Life… may well be compared with these public Games for in the vast crowd assembled here. Some are attracted by the acquisition of gain, others are led on by the hopes and ambitions of fame and glory. But among them there are a few who have come to observe and to understand all that passes here.
It is the same with life. Some are influenced by the love of wealth while others are blindly led on by the mad fever for power and domination, but the finest type of man gives himself up to discovering the meaning and purpose of life itself. He seeks to uncover the secrets of nature. This is the man I call a philosopher for although no man is completely wise in all respects, he can love wisdom as the key to nature’s secrets.
Η ζωή… μπορεί εύκολα να συγκριθεί με αυτά τα δημόσια Αθλημάτα εξ αιτίας του ευρύ πλήθους που συγκεντρώνεται εδώ. Μερικοί έλκονται από την απόκτηση κέρδους, άλλοι οδηγούνται από την ελπίδα και τις προσδοκίες φήμης και δόξας. Αλλά ανάμεσα τους, υπάρχουν λίγοι που έχουν πάει να παρατηρήσουν και να κατανοήσουν όλα όσα συμβαίνουν εδώ.
Είναι το ίδιο με τη ζωή. Μερικοί είναι επηρεασμένοι από την αγάπη για ευημερία ενώ άλλοι οδηγούνται τυφλά από τον τρελό πυρετό για δύναμη και εξουσία, αλλά οι πιο εκλεπτυσμένοι τύποι ανθρώπων δίνουν τον εαυτό τους, να ανακαλύψουν την σημασία και τον σκοπό της ίδιας της ζωής. Ερευνά να αποκαλύψει τα μυστικά της φύσης. Αυτός είναι ο άνθρωπος που αποκαλώ φιλόσοφο παρόλο που κανένας άνθρωπος δεν είναι ολοκληρωτικά σοφός με όλα τα χαρακτηριστικά, μπορεί να αγαπά την σοφία ως το κλειδί για τα μυστικά της φύσης.
The Greek polymath Pythagoras (c. 570–c. 495 BC) ignited the golden age of mathematics with the development of numerical logic and the discovery of his namesake theorem of geometry, which furnished the world’s first foothold toward the notion of scientific proof and has been etched into the mind of every schoolchild in the millennia since.
His ideas went on to influence Plato, Copernicus, Descartes, Kepler, Newton, and Einstein, and the school he founded made the then-radical decision to welcome women as members, one of whom was Hypatia of Alexandria the world’s first known woman astronomer.
******************************
Ο Έλληνας πολυμαθής Πυθαγόρας (570- 495μ π.Χ) ανάφλεξε τον χρυσό αιώνα των μαθηματικών με την ανάπτυξη της αριθμητικής λογικής και την ανακάλυψη της ομώνυμης θεωρίας της γεωμετρίας που πρόσφερε το πρώτο παγκόσμιο πάτημα προς την έννοια της επιστημονικής απόδειξης και από τότε χαράχτηκε στον νου κάθε μαθητή για χιλιετίες.
Οι ιδέες του, επηρέασαν τον Πλάτωνα, τον Κοπέρνικο, τον Ντεκάρτ, τον Κέπλερ, τον Νεύτωνα και τον Αϊνστάιν και η σχολή που ίδρυσε πήρε την ριζοσπαστική απόφαση να καλωσορίσει γυναίκες ως μέλη, μια από αυτές ήταν η Υπατία η Αλεξανδρινή– η παγκοσμίως γνωστή πρώτη γυναίκα αστρονόμος.
.
Πρέπει να σωπαίνεις ή να λες κάτι καλύτερο από την σιωπή.
Μυστικό της σπηλιάς του Νταβέλη: Η ονομασία «Σπήλαιο των Αμώνων» μπορεί να μην θυμίζει κάτι σε κάποιον. Η ιστορία της σπηλιάς βρίσκεται στο βουνό της Πεντέλης. Έμεινες στην ιστορία ως το κρησφύγετο του λήσταρχου Χρήστου Νταβέλη. Εκείνος ήταν ένας από τους πιο βίαιους κακοποιούς του 19ου αιώνα. Μάλιστα, έμελλε να απασχολεί για δεκαετίες τους λάτρεις του μυστηρίου. Κι όλα αυτά παρά το γεγονός πως πολλοί αμβισβητούσαν την παρουσία του εκεί.
Μυστικό της σπηλιάς του Νταβέλη: Τα μεταφυσικά φαινόμενα
Ήταν στο τέλος της δεκαετίας του ’60 όταν οι κάτοικοι της Πεντέλης έκαναν λόγο για πολλά μεταφυσικά φαινόμενα, μεταξύ των οποίων απόκοσμοι ήχοι, παράξενα φώτα στον ουρανό, τοπικοί στρόβιλοι κόκκινου συνήθως χρώματος και η εμφάνιση απροσδιόριστων φιγούρων που για πολλούς δεν ήταν παρά φαντάσματα. Οι ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο στο εσωτερικό της σπηλιάς με τη μεγαλοπρεπή είσοδο είναι επιβεβαιωμένες επιστημονικά, με όσους την επισκέφτηκαν μετά τον θάνατο του διαβόητου λήσταρχου να κάνουν λόγο και για έντονη μυρωδιά όζοντος και προσωρινή απώλεια μνήμης.
Φταίνε άραγε τα υπόγεια περάσματα που ο θρύλος λέει πως οδηγούσαν στην Αθήνα και τα οποία φημολογούνται πως υπήρχαν στη σπηλιά; Ίσως να είναι τα δύο ιερά του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Σπυρίδωνα; Ή μήπως είναι η «μεταφυσική» δύναμή της που σύμφωνα με τον θρύλο χάρισε στον Νταβέλη τη δική του δύναμη;
Πώς εξηγούνται τα υψηλά ποσοστά ραδιενέργειας στο έδαφος και τον αέρα σε ορισμένα σημεία της γύρω περιοχής και γιατί παρά τις έρευνες κανένα από τα «μυστικά» της σπηλιάς δεν ήρθε στο φως; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα δεν βρήκαν ποτέ την απάντησή τους. Δυστυχώς για τους λάτρεις του μεταφυσικού, οι περίφημες στοές δεν βρέθηκαν ποτέ κατά την εξερεύνηση του σπηλαίου. Για την ακρίβεια, δεν βρέθηκε τίποτα περισσότερο από χαραγμένα σύμβολα και ζωγραφιές στους βράχους.
Μυστικό της σπηλιάς του Νταβέλη: Η αύρα του Νταβέλη
Ανάμεσά τους, το σκαλιστό αποτύπωμα ενός χεριού, το οποίο σύμφωνα με τους επισκέπτες του σημείου, τα τελευταία 20 – 25 χρόνια έχει κατά ανεξήγητο τρόπο αλλάξει θέση πολλές φορές. Αυτό που δυσαρέστησε τους περισσότερους, όμως, δεν ήταν η απουσία των κρυφών περασμάτων προς την Αθήνα, αλλά ο θησαυρός που ο θρύλος θέλει να βρίσκεται θαμμένος στο εσωτερικό της σπηλιάς.
Τίποτα μεγάλης αξίας από την πραμάτεια του Νταβέλη δεν βρέθηκε ποτέ εκεί, με όσους προσπάθησαν να ψυχολογήσουν τον λήσταρχο να υποστηρίζουν πως ποτέ δεν θα έκρυβε κάτι που ήθελε να διαφυλάξει σε ένα μέρος σαν κι αυτό που κατά την εποχή του μόνο ερημικό δεν ήταν. Το τι ισχύει και τι όχι κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα, κυρίως από τη στιγμή που το σπήλαιο έχει -τόσα χρόνια μετά- δεχτεί πολλές παρεμβάσεις. Πολλές εξ αυτών με τη βοήθεια εκρηκτικών υλών και βαρέων μηχανημάτων κατά τη διάρκεια εργασιών με τη σφραγίδα του Υπουργείου Αμύνης.
Η λίστα με τα παράδοξα, πάντως, δεν έχει τέλος. Μετά του θρύλους, τους ανύπαρκτους θησαυρούς και την αύρα του Νταβέλη που πολλοί λένε πως ακόμα αισθάνονται στη γύρω περιοχή, σειρά έχει το πιο απόκοσμο «μυστικό» της σπηλιάς του διασημότερου λήσταρχου όλων των εποχών. Ένα μυστικό που οι επισκέπτες του Εγκληματολογικού Μουσείου της Αθήνας είχαν την ευκαιρία να δουν και να θαυμάσουν από κοντά. Κάποιοι το μετάνιωσαν, κάποιοι όχι.
Μυστικό της σπηλιάς του Νταβέλη: Αντιμέτωποι, με το πιο μακάβριο εύρημα
Πολλά παράξενα έχουν κατά καιρούς ακουστεί για τη σπηλιά – μυστήριο της Πεντέλης, τίποτα πιο συγκλονιστικό, όμως, από τη θεωρία που θέλει μια άριστα διατηρημένη μούμια να «ζει» επί χρόνια στο εσωτερικό της. Σήμερα, η «φυσική» αυτή μούμια, γυναίκα όσον αφορά στο φύλο της, αποτελεί ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα εκθέματα του Εγκληματολογικού Μουσείου της Αθήνας, το οποίο έχει οδηγήσει πολλούς στο να διεκδικήσουν την είσοδό τους σε αυτό.
Πράγμα δύσκολο, αφού οι καθηγητές του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας και υπεύθυνοι του Μουσείου είναι πολύ προσεκτικοί ως προς την επιλογή των ανθρώπων που θα ξεναγήσουν στους διαδρόμους του. Αποτελεί, βλέπετε, μουσείο «ειδικού ενδιαφέροντος» στο οποίοι μπαίνουν μόνο λίγοι και εκλεκτοί: Φοιτητές Ιατρικής, εγκληματολόγοι, ερευνητές, δημοσιογράφοι.
Ο ανθρωπολόγος Κωνσταντίνος Μωραΐτης μου είχε εξηγήσει αναλυτικά την εξέλιξη της κατάσταση του διασημότερου εκθέματος του Εγκληματολογικού σε συνέντευξή μας για το KoolNews: «Επήλθε φυσική μουμιοποίηση. Δεν ήταν τεχνητή, όπως έκαναν οι Αιγύπτιοι. Το σώμα αυτό παρέμεινε σε ξηρό περιβάλλον, αφυδατώθηκε και διατηρήθηκε στην κατάσταση που το βλέπουμε σήμερα. Για να το εξηγήσω αναλυτικά, η μουμιοποίηση είναι μια παραλλαγή της σήψης.
Έχουμε αφυδάτωση των μαλακών ιστών, η οποία λαμβάνει χώρα υπό συγκεκριμένες περιβαλλοντολογικές συνθήκες. Απαιτούνται υψηλή θερμοκρασία και χαμηλά ποσοστά υγρασίας. Το δέρμα αποκτά αυτή την ξυλώδη μορφή, γίνεται πολύ σκληρό. Θεωρητικά, μπορεί να μείνει για πάντα έτσι αν δεν προσβληθεί από έντομα που τρέφονται με ιστούς. Οι ιδανικές και σταθερές συνθήκες διατήρησης μιας μούμιας, όμως, απαιτούν έναν ειδικά διαμορφωμένο ψυχόμενο θάλαμο. Γι’ αυτό και μπαίνοντας κανείς στο μουσείο καλείται να αντιμετωπίσει… έντονο ψύχος».
Μυστικό της σπηλιάς του Νταβέλη: Πόσο πιθανό είναι η μούμια αυτή να βρέθηκε πράγματι στο εσωτερικό της σπηλιάς του Νταβέλη;
«Υπάρχει μια τέτοια εκδοχή, πως βρέθηκε στη σπηλιά του Νταβέλη, χωρίς ωστόσο να έχει επιβεβαιωθεί. Όταν εμείς ήρθαμε εδώ, τα ευρήματα αυτά υπήρχαν ήδη. Δε μπορώ να την απορρίψω, ούτε όμως και να την επιβεβαιώσω. Θέλω να πιστεύω πως αν πράγματι ίσχυε αυτό, θα το είχαν ψάξει λίγο περισσότερο. Η ταυτότητά του θύματος δεν έχει εξακριβωθεί», σχολίασε αμέσως μετά τον Δρ. Μωραΐτη ο διακεκριμένος τοξικολόγος, Σωτήρης Αθανασέλης.
Την αλήθεια, όπως φαίνεται, δεν θα τη μάθουμε ποτέ. Ωστόσο και μόνο το γεγονός πως το εύρημα αυτό έχει άρρηκτα συνδεθεί με τη μυστηριώδη σπηλιά στην οποία λέγεται πως έζησε ο πιο διαβόητος Έλληνας λήσταρχος, την καθιστά αυτομάτως εύρημα που κερδίζει το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή. Ποια ήταν τελικά αυτή η γυναίκα και πώς προέκυψε η σύνδεσή της με τη σπηλιά του Νταβέλη; Δυστυχώς, αυτό μόνο η ίδια το γνωρίζει…
Ποιός μπορεί να αντισταθεί σε ένα φρεσκοψημένο μπισκότο με κομματάκια σοκολάτας, τραγανό απ’ έξω και μαστιχωτό μέσα; Εμείς πάντως όχι…
Γι’ αυτό στο νέο φρεσκοψημένο μας άρθρο θα ασχοληθούμε με τα μπισκότα, θα μάθουμε την ιστορία τους και θα φτιάξουμε πεντανόστιμα σπιτικά μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας και κάσιους!
Tα μπισκότα στα αγγλικά θα τα βρούμε ως cookies ή biscuits. Η λέξη cookies διαβάσαμε πως προέρχεται από την ολλανδική λέξη koekje που σημαίνει μικρό κέικ. Η λέξη biscuit από την άλλη προέρχεται από τη λατινική φράση bis coctum που σημαίνει διπλοψημένα. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, οι πρώτες χρήσεις των μπισκότων ήταν ως δοκιμαστικά κέικ -μια μικρή ποσότητα κέικ ψηνόταν για να δοκιμάσει τη θερμοκρασία του φούρνου.
Τα παλιότερα κέικ σε στιλ μπισκότου εντοπίζονται τον 7ο αι. μ.Χ στην Περσία, το σημερινό Ιράν. Η Περσική αυτοκρατορία απολάμβανε μικρού και μεγάλου μεγέθους γλυκίσματα, μιας και ήταν από τα πρώτα μέρη που καλλιέργησαν τη ζάχαρη. Από την Περσία η ζάχαρη διαδόθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο και με τη μουσουλμανική εισβολή στην Ισπανία, τις Σταυροφορίες και το εμπόριο μπαχαρικών τα γλυκίσματα διαδόθηκαν στη νότια Ευρώπη.
Προς το τέλος του 14ου αι. μπορούσε κανείς να αγοράσει μικρές γεμιστές βάφλες στους δρόμους του Παρισιού. Στη Wikipedia διαβάσαμε πως τον 14ο αι. μπισκότα απολάμβαναν όλα τα κοινωνικά στρώματα της Ευρώπης, από τις αριστοκρατικές κουζίνες μέχρι τους πωλητές του δρόμου. Από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την ιστορία των μπισκότων μάθαμε πως σε ένα από τα παλιότερα βιβλία μαγειρικής για την ανερχόμενη μεσαία τάξη στην Ελισαβετιανή Αγγλία, το Good Housewive’s Jewel του 1596 βρίσκουμε συνταγή για τετράγωνα μπισκότα φτιαγμένα με κρόκους και μπαχαρικά.
Όταν οι άνθρωποι ξεκίνησαν να ταξιδεύουν στον κόσμο, τα μπισκότα αποτέλεσαν το ιδανικό σνακ, μιας και διατηρούνταν για πολύ καιρό. Για αιώνες στα πλοία υπήρχαν ειδικά μπισκότα που διατηρούνταν μήνες, μπορεί και χρόνια.
Κατά τη βιομηχανική επανάσταση, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, οι ζαχαροπλάστες μπόρεσαν να παράξουν μαζικά διάφορα είδη γλυκών και αλμυρών μπισκότων. Παρά τη μεγάλη ποικιλία όμως τα βασικά συστατικά παρέμεναν τα ίδια: μαλακό αλεύρι το οποίο περιέχει λιγότερη πρωτεΐνη από το αλεύρι που χρησιμοποιούσαν για να φτιάξουν ψωμί, ζάχαρη και λιπαρή ουσία, όπως το βούτυρο και το λάδι.
Οι Άγγλοι, Σκωτσέζοι και Ολλανδοί μετανάστες έφεραν τα μπισκότα στην Αμερική. Η Αμερικανίδα νοικοκυρά ήταν πολύ περήφανη για τα μπισκότα της, τα οποία τότε ονόμαζαν tea cakes (κέικ για τσάι). Τη γεύση τους έπαιρναν από το καλής ποιότητας βούτυρο και καμιά φορά προστιθόταν και λίγο ροδόνερο.
Στα παλιότερα αμερικάνικα βιβλία μαγειρικής τα μπισκότα δεν έχουν ειδικό κεφάλαιο, αλλά παρατίθενται στο τέλος του κεφαλαίου με τα κέικ. Έχουν ευφάνταστες ονομασίες όπως Jumbles, Plunkets και Cry Babies. Στο πρώτο βιβλίο μαγειρικής με Αμερικανό συγγραφέα και έκδοση στις ΗΠΑ, το American Cookery της Amelia Simmons του 1796 υπάρχουν δύο συνταγές, μια για cookies και μια για χριστουγεννιάτικα cookies.
Η εξέλιξη των αμερικάνικων cookies αποτυπώνει τη γεωγραφική ανάπτυξη της χώρας: η ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου των αρχών του 19ου αι. έφερε καρύδες από το Νότο, ενώ αργότερα πορτοκάλια από τη Δύση συμπεριλαμβάνονταν σε πολλές συνταγές. Στην αλλαγή του αιώνα με την εφεύρεση των corn flakes από τα αδέρφια Kellogs στο Μίσιγκαν, τα cookies άρχισαν να φτιάχνονται με δημητριακά.
Ένα από τα διασημότερα μπισκότα ανά τον κόσμο είναι το αγαπημένο chocolate chip cookie, το οποίο θα φτιάξουμε κι εμείς στη συνέχεια. Ξέρατε πως δημιουργήθηκε από ατύχημα; Διαβάσαμε πως η εφεύρεση των chocolate chip cookies έγινε το 1930, όταν η Ruth Graves Wakefield και ο σύζυγός της Kenneth έτρεχαν το ξενοδοχείο Toll House Inn στη Μασαχουσέτη. Η κ. Wakefield ετοίμαζε όλα τα φαγητά για τους επισκέπτες του ξενοδοχείου και είχε αποκτήσει πολύ καλή φήμη για τα επιδόρπιά της.
Ένα βράδυ αποφάσισε να φτιάξει μια μερίδα σοκολατένιων cookies με βάση μια παλιά αποικιοκρατική συνταγή. Ενώ είχε ξεκινήσει, διαπίστωσε πως δεν είχε άλλη σοκολάτα για ψήσιμο (είδος σοκολάτας που διαλυόταν στο ψήσιμο). Έτσι, χρησιμοποίησε μια μπάρα Nestlé σοκολάτας την οποία έκοψε σε κομματάκια. Ήλπιζε πως η σοκολάτα θα διαλυόταν όπως η σοκολάτα ψησίματος. Όμως, τα κομματάκια σοκολάτας διατήρησαν το σχήμα τους και έγιναν πιο μαλακά και μαστιχωτά. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο στον κόσμο chocolate chip cookie!
H κ. Wakefield μετά την επιτυχία που είχε το πείραμά της επανέλαβε τη συνταγή και τη δημοσίευσε σε πολλές εφημερίδες με την ονομασία Chocolate Crunch Cookies. H συνταγή φιλοξενήθηκε μάλιστα σε γνωστή ραδιοφωνική εκπομπή της εποχής, στην The Betty Crocker Cooking School of the Air, καιη φήμητων cookies εκτινάχθηκε σε όλη την Αμερική. Το 1936 η συνταγή τυπώθηκε στο βιβλίο Toll House Tried and True Recipes και έγινε ακόμα πιο γνωστή.
Σήμερα τα chocolate chip cookies, δηλαδή τα μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας είναι πασίγνωστα και αγαπημένα σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό κι εμείς αποφασίσαμε να φτιάξουμε τη δικιά μας εκδοχή με βάση μια συνταγή της βρετανίδας σεφ και συγγραφέα Mary Berry -ίσως την ξέρετε ως κριτή του βρετανικού Great British Bake Off- που βρήκαμε στο βιβλίο της Mary Berry’s Cookery Course (2015).
H συνταγή μας
Χειροποίητα μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας και κάσιους
Τα υλικά για τα χειροποίητα μπισκότα
Βούτυρο (θερμ. δωματίου)
85 γρ.
Ζάχαρη
100 γρ.
Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
175 γρ.
Αυγό
1
Κομματάκια σοκολάτας
50 γρ.
Κάσιους
50 γρ.
Πώς φτιάχνουμε τα χειροποίητα μπισκότα
Τα μπισκότα αυτά είναι πραγματικά πανεύκολο να τα φτιάξεις. Ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ το βούτυρο, το αλεύρι, τη ζάχαρη, και το αυγό χτυπημένο και χτυπάμε για δύο λεπτά σε μεσαία ταχύτητα. Αφαιρούμε τον κάδο από το μίξερ και προσθέτουμε τα κομματάκια σοκολάτας και τα ψιλοκομμένα κάσιους. Φτιάχνουμε τα μπισκότα μας χρησιμοποιώντας δύο κουτάλια. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 15 λεπτά στους 180°C στον αέρα. Περιμένουμε λίγο να κρυώσουν και τα καταβροχθίζουμε!