Το κύριο μέλημα του ανθρώπου δεν είναι να κερδίσει την ευχαρίστηση ή να αποφύγει τον πόνο, αλλά μάλλον να βρει ένα νόημα στη ζωή του. Γι’ αυτό ο άνθρωπος είναι έτοιμος ακόμη και να υποφέρει, με την προϋπόθεση, να είναι σίγουρος, ότι το μαρτύριο του έχει νόημα.
– Βίκτορ Φρανκλ (1905-1997). Από το βιβλίο .
Αυστριακός νευρολόγος, ψυχίατρος, φιλόσοφος, συγγραφέας και επιζών του Ολοκαυτώματος. Ήταν ο ιδρυτής της λογοθεραπείας, μιας σχολής ψυχοθεραπείας, που περιγράφει την αναζήτηση του νοήματος μιας ζωής ως την κεντρική ανθρώπινη κινητήρια δύναμη.
Ο Frankl πρότεινε πως το νόημα της ζωής είναι κάτι που διαρκώς μεταβάλλεται όσο ζούμε. Πώς όμως μπορεί κανείς να ανακαλύψει νόημα στη ζωή του; Υπάρχουν τρία μονοπάτια μέσα από τα οποία μπορεί κανείς να βρει νόημα.
Πρώτον, μέσα από τη δημιουργικότητα και την επίτευξη σημαντικών -για το άτομο-στόχων.
Δεύτερον, μέσα από βαθιά συναισθήματα και βιώματα, όπως η επαφή με την ομορφιά, την αλήθεια και κυρίως την αγάπη και
Tρίτον, μέσα από κάποια αναπόφευκτη, οδυνηρή κατάσταση που ωθεί το άτομο σε αλλαγή. Η τελευταία περίπτωση δεν αποτελεί απλή κι εύκολη διαδικασία και πολλές φορές χρειάζεται ψυχοθεραπεία για να καταφέρει κανείς να αντέξει τα επώδυνα συναισθήματά του και τελικά να νοηματοδοτήσει το βίωμά του μετατρέποντας την απόγνωσή του σε ελπίδα.
Μερικές φορές για κάποιο λόγο η ανάγκη μας για νόημα ματαιώνεται με αποτέλεσμα να βιώνουμε ένα αίσθημα υπαρξιακού κενού και ανίας. Αυτή η ματαίωση δε θεωρείται ψυχική ασθένεια, αλλά πνευματική δοκιμασία που μας καλεί να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες και τις στάσεις μας.
Σύμφωνα με τον Frankl το να κυνηγούμε την ευτυχία μας εμποδίζει από το να ζούμε ευτυχισμένοι. Η ευτυχία είναι κάτι που προκύπτει όταν η ζωή μας προχωρά καλά. Με το να ανακαλύπτουμε, όμως, κάποιο νόημα για τη ζωή μας ουσιαστικά επινοούμε λόγους που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους.
Έκθεση του ΟΗΕ το 2019, διαπίστωσε ότι τις επόμενες δεκαετίες απειλούνται ένα εκατομμύριο είδη με εξαφάνιση λόγω της επιτάχυνσης της κλιματικής αλλαγής.
Οι πληθυσμοί των μελισσών μειώνονται, πάνω από τα μισά είδη νυχτερίδων στις Ηνωμένες Πολιτείες μειώνονται δραματικά ή έχουν καταγραφεί ως απειλούμενα με εξαφάνιση, ενώ οι επιστήμονες ανακοίνωσαν πρόσφατα ότι η πεταλούδα Μονάρχης τελεί υπό εξαφάνιση.
Τι κοινό έχουν αυτά τα τρία είδη; Είναι επικονιαστές και χωρίς τη συμμετοχή τους, φρούτα, λαχανικά και άλλα φυτά δεν μπορούν να επικονιαστούν, απειλώντας την παραγωγή τροφίμων σε παγκόσμιο επίπεδο.
«Μία στις τρεις μπουκιές φαγητού που τρώμε συνδέεται άμεσα με έναν επικονιαστή», δήλωσε στο CNN ο Ρον Μάγκιλ, διευθυντής επικοινωνίας και ειδικός σε θέματα άγριας ζωής στο ζωολογικό κήπο του Μαϊάμι. Περίπου το 30% της τροφής που καταλήγει στο τραπέζι μας φτάνει εκεί χάρη στις πεταλούδες, τις μέλισσες και τις νυχτερίδες. Η απώλεια αυτών των κρίσιμων πληθυσμών θα μπορούσε επίσης να σημαίνει την απώλεια ορισμένων τροφών.
Τα μήλα, τα πεπόνια, τα βατόμουρα, οι κολοκύθες, τα κολοκύθια, το μπρόκολο και τα αμύγδαλα, είναι μεταξύ των τροφών που επηρεάζονται περισσότερο από τη μείωση των επικονιαστών, σύμφωνα με την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ. Ακόμη και η παραγωγή της τεκίλας κινδυνεύει.
«Είναι όλα τόσο στενά συνδεδεμένα. Ή τρώτε το τρόφιμο που επικονιάζεται άμεσα ή τρώτε κάτι που εξαρτάται από τον συγκεκριμένο επικονιαστή», δήλωσε ο Μαγκίλ. «Πρόκειται για ένα φαινόμενο ντόμινο».
Με άλλα λόγια, αν τρώτε τηγανητό κοτόπουλο ή χοιρινά παϊδάκια, αυτά τα κοτόπουλα και οι χοίροι τρώνε φρούτα, λαχανικά και άλλα φυτά που εξαρτώνται από τους επικονιαστές.
Επιπλέον, η κλιματική κρίση έχει πλήξει τους επικονιαστές. Εκτός από τον αρνητικό αντίκτυπο της έντονης και παρατεταμένης ξηρασίας υπάρχει και μια αυξανόμενη ανησυχία για την επίδραση της ακραίας ζέστης – ιδίως στις πεταλούδες.
Τα φυτά ανθίζουν γρηγορότερα λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη και αυτό αποσυντονίζει τις πεταλούδες. Όταν τα λουλούδια από τα οποία εξαρτώνται για την τροφή τους ανθίζουν γρηγορότερα, οι πεταλούδες βρίσκουν ελάχιστα για να τραφούν, γεγονός που επηρεάζει σημαντικά την ικανότητά τους να αναπαραχθούν και να επιβιώσουν.
Αυτό εξελίσσεται σε ένα κυκλικό πρόβλημα όπου οι πεταλούδες δεν μπορούν να πάρουν την τροφή που χρειάζονται για να αναπαραχθούν, ούτε τα φυτά μπορούν να επικονιαστούν – με αποτέλεσμα και τα δύο να υποφέρουν σε μεγάλο βαθμό.
Επιστήμονες της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης πρόσθεσαν τον περασμένο μήνα την πεταλούδα Μονάρχη -ένα από τα πιο δημοφιλή και αναγνωρίσιμα έντομα στον κόσμο- στον Παγκόσμιο Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών, σημειώνοντας ότι η καταστροφή των βιοτόπων της και η άνοδος της θερμοκρασίας, απειλούν όλο και περισσότερο το είδος.
Από τον Απρίλιο του 2020 έως τον Απρίλιο του 2021, οι μελισσοκόμοι στις ΗΠΑ έχασαν περίπου το 45% των αποικιών μελισσών, σύμφωνα με το Κολέγιο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Auburn, το οποίο αναφέρει ότι το αποδεκτό ποσοστό είναι περίπου 20%.
Η κλιματική αλλαγή μπορεί να ενισχύει ένα θανατηφόρο παράσιτο στους πληθυσμούς των μελισσών. Η έρευνα έδειξε ότι αυτά τα παράσιτα που σκοτώνουν τις μέλισσες γίνονται πιο διαδεδομένα σε θερμότερα κλίματα, πράγμα που σημαίνει ότι καθώς οι θερμοκρασίες συνεχίζουν να αυξάνονται, τα παράσιτα θα μπορούσαν να γίνουν καταστροφικά για τις μέλισσες.
Αρκετές χώρες και ορισμένες πολιτείες στις ΗΠΑ έχουν ήδη κινηθεί για να βοηθήσουν στην προστασία αυτών των ζωτικών ειδών. Η πολιτεία της Καλιφόρνια πιέζει για τον περιορισμό των φυτοφαρμάκων που σκοτώνουν τις μέλισσες.
Ο Μαγκίλ σημείωσε ότι ενώ αυτές οι μειώσεις συμβαίνουν σταδιακά, τελικά θα είναι πολύ μεγάλες για να τις αντιμετωπίσουν τα οικοσυστήματα – σαν ένα σημείο καμπής, πέρα από το οποίο κάποια είδη θα χαθούν για πάντα.
Απειλείται και η παραγωγή τεκίλας
Οι νυχτερίδες παίζουν επίσης αναντικατάστατο ρόλο στην ασφάλεια των τροφίμων. Το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών επισημαίνει ότι οι νυχτερίδες τρώνε αρκετά παράσιτα ώστε να εξοικονομούν πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως σε ζημιές καλλιεργειών και δαπάνες φυτοφαρμάκων στις ΗΠΑ, κυρίως για τη βιομηχανία καλαμποκιού.
Οι νυχτερίδες είναι επίσης σημαντικοί επικονιαστές. «Δεν θα είχαμε τεκίλα αν δεν υπήρχαν οι νυχτερίδες, επειδή είναι ο μόνος επικονιαστής του φυτού αγαύη που παράγει την τεκίλα», εξήγησε ο Μαγκίλ.
Οι νυχτερίδες επηρεάζονται από την κλιματική κρίση με τον ίδιο τρόπο που επηρεάζονται οι πεταλούδες και οι μέλισσες.
«Οι νυχτερίδες είναι επίσης πιο ευαίσθητες στο θερμικό στρες», πρόσθεσε.
Σε αντίθεση με τις πεταλούδες και τις μέλισσες, όμως, οι νυχτερίδες δεν είναι απλώς ένας ζωτικός επικονιαστής – θεωρούνται σημαντικός διασκορπιστής σπόρων και είναι κρίσιμες για τα οικοσυστήματά μας, όπως και τα πουλιά.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, πρέπει να γίνουν αλλαγές σε παγκόσμια κλίμακα.
Υπάρχουν όμως τρόποι με τους οποίους ο κάθε άνθρωπος μπορεί να βοηθήσει.
«Φυτέψτε αυτοφυή φυτά στον κήπο σας που είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των ενδημικών ζώων», συμβουλεύει ο Μαγκίλ.
Επιπλέον, τα φυτά που είναι ενδημικά απαιτούν λιγότερη φροντίδα. Μπορείτε επίσης να προσπαθήσετε να μειώσετε τη χρήση φυτοφαρμάκων και χημικών ουσιών γύρω από το σπίτι σας. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε βιολογικά προϊόντα, όπως το κομπόστ, για την υγεία του εδάφους.
Ο κατασκευαστής των Bayraktar μαζί με τον Ερντογάν στην Ουκρανία
Ο Haluk Bayraktar που συμμετέχει στην επίσημη αντιπροσωπεία μπορεί να θεωρηθεί ως η προσπάθεια του Ερντογάν να εξισορροπήσει την αντίληψη ότι έχει στενές σχέσεις με τη Ρωσία και τον πρόεδρό της, Βλαντιμίρ Πούτιν
Ο Haluk Bayraktar, διευθύνων σύμβουλος της Baykar Makina, που παράγει τα στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2 που χρησιμοποιεί ο ουκρανικός στρατός, συνόδευσε τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε επίσκεψη στην Ουκρανία την Πέμπτη, 175 ημέρες μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής μαζί με τον υπουργό Άμυνας και τον αρχηγό πληροφοριών.
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar αντιμετωπίζονται ευνοϊκά από τους Ουκρανούς και θεωρούνται ως ένα από τα πιο χρήσιμα όπλα τους στον πόλεμο με τη Ρωσία. Οι Ουκρανοί έχουν μάλιστα συνθέσει δημοφιλή τραγούδια γι' αυτούς. Οι κινητήρες των Bayraktars παράγονται στην Ουκρανία. Ο Selçuk Bayraktar, αδελφός του Haluk και ένας από τους ιδιοκτήτες της εταιρείας, είναι ο γαμπρός του Ερντογάν.
Ο Haluk Bayraktar που συμμετέχει στην επίσημη αντιπροσωπεία μπορεί να θεωρηθεί ως η προσπάθεια του Ερντογάν να εξισορροπήσει την αντίληψη ότι έχει στενές σχέσεις με τη Ρωσία και τον πρόεδρό της, Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφέρει το Nordic Monitor. Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, ανακοίνωσε προηγουμένως ότι δεν θα συμμετάσχει στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Μόσχα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της εξάρτησής της από τη Ρωσία για φυσικό αέριο και επίσης επειδή είναι αγαπημένος προορισμός εκατομμυρίων Ρώσων τουριστών.
Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε νωρίτερα δήλωση λέγοντας ότι τα στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν ήταν βοήθεια από την Τουρκία αλλά μάλλον υλικό που αγόρασε η Ουκρανία από ιδιωτική εταιρεία που βρίσκεται στην Τουρκία.
Σε δήλωση την περασμένη εβδομάδα, ο Haluk Bayraktar είπε ότι θέλουν να αυξήσουν την παραγωγική τους ικανότητα με το εργοστάσιο που θα ανοίξει στην Ουκρανία. O Bayraktar δήλωσε ότι αυτή τη στιγμή έχουν την ικανότητα να παράγουν 20 TB2 το μήνα. Η εγκατάσταση αναμένεται να λειτουργήσει μέχρι το τέλος του 2023.
Ο Χαλούκ Μπαϊρακτάρ δεν έχει κάνει ακόμη καμία δήλωση σχετικά με την επίσκεψή του στην Ουκρανία την Πέμπτη ούτε μοιράστηκε αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φοβούμενος την αντίδραση της Ρωσίας, ο Ερντογάν μετέφερε ένα μήνυμα στις ουκρανικές αρχές ότι δεν πρέπει να συζητούν δημόσια τα τουρκικά drones.
Στις 26 Ιουλίου, ο Ερντογάν δήλωσε σε συνάντηση με την ανώτατη διοίκηση του κυβερνώντος κόμματός του ότι η Ρωσία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ενδιαφέρονται για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar και είχαν προτείνει κοινή παραγωγή. Αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη από καμία από τις δύο χώρες. Ωστόσο, στις 19 Ιουλίου, ο Haluk Bayraktar είπε κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής συνέντευξης στο CNN ότι η εταιρεία του δεν θα πουλούσε ποτέ drones στη Ρωσία. Σύμφωνα με τον Bayraktar, είναι περήφανοι που τα drones τους έχουν γίνει ένα από τα σύμβολα της ουκρανικής αντίστασης.
Σύμφωνα με μια νέα συμφωνία που υπογράφηκε κατά την επίσημη επίσκεψη του Ερντογάν στο Κίεβο τον Φεβρουάριο του 2022, η Ουκρανία θα παραχωρήσει γη για την εγκατάσταση παραγωγής UAV Bayraktar TB2 για 49 χρόνια και θα παράσχει μια σειρά από κίνητρα. Τα μέρη και τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή των UAV θα απαλλάσσονται από δασμούς. Όλες οι οικονομικές πληροφορίες και οι πληροφορίες προσωπικού σχετικά με τη νέα εγκατάσταση θα παραμείνουν εμπιστευτικές.
Εκτός από το εργοστάσιο UAV, θα κατασκευαστεί και εκπαιδευτικό κέντρο. Η Baykar θα απαλλάσσεται από το φόρο εισοδήματος για 10 χρόνια λόγω των επενδύσεών της. Η λήξη της συμφωνίας είναι η 1η Ιανουαρίου 2035. Για την Baykar, η οποία επί του παρόντος χρησιμοποιεί κινητήρες από τις ουκρανικές εταιρείες Ivchenko-Progress και Motor Sich στα στρατιωτικά drones που παράγει, η μονάδα παραγωγής στην Ουκρανία θα προσφέρει επίσης ευκολία όσον αφορά την επιμελητεία και το χρόνο.
Το πώς θα εφαρμοστεί η συμφωνία λόγω των πολεμικών συνθηκών είναι ακόμη ασαφές αυτή τη στιγμή.
Τα χωριά που έχουν εγκαταλειφθεί ή έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορίαστην ελληνική γεωγραφία και οι ιστορίες τους φέρνουν σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας.Διότι δεν ακούγεται και το πιο ρεαλιστικό πράγμα του κόσμου να καταπίνει λίγο-λίγο η γη ένα ολόκληροχωριόκαι μέσα σε μια μέρα μια φυσική καταστροφή να αλλάζει τελείως τη χωροταξία του, προκαλώντας παράλληλα στην εκκλησία του κλίση (πολύ) μεγαλύτερη απ’ αυτή που έχει ο πύργος της Πίζας.
Αν αναφέρεις στους Θεσσαλούς και δη στους Τρικαλινούς τη φράση χωριό – «φάντασμα» ο συνειρμός στο μυαλό τους με το Ροπωτό θα είναι αυτόματος. Το χωριό που είχε χτιστεί στους πρόποδες μίας από τις κορυφές των Αγράφων (Καραβούλα) στη Νότια Πίνδο, σε υψόμετρο 750 μέτρων και σε απόσταση 30χλμ. από τα Τρίκαλα, είναι εγκαταλελειμμένο από το 2012, όταν το φαινόμενο των καθιζήσεων που το ταλάνιζε για περίπου μισό αιώνα κορυφώθηκε με ένα βίαιο ξέσπασμα της γης.
Remaining Time-0:00
Fullscreen
Mute
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν παλιοί κάτοικοι της περιοχής, τα πρώτα δείγματα των κατολισθήσεων έκαναν την εμφάνιση τους από τη δεκαετία του 1960, όμως ποτέ δεν λήφθηκε μέριμνα για τη διενέργεια των κατάλληλων έργων. Απεναντίας, από τη δεκαετία του ’80 δίνονταν άδειες για νέα κτίσματα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το ιδιαίτερο γεωλογικό φαινόμενο της περιοχής.
Στο χωριό, το οποίο ήταν διάσπαρτο σε 7 οικισμούς σε μια ακτίνα 7 χιλιομέτρων, κατοικούσαν περίπου 300 οικογένειες. Κυρίως δενδροκαλλιεργητές και γεωργοκτηνοτρόφοι. Λειτουργούσε ακόμη ένας νερόμυλος και τέσσερα παραδοσιακά αποστακτήρια με καζάνια (για παραγωγή τσίπουρου), ενώ το χαρακτηριστικό γνώρισμα ήταν οι εκατοντάδες μηλιές που παρήγαγαν σπάνιας ποιότητας μήλα.
Στις 12 Απριλίου του 2012 όμως ο χρόνος στο Ροπωτό σταμάτησε. Η μεγάλη κατολίσθηση εκείνης της ημέρας είχε ως αποτέλεσμα να αναθεωρηθεί κυριολεκτικά η «χαρτογράφηση» του χωριού. Μέρος αυτού παρασύρθηκε σε μια πλαγιά, μετακινούμενο για περίπου 40 μέτρα! Αρκετά σπίτια καταστράφηκαν, κάποια κόπηκαν στη μέση, ενώ αλλά που έμειναν όρθια κύλησαν χωρίς να καταστραφούν και στέκονται ακόμη και σήμερα, γερμένα στην πλαγιά.
Το μεγάλο πρόβλημα προκλήθηκε λόγω της αδυναμίας να απομακρύνουν τα βρόχινα νερά από ένα κοντινό ρέμα, μετά από μια περίοδο ραγδαίων βροχοπτώσεων. το 2011. Τα περισσευούμενα νερά μαζί με τα υπόγεια ύδατα συνέθεσαν ένα εκρηκτικό μείγμα τον επόμενο χρόνο, το οποίο ευνόησε η ιδιαίτερη γεωλογία της περιοχής και η φύση του εδάφους ως «κινούμενη άμμος».
Μαζί με τα σπίτια, παρασύρθηκε και ο επιβλητικός ναός της Παναγίας της Θεοτόκου, ο οποίος παρέμεινε εκεί μετά τις εργασίες για την απομάκρυνση των γκρεμισμένων κτιρίων από τον κεντρικό οικισμό, για να θυμίζει όλα όσα συνέβησαν.
Το θέαμα είναι μοναδικό. Η εκκλησία είναι στην πραγματικότητα γυρτή. Στέκει όμως αγέρωχη παρά την καθίζηση του εδάφους, έχοντας την απίστευτη κλίση των 17 μοιρών. Για παράδειγμα ο διάσημος πύργος της Πίζας έχει κλίση 3,97 μοίρες…
Στο εσωτερικό του ναού είναι απαραίτητο να προσαρμόσει κανείς τη στάση του σώματός του ώστε να μπορέσει να περπατήσει ανεμπόδιστα πάνω και κάτω στην κεκλισμένη κατασκευή, ενώ κάποιοι ομολογούν ότι αισθάνονται ναυτία.
Σταδιακά, μετά την καταστροφική καθίζηση του ’12, δεν απέμεινε κανείς στο χωριό. Τον πρώτο καιρό οι κάτοικοι έμεναν σε παραπήγματα και αυτοσχέδιες καλύβες, αλλά οι μεγάλες νεροποντές επιδείνωσαν το φαινόμενο με αποτέλεσμα να το εγκαταλείψουν οριστικά. Σήμερα το χωριό είναι εγκαταλελειμμένο.
Για την κατάσταση του εδάφους, αλλά και για την αντιμετώπιση του φαινομένου εκπονήθηκαν πολλές μελέτες, οι οποίες όμως δεν χρησίμευσαν τελικά πουθενά. Δεν λήφθηκε κανένα απολύτως μέτρο και η καταστρoφή ρήμαξε το χωριό. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι ενδεχομένως να μην είχε κανένα όφελος η όποια τεχνητή παρέμβαση για τη διάσωση του.
Ακόμα και σήμερα το γεωλογικό φαινόμενο της καθίζησης βρίσκεται σε εξέλιξη. Επιδεινώνεται ιδιαίτερα όταν βρέχει ή λιώνουν τα χιόνια, ενώ τη μεγαλύτερη ζημιά προκαλεί ο εγκλωβισμός των στάσιμων υδάτων (ο μοναδικός τομέας στον οποίο θα είχαν πιθανότατα αξία κάποια έργα «αναχαίτισης»). Το αποτέλεσμα είναι οι καθιζήσεις να βουλιάζουν ακόμα πιο βαθιά στη γη ό,τι υπάρχει στην επιφάνεια. Το κράτος ωστόσο είναι υπόλογο για το ότι δεν δοκίμασε καν να εφαρμόσει κάποια λύση.
Το ερημωμένο Ροπωτό έγινε μεταγενέστερα γνωστό σε αρκετούς εξαιτίας του δίκαιου αιτήματος των κατοίκων του να εξαιρεθούν από τον ΕΝΦΙΑ. Αίτημα το οποίο τελικά εισακούστηκε για τους ιδιοκτήτες των σπιτιών ενός χωριού που «ρουφάει» η γη και που το Φεβρουάριο του 2016 έγινε θέμα ακόμα και στη DailyMail. Η αγγλική εφημερίδα αναδημοσίευσε τότε το 12λεπτο ντοκιμαντέρ του Greekreporter με τίτλο «Η πόλη φάντασμα της Ελλάδας που βουλιάζει».
Είναι ο Διοικητής της Σχολής Μαχητών Όπλων του Ναυτικού των ΗΠΑ, γνωστός και ως «TOP GUN»
Ο CDR Christopher 'POPS' Papaioanu γεννήθηκε στη Fontana της Καλιφόρνια, γιος του George και της Lynda Papaioanu. Η οικογένεια μετανάστευσε από την Ελλάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του 1900. Η γιαγιά του Χριστόφορου, Αθανασία Γιαννιώση, γεννήθηκε το 1907 στο σύγχρονο Αρτεμίσιο. Το 1914, η Αθανασία μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη μητέρα και τον αδερφό της, φτάνοντας τελικά στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια. Ο παππούς του Χριστόφορου, Ανδρέας Παπαϊωάννου, γεννήθηκε το 1894 στο σημερινό Κεφαλόβρυσο. Ο Ανδρέας μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1918 μέσω του Ellis Island. Κατά την είσοδό του στο Ellis Island, τοπικοί αξιωματούχοι είπαν ότι το όνομά του ήταν πολύ μεγάλο και τον ανάγκασαν να βγάλει δύο γράμματα. Επί τόπου ο Ανδρέας άλλαξε το επίθετό του από Παπαϊωάννου σε Παπαϊωάννου και έκτοτε διατήρησε τη νέα ορθογραφία. Ο Αντρέας εργάστηκε για ένα διάστημα με μια οικογένεια που διέμενε ήδη στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. Τελικά, ο Αντρέας μετακόμισε στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια όπου ξεκίνησε μια πολύ επιτυχημένη επιχείρηση παραγωγής στην Καλιφόρνια. Ήταν στην Πασαντίνα που ο Ανδρέας θα γνωρίσει και θα παντρευτεί την Αθανασία Γιαννιώση. Οι δύο θα είχαν τρία παιδιά. Σπέρο, Γιώργο και Νικόλαο Παπαϊωάνου. Ο Κρίστοφερ είναι γιος του μεσαίου παιδιού τους, Γιώργου Παπαϊωάνου.
Ο Christopher μίλησε για την καριέρα του στο ειδικό τεύχος που δημοσιεύτηκε για την 50ή επέτειο του διάσημου TOP GUN (US Navy Fighter Weapons School), σε μια συνέντευξη που έδωσε στον LCDR Steve Penley, US Navy (ret.).
«Ήμουν μέλος του προγράμματος Navy ROTC στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο. Μετά την αποφοίτησή μου και την ανάθεση αξιωματικού, επιλέχθηκα για εκπαίδευση πιλότων με αρχικές εντολές στο Vance AFB στο Enid της Οκλαχόμα ως μέρος ενός κοινού προγράμματος εκπαίδευσης με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Ωστόσο, 5 μήνες πριν έπρεπε να αναφέρω, ο διοικητής του NROTC με έστειλε στο VFA-125, την εκπαιδευτική μοίρα F/A-18A-D στο Naval Air Station Lemoore, Καλιφόρνια, όπου εκτέθηκα για πρώτη φορά στο F/A -18 και η μαχητική κοινότητα του Πολεμικού Ναυτικού. Αυτή η πεντάμηνη εμπειρία αύξησε μόνο την επιθυμία μου να πετάξω με αεροσκάφη του Πολεμικού Ναυτικού. Το δημοτικό σχολείο πτήσεων στο Vance AFB ήταν σκληρό αλλά γρήγορο. Μετά την ολοκλήρωση, επιλέχθηκα να πετάξω με τζετ και έλαβα παραγγελίες στο Naval Air Station Meridian του Μισισιπή, όπου ολοκλήρωσα τις ενδιάμεσες και προχωρημένες φάσεις της εκπαίδευσης με τζετ και κέρδισα το Navy Wings of Gold. Μετά την αποφοίτησή μου, με έστειλαν πίσω στο Naval Air Station Lemoore της Καλιφόρνια για εκπαίδευση στο F/A-18E/F με VFA-122. Εκείνη την εποχή, το F/A-18E/F Super Hornet ήταν ένα ολοκαίνουργιο αεροπλάνο εντός του Ναυτικού. Μετά την ολοκλήρωση της ύλης εκπαίδευσης στο F/A-18E/F, επιλέχθηκα να πετάξω με το F/A-18E (η μονοθέσια παραλλαγή του Super Hornet) με follow on εντολές στους TOPHATTERS του Strike-Fighter Squadron ( VFA) Δεκατέσσερα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, συμμετείχα στα αρχικά στάδια της Επιχείρησης IRAQI FREEDOM ενώ πετούσα στο USS Nimitz. Επιλέχθηκα να πετάξω με το F/A-18E (η μονοθέσια παραλλαγή του Super Hornet) με follow on εντολές στους TOPHATTERS της Strike-Fighter Squadron (VFA) Fourteen. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, συμμετείχα στα αρχικά στάδια της Επιχείρησης IRAQI FREEDOM ενώ πετούσα στο USS Nimitz. Επιλέχθηκα να πετάξω με το F/A-18E (η μονοθέσια παραλλαγή του Super Hornet) με follow on εντολές στους TOPHATTERS της Strike-Fighter Squadron (VFA) Fourteen. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, συμμετείχα στα αρχικά στάδια της Επιχείρησης IRAQI FREEDOM ενώ πετούσα στο USS Nimitz.
Από το δημοτικό, ήθελα να γίνω αστροναύτης και κάποια μέρα να πετάξω το Διαστημικό Λεωφορείο. Μόνο όταν εκτέθηκα σε εκπαιδευτές TOP GUN κατά τη διάρκεια της πρώτης μου περιοδείας –υπήρχαν πιλότοι που επιχείρησαν τακτικά σε ένα εντελώς άλλο αεροπλάνο– αποφάσισα ότι το TOP GUN ήταν το μονοπάτι που ήθελα να ακολουθήσω τώρα. Έτσι, μετά την περιήγησή μου με το VFA-14, έκανα αίτηση στο TOP GUN και είχα την τύχη να γίνω δεκτός όχι μόνο ως φοιτητής αλλά και με παραγγελίες στο TOP GUN Staff. Μετά από μια τριετή περιοδεία ως εκπαιδευτής TOP GUN, πετώντας όλες τις παραλλαγές του F/A-18 και του F-16A, επέστρεψα στον Στόλο και εντάχθηκα στους KESTRELS του VFA-137 ως αξιωματικός εκπαίδευσης της μοίρας, πετώντας το F /Α-18Ε και υπεύθυνος για την τακτική εκπαίδευση και επάρκεια όλων των πιλότων της μοίρας. Η περιοδεία με το VFA-137 περιλάμβανε μια ανάπτυξη μάχης διάρκειας οκτώ μηνών στο USS Lincoln για υποστήριξη των Επιχειρήσεων ENDURING FREEDOM (Αφγανιστάν) και IRAQI FREEDOM. Αμέσως μετά την επιστροφή από αυτήν την ανάπτυξη, μου δόθηκαν επακόλουθες εντολές πίσω στο VFA-14 για την περιοδεία του Υπεύθυνου Τμήματος. Μετά από δύο ακόμη αναπτύξεις μάχης στα USS Nimitz και USS Stennis με VFA-14 για την υποστήριξη της Επιχείρησης ENDURING FREEDOM, με έστειλαν στο Κολέγιο Πολέμου του Ναυτικού όπου απέκτησα μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Εθνική Ασφάλεια και τις Στρατηγικές Σπουδές. Μετά την αποφοίτησή μου, στάλθηκα στη συνέχεια στο JFCC (Joint Functional Component Command) για το διάστημα στην αεροπορική βάση Vandenberg στην Καλιφόρνια. Εκεί ίδρυσα τον Κλάδο Όπλων και Τακτικών για τη Διοίκηση και υπηρέτησα ως Αρχηγός του Κλάδου. Ενώ βρισκόταν στο Vandenberg,
Ως Έλληνας πιλότος μαχητικών, ταίριαζε που επιλέχθηκα να διοικήσω τους ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ του VFA-147, πετώντας ξανά το F/A-18E. Ανέλαβα ως Διοικητής του VFA-147 στον απόλυτο καλύτερο δυνατό χρόνο. ακριβώς κατά την έναρξη των εργασιών για ανάπτυξη μάχης. Ολόκληρη η περιοδεία εντολών μου περιελάμβανε ασκήσεις και ανάπτυξη μάχης. Παρ' όλα αυτά που είχα κάνει σε όλη τη διάρκεια της καριέρας μου, ήταν μια τέλεια περιοδεία για μένα και το να υπηρετήσω με το φανταστικό πλήρωμα των Ναυτών, των Αρχηγών και των Αξιωματικών που αποτελούσαν το VFA-147 ήταν μια απίστευτη τιμή για εμένα προσωπικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, οι ARGONAUTS και εγώ αναπτυχθήκαμε στο USS Nimitz για να υποστηρίξουμε την Επιχείρηση INHERENT RESOLVE, πραγματοποιώντας πτητικές επιχειρήσεις μάχης τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία. Μετά τον χρόνο του Christopher στο VFA-147, το Ναυτικό τον επέλεξε να επιστρέψει στο TOP GUN, μόνο αυτή τη φορά ως Διοικητής. Κατά τη διάρκεια της εποχής του Christopher ως TOP GUN CO, αυτός και το TOP GUN Staff ηγήθηκαν της αποστολής που θα βοηθούσε να μετατοπιστεί η εστίαση του Ναυτικού από τις επιχειρήσεις κατά της εξέγερσης στη Μέση Ανατολή σε έναν επικείμενο ανταγωνισμό Μεγάλης Δύναμης τόσο με την Κίνα όσο και με τη Ρωσία. Οι προσπάθειές τους θα ξεκινούσαν ένα κίνημα για να τοποθετήσουν το Πολεμικό Ναυτικό για πιθανές πολεμικές επιχειρήσεις υψηλών προδιαγραφών ενάντια σε ομότιμες και κοντινές ικανότητες.
Πώς μια μεραρχία αντιαεροπορικών πυραύλων διέλυσε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια του ρωσικού στρατού μέσα σε λίγα λεπτά
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΧΑΡΗΣ
Οι Ρώσοι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν ανεπιτυχώς ένα «μη επανδρωμένο τανκ»
Ο αντισυνταγματάρχης Dmytro Shumakov, είναι ο διοικητής του τμήματος αντιαεροπορικών πυραύλων της Πολεμικής Αεροπορίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, ο οποίος,από την αρχή της ευρείας κλίμακας εισβολής της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία, έχει ήδη «χτυπήσει» 30 εναέριους στόχους. Η δημοσίευση ArmiyaInform, λέει πώς μέσα σε τρία λεπτά η μεραρχία κατάφερε να καταστρέψει το ένα πέμπτο από αυτούς τους πληγέντες στόχους.
Το επεισόδιο με την καταστροφή έξι ρουκετών των Ρώσων αναφέρθηκε από τον διοικητή , εξηγώντας ότι συνέβη καθώς οι εχθρικοί πύραυλοι κρουζ "Kalibr", άλλαξαν την κατεύθυνση κίνησης και αμέσως έξι πύραυλοι κατέληξαν στη ζώνη ελέγχου από τον Shumakov.
«Ήταν απροσδόκητο, αλλά όλοι συμμετείχαν, συντονίστηκαν και δούλεψαν επαγγελματικά. Όλα έγιναν κυριολεκτικά σε 2-3 λεπτά. Όταν καταλάβαμε ότι ήταν ένα μαζικό χτύπημα και, δόξα τω Θεώ, καταφέραμε να τους απωθήσουμε χωρίς θύματα και απώλειες, αποδείχθηκε ότι λειτουργήσαμε συντονισμένα», αναφέρει ο Shumakov.
Σύμφωνα με τον αντισυνταγματάρχη, διάφοροι παράγοντες βοήθησαν το ουκρανικό σύστημα αεράμυνας να επιβιώσει τις πρώτες ημέρες του πολέμου και το επακόλουθο αποτελεσματικό έργο του, ιδίως η υπερβολική εμπιστοσύνη του ρωσικού στρατού στις δικές του δυνάμεις, καθώς και το γεγονός που τις πρώτες μέρες δεν χτυπούσαν με όλες τις διαθέσιμες ευκαιρίες.
«Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι τα τελευταία πέντε χρόνια, τα αντιαεροπορικά πυροβόλα είχαν το δικό τους βεληνεκές, όπου έχουν την ευκαιρία να διεξάγουν δοκιμαστικές βολές και μάχιμες εκτοξεύσεις αντιαεροπορικών πυραύλων», εξηγεί ο Shumakov.
Σημειώνει επίσης ότι αυτή τη στιγμή η μεραρχία ασχολείται με πιο σύνθετους στόχους υψηλής ταχύτητας, καθώς ο εχθρός αλλάζει συνεχώς τακτική, ύψος πτήσης πυραύλων, διαδρομές, ελιγμούς: «Βρίσκουμε επίσης τα ευάλωτα σημεία του, στον πόλεμο όλοι μαθαίνουν πολύ γρήγορα, και η τιμή ενός λάθους μπορεί να είναι, δυστυχώς, πολύ υψηλή».
Εν τω μεταξύ σύμφωνα με το defence-ua, ο ρωσικός στρατός στην Ανατολή προσπάθησε για πρώτη φορά να χρησιμοποιήσει ένα μη επανδρωμένο συγκρότημα αποναρκοθέτησης, με τον δείκτη "Proryv-1".
Η σύνθεση του συγκροτήματος "Proryv-1", είναι μια "μη επανδρωμένη" έκδοση του συγκροτήματος μηχανικής αποναρκοθέτησης BRM-3M που βασίζεται στο T-72 ή T-90. Το BMR-3M δεν έχει δει ακόμη στο πεδίο της μάχης, το Proryv-1 δεν έχει υιοθετηθεί ακόμη επίσημα από τον ρωσικό στρατό και ήταν απλώς το "ντεμπούτο" αυτού του συγκροτήματος στην Ανατολική Ουκρανία.Φαίνεται όμως ότι κάτι πήγε στραβά.
«Δεν έχουν την τεχνολογία που θα τους επέτρεπε να παρέχουν μια ομαλή πορεία για τηλεκατευθυνόμενα θωρακισμένα οχήματα.Αντίστοιχα, ακόμα κι αν οι Ρώσοι δημιουργήσουνμια «μη επανδρωμένη» έκδοση του BMP-3, είναι απίθανο αυτό το προϊόν να είναι κατάλληλο για χρήση στο πεδίο της μάχης», αναφέρει το defence-ua.
Οι πάροχοι σχεδιάζουν επενδύσεις 5 δισ. ευρώ την επόμενη πενταετία σε δίκτυα οπτικών ινών με τις οποίες θα αλλάξει άρδην το τηλεπικοινωνιακό τοπίο και μέλλον της χώρας.
Μετά από επενδυτική άπνοια ετών που οδήγησε την Ελλάδα να αποτελεί εκ των ουραγών της Ευρώπης στα δίκτυα οπτικής ίνας, οι πάροχοι επισπεύδουν τα επενδυτικά τους πλάνα με στόχο να καλύψει η χώρα το ψηφιακό χάσμα που την χωρίζει, και να ενταθεί η διείσδυση των υπερυψηλών ταχυτήτων στα νοικοκυριά.
Την ίδια στιγμή που το 70% των νοικοκυριών στην ΕΕ μπορεί να επωφεληθεί από σταθερή συνδεσιμότητα δικτύου πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN) με δυνατότητα προσφοράς ταχυτήτων gigabit και η κάλυψη δικτύου FTTP να έχει φτάσει το 50% έχοντας διπλασιαστεί την τελευταία πενταετία, στην Ελλάδα μόλις 1 στα 5 νοικοκυριά μπορεί να έχει πρόσβαση στα δίκτυο υπερυψηλών ταχυτήτων, παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει καταγράψει η χώρα που πήγε στο 20% από 10% το 2020.
Τρίτη από το τέλος η Ελλάδα στα δίκτυα υπερυψηλών ταχυτήτων
Η Μάλτα, το Λουξεμβούργο, η Δανία, η Ισπανία, η Λετονία, η Ολλανδία και η Πορτογαλία είναι τα πιο προηγμένα κράτη μέλη όσον αφορά τη συνολική κάλυψη σταθερού VHCN (όλα με κάλυψη άνω του 90% των νοικοκυριών).
Η έκθεση αναγνωρίζει ότι «η Ελλάδα βελτίωσε τις επιδόσεις της αναφορικά με τη συνδεσιμότητα». Ειδικότερα, «σχετικά με τα σταθερά δίκτυα, η Ελλάδα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο ως προς την κάλυψη των δικτύων υπερυψηλών ταχυτήτων (VHCN) και ταχείας ευρυζωνικότητας (NGA), φτάνοντας το ποσοστό του 92%, το οποίο είναι πάνω από τον ενωσιακό μέσο όρο».
Παράλληλα επισημαίνει πως απαιτείται περισσότερη πρόοδος, ιδίως όσον αφορά τη διείσδυση σταθερών ευρυζωνικών επικοινωνιών ταχύτητας τουλάχιστον 100 Mbps, η οποία παραμένει πολύ χαμηλή (9%) σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι στο 41% και την περαιτέρω βελτίωση της κάλυψης 5G (66%), ώστε να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε υψίρρυθμη συνδεσιμότητα σε ολόκληρη τη χώρα.
Τρέχουν οι πάροχοι να κλείσουν τη ψαλίδα
Οι πάροχοι αναμένεται να επενδύσουν περίπου 5 δισ. ευρώ μέχρι το 2027 για να καλυφθεί το μεγάλο χάσμα που χωρίζει την Ελλάδα από την Ευρώπη στα δίκτυα υπερυψηλών ταχυτήτων.
Ο ΟΤΕ αύξησε σε 674.000 τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα που έχουν πρόσβαση σε 100% οπτική ίνα μέχρι το σπίτι (FTTH) μέσω του COSMOTE Fiber. Επιταχύνοντας την υλοποίηση του επενδυτικού του πλάνου για την αναβάθμιση της χώρας, που ξεπερνά τα 3 δισ. ευρώ, ο όμιλος επιδιώκει να καλύψει περίπου τα 2/3 των γραμμών της χώρας με οπτική ίνα, φέρνοντας το FTTH σε 1 εκατ. νοικοκυριά και επιχειρήσεις μέχρι το τέλος του 2022, και σε 3 εκατ. μέχρι το 2027. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επένδυση που έχει γίνει τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα για τηλεπικοινωνιακές υποδομές.
Παράλληλα, ταχύτατα υλοποιείται και η πρωτοβουλία για τη δωρεάν αναβάθμιση των ταχυτήτων του σταθερού ευρυζωνικού internet για τους πελάτες Cosmote, όπου αυτό είναι τεχνολογικά εφικτό. Περισσότεροι από 750.000 πελάτες, σε περιοχές που δεν έχει φτάσει ακόμη η οπτική ίνα, θα δουν τις ταχύτητες τους να αναβαθμίζονται δωρεάν στην αμέσως επόμενη εμπορικά διαθέσιμη ταχύτητα, μέσα στη χρονιά.
Πρόσφατα ο ΟΤΕ προχώρησε και στην άντληση κεφαλαίων μέσω δανειακής σύμβασης με την EBRD, ώστε να αναπτυχθεί το δίκτυο Fiber to the Home σε 12 περιοχές της περιφέρειας (Αχαΐα, Χαλκιδική, Κέρκυρα, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Έβρος, Λάρισα, Λευκάδα, Ρέθυμνο, Ροδόπη, Τρίκαλα και Ξάνθη) και να αποκτήσουν πρόσβαση στο δίκτυο οπτικών ινών του ΟΤΕ 371.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Η Vodafone ανακοίνωσε ότι επιταχύνει το επενδυτικό πρόγραμμα κατασκευής δικτύων νέας γενιάς μέχρι το σπίτι με στόχο την επέκτασή τους σε ακόμη περισσότερα σημεία στην Ελλάδα, συμπεριλαμβάνοντας μάλιστα στον σχεδιασμό της και νέες περιοχές, που είχαν μείνει εκτός του προηγούμενου μεγάλου έργου ψηφιακών υποδομών της περιόδου 2016-2020.
Η εταιρεία στοχεύει να έχει φτάσει τις 800.000 συνδέσεις οπτικής ίνας μέχρι το 2024. Η εταιρεία έχει ξεκινήσει αυτή την περίοδο να κατασκευάζει δίκτυα νέας γενιάς σε περιοχές της Αθήνας, όπως το Γηροκομείο, η Κυψέλη, το ιστορικό κέντρο, το Κουκάκι, το Παγκράτι και ο Νέος Κόσμος, ενώ εργασίες κατασκευής δικτύου FTTH πραγματοποιούνται στο κέντρο του Πειραιά και στις Αχαρνές. Αντίστοιχες εργασίες υλοποιούνται στη Θεσσαλονίκη (ιστορικό κέντρο και Ελευθέριο – Κορδελιό), αλλά και σε Πάτρα, Ιωάννινα, Βόλο, Βέροια και Κοζάνη.
Μέσα από το επενδυτικό της πρόγραμμα ύψους 600 εκατ. ευρώ, στην επόμενη διετία, η Vodafone θα προχωρήσει στην κατασκευή και ανάπτυξη νέων δικτύων FTTH και σε άλλες περιοχές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Κοζάνη και Ιωάννινα, καλύπτοντας τους εσωτερικούς δακτυλίους, ενώ θα εντάξει στο επενδυτικό της πλάνο και την κάλυψη με FTTH περιοχών που είχαν μείνει εκτός του αρχικού πλάνου.
Η Nova που έχει μπει σε νέα εποχή ενώ προχωρά η απορρόφηση της Wind, έχοντας μείνει πίσω στον ανταγωνισμό, έχει θέσει στο επίκεντρο της στρατηγικής της την ανάπτυξη των δικτύων οπτικών ινών και 5G με ένα επενδυτικό πλάνο ύψους 1,3 δις. ευρώ μέχρι το 2026.
Βασικό πυλώνα στα σχέδια της Nova θα αποτελέσει η Hellenic Open Fiber που ήταν η εταιρεία που είχε δημιουργήσει η Wind για την ανάπτυξη δικτύων υπερυψηλών ταχυτήτων, με τη νέα εταιρεία να στοχεύει να φτάσει την οπτική ίνα σε περισσότερους από 600.000 συνδρομητές.
Στα τέλη Ιουλίου, η Hellenic Open Fiber υπέγραψε δανειακή σύμβαση με Eurobank και Εθνική για άντληση κεφαλαίων ύψους 80 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, «Ελλάδα 2.0», με στόχο να χρηματοδοτήσει το επενδυτικό της πλάνο για την ανάπτυξη του δικτύου FTTH.
Το δάνειο είναι 10ετούς διάρκειας και θα χρηματοδοτήσει επενδυτικό πλάνο συνολικού ύψους 100 εκατ. ευρώ. Από τα 80 εκατ. ευρώ που θα λάβει η Hellenic Open Fiber, τα 50 εκατ. ευρώ προέρχονται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και τα 30 εκατ. ευρώ από τις τράπεζες Eurobank και Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (σε ποσοστό 70% και 30% αντίστοιχα) ενώ τα υπόλοιπα 20 εκατ. ευρώ, που απαιτούνται για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου, θα καλυφθούν με ίδια κεφάλαια της HOF.
Επίσης και η ΔΕΗ φέρεται να επισπεύδει τις κινήσεις της για να εισέλθει στη χονδρική αγορά των τηλεπικοινωνιών καθώς έχει εκφράσει την ετοιμότητά της μετά τη δημιουργία του πιλοτικού δικτύου. Η ενεργειακή εταιρεία σχεδιάζει να παρουσιάσει τα πρώτα πακέτα της μέσα στο 2023, με την αγορά να εκφράζει την ελπίδα πως η είσοδος της ΔΕΗ θα μπορούσε να κινητοποιήσει και τους εναλλακτικούς παρόχους να ανεβάσουν και να επιταχύνουν τα επενδυτικά τους σχέδια για την ανάπτυξη δικτύων οπτικής ίνας.
