Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Άρχισε σαν σήμερα – Ποιες εκπληκτικές εφευρέσεις άφησε πίσω του που ακόμα χρησιμοποιούμε
copyright Ap Photos
Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 28 Ιουλίου του 1914, όταν η Αυστρουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία. Η Ευρώπη σύντομα θα γίνει παρανάλωμα. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος μόλις αρχίζει!
Όμως ουδέν κακόν αμιγές καλού, όμως, και ακόμα και αυτός ο ανθρωποβόρος Μεγάλος Πόλεμος παρέδωσε στον άνθρωπο εφευρέσεις, που αποδείχθηκαν χρήσιμες και που παρέμειναν δημοφιλείς μέχρι τις μέρες μας. Ας δούμε κάποιες από αυτές.
Η λάμπα έσωσε ζωέςΗλιακοί λαμπτήρες
Τα παιδάκια στη Γερμανίααρρώσταιναν λόγω υποσιτισμού και ραχίτιδας, αποτέλεσμα της έλλειψης βιταμίνης D. Η θρεπτική τροφή ήταν σπάνια κατά τη διάρκεια του πολέμου πολύ περισσότερο δε για τους φτωχούς, αλλά η αιτία της ραχίτιδας ήταν άγνωστη εκείνη την εποχή. Τα οστά των παιδιών δεν μεγάλωναν σωστά επειδή οι πλάκες ανάπτυξής τους ήταν πολύ μαλακές.
Τότε ήταν που δρ Kurt Huldschinsky αποφάσισε να τοποθετήσει τους νεαρούς ασθενείς του κάτω από φώτα χαλαζία υδραργύρου που απελευθέρωναν υπεριώδη ακτινοβολία. Έπειτα από λίγο, άρχισε να παρατηρεί ότι τα οστά των παιδιών άρχισαν να δυναμώνουν. Τον Μάιο του 1919, περίπου έξι μήνες μετά τις θεραπείες, έβαλε τα παιδιά να κάθονται στο φως του ήλιου για αρκετές ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το πείραμα στέφθηκε με επιτυχία και διαδόθηκε σε όλη τη Γερμανία και στην Ευρώπη. Η θεραπεία πολέμησε την ασθένεια και οι γιατροί αναγνώρισαν την ανάγκη των ακτίων του ήλιου ώστε το σώμα να απορροφήσει την πολύτιμη βιταμίνη D.
Λουκάνικο με άλλη γεύση...Το κρέας σόγιας
Οι επιλογές φαγητού ήταν περιορισμένες κατά τη διάρκεια του πολέμου και η πείνα ήταν καθημερινότηυτα για πολλούς Γερμανούς. Ο Κόνραντ Αντενάουερ, δήμαρχος της Κολωνίαςκατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου (καγκελάριος μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο), εισήγαγε ένα νέο είδος ψωμιού που παρασκευαζόταν από αλεύρι ρυζιού, κριθάρι και ρουμανικό καλαμποκάλευρο. Έπειτα από περισσότερες δοκιμές, ανακάλυψε ότι η σόγια θα μπορούσε να αντισταθμίσει την έλλειψη κρέατος κι έτσι γεννήθηκε το Friedenswurst (το λουκάνικο σόγιας). Η Γερμανία δεν θα εκδώσει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας επειδή τεχνικά δεν ήταν λουκάνικο, αλλά τον Ιούνιο του 1918, ο βασιλιάς Γεώργιος Ε' της Αγγλίας χορήγησε στον Αντενάουερ το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας!
Φακελάκια τσαγιού
Στις αρχές του 20ου αιώνα, το τσάιερχόταν συσκευασμένο σε βαριά ξύλινα κουτιά. Για να εξοικονομήσει χρήματα, ο αμερικανός έμπορος τσαγιού Τόμας Σάλιβαν άρχισε να συσκευάζει τσάι σε μικρά μεταξωτά σακουλάκια το 1908. Οι καταναλωτές στην αρχή δεν κατάλαβαν τη χρησιμότητα της συσκευασίας. Αργότερα, όταν συνειδητοποίησαν την ευκολία, βύθιζαν το τσάι που περιείχε η συσκευασία στις τσαγιέρες τους. Η νέα εφεύρεση έκανε την κατανάλωση τσαγιού πολύ πιο βολική κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σήμερα τα φακελάκια τσαγιού κατασκευάζονται συνήθως από ίνες χαρτιού που εφευρέθηκαν από τον William Hermanson.
Τέρμα τα κουμπιά...Το φερμουάρ
Το φερμουάρ σχεδιάστηκε στη δεκαετία του 1860, αλλά η ιδέα δεν τέθηκε αμέσως σε χρήση για τα ρούχα. Ο Σουηδός-αμερικανός Gideon Sundback, επικεφαλής σχεδιαστής της Universal Fastener Company, επινόησε αυτό που ονόμασε «hookless fastener». Ο στρατός των ΗΠΑ το εκμεταλλεύτηκε και άρχισε να προσθέτει τις νέες αυτές «συσκευές» σε στολές και μπότες. Αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένη εφεύρεση που γρήγορα οι σχεδιαστές ενδυμάτων ενσωμάτωσαν τα φερμουάρ στα σχέδιά τους.
Η σκουριά νικήθηκε...Ανοξείδωτο ατσάλι
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο βρετανικός στρατός έψαχνε για ένα μέταλλο όπλων που θα μπορούσε να αντέξει την υψηλή θερμοκρασία από τους επαναλαμβανόμενους πυροβολισμούς. Απευθύνθηκαν στον μεταλλουργό Harry Brearley του Σέφιλντ για βοήθεια. Ο Brearley άρχισε να πειραματίζεται προσθέτοντας διαφορετικά στοιχεία στο ατσάλι. Τυχαία, πολλά από τα πειράματά του κατέληξαν σε σωρούς σε εξωτερικούς χώρους. Με το υγρό κλίμα της Αγγλίας, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να παρατηρήσει ότι το μέταλλο που παραγόταν με την προσθήκη χρωμίου δεν σκούριαζε όπως έκαναν άλλα μέταλλα. Ο Brearley είχε εφεύρει τον ανοξείδωτο χάλυβα! Στον πόλεμο, χρησιμοποιήθηκε σε κινητήρες αεροπλάνωνεπειδή ήταν πολύ πιο ελαφρύ από τον κανονικό χάλυβα. Μετά το τέλος του πολέμου έγινε ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο προϊόν για μαχαιροπήρουνα, ιατρικά όργανα, κοσμήματα και μαγειρικά σκεύη, για να αναφέρουμε μερικές μόνο από τις πολλές χρήσεις του.
Η θερινή ώρα
Το 1784, οΒενιαμίν Φρανκλίνοςπρότεινε τηθερινή ώραγια τηΓαλλία. Πίστευε ότι πάρα πολλή ενέργεια σπαταλούνταν τα μακρά καλοκαιρινά βράδια. ΗΝέα Ζηλανδίακαι ηΜεγάλη Βρετανίαείχαν την ίδια ιδέα στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά δεν την εφάρμοσαν.
Μέχρι το 1915, η Γερμανία αντιμετώπιζε ελλείψεις σε άνθρακα και άλλους σημαντικούς πόρους. Για εξοικονόμηση φωτός και ζέστης το φθινόπωρο και την άνοιξη, η κυβέρνηση υιοθέτησε τη θερινή ώρα στις 30 Απριλίου 1916. Η Μεγάλη Βρετανία εφάρμοσε τις νέες ρυθμίσεις τρεις εβδομάδες αργότερα και σύντομα ακολούθησαν και άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Στις 19 Μαρτίου 1918, το Κογκρέσοκαθόρισε τις ζώνες ώρας που χρησιμοποιούν σήμερα οι ΗΠΑ και η χώρα παρέμεινε στη θερινή ώρα για τη διάρκεια του πολέμου.
Κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η θερινή ώρα επανήλθε, όχι μόνο για να εξοικονομηθεί ενέργεια, αλλά και για να μην χρειάζεται τα παιδιά να πηγαίνουν με τα πόδια στο σχολείο στο σκοτάδι.
Μια ακτινογραφία στο μέτωπο...Φορητό μηχάνημα Ακτίνων Χ
Όταν ξεκίνησε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, τα περισσότερα ιατρικά μηχανήματα ήταν ογκώδη και βαριά. Η Μαρία Κιουρί συνειδητοποίησε ότι θα μπορούσαν να σωθούν ζωές αν οι γιατροί μπορούσαν να δουν πού είχαν σφηνώσει οι σφαίρες και τα θραύσματα στα σώματα των στρατιωτών. Η Κιουρί συγκέντρωσε τα χρήματα για να αναπτύξει μικρότερα μηχανήματα Ακτίνων Χ και τα εγκατέστησε σε στρατιωτικά οχήματα. Κάποια από αυτά τα έφερε η ίδια προσωπικά στο μέτωπο και τα εγκατέστησε σε σταθμούς πρώτων βοηθειών για να βοηθήσει τους γιατρούς στον εντοπισμό των πληγών στα σώματα των τραυματισμένων στρατιωτών.
Ασύρματος αέρος-εδάφους
Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι εφηύρε τον ασύρματο το 1894, αλλά χρειάστηκε μέχρι τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο για να συνειδητοποιήσει την αξία των επικοινωνιών μεταξύ πιλότων και πληρώματος εδάφους. Οι αμφίδρομοι ασύρματοι εγκαταστάθηκαν σε αμερικανικά αεροπλάνα το 1916, δίνοντας στους πιλότους τη δυνατότητα να εκπέμπουν σε απόσταση πάνω από 200 χιλιόμετρα. Μετά λίγους μήνες, εφευρέθηκε κράνος με ενσωματωμένα ακουστικά μείωσης θορύβου και μικρόφωνο. Οι τεχνολογίες που χρησιμοποιήθηκαν για αυτές τις συσκευές έγιναν η βάση για τον σύγχρονο ελέγχο εναέριας κυκλοφορίας.
Το αγροτικό λίπασμα
Μια διαδικασία για την παραγωγή αμμωνίας από το ατμοσφαιρικό άζωτο αναπτύχθηκε από τους Fritz Haber και Carl Bosch στη Γερμανία πριν από την έναρξη του πολέμου. Με την ικανότητα να παράγουν αμμωνία και τα νιτρικά άλατα που απαιτούνται για την κατασκευή εκρηκτικών, οι Γερμανοί κατασκεύαζαν όλο και περισσότερα όπλα. Η διαδικασία επέτρεπε επίσης την παραγωγή λιπάσματος νιτρικής αμμωνίας από αέριο άζωτο. Το λίπασμα χρησιμοποιείται στη βιομηχανική γεωργία και βοηθά στη διατροφή του ενός τρίτου του πληθυσμού της Γης.
Χρήσιμο για τις κυρίες...
Οι σερβιέτες
Όταν ο επικεφαλής έρευνας της εταιρείας «Kimberly-Clark», Ernst Mahler, και ο αντιπρόεδρος της εταιρείας James Kimberly επισκέφτηκαν βιοτεχνίες χαρτιού στην Αυστρίακαι τη Γερμανίατο 1914, είδαν ένα υλικό που ήταν πιο απορροφητικό και φθηνότερο από το βαμβάκι. Οι άνδρες έφεραν αυτό το υλικό πίσω στις ΗΠΑ και το κατοχύρωσαν ως Cellucotton με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο το 1917, το υλικό αντικατέστησε τους επίδεσμους για τους τραυματίες στο μέτωπο. Καθώς οι νοσοκόμες εξοικειώθηκαν με τη χρήση του Cellucotton, συνειδητοποίησαν ότι θα μπορούσε να τους εξυπηρετήσει μια άλλη ανάγκη που προέκυπτε μία φορά το μήνα… Μετά τον πόλεμο, η «Kimberly-Clark» σκέφτηκε ότι δεν υπήρχε πλέον ανάγκη για Cellucotton μέχρι που έμαθαν πως το χρησιμοποιούσαν οι νοσοκόμες. Μετά δύο χρόνια έρευνας, η πρώτη σερβιέτα παρουσιάστηκε το 1920 με το όνομα Kotex.
Οι γυναίκες χρειάστηκαν λίγο χρόνο για να «αγκαλιάσουν» το προϊόν, καθώς ντρέπονταν να το αγοράσουν με τους άντρες τριγύρω. Όταν έγινε επιτρεπτό να ρίχνουν τα χρήματα σε ένα κουτί αντί να συναλάσονται με άντρες υπαλλήλους, το προϊόν έγινε πιο δημοφιλές. Η «Kimberly-Clark» συνέχισε τον πειραματισμό με το υλικό μετά τον πόλεμο και το 1924 δημιουργήθηκαν χαρτομάντηλα που τα ονόμασαν Kleenex.
Η ιατρική διατροφική θεραπεία (medical nutrition therapy ή MNT) είναι ένα όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη δημιουργία ενός εξατομικευμένου προγράμματος διατροφής που έχει ως σκοπό να βοηθήσει στη θεραπεία ορισμένων καταστάσεων υγείας. Πραγματοποιείται από εγγεγραμμένους διαιτολόγους-διατροφολόγους, σε συνεργασία με το γιατρό του κάθε ασθενούς και περιλαμβάνει ως επί το πλείστον αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες.
Πώς λειτουργεί η ιατρική διατροφική θεραπεία;
Η ιατρική διατροφική θεραπεία βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα που αφορούν τη σχέση μεταξύ διατροφής και ορισμένων καταστάσεων υγείας του ανθρώπου. Συγκεκριμένα, η ιατρική διατροφική θεραπεία έχει ως σκοπό την καθοδήγηση του κάθε ατόμου ξεχωριστά, σχετικά με το πως μπορεί να χρησιμοποιήσει τη διατροφή για την αντιμετώπιση ήδη υπαρχόντων ιατρικών παθήσεων ή τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης νέων επιπλοκών.
Πριν ξεκινήσει η θεραπεία, ένας εγγεγραμμένος διαιτολόγος-διατροφολόγος πραγματοποιεί μια ολοκληρωμένη διατροφική αξιολόγηση του ατόμου και ύστερα αφού γίνει η διατροφική διάγνωση, καθορίζεται ένας στόχος και ένα σχέδιο φροντίδας, που περιλαμβάνει συγκεκριμένες διατροφικές παρεμβάσεις για τη διευκόλυνση της διαχείρισης του συγκεκριμένου προβλήματος υγείας.
Η διάρκεια της ιατρικής διατροφικής θεραπείας ποικίλει, αλλά συνήθως περιλαμβάνει συνεχόμενη παρακολούθηση μέχρι ως ότου επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί ή αντιμετωπιστεί το πρόβλημα υγείας, που σχετίζεται με τη διατροφή.
Σε ποια προβλήματα υγείας μπορεί να βοηθήσει η ιατρική διατροφική θεραπεία;
Σακχαρώδης διαβήτης
Ο σακχαρώδης διαβήτης χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα είτε λόγω της ανεπαρκούς παραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας (σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1), είτε λόγω της ανικανότητας του σώματος να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη για τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα (σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2). Με την πάροδο του χρόνου ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να προκαλέσει πολλές επιπλοκές, όπως προβλήματα όρασης, κακή κυκλοφορία του αίματος, νεφρική νόσος, κλπ.
Η ιατρική διατροφική θεραπεία έχει φανεί αποτελεσματική στη μείωση ορισμένων δεικτών του διαβήτη, όπως η αιμοσφαιρίνη A1c (HbA1c), η οποία αποτελεί δείκτη μακροπρόθεσμου ελέγχου του σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στη διαχείριση του διαβήτη κύησης, ο οποίος εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Στην περίπτωση αυτή, η ιατρική διατροφική θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως την καταμέτρηση των υδατανθράκων που ο ασθενής καταναλώνει καθημερινά, και τον έλεγχο των μερίδων αυτών, με σκοπό τη σταθερή πρόσληψη υδατανθράκων, η οποία βοηθά στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, η ιατρική διατροφική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση διαφόρων παραγόντων κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως τα υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων, LDL («κακής») χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης.
Έτσι, ένας διατροφολόγος συνήθως συστήνει μια δίαιτα πλούσια σε φρούτα και λαχανικά και χαμηλή σε κορεσμένα λιπαρά, νάτριο, τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και τροφές που προκαλούν φλεγμονή.
Καρκίνος
Η ιατρική διατροφική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της απώλειας όρεξης και του αυξημένου κινδύνου υποσιτισμού, που αντιμετωπίζουν τα άτομα με καρκίνο, ως παρενέργεια της χημειοθεραπείας ή των αντικαρκινικών φαρμάκων. Στην περίπτωση αυτή, ένας διατροφολόγος μπορεί να συστήσει την κατανάλωση ροφημάτων με πολλές θερμίδες ή τροφίμων πλούσιων σε λιπαρά και πρωτεΐνες, που αφομοιώνονται ευκολότερα. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να συστηθεί ακόμη και παρεντερική διατροφή ή σίτιση με σωλήνα, για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Γαστρεντερικές παθήσεις
Άτομα με γαστρεντερικές παθήσεις, όπως η ελκώδης κολίτιδα, η νόσος του Crohn, το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου και η κοιλιοκάκη, μπορεί να επωφεληθούν από την ιατρική διατροφική θεραπεία, καθώς μέσω αυτής μπορεί να αναπτυχθεί ένα πρόγραμμα διατροφής που να ταιριάζει στις ανάγκες της κάθε γαστρεντερικής πάθησης και να βοηθά στην βελτίωση των συμπτωμάτων της.
Για παράδειγμα, ένα άτομο με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου μπορεί να επωφεληθεί από μια δίαιτα, κατά την οποία αρχικά αποκλείονται μερικά τρόφιμα και επαναπροστίθενται στη συνέχεια σταδιακά για να εντοπιστούν ποια από αυτά προκαλούν ανεπιθύμητα συμπτώματα.
Νεφρική νόσος
Η νεφρική νόσος μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες επιπλοκές, όπως τα αυξημένα επίπεδα ασβεστίου και καλίου στο αίμα, τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου, η νεφρική ανεπάρκεια, κλπ. Για το λόγο αυτό, συνήθως άτομα με νεφρική νόσο πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένη διατροφή. Επομένως, η ιατρική διατροφική θεραπεία είναι πολύ χρήσιμη σε μια τέτοια περίπτωση.
Ανάλογα με το στάδιο της νόσου, οι ασθενείς μπορεί να συμβουλευτούν να περιορίσουν την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων πρωτεΐνης, καλίου, φώσφορου, νάτριου ή να τηρούν περιορισμούς στην πρόσληψη υγρών. Επιπλέον, η υψηλή αρτηριακή πίεση αποτελεί κύριο παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη νεφρικής νόσου, με αποτέλεσμα να είναι ύψιστης σημασίας η θεραπεία της μέσω της ιατρικής διατροφικής θεραπείας.
Οι σπόροι είναι πλούσιοι σε θρεπτικά συστατικά, που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη των φυτών. Συγκεκριμένα, η υψηλή περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες, βιταμίνες, μέταλλα, αντιοξειδωτικά, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, τα καθιστά εξαιρετικά θρεπτικά. Η κατανάλωσή τους ως μέρος μιας ισορροπημένης διατροφής έχει συνδεθεί με αρκετά οφέλη υγείας, μερικά από τα οποία είναι η μείωση των επιπέδων του σακχάρου και της χοληστερόλης στο αίμα.
Παρακάτω αναφέρονται 6 από τους πιο θρεπτικούς σπόρους, που μπορούν εύκολα να ενσωματωθούν στη διατροφή, μέσω προσθήκης σε σαλάτες, γιαούρτι, smoothies, ως σνακ, κλπ.
1. Λιναρόσποροι
Οι λιναρόσποροι είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες και ω-3 λιπαρά οξέα, ιδιαίτερα α-λινολενικό οξύ (ALA). Δεδομένου του ότι η μεγαλύτερη ποσότητα ω-3 λιπαρών οξέων βρίσκεται στο εξωτερικό ινώδες περίβλημα των λιναρόσπορων, το οποίο δεν αφομοιώνεται εύκολα, συνιστάται η κατανάλωσή τους σε αλεσμένη μορφή.
Εκτός από εξαιρετική πηγή φυτικών ινών και ω-3 λιπαρών οξέων, οι λιναρόσποροι περιέχουν επίσης πολυφαινόλες, ιδιαίτερα λιγνάνες, οι οποίες δρουν ως ισχυρά αντιοξειδωτικά. Τα ευεργετικά αυτά συστατικά των λιναρόσπορων έχουν παρουσιάζει πολλά σημαντικά οφέλη για την υγεία, σύμφωνα με μελέτες. Συγκεκριμένα, η τακτική κατανάλωση λιναρόσπορων έχει συνδεθεί με τη μείωση των επιπέδων της LDL («κακής») χοληστερόλης, της αρτηριακής πίεσης, του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων, των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, αλλά ενδεχομένως και του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού και του προστάτη.
2. Σπόροι chia
Οι σπόροι chia είναι μια ακόμη εξαιρετική πηγή φυτικών ινών και ω-3 λιπαρών οξέων, ενώ περιέχουν επίσης συστατικά όπως η θειαμίνη, το μαγνήσιο, το μαγγάνιο, οι πολυφαινόλες, κλπ. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει πως η κατανάλωση σπόρων chia μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα του α-λινολενικού οξέος (ALA) στο αίμα, το οποίο είναι σημαντικό για τη μείωση της φλεγμονής, καθώς και τα επίπεδα του εικοσαπεντανοϊκού οξέος (EPA), ενός ακόμη εξαιρετικά ευεργετικού λιπαρού οξέος.
Σύμφωνα με μελέτες, οι σπόροι chia μπορούν να βοηθήσουν επίσης στη μείωση του σακχάρου στο αίμα μετά το γεύμα, μείωση της όρεξης, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες, καθώς και μείωση των παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως για παράδειγμα η υψηλή αρτηριακή πίεση.
3. Σπόροι κάνναβης
Οι σπόροι κάνναβης είναι από τις ελάχιστες τροφές φυτικής προέλευσης που είναι πλήρεις πηγές πρωτεΐνης, δηλαδή περιέχουν όλα τα απαραίτητα αμινοξέα που το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να παράγει από μόνο του. Εκτός από την υψηλή περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνη, οι σπόροι κάνναβης περιέχουν επίσης μαγνήσιο, θειαμίνη, ψευδάργυρο, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.
Το έλαιο των σπόρων κάνναβης, σύμφωνα με μελέτες, μπορεί να αυξήσει την ποσότητα των ω-3 λιπαρών οξέων στο αίμα, τα οποία διαθέτουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που ευνοούν την υγεία της καρδιάς και μπορούν να βελτιώσουν τα συμπτώματα του εκζέματος, αλλά και άλλων χρόνιων φλεγμονωδών παθήσεων.
4. Σουσάμι
Το σουσάμι σε πολλές χώρες χρησιμοποιείται για την παρασκευή ταχινιού, το οποίο είναι εξαιρετικά θρεπτικό. Περιέχει φυτικές ίνες, πρωτεΐνη, χαλκό, μαγγάνιο, μαγνήσιο, ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα. Το σουσάμι περιέχει επίσης μεγάλες ποσότητες λιγνανών και συγκεκριμένα μιας που ονομάζεται σησαμίνη. Η σημασίνη μετατρέπεται από τα βακτήρια του εντέρου σε έναν άλλο τύπο λιγνάνης, που ονομάζεται εντερολακτόνη. Η εντερολακτόνη μπορεί να δράσει με παρόμοιο τρόπο με τα οιστρογόνα, με αποτέλεσμα τα χαμηλά επίπεδά της στο σώμα να σχετίζονται με την ανάπτυξη καρδιακών παθήσεων και καρκίνου του μαστού. Επιπλέον, το σουσάμι μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες, τα οποία συνδέονται με την εμφάνιση ασθενειών όπως η αρθρίτιδα.
5. Κολοκυθόσποροι
Οι κολοκυθόσποροι είναι μια καλή πηγή φωσφόρου, μονοακόρεστων και ω-6 λιπαρών οξέων. Περιέχουν επίσης ικανοποιητικές ποσότητες φυτοστερολών, οι οποίες βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης στο αίμα. Διάφορες μελέτες που έχουν διεξαχθεί έχουν αποκαλύψει αρκετά πιθανά οφέλη υγείας των κολοκυθόσπορων. Συγκεκριμένα, η υψηλή κατανάλωση κολοκυθόσπορων έχει συνδεθεί με το μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού και εμφάνισης πέτρας στην ουροδόχο κύστη, ενώ το έλαιο κολοκυθόσπορου έχει φανεί αποτελεσματικό στη βελτίωση συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, διαταραχών του προστάτη και προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος.
6. Ηλιόσποροι
Οι ηλιόσποροι περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες πρωτεΐνης, μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και βιταμίνης Ε. Η κατανάλωσή τους έχει συσχετιστεί με τη μείωση της φλεγμονής, γεγονός το οποίο βοηθά στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιπλέον, ευεργετικά αποτελέσματα έχουν παρατηρηθεί και όσον αφορά τη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων στο αίμα.
Πάντα κρατούσα τον εαυτό μου μακριά με την ιδέα να είμαι μια από αυτές τις θαυματουργές ηλιθιότητες — 1ον- Οδήγηση υπό την επήρεια. 2ον- Υπό την επιρροή.
Ας μιλήσουμε για το πρώτο - το DUI είναι ένας διάσημος όρος, αλλά δεν χρησιμοποιείται παγκοσμίως. Αφού είμαι πολίτης της χώρας με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά θανάτου από τροχαία ατυχήματα, δεν χρειάζεται να περιγράψω πολλά πράγματα για το DUI.
Ωστόσο, η λειτουργία ενός οχήματος υπό την επήρεια οποιασδήποτε μεθυστικής ουσίας, από αλκοόλ μέχρι ζιζάνιο, από συνταγογραφούμενα φάρμακα έως παράνομα, αποτελεί DUI. «Όλα είναι θολά και μπουμ!!»
Περίπου 1,35 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα τροχαίων ατυχημάτων.
Αυτά τα απαίσια στατιστικά στοιχεία είναι κέτσαπ για τηγανητές πατάτες (μεταφορά αυτοκινήτων), ωθώντας τους κατασκευαστές αυτοκινήτων να κατασκευάσουν εντελώς αυτόνομα οχήματα.
Σκέφτομαι κάθε φορά!
Αλλά, αναρωτηθήκατε ποτέ πώς εφαρμόζονται αυτοί οι νόμοι της DUI στην περίπτωση που δεν είστε εσείς που οδηγεί το αυτοκίνητο; Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά για να δούμε πώς πιθανότατα θα προσαρμοστούν οι νόμοι της DUI καθώς τα αυτοοδηγούμενα αυτοκίνητα γίνονται πιο τυπικά.
Αν λάβουμε υπόψη 5 επίπεδα αυτοματισμού μέχρι τώρα, το 1ο αναφέρεται στον πλήρως χειροκίνητο έλεγχο και το 5ο είναι πλήρως αυτοματοποιημένο. (ο οδηγός μπορεί να κοιμηθεί, περισσότερο ή λιγότερο)
Αυτήν τη στιγμή, με την αυτονομία των Επιπέδων 2 και 3, θα ισχύουν οι τυπικοί νόμοι DUI, καθώς ο οδηγός πρέπει να είναι έτοιμος να απαιτήσει υπερβολική οδήγηση σε οποιαδήποτε δεδομένη περίπτωση.
Το να είσαι μαζί
Μόλις φτάσουμε στην αυτονομία στο Επίπεδο 4, τα πράγματα θα μπερδευτούν λίγο. Το επίπεδο τέσσερα υποδηλώνει ότι θα είναι πιο δύσκολο να αποδείξουμε ότι κάποιος είχε τον έλεγχο του οχήματος ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια. Είναι πολύ νωρίς για να υποθέσουμε πώς η κυβέρνηση μπορεί να χειριστεί αυτές τις περιπτώσεις, ωστόσο η κύρια πιθανή κατάσταση πραγμάτων είναι ότι αυτά τα οχήματα μπορούν να επιστρέψουν εξοπλισμένα με αισθητήρες που παρατηρούν όταν τα χέρια του οδηγού είναι στο τιμόνι ή όχι.
Εάν οι νομοθέτες αποδείξουν ότι ο οδηγός ήταν υπό την επιρροή, παρόλο που το όχημα είναι αυτόνομο, θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα μοχλό φόρτισης DUI.
Από τη στιγμή που τείνουμε να φτάσουμε στην αυτονομία του πέμπτου επιπέδου, αυτό μπορεί πιθανώς να είναι αμφιλεγόμενος σκοπός, καθώς τα οχήματα δεν θα είναι σχεδιασμένα για οποιαδήποτε ανθρώπινη αλληλεπίδραση στη μακρινή πλευρά εισάγοντας έναν προορισμό. Εκείνη την ώρα, δεν είναι τελείως διαφορετικό από το να πίνεις στο πίσω μέρος ενός Audi χάρη σε μια γιορτή, ενώ ο επιστάτης σε μεταφέρει με ασφάλεια στον προορισμό σου.
Επομένως, λαμβάνοντας υπόψη πολλά πράγματα, πηγαίνουμε προς μια δραστική αλλαγή που θα ωφελήσει τους "STONERS" LOL.
Ήταν ένα μεγάλο διάλειμμα από τα blogs λόγω sem. εξετάσεις αλλά, επέστρεψα!!
Οι τηγανητές πατάτες είναι επιβλαβείς για τον οργανισμό καθώς αποτελούν έναν συνδυασμό υδατανθράκων σε βραστό και καμένο λάδι πολλές φορές αγνώστου ποιότητας καθώς μπορεί να έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές. Επίσης, το τηγάνισμα οδηγεί στον σχηματισμό καρκινογόνων δηλητηρίων.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι τα περισσότερα μέρη που πωλούν τηγανητές πατάτες δεν αλλάζουν το λάδι σε καθημερινή βάση. Το καυτό λάδι που ψύχεται και θερμαίνεται και πάλι οξειδώνεται είναι βλαπτικό για την υγεία.
Οι τηγανητές πατάτες μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως δικαιολογία για να τρώμε κέτσαπ, αλάτι και άλλες σάλτσες που έχουν πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη ή έχουν τεχνητές γεύσεις, αρώματα, συντηρητικά και κορεσμένα λιπαρά. Επίσης, οι τηγανιτές πατάτες είναι εθιστικές και γι΄αυτό τρώμε ανεξέλεγκτες ποσότητες.
Κάλιο, μαγνήσιο και Β6
Οι πατάτες ωμές ή τηγανιτές έχουν χαμηλές θερμίδες, ενώ αποτελούν μια εξαιρετική πηγή καλίου, μαγνησίου και Β6 σε σύγκριση με άλλα φυτικά προϊόντα.
Τα μέταλλα και οι βιταμίνες έχουν συνδεθεί με τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων. Οι πατάτες περιέχουν επίσης αντιοξειδωτικά και αν τις μαγειρέψουμε, τις ψήσουμε ή τις τηγανίσουμε χωρίς τη φλούδα θα χάσουμε πολύτιμες βιταμίνες.
Έτσι, το κύριο πρόβλημα δεν είναι η ίδια η πατάτα αλλά ο τρόπος που επιλέγουμε να τη μαγειρέψουμε. Το δε ψήσιμό τους με φρέσκο ελληνικό ελαιόλαδο και μπαχαρικά στον φούρνο είναι η καλύτερη επιλογή.
Πώς μπορείτε να ετοιμάσετε και να φάτε πιο υγιεινές τηγανητές πατάτες;
Κάντε τις τηγανητές πατάτες στο φούρνο, αν δεν έχετε φριτέζα αέρος. Θα τις κόψετε σε λεπτές λωρίδες και θα τις στρώσετε σε ένα εμαγιέ ταψί στο οποίο θα έχετε τοποθετήσει χαρτί ψησίματος με λίγο αλάτι και ελαιόλαδο. Θα έχουν την αίσθηση της τηγανιτής πατάτας αλλά θα έχουν λιγότερες θερμίδες. Αν πάλι θέλετε να τις τηγανίσετε αφού τις βγάλετε από το τηγάνι- στο οποίο κάθε φορά αλλάζετε το λάδι- εναποθέστε τες σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας ώστε να τραβήξουν το περιττό λάδι πριν τις σερβίρετε.
Συνοδέψτε τις τηγανητές πατάτες με μια σαλάτα και μια μη τηγανητή πρωτεΐνη όπως: στήθος κοτόπουλου ή άπαχο κρέας.
Αποφύγετε τις σάλτσες ή επιλέξτε αυτές που είναι χαμηλές σε λιπαρά και ζάχαρη. Για παράδειγμα, επιλέξτε μαγιονέζα με 5% λίπος ή κέτσαπ χωρίς ζάχαρη.
Η τελευταία και ίσως και η πιο δύσκολη συμβουλή που πρέπει να ακολουθήσετε είναι να περιορίσετε τον αριθμό των τηγανητών πατατών που τρώτε επιλέγοντας να φάτε λίγες. Προτιμήστε γενικώς τις βραστές και τις ψητές και προσπαθήστε να μάθετε τα παιδιά σας να κάνουν πιο υγιεινές επιλογές δίνοντας πρώτοι το παράδειγμα.
