"Su-57 για ένα άλλο": Γιατί η Ρωσία κατασκευάζει ένα νέο μαχητικό αεροσκάφος

 "Su-57 για ένα άλλο": Γιατί η Ρωσία κατασκευάζει ένα νέο μαχητικό αεροσκάφος

© RIA Novosti / Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας Πιλότος μαχητικού Su-30 της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας κατά τη διάρκεια πολεμικής πτήσης στη Συρία - RIA Novosti, 1920, 30.05.2021 ΜΟΣΧΑ, 30 Μαΐου - RIA Novosti, Nikolai Protopopov. Ελαφρύ, ευέλικτο και φθηνό - Η εταιρεία Sukhoi έχει ξεκινήσει την ανάπτυξη ενός μονοκινητήριου μαχητικού τακτικής αεροπορίας πέμπτης γενιάς. Παρόμοια αεροπλάνα είναι ευρέως διαδεδομένα στο εξωτερικό σήμερα. Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, έχει συνηθίσει σε πιο ισχυρές μηχανές με δύο συστήματα πρόωσης. Το RIA Novosti διερεύνησε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα και των δύο.

Μελλοντικά σχέδια Είναι σαφές ότι ο σχεδιασμός θα κάνει εκτεταμένη χρήση τεχνικών λύσεων που έχουν ήδη δοκιμαστεί στα μαχητικά πέμπτης γενιάς Su-57. Πρόκειται για μια επίστρωση απορρόφησης ραδιοκυμάτων, καθώς και για ηλεκτρονικό εξοπλισμό επί του σκάφους και πολύπλοκα όπλα. Το παλαιότερο μοντέλο θα δανειστεί επίσης τον πιο πρόσφατο κινητήρα - "προϊόν 30". Ωστόσο, το πρωτότυπο θα εξοπλιστεί προσωρινά με τον κινητήρα Al-31FN της τρίτης και τέταρτης σειράς που δοκιμάστηκε σε ξένα μαχητικά αεροσκάφη. Προβλέπεται ότι το βάρος απογείωσης του μαχητικού δεν θα υπερβαίνει τους 18 τόνους. Για λόγους σύγκρισης, το "πεντηκοστό έβδομο" ζυγίζει περισσότερο από είκοσι πέντε. Ο λόγος ώσης προς βάρος, δηλαδή ο λόγος της μάζας προς την ώση του κινητήρα, πρέπει να είναι ίσος με ένα. Ταυτόχρονα, όπως και ο προκάτοχος του θα έχει μειωμένη ορατότητα των ραντάρ. Η μέγιστη ταχύτητα του σούπερ ευέλικτου οχήματος θα υπερβαίνει δυο φορές την ταχύτητα του ήχου . Και το εκτρεπόμενο διάνυσμα ώσης θα προσφέρει συντομότερη απογείωση. Κάτω από την άτρακτο, όπως και σε άλλα παρόμοια αεροσκάφη, θα υπάρχει εισαγωγή αέρα πολλαπλών τρόπων. Σύμφωνα με τον Αλεξέι Λεόνκοφ, στρατιωτικό εμπειρογνώμονα, τα μονοκινητήρια μαχητικά αποτελούν σήμερα παγκόσμια τάση- η Ρωσία έχει επίσης εμπειρία σε αυτόν τον τομέα. Οι σχεδιαστές έχουν διανύσει πολύ δρόμο με τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Για παράδειγμα, τα Klimovs διαθέτουν τον κινητήρα RD-33. Οι Κινέζοι κατασκεύασαν την έκδοση RD-93 στο μαχητικό βομβαρδιστικό Chengdu FC Xiaolong. Μια άλλη έκδοση - SMR-95 - προσαρμόστηκε στη Νότια Αφρική για τα μαχητικά Super Mirage F-1 και Super Cheetah D-2. Υπάρχει μια έκδοση του RD-33 με εκτρέψιμο διάνυσμα ώσης. Το σύστημα αυτό στην δεκαετία του 2000 δοκιμάστηκε στο πρωτότυπο MiG-29OVT. Επιπλέον, οι Ρώσοι μηχανικοί και τεχνολόγοι ήταν οι πρώτοι στον κόσμο που κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα ακροφύσιο με εκτροπή του διανύσματος ώσης σε όλη την γωνία. Καμία άλλη χώρα δεν το έχει καταφέρει.

© Φωτογραφία: U.S. Air Force photo by Lt. Συνταγματάρχης Michael Shavers Το Dassault Mirage 5 της πολεμικής αεροπορίας του Πακιστάν μπροστά από ένα F-16. Αρχειοθετημένη φωτογραφία. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα Το πλεονέκτημα του μονοκινητήριου σχεδιασμού είναι η τιμή. Τέτοια αεροσκάφη είναι πολύ φθηνότερα από τα βαριά μαχητικά. "Περισσότερο από το μισό του κόστους ενός πολεμικού αεροσκάφους είναι η μονάδα παραγωγής ενέργειας και το σύστημα καυσίμων", εξηγεί ο Leonkov. - Πολλές χώρες επιθυμούν να διαθέτουν εξοπλισμό χαμηλού κόστους στην αεροπορία και τα μονοκινητήρια μαχητικά αποτελούν την πλέον κατάλληλη επιλογή. Εξάλλου, δεν μπορούν όλοι να αγοράσουν όχι μόνο το F-35 για εκατό εκατομμύρια δολάρια, αλλά και κάτι απλό για 50. Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά μάχης, τα μονοκινητήρια μαχητικά δεν υπολείπονται των βαρέων μαχητικών από τον εξοπλισμό μάχης, τα συστήματα ραντάρ και την ευελιξία τους. Και η διαφορά στην ισχύ μάχης λόγω της μικρότερης μάζας δεν υπερβαίνει το 20 τοις εκατό. Ένα άλλο ζήτημα είναι η επιβιωσιμότητα. Εξάλλου, τα αεροπλάνα με δύο κινητήρες έχουν την ευκαιρία να φτάσουν στο αεροδρόμιο ακόμη και αν ο ένας αποτύχει. "Οι Αμερικανοί δεν φοβούνται να πετάξουν το F-35 επειδή είναι σίγουροι ότι είναι "αόρατο"", σημειώνει ο ειδικός. - Η απειλή για το F-35 υπάρχει μόνο στις χώρες που διαθέτουν συστήματα αεράμυνας ικανά να το δουν. Και αυτές είναι μόνο μερικές χώρες: η Ρωσία διαθέτει συστήματα SAM S-400, και εκείνες στις οποίες έχουμε προμηθεύσει αυτά τα συστήματα, η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία. Η "αστραπή" δεν έχει τίποτα να φοβηθεί σε άλλα μέρη του κόσμου. Ο Vladimir Popov, ένας τιμημένος στρατιωτικός πιλότος της Ρωσίας, είναι επίσης βέβαιος ότι η επιλογή ενός μονοκινητήριου συστήματος οφείλεται κυρίως σε οικονομικούς λόγους.

© U.S. Air Force photo by Staff Sgt. Jensen Stidham Το αμερικανικό μαχητικό F-35A Lightning II "Σε έντονες πολεμικές επιχειρήσεις, όταν επιχειρεί ένα ισχυρό σύστημα αεράμυνας και εχθρικά αεροσκάφη, το μαχητικό πετάει πέντε, το πολύ δέκα πολεμικές εξόδους. Στη συνέχεια, είτε επισκευάζεται λόγω των μέσων καταστροφής, είτε καταρρίπτεται. Είναι πολύ δαπανηρό να χάνουμε τόσο ακριβά βαριά αεροπλάνα. Κατά τη γνώμη του, κάθε σοβαρή στρατιωτική δύναμη πρέπει να διαθέτει την τεχνολογία για τη δημιουργία φθηνών μονοκινητήριων αεροπλάνων, ώστε, σε περίπτωση εξωτερικής απειλής, να μπορεί να δημιουργήσει γρήγορα μαζική παραγωγή.

© RIA Novosti / Maria Chaplygina Jian-10 (J-10) μονοθέσιο μαχητικό πολλαπλού ρόλου γενιάς 3+ Σοβιετική εμπειρία Η μονοκινητήρια διάταξη είναι αρκετά δημοφιλής σε όλο τον κόσμο - αυτό περιλαμβάνει τα αμερικανικά F-16 και F-35, το σουηδικό JAS 39 Gripen και το κινεζικό J-10. Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα και δείγμα αποτελεσματικής χρήσης τέτοιων μηχανών είναι το σοβιετικό MiG-21, το πιο διαδεδομένο και ένα από τα πιο πολεμοχαρή υπερηχητικά μαχητικά, το οποίο έλαβε μέρος σχεδόν σε όλες τις μεγάλες στρατιωτικές συγκρούσεις του δεύτερου μισού του περασμένου αιώνα. Αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Εκείνη την εποχή η Πολεμική Αεροπορία χρειαζόταν ένα αεροσκάφος ελαφριάς ταχύτητας ικανό να αναχαιτίζει βομβαρδιστικά και να αντιμετωπίζει εχθρικά μαχητικά. Το MiG των 8 τόνων είχε σχεδιαστεί για να επιχειρεί πάνω από τις γραμμές του μετώπου σε μικρή απόσταση από τη βάση του. Εξοπλισμός: κατευθυνόμενοι και μη κατευθυνόμενοι πύραυλοι σε τέσσερα σημεία αγκύρωσης και ένα πυροβόλο των 23 χιλιοστών. Το βάπτισμα του πυρός του MiG-21 έγινε στο Βιετνάμ. Ο κύριος αντίπαλός του εκεί ήταν το αμερικανικό F-4 Phantom - ένα ισχυρότερο και βαρύτερο δικινητήριο μαχητικό 20 τόνων ξεπερνούσε τα σοβιετικά αεροσκάφη σε εμβέλεια και οπλισμό. Παρ' όλα αυτά, κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι ΗΠΑ έχασαν περισσότερα από εκατό Phantom σε μάχες με το εικοστό πρώτο. "Τα MiGs κέρδισαν λόγω της ταχύτητας και της ευελιξίας τους στον αέρα. Σύμφωνα με σοβιετικά στοιχεία, στο Βιετνάμ οι απώλειες των "MiGs" - περίπου 60 μονάδες.

© RIA Novosti / Mikhail Kukhtarev. Μαχητικά MiG-21 σε αεροδρόμιο. 1970. Το 1967, στον Πόλεμο των Έξι Ημερών μεταξύ του αραβικού συνασπισμού και του Ισραήλ, τα MiG πολέμησαν με τα Mirage. Οι Αιγύπτιοι πιλότοι κατάφεραν να καταστρέψουν μόνο δέκα εχθρικά αεροπλάνα, χάνοντας 19 μηχανές στη διαδικασία. Το Ισραήλ είχε πλήρη αεροπορική υπεροχή - σχεδόν ολόκληρος ο στόλος της αιγυπτιακής πολεμικής αεροπορίας είχε συντριβεί στο έδαφος, με λίγες μόνο μοίρες σε ετοιμότητα μάχης. Επιπλέον, το επίπεδο της εκπαίδευσης των Αράβων πιλότων άφηνε πολλά περιθώρια για να το επιθυμήσουμε. Στη συνέχεια, το εικοστό πρώτο πολέμησε στο Αφγανιστάν, τη Λιβύη, τη Γιουγκοσλαβία, την Αγκόλα και τα ινδο-πακιστανικά σύνορα. Συνολικά, περισσότερα από 11 χιλιάδες MiG-21 και τα ξένα αντίγραφά τους βγήκαν από τη γραμμή συναρμολόγησης. Το μαχητικό ήταν σε υπηρεσία σε περισσότερες από πενήντα χώρες.

© RIA Novosti / Mikhail Voskresensky Μαχητικό MiG-21 της Συριακής πολεμικής αεροπορίας

https://ria.ru/20210530/istrebitel-1734628446.html
https://www.tokoutsavaki.com/