Στην όμορφη και άγρια Λακωνική Μάνη, μέρος α’
Το αφιέρωμα στη Μάνη ξεκινά… Ελάτε μαζί μας σε ένα ακόμα γλυκό ταξίδι!
Διαβάστε το δεύτερο μέρος εδώ και το τρίτο μέρος εδώ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μάνη ονομάζεται η περιοχή στα νότια της Λακωνίας και της Μεσσηνίας, με νοτιότερο άκρο το Ακρωτήριο Ταίναρο. Αποτελείται αναλόγως από τη Λακωνική και τη Μεσσηνιακή Μάνη, οι οποίες έχουν και μορφολογικές διαφορές. Η Λακωνική Μάνη έχει μια πιο άγρια ομορφιά, ενώ η Μεσσηνιακή είναι περισσότερο πράσινη και δροσερή.
Φτάνοντας στη Λακωνική Μάνη αντικρίσαμε την περίφημη άγρια ομορφιά των μανιάτικων τοπίων και αναλογιστήκαμε την ιστορία της… Δε θα μπορούσαμε να κάνουμε κι αλλιώς, μιας και είναι από τις ιστορικότερες περιοχές της χώρας μας. Κατοικημένη από την προϊστορική εποχή, η Μάνη είναι το μέρος που δεν υποτάχθηκε ποτέ στους Οθωμανούς κατακτητές! Μια περιοχή απρόσβλητη, η οποία προσέφερε πολλά στην Επανάσταση του 1821. Τα χαρακτηριστικά της αυτά τα βρίσκουμε αποτυπωμένα στην αρχιτεκτονική της, στους πύργους και τα κάστρα, με την οποία θα ασχοληθούμε αρκετά στο πρώτο άρθρο του αφιερώματος.
Στο πρώτο μας μανιάτικο άρθρο, λοιπόν, επισκεπτόμαστε τη Λακωνική Μάνη, αφουγκραζόμαστε την ιστορία και αναλύουμε την αρχιτεκτονική της, συγκεντρώνουμε πλούσιο φωτογραφικό υλικό, δοκιμάζουμε τη γαστρονομία της, πίνουμε δροσιστικά κοκτέιλ και ανακαλύπτουμε γραφικά τοπία και όμορφες παραλίες.
Τι απόλαυση μετά το ταξίδι να φτάνεις σε ένα πεντακάθαρο, ευρύχωρο δωμάτιο και να βουλιάζεις σε ένα τόσο μαλακό στρώμα που να μη σ’ αφήνει να σηκωθείς! Έτσι κάναμε κι εμείς μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο του τετράστερου ξενοδοχείου Koukouri Village στο χωριό Καφιώνα, κοντά στην Αρεόπολη, αφού κάναμε ένα ζεστό, ανακουφιστικό μπανάκι στο ευρύχωρο και πεντακάθαρο μπάνιου του πρώτα…
Το Koukouri Village είναι ένα πανέμορφο συγκρότημα κτιρίων, χτισμένο με πέτρα για να ταιριάζει στο μανιάτικο τοπίο. Μοιάζει πραγματικά σαν ένα ήσυχο χωριουδάκι, ό,τι πρέπει για να είναι το ορμητήριο μας!
Έτσι, αφού ετοιμαστήκαμε κατευθυνθήκαμε προς την Αρεόπολη, για να κάνουμε τη βόλτα μας, να φάμε και να πιούμε. Η Αρεόπολη είναι χωριό της ανατολικής, Λακωνικής Μάνης, ένας ιστορικός και διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός μιας και αποτελεί πατρίδα των Μαυρομιχαλαίων και είναι ένα από τα πρώτα μέρη που σήκωσε το λάβαρο της Ελληνικής Επανάστασης. Το όνομά της σημαίνει η πόλη του Άρη.
Μόλις φτάσαμε στην πλατεία της Αρεόπολης, πετύχαμε να ξεκινάει μια παράσταση Καραγκιόζη, προσφορά του Δήμου Ανατολικής Μάνης στα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους της περιοχής. Ήταν πραγματικά μια πολύ ωραία πρωτοβουλία!
Αφού κάναμε τη βόλτα μας στη γραφική Αρεόπολη, καθίσαμε για το βραδινό μας στην ταβέρνα «Ο Μπάρμπα Πέτρος». Εκεί μας υποδέχτηκε η υπεύθυνη του εστιατορίου κυρία Κάτη, ο ιδιοκτήτης κύριος Πιέρρος Μπαθρέλος και ο γιος του Γιάννης Δερμιτζόγλου.
Μας είπαν πως η ταβέρνα είναι η πιο παλιά της Αρεόπολης, από το 1926, και πως περνάει από γενιά σε γενιά. Οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται είναι πολύ προσεχτικά επιλεγμένες και τα φαγητά είναι φυσικά όλα χειροποίητα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που το οινομαγειρείο είναι από τους στυλοβάτες του τουρισμού στην περιοχή. Το σκεπτικό τους είναι οι πελάτες να φάνε όσο καλά θα έτρωγαν και οι ιδιοκτήτες, μπορεί και καλύτερα! Ο ποιοτικός τουρισμός θα περάσει σίγουρα από την ταβέρνα, μας είπαν, μιας και αναγνωρίζει πως είναι φτιαγμένα όλα με πολλή αγάπη. Εμείς τα δοκιμάσαμε και το εγγυόμαστε!
Μας είπαν και λίγα λόγια για την ιστορία του οινομαγειρείου. Η ταβέρνα αυτή ήταν ένα σημείο αναφοράς, επειδή ο παππούς έκανε εμπόριο κρασιού και ήταν πολύ γνωστός για το κρασί, μιας και ήταν ο μόνος που το πουλούσε στην περιοχή. Ο παππούς και η γιαγιά προμήθευαν γενικώς τη γειτονιά με διάφορες πρώτες ύλες. Έτσι, η ταβέρνα ήταν ένα στέκι της εποχής. Ο πατέρας ανέλαβε το 1970 και έφτιαξε την αυλή και την ταράτσα που βλέπουμε και σήμερα.
Είχε βραδιάσει για τα καλά, οπότε ήταν η ώρα για κοκτέιλ! Η Αρεόπολη έχει πάρα πολλά βραδινά μαγαζιά, τα οποία σφύζουν από κόσμο… Εμείς επιλέξαμε να επισκεφθούμε το μαγαζί του Γιάννη Δερμιτζόγλου, το “Bukka Home Bar“, μόλις δύο βήματα από την ταβέρνα «Ο Μπάρμπα Πέτρος». Καθήσαμε κάτω από την πανέμορφη βουκαμβίλια, παραγγείλαμε τα ποτάκια μας και απολαύσαμε την ωραία μουσική και τη ζεστή ατμόσφαιρα.
Ο Γιάννης μας χάρισε τον καινούριο τους κατάλογο-χάρτη με τη λίστα με τα τοπικά κρασιά, και τα νέα τους ποτά και κοκτέιλ, στα οποία χρησιμοποιούνται και ελληνικά ποτά.
Καθώς απολαμβάναμε τα κοκτέιλ μας, είχαμε και μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Πιέρρο Τσατσούλη, έναν νεαρό αγρότη, ο οποίος το καλοκαίρι ασχολείται με ξεναγήσεις στις θαλάσσιες σπηλιές της Λακωνικής Μάνης. Μας είπε τόσα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για τις σπηλιές, ώστε θα χρειαζόμασταν ένα άρθρο ολόκληρο για να τα μεταφέρουμε!
Εκτός αυτών, ο Πιέρρος μας μίλησε για τις πιστοποιημένες βιολογικές του καλλιέργειες, εξηγώντας μας με λεπτομέρεια όσα τις κάνουν να ξεχωρίζουν. Για παράδειγμα, στον ελαιώνα έχει χρησιμοποιήσει γεώλιθο, ο οποίος είναι ένα φυσικό υλικό που βελτιώνει το pH στο χώμα. Ο Πιέρρος το χειμώνα παράγει ελιές και ελαιόλαδο από ασπροελιές, Κορωνέικες και πολλές αγριελιές, το οποίο βγάζει σε βιολογικό ελαιοτριβείο της εμπιστοσύνης του. Μια ωραία ιδέα zero waste που μας ανέφερε ο Πιέρρος είναι πως το λάδι, αφού το χρησιμοποιήσουμε στο τηγάνισμα, μπορούμε να το κάνουμε σαπούνι, όπως κάνει ο ίδιος με τη μητέρα του!
Το καλοκαίρι ο Πιέρρος παράγει τον ανθό αλατιού «Π», ο οποίος έχει σχεδόν 100% καθαρότητα, εγγυημένη με χημικές αναλύσεις. Κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον που μας είπε ο Πιέρρος είναι πως το αλάτι έχει χημική σύσταση που σχηματίζει ένα τετράγωνο, γι’ αυτό ταιριάζει περισσότερο σε τετράγωνο βαζάκι. Ο ίδιος έχει επιλέξει και τέτοια βαζάκια για τον δικό του ανθό αλατιού. Ακόμα, ο Πιέρρος μας αφηγήθηκε πως τα παλιά χρόνια στη Μάνη, οι γυναίκες όταν παντρεύονταν έπαιρναν για προίκα ένα κομμάτι βράχου, το οποίο ήταν το «ψυγείο της εποχής», μιας και περιείχε αλάτι με το οποίο θα συντηρούσαν τα τρόφιμα, αφού δεν είχαν ρεύμα.
Εκτός από ελιές, ελαιόλαδο και ανθό αλατιού, ο Πιέρρος παράγει ρίγανη από τα χωράφια του στην Αρεόπολη, με βιολογικό τρόπο. Διαθέτει ακόμα και άγρια κάππαρη, την οποία μαζεύει από τους γκρεμούς όπου τη ραίνει η αλμύρα της θάλασσας μέρα-νύχτα. Την κάπαρη την ξεπικρίζει η μητέρα του και τη βάζει στο βιολογικό τους λάδι, ώστε να διατηρεί τη γεύση της. Τέλος, ο Πιέρρος μαζεύει και φασκόμηλο από τα χωράφια του. Μας είπε πως θέλει να είναι επιλεγμένα τα προϊόντα που παράγει, ώστε να διατηρεί πάντα την υψηλή ποιότητα που θέλει, και κάπως έτσι κλείσαμε την ωραία μας κουβέντα. Από τη μεριά μας του ευχόμαστε τα καλύτερα!
Έχοντας πλέον κάνει νέους φίλους και σε αυτά τα μέρη, ήταν η ώρα να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας. Κάναμε μια μικρή βραδινή βόλτα στην Αρεόπολη και γυρίσαμε στο Koukouri Village, για έναν δροσερό και αναζωογονητικό ύπνο στο απαλό κρεβάτι του δωματίου μας.
Το επόμενο πρωί μας περίμενε μια έκπληξη! Πρωινό σε μια σκιερή βεράντα με φανταστική θέα προς τη θάλασσα… Το πρωινό του Koukouri Village ήταν πολύ ωραίο και γευστικό, με τοστάκια, ψωμάκι, φρυγανιές, βούτυρο, μαρμελάδα, μέλι, ομελέτα, κέικ και κρουασανάκια. Γεμίσαμε τις κοιλίτσες μας και ετοιμαστήκαμε για μια μέρα γεμάτη νέες εμπειρίες!
Η μέρα ήταν πολύ ζεστή και τι καλύτερο από το να κάνουμε μια βουτιά σε κάποια δροσερή θάλασσα της Λακωνική Μάνης. Έτσι, φορέσαμε τα μαγιό μας και μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να κατευθυνθούμε νότια.
Η πρώτη στάση στη μικρή μας εκδρομή θέλαμε να είναι ο Γερολιμένας. Πρόκειται για ένα μικρό, γραφικό, παραθαλάσσιο χωριό. Διαβάσαμε πως επί Τουρκοκρατίας ήταν ορμητήριο των Μανιατών πειρατών και πως παλιότερα αποτελούσε σπουδαίο αλιευτικό καταφύγιο.
Η παραλία του Γερολιμένα έχει άσπρο βότσαλο και εντυπωσιακά γαλαζοπράσινα νερά. Κάναμε μια μικρή στάση προτού συνεχίσουμε στους επόμενους προορισμούς…
Δε θα μπορούσαμε να μην περάσουμε και από το χωριό με τους πετρόχτιστους πύργους, τις εκκλησίες και τα σπίτια. Αναφερόμαστε στη Βάθεια, έναν γραφικό οχυρό οικισμό χτισμένο σε περίοπτη θέση, στην κορυφή ενός λόφου. Απλώς πανέμορφο και μανιάτικο, όσο δεν πάει!
Ψάχνοντας λίγα πράγματα για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Μάνης, βρήκαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα τυπολογία για τους πύργους της, αναδημοσιευμένη από το βιβλίο Οι Πύργοι της Μάνης, Φρουροί από Πέτρα (2001). Έτσι, αποφασίσαμε να αναζητήσουμε τους διάφορους τύπους στο πανέμορφο τοπίο της Βάθειας και να τους αντιστοιχήσουμε με τα σχεδιαγράμματα! Παραθέτουμε με φωτογραφίες όσα καταφέραμε να βρούμε…
1. Πύργος τετράπλευρος, ορθογώνιος
2. Πύργος τετράπλευρος με μία όψη ψηλότερη από τις άλλες
3. Πύργος στη συνέχεια του άξονα ορθογωνικού σπιτιού
4. Πύργος και σπίτι σε ορθή γωνία
5. Πύργος στο μέσο της μιας μεγάλης πλευράς του σπιτιού
6. Δύο ορθογωνικά σπίτια αμφίπλευρα του πύργου
7. Δύο σπίτια κολλητά στις δύο κάθετες πλευρές του πύργου
8. Σπάνιος τύπος με τον πύργο στη μέση της στέγης του σπιτιού
Αφού μαζέψαμε ήλιο και ζέστη, έπρεπε να δροσιστούμε επιτέλους! Συνεχίσαμε τη νότια διαδρομή μας για να ανακαλύψουμε άλλη μια γραφική παραλία, το Πόρτο Κάγιο. Διαβάσαμε πως το όνομά του σημαίνει «Ορτυκολίμανο», καθώς αποτελεί πέρασμα πολλών αποδημητικών πουλιών και ιδίως ορτυκιών. Στην αρχαιότητα λεγόταν «Λιμένας» ή «Ψαμμαθούς», από το οποίο βγαίνει και η ονομασία «Ψαμαθιάς» την οποία χρησιμοποιούν οι παλιότεροι κάτοικοι.
Θα σας αποχαιρετήσουμε για τώρα με ένα φωτορεπορτάζ από τις διαδρομές που κάναμε στα πλαίσια του πρώτου μας άρθρου, ώστε να σας ταξιδέψουν οι εικόνες από μόνες τους για λίγο ακόμα. Μείνετε συντονισμένοι… Σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλα άρθρα για τη Μάνη!
Ένα μικρό φωτορεπορτάζ από τα τοπία της Λακωνικής Μάνης:
(Πατήστε τις φωτογραφίες για να τις δείτε σε πλήρη προβολή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου