Καρχαρίας «προσγειώθηκε» στην πλώρη σκάφους – Βίντεο που κόβει την ανάσα
Δεν πίστευε στα μάτια του το πλήρωμα ενός αλιευτικού σκάφους στη Νέα Ζηλανδία, όταν την ώρα που βρισκόταν στα ανοιχτά, ένας τεράστιος καρχαρίας πετάχτηκε και προσγειώθηκε στην πλώρη.
Άναυδος ο καπετάνιος του σκάφους στη Νέα Ζηλανδία δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει αυτό που έβλεπε. Το πλήρωμα άρχισε να βγάζει φωτογραφίες, χωρίς να καταλαβαίνει το κίνδυνο που διέτρεχε.
Στο βίντεο που ανέβηκε στα social media φαίνεται ο καρχαρίας Μάκο να πηδάει στην πλώρη και να σπαρταράει εγκλωβισμένο στα κάγκελα του σκάφους. Λίγο μετά σταμάτησε να κινείται.
Όπως αναφέρει ο καπετάνιος του σκάφους στη New Zealand Herald, θέλησε να τον βοήθησε αλλά γνώριζε πως ήταν επικίνδυνο. Ευτυχώς, λίγο αργότερα ο καρχαρίας κατάφερε να γλιστρήσει πίσω στη θάλασσα.
Υπολογίζεται ότι ο καρχαρίας είχε περίπου 2,5 μέτρα μήκος και βάρος 150 κιλά και πήδηξε στην πλώρη του σκάφους αφού είχε πιαστεί στο αγκίστρι ψαρέματος μέλους του πληρώματος.
Εντοπίστηκαν τέσσερις επικίνδυνες εφαρμογές για κινητά Android
Διαβάστε τι μπορεί να προκαλέσουν
Οι αναλυτές από το Malwarebytes Labs επισήμαναν μια ομάδα κακόβουλων εφαρμογών για Android, που έχουν μολυνθεί από ένα κρυφό trojan διαφημίσεων. Και οι τέσσερις εφαρμογές προέρχονται από τον προγραμματιστή «Mobile Apps Group» και έχουν συνολικά πάνω από ένα εκατομμύριο λήψεις.
Ο αναλυτής της Malwarebytes Labs, Νέιθαν Κόλιερ, σημειώνει ότι αυτός ο προγραμματιστής (Mobile Apps Group) έχει διαμοιράσει κακόβουλο λογισμικό στο Google Play Store και στο παρελθόν.
Δηλώνει ότι δεν είναι σαφές εάν η Google έχει αντιληφθεί όντως τη δράση της Mobile Apps Group, αλλά σημειώνει ότι ορισμένες εκδόσεις της δημοφιλούς εφαρμογής Bluetooth Auto Connect ήταν καθαρές στο παρελθόν. Αυτό υποδηλώνει ότι η εταιρεία είχε ειδοποιηθεί για το κακόβουλο λογισμικό και είχε όντως ανεβάσει μια καθαρή έκδοση της εφαρμογής, προτού τη φορτώσει τελικά με περισσότερο κακόβουλο λογισμικό.
Διαγράψτε αμέσως αυτές τις εφαρμογές Android:
Οι τέσσερις εφαρμογές που πρέπει να διαγράψετε αμέσως είναι οι παρακάτω:
Remaining Time-0:00
Fullscreen
Mute
Bluetooth Auto Connect
Bluetooth App Sender
Driver: Bluetooth, Wi-Fi, USB
Mobile transfer: smart switch
Σύμφωνα με το Malwarebytes, οι εφαρμογές δεν παρουσιάζουν κακόβουλη συμπεριφορά εντός των πρώτων 72 ωρών από τη λήψη. Μετά την καθυστέρηση αυτή, οι εφαρμογές αρχίζουν να ανοίγουν ιστότοπους phishing στον Chrome. Ορισμένοι από τους ιστότοπους είναι σχετικά ακίνδυνοι, καθώς δημιουργούν έσοδα, όταν κάνει κλικ ο χρήστης σε διαφημίσεις. Άλλοι ιστότοποι είναι πιο επικίνδυνοι και προσπαθούν να εξαπατήσουν τους χρήστες λέγοντάς τους ότι έχουν μολυνθεί ή ότι πρέπει να ενημερώσουν τη συσκευή τους.
Ο Κόλιερ μοιράστηκε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του κακόβουλου λογισμικού στην ανάρτησή του στο blog του:
«Οι καρτέλες του Chrome ανοίγουν στο παρασκήνιο, ακόμα και όταν η συσκευή είναι κλειδωμένη. Όταν ο χρήστης ξεκλειδώνει τη συσκευή του, το Chrome ανοίγει με τον πιο πρόσφατο ιστότοπο. Μια νέα καρτέλα ανοίγει συχνά με έναν νέο ιστότοπο και ως εκ τούτου το ξεκλείδωμα του τηλεφώνου σας μετά από αρκετές ώρες σημαίνει ότι θα κλείσουν πολλές καρτέλες. Το ιστορικό του προγράμματος περιήγησης του χρήστη θα περιλαμβάνει στο τέλος μια μεγάλη λίστα από κακόβουλους ιστότοπους».
Συνεχίζει: «Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, επειδή η Mobile Apps Group έχει ανεβάσει καθαρές εκδόσεις αυτών των εφαρμογών στο παρελθόν. Με άλλα λόγια, δεν ήταν πάντα κακόβουλοι, και αυτό είναι προφανώς αρκετό για να παραμείνουν στο Google Play Store».
Ισραήλ: Αποκρυπτογραφήθηκε η πρώτη πρόταση γραμμένη σε αρχαίο αλφάβητο. Απίστευτο το τι γράφει
MENAHEM KAHANA VIA GETTY IMAGES
Τι είχαν χαράξει οι Χαναναίοι σε ένα χτενάκι για ψείρες, φτιαγμένο από ελεφαντόδοντο.
Νewsroom— Huffpost Greece
Ερευνητές μετέφρασαν την πρώτη πρόταση που γράφτηκε ποτέ στην αρχαία γλώσσα των Χαναναίων, των λαών που έζησαν σε εδάφη που θεωρείται ότι περιλάμβαναν κομμάτια του Ισραήλ, της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, της Συρίας και της Ιορδανίας.
Η επιγραφή πάνω σε μια μικρή χτένα από ελεφαντόδοντο χρονολογείται γύρω στο 1700 π.Χ. και μεταφράζεται ως εξής : «Ας ξεριζώσει αυτός ο χαυλιόδοντας τις ψείρες των μαλλιών και της γενειάδας μου!»
Η ομάδα που έκανε την συγκεκριμένη ανακάλυψη, ισχυρίζεται ότι πρόκειται για ένα ξόρκι για την εξάλειψη των ψειρών.
«Αυτή είναι λοιπόν η πρώτη πρόταση που βρέθηκε ποτέ γραμμένη στη γλώσσα των Χαναναίων στο Ισραήλ», δηλώνει ο καθηγητής Ιωσήφ Γκαρφίνκελ, από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, «και αποτελεί ορόσημο στην ιστορία της ανθρώπινης ικανότητας μας να γράφουμε», προσθέτει.
Πώς χρησιμοποιούσαν το αλφάβητο πριν από 3.700 χρόνια
Ο καθηγητής Γκαρφίνκελ και η ομάδα του, υποστηρίζουν ότι η χτένα δημιουργήθηκε από έναν χαυλιόδοντα ελέφαντα.
Και ενώ το ιστορικό αντικείμενο ανασκάφηκε το 2017, η επιγραφή ήταν τόσο ελαφριά σκαλισμένη που έγινε αντιληπτή μόνο κατά τη διάρκεια της μετα-επεξεργασίας, μέσα στο 2022, όποτε και αποκρυπτογραφήθηκε από τον επιγράφο Δρ Ντάνιελ Βένσταμπ.
Η επιγραφή αποτελείται από 17 Χαναανιτικά γράμματα και επτά λέξεις, ενώ σύμφωνα με τον Γκαρφίνκελ «αποτελεί προφανή απόδειξη για τη χρήση του αλφαβήτου σε καθημερινές δραστηριότητες πριν από περίπου 3.700 χρόνια».
Αν υποψιάζεσαι ότι ο/η σύντροφός σου αποσύρεται σιωπηλά από τη σχέση σας, υπάρχουν δύο σημάδια για να το αναγνωρίσεις και ένας μόνο τρόπος για να βεβαιωθείς. Στην πραγματικότητα, το quiet quitting στις σχέσεις μεταφράζεται ως «θα προτιμούσα να χωρίσουμε, αλλά δεν θέλω και να στο πω» ή «μένω επειδή φοβάμαι να φύγω/να ξεβολευτώ/σε έχω συνηθίσει».
Ό,τι από αυτά κι αν είναι, μπορεί να νιώθεις ή να νομίζεις ότι συμβαίνει στο άλλο σου μισό, αλλά δεν μπορείς και να είσαι σίγουρος.
Για αρχή, να πούμε ότι συνήθως οι άνθρωποι που δεν βάζουν σε λέξεις το ενδεχόμενο του χωρισμού, ανήκουν συχνά στην κατηγορία εκείνων που συνήθως υποτάσσονται στις επιθυμίες των άλλων, με σκοπό να τους ευχαριστήσουν, λέγοντας συνεχώς «ναι». Καθώς όμως οι βαθύτερες επιθυμίες τους παραμένουν ανικανοποίητες, δεν αποκλείεται να εκδηλώνουν μια παθητικά επιθετική συμπεριφορά.
Δύο σημάδια ενδεικτικά του ότι ένας/μία σύντροφος μπορεί να έχει παραιτηθεί σιωπηλά από μια σχέση είναι τα εξής:
1. Έχει σταματήσει να εκφράζει τις ανάγκες και τις επιθυμίες του/της.
Γιατί το να πεις στο/στη σύντροφό σου τι έχεις ανάγκη συναισθηματικά ή και σωματικά, μπορεί να οδηγήσει σε προστριβές, δείχνει ωστόσο ότι επενδύεις στη συγκεκριμένη σχέση. Όσα θες τα θες από αυτόν ή αυτήν που έχεις απέναντί σου.
Εκείνος που σταματά να εκφράζει όσα θέλει, μπορεί να έχει σταματήσει να ενδιαφέρεται και να παραιτείται συναισθηματικά από μια σχέση. Αυτό γίνεται αντιληπτό συγκριτικά με κάποια παλιότερη συνήθειά του. Αν για παράδειγμα, σου ζητούσε να βρίσκεστε πιο συχνά μόνοι και τώρα έχει σταματήσει, είναι μια ένδειξη. Το να μην ζητάει επίσης τίποτε είναι μια ένδειξη, εκτός αν ήταν ανέκαθεν έτσι ως χαρακτήρας.
2. Συγκαλύπτει τον θυμό του/της
Καθώς η μη ικανοποίηση κάποιων αναγκών θα προκαλέσει σίγουρα θυμό, μπορεί να νιώσεις μια αδικαιολόγητη επιθετικότητα καλυμμένη με παθητικότητα. Αν έχει χάσει το ερωτικό του/της ενδιαφέρον, αντί να το πει με κάποιον τρόπο, θα προτιμήσει να σου συμπεριφέρεται σα να μην υπάρχεις. Για παράδειγμα, μπορεί να βγαίνει έξω κάθε βράδυ μόνος ή μόνη της.
Για να σιγουρευτείς ο μόνος τρόπος είναι να του/της μιλήσεις. Φρόντισε να μην μιλήσεις επικριτικά, ούτε γενικευμένα, αλλά ούτε αποδίδοντας προθέσεις. Μπορείς να πεις: «Έχω παρατηρήσει ότι δεν βλέπουμε πια ταινίες παρέα» ή «Έχω παρατηρήσει ότι δεν πάμε πια εκδρομές οι δυο μας».
Με αυτόν τον τρόπο φέρνεις στην επιφάνεια κάτι που έχεις παρατηρήσει. Μπορεί να εκτίθεσαι στον κίνδυνο ενός καβγά, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να επισημάνεις μια ρωγμή στη σχέση και να βεβαιωθείς ότι δεν είναι ιδέα σου.
Το πιο σημαντικό εδώ είναι να μην κατηγορήσεις τον άλλο, απλώς να αναφερθείς σε γεγονότα. Αν, πάλι, διαπιστώσεις ότι η σχέση σου αντιμετωπίζει προβλήματα επικοινωνίας και αναρωτιέσαι πώς μπορεί να τη βοηθήσει ένας σύμβουλος γάμου, σου έχουμε την απάντηση.
Απίστευτο βίντεο: Γιγαντιαίο χταπόδι στρέφεται στην κάμερα και «αγκαλιάζει» δύτρια
Γιγαντιαίο χταπόδι στρέφεται στην κάμερα και «αγκαλιάζει» δύτρια/video capture
Τη μαγεία της υποθαλάσσιαςζωής αναδεικνύει βίντεο, που έχει κάνει τον γύρο του Διαδικτύου, και το οποίο δείχνει ένα γιγαντιαίο χταπόδι να στρέφεται στην κάμερα και να αγκαλιάζει για λίγα δευτερόλεπτα δύτρια. Η Andrea Humphreys και μια ομάδα φίλων της καταδύθηκαν στα νερά της Θάλασσας Salish, στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής του νησιού Βανκούβερ.
«Οι άνθρωποι λένε ότι είναι σκοτεινά εδώ. Αλλά όταν έχεις φως, βλέπεις κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου. Είναι απίστευτο. Έχω κάνει περισσότερες από 675 καταδύσεις και νομίζω ότι αυτές είναι μερικές από τις καλύτερες καταδύσεις στον κόσμο» σχολίασε στον Guardian η Humphreys, η οποία εργάζεται ως δασκάλα σε Γυμνάσιο.
Η Humphreys είπε ότι έβλεπε περιστασιακά τα γιγάντια χταπόδια στα κρησφύγετα τους, αλλά αυτή τη φορά, η ομάδα βρέθηκε μπροστά σε μία σπάνια περίπτωση: το γιγάντιο χταπόδι πλησίασε τη φίλη της και άρχισε να παίζει με τη μάσκα της.
Η Humphreys άρχισε να καταγράφει τη συνάντηση μέχρι που το χταπόδι έστρεψε την προσοχή του πάνω της. Η κάμερα της απαθανάτισε το γιγαντιαίο κεφαλόποδο να πλησιάζει όλο και πιο κοντά, με τα πλοκάμια του να ανοίγουν μέχρι που την αγκάλιασε.
«Απλώς σέρνονταν πάνω στην κάμερα μου, σέρνονταν στα χείλη μου, με αγκάλιαζε. Αυτά τα τεράστια πλοκάμια ήταν πάνω από το πρόσωπό μου και τη μάσκα μου», είπε η ίδια. «Κάθε φορά που απομακρυνόμουν από αυτό, το χταπόδι συνέχιζε να έρχεται προς το μέρος μου. Και ήταν απλά τόσο εκπληκτικό».
Για τα επόμενα 40 λεπτά, το χταπόδι έμεινε κοντά, επιθεωρώντας τον καταδυτικόεξοπλισμό της και δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κάμερα της. Αξίζει να σημειωθεί, ότι σύμφωνα με τη δύτρια, κατά τη διάρκεια της συνάντησης, το χταπόδι διατήρησε το βαθύ κόκκινο χρώμα του, χωρίς ποτέ να πάρει τον γκριζωπό τόνο ενός φοβισμένου ή επιθετικού κεφαλόποδου.
«Ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα», λέει η παροιμία και οι ερευνητές επιβεβαιώνουν την αλήθεια της.
Τα μήλα, αλλά και τα μούρα, τα σταφύλια και το τσάι, προστατεύουν την υγεία της καρδιάς όταν καταναλώνονται καθημερινά.
Οι επιστήμονες συμβουλεύουν τους ανθρώπους να καταναλώνουν ένα μήλο, μερικά μούρα και δύο φλιτζάνια τσάι την ημέρα. Ο συνδυασμός περιέχει περίπου 500 mg φλαβαν-3-όλες, μια «βιοδραστική» ένωση που ωφελεί την καρδιά.
Ανασκόπηση 150 και πλέον μελετών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ουσία, που βρίσκεται επίσης στο κόκκινο κρασί και τη μαύρη σοκολάτα, μπορεί να βελτιώσει την αρτηριακή πίεση, τη χοληστερόλη και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Ο καθηγητής Gunter Kuhnle, ειδικός στη διατροφή στο Πανεπιστήμιο του Reading, είπε ότι τα δεδομένα δείχνουν ότι οι φλαβαν-3-όλες μπορούν να ενισχύσουν την υγεία.
Οι διατροφικές συστάσεις επικεντρώνονται γενικά στην πρόληψη των ελλείψεων βασικών βιταμινών, μετάλλων, πρωτεϊνών, λιπών και σακχάρων.
Το μόνο μη απαραίτητο θρεπτικό συστατικό που συστήνεται στους ανθρώπους να καταναλώνουν με βάση τα οφέλη του για την υγεία και όχι τον κίνδυνο ανεπάρκειας είναι οι φυτικές ίνες.
Οι φυτικές ίνες συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικού και διαβήτη τύπου 2, με αποτέλεσμα οι επιστήμονες να συνιστούν την κατανάλωση 30 γραμμαρίων την ημέρα.
Δεκάδες μελέτες αναδεικνύουν τα οφέλη των φλαβαν-3-ολών για τη διατήρηση της ευεξίας και την πρόληψη ασθενειών.
Η διεθνής έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από την Ακαδημία Διατροφής και Διαιτολογίας των ΗΠΑ, εξέτασε δεδομένα από 157 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές και 15 μελέτες κοόρτης.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η βιοδραστική ένωση συνδέθηκε με χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, η οποία με τη σειρά της μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εμφραγμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων.
Βελτίωσε επίσης τα επίπεδα χοληστερίνης, καθώς και την «κακή» HDL χοληστερόλη, η οποία μπορεί να βλάψει την καρδιά εάν τα επίπεδά της είναι πολύ υψηλά.
Οι φλαβαν-3-όλες συνδέθηκαν επίσης με χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, μειώνοντας τον κίνδυνο βλάβης των νεύρων και των ματιών.
Ο Δρ. Kuhnle είπε: «Για να μειώσετε τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, σας συνιστούμε να καταναλώνετε 400 mg-600 mg φλαβαν-3-ολών την ημέρα. Αυτά ισοδυναμούν με δυο φλιτζάνια τσάι, μερικά κόκκινα ή μοβ μούρα και ένα μήλο. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να λαμβάνετε την ημερήσια ποσότητα από τροφές παρά από συμπλήρωμα».
Το πράσινο τσάι έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε φλαβαν-3-όλες ανά φλιτζάνι (320 mg), και ακολουθούν το μαύρο τσάι (280 mg), τα βατόμουρα (65 mg ανά 160 g) και τα αποξηραμένα cranberries (35 mg ανά 80 g).
Η μαύρη σοκολάτα είναι επίσης πλούσια στη βιοδραστική ουσία (20mg ανά 18g), όπως και το κόκκινο κρασί (15mg ανά 150ml ποτήρι), τα μήλα (15mg ανά μικρό μήλο) και τα βατόμουρα (10mg ανά 150g).
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι κίνδυνοι για την υγεία από την κατανάλωση αλκοόλ και των τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και ζάχαρη, όπως είναι η μαύρη σοκολάτα, «είναι πιθανό να υπερτερούν των οφελών» των φλαβαν-3-ολών.
Προειδοποίησαν επίσης ότι τα ευρήματά τους ισχύουν για τις φλαβαν-3-όλες που περιέχονται στα τρόφιμα και όχι για τα συμπληρώματα, καθώς τα τελευταία μπορεί να προκαλέσουν ηπατική βλάβη και στομαχικά προβλήματα όταν λαμβάνονται σε υψηλές δόσεις, είπαν οι ερευνητές.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα συμβάλλουν στην ενημέρωση των γιατρών, των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, των φορέων δημόσιας υγείας και του κοινού.
«Ο αντίκτυπος της κατανάλωσης αυτής της ποσότητας φλαβανολών είναι σε γενικές γραμμές συγκρίσιμος με την υιοθέτηση της μεσογειακής διατροφής ή τη μέτρια μείωση της πρόσληψης αλατιού, δύο διατροφικές αλλαγές που βασίζονται σε επίσημες συστάσεις» κατέληξε ο Δρ. Kuhnle.
Gibbet: Η επινόηση του ανθρώπου για να τιμωρούνται οι εγκληματίες ακόμα και νεκροί – Διάσημοι που διαπομπεύτηκαν με αυτό τον τρόπο
Όταν κάποιοι άνθρωποι συλλαμβάνονταν για ένα έγκλημακαι κρίνονταν ένοχοι στην Αγγλία του 18ου αιώνα, πολλές φορές έμεναν κρεμασμένοι από ένα στύλο, τον ονομαζόμενο από τους Βρετανούς «gibbet».
Το gibbet ήταν μια βάναυση, μεσαιωνική εφεύρεση που χρησιμοποιήθηκε για να τιμωρήσει τους εγκληματίες ακόμη και μετά το θάνατο τους! Παρόλο που η δημοτικότητα αυτής της μεθόδου τιμωρίας ήταν βραχύβια, το gibbet άφησε πίσω του, στην Αγγλία τουλάχιστον, μια κληρονομιά απάνθρωπης μεταχείρισης που ακόμα και σήμερα συζητείται.
Όταν κάποιος έπεφτε στα χέρια των Αρχών για ένα σοβαρό έγκλημα όπως φόνο, ληστεία, πειρατεία ή λαθρεμπόριο, συνήθως καταδικαζόταν σε θάνατο. Αυτοί οι θάνατοι ήταν συχνά βασανιστικοί και έπρεπε να αποτελούν παράδειγμα για το τι θα μπορούσε να συμβεί σε κάποιους άλλους αν επέλεγαν να ζήσουν μια εγκληματική ζωή.
Το Gibbeting ήταν ο τρόπος να εκτεθούν δημόσια τα πτώματα των εκτελεσθέντων, σε μια προσπάθεια αποτροπής άλλων από το να κάνουν τα ίδια μοιραία λάθη. Το Gibbet ήταν μια κατασκευή που φτιάχτηκε είτε για την εκτέλεση ενός μελλοθάνατου, είτε για την έκθεση του νεκρού σε κοινή θέα μέσα σε κλουβί. Τυπικά, τα Gibbets ήταν ψηλοί ξύλινοι στύλοι με έναν βραχίονα, που προεξείχε από τον κάθετο στύλο, από τον οποίο κρέμονταν τα σώματα των εγκληματιών. Τα Gibbets ήταν στιβαρές κατασκευές που είχαν επίσης στόχο να τρομάζουν όσους τα έβλεπαν. Κάποιοι κατάδικοι παρέμεναν επί δεκαετίες στα ξύλινα αυτά κατασκευάσματα, με τα σώματα τους να μετατρέπονται σε σκελετούς αποκρουστικούς.
Μια απάνθρωπη μέθοδοςΠολλά Gibbets είχαν ύψος πάνω από 10 μέτρα και είχαν ακόμη πάνω τους καρφιά ή κοφτερά μεταλλικά αντικείμενα για να εμποδίσουν τους οικείους των καταδικασθέντων να κατεβάσουν τα πτώματα που έμεναν κρεμασμένα – βορά των ορνέων και των αδηφάγων ματιών των φιλοπερίεργων νομοταγών πολιτών...
Ακόμα και νεκρό τον τιμωρούσαν...
Τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιούσαν τα Gibbets για να εκθέσουν τα πτώματα των εγκληματιών που είχαν ήδη εκτελεστεί. Τα πτώματά τους ήταν δεμένα και κρεμασμένα ως προειδοποίηση στους επίδοξους εγκληματίες ότι αυτό το τέλος θα αντιμετωπίσουν κι αυτή η φρικτή μοίρα τους περιμένει αν παραστρατήσουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το gibbeting ήταν και μια μορφή εκτέλεσης. Πολλοί εγκληματίες κρέμονταν ζωντανοί και αφήνονταν να πεθάνουν από την έκθεση στον ήλιο, από δίψα ή πείνα.
Όπως μπορεί κάποιος να φανταστεί, τα Gibbets δεν ήταν και ό,τι καλύτερο για όσους ζούσαν κοντά τους… Καθώς οι κατασκευές αυτές φτιάχνονταν για να διαρκέσουν χρόνια, τα σώματα που ήταν κρεμασμένα από αυτά, έμεναν πάνω τους για χρόνια σε πολλές περιπτώσεις. Τα πτώματα των εγκληματιών σιγά σιγά σάπιζαν καθώς αφήνονταν έρμαια στα στοιχεία της φύσης και στις ορέξεις των πουλιών και των εντόμων. Η δυσωδία από τη σάπια σάρκα ήταν αφόρητη σε όσους ζούσαν γύρω από τις κατασκευές αυτές. «Μπορείτε να φανταστείτε πώς ήταν να υπάρχει ένα σώμα σε κατάσταση αποσύνθεσης πλάι σας, ειδικά στην αρχή, όταν υπήρχε ακόμη μαλακός ιστός», λέει η Σάρα Τάρλοου, καθηγήτρια αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ. Οι κάτοικοι που ζούσαν κοντά σε τέτοιες απάνθρωπες κατασκευές αναγκάζονταν να κρατούν τα παράθυρά τους κλειστά για να αποτρέψουν τη φρικτή μυρωδιά να μπει στα σπίτια τους· αυτό δεν είχε πάντα αποτέλεσμα.
Δημόσιο θέαμα...Και ηχητικό μήνυμα...
Τα κλουβιά Gibbets ήταν επίσης αρκετά θορυβώδη και δημιουργούσαν μια απόκοσμη αίσθηση (πέρα από τα προφανή σάπια πτώματα που κρέμονταν από αυτά) που τρόμαζε τους ανθρώπους που έμεναν κοντά τους. Τα κλουβιά κατασκευάζονταν συχνά με τέτοιο τρόπο ώστε να τρίζουν και να κροταλίζουν στον άνεμο για να χρησιμεύουν έτσι ως ηχηρή υπενθύμιση της τιμωρίας για τη διάπραξη απεχθών εγκλημάτων. Η πρακτική του gibbeting αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στον Μεσαίωνα, αλλά έφτασε στο αποκορύφωμά της τη δεκαετία του 1740. Μέχρι το 1752, ο νόμος περί δολοφονίας που ίσχυε στην Αγγλία, όριζε πως όλα τα σώματα που ανήκουν σε εγκληματίες πρέπει είτε να εκτίθενται δημόσια είτε να τεμαχίζονται. «Αυτό που είναι ενδιαφέρον γι’ αυτήν την απάνθρωπη ποινή», εξήγησε η Τάρλοου, «είναι ότι δεν γινόταν τόσο συχνά, αλλά προκαλούσε μεγάλη εντύπωση όταν συνέβαινε». Όταν ένα πτώμα κρεμιόταν στους στύλους, χιλιάδες άνθρωποι μαζεύονταν για να το δουν. Το αιωρούμενο κορμί ενός ζωντανού ανθρώπου ή ενός πτώματος ήταν ένα σκοτεινό αξιοθέατο που προσέλκυε τα πλήθη σαν τα μερμήγκια.
Ειδική μεταχείριση για... κυρίες
Φυσικά, οι άνδρες δεν ήταν οι μόνοι εγκληματίες στην Αγγλία. Υπήρχαν και αρκετές γυναίκες που καταδικάστηκαν σε θάνατο για τα εγκλήματα που διέπραξαν. Ωστόσο, τα γυναικεία σώματα ήταν πολύ πιο σπάνια για την ιατρική κοινότητα από ό,τι τα ανδρικά και θεωρούνταν δυσεύρετο προϊόν. Παρόλα αυτά, οι γυναίκες εγκληματίες ήταν ίσες απέναντι στο Νόμο με τους άνδρες και τα σώματά τους έπρεπε είτε να κρεμαστούν δημόσια είτε να τεμαχιστούν. Καθώς οι ανατόμοι και οι χειρουργοί ήθελαν - εκείνα τα χρόνια - απεγνωσμένα να μελετήσουν το γυναικείο σώμα, τα πτώματα των γυναικών εγκληματιών δεν τεμαχίζονταν, αλλά παραδίδονταν σε επαγγελματίες γιατρούς για μαθήματα ανατομίας.
Τα απομεινάρια των ανθρώπων...Τα κλουβιά, πάλι, που κρεμούσαν τους ζωντανούς κατάδικους δεν κατασκευάζονταν συχνά, καθώς κόστιζαν ακριβά. Τα κλουβιά, είχαν σχήμα ανθρώπου και είχαν σχεδιαστεί για να κρατούν το σώμα συρρικνωμένο. Καθώς το gibbeting δεν ήταν η πιο συνηθισμένη πρακτική, οι σιδηρουργοί είχαν συχνά ελάχιστη ιδέα για το τι θα δημιουργούσαν όταν τους ανέθεσαν να κατασκευάσουν τα ειδικά κλουβιά. Δεν υπήρχε τυποποιημένο κλουβί στο οποίο θα μπορούσαν να βασίσουν τη δουλειά τους. Ως εκ τούτου, σχεδόν κάθε κλουβί διέφερε σε μέγεθος και σχήμα και ήταν αποκλειστικά κατασκευασμένο για το άτομο που επρόκειτο να «στεγάσει».
Η πρακτική του δημόσιου κρεμάσματος, με το πέρασμα των χρόνων, θεωρούνταν όλο και περισσότερο ως μια βάρβαρη μορφή βασανιστηρίων τόσο για τους ζωντανούς όσο και για τους νεκρούς. Καταργήθηκε στην Αγγλία επίσημα το 1834. Με την πάροδο του χρόνου, τα όρθια Gibbets αφαιρέθηκαν. Ωστόσο, δεν καταστράφηκαν όλα: στην Αγγλία, 16 κλουβιά gibbet παραμένουν σε μικρά μουσεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πρώην τοποθεσίες των Gibbets πήραν το όνομά τους από τους εγκληματίες που κρεμάστηκαν από αυτά. Πολλοί δρόμοι και περιοχές στην Αγγλία έχουν ονόματα εγκληματιών, που μαρτύρησαν εκεί. Και η ανθρώπινη εφευρετικότητα για να πονάει ο συνάνθρωπος, είτε δολοφόνος, είτε θύμα, δεν έχει μέτρο…
Ένας πλοίαρχος στο κλουβί...
Τον ακούνε ακόμα...
Ο τελευταίος θανατοποινίτης που άφησε την τελευταία του πνοή και τα κόκκαλά του σε ένα Gibbet ήταν ένας ζητιάνος στο Μπάσλοου, ένα χωριό στο Derbyshire της Αγγλίας κάπου στα 1830. Ο ζητιάνος, παγωμένος από το κρύο, κουρασμένος, πεινασμένος και απελπισμένος, επισκέφτηκε ένα αγροτόσπιτο στο Μπάσλοου, ζητώντας λίγο φαγητό. Η κυρία του σπιτιού μόλις είχε τελειώσει το πρωινό, κι έτσι η μεθυστική μυρωδιά του τηγανητού μπέικον τύλιγε τον αέρα. Η κυρία όμως είπε στον ζητιάνο, ότι δεν υπήρχε φαγητό για αυτόν. Θυμωμένος, ο πεινασμένος επαίτης χίμηξε στο σπίτι, άρπαξε τη γυναίκα και της έριξε το βραστό λίπος από το μπέικον κατευθείαν στο λαρύγγι της. Εκείνη ζεματίστηκε μέχρι θανάτου, και εκείνος συνελήφθη αμέσως και καταδικάστηκε για φόνο.
Η ποινή του ήταν να κρεμαστεί στο Gibbet Moor, ακριβώς έξω από το δρόμο Baslow/Chesterfield, για να υποστεί έναν παρατεταμένο και οδυνηρό θάνατο. Καθώς ο αβάσταχτος πόνος της πείνας, της δίψας, του κρύου, της έκθεσης και των μυϊκών σπασμών και των κραμπών άρχισαν να μαστιγώνουν τον ζητιάνο, εκείνος άρχισε να ουρλιάζει. Και ούρλιαξε. Και ούρλιαξε. Ούρλιαζε τόσο δυνατά και τόσο πολύ μέσα στη νύχτα που ξύπνησε τον Δούκα του Ντέβονσαϊρ που εκείνη την ώρα έμενε στο κοντινό Chatsworth House. Ο Δούκας ταράχτηκε τόσο πολύ από τις κραυγές που θέσπισε νόμους για να απαγορεύσει τη φρικτή ποινή. Έτσι, ο ζητιάνος εκείνος ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που πέθανε ποτέ στο κλουβί του θανάτου στην Αγγλία. Το όνομά του δυστυχώς χάθηκε στην ομίχλη των χρόνων, αλλά κάποιοι λένε ότι οι κραυγές του ακούγονται ακόμα στο Gibbet Moor...
Χωρίς κλουβί στην Ελλάδα...
Στην Ελλάδα έχει μείνει λεκές στην Ιστορία το δημόσιο κρέμασμα από φανοστάτη στην πλατεία Ρήγα Φεραίου των Τρικάλων, των αποκομμένων κεφαλών του ηγέτη του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη και του συντρόφου του Τζαβέλλα. Επίσης στις αρχές του αιώνα σε κατασκευές όπως τα αγγλικά Gibbets κρέμονταν ληστοσυμμορίτες σε κεντρικές πλατείες της Ελλάδας, προς παραδειγματισμό των επίδοξων εγκληματιών. Επίσης οι Ναζί Γερμανοί κρεμούσαν επί μέρες εκτελεσθέντες, σε κοινή θέα για να αποτρέπουν τους επίδοξους αντιστασιακούς να τους πολεμούν.
Το φρικτό τέλος ενός φρικτού ανθρώπου. /copyright Ap PhotosΜουσολίνι και Έζρα Πάουντ
Τέλος εμβληματικό κρέμασμα νεκρού ήταν εκείνο του Μπενίτο Μουσολίνι στην Πιατσάλε Λορέτο (Piazzale Loreto) του Μιλάνου. Στις 27 Απριλίου του 1945, λίγο πριν από την είσοδο των συμμαχικών στρατευμάτων στο Μιλάνο, κι ενώ ο Μουσολίνι κατευθυνόταν στην πόλη Κιαβέννα μαζί με την ερωμένη του Κλάρα Πετάτσι με σκοπό τη διαφυγή τους στην Ελβετία, συνελήφθησαν από Ιταλούς παρτιζάνους. Την επόμενη μέρα δικάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελέστηκαν μαζί με 16 ακόμη φασίστες, οι περισσότεροι μέλη της κυβέρνησης του Σαλό. Τα πτώματά τους κρεμάστηκαν με το κεφάλι προς τα κάτω στην Πιατσάλε Λορέτο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πτώμα του Μουσολίνι παρέμεινε εκεί για αρκετό διάστημα, όπου και εξευτελιζόταν από τους διερχόμενους.
Να κλείσουμε επισημαίνοντας μια άλλη οδυνηρή ιστορία, εκείνη του ποιητή Έζρα Πάουντ. Ο Πάουντ, ενθουσιώδης υποστηρικτής του Μπενίτο Μουσολίνι και αντισημίτης, μετά την πτώση του φασιστικού καθεστώτος παραδόθηκε στους Συμμάχους, φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως του αμερικανικού στρατού έξω από την Πίζα, και παρέμεινε κλεισμένος επί 25 μέρες σε ένα ανοικτό κλουβί, όπου ο ποιητής υπέστη νευρικό κλονισμό! Ήταν κι αυτό μια μορφή Gibbeting, που όμως ο καταδικασμένος γλύτωσε με μια απλή… διανοητική κατάρρευση.
«Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονής μπορούνε με χίλιους τρόπους. Ρίξε το όπλο και σωριάσου πρηνής, όταν ακούσης ανθρώπους»!
