Ντολμαδάκια

Ντολμαδάκια

Υλικά

καμιά 70αριά αμπελόφυλλα
2 μεγάλα στρογγυλά κολοκύθια
(για τον πυθμένα της κατσαρόλας)
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια
1 ματσάκι άνηθος
λίγος δυόσμος
1 λεμόνι
χυμός μισού λεμονιού
2 φ. τσαγιού ρύζι
λάδι
αλάτι
πιπέρι

Εκτέλεση

Σε μία κατσαρόλα προσθέτουμε νερό για να βράσει για να ζεματίσουμε τα αμπελόφυλλα.
Τ' αφήνουμε 1-2 λεπτά και τα βγάζουμε κατευθείαν σε κρύο νερό.
Τα στραγγίζουμε...

Στη συνέχεια, σε μία ρηχή κατσαρόλα, προσθέτουμε λάδι για να κάψει...
Προσθέτουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο και το τσιγαρίζουμε πολύ καλά...
Προσθέτουμε και τα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα και τα τσιγαρίζουμε και αυτά.

Προσθέτουμε και το ρύζι μας, αφού το έχουμε πλύνει και το έχουμε στραγγίξει...
Το περνάμε 2-3 γυροβολιές για να κάψει..., αν χρειάζεται..., ελάχιστο νερό για να μη κολλήσει...
Προσθέτουμε ψιλοκομμένο τον άνηθο και το δυόσμο.
Αλατοπιπερώνουμε.
Προσθέτουμε το λεμόνι μας και ανακατεύουμε.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά.
Στη συνέχεια, παίρνουμε μία μεγάλη βαθιά κατσαρόλα.
Στον πυθμένα της βάζουμε τα δύο κολοκύθια κομμένα στη μέση, αφού προηγουμένως, έχουμε αδειάσει τη ψίχα τους και τα γεμίζουμε.
Πάνω από τα κολοκύθια, τοποθετούμε από δύο στρογγυλές φέτες λεμονιού.

Πάνω από τα κολοκύθια, αρχίζουμε και τοποθετούμε τα ντολμαδάκια μας.
Παίρνουμε το κάθε μας αμπελόφυλλο με τα νεύρα προς τη γέμιση, βάζουμε προς την άκρη που θα ξεκινήσουμε το τύλιγμα, ένα κ. γλυκού γέμιση και τυλίγουμε σφικτά.

Τα τοποθετούμε στην κατσαρόλα μας κυκλικά από έξω προς μέσα και σειρά σειρά.

Προσθέτουμε λάδι.
Αλάτι.
Νερό να τα σκεπάζει.
Τα σκεπάζουμε μ' ένα μεγάλο πιάτο για να μη διαλυθούν...

Βράζουμε σε χαμηλή φωτιά (για να μην κουνιούνται...) για πενήντα λεπτά - μία ώρα περίπου...

Καλή Επιτυχία!

https://www.gandmclub.com/

Διάσειση: Τι προκαλεί στην όραση και την ισορροπία των παιδιών (έρευνα)

11/06/2020 22:00

Τα μικρά παιδιά που παθαίνουν διάσειση, είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν προβλήματα όρασης και ισορροπίας, σύμφωνα με νέα μελέτη.

«Με δεδομένο ότι το ένα τρίτο των περιστατικών διάσεισης σε παιδιά και εφήβους συμβαίνουν σε παιδιά δημοτικού, πρέπει να κάνουμε μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση των παιδιών ηλικίας 5 έως 11 ετών που διαγνώστηκαν με διάσειση, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα της διάγνωσης και παροχής φροντίδας σε αυτές τις ηλικίες», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Christina Master, παιδίατρος αθλητικής ιατρικής στο Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ.

Η Master και οι συνεργάτες της συγκέντρωσαν στοιχεία για πάνω από 1.500 ασθενείς που διαγνώστηκαν με διάσειση.

Διαπίστωσαν ότι τα προβλήματα όρασης και ισορροπίας ήταν κοινά τόσο στα παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών όσο και στους εφήβους.

Η αξιολόγηση της όρασης και της ισορροπίας ωστόσο, συνήθως δεν γινόταν σε μικρότερα παιδιά.

Περίπου τα δύο τρίτα των ασθενών που μελετήθηκαν ανέφεραν προβλήματα όρασης και ισορροπίας. Συνολικά, για το 74% των ασθενών υπήρχε μια κλινική εικόνα. Από αυτούς το 63% είχε προβλήματα, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.

Μόνο στο 44% των γονέων δόθηκαν όμως οδηγίες ανάρρωσης από τη διάσειση προκειμένου να ενημερώσουν το σχολείο του παιδιού τους για τις κατάλληλες συνθήκες ανάρρωσης, όπως συχνότερα διαλείμματα, χρήση μεγαλύτερων εκτυπώσεων ή επιπλέον χρόνος για εργασίες.

Οι περισσότεροι ασθενείς (95%) που εξετάστηκαν στα επείγοντα δεν έλαβαν οδηγίες για το σχολείο, σύμφωνα με τη μελέτη.

Επιπλέον, μόνο το 56% των ασθενών έλαβε οδηγίες για το παιχνίδι, την άσκηση ή άλλες ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

Η Master σημείωσε ότι στα παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών τα ποσοστά των προβλημάτων όρασης και ισορροπίας ήταν συγκρίσιμα με αυτά των μεγαλύτερων παιδιών. Οι γιατροί γνωρίζουν ότι οι έφηβοι που έχουν τέτοια προβλήματα κινδυνεύουν περισσότερο από επίμονα συμπτώματα και χειρότερη εξέλιξη της κατάστασης της υγείας τους.

«Τα μεγαλύτερα παιδιά ωφελούνται πραγματικά από την έγκαιρη παρέμβαση στις σχολικές συνθήκες, την επιστροφή στο σχολείο και τα πλάνα σωματικής άσκησης, αλλά και την αιθουσαία ή οπτική αποκατάσταση», είπε η Master.

«Πιστεύουμε ότι η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί επίσης να βελτιώσει την εξέλιξη για τα μικρότερα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με προβλήματα όρασης και ισορροπίας».

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση The Journal of Pediatrics.

Πηγή: healthday.com

https://www.onmed.gr/

Ο Μινώταυρος

Ο Μινώταυρος

Posted on 27 Οκτωβρίου, 2019by ellas

Εξώφυλλο: Προτομή του Μινώταυρου από σύνθεση η οποία απεικονίζει τον Θησέα και τον Μινώταυρο. Ρωμαϊκό αντίγραφο από την χαμένη ομάδα αγαλματιδίων του Μύρωνα . Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα. Marsyas [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons

copyright © μετάφραση – επιμέλεια Χείλων

O Μινώταυρος ήταν τέρας του Κρητικού κύκλου της Ελληνικής μυθολογίας το οποίο διέθετε σώμα ανθρώπου, κεφάλι και ουρά ταύρου και κατοικούσε στον Λαβύρινθο, στα υπόγεια των ανακτόρων της Κνωσσού. Ενίοτε απεικονίζεται ως ταύρος με σώμα ανθρώπου, κατ’ αντιστοιχία με τον Κένταυρο.

Καταγωγή

Ο βασιλέας της Κρήτης Μίνωας ήταν γιος του Δία και της Ευρώπης. Μετά την αρπαγή της Ευρώπης από την Συρία ο Δίας την μετέφερε στην Κρήτη όπου απέκτησε μαζί της τρεις γιούς, τον Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα. Η Ευρώπη και τα τρία αγόρια βρήκαν άσυλο στην αυλή του βασιλέα της Κρήτης Αστέριου, ο οποίος τελικά παντρεύτηκε την Ευρώπη και υιοθέτησε τους γιούς της.

Ο Μίνωας παντρεύτηκε την Πασιφάη και μαζί της απέκτησε τέσσερις γιούς, τον Ανδρόγεω, τον Δευκαλίωνα, τον Γλαύκο και τον Κατρέα και τέσσερις κόρες, την Ακάλλη ή Ακαλλίδα, την Αριάδνη, την Φαίδρα και την Ξενοδίκη.

Μετά το θάνατο του Αστέριου ο Μίνωας διεκδίκησε τον θρόνο έναντι των αδελφών του ισχυριζόμενος ότι είχε την εύνοια των θεών και θα ικανοποιούσαν κάθε επιθυμία του. Κατόπιν έκανε θυσία στον Ποσειδώνα ζητώντας να βγει από την θάλασσα ένας Λευκός Ταύρος (Κρητικός ταύρος) δεσμευόμενος ότι θα τον θυσίαζε. Επειδή όμως θαμπώθηκε από την ομορφιά του ζώου απέφυγε να τηρήσει την υπόσχεσή του και στην θέση του θυσίασε έναν άλλο ταύρο, ελπίζοντας ότι θα ξεγελάσει τον θεό της θάλασσας.

Ο Δαίδαλος παρουσιάζει την τεχνητή αγελάδα στην Πασιφάη: Ρωμαϊκή τοιχογραφία στον οίκο Vettii, Πομπηία, 1ος αι. μ.Χ.WolfgangRieger [Public domain], via Wikimedia Commons

Ο Ποσειδώνας αντελήφθη την απάτη και σε συνεργασία με την θεά Αφροδίτη καταράστηκε την σύζυγο του Μίνωα να ερωτευτεί τον ταύρο. Η Πασιφάη θέλοντας να ικανοποιήσει το πάθος της ζήτησε βοήθεια από τον Δαίδαλο ο οποίος κατασκεύασε ένα κενό ομοίωμα αγελάδας, όπου εισήλθε η Πασιφάη με αποτέλεσμα να ξεγελαστεί ο ταύρος και να ζευγαρώσει μαζί της. Από την συνεύρεση αυτή γεννήθηκε ο Μινώταυρος.

Οργισθεὶς δὲ αυτώ Ποσειδών ότι μη κατέθυσε τὸν ταύρον, τούτον μὲν εξηγρίωσε, Πασιφάην δὲ ελθείν εις επιθυμίαν αυτού παρεσκεύασεν.η δὲ ερασθείσα τού ταύρου συνεργὸν λαμβάνει Δαίδαλον, ος ην αρχιτέκτων, πεφευγώς εξ Αθηνών επὶ φόνω. ούτος ξύλινην βούν ἐπὶ τροχών κατασκευάσας, καὶ ταύτην λαβών καὶ κοιλάνας ένδοθεν, εκδείρας τε βούν την δορὰν περιέρραψε, καὶ θεὶς έν ώπερ είθιστο ο ταύρος λειμωνι βόσκεσθαι, την Πασιφάην ενεβίβασεν. ἐλθών δὲ ο ταύρος ως αληθινή βοΐ συνῆλθεν. η δὲ Αστέριον εγέννησε τὸν κληθέντα Μινώταυρον. ούτος είχε ταύρου πρόσωπον, τὰ δὲ λοιπὰ ανδρός Μίνως δὲ έν τω λαβυρίνθω κατά τινας χρησμοὺς κατακλείσας αὐτὸν εφύλαττεν. ην δὲ ο λαβύρινθος, ον Δαίδαλος κατεσκεύασεν, οίκημα καμπαίς πολυπλόκοις πλανών την έξοδον. τὰ μὲν ουν περὶ Μινωταύρου καὶ Ανδρόγεω καὶ Φαίδρας καὶ Αριάδνης ἐν τοις περὶ Θησέως ύστερον ερούμεν. (Απολλόδωρος «Βιβλιοθήκη» Γ 1.4)

Θησέας και Μινώταυρος (ανάμεσα σε νεαρό άνδρα και γυναίκα). Λεπτομέρεια αττικού μελανόμορφου αμφορέα περί το 575 π.Χ.-550 π.Χ.Παρίσι, Μουσείο Λούβρου http://www.hellenicaworld.com/Greece/Mythology/en/TheseusCastellaniPainter.html

Ο Μινώταυρος μεγαλώνοντας ανέπτυξε μια αφύσικη όρεξη η οποία μπορούσε να κορεσθεί μόνο με ανθρώπινη σάρκα, οπότε ο Μίνωας μετά από χρησμό του Μαντείου των Δελφών, ζήτησε από τον Δαίδαλο να κατασκευάσει ένα κτίσμα ώστε να απομονωθεί το τέρας και αυτός κατασκεύασε στα υπόγεια των ανακτόρων της Κνωσσού τον Λαβύρινθο που ήταν μια σύνθετη και περίπλοκη οικοδομική κατασκευή, όπου η είσοδος ήταν εύκολη, αλλά η έξοδος ήταν δύσκολη έως αδύνατη.

Η ονομασία (Μινώταυρος = Μίνως+ταύρος) είναι περιγραφική και προήλθε από το όνομα του βασιλέα και την όψη του πλάσματος, αλλά στην Κρήτη ήταν γνωστό με την ονομασία Αστερίων ή Αστέριος παραπέμποντας στον προηγούμενο βασιλέα και θετό πατέρα του Μίνωα.

Σύμφωνα με άλλη εκδοχή ο Μινώταυρος ήταν γιος του στρατηγού Ταύρου ο οποίος βοήθησε τον Μίνωα να αναλάβει την εξουσία. Το παιδί ονομάστηκε Αστέριος αλλά επειδή έμοιαζε του Ταύρου, μετονομάστηκε Μινώταυρος. Λέγεται επίσης ότι δεν κλείστηκε στον Λαβύρινθο αλλά έζησε αρχικά στα βουνά ή έγινε στρατηγός που μαζί με άλλους Κρήτες ακολούθησε τον Διόνυσο στις Ινδίες (Μεγασθένης «Ινδικά»). Κατόπιν πήγε στους Μασσαγέτες, κοντά στον ποταμό Φάση, όπου σκοτώθηκε και για να τον τιμήσουν ονόμασαν Ταυρίδα ένα τμήμα της Κολχίδας.

Ο θάνατος του Μινώταυρου

Μεταξύ των γιών του Μίνωα ο Ανδρόγεως ήταν ο πιο ρωμαλέος και αφοσιώθηκε στον αθλητισμό συμμετέχοντας στους «Παναθηναϊκούς Αγώνες», όπου νίκησε όλους τους συναθλητές του. Όμως ο Αιγέας βασιλέας των Αθηνών και πατέρας του Θησέα, φοβούμενος την φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ του μελλοντικού βασιλέα της Κρήτης και των Παλλαντιδών που ήσαν αντίζηλοι του Αιγέα, έστειλε τον Ανδρόγεω εναντίον του Μαραθώνιου Ταύρου, οπότε το θηρίο σκότωσε τον πρίγκηπα της Κρήτης. Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι τον σκότωσαν σε ενέδρα οι ανταγωνιστές του, ενώ πήγαινε στη Θήβα για να συμμετάσχει στους αγώνες του Λαΐου.

Μόλις ο Μίνωας πληροφορήθηκε τον θάνατο του παιδιού του, θέλοντας να εκδικηθεί, εξεστράτευσε κατά των Αθηνών. Αρχικά κυρίευσε τα Μέγαρα και στη συνέχεια άρχισε να πολιορκεί την Αθήνα την οποία κυρίευσε κατόπιν παρέμβασης του Δία που έστειλε λοιμό στην πόλη. Όταν οι Αθηναίοι ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών με ποιο τρόπο μπορούσαν να σωθούν, πήραν την απάντηση ότι έπρεπε να αποδεχθούν τους όρους του Μίνωα, ο οποίος όρισε κάθε εννέα χρόνια, εφτά αγόρια και εφτά κορίτσια, να μεταβαίνουν στην Κρήτη ως τροφή για τον Μινώταυρο για όσο καιρό ζούσε το τέρας.

Απεικόνιση του Θησέα και του Μινώταυρου στον Λαβύρινθο, 1861_Edward Burne-Jones [Public domain], via Wikimedia Commons

Την τρίτη φορά που οι Αθηναίοι έπρεπε να καταβάλουν τον φόρο, επειδή ήταν δυσαρεστημένοι με τον Αιγέα, ο γιος του Θησέας ζήτησε ο ίδιος να σταλεί στο νησί, ώστε να κατευνάσει τα πλήθη και να θέσει τέλος στον φόρο αίματος, παίρνοντας την θέση ενός από τους επτά νέους αποπλέοντας από το Φάληρο στις αρχές του μήνα Μουνιχιώνα (σημερινός Μάρτιος). Καταπλέοντας στην Κρήτη γνώρισε την κόρη του Μίνωα, την Αριάδνη η οποία τον ερωτεύτηκε και του ζήτησε να υποσχεθεί ότι θα την έπαιρνε στην πατρίδα του και θα την νυμφευόταν. Κατόπιν του έδωσε ένα κουβάρι κλωστή, τον γνωστό «Μίτο της Αριάδνης», ώστε όταν ο Θησέας έμπαινε στον λαβύρινθο να το ξετυλίγει, για να μπορέσει αφού σκοτώσει τον Μινώταυρο, να βρει την έξοδο. Πράγματι, ο ήρωας αφού στερέωσε την μία άκρη στην είσοδο του δαιδαλώδους οικήματος, σκότωσε το τέρας και τυλίγοντας τον μίτο κατάφερε να βγει από τον Λαβύρινθο. Εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι της νύχτας, ο Θησέας, η Αριάδνη και οι υπόλοιποι νέοι δραπέτευσαν στο λιμάνι και επιβιβάστηκαν στο πλοίο για να επιστρέψουν στην Αθήνα.

Ο Θησέας παλεύει με τον Μινώταυρο, 1826, από τον Jean-Etienne Ramey, μάρμαρο, κήποι Tuileries, ΠαρίσιJastrow [Public domain], via Wikimedia Commons

Ο ίδιος επέστρεψε στην Αθήνα και τέλεσε τον αγώνα των Παναθηναίων, στον οποίο ο γιος του Μίνωα Ανδρόγεως τους νίκησε όλους. Ο Αιγέας τον έστειλε εναντίον του ταύρου του Μαραθώνα, από τον οποίο σκοτώθηκε. Κάποιοι πάλι λένε ότι πηγαίνοντας στη Θήβα, για να πάρει μέρος στους αγώνες του Λάιου, οι συναγωνιστές του έστησαν ενέδρα, επειδή τον ζήλευαν και τον σκότωσαν. Ο Μίνωας, στον οποίο έφτασε το μήνυμα του θανάτου την ώρα που θυσίαζε στην Πάρο για τις Χάριτες, πέταξε από το κεφάλι του το στεφάνι και σταμάτησε τον αυλό, όμως τέλεσε τη θυσία όπως έπρεπε· γι’ αυτό ακόμη και σήμερα θυσιάζουν στις Χάριτες χωρίς αυλούς και στεφάνια. Ύστερα από λίγο καιρό, επειδή ήταν θαλασσοκράτορας, πολέμησε με στόλο εναντίον της Αθήνας και κυρίευσε τα Μέγαρα, που είχαν τότε βασιλιά τον Νίσο, και σκότωσε τον Μεγαρέα, γιο του Ιππομένη από την Ογχηστό, που είχε έρθει σύμμαχος του Νίσου. Πέθανε και ο Νίσος με προδοσία της κόρης του. Αυτός δηλαδή είχε στην κορυφή του κεφαλιού μια πορφυρή τρίχα που αν του την ξερίζωναν υπήρχε χρησμός ότι θα πεθάνει· αλλά η κόρη του, η Σκύλλα, επειδή ερωτεύτηκε τον Μίνωα, του έβγαλε την τρίχα. Όταν ο Μίνωας κυρίευσε τα Μέγαρα, έδεσε την κόρη από τα πόδια στην πρύμνη και την έπνιξε στη θάλασσα.

Και επειδή ο πόλεμος τραβούσε σε μάκρος, μη μπορώντας να καταλάβει την Αθήνα, προσευχήθηκε στον Δία να εκδικηθεί τους Αθηναίους. Και καθώς έπεσε στην πόλη πείνα και αρρώστια, αρχικά οι Αθηναίοι, ακολουθώντας έναν παλιό χρησμό, έσφαξαν στον τάφο του Κύκλωπα Γεραίστου τις κόρες του Υάκινθου, την Ανθηίδα, την Αιγληίδα, τη Λυταία και την Ορθαία· πατέρας τους ήταν ο Υάκινθος που είχε έλθει από τη Σπάρτη και κατοικούσε στην Αθήνα. Επειδή όμως δεν είδαν κανένα όφελος από τη θυσία, ζήτησαν χρησμό πώς θα γλιτώσουν. Και ο θεός τους απάντησε να ικανοποιήσουν κάθε αίτημα που θα πρόβαλλε ο Μίνωας. Έστειλαν λοιπόν ανθρώπους στον Μίνωα ότι του έδιναν το δικαίωμα να ζητήσει την ικανοποίηση που ήθελε. Και ο Μίνωας αξίωσε να στέλνουν άοπλους επτά νέους και άλλες τόσες νέες τροφή στον Μινώταυρο. (Απολλόδωρος 23.209-213)

Θησέας και Μινώταυρος. Ερυθρόμορφο αττικό πιάτο του ζωγράφου Πασέα, περί το 520-510 π.Χ. Παρίσι, Μουσείο Λούβρου, http://www.hellenicaworld.com/Greece/Mythology/en/TheseusMinotaurosLouvreG67.html

Ιστορική απήχηση

Ο μύθος του Μινώταυρου απέκτησε ιστορική διαχρονικότητα και ενέπνευσε πολλούς σύγχρονους συγγραφείς και καλλιτέχνες. Ενδεικτικά, εμφανίζεται στην «Κόλαση» του Δάντη όταν ο Βιργίλιος καθοδηγεί τον Δάντη ενώ ετοιμάζονται να εισέλθουν στον έβδομο κύκλο της κόλασης. Ο Μινώταυρος αναφέρεται σε έργα του Βοκάκιου και του Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι, ενώ ο Πικάσο, ο Νταλί και ο Ριβέρα απεικόνισαν το τέρας σε σουρεαλιστικά έργα τέχνης.

Πηγές

Απολλόδωρος «Βιβλιοθήκη» Γ.1.4

Παυσανίας «Περιγραφή της Ελλάδος» 1.27

Στράβων «Γεωγραφία» 10.4.8

Διόδωρος Σικελιώτης «Βιβλιοθήκη Ιστορίας» 4. 77. 1

http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/mythology/lexicon/crete/page_014.html. Πηγή

https://ellas2.wordpress.com/

Η αβεβαιότητα αυξάνει την παράνοια

Η αβεβαιότητα αυξάνει την παράνοια

Σε περιόδους απροσδόκητης αβεβαιότητας, όπως η ξαφνική εμφάνιση μιας παγκόσμιας πανδημίας, οι άνθρωποι μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στην παράνοια, σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου Yale. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό eLife.

«Όταν ο κόσμος μας αλλάζει απροσδόκητα, θέλουμε να κατηγορήσουμε για αυτήν την αστάθεια κάποιον, να το κατανοήσουμε και ίσως να το εξουδετερώσουμε», δήλωσε ο Philip Corlett, αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. «Ιστορικά σε περιόδους αναταραχές, όπως η μεγάλη πυρκαγιά της αρχαίας Ρώμης το 64 μ.Χ. ή οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 9/11, η παράνοια και η συνωμοτική σκέψη αυξήθηκαν».

Η παράνοια είναι ένα βασικό σύμπτωμα σοβαρής ψυχικής ασθένειας, που χαρακτηρίζεται από την πεποίθηση ότι άλλοι άνθρωποι έχουν κακόβουλες προθέσεις. Αλλά εκδηλώνεται σε διάφορους βαθμούς στον γενικό πληθυσμό. Για παράδειγμα, μια προηγούμενη έρευνα διαπίστωσε ότι το 20% του πληθυσμού πίστευε ότι οι άνθρωποι ήταν εναντίον τους κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Το 8% πίστευε ότι άλλοι ενεργούσαν για να τους βλάψουν.

Η επικρατούσα θεωρία είναι ότι η παράνοια προέρχεται από την αδυναμία ακριβούς αξιολόγησης των κοινωνικών απειλών. Ωστόσο, ο Corlett και ο συγγραφέας Erin Reed υπέθεσαν ότι η παράνοια βασίζεται σε έναν μηχανισμό μάθησης που προκαλείται από την αβεβαιότητα, ακόμη και αν δεν υπάρχει κοινωνική απειλή.

«Σκεφτόμαστε τον εγκέφαλο ως μηχανή πρόβλεψης. Η απροσδόκητη αλλαγή, είτε κοινωνική είτε όχι, μπορεί να αποτελεί ένα είδος απειλής -περιορίζοντας την ικανότητα του εγκεφάλου να κάνει προβλέψεις», δήλωσε ο Reed. «Η παράνοια μπορεί να είναι μια απάντηση στην αβεβαιότητα γενικά, και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα περίπλοκες και δύσκολο να προβλεφθούν».

Σε μια σειρά πειραμάτων, οι ερευνητές ζήτησαν από άτομα με διαφορετικούς βαθμούς παράνοιας να παίξουν ένα παιχνίδι καρτών στο οποίο οι καλύτερες επιλογές για επιτυχία άλλαξαν κρυφά. Τα άτομα με μικρή ή καθόλου παράνοια άργησαν να καταλάβουν ότι η καλύτερη επιλογή είχε αλλάξει. Ωστόσο, όσοι είχαν παράνοια περίμεναν ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια στο παιχνίδι. Άλλαξαν τις επιλογές τους ιδιόρρυθμα -ακόμα και μετά από μια νίκη. Στη συνέχεια, οι ερευνητές αύξησαν τα επίπεδα αβεβαιότητας αλλάζοντας τις πιθανότητες νίκης στα μισά του παιχνιδιού χωρίς να ενημερώσουν τους συμμετέχοντες. Αυτή η ξαφνική αλλαγή έκανε ακόμη και τους συμμετέχοντες με χαμηλή παράνοια να συμπεριφέρονται όπως εκείνοι με παράνοια, μαθαίνοντας λιγότερο από τις συνέπειες των επιλογών τους.

Σε ένα άλλο πείραμα, οι συνεργάτες του Πανεπιστημίου Yale, Jane Taylor και Stephanie Groman εκπαίδευσαν αρουραίους, ένα σχετικά κοινωνικό είδος, για να ολοκληρώσουν ένα παρόμοιο έργο όπου οι καλύτερες επιλογές επιτυχίας άλλαξαν. Οι αρουραίοι στους οποίους χορηγήθηκε μεθαμφεταμίνη -προκαλεί παράνοια στους ανθρώπους- συμπεριφέρθηκαν όπως οι παρανοϊκοί άνθρωποι. Περίμεναν υψηλή μεταβλητότητα και βασίζονταν περισσότερο στις προσδοκίες τους, παρά στο μάθουν από την εμπειρία τους.

Ο Reed, ο Corlett και η ομάδα τους στη συνέχεια χρησιμοποίησαν ένα μαθηματικό μοντέλο για να συγκρίνουν τις επιλογές των αρουραίων και των ανθρώπων κατά την εκτέλεση αυτών των εργασιών. Τα αποτελέσματα από τους αρουραίους που έλαβαν μεθαμφεταμίνη έμοιαζαν με αυτά των ανθρώπων με παράνοια, βρήκαν ερευνητές.

«Η ελπίδα μας είναι ότι αυτή η εργασία θα διευκολύνει μια μηχανιστική εξήγηση της παράνοιας, ένα πρώτο βήμα στην ανάπτυξη νέων θεραπειών που στοχεύουν αυτούς τους υποκείμενους μηχανισμούς», δήλωσε ο Corlett.

Το πλεονέκτημα του να βλέπει κανείς την παράνοια μέσω μη κοινωνικού φακού είναι ότι μπορεί να αναλύσει τους μηχανισμούς σε απλούστερα συστήματα, χωρίς να χρειάζεται να ανακεφαλαιώσει τις δαιδαλώδεις πτυχές της ανθρώπινης κοινωνικής αλληλεπίδρασης.

healthyliving

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

https://revealedtheninthwave.blogspot.com/

Χρῆστος Σακελλαρίδης: Ἕνα λεμόνι στὸ χέρι

Χρῆστος Σακελλαρίδης: Ἕνα λεμόνι στὸ χέρι

Posted on 11 Ἰουνίου 2020 by planodion

Χρῆστος Σακελλαρίδης

Ἕ­να λε­μό­νι στὸ χέ­ρι

ΚΕΙΝΟ τὸ ἄ­ρω­μα πί­σω ἀ­πὸ τὸ σχο­λεῖ­ο τοῦ χω­ριοῦ. Στά­χια, ἐ­λι­ές, πρό­βα­τα καὶ κα­τσί­κες μὰ πιὸ πο­λὺ τὸ ἁλ­μυ­ρί­κι, ποὺ στὴ βα­θειὰ χα­ρα­κιά του κρύ­βου­με τὰ πα­κέ­τα μὲ τὰ τσι­γά­ρα. Ἔ­τσι ὅ­ποι­ος πη­γαί­νει πρῶ­τος ἔ­χει πάν­τα του­λά­χι­στον ἕ­να.

            Κρυ­βό­μα­στε για­τὶ ἀ­νὰ πά­σα στιγ­μὴ μπο­ρεῖ νὰ πε­ρά­σει ὁ μπάρ­μπα-Μα­νώ­λης καὶ νὰ μᾶς δεῖ νὰ κα­πνί­ζου­με καὶ τό­τε θὰ τὸ πεῖ στὴ γυ­ναί­κα του ποὺ τὴ φω­νά­ζου­με ρό­ι­τερ, για­τὶ εἶ­ναι ἡ πιὸ κου­τσομ­πό­λα ἀ­π’ τὶς γρι­ές. Με­τὰ οἱ γο­νεῖς μας δὲ θὰ μᾶς ἀ­φή­νουν ἔ­ξω στὸ σχο­λεῖ­ο τὰ ἀ­πο­γεύ­μα­τα καὶ εἶ­ναι κα­λο­καί­ρι. Δὲν ἔ­χου­με κά­που ἀλ­λοῦ νὰ πᾶ­με. Τὴν κα­λύ­βα ποὺ χτί­σα­με ὅ­λοι μα­ζὶ πέ­ρυ­σι τὴ δι­έ­λυ­σε ὁ Ἀν­τώ­νης, ὁ γιὸς τοῦ κὺρ-Μι­χά­λη, ποὺ ἦ­ταν κα­λὸς καὶ δὲν τὸν ἔ­νοια­ζε ποὺ στὴ μέ­ση τοῦ χω­ρα­φιοῦ του φτι­ά­ξα­με αὐ­τὴν τὴν κα­λύ­βα καὶ μα­ζευ­ό­μα­σταν καὶ κα­πνί­ζα­με καὶ πί­να­με καὶ λέ­γα­με βλα­κεῖ­ες.

            Ὅταν παί­ζου­με πό­λε­μο, τὸ ἕ­να στρα­τό­πε­δο εἶ­ναι ἡ κα­λύ­βα καὶ τὸ ἄλ­λο τὸ σχο­λεῖ­ο. Περ­πα­τᾶ­με δύ­ο μα­ζὶ πάν­τα, κι ὅ­ταν ἤ­μα­σταν μὲ τὸν Νί­κο μιὰ φο­ρὰ βα­θειὰ μέ­σα στοὺς ἐ­λαι­ῶ­νες, κον­τὰ στὸ μι­κρὸ Βυ­ζαν­τι­νὸ πα­ρεκ­κλή­σι τὸν φί­λη­σα στὸ στό­μα. Ἔτρεμα στὴ σκέ­ψη ὅ­τι κά­ποι­ος θὰ μᾶς δεῖ ἢ ὅ­τι θὰ τὸν πει­ρά­ξει, ἀλ­λὰ ὁ Νί­κος ἁ­πλὰ χα­μο­γέ­λα­σε καὶ εἶ­πε «πᾶ­με νὰ τοὺς νι­κή­σου­με!». Ψά­χνα­με μιὰ ὥ­ρα νὰ τοὺς βροῦ­με, πή­γα­με ἀ­κό­μα καὶ μέ­χρι τὸ πε­σμέ­νο δέν­τρο στὸν ξε­ρο­πό­τα­μο ἀλ­λὰ δὲ βρή­κα­με κα­νέ­ναν. Ἐ­κεῖ γύ­ρω ἔ­χει πλα­τά­νια καὶ πά­ω πό­τε-πό­τε μό­νος μου καὶ γρά­φω, ἢ ἁ­πλὰ κοι­τά­ω τὸν τε­ρά­στιο ἱ­στὸ ποὺ ἔ­χουν φτιά­ξει οἱ ἀ­ρά­χνες.

            Πρὶν με­ρι­κοὺς μῆ­νες εἶ­χα δεῖ ἐ­κεῖ κα­θι­σμέ­νη τὴν Ἀγ­γε­λι­κού­λα, τὴν κό­ρη τοῦ πα­πᾶ. Ἡ Ἀγ­γε­λι­κού­λα εἶ­ναι γύ­ρω στὰ τριά­ντα, ἀλ­λὰ τὸ μυα­λό της δὲν ἔ­χει με­γα­λώ­σει. Κυ­κλο­φο­ρεῖ γύ­ρω-γύ­ρω στὸ χω­ριὸ μό­νη της κρα­τών­τας πάν­τα στὸ χέ­ρι ἕ­να λε­μό­νι. Ὅταν μὲ βλέ­πει, μὲ ρω­τά­ει πάν­τα τί κά­νω, καὶ τί κά­νουν ἡ μα­μά μου κι ὁ μπαμ­πάς μου, μὲ μιὰ ἀρ­γό­συρ­τη φω­νὴ σὰν μοι­ρο­λό­ϊ. Πολ­λὲς φο­ρὲς μὲ ρω­τά­ει πῶς τὰ πά­ω στὸ σχο­λεῖ­ο, καὶ με­τὰ μοῦ λέ­ει τοὺς βαθ­μούς της στὸ γυ­μνά­σιο· ἦ­ταν πο­λὺ κα­λὴ μα­θή­τρια. Οἱ γλῶσ­σες τοῦ χω­ριοῦ λέ­νε ὅ­τι ἡ Ἀγ­γε­λι­κού­λα τὸ ἔ­πα­θε αὐ­τό, ἐ­πει­δὴ ἐ­ρω­τεύ­τη­κε ἕ­να ἀ­γό­ρι καὶ τὸ κά­να­νε, κι ἔ­τσι ὁ πα­πὰς καὶ ἡ πα­πα­διὰ τὴν κλεί­σα­νε μέ­σα καὶ τὴ δέρ­να­νε. Κά­θε τό­σο ἀ­κού­ω λυγ­μοὺς μέ­σα ἀ­πὸ τὸ σπί­τι της καὶ θέ­λω τὴν ἑ­πό­με­νη φο­ρὰ ποὺ θὰ πά­ω νὰ κοι­νω­νή­σω νὰ φτύ­σω τὸν πα­πά. Εἶ­ναι καὶ κα­κο­μού­τσου­νος καὶ μιὰ φο­ρὰ πῆ­γε νὰ κλω­τσή­σει τὴ γά­τα μου ὁ­πό­τε τοῦ τά’ χω μα­ζε­μέ­να.

            Πρὶν δύ­ο χρό­νια, τὴ Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ὴ στὸν Ἐ­πι­τά­φιο, μὲ εἶ­χε βά­λει νὰ κρα­τά­ω τὸ ἕ­να ἑ­ξα­πτέ­ρυ­γο γιὰ τὴν πομ­πή, ἐ­πει­δὴ κα­νεὶς ἄλ­λος δὲν ἤ­θε­λε κι ἐ­μέ­να ὁ παπ­ποῦς μου ἦ­ταν κι αὐ­τὸς πα­πᾶς. Ὁ Μα­νοῦ­σος κρα­τοῦ­σε τὸ ἄλ­λο καὶ ὁ Γι­ῶρ­γος τὴ λαμ­πά­δα καὶ τὸ θυ­μια­τό. Πε­ρά­σα­με ἀ­πὸ ὅ­λα τὰ δρο­μά­κια τοῦ χω­ριοῦ καὶ σὲ κά­θε σπί­τι μᾶς ρί­χνα­νε οἱ γρι­ὲς κο­λώ­νια ἢ ἁ­γι­α­σμέ­νο νε­ρό. Με­τὰ ὅ­ταν μα­ζευ­τή­κα­με τὰ παι­διὰ πά­λι στὸ σχο­λεῖ­ο ὅ­λοι μᾶς κο­ροϊ­δεύ­α­νε, για­τὶ εἴ­χα­με φο­ρέ­σει κά­τι ἄ­θλι­ες ἄ­σπρες ρόμ­πες σχε­δὸν σκι­σμέ­νες, καὶ σκυ­λο­βρω­μού­σα­με Μυρ­τώ.

            Ἦ­ταν ἡ πρώ­τη καὶ τε­λευ­ταί­α φο­ρὰ ποὺ δέ­χτη­κα, κι ἀ­πὸ τό­τε κά­θε χρό­νο πη­γαί­νω ἐξ ἀρ­χῆς στὸ σχο­λεῖ­ο μὲ τὸ Βαγ­γέ­λη καὶ τοὺς ἄλ­λους ἀ­λῆ­τες μὲ τὰ μη­χα­νά­κια. Μ’ ἀ­ρέ­σει ὁ Βαγ­γέ­λης, για­τὶ εἶ­ναι ντόμ­προς καὶ σκλη­ρα­γω­γη­μέ­νος καὶ κά­πο­τε μοῦ εἶ­χε πεῖ ὅ­τι ἐ­γὼ εἶ­μαι τὸ κα­λύ­τε­ρο παι­δὶ καὶ ὁ πιὸ μάγ­κας ἀ­π’­ ὅ­λους, ὅ,τι κι ἂν λέ­νε οἱ ἄλ­λοι γιὰ μέ­να. Ἄ ναί, καὶ για­τὶ κά­θε φο­ρὰ ποὺ πά­ει στὸ σχο­λεῖ­ο, ἀ­φή­νει ὅ,τι τσι­γά­ρα τοῦ ἔ­χουν μεί­νει στὴ βα­θειὰ χα­ρα­κιὰ στὸ ἁλ­μυ­ρί­κι.

Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.

Χρῆστος Σακελλαρίδης. Ποι­η­τὴς καὶ δά­σκα­λος ποὺ γεν­νή­θη­κε στὸ Λον­δί­νο καὶ με­γά­λω­σε στὴν Κρή­τη. Σπού­δα­σε Ἀγ­γλι­κὰ στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο Queen Mary, Κοι­νω­νι­κὴ Ἀν­θρω­πο­λο­γί­α στὸ UCL καὶ ὁ­λο­κλή­ρω­σε Με­τα­πτυ­χια­κὸ Πι­στο­ποι­η­τι­κὸ στὴν Ἐκ­παί­δευ­ση στὸ Bath Spa. Τὰ ποι­ή­μα­τα καὶ οἱ με­τα­φρά­σεις του ἔ­χουν δη­μο­σι­ευ­τεῖ σὲ πε­ρι­ο­δι­κὰ καὶ ἀν­θο­λο­γί­ες στὸ Ἡ­νω­μέ­νο Βα­σί­λει­ο, τὴν Ἰρ­λαν­δί­α, τὴν Ἱ­σπα­νί­α, τὴν Ἰ­τα­λί­α καὶ τὴν Ἑλ­λά­δα. Ἔ­χει ἐ­πί­σης ἀ­σχο­λη­θεῖ μὲ τὴν πα­ρα­γω­γὴ ρα­δι­ο­φώ­νου, τὴν κι­νού­με­νη εἰ­κό­να καὶ τὴν τέ­χνη τοῦ ἤ­χου.

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Απώλεια ακοής: Οι 8 βασικές αιτίες (βίντεο)

Πάνω από το 5% του πληθυσμού παγκοσμίως έχει μειωμένη ακοή.

Αυτό αντιστοιχεί σε σε 466 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ μελέτες δείχνουν ότι μέχρι το 2050, ο αριθμός θα έχει φτάσει τα 900 εκατομμύρια!

Εάν θέλετε να διατηρήσετε την ακοή σας, πρέπει να κάνετε κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής σας.

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τι προκαλεί απώλεια ακοής και τι πρέπει να κάνετε για να την προλάβετε

Πηγή: Bestie

https://www.onmed.gr/

Πιπέρι: 4 μοναδικά οφέλη για την υγεία (εικόνες)

Το πιπέρι είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Κατάγεται από τα αειθαλή δάση της νότια Ινδίας και ανήκει στην οικογένεια των Πιπεριδών.

Γνωστό με την επιστημονική ονομασία Piper nigrum, αποτελεί τον «βασιλιά» των μπαχαρικών και όχι άδικα, αφού μπορεί κυριολεκτικά να μεταμορφώσει ένα πιάτο.

Έχει έντονο χαρακτηριστικό άρωμα, λόγω των ελαίων που περιέχει όπως η πιπερίνη. Είναι σημαντικό να αγοράζετε ολόκληρο το πιπέρι και όχι τριμμένο, καθώς τα έλαια και τα αρώματά του εξατμίζονται πολύ γρήγορα.

Εκτός από τη συνεισφορά του στη μαγειρική, έχει και μια σειρά άλλων ιδιοτήτων που το καθιστούν πολύτιμο σύμμαχο της υγείας.

Είναι πηγή μετάλλων και ιχνοστοιχείων, όπως σιδήρου, χαλκού, μαγγανίου, μαγνησίου, ασβεστίου, καλίου, φωσφόρου και ψευδαργύρου. Περιέχει επίσης βιταμίνη Κ, βιταμίνη C, βιταμίνη Ε, βιταμίνες Β και Α, φλαβονοειδή, καροτενοειδή και λυκοπένιο.

Δείτε αναλυτικά στις εικόνες που ακολουθούν τα οφέλη από την κατανάλωση πιπεριού:

Βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού και του εντέρου: Μελέτες έχουν δείξει ότι το μαύρο πιπέρι δρα στοχευμένα κατά των καρκινικών κυττάρων. Μελέτη του πανεπιστημίου του St. Louis διαπίστωσε ότι μπλοκάρει την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων του παχέος εντέρου. Άλλη μελέτη του πανεπιστημίου του Michigan έδειξε πως το πιπέρι ενδέχεται να λειτουργεί προληπτικά στον καρκίνο του μαστού, καθώς περιορίζει την ανάπτυξη των πρωτογενών κυττάρων που δημιουργούν όγκους.

Βοηθά στην απώλεια βάρους: Το μαύρο πιπέρι ενισχύει την σωστή απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών των τροφών. Επιπλέον, το εξωτερικό του στρώμα περιέχει φυτοθρεπτικά συστατικά που διεγείρουν τη διάσπαση των λιποκυττάρων. Αυτός είναι ο λόγος που τα περισσότερα βοηθήματα απώλειας βάρους περιέχουν μαύρο πιπέρι.

Καταπολεμά την ανάγκη για τσιγάρο: Μικρή μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Alternative and Complementary Medicine διαπίστωσε πως όταν οι χρόνιοι καπνιστές μυρίζουν μαύρο πιπέρι για δύο λεπτά μειώνεται η επιθυμία για νικοτίνη.

Συμβάλλει στην αποκατάσταση εγκεφαλικών βλαβών: Έρευνα του McCormick Science Institute διαπίστωσε ότι το εκχύλισμα μαύρου πιπεριού βελτίωσε τη λειτουργία κατάποσης σε ασθενείς που υπέστησαν εγκεφαλικό, ενεργοποιώντας συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Άλλη έρευνα, που δημοσιεύτηκε το 2012 από το Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters βρήκε πως η ουσία πιπερίνη στο μαύρο πιπέρι σταματά τη δράση του ενζύμου που μειώνει τη ντοπαμίνη και ενδέχεται να είναι αποτελεσματική για την πρόληψη του Αλτσχάιμερ.

https://www.onmed.gr/

Η Βιογραφία Του Αντουάν ντε Σεντ Εξυπερύ, Ο Παγκόσμια Γνωστός Συγγραφέας Του Βιβλίου “Ο Μικρός Πρίγκιπας”…! (Video)

“Ραδιοπαραμυθία” – Ο Γιώργος Παπαγεωργίου Ομιλεί Στην Σοφία Χατζή: Η Βιογραφία Του Αντουάν ντε Σεντ Εξυπερύ, Ο Παγκόσμια Γνωστός Συγγραφέας Του Βιβλίου “Ο Μικρός Πρίγκιπας”…! (Video)

Αντουάν ντε Σεντ Εξυπερί, “Ο τελευταίος ιππότης του ουρανού” – η βιογραφία του – ο παγκόσμια γνωστός συγγραφέας του βιβλίου, “Ο Μικρός Πρίγκιπας”.

https://derkamerad.com/

Posted by Der Kamerad on 2020-06-10

Λέσβος: Ελληνική Σημαία 500 τ.μ. Με Πέτρες Στην Άγρα…! (Photos)

Λέσβος: Ελληνική Σημαία 500 τ.μ. Με 

Πέτρες Στην Άγρα…! (Photos)

Μια ομάδα νεαρών ατόμων, πήρε την πρωτοβουλία να δημιουργήσει μια διαφορετική σημαία στην Άγρα Λέσβου. Με μεθοδικότητα και υπομονή, δημιουργήσουν σε περιοχή της Άγρας μια ελληνική σημαία με πέτρες  έκτασης 500 τετραγωνικών μέτρων. 

Η σημαία είναι στην περιοχή Αγία Θεοδώρα της Άγρας, ένα από το πιο εμφανή σημεία του χωριού.

Τη νεαρή ομάδα παιδιών, βοήθησαν και κάτοικοι του χωριού που κάλυψαν τα έξοδα για την κατασκευή της σημαίας (κυρίως τα χρώματα).

Πηγή

https://derkamerad.com/

Posted by Der Kamerad on 2020-06-11