Η ΚΑΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ:
Η ασπρόμαυρη ελληνική ταινία που θεωρείται η καλύτερη όλων των εποχών και μια από τις 1000 καλύτερες του κόσμου
Η ταινία που έκανε τον ελληνικό κινηματογράφο γνωστό διεθνώςΌταν μιλάμε για τον ελληνικό κινηματογράφο, λίγες ταινίες έχουν αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. “Η Ιστορία μιας Κάλπικης Λίρας”, η αριστουργηματική ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα, είναι ένα από αυτά τα σπάνια φιλμ που ξεπερνούν τον χρόνο. Είναι η πρώτη ελληνική ταινία που γνώρισε διεθνή επιτυχία, προβλήθηκε σε δεκάδες χώρες και παραμένει μέχρι σήμερα ένα αριστούργημα της ασπρόμαυρης κινηματογραφικής τέχνης.
Γυρισμένη το 1955, αυτή η σπονδυλωτή ηθογραφία δεν είναι απλά μια ιστορία. Είναι τέσσερις διαφορετικές, μοναδικά συνδεδεμένες ιστορίες που περιστρέφονται γύρω από μια κάλπικη λίρα. Ένα φαινομενικά άψυχο αντικείμενο που περνά από χέρι σε χέρι και μεταμορφώνει ζωές. Ο φτωχός χαράκτης που φτιάχνει τη λίρα, η ιερόδουλη που ψάχνει ελπίδα, ο φιλάργυρος σπιτονοικοκύρης που βλέπει τη ζωή να του ξεγλιστρά και το ερωτευμένο ζευγάρι που παλεύει ανάμεσα στην αγάπη και την επιβίωση – όλοι είναι θύματα και θύτες μιας κοινωνίας που έχει κάνει το χρήμα θρησκεία.
Η ταινία ανήκει στις ελάχιστες εκείνες που κατάφεραν να αποτυπώσουν τόσο αριστοτεχνικά τον ελληνικό ψυχισμό, συνδυάζοντας το χιούμορ, τη μελαγχολία και τη σκληρή πραγματικότητα της μεταπολεμικής Αθήνας. Η σκηνοθεσία του Τζαβέλλα είναι ανελέητα ανθρώπινη, οι χαρακτήρες του είναι βγαλμένοι από τη ζωή και το σενάριο παίζει με την ειρωνεία και τη βαθύτερη αλήθεια: ότι η πραγματική αξία δεν βρίσκεται ποτέ στο χρήμα, αλλά στις επιλογές μας.
Το καστ της ταινίας είναι το όνειρο κάθε κλασικού ελληνικού σινεμά: Βασίλης Λογοθετίδης, Δημήτρης Χορν, Έλλη Λαμπέτη, Μίμης Φωτόπουλος, Ορέστης Μακρής, Σπεράντζα Βρανά. Όλοι τους σε ερμηνείες ζωής, γεμάτες πάθος, λεπτότητα και αλήθεια. Η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι προσθέτει μια νοσταλγική μελωδία σε αυτό το φιλμ που ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και το χιούμορ.
Η “Ιστορία μιας Κάλπικης Λίρας” δεν ήταν απλά μια ταινία που έκανε επιτυχία στην Ελλάδα. Προβλήθηκε σε 30 χώρες, έγινε δεκτή με ενθουσιασμό και στη Σοβιετική Ένωση παιζόταν ταυτόχρονα σε 1.000 κινηματογραφικές αίθουσες. Βραβεύτηκε στα φεστιβάλ της Βενετίας, του Μπάρι και της Μόσχας, συμμετείχε στο Φεστιβάλ των Καννών και θεωρείται μία από τις 1000 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών σύμφωνα με τον σπουδαίο Γάλλο θεωρητικό Georges Sadoul.
Το εντυπωσιακό είναι πως, παρά τις δεκαετίες που έχουν περάσει, η ταινία δεν έχει χάσει τίποτα από τη δύναμή της. Το 2012, ψηφιοποιήθηκε και επανακυκλοφόρησε, κάνοντας ακόμα και νεότερες γενιές να τη λατρέψουν. Είναι μια από τις σπάνιες ταινίες που μοιάζουν ακόμα επίκαιρες, γιατί το μήνυμά της είναι διαχρονικό: ο πλούτος μπορεί να είναι κάλπικος, η αγάπη ποτέ.
https://www.sportime.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου