Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2024

Για το καλό σου και ας μην το βλέπεις τώρα

 Για το καλό σου και ας μην το βλέπεις τώρα

Θυμάμαι ακόμα τα μάτια σου καρφωμένα πάνω μου, πόσο επίμονα με κοίταζαν πριν με πλησιάσεις. Μόλις το βλέμμα σου συνάντησε το δικό μου είπα «τώρα μπλέξαμε». Προσπάθησα να το αποφύγω, έτρεξα μακριά, μα είχες ήδη μπει μέσα μου. Πώς να ξεφύγεις από κάτι που είναι μέσα σου; Απέφευγα να σε συναντώ, γιατί το κορμί μου όταν ήσουν δίπλα μου δεν το όριζα και δεν έπρεπε να είμαι μαζί σου. Αν μπορούσες να διαβάσεις πίσω από τις λέξεις και σκεφτόσουν όσα σου είπα, μετά από χρόνια θα καταλάβαινες πως ήταν για το καλό σου και ας μην το βλέπεις τώρα.

Σε είπα ανώριμο, μα η πραγματικότητα ήταν πως με πλησίασες με τέτοιο τρόπο που κανένας και με τα διπλά σου χρόνια ακόμη δεν είχε το σθένος να το κάνει. Σου είπα πως 10 χρόνια είναι τεράστια διαφορά για να είμαστε μαζί εσύ και εγώ και αν διάβαζες πίσω από τις λέξεις, αυτό είναι η μετάφραση του ότι ένιωσα σαν φοιτητριούλα μαζί σου, η καρδιά μου πέταξε στα ουράνια για λίγο. Σου είπα πως δεν μπορείς να καταλάβεις τις ανάγκες μου, ενώ το μόνο που θα έπρεπε να σου πω είναι σ’ ευχαριστώ, γιατί ήσουν ο μόνος που προσπάθησες ν’ ακούσεις έστω και ας μην καταλάβαινες. Σου είπα πως ήσουν για μια νύχτα, δεν σου είπα πως εκείνη η νύχτα ήταν η πιο ωραία της ζωής μου. Σου είπα αντίο, ενώ ήθελα να σου πω μείνε.

Σε έκανα να νιώσεις λίγος, γιατί αν σου έδειχνα πόσο πολύ ήταν αυτό που ένιωθα, δεν θα έφευγες ποτέ. Έπρεπε να φύγεις, έπρεπε να θάψω ό,τι ένιωσα για να μην θάψω εσένα στα πιο όμορφα χρόνια σου σε μια σχέση παράταιρη, για να μην γίνω ίδια με όσους εκμεταλλεύτηκαν εμένα στα πιο όμορφα χρόνια μου. Δεν ξέρω αν σε πλήγωσα, ελπίζω απλά να είσαι καλά. Ίσως κάπου μέσα μου να ήθελα να το ζήσω. Ένα κομμάτι του εαυτού μου εύχεται να ήταν όλα αλλιώς.

Και κάτι τελευταίο, σου είπα με νοιάζει τι θα πει ο κόσμος αν μας δει μαζί… γραμμένο τον έχω τον κόσμο και την άποψή του, τα φτερά τα δικά σου δεν ήθελα να περιορίσω και σένα να εγκλωβίσω στα λάθη τα δικά μου. Όλα τα έκανα για το καλό σου και ίσως κάποτε το δεις.


https://thewomen.gr/
Mary R

Συντάκτης

  • Mary R

    “Η γραφή είναι η ανάγκη μου για να μείνουν ανεξίτηλες οι σκέψεις μου, έμπνευση μου οι στιγμές που αφήνουν τατουάζ στην ψυχή”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κράταιγος ή λευκάκανθα: Ο αρχαίος καρπός που στηρίζει την καρδιά

  Κράταιγος ή λευκάκανθα: Ο αρχαίος καρπός που στηρίζει την καρδιά Bigstock Μιχάλης Θερμόπουλος Σάββατο, 23 Νοεμβρίου 2024 19:00 Ο κράταιγος...