Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 15 Μαΐου 2024

Ντέ­νις Τζόν­σον (Denis Johnson): Ντάν­ταν

 Ντέ­νις Τζόν­σον (Denis Johnson): Ντάν­ταν

Posted on  by planodion


Ντέ­νις Τζόν­σον (Denis Johnson)

 

Ντάν­ταν

(Dundun)

ΚΙΝΗΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΟΙΚΙΑ ὅ­που ζοῦ­σε ὁ Ντάν­ταν γιὰ νὰ τοῦ πά­ρω λί­γο φαρ­μα­κευ­τι­κὸ ὄ­πιο, ἀλ­λὰ ὅ­μως ἀ­τύ­χη­σα.

       Μὲ χαι­ρέ­τη­σε κα­θὼς ἔ­βγαι­νε στὴ μπρο­στι­νὴ αὐ­λὴ γιὰ νὰ πά­ει στὴν ἀν­τλί­α, φο­ρών­τας και­νού­ρι­ες κα­ουμ­πό­ι­κες μπό­τες καὶ δερ­μά­τι­νο γι­λέ­κο, μὲ τὸ φα­νε­λέ­νιο του που­κά­μι­σο νὰ κρέ­με­ται πά­νω ἀ­π’ τὸ τζίν του. Μα­σοῦ­σε καὶ μιὰ τσί­χλα.

       «Ὁ Μὰκ Ἴν­νες δὲ νι­ώ­θει καὶ πο­λὺ κα­λὰ σή­με­ρα. Τώ­ρα δὰ τὸν πυ­ρο­βό­λη­σα».

       «Ἐν­νο­εῖς τὸν σκό­τω­σες;»

       «Δὲν τὸ ‘θε­λα».

       «Εἶ­ναι ὄν­τως νε­κρός;»

       «Ὄ­χι. Κά­θε­ται».

       «Ἀλ­λὰ εἶ­ναι ζων­τα­νός».

       «Φυ­σι­κὰ κι εἶ­ναι ζων­τα­νός, ρέ. Στὸ πί­σω τὸ δω­μά­τιο κά­θε­ται τώ­ρα».

       Ὁ Ντάν­ταν τρά­βη­ξε πρὸς τὴν ἀν­τλί­α καὶ πῆ­ρε νὰ δου­λεύ­ει τὸν μο­χλό.

       Κι­νή­θη­κα πε­ρι­με­τρι­κά τοῦ σπι­τιοῦ καὶ μπῆ­κα ἀ­πὸ πί­σω. Τὸ πρῶ­το δω­μά­τιο μπαί­νον­τας ἀ­π’ τὴν πί­σω πόρ­τα ἔ­ζε­χνε σκυ­λιὰ καὶ μω­ρά. Ἡ Μπὶ­τλ στε­κό­ταν στὴν ἀν­τι­κρι­νὴ πόρ­τα. Μ’ εἶ­δε ποὺ ἔμ­παι­να. Στη­ρι­ζό­με­νη στὸν τοῖ­χο ἦ­ταν κι ἡ Μπλού, κα­πνί­ζον­τας ἕ­να τσι­γά­ρο καὶ ξύ­νον­τας σκε­πτι­κά τὸ σα­γό­νι της. Ὁ Τζὰκ Χο­τὲλ ἦ­ταν πά­νω ἀ­π’ ἕ­να πα­λιὸ ἕ­δρα­νο, ἀ­νά­βον­τας μιὰ πί­πα, τὸ μπὸλ τῆς ὁ­ποί­ας ἦ­ταν τυ­λιγ­μέ­νο μ’ ἀ­λου­μι­νό­χαρ­το.

       Ὅ­ταν κα­τά­λα­βαν ὅ­τι ἤ­μουν μό­νος μου, ξα­νά­πια­σαν κι οἱ τρεῖς τους νὰ κοι­τᾶ­νε τὸν Μὰκ Ἴν­νες, ὁ ὁ­ποῖ­ος κα­θό­ταν ὁ­λο­μό­να­χος στὸν κα­να­πέ, μὲ τ’ ἀ­ρι­στε­ρό του τὸ χέ­ρι νὰ ‘ναι ἁ­πα­λὰ ἀ­πι­θω­μέ­νο ἐ­πά­νω στὴν κοι­λιά του.

       «Ὁ Ντάν­ταν τὸν πυ­ρο­βό­λη­σε;» ρώ­τη­σα.

       «Κά­ποι­ος πυ­ρο­βό­λη­σε κά­ποι­ον», εἶ­πε ὁ Χο­τέλ.

       Ὁ Ντάν­ταν μπῆ­κε ἀ­πὸ πί­σω μου φέρ­νον­τας λί­γο νε­ρὸ σὲ μιὰ πορ­σε­λά­νι­νη κού­πα κι ἕ­να πο­τή­ρι μπύ­ρα κι εἶ­πε στὸν Μὰκ Ἴν­νες: «Ὁ­ρί­στε».

       «Ἐ­γὼ δὲν τὸ θέ­λω αὐ­τό», εἶ­πε ὁ Μὰκ Ἴν­νες.

       «Ἐν­τά­ξει. Κα­λά, ὁ­ρί­στε, τό­τε». Ὁ Ντάν­ταν τοῦ πρό­σφε­ρε τὸ ὑ­πό­λοι­πό τῆς μπύ­ρας του.

       «Ὄ­χι, εὐ­χα­ρι­στῶ».

       Ἀ­νη­σύ­χη­σα. «Δὲν θὰ τὸν πά­τε σὲ κά­να νο­σο­κο­μεῖ­ο;»

       «Κα­λὴ ἰ­δέ­α», εἶ­πε ἡ Μπὶτλ δη­κτι­κά.

       «Ξε­κι­νή­σα­με», ἐ­ξή­γη­σε ὁ Χο­τέλ, «ἀλ­λὰ στου­κά­ρα­με στὴ γω­νί­α τῆς ἀ­πο­θή­κης ἐ­κεῖ πέ­ρα».

       Κοί­τα­ξα ἔ­ξω ἀ­π’ τὸ πλα­ϊ­νὸ πα­ρά­θυ­ρο. Ἦ­ταν τὸ ἀ­γρό­κτη­μα τοῦ Τὶμ Μπί­σοπ. Ἡ Πλύ­μουθ τοῦ Τὶμ Μπί­σοπ, ἡ ὁ­ποί­α ἦ­ταν μιὰ πο­λὺ ὡ­ραί­α πα­λιὰ γκρι­ζο­κόκ­κι­νη κούρ­σα, εἶ­χε πλα­γι­ο­κο­πή­σει, εἶ­δα, τὴν ἀ­πο­θή­κη καὶ εἶ­χε ἀν­τι­κα­τα­στή­σει ἕ­να ἀ­π’ τὰ γω­νια­κὰ δο­κά­ρια, ἔ­τσι ποὺ τὸ δο­κά­ρι κει­τό­ταν στὸ ἔ­δα­φος καὶ τ’ αὐ­το­κί­νη­το βά­στα­γε τώ­ρα τὴν σκε­πὴ τῆς ἀ­πο­θή­κης.

       «Τὸ μπρο­στι­νὸ παρ­μπρὶζ ἔ­γι­νε σ­μπα­ρά­λια», εἶ­πε ὁ Χο­τέλ.

       «Πῶς κα­τα­λή­ξα­τε νὰ σκά­σε­τε κεῖ πά­νω;»

       «Ὅ­λα ἦ­ταν ἐν­τε­λῶς ἐ­κτὸς ἐ­λέγ­χου», ἔ­κα­νε ὁ Χο­τέλ.

       «Ποῦ ‘ναι, τέ­λος πάν­των, ὁ Τίμ;»

       «Δὲν εἶ­ναι ἐ­δῶ», εἶ­πε ἡ Μπίτλ.

       Ὁ Χο­τέλ μοῦ πέ­ρα­σε τὴν πί­πα. Ἦ­ταν χα­σίς, ἀλ­λὰ ἦ­ταν ἤ­δη σχε­δὸν στὰ τε­λει­ώ­μα­τα.

       «Πῶς τὴν πα­λεύ­εις;» ρώ­τη­σε ὁ Ντάν­ταν τὸν Μὰκ Ἴν­νες.

       «Μπο­ρῶ νὰ τὸ νι­ώ­σω ἐ­δῶ δά. Εἶ­ναι μπηγ­μέ­νο μὲς στὸ μῦ».

       Ὁ Ντάν­ταν εἶ­πε, «Δὲν εἶ­ναι ἄ­σχη­μα. Δὲν ἔ­σκα­σε κα­νο­νι­κά τὸ κα­ψού­λι, νο­μί­ζω».

       «Ἔ­πα­θε ἀ­φλο­γι­στί­α».

       «Ναί, ἔ­πα­θε λι­γά­κι ἀ­φλο­γι­στί­α».

       Ὁ Χο­τὲλ μὲ ρώ­τη­σε, «Θὰ τὸν πᾶς στὸ νο­σο­κο­μεῖ­ο μὲ τ’ αὐ­το­κί­νη­τό σου;»

       «Ἐν­τά­ξει», εἶ­πα.

       «Θὰ ‘ρθῶ κι ἐ­γώ», εἶ­πε ὁ Ντάν­ταν.

       «Σοῦ ‘χει μεί­νει κα­θό­λου ὄ­πιο;» τὸν ρώ­τη­σα.

       «Ὄ­χι», εἶ­πε. «Ἤ­τα­νε δῶ­ρο γε­νε­θλί­ων. Τὸ ‘πια ὅ­λο».

       «Πό­τε εἶ­ναι τὰ γε­νέ­θλιά σου;» τὸν ρώ­τη­σα.

       «Σή­με­ρα».

       «Δὲ θὰ ‘πρε­πε τό­τε νὰ τὸ πι­είς ὅ­λο πρὶν ἀ­π’ τὰ γε­νέ­θλιά σου», τοῦ ‘κά­να ἐ­γὼ θυ­μω­μέ­να.

       Χά­ρη­κα ὅ­μως μὲ τού­τη τὴν εὐ­και­ρί­α νὰ φα­νῶ χρή­σι­μος. Ἤ­θε­λα νὰ ‘μαι ἐ­κεῖ­νος ποὺ θὰ πα­ρα­κο­λου­θοῦ­σε τὴ φά­ση μέ­χρι τέ­λους καὶ θὰ πή­γαι­νε τὸν Μὰκ Ἴν­νες στὸν για­τρὸ χω­ρὶς κα­νέ­να τρα­κά­ρι­σμα. Ὁ κό­σμος θὰ τὸ συ­ζη­τοῦ­σε, κι ἤλ­πι­ζα πὼς ἔ­τσι θὰ γι­νό­μουν ἀ­ρε­στός.

       Στὸ αὐ­το­κί­νη­το ἤ­μα­σταν ὁ Ντάν­ταν, ὁ Μὰκ Ἴν­νες κι ἐ­γώ.

       Τοῦ­τα ‘δῶ ἦ­ταν τὰ εἰ­κο­στὰ πρῶ­τα γε­νέ­θλια τοῦ Ντάν­ταν. Τὸν εἶ­χα γνω­ρί­σει στὶς φυ­λα­κὲς τῆς κο­μη­τεί­ας Τζόν­σον κα­τὰ τὴ διά­ρκεια τῶν μο­νά­χα λί­γων ἡ­με­ρῶν ποὺ εἶ­χα πο­τὲ πε­ρά­σει στὴ φυ­λα­κή, ἐ­κεῖ γύ­ρω στὴν ἐ­πο­χὴ τῶν δε­κα­ο­χτῶ μου Εὐ­χα­ρι­στι­ῶν. Τοῦ ‘ρι­χνα κά­να δυ­ὸ μῆ­νες. Ὅ­σο γιὰ τὸν Μὰκ Ἴν­νες, αὐ­τὸς μᾶς γυ­ρό­φερ­νε ἀ­πὸ πάν­τα, καί, στὴν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ἡ ἀ­φεν­τιά μου εἶ­χε παν­τρευ­τεῖ μιὰ ἀ­πὸ τὶς πα­λι­ές του κο­πε­λι­ές.

       Βά­λα­με μπρὸς ὅ­σο πιὸ γρή­γο­ρα ἤ­μουν σὲ θέ­ση νὰ ὁ­δη­γῶ χω­ρὶς νὰ κου­νά­ω τὸν πυ­ρο­βο­λη­μέ­νο πέ­ρα δώ­θε.

       Ὁ Ντάν­ταν εἶ­πε, «Καὶ τὰ φρέ­να; Τὰ ‘φτια­ξες;»

       «Τὸ χει­ρό­φρε­νο πιά­νει. Κι εἶ­ναι ἀρ­κε­τό».

       «Καὶ τὸ ρα­δι­ό­φω­νο;» ὁ Ντάν­ταν πά­τη­σε τὸ κουμ­πί, καὶ τὸ ρα­δι­ό­φω­νο βάλ­θη­κε νὰ βγά­ζει ἕ­ναν θό­ρυ­βο σὰν κρε­α­το­μη­χα­νή.

       Τὸ ἔ­κλει­σε κι ὕ­στε­ρα τὸ ἄ­νοι­ξε, καὶ τώ­ρα ἐ­κεῖ­νο μουρ­μού­ρι­ζε σὰν κά­να μη­χά­νη­μα ἀ­πὸ κεῖ­να ποὺ γυ­α­λί­ζουν πέ­τρες ὁ­λο­νυ­χτίς.

       «Κι ἐ­σύ;» ρώ­τη­σα τὸν Μὰκ Ἴν­νες. «Εἶ­σαι ἄ­νε­τα;»

       «Ἐ­σὺ τί νο­μί­ζεις;» ἀ­πο­κρί­θη­κε ὁ Μὰκ Ἴν­νες.

       Ἦ­ταν ἕ­νας μα­κρὺς εὐ­θὺς δρό­μος με­σ’ ἀ­πὸ ἄ­νυ­δρα λι­βά­δια ὡς ἐ­κεῖ ποὺ ‘φτα­νε ἀν­θρώ­που μά­τι. Σοῦ φαι­νό­ταν πὼς ὁ οὐ­ρα­νὸς δὲν εἶ­χε μέ­σα του κα­θό­λου ἀ­έ­ρα καὶ πὼς ἡ γῆ ἤ­τα­νε κα­μω­μέ­νη ἀ­πὸ χαρ­τί. Κι ἐ­μεῖς, ἀν­τὶ νὰ κι­νού­μα­στε, μι­κραί­να­με ὁ­λο­έ­να καὶ πιὸ πο­λύ.

       Τί μπο­ρεῖ νὰ εἰ­πω­θεῖ γιὰ κεῖ­να τὰ λι­βά­δια; Ὑ­πῆρ­χαν κο­τσύ­φια ποὺ ‘φερ­ναν γύ­ρες πά­νω ἀ­π’ τὶς ἴ­διους τους τοὺς ἴ­σκιους κι οἱ ἀ­γε­λά­δες κά­τω­θέ τους κά­θον­ταν ἄ­πρα­κτες μυ­ρί­ζον­τας ἡ μιὰ τὰ πι­σι­νὰ τῆς ἀλ­λη­νῆς. Ὁ Ντάν­ταν ἔ­φτυ­σε τὴν τσί­χλα του ἀ­π’ τὸ πα­ρά­θυ­ρο ἐ­νό­σω ψά­ρευ­ε τὰ Winston του ἀ­π’ τὴν τσέ­πη τοῦ που­κα­μί­σου του. Ἄ­να­ψε ἕ­να Winston μ’ ἕ­να σπίρ­το. Πέ­ραν τού­του οὐ­δέν.

       «Δὲ θὰ βγοῦ­με πο­τὲ ἀ­π’ αὐ­τὸν τὸν δρό­μο», εἶ­πα.

       «Τί χά­λια γε­νέ­θλια», εἶ­πε ὁ Ντάν­ταν.

       Ὁ Μὰκ Ἴν­νες εἶ­χε πα­νιά­σει κι ἀ­να­κα­τευ­ό­ταν, ἀγ­κα­λι­ά­ζον­τας ταυ­τό­χρο­να τὸν ἴ­διο του τὸν ἑ­αυ­τὸ στορ­γι­κά. Τὸν εἶ­χα πε­τύ­χει σὲ πα­ρό­μοι­α φά­ση κά­να δυ­ὸ φο­ρὲς ἀ­κό­μα καὶ τό­τε ποὺ δὲν εἶ­χε πυ­ρο­βο­λη­θεῖ. Εἶ­χε πε­ρά­σει μιὰ βα­ριὰ ἡ­πα­τί­τι­δα ἡ ὁ­ποί­α τοῦ προ­κα­λοῦ­σε συ­χνὰ πο­λὺ πό­νο.

       «Ὑ­πό­σχε­σαι νὰ μὴν τοὺς πεῖς τί­πο­τα;» ἔ­κα­νε ὁ Ντάν­ταν στὸν Μὰκ Ἴν­νες.

       «Δὲν πι­στεύ­ω νὰ σ’ ἀ­κού­ει», εἶ­πα.

       «Πές τους πῶς ἦ­ταν ἀ­τύ­χη­μα, ἐν­τά­ξει;»

       Ὁ Μὰκ Ἴν­νες, γιὰ μιὰ πα­ρα­τε­τα­μέ­νη στιγ­μή, δὲν εἶ­πε τί­πο­τα. Τε­λι­κὰ εἶ­πε, «Ἐν­τά­ξει».

       «Ὑ­πό­σχε­σαι;» εἶ­πε ὁ Ντάν­ταν.  Ὅ­μως ὁ Μὰκ Ἴν­νες δὲν εἶ­πε τί­πο­τα. Ἐ­πει­δὴ ἦ­ταν νε­κρός.

       Ὁ Ντάν­ταν μὲ κοί­τα­ξε μὲ δά­κρυ­α στὰ μά­τια. «Τί λές;»

       «Τί ἐν­νο­εῖς, τί λέ­ω; Νο­μί­ζεις πῶς εἶ­μαι ἐ­δῶ ἐ­πει­δὴ ξέ­ρω ἀ­π’ αὐ­τά;»

       «Εἶ­ναι νε­κρός».

       «Ἐν­τά­ξει. Τὸ ξέ­ρω ὅ­τι εἶ­ναι νε­κρός».

       «Πέ­τα τον ἔ­ξω ἀ­π’ τὸ αὐ­το­κί­νη­το».

       «Ἐν­νο­εῖ­ται πὼς θὰ τὸν πε­τά­ξω ἔ­ξω ἀ­π’ τὸ αὐ­το­κί­νη­το», εἶ­πα. «Σι­γὰ μὴν τὸν πά­ω τώ­ρα που­θε­νά».

       Γιὰ μιὰ στιγ­μὴ ἀ­πο­κοι­μή­θη­κα, ἐ­κεῖ ποὺ ὁ­δη­γοῦ­σα. Εἶ­δα ἕ­να ὄ­νει­ρο στὸ ὁ­ποῖ­ο ἐ­πι­χει­ροῦ­σα νὰ πῶ σὲ κά­ποι­ον κά­τι κι ἐ­κεῖ­νος ὅ­λο μὲ δι­έ­κο­πτε, ἕ­να ὄ­νει­ρο γιὰ τὴ μα­ταί­ω­ση.

       «Χαί­ρο­μαι ποὺ ‘ναι νε­κρός», εἶ­πα στὸν Ντάν­ταν. «Ἀ­πὸ δαῦ­τον ξε­κί­νη­σαν ὅ­λοι νὰ μὲ φω­νά­ζουν Κε­φά­λα».

       Ὁ Ντάν­ταν εἶ­πε, «Μὴν τ’ ἀ­φή­νεις νὰ σὲ παίρ­νει ἀ­πὸ κά­τω».

       Πή­γα­με σφαί­ρα ὡς τὰ ἀ­πο­μει­νά­ρια τῶν σκε­λε­τῶν τῆς Ἀ­ϊ­ό­βα.

       «Δὲ θὰ μοῦ ‘ταν καὶ τί­πο­τα νὰ δου­λεύ­ω ὡς πλη­ρω­μέ­νος δο­λο­φό­νος», εἶ­πε ὁ Ντάν­ταν.

       Πα­γε­τῶ­νες εἴ­χα­νε συν­τρί­ψει ἐ­τοῦ­το τὸ μέ­ρος σὲ χρό­νο προ­ϊ­στο­ρι­κό. Εἶ­χε ἐ­πι­κρα­τή­σει ξη­ρα­σί­α γιὰ χρό­νια, κι ἕ­να μπρού­τζι­νο πέ­πλο σκό­νης ἐ­πό­πτευ­ε τὶς πε­διά­δες. Ἡ καλ­λι­έρ­γεια σό­γιας ἤ­τα­νε πά­λι ἀ­χρη­στε­μέ­νη, κι οἱ πε­τα­μέ­νοι, μα­ρα­μέ­νοι μί­σχοι κα­λαμ­πο­κιοῦ κεί­τον­ταν στὸ ἔ­δα­φος σὰν ἀ­ρα­δι­α­σμέ­να ἐ­σώ­ρου­χα. Οἱ πε­ρισ­σό­τε­ροι ἀ­γρό­τες οὔ­τε κὰν ποὺ φύ­τευ­αν πλέ­ον. Ὅ­λα τὰ ψευ­δῆ ὁ­ρά­μα­τα εἶ­χαν ἐ­ξα­λει­φθεῖ. Ἤ­τα­νε σὰν τὴ στιγ­μὴ προ­τοῦ νὰ ἔρ­θει ὁ Σω­τή­ρας. Καὶ ὁ Σω­τή­ρας πράγ­μα­τι ἦρ­θε, ἀλ­λὰ ὅ­μως χρει­ά­στη­κε νὰ πε­ρι­μέ­νου­με πο­λὺ και­ρό.

       Ὁ Ντάν­ταν βα­σά­νι­σε τὸν Τζὰκ Χο­τὲλ στὴ λί­μνη ἔ­ξω ἀ­π’ τὸ Ντέν­βερ. Τοῦ­το τὸ ‘κανε γιὰ νὰ τοῦ ἀ­πο­σπά­σει πλη­ρο­φο­ρί­ες σχε­τι­κὰ μ’ ἕ­να κλεμ­μέ­νο ἀν­τι­κεί­με­νο, ἕ­να στε­ρε­ο­φω­νι­κό το ὁ­ποῖ­ο ἀ­νῆ­κε στὴν κο­πε­λιὰ τοῦ Ντάν­ταν, η, ἐν­δε­χο­μέ­νως, στὴν ἀ­δερ­φή του. Ἔ­πει­τα, ὁ Ντάν­ταν κο­πά­νη­σε ἕ­ναν ἄν­τρα σχε­δὸν μέ­χρι θα­νά­του μ’ ἕ­να γρύ­λο μὲς στὴ μέ­ση τοῦ δρό­μου στὸ Ὤ­στιν τοῦ Τέ­ξας, πράγ­μα γιὰ τὸ ὁ­ποῖ­ο θὰ πρέ­πει ἐ­πί­σης κά­ποι­α μέ­ρα νὰ δώ­σει ἐ­ξη­γή­σεις, ἀλ­λὰ πλέ­ον βρί­σκε­ται, νο­μί­ζω, στὴν πο­λι­τεια­κὴ φυ­λα­κὴ τοῦ Κο­λο­ράν­το.

       Θὰ μὲ πι­στεύ­α­τε ἂν σᾶς ἔ­λε­γα πῶς ὑ­πῆρ­χε μὲς στὴν καρ­διὰ του κα­λο­σύ­νη; Ἡ ἀ­ρι­στε­ρά του δὲν γνώ­ρι­ζε τί ποι­οῦ­σε ἡ δε­ξιά του. Εἶ­χε ἁ­πλῶς κά­ψει γιὰ τὰ κα­λὰ με­ρι­κὲς ση­μαν­τι­κὲς φλάν­τζες. Ἅ­μα σᾶς ἄ­νοι­γα τὸ κε­φά­λι καὶ σᾶς πι­λά­τευ­α τὸν ἐγ­κέ­φα­λο μ’ ἕ­να καυ­τὸ κολ­λη­τή­ρι, θὰ σᾶς με­τα­μόρ­φω­να πι­θα­νό­τα­τα σὲ κά­ποι­ον σὰν καὶ τοῦ λό­γου του.

Πη­γή: Denis Johnson, Jesus’ Son. Stories, New York, Picador Modern Classics/Farrar, Straus and Giroux, 2015 [πρώ­τη ἔκ­δο­ση: Denis Johnson, Jesus’ Son. Stories by Denis Johnson, New York, Farrar, Straus and Giroux, 1992]. Τὸ δι­ή­γη­μα «Dundun» πρω­το­δη­μο­σι­εύ­τη­κε στὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Esquire.

Denis Johnson (1949, Μό­να­χο – 2017, Κα­λι­φόρ­νια). Σπού­δα­σε στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο τῆς Ἀ­ϊ­ό­βα πλά­ι στὸν Ρέ­υ­μοντ Κάρ­βερ. Ὑ­πη­ρέ­τη­σε δι­ά­φο­ρα εἴ­δη λό­γου (ποί­η­ση, πε­ζο­γρα­φί­α, θε­α­τρι­κὰ ἔρ­γα, ἀρ­θρο­γρα­φί­α) καὶ ἔ­γι­νε εὐ­ρύ­τε­ρα γνω­στὸς μὲ τὴν κυ­κλο­φο­ρί­α τῆς συλ­λο­γῆς δι­η­γη­μά­των Jesus’ Son.

Με­τά­φρα­ση ἀ­πὸ τὰ ἀγ­γλι­κά:

Ἰ­ά­σο­νας Μι­κρώ­νης (Ἀ­θή­να, 1990). Ἔ­χει σπου­δά­σει ἀγ­γλι­κὴ φι­λο­λο­γί­α, νε­ο­ελ­λη­νι­κὴ ἱ­στο­ρί­α καὶ κλα­σι­κὴ κι­θά­ρα.

Ἐλεύθερη κινηματογραφικὴ ἀπόδοση τοῦ διηγήματος

https://www.youtube.com/watch?v=wtDDD1k0a3Y&t=143s


https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/


Ινδονησία: Εξαιρετικά σπάνια σιαμαία «αράχνη» έχουν τρία πόδια, τέσσερα χέρια και ένα πέος

 Ινδονησία: Εξαιρετικά σπάνια σιαμαία «αράχνη» έχουν τρία πόδια, τέσσερα χέρια και ένα πέος

Ινδονησία: Εξαιρετικά σπάνια σιαμαία «αράχνη» έχουν τρία πόδια, τέσσερα χέρια και ένα πέος
Φωτογραφία αρχείου: ΑΠΕ ΜΠΕ

Σιαμαία δίδυμα στην Ινδονησία γεννήθηκαν ενωμένα σαν “αράχνη”, σε ένα φαινόμενο που συμβαίνει μία φορά στα 2 εκατομμύρια.

Τα δίδυμα σιαμαία αγόρια γεννήθηκαν στην Ινδονησία το 2018 με τρία πόδια, τέσσερα χέρια και ένα πέος. Μοιράζονται επίσης μία ουροδόχο κύστη, ένα ορθό και ένα έντερο.

Παγκόσμια έχουν καταγραφεί ελάχιστα περιστατικά με τα λεγόμενα συγγενή δίδυμα Ischiopagus Tripus. Η περίπτωση των αγοριών από την Ινδονησία δημοσιεύτηκε σε αμερικανικό ιατρικό περιοδικό.

Αφού αψήφησαν τις πιθανότητες και επέζησαν της κύησης και του τοκετού, τα νήπια δεν μπορούσαν να καθίσουν και ήταν αναγκασμένα να ξαπλώνουν, κατά τα πρώτα τρία χρόνια της ζωής τους.

Μια ομάδα χειρούργων πραγματοποίησε μια επίπονη επέμβαση για να ακρωτηριάσει το τρίτο πόδι τους και να σταθεροποιήσει το ισχίο και το οστό της λεκάνης τους, ώστε να μπορούν να καθίσουν όρθια και να τους δώσει μια υποψία κανονικότητας.

Η κατάστασή τους οδήγησε στο να είναι σιαμαία σαν αράχνη, όρος που επινόησαν οι διάσημες σιαμαίες δίδυμες Ganga και Jamuna Mondal από την Ινδία. 

Τα σιαμαία δίδυμα αντιστοιχούν σε μία στις 50.000 έως 200.000 γεννήσεις και συμβαίνουν όταν ένα ενιαίο γονιμοποιημένο ωάριο διασπάται και αναπτύσσεται σε δύο άτομα.

Τα θηλυκά σιαμαία δίδυμα τείνουν να υπερτερούν των αρσενικών κατά 3:1. Και στα δύο τρίτα των περιπτώσεων, τουλάχιστον ένα δίδυμο είτε πεθαίνει είτε γεννιέται νεκρό.

Τα δίδυμα της Ινδονησίας είναι Ischiopagus Tripus, που σημαίνει ότι είναι ενωμένα στη λεκάνη.

Τα αγόρια γεννήθηκαν με τέσσερα λειτουργικά χέρια, δύο λειτουργικά πόδια και ένα μη λειτουργικό πόδι. Μοιράζονται επίσης ένα πέος και έναν πρωκτό.

Οι γονείς τους είχαν δύο μεγαλύτερα παιδιά και δεν υπήρχε οικογενειακό ιστορικό ιατρικών προβλημάτων.

Η μητέρα τους δεν ανέφερε επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.

Δεν είναι σαφές πόσο διήρκεσε η χειρουργική επέμβαση, αλλά τα δίδυμα δεν παρουσίασαν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της τρίμηνης παρακολούθησης. 

https://www.newsit.gr/

Τα top 5 οφέλη υγείας που έχει το ρόδι

 Τα top 5 οφέλη υγείας που έχει το ρόδι

Τα top 5 οφέλη υγείας που έχει το ρόδι
Bigstock
Μιχάλης Θερμόπουλος

Τα ρόδια είναι στρογγυλά φρούτα με σκληρή, γυαλιστερή κόκκινη-πορφυρή φλούδα και λευκή σάρκα με δεκάδες καρπούς σαν κατακόκκινα μαργαριτάρια.

Αυτοί οι καρποί είναι χυμώδεις και μπορούν να καταναλωθούν ωμοί ή να γίνουν χυμός.

Διατροφικό προφίλ ροδιού

Μια μερίδα 80g παρέχει:

  • 41 θερμίδες
  • 1 g πρωτεΐνη
  • 0,2 g λίπος
  • 9,4 g υδατάνθρακες
  • 3,6 g φυτικές ίνες
  • 192 mg κάλιο
  • 10 mg βιταμίνη C

Τι προσφέρει το ρόδι στην υγεία μας:

1. Μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας

Το ρόδι είναι πλούσιο σε προστατευτικές ενώσεις με αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που είναι ωφέλιμες για την υγεία καθώς προστατεύουν τα κύτταρά μας από βλάβες. Μειώνουν, επίσης, την ολική χοληστερόλη. Αυτό σημαίνει ότι η τακτική κατανάλωση ροδιού μπορεί να είναι αποτελεσματική στην μείωση του κινδύνου αθηροσκλήρωσης.

Το 2013, μια μελέτη εξέτασε την επίδραση της κατανάλωσης 150ml χυμού ροδιού κάθε μέρα για δύο εβδομάδες σε ασθενείς με υπέρταση και βρήκε ότι μπορεί να βοηθήσει στην μείωση της αρτηριακής πίεσης. Μια άλλη μελέτη από το 2005 βρήκε ότι η κατανάλωση χυμού ροδιού μπορεί να βελτιώσει τη ροή του αίματος στην καρδιά σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο. Ωστόσο, αυτές ήταν μικρές μελέτες και τα ευρήματα θα πρέπει να επαναληφθούν με μεγαλύτερα δείγματα για να επιβεβαιώσουν οι ερευνητές μια άμεση σύνδεση.

2. Υγεία των οστών

Δύο μελέτες από το 2014 και το 2015 έχουν δείξει πώς η κατανάλωση ροδιού έχει προληπτική επίδραση στην απώλεια οστών σε ποντίκια, αλλά μέχρι σήμερα αυτό δεν έχει επαναληφθεί σε ανθρώπινες δοκιμές. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι τόσο ο χυμός όσο και το εκχύλισμα σπόρων ροδιού μπορεί να είναι ωφέλιμα, ειδικά για γυναίκες στη μέση ηλικία, κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης.

3. Μπορεί να βελτιώσει την αθλητική απόδοση

Μια μελέτη του 2016 έδειξε ότι η αντιοξειδωτική περιεκτικότητα του ροδιού μπορεί να καθυστερήσει τον μυϊκό πόνο και να βελτιώσει την ανάκτηση μετά από προπονήσεις με βάρη. Μια άλλη μελέτη έδειξε επίσης ότι το εκχύλισμα ροδιού βελτίωσε την απόδοση εντός 30 λεπτών από την κατανάλωση για αθλήματα που περιλαμβάνουν τρέξιμο.

Pomegranate-rodi

4. Αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες

Το ρόδι έχει αντιοξειδωτική δράση τρεις φορές υψηλότερη από αυτή του κόκκινου κρασιού και του πράσινου τσαγιού. Υπάρχουν διάφορες μελέτες που εξετάζουν τις πιθανές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του ροδιού. Κάποιες έχουν δείξει ότι μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της φλεγμονής στο έντερο. Άλλες μελέτες έχουν εστιάσει στις πιθανές αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις μιας αντιοξειδωτικής ένωσης, που ονομάζεται πονικικό οξύ, η οποία βρίσκεται στο έλαιο σπόρων ροδιού. Δημοσίευση στο Journal of Research in Medical Sciences ανέδειξε, επίσης, μια μικρή δοκιμή στην οποία ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 κατανάλωναν χυμό ροδιού κάθε μέρα και κατέληξαν με μειωμένους δείκτες φλεγμονής στο αίμα τους μετά από 3 μήνες.

5. Καλύτερη μνήμη

Η έρευνα σχετικά με το πώς τα ρόδια και ο χυμός τους μπορούν να επηρεάσουν τη γνωστική λειτουργία βρίσκεται ακόμα σε αρχικά στάδια. Μια μικρή δοκιμή ζήτησε από τους συμμετέχοντες με ήπια ηλικιακά προβλήματα μνήμης να πίνουν 225ml χυμού ροδιού καθημερινά και βρήκε βελτίωση σε λεκτικά και οπτικλα τεστ μετά από έναν μήνα. Άλλες έρευνες έχουν υποδείξει ότι ο χυμός ροδιού μπορεί να έχει γνωστικά οφέλη σε ποντίκια. Και πάλι, απαιτούνται μεγαλύτερης κλίμακας έρευνες προτού να είμαστε βέβαιοι για τα ρόδια και την μνήμη.

Είναι το ρόδι ασφαλές για όλους;

Μερικοί μπορεί να έχουν αλλεργία, αλλά οφείλεται συνήθως σε διασταυρούμενη αντιδραστικότητα: για παράδειγμα, αν είστε αλλεργικοί στη γύρη της σημύδας, μπορεί να αντιμετωπίσετε αλλεργία σε ορισμένα φρούτα, συμπεριλαμβανομένου του ροδιού.

Υπάρχουν αναφορές για αλληλεπίδραση του ροδιού και του χυμού ροδιού με συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως εκείνα για τη διαχείριση της υπέρτασης και της χοληστερόλης.

Αν λαμβάνετε συνταγογραφούμενα φάρμακα, πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας πριν κάνετε αλλαγές στη διατροφή σας.

Πηγή: bbcgoodfood.com

https://www.onmed.gr/

Ο γνωστός Σλοβάκος λογοτέχνης Τσιντούλα πυροβόλησε τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο

Ο γνωστός Σλοβάκος λογοτέχνης Τσιντούλα πυροβόλησε τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο

Βίντεο ντοκουμέντο που δείχνει την στιγμή των πυροβολισμών εναντίον του πρωθυπουργού της Σλοβακίας

 Ένας 71χρονος Σλοβάκος λογοτέχνης, ονόματι Γιουράι Τσιντούλα (Juraj Cintula) είναι σύμφωνα με σλοβακικά μέσα ενημέρωσης ο άντρας που αποπειράθηκε να σκοτώσει τον πρωθυπουργό Ρόμπερτ Φίτσο στην πόλη Χάντλοβα το μεσημέρι της Τετάρτης.


Κατά πληροφορίες, ο Τσιντούλα φώναξε προς το μέρος του Φίτσο, την ώρα που ο τελευταίος συνομιλούσε με υποστηρικτές του και όταν τον πλησίασε για να του σφίξει το χέρι, τότε άνοιξε πυρ εναντίον του.

Δείτε εικόνες από τη στιγμή της σύλληψης

 

Ίδιες πηγές αναφέρουν πως ο 71χρονος είναι ένας από τους ιδρυτές της λογοτεχνικής λέσχης DÚHA, το 2005. Μέχρι το 2016 ήταν πρόεδρος της λέσχης και έγραψε τρεις ποιητικές συλλογές. Από το 2015 είναι μέλος της Εταιρείας Σλοβάκων Συγγραφέων. Σύμφωνα με πληροφορίες, το 2016 εργαζόταν ως υπάλληλος σεκιούριτι σε εμπορικό κέντρο στο Λέβιτσε, τον τόπο καταγωγής του, ενώ έχει εργαστεί και σε ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας.

Ο Τσιντούλα - αριστερών πεποιθήσεων - φέρεται να κατείχε νόμιμα το όπλο, το οποίο έστρεψε κατά του Σλοβάκου πρωθυπουργού, ενώ συνελήφθη αμέσως μετά το αιματηρό επεισόδιο.

Σοκαρισμένος ο γιος του δράστη: Δεν ξέρω γιατί το έκανε, είχε νόμιμα το όπλο

Το τοπικό site Aktuality.sk επικοινώνησε με τον γιο του 71χρονου, ο οποίος δήλωσε σοκαρισμένος από αυτή την κατάσταση, εμώ επιβεβαίωσε ότι ο πατέρας του διέθετε άδεια οπλοφορίας. «Δεν έχω απολύτως καμία ιδέα τι σκοπό είχε ο πατέρας μου, τι σχεδίαζε και γιατί συνέβη όλο αυτό», δήλωσε. Όταν ρωτήθηκε για τα αισθήματα που έτρεφε ο πατέρας του κατά του Φίτσο, απάντησε: «Θα σας πω αυτό - δεν τον ψήφισε. Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω».

Ακόμη, απάντησε αρνητικά οταν ερωτήθηκε αν ο 71χρονος ήταν ψυχιατρικός ασθενής. «Ίσως βραχυκύκλωσε, δεν το ξέρω. Είναι δυναμικός, αλλά δεν είχε επισκεφτεί ψυχίατρο ή κάτι τέτοιο».
 

Βίντεο ντοκουμέντο βλέπει το φως της δημοσιότητας από τη στιγμή τη στιγμή που ο 71χρονος λογοτέχνης πυροβολεί εναντίον του πρωθυπουργού της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο ο οποίος νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση. Στο βίντεο ακούγονται οι πυροβολισμοί του δράστη:

Όπως φαίνεται στο βίντεο, ο δράστης πλησιάζει τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας και πυροβολεί εναντίον του πέντε φορές. 
 

Ο Φίτσο φέρει τρία τραύματα από πυροβολισμούς: δύο στο χέρι του και ένα στην κοιλιά του.

Άμεσα σπεύδουν στο σημείο οι άνδρες της ασφάλειας του Σλοβάκου πρωθυπουργού ενώ επικρατεί το απόλυτο χάος. 

Κρίσιμες για την υγεία του Σλοβάκου πρωθυπουργού είναι οι επόμενες ώρες, έπειτα από την απόπειρα δολοφονίας στην πόλη Χάντλοβα, στην κεντρική Σλοβακία.

Σύμφωνα με την ενημέρωση που παρείχε η επίσημη σελίδα του στο Facebook, ο Φίτσο «έχει πυροβοληθεί αρκετές φορές» και μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο νοσοκομείο Ρούσβελτ στην Μπάνσκα Μπίστριτσα. «Απόπειρα δολοφονίας πραγματοποιήθηκε σήμερα σε βάρος του Ρόμπερτ Φίτσο. Έχει πυροβοληθεί πολλές φορές και η ζωή του απειλείται. Αυτή τη στιγμή μεταφέρεται με ελικόπτερο στην Banská Bystrica, επειδή θα έπαιρνε πολύ χρόνο για να φτάσει στην Μπρατισλάβα και υπάρχει ανάγκη για άμεση επέμβαση. Οι επόμενες ώρες θα κρίνουν πολλά» αναφέρεται χαρακτηρτιστικά.

Σύμφωνα με το τοπικό μέσο HN, ως δράστης αναγνωρίστηκε ένας 71χρονος Σλοβάκος συγγραφέας, γνωστός στη Σλοβακία. Πρόκειται για τον Γιούρι Τσιντούλα, ο οποίος φέρεται να πυροβόλησε τέσσερις φορές κατά του Φίτσο, τραυματιζοντάς τον, πιθανόν, στην κοιλιά και στο στήθος.

Νωρίτερα, εκπρόσωπος του νοσοκομείου της Χάντλοβα, στο οποίο μεταφέρθηκε αρχικά ο Σλοβάκος πρωθυπουργού, ανέφερε ότι οι «ζωτικές του λειτουργίες» έχουν σταθεροποιηθεί, προσθέτοντας πως είχε τις αισθήσεις του, πριν μεταφερθεί σε άλλη νοσηλευτική μονάδα.

https://www.pentapostagma.gr/

Μοναδικό φυσικό φαινόμενο στις ΗΠΑ: Πάνω από 1 τρισεκατομμύριο τζιτζίκια θα βγουν από τη Γη

Μοναδικό φυσικό φαινόμενο στις ΗΠΑ: Πάνω από 1 τρισεκατομμύριο τζιτζίκια θα βγουν από τη Γη

 

Περισσότερο από δύο αιώνες έχει να συμβεί το φυσικό φαινόμενο που θα γίνει ορατό στις ΗΠΑ τις επόμενες ημέρες - Τι λένε οι επιστήμονες

Εντυπωσιάζει η είδηση που μας έρχεται από τις ΗΠΑ και κάνει λόγο για 1 τρισεκατομμύριο τζιτζίκια που θα βγουν από το έδαφος τις επόμενες ημέρες, σε μια σπάνια συντονισμένη ανάδυση.

Όπως εξηγεί ο PJ Liesch, διευθυντής του University of Wisconsin-Madison Insect Diagnostic Lab, τα τζιτζίκια περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους - περισσότερο από το 90% - υπόγεια. Φέτος την άνοιξη, περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο τζιτζίκια θα κάνουν το ντεμπούτο τους πάνω από το έδαφος στις μεσοδυτικές και νοτιοανατολικές πολιτείες, σε ένα γεγονός που έχει να συμβεί περισσότερο από δύο αιώνες.

«Όταν εμφανίζονται όλα μαζί, είναι πραγματικά ένα μοναδικό, φυσικό φαινόμενο», τονίζει ο καθηγητής, ο οποίος συγκρίνει την εμφάνιση των εντόμων με εκείνη της ολικής έκλειψης ηλίου «Αν σκεφτείς ολόκληρη τη ζωή σου, μπορεί να έχεις μόνο λίγες ευκαιρίες για να μπορέσεις να δεις μια έκλειψη. Παρόμοια είναι και η εμφάνιση των τζιτζικιών».

Στη φετινή σπάνια «ανάδυση» δύο ομάδες τζιτζικιών κάνουν την εμφάνισή τους έχοντας ολοκληρώσει την πολυετή νάρκη τους: η γενιά ΧΙΙΙ του βόρειου Ιλινόι, με κύκλο 17 ετών και η μεγάλη νότια γενιά ΧΙΧ, με 13ετή κύκλο. Παρότι τα τραγούδια τους μοιάζουν όμοια, οι διαφορές μεταξύ τους είναι κρίσιμες για τα τζιτζίκια. Τα έντομα, που ζουν υπόγεια για περισσότερο από μια δεκαετία, αρχίζουν να σκάβουν προς τα πάνω όταν η θερμοκρασία του εδάφους φτάσει περίπου τους 17 βαθμούς Κελσίου ή περισσότερο.

Ζουν σχεδόν όλη τους τη ζωή σε βάθος 20 εκατοστών ή μεγαλύτερο, σύμφωνα με τους ειδικούς. Κατά τη διάρκεια του χρόνου που περνούν υπόγεια, συνήθως ζουν σε σήραγγες και απολαμβάνουν τον χυμό από τις ρίζες των δέντρων ως πηγή τροφής.

Μόλις αναδυθούν, τα αρσενικά τζιτζίκια αρχίζουν να βουίζουν χρησιμοποιώντας τύμβαλα που είναι προσαρτημένα στα πλαϊνά της κοιλιάς τους. Ο θόρυβος λειτουργεί ως ένας τρόπος για να προσελκύσουν μια θηλυκή σύντροφο και να αναπαραχθούν. Τα τζιτζίκια είναι μερικά από τα πιο δυνατά έντομα στον κόσμο, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Εκτός από το βουητό, ωστόσο, τα εν λόγω έντομα είναι ακίνδυνα για τον άνθρωπο.

«Μετά το ζευγάρωμα, τα θηλυκά έχουν μια δομή που ονομάζεται ωοτοκία, και το θηλυκό πηγαίνει σε κλαδιά και ανοίγει μια μικρή σχισμή όπου πρόκειται να εισάγει μια παρτίδα αυγών, 10 ή 20 περίπου αυγά, ενώ συχνά επαναλαμβάνει αυτή τη διαδικασία», λέει ο Liesch. «Είναι κάπως ανάλογο με το αν έπαιρνες ένα μαχαίρι τσέπης και άρχισες να κόβεις μικρές σχισμές σε κλαδάκια». Ο Liesch προσθέτει ότι η ζημιά στα δέντρα είναι ελάχιστη και δεν επηρεάζει πραγματικά την υγεία του δέντρου μακροπρόθεσμα.

Τα αναδυόμενα τζιτζίκια αντιμετωπίζουν έναν μεγάλο κίνδυνο: την προσβολή από μύκητα, που τα μεταμορφώνει σε σεξουαλικά «πεινασμένα ζόμπι», ικανά να μεταδώσουν τη μόλυνση. «Όποιο τζιτζίκι προσβληθεί θα γίνει άθελά του φορέας της ασθένειας στην επόμενη γενιά», τονίζει ο δρ. Μάρσαλ.

Έξι εβδομάδες αργότερα, όλα θα έχουν τελειώσει, με το έδαφος να έχει γεμίσει με τα πτώματα τζιτζικιών που έχουν εναποθέσει τα αυγά τους σε σχισμές δέντρων. Σε έξι με δέκα εβδομάδες, τα αυγά θα εκκολαφθούν και μικροσκοπικές νύμφες θα πέσουν στο έδαφος για να θαφτούν στο χώμα και να βρουν μια ρίζα για να τραφούν περιμένοντας για άλλα 13 ή 17 χρόνια.


https://www.flash.gr/

Τι συμβαίνει αν μουλιάσετε σταφίδες σε βάζο με νερό

 Τι συμβαίνει αν μουλιάσετε σταφίδες σε βάζο με νερό

Τι συμβαίνει αν μουλιάσετε σταφίδες σε βάζο με νερό
Bigstock
Μιχάλης Θερμόπουλος

Μπορεί η κατανάλωση νερού που έχει εμποτιστεί με σταφίδες να σας δώσει ένα έξτρα διατροφικό όφελος που δεν το περιμένατε;

Η συνεργάτιδα της Cleveland Clinic, διαιτολόγος, Gillian Culbertson, αναλύει τι είναι ακριβώς το εμποτισμένο με σταφίδες νερό και εάν προσφέρει πραγματικά τα διατροφικά οφέλη για τα οποία ίσως έχετε ακούσει.

Τι είναι το... σταφιδόνερο

Το σταφιδόνερο, που ονομάζεται επίσης νερό Kishmish, είναι ένα ποτό που παρασκευάζεται από το μούλιασμα σταφιδών σε νερό.

Είναι αρκετά εύκολο να το φτιάξετε:

  1. Βράστε δύο μέρη νερό. Βάλτε το σε ένα βάζο.
  2. Προσθέστε ένα μέρος σταφίδες
  3. Αφήστε το να μουλιάσει όλη τη νύχτα
  4. Πετάξτε τις σταφίδες
  5. Πιείτε το νερό

Το αποτέλεσμα είναι ένα ποτό με ανοιχτό χρυσο-καφέ χρώμα και ελαφρώς γλυκιά γεύση. Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι... υπερτροφή.

Αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα.

Κάνει καλό το σταφιδόνερο;

Είναι, λοιπόν, πολλοί που υποστηρίζουν ότι το σταφιδόνερο “κάνει θαύματα” για τον οργανισμό. Τα υποτιθέμενα οφέλη του περιλαμβάνουν πράγματα όπως:

  • Ελαχιστοποίηση της γήρανσης του δέρματος
  • Αποτοξίνωση στο ήπαρ
  • Μείωση της πείνας, που οδηγεί σε απώλεια βάρους
  • Ανακούφιση από τη δυσκοιλιότητα
  • Πιο πυκνά μαλλιά
  • Αντιμετώπιση του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών

Αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτά τα υποτιθέμενα οφέλη βασίζονται στην πιθανή επίδραση στην υγεία των ίδιων των σταφίδων (και των σταφυλιών από τα οποία προέρχονται). Αλλά το εάν κάποιο από αυτά τα οφέλη μεταφέρονται στο βρασμένο νερό σταφίδας δεν έχει μελετηθεί και δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά.

Ακόμη και χωρίς επιστημονική έρευνα, όμως, η Culbertson υποστηρίζει ότι δεν είναι πολύ πιθανό τα οφέλη της σταφίδας να μεταφέρονται αυτούσια στο σταφιδόνερο:

“Οι σταφίδες δεν διαλύονται καλά, δηλαδή δεν διασπώνται πολύ στο νερό. Έτσι, η συντριπτική πλειονότητα των θρεπτικών τους συστατικών έχει χαμηλό ποσοστό διαλυτότητας και πιθανότατα δεν πρόκειται να καταλήξει στο νερό”.

Soaking-Dried-Raisins-In-Hot-Water

Τι ισχύει πιθανότατα με το σταφιδόνερο

Οι λάτρεις του σταφιδόνερου θα σας πουν ότι είναι πλούσιο σε βιταμίνη C. Η κατανάλωση 50 σταφίδων θα σας δώσει περίπου 0,6 μικρογραμμάρια βιταμίνης C. Αυτό αντιστοιχεί στο 1% της συνιστώμενης ημερήσιας αξίας πρόσληψης (DV).

Αλλά όταν φτιάχνετε σταφιδόνερο, πιθανότατα θα χάσετε το μεγαλύτερο μέρος (αν όχι όλο) της βιταμίνης C στις σταφίδες:

“Η βιταμίνη C είναι υδατοδιαλυτή μεν, αλλά είναι πολύ πιθανό να καταστραφεί όταν φτιάχνετε σταφιδόνερο, αφού το νερό βράζει δε”, εξηγεί η Culbertson.

Οι σταφίδες περιέχουν επίσης φυτικές ίνες (περίπου 3% DV ανά 50 σταφίδες). Αλλά όταν φτιάχνετε σταφιδόνερο, αυτές οι ίνες μένουν στις σταφίδες και όχι στο νερό.

Αυτό που είναι πιθανό να διαρρεύσει (τουλάχιστον εν μέρει) από τη σταφίδα είναι η ζάχαρη που περιέχει. Όχι τυχαία, το σταφιδόνερο έχει γλυκιά γεύση.

Στην μερίδα των 50 σταφιδών, υπάρχουν περίπου 17 γραμμάρια ζάχαρης. Χωρίς επιστημονική έρευνα για την κατανόηση της διατροφικής αξίας του σταφιδόνερου, είναι δύσκολο να πούμε πόση από αυτήν τη ζάχαρη απελευθερώνεται στο σταφιδόνερο. Αλλά, εφόσον το τελικό προϊόν είναι γλυκό, το πιθανότερο είναι περιέχει τουλάχιστον μερικά από αυτά τα σάκχαρα.

Οι φυτικές ίνες καταπολεμούν τη ζάχαρη και έτσι αυτή δεν απορροφάται πολύ στην κυκλοφορία του αίματος. Αλλά να θυμάστε, επίσης, ότι το σταφιδόνερο δεν θα έχει φυτικές ίνες. Έτσι, αυτά τα σάκχαρα θα εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματός σας γρήγορα.

Πηγή: clevelandclinic.org

https://www.onmed.gr/

Βιταμίνη για πρόληψη καταρράκτη & γλαυκώματος και βελτίωση της νυχτερινής όρασης - Πού θα τη βρείτε

  Βιταμίνη για πρόληψη καταρράκτη & γλαυκώματος και βελτίωση της νυχτερινής όρασης - Πού θα τη βρείτε Σινάνη Αικατερίνη Παρασκευή, 24 Ι...