Αν έχεις δει ένα παιδί να ξεκαρδίζεται στα γέλια, μπορείς να πεις πως ξέρεις τι θα πει ευτυχία! Αθωότητα και χαρά, μέσα σ’ ένα τόσο δα προσωπάκι! Αυτό το γέλιο που ξεκινά απ’ τα χείλη και φτάνει στα μάτια, είναι αυτό που βγαίνει κατευθείαν απ’ την καρδιά. Αυτό το γέλιο το αληθινό, που έρχεται με τα χρόνια κι αντικαθίσταται από σφιγμένα, προσποιητά χαμόγελα. Αυτό το γέλιο το πραγματικό, που με τα χρόνια δίνει τη θέση του σε βεβιασμένες, σχεδόν επιβαλλόμενες καμπυλώσεις των χειλιών…
Προβλήματα, άγχη, υποχρεώσεις… κι εμείς να τρέχουμε ασταμάτητα σ’ έναν αγώνα δρόμου, για να προλάβουμε τα πάντα. Να ζήσουμε όμως προλαβαίνουμε; Να ζήσουμε και να χαρούμε τις στιγμές που κυλούν σαν άμμος μέσα απ’ τα δάχτυλά μας. Αναπόφευκτο λένε. Αναπόφευκτο να πάψεις να είσαι παιδί στην ψυχή, αναπόφευκτο να χάσεις αυτό το φως στο γέλιο σου. Αναπόφευκτο να μην μπορείς να συνεχίσεις να χαίρεσαι με μικροπράγματα και να ενθουσιάζεσαι με πολύχρωμα, φανταχτερά τίποτα!
Μεγαλώνουμε και χάνουμε το χαμόγελό μας. Λένε πως τα παιδιά χαμογελούν 400 φορές την μέρα κι ένας ενήλικας μόλις 15. Κάπου χάσαμε 375 χαμόγελα. Κάπου χάσαμε το νόημα της ζωής. Κάπου χάσαμε την ουσία της ύπαρξής μας.
Αν έχεις δει ένα παιδί να ξεκαρδίζεται στα γέλια, μπορείς να πεις πως ξέρεις τι θα πει ευτυχία! Σε κοιτάζω να γελάς κι η καρδιά μου γεμίζει χρώματα και φως. Σε κοιτάζω να γελάς και για στιγμές, ξεχνώ θαρρείς και τα προβλήματα και τα άγχη και τις υποχρεώσεις. Σε κοιτάζω να γελάς και παίρνω δύναμη απ’ το γέλιο σου! Σε κοιτάζω να γελάς και έχω έναν λόγο να συνεχίσω να προσπαθώ, να αγωνίζομαι και να ελπίζω. Γιατί όσο ακόμη γελάς, υπάρχει ελπίδα.
Σ’ άκουσα να λες σ’ έναν φίλο σου “Ξέρεις γιατί γελάω συνέχεια; Γιατί η μαμά μου είπε πως όταν γελάω, φωτίζει ο κόσμος!” και χαμογέλασα πλατιά. Να γελάς! Να γελάς όσο μπορείς! Να γελάς να φωτίζει ο κόσμος ψυχή μου!
Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου