Λεπτές ισορροπίες…
Καλώς ορίσαμε στον κόσμο των μεγάλων, κραυγαλέων αντιθέσεων, από την στιγμή που πήραμε την πρώτη μας ανάσα…
Σε μια πραγματικότητα που κινείται μέσα σε δίπολα, που μας πετάει από το ζενίθ στο ναδίρ, από το άσπρο στο μαύρο, από την μία άκρη στην άλλη. Γέννηση και θάνατος, αρχή και τέλος, πνεύμα και ύλη, κόπος και ανταμοιβή, αίτιο και αποτέλεσμα, χαρά και πόνος.
Παλεύουμε αδιάκοπα για την πολυπόθητη χρυσή τομή, στα πάντα. Μόνο αυτό βοηθάει στην γαλήνη, που όμως δεν θα πάψει ποτέ να είναι εύθραυστη.
Πολύ λεπτές ισορροπίες…
Παραπαίουμε σαν μωρά, που ακόμη δεν έχουν μάθει να περπατάνε με σταθερό βήμα.
Όλο το κοινωνικό οικοδόμημα, σαν ακριβής αντανάκλαση της φύσης μας, παραπαίει κι αυτό. Το είδος μας εξελίσσεται με αργό ρυθμό- αν τελικά εξελίσσεται στ’ αλήθεια… Σαν αλυσιδωτή αντίδραση, εκπαιδεύουμε ο ένας τον άλλο στην αμετροέπεια.
Από την οργή στην ηττοπάθεια. Από την αυτοκαταστροφή στην επιθετικότητα. Από την αγάπη στον πόλεμο. Από την αυτοφίμωση στην καταπίεση των άλλων.
Αν μόνο μαθαίναμε να κινούμαστε διαφορετικά μέσα στις αντιθέσεις…
Αν ξέραμε πώς να είμαστε δυναμικοί, αλλά όχι θρασείς. Ευαίσθητοι, αλλά όχι ανίσχυροι. Ρεαλιστές, αλλά όχι πεζοί.
Σαν ακροβάτες χωρίς δεξιότητες, σχοινοβατούμε με διαρκείς πτώσεις.
Ισορροπία: η πιο λεπτοφυής, η πιο μεγάλη τέχνη…
https://thewomen.gr/
StavRoula
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου