Δεν θέλω λίγο να μ’ αγαπάς… Πολύ μπορείς;
The Women
Κανόνας το μέτριο, κανόνας το χλιαρό, κανόνας το “υπό προϋποθέσεις”. “Κανόνες” και “πρέπει” και “μέχρι εκεί” και “θα δούμε” και “ίσως” και… λέξεις που ο έρωτας δεν πρέπει να ξέρει, λέξεις που ο έρωτας δεν πρέπει να μπορεί να καταλάβει. Γιατί αν δεν καίγεσαι, αν δεν ποθείς μέχρι το τέρμα, αν δεν λιώνεις, για ποιον έρωτα μιλάς; Αν δεν σπας φρένα, αν δεν μηδενίζεις αποστάσεις, αν δεν τσαλακώνεις “πρέπει”, σε ποιον έρωτα αναφέρεσαι; Στο όλα ή τίποτα φαίνεται ο έρωτας, στο κόκκινο του γκαζιού διαβάζεται ο έρωτας. Στο θέλω, στο μπορώ κι ας δυσκολευτώ να μπορέσω, στο αντέχω κι ας φοβάμαι ν’ αντέξω.
Κι ίσως ακούγεται σαν ακροβασία σε τεντωμένο σκοινί χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Κι ίσως αυτό ακριβώς είναι, μα… δεν θέλω λίγο να μ’ αγαπάς. Δεν μου αρκεί το λίγο. Γιατί στα λίγα πνίγεται ο έρωτας. Στα λίγα λιμνάζει. Στα λίγα ξεθωριάζει. Και το δικό μου κόκκινο δεν μπορώ να τ’ αφήσω να ξεθωριάσει, δεν το αντέχω. Κι απ’ το λίγο σου προτιμώ το τίποτα. Κι αν δεν το μπορείς το πολύ, κράτα το λίγο σου κι άσε με να φύγω. Προτιμώ να υποφέρω γι’ αυτό που δεν έχω, παρά να υποφέρω γι’ αυτό που έχω και δεν έχω. Γιατί ο πόνος της απουσίας κάποτε περνάει, της ανοχής είναι αέναος. Δεν θέλω λίγο να μ’ αγαπάς. Πολύ μπορείς; Γιατί εγώ σ’ αγαπάω. Πολύ. Μόνο πολύ.
https://thewomen.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου