Χέρμπερτ Μπάκε: Ο διεστραμμένος νους που δημιούργησε την μεγαλύτερη πείνα της Ιστορίας – Πώς εξόντωσε εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη
Ονομαζόταν Χέρμπερτ Μπάκε (Herbert Backe). Κι αν δεν λέει σε πολλούς κάτι το όνομά του να πούμε εμείς: ένας «άνθρωπος» συνώνυμο της απανθρωπιάς και της σατανικής κακίας! Είναι εκείνος που δημιούργησε την μεγαλύτερη πείνα της Ιστορίας, εξοντώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη!
Ο Χίτλερ είχε καταστήσει σαφές στο πολιτικό του μανιφέστο «Ο Αγών μου», ότι ο μελλοντικός ζωτικός χώρος, ή «Lebensraum», του γερμανικού λαού, θα βρισκόταν στα ανατολικά, στα αχανή και εύφορα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας, της Πολωνίας, της Λευκορωσίαςκαι της Δυτικής Ρωσίας.
Αποκαλύπτοντας αυτό το σκεπτικό του, ήταν σαν να ανακοίνωνε εμμέσως ότι επίκειται πόλεμος κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Παρά την απειλή αυτή, δια της πένας του Φίρερ, οι δύο χώρες υπέγραψαν συμφωνία το 1939, γνωστή ως Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ, μια εύθραυστη συμμαχία που κράτησε μέχρι το 1941, όταν ξέσπασε η ναζιστική λαίλαπα κατά την εισβολή της Γερμανίας στην ΕΣΣΔ, η διαβόητη Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Έτσι άρχισε η «φωτιά» στο μεγαλύτερο και πιο αιματηρό μέτωπο στην Ευρώπη, το οποίο τελικά θα οδηγούσε στην πτώση και τον αφανισμό του Χίτλερ και των ολετήρων του.
Τέσσερα εκατομμύρια στρατιώτες, τι θα έτρωγαν;
Οι Γερμανοί, κατά τους πρώτους μήνες της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, είχαν καταφέρει να διεισδύσουν βαθιά στο σοβιετικό έδαφος και να σχηματίσουν ένα μέτωπο μήκους σχεδόν 3000 χιλιομέτρων! Ο κεραυνοβόλος πόλεμος της Βέρμαχτ υποστηρίχτηκε με ανθρώπινο δυναμικό από τη ναζιστική Γερμανία, τη φασιστική Ιταλίακαι από κάποια δορυφορικά κράτη τους, μαζί με εθελοντικές ομάδες από χώρες που δεν συμμετείχαν επίσημα στον Πόλεμο, όπως η Ισπανία. Ο γερμανικός στρατός μετρούσε κάπου τέσσερα εκατομμύρια άνδρες. Το βασικό πρόβλημα της όλης επιχείρησης στο οποίο δόθηκε μεγάλη σημασία κατά την προετοιμασία της εισβολής, ήταν το «πώς να τους ταΐσουμε όλους αυτούς;».
Η μεταφορά τροφίμων από τη Γερμανία στην πρώτη γραμμή, δεν ήταν διόλου εφικτή και μάλιστα τώρα που επρόκειτο για μια χρονοβόρα επιχείρηση, όπως η κατάκτηση της Ρωσίας, η οποία εκτεινόταν σε τόσο ευρύ μέτωπο και ελάμβανε χώρα σε ένα αχανή τόπο, που δεν είχε βασικές υποδομές μεταφορών συν τοις άλλοις...
Οι εισβολείς, συνεπώς, έπρεπε να αναζητήσουν τα τρόφιμα από τους κατακτημένους. Αυτό, αναπόφευκτα θα οδηγούσε σε πείνα μεγάλης κλίμακας και στο θάνατο εκατομμυρίων αμάχων. Αλλά για μια ιδεολογία που τροφοδοτείτο από την έννοια της φυλετικής ανισότητας, η λιμοκτονία εκατομμυρίων «κατώτερων» Σλάβωνκαι Εβραίωνδεν ήταν καν πρόβλημα! Για την εφαρμογή των απαραίτητων λεπτομερειών για το λεγόμενο Σχέδιο Πείνας, ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, ένας από τους κορυφαίους ιδεολόγους του Ναζιστικού Κόμματος, διόρισε προσωπικά έναν άνθρωπο του οποίου οι ενέργειες θα οδηγούσαν στο θάνατο εκατομμύρια σοβιετικούς πολίτες και όχι μόνο· το όνομά του: Χέρμπερτ Μπάκε!
Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. /copyright Ap PhotosΑπό τη Γεωργία σε γεωργική σχολή...
Ο Μπάκε είχε γεννηθεί από πρωσική οικογένεια που ζούσε στη Γεωργία, το 1896. Όταν ξέσπασε ο Εμφύλιος Πόλεμος στη Ρωσία, ο Μπάκε κατάφερε να διαφύγει στη Γερμανία ανέπτυξε ενδιαφέρον για τη γεωργία και σπούδασε Γεωπόνος και μάλιστα έγινε βοηθός λέκτορας Αγροτικής Γεωγραφίας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Ανόβερου. Ως μέλος των (διαβόητων προάγγελων των SS), SA και του Ναζιστικού Κόμματος το 1922, ο Μπάκε έγινε γρήγορα ένθερμος υποστηρικτής του Χίτλερ και των ιδεών του. Όταν κάποτε έφθασε και η σειρά του να αποδείξει την αφοσίωσή του, δεν έχασε χρόνο· μαζί με υψηλόβαθμους ναζί αξιωματούχους όπως ο Χάινριχ Χίμλερ, ο Μπάκε έγινε υπεύθυνος για τον σχεδιασμό ενός από τους χειρότερους τεχνητούς λιμούς στη σύγχρονη ιστορία.
Ο Μπάκε εισήγαγε το περίγραμμα του Σχεδίου Πείνας τον Δεκέμβριο του 1940, μόλις επιβεβαιώθηκε ο σχεδιασμός για την εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. Μέχρι το 1941, ένα προσχέδιο που υπολόγιζε από 20 έως 30 εκατομμύρια θανάτους αμάχων που θα οφείλονταν μόνο σε ελλείψεις τροφίμων παραδόθηκε στον Χέρμαν Γκέρινγκ προς έγκριση. Αυτό ήταν μέρος της Επιχείρησης Όλντενμπουργκ, που είχε να κάνει με μια ανελέητη οικονομική εκμετάλλευση όλων των πόρων στα κατεχόμενα εδάφη στην Ανατολή. Κατά τη διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης, αυτό το έγγραφο θα αποκαλυφθεί ως ο Πράσινος Φάκελος του Γκέρινγκ.
Η επιχείρηση Όλντενμπουργκ, της οποίας μέρος ήταν το Σχέδιο Πείνας, εκπονήθηκε με την προϋπόθεση ότι για να έχει επιτυχή έκβαση η επίθεση στο Ανατολικό Μέτωπο, η Βέρμαχτ έπρεπε να προμηθευτεί τρόφιμα αποκλειστικά από τα κατεχόμενα έως τον 3ο χρόνο του πολέμου. «Αν η Βέρμαχτ - περιέγραφε το σχέδιο - επρόκειτο να λάβει τις προμήθειες τροφίμων από τη Γερμανία, η πείνα λιμός θα έπληττε την πατρίδα».
Πείνα!Μόλις εφαρμόστηκε το απάνθρωπο σχέδιο, τα αποτελέσματα ήταν φρικτά. Ο ιστορικός Τίμοθι Σνάιντερ μελέτησε τον λιμό την περίοδο μεταξύ 1941 και 1944, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι περίπου 4,2 εκατομμύρια σοβιετικοί πολίτες έχασαν τη ζωή τους λόγω ακραίων ελλείψεων τροφίμων και ασθενειών που σχετίζονται με την πείνα. Ανάμεσα στα πολυάριθμα θύματα ήταν Εβραίοι που λιμοκτονούσαν στα γκέτο όπου επιβάλλονταν εύκολα αυστηρή δίαιτα και δελτίο τροφίμων. Ένας Εβραίος λάμβανε ημερήσια μερίδα 420 θερμίδων, που είναι λιγότερο από το 20% των βασικών ανθρώπινων αναγκών.
Στο γκέτο της Βαρσοβίας, το σιτηρέσιο μειώθηκε σε μόλις 184 θερμίδες, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 7,5% των ημερήσιων αναγκών. Επιπλέον, απαγορεύτηκε σε όλους τους Εβραίους να αγοράζουν βασικά τρόφιμα όπως γάλα, αυγά, κρέας και βούτυρο. Αυτή η ανελέητη πολιτική, που στόχευε στην πείνα εκατομμυρίων ανθρώπων, επιβλήθηκε αυστηρά τόσο στον τοπικό πληθυσμό των κατεχομένων χωρών όσο και στους αιχμαλώτους πολέμου.
Παιδιά της Ελλάδας πεινασμέναΚαι στην Ελλάδα ο λιμός σκότωσε χιλιάδες!
Στην Ελλάδα, οι θάνατοι από την πεινά στην περίοδο της κατοχής υπολογίζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Σύμφωνα με τα αρχεία των κατοχικών Αρχών, τον Νοέμβριο του 1941 ο αριθμός των νεκρών τετραπλασιάστηκε σε σχέση με τον αντίστοιχο της περιόδου 1931-1940, ενώ το διάστημα Ιανουαρίου-Μαρτίου εξαπλασιάστηκε. Ο αριθμός άγγιζε τους 300-400 νεκρούς την ημέρα μόνο τον Δεκέμβριο.
Σύμφωνα με στοιχεία από το Ελληνικό Υπουργείο Ανοικοδομήσεως, το β΄ εξάμηνο του 1941 οι γεννήσεις στην Αθήνα ήταν 5.400 και οι θάνατοι 20.300, δηλαδή πέθαναν 15.000 άνθρωποι περισσότεροι απ' όσους γεννήθηκαν. Το α΄ εξάμηνο του 1942 η «μακάβρια» διαφορά εκτινάχθηκε στους 22.500 περισσότερους νεκρούς. Ακόμα και αυτοί οι επίσημοι αριθμοί, όμως, δεν αποκαλύπτουν την πραγματική εικόνα, καθώς πολλοί θάνατοι δεν αναφέρονταν από τους οικείους των θανόντων σκοπίμως, προκειμένου να κρατήσουν τα κουπόνια διατροφής.
Τα περισσότερα θύματα καταγράφηκαν στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας. Ιδιαίτερα ο πρώτος κατοχικός χειμώνας του ’41- ‘42 υπήρξε ο πιο πολύνεκρος: στην Αθήνα και στον Πειραιά, υπολογίζεται ότι οι νεκροί από την πείνα έφτασαν τους 63.734, ενώ τα συνολικά θύματα σε όλη την Ελλάδα τους 100.000!
Μπράβο του!Μπράβο στον άθλιο εγκέφαλο...
Και επιστρέφουμε στο Ανατολικό Μέτωπο. Η κακομεταχείριση των σοβιετικών αιχμαλώτων βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στη στέρηση τροφής. Από 5,7 εκατομμύρια στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν τα 3,3 εκατομμύρια από αυτούς θα πέθαιναν μέχρι το 1945 από υποσιτισμό, πείνα και ασθένειες που σχετίζονταν με τον λιμό.
Ο αρχιτέκτονας του Σχεδίου Πείνας, Χέρμπερτ Μπάκε, εισέπραξε μόνο επαινετικά σχόλια από τους ανωτέρους του για την πρόκληση ενός τόσο καταστροφικού λιμού και την εκκαθάριση της ζωτικής περιοχής, του «Lebensraum» από ανεπιθύμητα στοιχεία, ώστε το μελλοντικό Μεγάλο Ράιχ να την αποικίσει απρόσκοπτα. Ωστόσο, η υλοποίηση των σχεδίων για ένα ευρύτερο Ράιχ, με ορίζοντα χιλιετίας, δεν ευοδώθηκε ποτέ και μέχρι τον Απρίλιο του 1945, ο ελεεινός Χέρμπερτ Μπάκε άρχισε να ανησυχεί. Μετά την αυτοκτονία του Χίτλερ, σχηματίστηκε μια βραχύβια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του ναύαρχου Καρλ Ντένιτς, στην οποία ο Μπάκε ανέλαβε το ρόλο του υπουργού (τι ειρωνεία, ο άνθρωπος που πέθανε στην πείνα τον κόσμο) Τροφίμων και Γεωργίας και τώρα ο ρόλος του είχε να κάνει στο να αποτρέψει έναν λιμό στη Γερμανία από το να τον δημιουργήσει.
Σύντομα, η Ναζιστική Γερμανία παραδόθηκε και επίσημα και η κυβέρνηση διαλύθηκε. Ο Μπάκε ήταν πεπεισμένος ότι η τεχνογνωσία του θα ήταν απαραίτητη στους Συμμάχους, προκειμένου να αποτρέψουν τον λιμό να χτυπήσει τη Γερμανία στη μεταπολεμική περίοδο. Ετοίμασε μάλιστα μια έκθεση που προοριζόταν για τον ίδιο τον Ανώτατο Διοικητή των Συμμάχων, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ. Ωστόσο, ο άνθρωπος που προκάλεσε την πείνας του Ανατολικού Μετώπου, και όχι μόνο, είχε κάνει λάθος. Ο Χέρμπερτ Μπάκε συνελήφθη το 1945, χωρίς κανείς να δώσει σημασία στην τεχνογνωσία του.
Αμετανόητος ως το τέλος του.Ο Μπάκε παρέμεινε ένθερμος υποστηρικτής των ναζιστικών ιδεωδών, ισχυριζόμενος σε μια επιστολή προς τη σύζυγό του, που γράφτηκε από τη φυλακή το 1946, ότι ήταν «μια από τις μεγαλύτερες ιδέες όλων των εποχών» και ειδικά η αγροτική πολιτική που εφάρμοσε! Μόλις, ο Χέρμπερτ Μπάκε βεβαιώθηκε ότι δεν θα του έδιναν θέση στη μεταπολεμική κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας, αυτοκτόνησε φτιάχνοντας αυτοσχέδια κρεμάλα στο κελί του, φοβούμενος ότι οι Αμερικάνοι θα τον παρέδιδαν στους Σοβιετικούς. Το ημερολόγιο έγραφε 6 Απριλίου του 1947 και ένας ρύπος αυτού του κόσμου, χανόταν στα βάθη της Ιστορίας…
Ρωσικό Ka-52 Alligator τα έβαλε με 18 πυραύλους MANPADS-Tο σύστημα Ηλεκτρονικού Πολέμου Vitebsk-25 κυριαρχεί στην Ουκρανία-Επέστρεψε αλώβητο!
Tο Ka-52 απέδειξε γιατί είχε κερδίσει το προσωνύμιο "Alligator", καθώς τα έβαλε με 18 MANPADS παρεμβάλλοντας τη συχνότητά τους, ολοκλήρωσε την αποστολή του και επέστρεψε στη βάση του αλώβητο
'Οταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, μπήκε κυριολεκτικά με όλα τα όπλα.Τα Kamov Ka-52 της είχαν μεγάλη δύναμη πυρός, προκαλώντας τον όλεθρο στους ουκρανικούς στόχους.Καθώς τα φορητά συστήματα αεράμυνας (MANPADS) έγιναν πανταχού παρόντα στο πεδίο της μάχης, οι ειδικοί προανήγγειλαν την καταστροφή των επιθετικών ελικοπτέρων.
Ωστόσο, τα πρόσφατα κατορθώματα του διθέσιου ρωσικού επιθετικού ελικοπτέρου παντός καιρού στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας ήταν θεαματικά για το αεροσκάφος με στροφείο. Σύμφωνα με το ιστολόγιο ανοικτών πληροφοριών Oryx, η Ρωσία έχει επιβεβαιώσει απώλειες τουλάχιστον 62 επιθετικών ελικοπτέρων από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο ήλιος δύει, καθώς καθίστανται ευάλωτα στα πυρά εδάφους, ιδίως στους πυραύλους εδάφους-αέρος που εκτοξεύονται από τον ώμο, εκτός αν αλλάξουν τακτική. Οι Ρώσοι αναγκάστηκαν να προωθήσουν τα μέσα των ελικοπτέρων τους πιο μέσα στο έδαφος και δεν μπορούσαν να επιχειρήσουν βαθιά μέσα στο ουκρανικό έδαφος. Την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο, παρατηρητές του ρωσο-ουκρανικού πολέμου παρατήρησαν ότι ο ουρανός πάνω από την Ουκρανία "έσφυζε" από Ka-52 Alligator και Mini-28 Night Hunters.
Φαίνεται ότι οι Ρώσοι σχεδιαστές όπλων έχουν βρει ένα αντίδοτο στους πυραύλους FIM-92 Stinger MANPAD, που διατέθηκαν σε μεγάλους αριθμούς στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ. Πρόσφατα το Ka-52 απέδειξε γιατί είχε κερδίσει το προσωνύμιο "Alligator", καθώς τα έβαλε με 18 MANPADS παρεμβάλλοντας τη συχνότητά τους, ολοκλήρωσε την αποστολή του και επέστρεψε στη βάση του αλώβητο.
Το μυστικό βρίσκεται σε ένα σύστημα αεράμυνας με την ονομασία Vitebsk-25, που αναπτύχθηκε από τη Ρωσία. Η εξαγωγική ονομασία του συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου είναι President-S.
Vitebsk-25
Το Vitebsk-25 έδωσε στα ελικόπτερα μια νέα πνοή. Το σύστημα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Eurosatory-2010 στο Παρίσι το 2010. Όμως ο κόσμος αντιμετώπισε με σκεπτικισμό τους ισχυρισμούς σχετικά με τον μεγάλο αριθμό πυραύλων που μπορούσε να εκτρέψει. Αρχικά, η Ρωσία ανέπτυξε αεροσκάφη και ελικόπτερα μέσης ανύψωσης εξοπλισμένα με το Vitebsk στη συριακή σύγκρουση και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Ρώσοι αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι ούτε ένα ελικόπτερο εξοπλισμένο με Vitebsk δεν χτυπήθηκε από "πυραύλους MANPADS των τρομοκρατών".
Τα ελικόπτερα Ka-52 που είναι εφοδιασμένα με το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου υποβλήθηκαν επίσης σε εξαντλητικές δοκιμές από το αιγυπτιακό υπουργείο Άμυνας, το οποίο εκτόξευσε δύο δωδεκάδες ρωσικούς πυραύλ
Το καλύτερο χαρακτηριστικό του συστήματος είναι ότι λειτουργεί σε πλήρως αυτόματη λειτουργία, γεγονός που του επιτρέπει να ανταποκρίνεται στις απειλές χωρίς να περιμένει την απόφαση του πληρώματος. Είναι ιδιαίτερα αρθρωτό και μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί σε ένα ευρύτερο φάσμα τύπων και διαμορφώσεων αεροσκαφών.
Το σύστημα αυτοάμυνας Vitebsk-25 αποτελείται από έναν υπέρυθρο ανιχνευτή πυραύλων και αντίμετρα λέιζερ. Τα αντίμετρα λέιζερ χρησιμοποιούνται κατά των πυραύλων εδάφους-αέρος και αέρος-αέρος του εχθρού. Η άμυνα του συστήματος ενισχύεται από έναν
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εξοπλισμός μπορεί να ανιχνεύσει και να μπλοκάρει τις απειλές σε αζιμούθιο 120 μοιρών και ανύψωση 60 μοιρών. Παράλληλα με τις απειλές υπερύθρων, το Vitebsk-25 ανιχνεύει και μπλοκάρει τις απειλές ραντάρ από τέσσερα gigahertz/GHz έως 18GHz. H οικογένεια προϊόντων Vitebsk περιλαμβάνει το σύστημα L-370E8 που τοποθετείται σε ελικόπτερα μεσαίας ανύψωσης κοινής ωφέλειας και το L-370E26L που εξοπλίζει τα βαρέων ανυψώσεων στροβιλοφόρα αεροσκάφη.
Το ΝΑΤΟ έχει εξοπλίσει σε μεγάλο βαθμό τις ουκρανικές δυνάμεις με ένα φορητό αντιαεροπορικό σύστημα, που περιλαμβάνει τουλάχιστον 2.557 FIM-92 Stingers και άγνωστο αριθμό πυραυλικών συστημάτων Piorun, Sungur, Strela-2, Igla και RBS-70. Αυτά τα εύχρηστα συστήματα έδωσαν σε κάθε ικανό Ουκρανό τη δυνατότητα να γονατίσει τα πανίσχυρα ρωσικά ελικόπτερα. Το Vitebsk-25 ανιχνεύει τις εκτοξεύσεις σαρώνοντας την περιοχή με ραντάρ, δέκτες προειδοποίησης ραντάρ και λέιζερ και αισθητήρες IR & UV- και προειδοποιεί το πλήρωμα γι' αυτές
Μετά από αυτό, προσφέρει παθητική προστασία στο αεροσκάφος, διανέμοντας chaffs και φωτοβολίδες για να μπερδέψει και να αχρηστεύσει τους πυραύλους. Αλλά η ενεργητική του άμυνα περιλαμβάνει την άμεση εμπλοκή με τα θερμικά συστήματα εντοπισμού των πυραύλων "heat-seeker" και την παραπλάνησή τους.
Το Vitebsk-25 θέτει ισχυρές παρεμβολές στην κεφαλή των στόχων που καθοδηγούνται από ραντάρ και έτσι αναγκάζει τους "heat-seekers" να κατευθυνθούν προς τους στόχους παραπλάνησης.
Μα τώρα σοβαρά, κάθεσαι και σκας για αυτή/αυτόν, οποιονδήποτε; Άκουσε λίγο Στράτο «Μπροστά σε εσένα ποια είναι αυτή, που τόση αξία δίνεις…». Αυτό που σήμερα θεωρούμε κακοτυχία και δυστυχία, αύριο θα αποδειχθεί ευλογία. Το εμπόδιο που πληγώνει την καρδιά σου σήμερα, αύριο θα σου δείξει ότι σε γλίτωσε από μεγαλύτερα δεινά. Σε λίγα χρόνια θα τη δεις. Θα έχει μεγαλώσει, ενώ εσένα η φωτιά της νιότης θα καίει ακόμα στα στήθη σου. Θα έχουν χαμηλώσει τα στήθη στα οποία λαχταρούσες να βρεθείς, τα έβλεπες ως την οροσειρά ενός πανέμορφου πλάσματος, εξωτικού. Σε λίγα χρόνια εσύ θα είσαι στη δυνατότερη στιγμή σου, εκείνη αθλητής του οποίου ο αγκώνας λυγίζει από το βάρος και ο δίσκος φεύγει από την πορεία του. Θα διαπιστώσεις σε λίγο καιρό πως είναι καλύτερα που δεν έχει αυτό που ποθείς. Θα ήταν μία ικανοποίηση περαστική, καθώς η φθορά θα διαρκέσει περισσότερο.
Η ομορφιά είναι μεγάλη πλανεύτρα, σε τυλίγει όπως το φίδι το θύμα του. Σε λίγα χρόνια με τον εαυτό σου θα απορήσεις και θα αμφισβητήσεις την κρίση σου, που τόσο ένθερμα θεωρούσες ορθή. Εσύ θα είσαι νέα ακόμα και εκείνη στης ωριμότητας το δρόμο θα οδεύει. Και δε θα έχει πια το ίδιο πάθος να αφεθεί, δε θα ακολουθεί τη δική σου λαχτάρα ανακάλυψης και την ίδια θέρμη. Εσύ θα είσαι πεταλουδίτσα ακόμα, θα πετάς και τα μάγουλά σου θα παραμένουν ροδοκόκκινα σαν έφηβης. Σε λίγα χρόνια θα δεις πόσο μικρός φαίνεται ο άνθρωπος που θεωρούσες τεράστιο. Παρά το γεγονός ότι έλαβες μόνο μικρότητα… Σε λίγα χρόνια δε θα έχει μείνει ομορφιά, θα βλέπεις τον άλλον απογυμνωμένο. Δε θα υπάρχει το θέλγητρο της ομορφιάς που ρίχνει σε αορασία την ανεπάρκεια του ψυχικού κόσμου.
Ο Τραμπ δηλώνει αθώος και κατηγορεί την κυβέρνηση του Δημοκρατικού προέδρου Τζο Μπάιντεν ότι τον στοχοποιεί.
Συνελήφθη πριν από λίγο ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόλναλντ Τραμπ, όπως μεταδίδει το CNN. Ο Τραμπ αντιμετωπίζει 37 κατηγορίες σε σχέση με τον χειρισμό διαβαθμισμένων εγγράφων στην ιδιοκτησία του στο θέρετρο Mar-a-Lago μετά την αποχώρησή του από το αξίωμα.
Οι αστυνόμοι αναμένεται να πάρουν ηλεκτρονικά αντίγραφα των δακτυλικών του αποτυπωμάτων κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της σημερινής διαδικασίας. Δεν αναμένεται να πάρουν φωτογραφία του Τραμπ δεδομένης της αναγνωρισιμότητάς του.
Νωρίτερα, ο Τραμπ έφτασε στο δικαστήριο του Μαϊάμι, καθώς κατηγορείται για την παράνομη κράτηση διαβαθμισμένων εγγράφων όταν αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο, αλλά και για ψεύδη σε αξιωματούχους που προσπάθησαν να τα ανακτήσουν.
Ο ειδικός εισαγγελέας Τζακ Σμιθ απήγγειλε κατηγορίες στον Τραμπ με κατηγορητήριο 37 κατηγοριών την περασμένη εβδομάδα, υποστηρίζοντας ότι ο Τραμπ χειρίστηκε λανθασμένα απόρρητα έγγραφα που μεταφέρθηκαν στο θέρετρό του στο Μαρ-α-Λάγκο και ότι συμμετείχε σε συνωμοσία με σκοπό την παρακώλυση της δικαιοσύνης.
REUTERS/Mike Segar
Υποστηρικτές του, που φορούσαν καπελάκια με το σύνθημα Make America Great Again και κρατούσαν αμερικανικές σημαίες είχαν συγκεντρωθεί έξω από το δικαστήριο και φώναζαν συνθήματα όπως «Το Μαϊάμι υπέρ του Τραμπ» και «Οι Λατίνοι υπέρ του Τραμπ», τη στιγμή που η αυτοκινητοπομπή του έφτανε στο κτίριο.
Ο δήμαρχος του Μαϊάμι Φράνσις Σουάρες είπε στους δημοσιογράφους ότι δεν αναφέρθηκαν προβλήματα όσον αφορά την ασφάλεια. Οι αρχές ανέμεναν ότι θα συγκεντρώνονταν στο δικαστήριο έως και 50.000 άνθρωποι και προετοιμάζονταν για πιθανά βίαια επεισόδια, όπως εκείνα που σημειώθηκαν στο Καπιτώλιο της Ουάσινγκτον στις 6 Ιανουαρίου 2021.
Ο Τραμπ δηλώνει αθώος και κατηγορεί την κυβέρνηση του Δημοκρατικού προέδρου Τζο Μπάιντεν ότι τον στοχοποιεί. Την περασμένη εβδομάδα υποστήριξε ότι ο ειδικός εισαγγελέας Τζακ Σμιθ, που έχει αναλάβει την έρευνα σε βάρος του, «τον μισεί».
naftemporiki.gr με πληροφορίες από CNN, ΑΜΠΕ, Reuters, AFP
Είναι αλήθεια πως αυτό που έχεις δίπλα σου, συχνά το θεωρείς δεδομένο, τόσο που δεν του δίνεις πλέον την αρμόζουσα σημασία ή εκτίμηση. Σβήνει σιγά σιγά ο αρχικός ενθουσιασμός του καινούργιου, όπως όταν πρωτοαποκτάς κάτι που επιθυμείς τρελά. Γιατί όσο το βλέπεις να ‘ναι εκεί, να παραμένει ό,τι κι αν κάνεις, όπως και να συμπεριφέρεσαι εσύ, τόσο πιο δεδομένο το θεωρείς. Και κάπου παύεις να το σέβεσαι, να το εκτιμάς, να του δείχνεις πόσο σημαντικό σου είναι. Γιατί ίσως και να μην είναι πλέον.
Κάπως έτσι δυστυχώς συμπεριφερόμαστε και με τους ανθρώπους. Αυτούς που θα έκαναν τα πάντα για εμάς, τους δίνουμε και τη λιγότερη σημασία, ξεσπάμε εύκολα πάνω τους και νομίζουμε πως ό,τι κι αν τους κάνουμε, αυτοί θα ‘ναι εκεί. Ξεχνάμε όμως πως μια σχέση – όποια κι αν είναι αυτή – είναι αμφίδρομη. Για να περνάμε καλά, πρέπει να προσπαθούμε, να το θέλουμε και να το δουλεύουμε και οι δυο. Δεν γίνεται να παλεύει μόνο ο ένας, να νοιάζεται μόνο ένας και να ψάχνει λύσεις για αλλαγή μόνο η μια πλευρά. Έρχεται λοιπόν η στιγμή που το να προσπαθείς, κουράζει και το να μην οδηγεί και πουθενά, σε εξαντλεί.
Όσο και να πονάει, πρέπει να φύγεις, γιατί απλά δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν μπορούμε να πιέζουμε τον άλλον να μας καταλάβει, να δει κάτι που δεν θέλει, να προσπαθήσει περισσότερο από όσο λέει και να κάνει πράξη τα όσα δηλώνει. Αν δεν το κάνει επειδή το νιώθει και το επιθυμεί, κανείς δεν μπορεί να του το επιβάλει αυτό. Πες το πείσμα, πες το εγωισμό, πες το χαρακτήρα ή όπως αλλιώς θες, μα θα γυρίσει επιτέλους ο τροχός και θα σε ψάξει.
Κάθε μέρα το βλέπει να ‘ρχεται, αλλά το πολεμάει. Γιατί δεν θέλει να παραδεχτεί πως έχει κάνει λάθος. Έτσι είναι οι άνθρωποι. Μα θα έρθει η μέρα που θα δει καθαρά το πόσα έχασε αφήνοντάς σε να φύγεις έτσι. Το πόσα δεν εκτίμησε όταν τα είχε εκεί, μπροστά του. Μα όταν σε ψάξει επιτέλους, θα ‘ναι αργά, γιατί δεν θα ‘σαι πια εδώ. Κι αυτό ίσως να πονέσει περισσότερο από κάθε άλλο. Εκείνον. Γιατί εσύ θα έχεις ήδη φύγει και θα έχεις καταλάβει τελικά πόσα πιο πολλά αξίζεις!
Κάθε τελευταίο τσιγάρο, μια ανάμνηση. Μια φλόγα πριν ανάψω το τσιγάρο και οι σκέψεις τρέχουν. Δεν έχω πού να πιαστώ, μόνο αυτό μου έμεινε, μερικές ρουφηξιές μαζί με αναμνήσεις. Τραβάω την τζούρα και η λάμψη μου φέρνει στο μυαλό στιγμές όμορφες, που ίσως και να είναι λιγοστές, αλλά σημαντικές. Εκεί, στο μπαλκόνι, όσες φορές κι αν υποσχέθηκα ότι θα είναι το τελευταίο τσιγάρο, πάντα κάτι γίνεται και είναι το δικό μου ξέσπασμα. Κάθε τζούρα και ένα αχ, κάθε τζούρα και ένας πόνος, κάθε τζούρα και το απόλυτο κενό.
Ζω δεν ζω, μόνο ο καπνός στα στήθια μου, μου το δηλώνει. Βλέπω τον καπνό να φεύγει ψηλά στον ουρανό και αναρωτιέμαι υπάρχω ή ζω σε μια πλάνη που εγώ η ίδια δημιούργησα; Σε μια πλάνη που άφησα εγώ να με τυλίξει και να εισχωρήσει. Άφησα ανθρώπους να νομίζουν ότι έχουν αξία, ότι είμαι μια ανόητη επειδή για καιρό δεν μιλάω. Ένα τελευταίο τσιγάρο θα είναι πάντα αυτό που θα συνοδεύει το άγχος μου, την κάθε στεναχώρια μου. Και μην μου λέτε κάνει κακό, το κακό είναι οι άνθρωποι που σπέρνουν ζήλεια, κακία και δεν καταλαβαίνουν. Μια τζούρα είναι ό,τι μου έμεινε, η τελευταία μου επιθυμία.
Σαν την στάχτη στο τασάκι η ψυχή μου. Σε κάθε τελευταίο τσιγάρο αδειάζω την ύπαρξή μου στα σκουπίδια. Μαζί με την στάχτη καίω ανθρώπους και καταστάσεις άχρηστες. Τελευταίο τσιγάρο, τελευταία επιθυμία, τελευταία στιγμή, για να φύγει ο πόνος και οι σκέψεις ψηλά στον ουρανό… Μέσα στο σκοτάδι του μπαλκονιού μου, με τα σύννεφα να έχουν σκεπάσει το φεγγάρι, μόνο το τσιγάρο φέγγει, μόνο αυτό δίνει φως σε στιγμές του παρόντος. Χαμένη στον ουρανό, μέσα στα σύννεφα μορφές γνώριμες χαμογελούν, μα εγώ με βαριά ψυχολογία ένα πράγμα θέλω… μια δική τους αληθινή αγκαλιά.
Τι έχουν πάθει οι όρκες και χτυπάνε σκάφη - Τα δύο σενάρια
Επιστήμονες εκτιμούν ότι μια τραυματισμένη όρκα ίσως ξεκίνησε τις επιθέσεις σε βάρκες και πως η συμπεριφορά εξαπλώνεται στον πληθυσμό τους μέσω της κοινωνικής μάθησης. Δείτε ντοκουμέντα.
Τις τελευταίες εβδομάδες τουλάχιστον τέσσερα σκάφη έχουν δεχθεί επιθέσεις από φάλαινες όρκες στα ανοιχτά των ιβηρικών ακτών με τους επιστήμονες να εκτιμούν πως η συμπεριφορά αυτή "αντιγράφεται" από τον πληθυσμό τους, μέσω της "κοινωνικής μάθησης".
Ο Werner Schaufelberger, κυβερνήτης σκάφους που δέχθηκε επίθεση στις 4 Μαίου στα στενά του Γιβραλτάρ, δήλωσε στο περιοδικό Yacht πως τρεις όρκες έκαναν συντονισμένη επίθεση, με τις δύο μικρότερες να χτυπούν το πηδάλιο ενώ η μεγαλύτερη χτυπούσε με δύναμη το πλαϊνό μέρος του πλοίου ονόματι "Champagne".
Ο κυβερνήτης δήλωσε πως όπως παρατήρησε, οι δύο μικρές αντέγραφαν την τεχνική της μεγαλύτερης και μιμήθηκαν τη συμπεριφορά της. Το πλήρωμα διασώθηκε από το Λιμενικό της Ισπανίας, και το σκάφος βυθίστηκε κατά την είσοδό του στο λιμάνι.
Στις αρχές του Μαίου, ομάδα από έξι όρκες επιτέθηκαν σε άλλο σκάφος στο στενό του Γιβραλτάρ. Ο πλοίαρχος δήλωσε πως όπως είδε, μια μάνα όρκα μάθαινε τα μικρά της πώς να ορμάνε στο πηδάλιο. Από τον Μάιο του 2020 μέχρι σήμερα, οι αναφορές για επιθέσεις φαλαινών σε πλοιάρια πληθαίνουν, και ειδικά τους τελευταίους μήνες τα περιστατικό γίνονται όλο και πιο συχνά. Τα χτυπήματα προσανατολίζονται κατά βάση εναντίον ιστιοφόρων και μάλιστα οι όρκες, ακολουθούν συγκροτημένη στρατηγική.
Πριν λίγες εβδομάδες άλλωστε, το καταμαράν "Bali 4.8" δέχθηκε επίθεση από όρκες με αποτέλεσμα να καταστραφούν και τα δύο πηδάλιά του. Η επίθεση κατεγράφη σε βίντεο-ντοκουμέντο που ήρθε στη δημοσιότητα από τη σελίδα Catamaran Guru. Ο καπετάνιος είχε ξαναζήσει ανάλογες επιθέσεις στην περιοχή, και μετά το τελευταίο περιστατικό είδε το σκάφος του να παροπλίζεται για δέκα ημέρες μέχρι να παραδοθούν τα νέα πηδάλια.
Ορισμένοι ειδικοί εκτιμούν πως όλα ξεκίνησαν όταν μια τραυματισμένη όρκα επιτέθηκε σε ένα σκάφος, και αυτή τη συμπεριφορά την έμαθαν να τη μιμούνται και άλλες φάλαινες. Όπως αναφέρει η οργάνωση Grupo de Trabajo Orca Atlántica ή GTOA, παρότι οι όρκες εν γένει δεν θεωρούνται επικίνδυνες για τον άνθρωπο, μέσα στην τρέχουσα χρονιά έχουν ήδη καταγραφεί 12 επιθέσεις ανοιχτά της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Ακόμη ένα βίντεο-ντοκουμέντο από πρόσφατη επίθεση στην ίδια περιοχή:
Είναι δε, χαρακτηριστικό, πως μετά τις επιθέσεις που έπληξαν μερικά πανάκριβα γιοτ, αντικαπιταλιστές ακτιβιστές που δρουν για την κλιματική αλλαγή, πραγματοποίησαν δράσεις στα στενά του Γιβραλτάρ όπου αυτές οι φάλαινες συγκεντρώνονται κατά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού, φέροντας μπλουζάκια υπέρ της προστασίας των φαλαινών αλλά και με πλακάτ "αλληλεγγύης".
Πρακτικά, οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι σχετικά με το τι συμβαίνει, αλλά έχουν δύο εκτιμήσεις, τις οποίες παραθέτει η Washington Post.
ΘΕΩΡΙΑ 1: ΟΙ ΟΡΚΕΣ ΑΠΛΩΣ, ΠΑΙΖΟΥΝ
Όπως είναι γνωστό, οι όρκες είναι εξαιρετικά έξυπνα θαλάσσια θηλαστικά, ενώ έχουν μεγάλη περιέργεια για να διερευνούν. Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει επίσης πως έχουν τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας, ενώ οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους τις μεθόδους κυνηγιού που περνούν από γενιά σε γενιά. Η κοινωνική μάθηση στις όρκες άλλωστε, έχει καταγραφεί και σε επιθέσεις εναντίον καρχαριών.
Όταν μαθαίνουν μια νέα συμπεριφορά, οι φάλαινες αυτές την εφαρμόζουν διαρκώς, όπως κάνουν τα μικρά παιδιά των ανθρώπων. Επί της ουσίας, μαθαίνουν και αυτές, παίζοντας. Ο Alfredo López Fernandez, ερευνητή στο Πανεπιστήμιο του Aveiro στην Πορτογαλία που συνεργάζεται με την οργάνωση GTOA, σημειώνει στη Post πως οι επιθέσεις ταιριάζουν με το μοτίβο του "παιχνιδιού". Στις περιπτώσεις αυτές, η επιθετική συμπεριφορά των θηλαστικών είναι "αυτοπροκαλούμενη", δεν προκαλείται δηλαδή από κάποια ανθρώπινη πρόκληση. "Που σημαίνει ότι εφευρίσκουν κάτι νέο και το επαναλαμβάνουν", αναφέρει ο ερευνητής.
Ωστόσο, υπάρχει και ένα άλλο πιθανό κίνητρο, που μας θυμίζει το σενάριο του "Moby Dick".
ΘΕΩΡΙΑ 2: ΟΙ ΟΡΚΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ
Μια ακόμη συνήθεια που έχουν οι όρκες είναι να ακολουθούν τα αλιευτικά ανοιχτά της ιβηρικής ακτής για να "αρπάζουν" τόνους πριν οι ψαράδες προλάβουν να τους "ρυμουλκήσουν" στο σκάφος, ενώ πολλές φορές τα θηλαστικά έχουν τραυματιστεί στην προσπάθειά τους αυτή. Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει πολλές όρκες να έχουν τραυματιστεί από πετονιές.
Σύμφωνα με τον López Fernandez, μια συγκεκριμένη όρκα που είχε τραυματιστεί σοβαρά στην προσπάθειά της να αρπάξει τόνους, ίσως να έχει προκαλέσει αυτό το "κύμα" επιθέσεων. Η ομάδα της GTOA υποπτεύεται συγκεκριμένα μια ενήλικη, θηλυκή φάλαινα που λέγεται White Gladis, που ίσως να υποκίνησε αυτή τη συμπεριφορά προς την υπόλοιπη "αγέλη" ως μια "εκδίκηση". Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν ισχύει αυτή η θεωρία, δεν είναι σαφές το πρώτο ερέθισμα, το περιστατικό δηλαδή του τραυματισμού.
Από τη δική του μεριά, ο ερευνητής Thomas Doniol-Valcroze, επικεφαλής του Προγράμματος μελέτης κητωδών στο Cetacean Research Program του κρατικού κέντρου θαλάσσιας μελέτης, Fisheries and Oceans του Καναδά, εξήγησε στο CTVNews πως κατά τη δική του γνώμη, η πιο πιθανή εξήγηση της επιθετικής συμπεριφοράς των φαλαινών, έχει να κάνει με το "παιχνίδι". "Αυτά τα ζώα είναι μεγάλα δελφίνια και ίσως να βλέπουν πιο συχνά τις βάρκες ως παιχνίδι. Είναι ζώα με μεγάλη περιέργεια", ανέφερε ο ίδιος.
"Αν πρόκειται για ένα παιχνίδι που το βλέπουν ως κάτι το διασκεδαστικό, δεν θα δούμε αυτά τα περιστατικά να περιορίζονται σύντομα", πρόσθεσε, προσπαθώντας να ερμηνεύσει τη "νέα" πρακτική που αυξάνεται στις κοινότητες των θαλάσσιων θηλαστικών. Σημείωσε ακόμη πως έχει ενδιαφέρον να δούμε αν αυτές οι επιθέσεις θα συνεχιστούν από ενήλικες φάλαινες, και αν τα νεαρά "άτομα" θα τις διδάξουν στις επόμενες γενιές.
Είπε ακόμη πως αυτές οι συμπεριφορές είναι κατά βάση "αβλαβείς", ωστόσο αν συνεχιστούν, ίσως θέσουν σε κίνδυνο τον πληθυσμών των φαλαινών καθαυτό.
Φάλαινες όρκες AP
ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΛΥΣΗ
Αυτό που είναι δεδομένο πάντως, είναι πως οι πληθυσμοί όρκας του Καναδά και εκείνοι της Ευρώπης, δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, καθιστώντας τη μετάδοση των επιθέσεων, μάλλον απίθανη. Για την ώρα οι επιθέσεις σε βάρκες σημειώνονται στις ιβηρικές ακτές, και συγκεκριμένα σε αυτόν τον υποπληθυσμό.
Ο Doniol-Valcroze είπε ακόμη πως στα βίντεο των επιθέσεων τα ζώα καταγράφονται να είναι σε "ηρεμία", και πως ο στόχος τους δεν είναι οι άνθρωποι που επιβαίνουν στα σκάφη. "Πραγματικά, κανείς δεν θα ήθελε να πληγωθούν αυτά τα υπέροχα ζώα", λέει, και να πάθουν ο,τι έπαθε η Freya.
"Μου φαίνεται ότι αυτές οι φάλαινες πηγαίνουν σε ιστιοπλοϊκά, και ίσως βλέπουν ότι η προπέλα δεν γυρίζει και θέλουν να παίξουν με πράγματα, και να προσπαθήσουν να τα βάλουν σε κίνηση", τονίζει ακόμη. Συμβουλεύοντας δε, όσους οδηγούν ένα σκάφος και τύχει να βρεθούν σε "στενή επαφή" με όρκα, είπε πως θα πρέπει να συνεχίσουν την πορεία τους με σταθερή ταχύτητα και να μην προχωρήσουν σε απότομες αλλαγές πλεύσης.
Από τη δική του μεριά, ο Dr Luke Rendell του University of St Andrews, δηλώνει στο Conversation πως μια καλή πρακτική για να σταματήσουν οι επιθέσεις όρκας προς πλοιάρια, θα ήταν τα σκάφη να σταματήσουν για ένα διάστημα να πλέουν στα μέρη των φαλαινών.
"Εάν αυτές οι "φάλαινες - δολοφόνοι" συνεχίσουν να επιτίθενται σε βάρκες, θα γίνει πιο δύσκολη η προστασία τους. Όχι μόνο η αλληλεπίδραση με τους περιστρεφόμενους έλικες αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού αυτών των ζώων, αλλά απειλεί επίσης τους ανθρώπους - από τον τραυματισμό των πληρωμάτων μέχρι τη βύθιση σκαφών - κάτι που θα δημιουργήσει πιέσεις για να υπάρξουν μέτρα", σημειώνει και συνεχίζει: "Είναι δύσκολο για τους χειριστές των μικρών σκαφών να μην πλοηγούνται στις περιοχές κατά μήκος των ακτών του Ατλαντικού της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, όπου έχουν συμβεί αυτές οι αλληλεπιδράσεις με όρκες, καθώς αν "ανοιχτούν" τότε θα αντιμετωπίσουν πιο επικίνδυνα περάσματα".
Ωστόσο όπως σημειώνει ο καθηγητής, μια λύση θα ήταν σίγουρα η μείωση των τουριστικών εκδρομών σκαφών στις περιοχές, προς "θέαση" φαλαινών, κάτι που θα μείωνε φυσικά τα έσοδα από το όλο "σπορ", ωστόσο θα προστάτευε τα θηλαστικά που απειλούνται με περαιτέρω μείωση πληθυσμού.
"Απέναντι στο να ληφθούν επιθετικά "μέτρα" εναντίον των φαλαινών, κάτι που δεν θα ήθελα να δω να συμβαίνει, καλό θα ήταν να σεβαστούμε τον οικότοπό τους. Είναι ζήτημα ηθικής", λέει. Ακόμη, σχολιάζοντας τα σενάρια περί εκδίκησης, δήλωσε πως είναι δύσκολο να επαληθευθούν, καθώς "δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τον ψυχισμό αυτών των πλασμάτων".
Όπως αναφέρει τέλος το site LiveScience, όσο τα παραπάνω περιστατικά αυξάνονται, αυξάνεται και η ανησυχία τόσο για την ασφάλεια των ναυτικών όσο και για τον υποπληθυσμό των ιβηρικών όρκων, ο οποίος περιλαμβάνεται στην Κόκκινη Λίστα της IUCN ως κρίσιμα απειλούμενο είδος. Η τελευταία απογραφή, το 2011, κατέγραψε μόλις 39 ιβηρικές όρκες.
Οι πολύπλοκες κυνηγετικές τεχνικές και οι φωνητικές συμπεριφορές αυτών των φαλαινών, οι οποίες όπως αναφέραμε είναι συχνά διαφορετικές σε ξεχωριστές ομάδες και κληροδοτούνται στις επόμενες γενιές, έχουν χαρακτηριστεί ως εκδηλώσεις πολιτισμού. Οι πολύπλοκες και σταθερές διάλεκτοι και οι συμπεριφορές μικρότερων ομάδων φαλαινών-δολοφόνων που ζουν στις ίδιες περιοχές, είναι στοιχεία που δεν εμφανίζονται σε κανένα άλλο είδος, με εξαίρεση τους ανθρώπους.
