να συνεισφέρουν στην εργασία τους από το σπίτι.
Η απειλή της επιβίωσής τους από τα κεφάλια τους για να τους αναγκάσει να επιστρέψουν στη δουλειά τους θα πυροδοτήσει την εταιρεία. Οι καλοί υπάλληλοι είτε θα παραιτηθούν επειδή η υγεία τους είναι πιο σημαντική από τα χρήματα ή θα είναι δυσαρεστημένοι.
Θυμηθείτε γιατί εργάζεστε
Κάθε φορά που έχετε αμφιβολίες και αισθάνεστε ότι ο φόβος σέρνεται πίσω, θυμάστε γιατί κάνετε αυτό το έργο στην πρώτη θέση. Ενώ υπάρχει τώρα ένα νέο φυσιολογικό, πάρτε ως χρόνο να κοιτάξετε τα άτομα που σας υποστηρίζουν και να το χρησιμοποιήσετε για να σας οδηγήσει να είστε καλύτεροι. Μπορείτε να εξετάσετε την τρέχουσα εργασία σας και να δείτε ποιες ευκαιρίες μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παρά την πανδημία.
Μην αφήσετε τον φόβο να σας τυφλώσει
Είναι αναμφισβήτητο ότι μπορεί να είναι δύσκολο να επιστρέψετε στη δουλειά χωρίς φόβο, ειδικά χωρίς την παρουσία εμβολίου. Ωστόσο, δεν πρέπει να αφήσετε τον φόβο σας να σας εμποδίσει να επιτύχετε τους στόχους σας και να είστε το ίδιο παραγωγικό άτομο που μπορείτε να είστε. Πάρτε αυτές τις συμβουλές στην καρδιά και δείτε πώς μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που εργάζεστε.
Παρασκευή 8 Γενάρη. Πολλά και διάφορα θα γραφτούν και θα ειπωθούν αμερικανική «6η/1ου» – τα περισσότερα «δωρεάν». Μήπως θα προτιμούσατε να μάθετε τι λέει ο ένας απ’ τους βασικούς αντιπάλους του Joνυσταλεάν στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο, το Πεκίνο;
Το πρώτο που λέει είναι αυτό που φαίνεται στις πιο πάνω φωτογραφικές σύνθεσεις – απ’ τους καθεστωτικούς global times: με μια πρόταση θα μπορούσε να αποδοθεί σας ανταποδίδουμε το «όμορφο θέαμα» που είχατε πει για το Χονγκ – Κονγκ…
Στο χθεσινό τους κύριο άρθρο οι global times, κάτω απ’ τον τίτλο και την φωτογραφία από κάτω, έγραφαν μεταξύ άλλων τα εξής:
… Μερικά πολιτικά πρόσωπα στις ΗΠΑ χαρακτήρισαν το χάος στο Καπιτώλιο σαν επίθεση στην αμερικανική δημοκρατία, λες και η δημοκρατία αυτής της χώρας είναι άθικτη, και οι επιθέσεις προέρχονται κυρίως απ’ έξω. Αλλά αντιπροσωπεύει την εσωτερική κατάρρευση του πολιτικού συστήματος των ΗΠΑ – κι εκεί είναι που έγκειται η σοβαρότητα του προβλήματος.
Οι ΗΠΑ είναι ακόμα μια ισχυρή χώρα. Η δυναμή της είναι περισσότερο μια κληρονομιά που δημιουργήθηκε απ’ τις προηγούμενες γενιές αμερικάνων. Καθώς ο καιρός περνάει και με τις καταχρήσεις των πόρων από γενιές πολιτικών αυξάνονται, το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ έχει υποβαθμιστεί. Οι υποστηρικτές του Trump μετατράπηκαν σε «όχλο» – αυτό είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης για την κοινωνία των ΗΠΑ.
… Είναι πιθανό ότι το πραγματικό πρόβλημα που μαστίζει τις ΗΠΑ είναι ότι οι ελίτ της χώρας είναι υπερβολικά αλαζονικές. Πιστεύουν ότι μια σκελετωμένη καμήλα είναι καλύτερη από ένα άλογο, και ότι όσο σάπια κι αν είναι η δημοκρατία των ΗΠΑ είναι πάντα ανώτερη απ’ τα πολιτικά συστήματα άλλων χωρών. Τα πολιτικά πρόσωπα των ΗΠΑ είναι επίσης εγωϊστές. Δεν έχουν όρεξη να αναλάβουν την ευθύνη να προωθήσουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις. Φωνάζουν μόνο άδεια συνθήματα όπως «αλλαγή» και «μπορούμε» για να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους.
… Σαν αποτέλεσμα … δεν έχει απομείνει τίποτα στην πολιτική των ΗΠΑ και στην κοινή τους γνώμη εκτός απ’ την ένταξη σε κάποιο κόμμα. Επιπλέον, τα διπλά στάνταρ είναι αχαλίνωτα. Στο Χονγκ Κονγκ οι βίαιες ενέργειες περιγράφτηκαν σαν «όμορφο θέαμα»· στις ΗΠΑ, εκείνοι που συμμετείχαν στο χάος ονομάστηκαν «όχλος». Οι ΗΠΑ μπορεί να την βγάλουν μ’ αυτό το μπάχαλο για λίγο, αλλά δεν πρόκειται να πάνε μακριά. Οι ηθικοί πόροι που είχαν συγκεντρώσει οι ΗΠΑ στο παρελθόν είναι αναπόφευκτο ότι θα τελειώσουν καθώς η κατάσταση πηγαίνει μπρος πίσω.
… Οι ΗΠΑ χρειάζονται μεταρρύθμιση. Η αυτο-μεταρρύθμιση δεν είναι απαραίτητη μόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η ιστορία δεν τελειώνει με τα δυτικά συστήματα. Πολλαπλασιάζονται τα σημάδια σ’ όλο τον κόσμο ότι οι ΗΠΑ και η Δύση πρέπει να γίνουν τόσο εφευρετικές και ενδοσκοπικές όσο οι αναπτυσσόμενες χώρες…. Κανείς δεν πρέπει να θεωρηθεί τις ανταλλαγές μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών σαν ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.
Δεν είναι βαθυστόχαστη ανάλυση· είναι, απλά, σφάξιμο με το μπαμπάκι! «Μιμηθείτε τις αναπτυσσόμενες χώρες (ο ευφημισμός για τον «τρίτο κόσμο»…) και σταματείστε να κάνετε εξαγωγή παραδείγματος» λέει το όργανο της κινέζικης εξουσίας, σ’ ένα ακροατήριο που μπορεί να βρίσκεται, κυρίως, σ’ αυτές ακριβώς οι «αναπτυσσόμενες χώρες»! Κι ο λόγος είναι ευνόητος: ο νυσταλέος Jo, προκειμένου να ενισχύσει τη διεθνή θέση της Ουάσιγκτον εναντίον του ευρασιατικού project, είχε καταλήξει ότι μπορεί να το πετύχει με «επανεξαγωγή των αμερικανικών αξιών»· μια μέθοδος αποτυχημένη προ πολλού.
