Οδ. Ελύτης & Μίκης Θεοδωράκης, Το άξιον εστί / Ηρώδειο, 1993

Οδυσσέας Ελύτης & Μίκης Θεοδωράκης, Το άξιον εστί

Σύνθεση: 1961-1963, Παρίσι-Αθήνα
Λαϊκό ορατόριο σε τρία μέρη για λαϊκό τραγουδιστή, ψάλτη (βαρύτονο), αναγνώστη (ηθοποιό), λαϊκά όργανα, συμφωνική ορχήστρα και μικτή χορωδία

Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Σύνθεση, ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσικοί: Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ & Λαϊκή Ορχήστρα της ΕΡΤ
Διευθυντής της Λαϊκής Ορχήστρας: Κώστας Παπαδόπουλος
Σαντούρι: Τάσος Διακογιώργης
Αφηγητής: Νικήτας Τσακίρογλου
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης (λαϊκός τραγουδιστής), Ανδρέας Κουλουμπής (βαρύτονος), Χορωδία της ΕΡΤ, Χορωδία της ΕΡΤ Μακεδονίας & Παιδική Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου της Λάρισας
Συναυλιακός χώρος: Ωδείο Ηρώδου του Αττικού (1993)

1993: Ο Μίκης Θεοδωράκης, τότε διευθυντής των μουσικών συνόλων της ΕΡΤ, παρουσιάζει στο Ηρώδειο 3 μελοποιημένα ποιητικά έργα: «Επιφάνια» σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη με ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά, «Μαουτχάουζεν» σε ποίηση Ιάκωβου Καμπανέλλη με ερμηνεύτρια τη Νένα Βενετσάνου και «Άξιον Εστί» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη με ερμηνευτές τον Γρηγόρη Μπιθικώτση (λαϊκό τραγουδιστή), τον Ανδρέα Κουλουμπή (βαρύτονο) και τον Νικήτα Τσακίρογλου (αφηγητή).

Ας δούμε με προσοχή αυτό το αρχείο-ντοκουμέντο που περιλαμβάνει όλο «Το άξιον εστί», τελευταίο έργο στη συναυλία. Και ας προσέξουμε κυρίως την υπερπροσπάθεια που καταβάλλει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης να αρθεί στο ύψος των απαιτήσεων ενός σπουδαίου έργου που υπηρέτησε με τρόπο υποδειγματικό για 30 χρόνια. Είναι το κύκνειο άσμα του στο «Άξιον εστί» και, ως εκ τούτου, η ιστορική μα και η αισθητική αξία αυτής της συναυλίας είναι ανεκτίμητη. Η ερμηνεία του τραγουδιστή της ρωμιοσύνης (με μικρό ρο γιατί τραγουδούσε για λογαριασμό όλων μας) είναι συγκλονιστική και συγκινητική όσο ποτέ άλλοτε -κι ας είναι ήδη 71 ετών. Πράγμα που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στο «Άξιον εστί» έχουμε πρώτη, δεύτερη, τρίτη, πολλοστή εκτέλεση από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και μετά αρχίζουμε να μιλάμε για όλους τους άλλους τραγουδιστές που το έχουν παρουσιάσει ως τώρα.

Στη μνήμη του Γρηγόρη, λοιπόν, αυτή η δημοσίευση. Του Γρηγόρη που άνοιγε το στόμα του κι αναγάλλιαζε το πέλαγος, αναγάλλιαζαν τ’ αφτιά μας, αναγάλλιαζε κι η ψυχή μας…

https://thepoetsiloved.wordpress.com/