Αυτή η κρίση της πανδημίας ανέδειξε, πέραν των άλλων, και ένα επαναλαμβανόμενο στον τόπο της ιστορίας ζητούμενο ή ερώτημα. Το έθεσε ευθέως ο Κύριος. Είτε θα στραφούμε προς τον πλησίον, υπερβαίνοντας τον εγωϊσμό μας και την βουλητική μας αυτοκατάφασή μας και τον αδιέξοδο εγκλεισμό εις το είναι μας, είτε θα παραμείνουμε παγιδευμένοι στο είναι μας, αδυνατούντες να αγαπήσουμε, όπως ο πρεσβύτερος άσωτος υιός ή όπως ο Φαρισαίος.
Στη σωτηρία οδηγεί μόνον η αγάπη προς τον Θεόν και η αγάπη προς τον πλησίον. Το σημείον, τελικά του σταυρού. Ο Σταυρός παραπέμπει και οδηγεί προς τα άνω, αλλά συγχρόνως παραπέμπει, με τη συμβολική του, προς τον πλησίον, με εκείνη την ανοικτή αγκαλιά του Κυρίου.
Είτε θα αποφασίσουμε πως η κόλασή μας είναι οι άλλοι, αδυνατούντες να διανοιγούμε και να αγαπήσουμε, είτε θα πούμε πως ο άλλος είναι ο αδελφός μου και η χαρά μου. Κατά το «Είδες τον αδελφόν σου; Είδες Κύριον τον Θεόν σου», που έλεγαν οι Γέροντες.
Ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο τρόπους υπάρξεως καλούμεθα τελικά να επιλέξουμε. Και γυρίζω στα παλαιά φοιτητικά αναγνώσματα και εκείνο του Ζέρεν Κίρκεγκωρ με τίτλο «Είτε-Είτε». Αυτά σκέφτομαι και αυτή την πρόκληση επιλογής τρόπου υπάρξεως έχουμε εντέλει. Και όσα ζούμε, ως καταστάσεις οριακές, για να θυμηθούμε τον Γιάσπερς, προς αυτό το δίλημμα παραπέμπουν. Και προς αυτούς τους τρόπους βίου οδηγούν, ως δυνατότητα επιλογής.
Δεν ξέρω, αν μέσα από αυτά θα γίνουμε εντέλει καλύτεροι ή θα οδηγηθούμε στον αλληλοσπαραγμό, επιλέγοντας το ίδιον συμφέρον, ζώντες ως ιδιώτες και όχι κοινωνούντες εν αγάπη μέσα στον κόσμο.
Γυρίζω σε εκείνο των Λατίνων Homo momini lupus και τρομάζω με την ιδέα αυτή του σπαραγμού, της περίσσειας της κακίας και του μίσους, της ανθρωποφαγίας και της εγκατάλειψης του άλλου. Η πανδημία αυτή μας δίδει τη δυνατότητα να αναδείξουμε ένα νέο ανθρωπισμό. Που είναι αυτός της αγάπης. Της αυτοθυσίας και αυταπάρνησης.
Και σκέφτομαι εκείνο το «όστις θέλει», ελευθέρως δηλαδή, «οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και ακολουθείτω μοι». Η πορεία προς τον Κύριον, την οδό της αγάπης προϋποθέτει την αυταπάρνηση, την άρνηση του εαυτού μας.
Αυτά λέω να θυμόμαστε εις το μέσον των δεινών που μας προέκυψαν και του θανάτου που περιπολεί στους δρόμους. Διαφορετικά θα παραμείνουμε σε όσα ο σύγχρονος πολιτισμός της εγωπάθειας μας οδήγησε. Με την ταύτιση του είναι με το έχειν. Στον πραγματισμό και ωφελιμισμό και τη χρησιμοθηρία. Όπου ο κόσμος και οι άνθρωποι κατέστησαν χρηστικά αντικείμενα. Γι’ αυτό και ο κυρίαρχος και δεσπόζων μηδενισμός, για τον οποίο γράφουν οι φιλόσοφοι. Και εμείς τον ψηλαφούμε έντρομοι.
Είτε, λοιπόν, θα ξαναβρούμε τον Θεό και τον αδελφό μας, ως τον πλησίον μας, ή θα χαθούμε, άσωτοι, στον εγωϊσμό μας και την αθλιότητα του βίου μας και του εαυτού μας.
Πριν ξεκινήσω για να περιγράγω το δεύτερο μάθημα, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι αυτά τα κεφτεδάκια , αν και στερούνται οποιουδήποτε παραγώγου ζωικής προέλευσης , έχουν εξαιρετική γεύση και παραπλανούν επίσης έναν ουρανίσκο που είναι εξοικειωμένος με την παραδοσιακή παραλλαγή τους με βάση κρέας . Είσαι έτοιμος; … Για άλλη μια φορά θα σας δώσω απόδειξη για το πώς η κατανάλωση βίγκαν δεν σημαίνει να παραιτηθείτε από τις γεύσεις .
Συστατικά (για 2 άτομα) :
180γρ σεϊτάν (πωλειται σε vegan καταστηματα)
90γρ. Φυσικό tofu
τριμμένη φρυγανιά
1 σκελίδα σκόρδο
2 κουταλιές της σούπας φυτικό γάλα (βρώμη ή σόγια)
1 κλαδάκι μαϊντανό
½ βραστή πατάτα
1 αποξηραμένο ντοματίνι
1 κουταλιά της σούπας αραβόσιτο
1 κουταλάκι του γλυκού άμυλο καλαμποκιού
1 κουταλάκι του γλυκού σπόρους chia
Φύλλα βασιλικού
500ml σάλτσα ντομάτας
Ελαιόλαδο
Σάλτσα σόγιας
Λευκό κρασί
αλάτι
Πιπέρι
Καπνιστή πάπρικα
Curry
Σε ένα μίξερ αναμίξτε βάλτε 180 γραμμάρια σεϊτάν σπάζοντας το σε κομμάτια. Κάντε το ίδιο με το καρβέλι tofu από 90gr, προσθέστε ένα κλαδάκι μαϊντανό φρέσκο, λάδι , το αλάτι , το πιπέρι, το pomodirino ξηρά , η βραστή πατάτα , μια κουταλιά σάλτσα σόγιας και μια σκελίδα σκόρδο ιδιωτικών dell «ψυχή. Πρόσθεσε , επίσης, 2 κουταλιές της σούπας πίνακα γάλα σόγιας ή εναλλακτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για ρύζι ή ακόμα και δ ' βρώμης και κόψτε με μέτρια ταχύτητα.
Μόλις το μίξερ μετατρέψει τα πάντα σε ένα μείγμα που δεν είναι πολύ ωραίο αλλά εύκολο στην εργασία, μεταφέρετέ το με τα χέρια σας σε ένα μπολ.
Προσθέστε όλα τα άλλα συστατικά και στη συνέχεια, μια κουταλιά της σούπας αλεύρι καλαμποκιού , άμυλο αραβοσίτου, σπόρους chia (η οποία συνδυάζονται μεταξύ τους θα είναι το πυκνωτικό ως εάν dell «είχε προστεθεί αυγό σε συμπαγή) ...
... μια μέτρια ποσότητα ψωμιού , σεζόν με αλάτι , πιπέρι, ένα κουταλάκι του γλυκού καπνιστή πάπρικα και μια πρέζα κάρυ .
Ανακατέψτε καλά και φτιάξτε ένα ομοιογενές μείγμα. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε χειροκίνητα ότι όλα πρέπει να έχουν καλή συνοχή (όπως και ο κιμάς - ίσως ακόμη και "ελαφρώς" πιο στεγνό)
Σε αυτό το σημείο, με τα χέρια σας, φτιάξτε κεφτεδάκια χρησιμοποιώντας μια γενναιόδωρη κουταλιά κομπόστ για κάθε ένα .
Μόλις φτιάχνονται κεφτεδάκια , η συμβουλή μου είναι να τους αφήσουμε να ξεκουραστούν για τουλάχιστον δώδεκα λεπτά
Εν τω μεταξύ, ζεσταίνετε το λάδι σε ένα τηγάνι και προσθέστε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι καρότο και το σέλινο , προσέχοντας να το αφήσει για λίγα λεπτά σε μια όχι πολύ υψηλή φωτιά. Τοποθετήστε τα κεφτεδάκια στο λάδι και τα ροδίστε για λίγα λεπτά - μέχρι να ροδίσουν ελαφρά.
Σας συμβουλεύω να τα αναποδογυρίσετε, σύροντας και στριφογυρίζοντας το τηγάνι και μην βοηθήσετε τον εαυτό σας με την κουτάλα, καθώς θα μπορούσατε να διακινδυνεύσετε (γιατί είναι πιο ευαίσθητα από τα κλασικά κεφτεδάκια που γίνονται με κρέας ). Ξεφλουδίστε με λίγες πινελιές λευκού κρασιού (προσέχετε πάντα τον τύπο του κρασιού που χρησιμοποιείτε γιατί καθίσταται θεμελιώδες για τον χαρακτήρα που θα πάρει το πιάτο) και προσθέστε τη σάλτσα ντομάτας .
Αφήστε το να μαγειρέψει για περίπου 15 λεπτά (πάντα με την εκμετάλλευση της ολίσθησης και της περιστροφής του τηγανιού pan) σε χαμηλή φωτιά και μπορείτε να δοκιμάσετε τα πάντα προσθέτοντας μερικά φύλλα βασιλικού τα τελευταία 4/5 λεπτά μαγειρέματος .
Σερβίρετε ζεστό με καλή δόση σάλτσας ντομάτας !
Αχ ... ξέχασα για την επόμενη φορά να ετοιμάσω να τετραπλασιάσω τα συστατικά της προετοιμασίας και αν έχετε τους επισκέπτες να προσπαθήσουν να τους κάνουν να δοκιμάσουν χωρίς να λένε ότι είναι ένα πιάτο χωρίς σκληρότητα , θα παραμείνουν και θα εκπλαγείτε ευχάριστα.
Τα πράγματα κάπως σοβάρεψαν. Έψαξα και έμαθα. Πρώτα για μένα και έπειτα για εμάς. Όλα τα δείγματα έδειχναν ότι εμείς, εδώ και καιρό είχαμε χάσει την επικοινωνία. Κάτι μας απομάκρυνε και το χειρότερο είναι ότι και οι δύο συμβιβαζόμασταν σε αυτή την μεταξύ μας απόσταση. Το αφήναμε και μας άφηνε.
Ήταν πιο απλό από την ανάλυση του ψυχολόγου μας. Αρχικά, η αδιαφορία μας βόλευε και τους δύο. Χωρίς να μιλάω, χωρίς να μιλάς. Στην πορεία όμως, όλο κάτι και μας έφταιγε. Τρωγόμασταν με τα ρούχα μας για το παραμικρό. Καμία συνεννόηση, καμία καλή πρόθεση στο να τα βρούμε. Ξαφνικά είχαμε αρχίσει να μιλάμε διαφορετική γλώσσα. Ένιωθα θυμό κάθε φορά που σε αντίκριζα. Μια ανεξήγητη οργή σαν να ήθελα να διαλύσω όλο το σπίτι. Η αδιαφορία σου με σκότωνε μέρα με τη μέρα.
Και το παιδί μας έδειχνες να μην το υπολογίζεις. Ούτε εγώ φυσικά. Οι δυνατές φωνές σου, έδειχναν ξεκάθαρα ότι δεν σε ενδιέφερε να βρεθεί καμία λύση. Και εγώ όμως το τραβούσα από τα μαλλιά. Έβαζα τον εγωισμό μου σαν ασπίδα, για να μην καρφώνεις τα καρφιά σου επάνω μου. Το παιδί μας ήταν αυτό που δε μιλούσε ποτέ. Θυμάσαι; Και τότε ο ψυχολόγος μας είπε για εκείνη τη θεραπεία. Τη θεραπεία ζεύγους. Εσύ χαμογέλασες ειρωνικά και εγώ τον κοίταξα αδιάφορη. Σιγά μη βρίσκαμε άκρη μέσα από μια απλή θεραπεία, εδώ δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε στα βασικά.
Και κάπου εκεί μέσα στην τόση υποτίμηση, η θεραπεία αυτή άρχισε να μας μαλακώνει την οργή. Το ένα λιθαράκι έμπαινε μετά το άλλο και η συζήτηση που ακολουθούσε σιγά σιγά εξελισσόταν σε μια ευχάριστη διαδικασία που είχε αρχίσει να μας ενώνει. Άλλωστε είχαμε και ένα παιδί και τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό πάντα αυτό ήταν η προτεραιότητα. Δεν θα ήταν αρκετό μόνο αυτό φυσικά για να μας κρατήσει μαζί. Υπήρχε ένα θεμέλιο γερό που είχαμε βάλει στην άκρη τόσο καιρό και το είχαμε ξεχάσει. Υπήρχαν όλες εκείνες οι όμορφες αναμνήσεις που μας έδεναν. Από τότε που ήμασταν σχεδόν παιδιά.
Και μέσα από τη θεραπεία, καταφέραμε να το ξαναφέρουμε στην επιφάνεια και να αναγνωρίσουμε όλους εκείνους τους δρόμους που μας είχαν φέρει κάποτε κοντά. Η αναζήτηση και στη συνέχεια η επίγνωση, ήταν αυτά που έσωσαν στο παρά πέντε ότι πολυτιμότερο θέλαμε να θάψουμε όλα αυτά τα χρόνια, που είχαμε πάρει τη σχέση μας και την ποδοπατούσαμε αγανακτισμένοι και οι δυο. Ξαφνικά η διαδικασία αυτή μας μαλάκωσε.
Είναι τόσο δύσκολο αλήθεια να κρατάμε το καλό; Είναι τόσο εύκολο να μας προσεγγίζει το κακό στον άλλο; Είναι πιο εύκολο να κλείνουμε οργισμένες πόρτες και να παραμένουμε σε σκοτεινά δωμάτια. Νομίζω ότι οι άνθρωποι γεννιόμαστε με αυτό. Με έναν απροσδιόριστο εγωισμό. Μου ήταν τόσο δύσκολο να ξανασυναντήσω εκείνο το αγόρι που είχα αγαπήσει κάποτε…
Θα σου φανεί παράξενο, αλλά αυτή η θεραπεία μας έσωσε τελικά. Αυτή που εξαρχής υποτιμούσα. Τι κατάλαβα; Ότι αν δεν υπήρχε αυτή η δυνατή βάση να το θέλουμε πραγματικά και οι δύο, τίποτα δε θα είχε σωθεί. Η θεραπεία του ζεύγους απλά μας έκανε να την ανακαλύψουμε… και στον ωκεανό που πνίγεστε και οι δύο, ίσως υπάρχει ακόμα κάποια σανίδα σωτηρίας που να γράφει πάνω «Ελπίδα»…
Ακούω συχνά από ανθρώπους πως προδόθηκαν, πως πληγώθηκαν, πως έγιναν θύματα ανθρώπων που αγάπησαν. Ακούω συχνά από ανθρώπους πως δέχτηκαν πισώπλατα μαχαιρώματα που τους έκαναν να γονατίσουν, να διαλυθούν. Ακούω συχνά από ανθρώπους για τις ραγισμένες καρδιές και τους τσακισμένους εγωισμούς τους, από ανθρώπους που πίστεψαν…
Ακούω συχνά και πάντα απορώ, πώς γίνεται να υπάρχουν τόσοι προδομένοι και κανείς να μην τολμάει να πει πως πρόδωσε; Πώς γίνεται να υπάρχουν τόσοι πληγωμένοι και κανείς να μην τολμάει να πει πως πλήγωσε; Ακόμη κι αν λίγοι τολμούν να το παραδεχτούν, η απόλυτη αλήθεια είναι πως για κάθε άνθρωπο που προδόθηκε, υπάρχει κι ένας που πρόδωσε…
Είναι άραγε δικαιολογία η ρουτίνα, η ανία, η κούραση απ’ την καθημερινότητα; Είναι άραγε δικαιολογία η λάμψη του καινούριου, η αδρεναλίνη που ανεβαίνει με το “παράνομο”, η τόνωση μιας πεσμένης αυτοπεποίθησης; Είναι άραγε δικαιολογίες όλα αυτά; Κι αν είναι, για ποιον είναι; Για τους άλλους ή για τον ίδιο μας τον εαυτό;
Καμιά φορά, όσο βρίσκεσαι μέσα σε μία κατάσταση, δεν μπορείς να δεις καθαρά ούτε το λάθος που κάνεις, ούτε τις συνέπειες που μπορεί να προκαλέσεις. Καμιά φορά ζεις “για τη στιγμή” και ξεχνάς πόσες στιγμές προδίδεις. Καμιά φορά το αφήνεις να σε πάει “κι όπου βγει”, μα εκεί που θα σε βγάλει πονάει πολύ. Καμιά φορά πρέπει να χάσεις αυτά που θεωρούσες “λίγα”, για να αντιληφθείς πως ήταν τα “πάντα”…
Κάποιοι παρέστησαν πως στάθηκαν δίπλα μου, κάποιοι προσποιήθηκαν πως με καταλαβαίνουν, μα οι αναμάρτητοι που σήκωσαν την πέτρα ήταν περισσότεροι. Πάντα είναι!
Δεν με γονάτισε κανένα ψεύτικο ενδιαφέρον, καμία δήθεν κατανόηση, καμία πέτρα που πετάχτηκε με μένος πάνω μου. Δεν με γονάτισε τίποτα περισσότερο, από εκείνα τα πληγωμένα μάτια που ενώθηκαν με τα δικά μου. Αυτά τα μάτια που χωρίς λέξη, είπαν λόγια ικανά να με σκοτώσουν. Αυτά τα μάτια που σε λίγα δευτερόλεπτα, πέταξαν φωτιές ικανές να με κάψουν ολόκληρη.
Κάθε επιλογή έχει και συνέπειες κι ο καθένας με τις συνέπειές του κοιμάται. Μ’ αυτές κοιμάμαι κι εγώ καιρό τώρα, γιατί το δικό μου παραμύθι δεν τελείωσε με το “ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”. Έφταιξα, πλήρωσα και πληρώνω, αυτή είναι η λογική συνέχεια, χωρίς καμία προσπάθεια να δικαιολογηθώ ή να ξεφορτωθώ ένα μέρος της ευθύνης. Η ευθύνη ανήκει πάντα σ’ αυτόν που δεν είναι ξεκάθαρος.
Πλέον ξέρω καλά πως αν μια σχέση είναι νεκρή, αν έχει βαλτώσει, αν έχει ουσιαστικά τελειώσει, φεύγεις. Η απιστία δεν δίνει φιλιά ζωής. Δεν δείχνει δύναμη η απιστία. Η απιστία δείχνει δειλία, γιατί φοβάσαι να αποχωριστείς τα κεκτημένα σου και να προχωρήσεις παρακάτω, κάνοντας μια καινούρια αρχή. Θέλει θάρρος ν’ αφήσεις τη σιγουριά σου και να προχωρήσεις σε άγνωστα μονοπάτια…
Εγώ υπήρξα δειλή και πια τολμώ να το πω. Ρίσκαρα τα “πάντα” μου κι έμεινα ταπί. Ρίσκαρα και το πλήρωσα. Σκληρά, όπως μου άξιζε. Τόσο σκληρά, που δεν χρειάζομαι κανέναν αναμάρτητο να με κρίνει, κρατώντας την πέτρα στα χέρια του…
Μικρές αλλαγές στη διατροφή και την καθημερινή ρουτίνα θα σας βοηθήσουν να θυμηθείτε καλύτερα, να σκεφτείτε πιο γρήγορα και να μειώσετε τον κίνδυνο άνοιας.
Φάτε λιγότερη ζάχαρη Η υπερβολική πρόσληψη ζάχαρης οδηγεί σε πολλά προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένης της γνωστικής εξασθένησης. Μελέτες δείχνουν ότι η μη ισορροπημένη διατροφή μπορεί να προκαλέσει εξασθένηση της μνήμης και μείωση του όγκου του εγκεφάλου, ειδικά στις περιοχές που είναι υπεύθυνες για απομνημόνευση.
Η μείωση της ποσότητας ζάχαρης στη διατροφή θα βοηθήσει στην αποφυγή τέτοιων προβλημάτων και γενικά θα έχει θετική επίδραση στην υγεία.
Προσθέστε ιχθυέλαιο στη διατροφή Το ιχθυέλαιο είναι πλούσιο σε ωμέγα-3 ακόρεστα λιπαρά οξέα, συμπεριλαμβανομένων εικοσαπεντανοϊκών και ντοκοσαεξαιοϊκών. Μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, κόπωσης, άγχους και επιβραδύνουν τη μείωση των διανοητικών ικανοτήτων.
Η κατανάλωση ψαριών και ιχθυελαίου μπορεί να βελτιώσει τη μνήμη, ειδικά σε ηλικιωμένους. Σε μία μελέτη, οι συμμετέχοντες παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στη μνήμη μετά από ένα χρόνο κατανάλωσης ιχθυελαίου. Ένα πείραμα σε ενήλικες με ήπια συμπτώματα απώλειας μνήμης έχει επίσης αποδείξει τα ευεργετικά αποτελέσματα των ωμέγα-3.
Αφιερώστε χρόνο για διαλογισμό Διαλογισμός ηρεμεί, μειώνει τον πόνο, μειώνει την πίεση και αυξάνει την ποσότητα της γκρίζας ύλης. Με την ηλικία, γίνεται μικρότερο στον εγκέφαλο. Αυτό επηρεάζει αρνητικά τη μνήμη και τις μαθησιακές ικανότητες.
Ο διαλογισμός βελτιώνει τη βραχυπρόθεσμη μνήμη. Αυτό το αποτέλεσμα παρατηρείται σε άτομα όλων των ηλικιακών ομάδων. Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε ένα κολέγιο της Ταϊβάν έδειξε ότι οι μαθητές που ασκούσαν διαλογισμό είχαν σημαντικά καλύτερη χωρική εργασιακή μνήμη από τους συμμαθητές.
Παρακολουθήστε το βάρος Η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για γνωστική μείωση. Το υπερβολικό βάρος μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στα γονίδια που σχετίζονται με τη μνήμη στον εγκέφαλο, επηρεάζοντας αρνητικά τη μνήμη.
Στο πλαίσιο του πειράματος, οι επιστήμονες παρατήρησαν μια ομάδα ανθρώπων ηλικίας από 18 έως 35 ετών και διαπίστωσαν ότι ένας υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος σχετίζεται με κακά αποτελέσματα των δοκιμών μνήμης. Η παχυσαρκία οδηγεί επίσης σε υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης νόσου του Αλτσχάιμερ.
Πάρτε αρκετό ύπνο Η έλλειψη ύπνου για μεγάλο χρονικό διάστημα σχετίζεται άμεσα με την κακή μνήμη. Κατά τη διάρκεια ενός διανυκτέρευσης οι βραχυπρόθεσμες αναμνήσεις μετατρέπονται σε μακροπρόθεσμες.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις επιδράσεις του ύπνου σε 40 παιδιά ηλικίας 10 έως 14 ετών. Μία ομάδα προετοιμάστηκε για τεστ μνήμης το βράδυ, αλλά ανακρίθηκε το πρωί. Μια άλλη ομάδα προετοιμάστηκε και δοκιμάστηκε την ίδια ημέρα. Τα παιδιά που κατάφεραν να κοιμηθούν έδειξαν 20% καλύτερο αποτέλεσμα.
Ένα άλλο πείραμα διαπίστωσε ότι οι νοσηλευτές νυχτερινής βάρδιας έκαναν περισσότερα λάθη στα μαθηματικά και έδειξαν χειρότερα σε τεστ μνήμης από ό, τι οι αντίστοιχοι της ημέρας. Επομένως, συνιστάται να κοιμάστε 7-9 ώρες κάθε βράδυ.
Εκπαίδευση συνειδητοποίησης Η ευαισθητοποίηση είναι μια ψυχική κατάσταση στην οποία εστιάζετε στην κατάσταση και ταυτόχρονα κατανοείτε καλά τα συναισθήματά σας και το περιβάλλον σας. Χρησιμοποιείται ως μέρος του διαλογισμού, αλλά δεν είναι ίσο με αυτόν, καθώς δεν είναι μια τυπική πρακτική, αλλά μια συνήθεια.
Μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η προσοχή είναι αποτελεσματική στη μείωση του στρες και στη βελτίωση της συγκέντρωσης και της μνήμης. Ένα πείραμα με μαθητές ψυχολογίας έδειξε ότι όσοι μελέτησαν αυτήν την τεχνική βελτίωσαν την ταχύτητα αναγνώρισης αντικειμένων.
Η ευαισθητοποίηση βοηθά στη μείωση του κινδύνου γνωστικής μείωσης που σχετίζεται με την ηλικία και γενικά έχει θετική επίδραση στην ψυχολογική κατάσταση.
Πίνετε λιγότερο αλκοόλ Το αλκοόλ έχει καταστροφικές επιπτώσεις σε πολλές πτυχές της υγείας. Η μνήμη δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι επιστήμονες εξέτασαν 155 φοιτητές. Εκείνοι που κακοποίησαν το αλκοόλ έδειξαν χειρότερα σε τεστ μνήμης από τους μαθητές που δεν έπιναν ποτέ. Λόγω των νευροτοξικών επιδράσεων του αλκοόλ στον εγκέφαλο, η κατάχρηση αλκοόλ μπορεί να βλάψει τον ιππόκαμπο, το πιο σημαντικό μέρος του εγκεφάλου για τη μνήμη.
Ωστόσο, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι αρνητικές συνέπειες είναι εύκολο να αποφευχθούν εάν πίνετε με μέτρο.
Εκπαιδεύστε τον εγκέφαλό σας
Η επίλυση ποικίλων εργασιών βελτιώνει τη μνήμη. Τα σταυρόλεξα, τα παιχνίδια λέξεων και ακόμη και οι κινητές εφαρμογές για εκπαίδευση εγκεφάλου είναι κατάλληλα.
Μια ομάδα 42 ενηλίκων με ήπια γνωστική εξασθένηση βελτίωσε τα αποτελέσματα των δοκιμών μνήμης μετά από τέσσερις εβδομάδες εξειδικευμένων παιχνιδιών για κινητά τηλέφωνα. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι η ομάδα που εκπαιδεύει τον εγκέφαλο χρησιμοποιώντας διαδικτυακά προγράμματα για 15 λεπτά πέντε ημέρες την εβδομάδα, η βραχυπρόθεσμη και λειτουργική μνήμη, η συγκέντρωση και οι δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων βελτιώθηκαν σημαντικά σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Eat Less Μελέτες δείχνουν ότι μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε εκλεπτυσμένους υδατάνθρακες σχετίζεται με άνοια και μείωση της γνωστικής λειτουργίας.
Οι επιστήμονες εξέτασαν 317 παιδιά και διαπίστωσαν μείωση των γνωστικών ικανοτήτων σε εκείνους που έτρωγαν περισσότερους επεξεργασμένους υδατάνθρακες, όπως το λευκό ρύζι, τα ζυμαρικά και το γρήγορο φαγητό. Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι οι ενήλικες που τρώνε γλυκά δημητριακά πρωινού βιώνουν χειρότερα τεστ.
Έλεγχος επιπέδων βιταμίνης D Μία από τις αρνητικές συνέπειες της μείωσης των επιπέδων βιταμίνης D είναι η επιδείνωση της γνωστικής λειτουργίας. Η ανεπάρκεια αυτής της ουσίας είναι χαρακτηριστική για κατοίκους χωρών με ψυχρό κλίμα.
Μελέτες δείχνουν ότι η μνήμη σε ηλικιωμένα άτομα με ανεπάρκεια βιταμίνης D επιδεινώθηκε ταχύτερα από ό, τι στους συνομηλίκους τους με φυσιολογικό περιεχόμενο.
Άσκηση Η κινητική δραστηριότητα είναι καλή για τον εγκέφαλο και βοηθά στη βελτίωση της μνήμης σε άτομα όλων των ηλικιών. Αυτό δείχνει ένα πείραμα με 144 άτομα ηλικίας 19 έως 93 ετών. 15 λεπτά μέτριας άσκησης με στάσιμο ποδήλατο βελτίωσαν τις γνωστικές ικανότητες των εκπαιδευόμενων.
Η άσκηση μπορεί να αυξήσει την έκκριση νευροπροστατευτικών πρωτεϊνών και να οδηγήσει στην ανάπτυξη και ανάπτυξη νευρώνων, η οποία γενικά έχει ευεργετική επίδραση στον εγκέφαλο.
Επιλέξτε αντιφλεγμονώδη προϊόντα Αντιφλεγμονώδη τρόφιμα - φρούτα, λαχανικά, τσάι - διεγείρετε το ανοσοποιητικό σύστημα, αφαιρέστε τις ελεύθερες ρίζες. Τα μούρα είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αντιοξειδωτικά: περιέχουν φλαβονοειδή και ανθοκυανίνες. Όσοι τρώνε περισσότερα φρούτα και λαχανικά είναι λιγότερο πιθανό να παρουσιάσουν γνωστική εξασθένηση.
Meet Curcumin Η κουρκουμίνη είναι μέρος της ρίζας κουρκούμη. Είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Πολλές μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η κουρκουμίνη ελαχιστοποιεί την οξειδωτική βλάβη και τη φλεγμονή στον εγκέφαλο και επίσης μειώνει την ποσότητα των αμυλοειδών πλακών. Συσσωρεύονται στους νευρώνες και προκαλούν το θάνατο των κυττάρων και των ιστών, γεγονός που οδηγεί σε απώλεια μνήμης.
Παρόλο που δεν υπάρχουν τόσες πολλές μελέτες σε ανθρώπους, ωστόσο, η ουσία θεωρείται υποσχόμενη για τη βελτίωση της μνήμης.
Eat Chocolate Η σοκολάτα περιέχει αντιοξειδωτικά φλαβονοειδή, τα οποία είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για τον εγκέφαλο. Διεγείρουν την ανάπτυξη νευρώνων και βελτιώνουν την παροχή αίματος στον εγκέφαλο.
Σύμφωνα με μελέτες, όσοι τρώνε μαύρη σοκολάτα με φλαβονοειδή, μπορούν να υπερηφανεύονται για μια καλύτερη μνήμη από τους λάτρεις της λευκής σοκολάτας, η οποία δεν έχει αυτά τα αντιοξειδωτικά.
Για μέγιστο όφελος, θα πρέπει να επιλέξετε σοκολάτα με περιεκτικότητα σε κακάο 70%.
