Khayyam | خیαμ από τη LALEH CHINI

Khayyam | خیαμ

 “72η ιστορία”

Πρώτη δημοσίευση: 03.01.2019

από τη LALEH CHINI

Ο Ομάρ Χαγιάμ δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν είχε παιδιά. Ήταν ένας ψηλός άντρας με μεγάλο κεφάλι, ήσυχος και απομονωμένος.

Μια ιδιοφυΐα που μπόρεσε να διαβάσει ένα πλήρες βιβλίο και να το απομνημονεύσει αμέσως.

Ο Ομάρ ήταν οπαδός της Αβικέννας, της Περσικής Πολυμάθ, και στις σημειώσεις του τον ανέφερε ως δάσκαλο και μέντορά του. Ο Khayyam μετέφρασε μια από τις αραβικές πραγματείες του Avicenna για τον μονοθεϊσμό στα Φαρσί. Στο τέλος, ο Khayyam άφησε 13 πραγματείες.

Σε μια από τις πραγματείες του, έχει μια γεωμετρική λύση για μια κυβική εξίσωση που ο Will Durant ονομάζει ένα αριστούργημα των μαθηματικών του Μεσαίωνα. Ένας από τους μαθητές του Khayyam, ο Hamedani, έγινε μεγάλος ποιητής, κριτής και Γνωστικός που σκοτώθηκε λόγω των πεποιθήσεών του στη φιλοσοφία.

Όλες οι θεωρίες του Hamedani έχουν αποδειχθεί μέχρι στιγμής. Ο θάνατος του Hamedani ήταν ένα έναυσμα για τον Khayyam να αρχίσει να γράφει το ποιητικό του βιβλίο. Ο βασιλιάς Σελτζούκος ήταν ο βασιλιάς εκείνη την εποχή. Ο βασιλιάς Σελτζούκ αγαπούσε την ποίηση και πάντα νοιαζόταν για τη διασκέδαση και τη διασκέδαση στο βασίλειό του, έτσι πλήρωνε 10.000 χρυσά νομίσματα ετησίως στον Khayyam για να ολοκληρώσει το βιβλίο του.

Το έτος 1089, ο βασιλιάς που αγαπούσε πολύ τη δουλειά του ζήτησε από τον Khayyam και άλλους επιστήμονες να διορθώσουν το ημερολόγιο. Αυτό το βελτιωμένο ημερολόγιο ονομάστηκε "Ημερολόγιο του Τζαλάλι" και εξακολουθεί να είναι το πιο ακριβές μέτρο του χρόνου στον κόσμο.

Όταν πέρασε, ο Khayyam θάφτηκε στην πόλη Neishaboor του Ιράν στον δικό του κήπο, ο οποίος είναι πλέον τουριστικό αξιοθέατο.

Εκατοντάδες χρόνια αργότερα, ο Edward Fitz Gerard μετέφρασε το «Rubaiyat of Omar Khayyam» στα Αγγλικά το 1859. Αυτό το βιβλίο εξακολουθεί να είναι ένας από τους σημαντικότερους συντελεστές της αγγλικής λογοτεχνίας και πολλοί από τους κωνικούς ραφές του χρησιμοποιούνται ως παροιμιώδεις μέχρι τώρα.

Η NASA ονόμασε έναν μικρό πλανήτη από το Khayyam. Πολλοί διάσημοι άνθρωποι στην ιστορία ήταν οπαδοί του ποιητικού βιβλίου του Khayyam "Rubaiyat Khayyam". Ο Martin Luther King ανέφερε ότι διάβασε τον Khayyam πριν κοιμηθεί. Ο Μαρκ Τουέιν κουβαλούσε πάντα μαζί του ένα βιβλίο του Χάγιαμ. Και πολλοί άλλοι συγγραφείς έγραψαν πολλά σπουδαία πράγματα για τον θρυλικό Khayyam.

https://lalehchini.com/

Σχολεία - Γ.Γ. υπουργείου Παιδείας: Διαφορετική αντιμετώπιση σε ανεμβολίαστους εκπαιδευτικούς αν βρεθεί κρούσμα

 Σχολεία - Γ.Γ. υπουργείου Παιδείας: Διαφορετική αντιμετώπιση σε ανεμβολίαστους εκπαιδευτικούς αν βρεθεί κρούσμα

Με ποια μέτρα θα ανοίξουν τα σχολεία και τι θα γίνει αν βρεθεί κρούσμα - Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Αλέξανδρος Κόπτσης μίλησε για τον τρόπο που θα λειτουργήσουν φέτος τα σχολεία - «Στόχος μας η επιστροφή στην καθημερινότητα για τα παιδιά»

Για το άνοιγμα των σχολειών, τα μέτρα που θα εφαρμοστούν αλλά και το τι θα γίνει σε περίπτωση που εντοπιστεί κάποιο κρούσμα, μίλησε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Αλέξανδρος Κόπτσης.

«Εάν εμφανιστεί κρούσμα, οι ανεμβολίαστοι θα έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από τους εμβολιασμένους. Οι μη εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί και μαθητές, θα έχουν περισσότερα εργαστηριακά τεστ πια, εφόσον υπάρχει κρούσμα στην τάξη, για το επικίνδυνο διάστημα, περίπου 7 ημερών. Για τα παιδιά που θα έχουν άμεση επαφή με το κρούσμα, πιθανόν να υπάρξει μια μικρή διαφοροποίηση, πάντως μόνο το κρούσμα θα μπαίνει σε καραντίνα», είπε χαρακτηριστικά στο Πρώτο Πρόγραμμα ο κ. Κόπτσης.

«Το σχολείο δεν θα αναστέλλει την λειτουργία του για ένα κρούσμα»

Σε κάθε περίπτωση πάντως το σχολείο δεν θα αναστέλλει την λειτουργία του για ένα κρούσμα, θα αυξηθεί κατά πολύ ο αριθμός, τόνισε ο κ. Κόπτσης. Κατά τα άλλα, ό,τι ίσχυε πέρσι θα ισχύσει και φέτος σε σχέση με τα μέτρα προστασίας, δηλαδή χρήση μασκών, αντισηπτικών. Όσο αφορά το πώς θα μπαίνουν στα σχολεία εκπαιδευτικοί και μαθητές, η γενική γραμμή είναι ότι οι εκπαιδευτικοί θα μπαίνουν στο σχολείο, αν έχουν πιστοποιητικό εμβολιασμού ή βεβαίωση νόσησης. Αν όχι, με δήλωση αρνητικού εργαστηριακού τεστ δύο φορές την εβδομάδα, με δικά τους έξοδα. Για τους μαθητές άνω των 12 ετών, θα χρειάζεται πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης, διαφορετικά θα επιδεικνύουν αρνητικό αυτοδιαγνωστικό (self test) τεστ δύο φορές την εβδομάδα, που θα δίνονται δωρεάν από το δημόσιο.

Στόχος του υπουργείου Παιδείας, είναι η επιστροφή στην κανονικότητα για τα παιδιά, «το χρωστάμε στους μαθητές να λειτουργήσει το σχολείο δια ζώσης, όπως είναι στην κανονικότητά του» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κόπτσης, ενώ πρόσθεσε πως εκδόθηκε και σήμερα στέλνεται στα σχολεία ένας οδηγός για διαχείριση ψυχοκοινωνικών προβλημάτων και παρεμβάσεων που θα κάνουν οι εκπαιδευτικοί.

Σε σχέση με τους εμβολιασμούς στην σχολική κοινότητα, το ποσοστό των εμβολιασμένων εκπαιδευτικών έχει ξεπεράσει το 80%, ενώ καταγράφεται αύξηση και στον αριθμό εμβολιασμένων μαθητών.

Αναφορικά με το πώς θα αναπληρώνονται οι εκπαιδευτικοί, «έχουμε δημιουργήσει μια ειδική πλατφόρμα και αν δημιουργούνται κενά στα σχολεία λόγω εκπαιδευτικών που νοσούν ή δεν μπαίνουν στην τάξη για άλλους λόγους, μέσω της πλατφόρμας, τους καλούμε αυθημερόν, ανάλογα με την ετοιμότητά τους, να παρουσιαστούν μέσα σε μία έως τρεις ημέρες, ώστε να κλείσουμε τα κενά αυτομάτως», είπε καταλήγοντας ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας.

https://www.protothema.gr/

Δεν Χρειαζόμαστε “Δασκάλους Εμπιστοσύνης”, Αλλά Ρωμιοσύνης…! (Photo)

 Δεν Χρειαζόμαστε “Δασκάλους Εμπιστοσύνης”, Αλλά Ρωμιοσύνης…! (Photo)

Δεν θυμάμαι πότε, έχει αρκετά χρόνια, δημοσιεύτηκε σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα, σκιτσογραφία που ερμήνευε αριστοτεχνικά το πρόβλημα που ονομάζεται παιδεία. Το σκίτσο παρίστανε δύο ίδιες εικόνες, στις οποίες πρωταγωνιστούν τα ίδια πρόσωπα. (Η λέξη «σκίτσο», ιταλική, όπως και το γνωστό «σκετς», είναι αντιδάνεια από την ελληνική λέξη «σχέδιο»).

Τα δύο, λοιπόν σχέδια-σκίτσα παραπέμπουν σε σχολική αίθουσα, όπου γίνεται παραλαβή βαθμών από τους γονείς, τρίμηνο ή τετράμηνο. Στο πρώτο σκίτσο η ημερομηνία γράφει 1975. Το δεύτερο, ας πούμε, 2020. Στο πρώτο οι δύο γονείς, οργισμένοι, είναι στραμμένοι προς το παιδί τους-μαθητή, που ακούει με σκυμμένο κεφάλι και του λένε την φράση: «Τι βαθμοί είναι αυτοί;». Στο δεύτερο, της ‘’θαυμαστής’’ εποχής μας, είναι στραμμένοι προς τον δάσκαλο και του λένε την ίδια φράση: «Τι βαθμοί είναι αυτοί;». Το παιδί, πλέον, δεν είναι απέναντι, αλλά δίπλα τους και χασκογελά χαιρέκακα. Όντως μεγαλοφυής περιγραφή της μετάλλαξης της χρεοκοπίας, του διασυρμού της παιδείας του σχολείου, της οικογένειας.

Και τα πράγματα συνεχώς χειροτερεύουν. Απανωτά τα κρούσματα βίας και ανομίας εντός του σχολικού χώρου. Μαθητές μαχαιροβγάλτες, γονείς ξυλοκοπούν ή απειλούν απροκάλυπτα δασκάλους, μαθητές εξυβρίζουν, προπηλακίζουν εκπαιδευτικούς.

Πριν από λίγες ημέρες μαθητές σε Γυμνάσιο-Λύκειο των Αθηνών, αφού σακάτεψαν στο ξύλο συμμαθητή τους, έσπευσαν κορδωμένοι και πασιχαρείς, να αναρτήσουν και φωτογραφία τους στο διαδίκτυο, όπου» αμετανόητοι χρησιμοποιούν υβριστικό λεξιλόγιο, θέλοντας να δείξουν ότι καταφέρνουν να παραμείνουν απτόητοι, παρά τον σάλο που έχει προκληθεί και τις ενδεχόμενες ποινικές κυρώσεις που τους περιμένουν». (εφ. “Πρώτο Θέμα”, 13-2-2020). Μάλιστα η τροπαιούχος φωτογραφία τραβήχτηκε μες στο αστυνομικό τμήμα του Βύρωνα. Βεβαίως-βεβαίως “τα παιδιά” αφέθησαν ελεύθερα «προκειμένου να επανεκτιμηθεί η υπόθεση» και ….λοιπά και λοιπά. Το θέμα έχει και συνέχεια. Ο δικηγόρος της οικογένειας κατήγγειλε ότι δέχτηκε τηλεφώνημα όπου σε σπαστά ελληνικά τον απείλησαν να σταματήσει τις δηλώσεις «γιατί θα τον βρουν σε χαντάκι». Ενώ ιδιοκτήτης τοπικού καναλιού, ο οποίος παρευρέθηκε σε γενική συνέλευση γονέων, απειλήθηκε από γονείς να μην ανεβάσει στιγμιότυπα, διότι διαφορετικά «θα τον θάψουν κάτω από τη γη». Η υπουργός Παιδείας έσπευσε στο Λύκειο και αφού χαρακτήρισε το γεγονός πρωτοφανές, το καταδίκασε απερίφραστα και εξήγγειλε τον θεσμό του «Δασκάλου Εμπιστοσύνης». Μάλιστα. (Αν μπει στον κόπο η κ. υπουργός θα συναντήσει τέτοια “πρωτοφανή” επεισόδια σε όλα σχεδόν τα σχολεία της χώρας).

Με το συμβάν στο σχολείο, ξετυλίχτηκε όλη η φθορά και η διαφθορά που υπέστη η ελληνική κοινωνία από τα συνεχή και ανηλεή της διεστραμμένης «Νέας Εποχής». Παιδιά που λειτουργούν μες στην σχολική αίθουσα σαν… αγέλη λύκων ανθρωποφάγων. Γονείς εγκληματικά ανώριμοι, ουσιαστικά ανύπαρκτοι. (Ο Αλέξανδρος Δουμάς πατήρ έγραφε χαριτολογώντας ότι, «επειδή ο Θεός δεν μπορεί να βρίσκεται παντού, γι’ αυτό έφτιαξε την μητέρα». Η τωρινή μητέρα σήμερα κυνηγά καριέρες ή έχει αναθέσει την ανατροφή των παιδιών της, στον τρίτο γονέα, το διαφθορείο που λέγεται τηλεόραση ή διαδίκτυο). Γονείς, που για να μην τσαλακωθεί το όνομά τους, σπεύδουν και καλύπτουν ανήκουστες για άλλες εποχές, ανομίες των παιδιών τους, φορτώνοντας την ευθύνη στα συνήθη υποζύγια, τους εκπαιδευτικού,ς τους οποίους απειλούν και καθυβρίζουν.

Γονείς που λησμονούν την μεγάλη αλήθεια που αντηχεί στους αιώνες από τον χρυσοστομικό άμβωνα: «Ου γαρ το σπείραι ποιεί πατέρα μόνον, αλλά το παιδεύσαι καλώς∙ ουδέ το κυήσαι μητέρα εργάζεται, αλλά το θρέψαι καλώς». (αγ. Χρυσοστόμου, «Λόγος Α΄ περί της Άννης», Migne 54, 636). Σωστή παίδευση και ανατροφή σημαίνει γονέας και όχι μόνον «σπορά και κύηση». Το να πετροβολούμε τους δασκάλους και να τους ελέγχουμε για ελλιπή εφημερία είναι η εύκολη, εκτονωτική αντίδραση. «Για όλα φταίει το σχολείο». Μα το σχολείο είναι εικόνα της κοινωνίας μας.

“Από αυτή την άποψη, δεν θα έπρεπε να είναι τόσο εύκολο για μερικούς από εμάς να καταδικάζουμε τους νέους ότι έχουν πάρει λάθος δρόμο. Οι νέοι δεν έχουν πάρει λάθος δρόμο, όχι. Απλώς -και αυτό είναι το πιο τραγικό- βαδίζουν μπροστά από εμάς στον δρόμο που εμείς τους δείξαμε να βαδίζουν. Εμείς είμαστε αυτοί οι οποίοι στην πράξη βάζουμε πάνω απ’ όλα τα υλικά αγαθά και τα χρήματα. Εμείς με τα λόγια μεν εξαιρούμε τα υψηλά, αλλά ασχολούμαστε ολημερίς με τα χαμηλά. Εμείς στην καλύτερη περίπτωση, μιλάμε για αρχές και αξίες, αλλά στην πράξη ενεργούμε έτσι, θα ήταν παράλογο να έχουμε από τους νέους την απαίτηση να βαδίζουν άλλο δρόμο. Απλώς, αφού πρώτα τους διδάξαμε εμείς, τώρα μας διδάσκουν αυτοί, δείχνοντάς μας που οδηγεί ο δρόμος που εν τη αφελεία μας επιλέξαμε να βαδίσουμε”. (Γ. Τσέντος, “Η κρίση στην Παιδεία”).

Να επανέλθω στην αντίδραση της υπουργού Παιδείας.Ο «Δάσκαλος Εμπιστοσύνης». Μυρίζει από μακριά η εξαγγελία αριστερόστροφη κενο-τομία. Δεν χρειαζόμαστε «δασκάλους εμπιστοσύνης», αλλά Δασκάλους Ρωμιοσύνης.

Κάποτε το έθνος είχε αυτόν τον δάσκαλο. Ήταν ο δάσκαλος που κρατούσε στο ένα του χέρι το Ευαγγέλιο και στο άλλο τον Όμηρο, που μιλούσε για Πίστη, Γλώσσα και Πατρίδα και που έβλεπε τον εαυτό του θεματοφύλακα της ελληνικής παράδοσης, από τον Τρωικό πόλεμο και τον Βασίλειο Βουλγαροκτόνο ως την ευλογημένη επανάσταση του 21΄ και την ιστορία του Παπαρρηγόπουλου. Ο δάσκαλος εκείνος, δεν ήξερε πολλά πράγματα-νέες τεχνολογίες, ευρωπαϊκά προγράμματα, ξένες γλώσσες και λοιπές … δράσεις. Όχι. Γνώριζε όμως αρχαία ελληνικά και ιστορία και μετέδιδε την φλόγα της ψυχής του, πολλές φορές με πολλή ρητορική, αλλά πάντοτε με εντιμότητα, συνέπεια και ευθύνη. Ήταν ο λόγιος Έλληνας δάσκαλος, που ευτύχησε να έχεις στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες, καθηγητές αναστήματα. Τον δάσκαλο αυτόν τον κλόνισε, τον πολέμησε, τον εκδίωξε από το σχολείο η πατριδοφάγος θολοκουλτούρα του νεοσταλινισμού. Στον δάσκαλο εκείνο εμπιστεύονταν οι γονείς τα παιδιά τους και ήξεραν ότι θα βγει το γερά αρματωμένο σχολιαρόπαιδο,με τα αειθαλή γράμματα του Γένους. Είναι ο δάσκαλος που όταν το απαιτούσε η περίσταση, άφηνε το κοντύλι και έπιανε το καριοφίλι. Ήταν ο ποιήσας και διδάξας. Διαβάζω στο ωραίο βιβλίο του Χρ. Ζαλοκώστα «Πίνδος», σελ. 194 (εκδ. «Εστία»).

«Η εχθρική αντεπίθεση του Μαρτίου έχει εκδηλωθεί. Το 731 έχει μεταβληθεί σε ηφαίστειο. Οι φαντάροι μας, πεσμένοι με την κοιλιά στους λάκκους των οβίδων, πυροβολούν, χωρίς διακοπή, για να συγκρατήσουν το εχθρικό πεζικό.

Ο δάσκαλος – έτσι έχει βαφτίσει τον διοικητή του ο λόχος, γιατί δημοδιδάσκαλος είναι το επάγγελμά του – με προβιές και επιδέσμους, γύρω από τα κρυοπαγημένα πόδια του, αντί για παπούτσια, χωρίς να προφυλάγεται τρέχει νευριασμένος από διμοιρία σε διμοιρία και δίνει οδηγίες.

– Μην πυροβολείτε στα στραβά, παιδιά! Μην ξοδεύετε ασκόπως τις χειροβομβίδες σας, τους λέει. Κι όταν ο ταγματάρχης του φωνάζει να μην εκθέτει τόσο τον εαυτό του, ο δάσκαλος του απαντάει:

– Φοβάμαι μήπως χάσουμε σήμερα το ύψωμα. Και τι θα δικαιολογηθώ ύστερα εγώ στους μαθητές μου, άμα γυρίσω στο σχολείο;».

(Χρ. Ζαλοκώστα, «Πίνδος», εκδ. «Εστία», σελ. 194).

Δημήτρης Νατσιός,

δάσκαλος Κιλκίς

https://derkamerad.com/

Posted by Der Kamerad on 2021-09-04

Ρίτσαρντ Γκύν (Richard Gwyn): Σπαρτιάτες

 

Ρίτσαρντ Γκύν (Richard Gwyn): Σπαρτιάτες

Posted on 4 Σεπτέμβριος 2021 by planodion

Ρί­τσαρντ Γκύν (Richard Gwyn)

Σπαρ­τιά­τες

(Spartans)

ΤΗΝ ΠΟΛΗ τῆς Σπάρ­της ἡ δι­α­βί­ω­ση ἦ­ταν δύ­σκο­λη. Πα­ρα­τη­μέ­νος στὴν πλα­γιὰ ἑ­νὸς λό­φου ὡς νε­ο­γέν­νη­το γιὰ μιὰ νύ­χτα, ἔ­μα­θες γρή­γο­ρα τὸ τί καὶ τὸ πῶς. Ἔ­πει­τα ἦρ­θαν μά­χες ποὺ ἔ­πρε­πε νὰ γί­νουν, τό­ποι νὰ κα­τα­κτή­σεις, λε­η­λα­σί­α καὶ ὑ­πο­δού­λω­ση νὰ φέ­ρεις εἰς πέ­ρας. Ἀ­ξι­ο­πρέ­πεια κι ἕ­νας τά­φος πρὸς τι­μή σου. Καὶ δια­ρκῶς νὰ πρέ­πει νὰ ὑ­περ­τε­ρεῖς ἀ­πὸ ἐ­κεί­νους τοὺς δι­πρό­σω­πους Κο­ρίν­θιους καὶ τοὺς ὑ­πε­ρό­πτες Ἀ­θη­ναί­ους σὲ θα­να­τη­φό­ρες συγ­κρού­σεις καὶ στὸ νὰ μὴ μέ­νει οὔ­τε τρί­χα ἄ­θι­κτη. Λόγ­χες ποὺ ἔ­πρε­πε νὰ γυ­α­λι­στοῦν ἕ­ως ὅ­του ξε­πε­ρά­σουν σὲ λάμ­ψη τὶς ἀ­κτί­νες τοῦ φεγ­γα­ριοῦ, σπα­θιὰ νὰ ἀ­κο­νι­στοῦν μέ­χρι καὶ τὸ ἐ­λα­φρύ­τε­ρο ἄγ­γιγ­μα νὰ ἔ­σχι­ζε στὰ δύ­ο τὸ ἰ­σχυ­ρό­τε­ρο νεῦ­ρο. Ἐ­ὰν με­γά­λω­σες νι­ώ­θον­τας ἀ­δύ­να­μος μπρο­στά σὲ ὅ­λη αὐ­τὴ τὴ σκλη­ρα­γώ­γη­ση, ὅ­λη αὐ­τὴ τὴν ἀ­παί­τη­ση γιὰ αἷ­μα καὶ θά­να­το, καὶ λα­χτά­ρη­σες ἔ­στω μιὰ ἰκ­μά­δα μυ­στη­ρί­ου ἢ τρυ­φε­ρό­τη­τας, ἤ­σουν κα­τα­δι­κα­σμέ­νος στὸν χλευα­σμὸ καὶ τὴν προ­σβο­λή. Τοὺς ἄ­κου­σα στὸ προ­αύ­λιο τοῦ σχο­λεί­ου, τοὺς ὑ­πο­ψή­φιους Σπαρ­τιά­τες πο­λε­μι­στές. Ἀ­κό­μα καὶ οἱ βλα­σφη­μί­ες τους ἦ­ταν κα­θα­ρό­αι­μες, ἐ­νῶ τὸ δι­κό μου στό­μα ἦ­ταν γε­μά­το βώ­λους.

Πη­γή: Howitt–Dring Holly, Meaning and Incompleteness, Cardiff University, 2008. Στὸ ἄρ­θρο της μὲ τί­τλο  Making  micro meanings: reading and writing  microfiction στὸ πε­ρι­ο­δι­κό  Short  fiction in theory and practice, τχ. Ἰ­α­νου­α­ρί­ου 2011, συ­νο­ψί­ζει τοὺς βα­σι­κοὺς ἄ­ξο­νες τῆς δι­α­τρι­βῆς της.

Ὁ Ρί­τσαρντ Γκύν (Richard Gwyn) γεν­νή­θη­κε στὸ Pontypool τῆς νό­τιας Οὐ­α­λί­ας τὸ 1956 καὶ με­γά­λω­σε στὸ Crickhowell. Ἀ­φοῦ σπού­δα­σε Ἀν­θρω­πο­λο­γί­α στὸ London School of Economics, δί­χως νὰ πά­ρει τὸ πτυ­χί­ο του, ὁ Gwyn ἄρ­χι­σε νὰ τα­ξι­δεύ­ει ἐ­κτε­νῶς σὲ ὅ­λη τὴν Εὐ­ρώ­πη, ζών­τας γιὰ με­γά­λα δι­α­στή­μα­τα στὴν Ἑλ­λά­δα καὶ τὴν Ἱ­σπα­νί­α, ἐρ­γα­ζό­με­νος σὲ ἁ­λι­ευ­τι­κὰ σκά­φη καὶ ὡς ἐρ­γά­της γῆς. Με­τὰ ἀ­πὸ μιὰ πε­ρί­ο­δο πε­ρι­πλα­νή­σε­ων καὶ ὕ­στε­ρα ἀ­πὸ σο­βα­ρὴ ἀ­σθέ­νεια, ἐ­πέ­στρε­ψε στὴν Οὐ­α­λί­α, ὅ­που οἱ ἐμ­πει­ρί­ες του στὸ τα­ξί­δι ἐ­πι­τά­χυ­ναν τὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον του γιὰ τὸ γρά­ψι­μο, ὁδη­γών­τας τον στὴν δη­μο­σί­ευ­ση τρι­ῶν συλ­λο­γῶν ποί­η­σης καὶ πε­ζῶν ποι­η­μά­των.

https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Gwyn_(Welsh_writer)

Ἱ­στο­σε­λί­δα: https://richardgwyn.me/ )

https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

 Τρέμουν πιθανή έγερση και αναγνώριση της Ποντιακής γενοκτονίας οι Τούρκοι-"Οι Έλληνες μιλούν για κράτος του Πόντου"

Ενοχλεί μειονοτική εφημερίδα και μνημείο Ποντίων ηρώων στην Καστοριά ενώ μιλούν για ελληνικά οράματα και για κράτος του Πόντου

Κρύος ιδρώτας λούζει την τουρκική ηγεσία και τα παρακλάδια της στην Δυτική Θράκη, από την πιθανότητα έγερσης ζητήματος σε ΕΕ-ΗΠΑ και αναγνώρισης της ποντιακής γενοκτονίας μετά από την αρμενική.    

σουλμανική μειονοτική εφημερίδα αναφέρει σε άρθρο της ότι “οι Έλληνες προσπαθούν να προωθήσουν την λεγόμενη «Ποντιακή Γενοκτονία» διεθνώς παίζοντας το θύμα, ενώ από την άλλη πλευρά, τιμώνται οι Πόντιοι αντάρτες (1915), οι οποίοι  έχουν ανακηρυχθεί ςς ήρωες για τον ένοπλο αγώνα τους και τους ανεγείρονται μνημεία.

Ο Δήμος Καστοριάς έχτισε ένα μνημείο για να τιμήσει τους Πόντιους Έλληνες αντάρτες που επαναστάτησαν στη Μαύρη Θάλασσα και επιτέθηκαν στους Τούρκους για να ιδρύσουν το Ελληνικό Κράτος του Πόντου, με το μνημείο να εγκαινιάζεται σε ειδική τελετή παρουσία βουλευτών του ελληνικού κυβερνώντος κόμματος”, τονίζει μεταξύ άλλων το προκλητικό άρθρο.

Υπενθυμίζουμε σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο μας ότι Τούρκος δήμαρχος, ο οποίος ανήκει στο τουρκικό κυβερνών κόμμα AKP, απευθύνοντας τον λόγο σε μία γυναίκα, της είπε ότι το τουρκικό κράτος “την έκανε μουσουλμάνα” διότι δεν ήταν.

Η γυναίκα πρώτα του ανέφερε πως η καταγωγή της είναι από την επαρχία της Τραπεζούντας.

Σε βόλτα του σε ντόπιους εμπόρους, ο Τούρκος δήμαρχος Hayrettin Güngör είχε προβεί στην απίστευτη για πολλούς δήλωση, η οποία όμως αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της ύπαρξης Ελλήνων στην καταγωγή σε ολόκληρη την έκταση του Πόντου με τα εκατοντάδες χωριά και τις πόλεις.

Μάλιστα τουρκικά ΜΜΕ, αναφέρουν πως ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που ομιλούν την ελληνική γλώσσα στη Τραπεζούντα.

Η γυναίκα απάντησε με έκπληξη στην παρατήρηση του Güngör, λέγοντάς του «τι εννοείτε με αυτό;», πιθανόν μη γνωρίζοντας και η ίδια, όπως και πολλοί “Τούρκοι” του Πόντου από το που κατάγονται πραγματικά μετά από χρόνια τουρκικής προπαγάνδας.

“Η πιθανή συνέπεια είναι ότι το σχόλιο προήλθε από το γεγονός ότι η γυναίκα ήταν από την Τραπεζούντα, η οποία μαζί με άλλες επαρχίες στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας ήταν ιστορικά μια περιοχή με μεγάλο πληθυσμό Ελληνορθόδοξων Χριστιανών.

Μέχρι σήμερα, υπάρχουν πολλές χιλιάδες άνθρωποι που ζουν στην περιοχή και εξακολουθούν να μιλούν την ποντιακή ελληνική διάλεκτο. Αν και αναγνωρίζονται ως Μουσουλμάνοι σήμερα, έχουν ρίζες στην ιστορική ελληνορθόδοξη κοινότητα της περιοχής”, αναφέρει το δημοσίευμα.

Όταν τουρκικά ΜΜΕ αναγνωρίζουν το αυτονόητο στην περιοχή του ελληνικού Πόντου με τις δεκάδες ακμάζουσες πόλεις από την εποχή της αρχαιότητας, αντικρούει το άρθρο της εφημερίδας της μουσουλμανικής μειονότητας στην Δυτική Θράκη.

Η αλήθεια και ειδικά η ιστορική αλήθεια δεν κρύβεται, δεν παραχαράσσεται και δεν λησμονιέται ποτέ.     

Η Τουρκία όπως όλα δείχνουν προσπαθεί να “χτυπήσει” την χώρα μας όπου της δοθεί η παραμικρή δυνατότητα για αυτό και η χώρα μας οφείλει να είναι προετοιμασμένη για όλα τα ενδεχόμενα.

Η  Άγκυρα όμως ξεχνά σκόπιμα ότι αυτή πρώτα παραβιάζει της συνθήκη της Λωζάννης απαιτώντας την αναφορά ως “τουρκικής” της μουσουλμανικής μειονότητας στην Δυτική Θράκη, ενώ υλοποίησε 400 υπερτήσεις μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, δείχνοντας σαφώς επεκτατικές διαθέσεις.

Επίσης στα τουρκικά παράλια έχουν μεταφερθεί συστοιχίες πυραύλων, ενώ ταχυκίνητες μονάδες επίλεκτων δυνάμεων μαζί με δεκάδες αποβατικά, με τα οποία υλοποιούν εκπαιδευτικές ασκήσεις πρόβας πιθανής επίθεσης σε ελληνικά νησιά.

https://www.pentapostagma.gr/

Η Ανάφη είναι εκεί και µέχρι στιγµής δεν προδίδει ποτέ

 Η Ανάφη είναι εκεί και µέχρι στιγµής δεν προδίδει ποτέ

Η Ανάφη έτι και έτι: Ο Σωτήρης Μητραλέξης γράφει τη δική του καλοκαιρινή ιστορία για το Docville.

Καλοκαίρι στο νησί των Κυκλάδων, εκεί όπου ο χρόνος είναι κυκλικός και ο «λοστρόμος Πειραιώτης» σταθερά επαναλαμβανόμενος.

∆εν υπάρχουν καλοκαίρια στην Ανάφη, υπάρχει το ίδιο καλοκαίρι, ξανά και ξανά – εξού και επιστρέφουµε µανιωδώς. Στην Ανάφη υπάρχουν ουσιαστικά τρία χρώµατα και µόνο: λευκό, γαλάζιο και του βράχου. Ηρεµεί η µατιά, έρχεται στα ίσια του ο νους. Είναι το αρχετυπικό νησί: ένας κώνος γης στη θάλασσα, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται η Χώρα. Τελεία. Μικρά µεγέθη, λίγα πράγµατα, δηλαδή περισσότερα απ’ όσα χρειαζόµαστε. Και περνώντας την παραλία προπτωτικών γυµνιστών, ο Κάλαµος στην άλλη άκρη του µικρού νησιού: ο µεγαλύτερος µονόλιθος της Μεσογείου και της Ευρώπης µετά το Γιβραλτάρ, στα 462 µ. Στην κορυφή το µοναστήρι της Παναγίας Καλαµιώτισσας. Οπου στις αρχές Σεπτεµβρίου (η καλύτερη –νοµίζω– εποχή, όταν αραιώνουµε οι επιδροµείς) προσκυνητές και παραθεριστές ανεβαίνουν λιτανεύοντας και υπέροχα ξεποδαριαζόµενοι, κάποιοι λειτουργούνται, άλλοι διανυκτερεύουν και έχουν την ασύλληπτη εµπειρία της νύχτας να έρχεται και τις πρώτες πρωινές ώρες να φεύγει – µε τη Χώρα µπροστά, την «κοσµική» Σαντορίνη απέναντι, την Αµοργό παραδίπλα και τα µισά κυκλαδονήσια ορατά από την κορυφή, ενίοτε ακόµη και την Κρήτη στο βάθος.

Η Ανάφη ηρεµεί –σωστότερα, η Ανάφη είναι ίσως η µόνη που ηρεµεί– τον άνθρωπο χάρη στην έλλειψη ερεθισµάτων. Οταν και όσο γίνεται. Ελέγχω, φευ, αραιά και πού τα µέιλ µου, ποιών την ανάγκη φιλοτιµία – ελπίζω όµως ιεροκρυφίως στη στιγµή που η διεθνώς περίφηµη (…) τεχνολογική υποδοµή της χώρας θα κλατάρει στην Ανάφη αφήνοντάς την χωρίς ίντερνετ για δυο τρεις µέρες, αφενός χωρίς καµία συνέπεια για τους εντοπίους αφού οι παραθεριστές είναι ήδη εκεί, αφετέρου παρέχοντας τη βέλτιστη δικαιολογία ανωτέρας βίας σε όσους από εµάς δεν έχουµε το προνόµιο της ολοσχερούς αποσύνδεσης. Αν ο κ. Πιερρακάκης διαβάζει Documento µε την ίδια σχολαστικότητα που το µελετά η σύζυγος του κ. πρωθυπουργού, ελπίζω να ακούσει αυτή την ευγενή έκκληση: κανείς δεν θα τον κακοχαρακτηρίσει γι’ αυτό το ενδεχόµενο εκούσιο και παιγνιώδες παρόραµα.

Σωτήρης Μητραλέξης

Θα ήµουν υποκριτής εάν το έπαιζα στυλοβάτης του «αρχαίου καθεστώτος»: ανήκω στους «µικροπροδότες» της Ανάφης, σε αυτούς που αντί για το (ενίοτε πολεµούµενο από ανθρώπους µε σύµβολα δολαρίων αντί για κόρες οφθαλµών) free camping προτιµούν τον ευκλεή ρουµτουλετατζή της Χώρας. Αυτό όµως δεν σηµαίνει ότι δεν µας τροµάζει ο σχεδιασµός στον ορίζοντα: η δόµηση ενός πολυτελούς resort (!) κάπου βαθιά στο νησί, το άνοιγµα µπαρ τύπου οδού Κολοκοτρώνη στη Χώρα που τα βράδια µοιάζει µε παρέµβαση photoshop στους (εκτός ∆εκαπενταύγουστου) ρυθµούς του νησιού, οι σουρεαλιστικές τιµές των ακινήτων που δηλώνουν την ελπίδα ότι κάποιοι κάποτε θα δώσουν το αντίτιµο, όλα αυτά υπαινίσσονται το σχέδιο «µικρής Σαντορίνης» σε έναν ορίζοντα. Μέχρι στιγµής το νησί µοιάζει να αντιστέκεται στην «ανάπτυξη», εξού και το ζευγάρι των Γερµανών που αποφάσισε να µεταναστεύσει εκεί από το Βερολίνο χειµώνα καλοκαίρι και απλώς περιδιαβαίνει το ίδιο (έρηµο εκτός «σεζόν») τοπίο ξανά και ξανά και ξανά, εκτιµώντας τις αλλαγές των εποχών πάνω του.

Στις ωραίες ταβέρνες µε ζωντανή µουσική τον Αύγουστο το ρεπερτόριο δεν αλλάζει. Είναι περισσότερο τζουκ µποξ παρά YouTube και τις ευχαριστούµε γι’ αυτό. Οπως µου είπε συµπαραθεριστής µου, «αχ, απόψε µην πάµε πάλι εκεί, δεν µπορώ άλλο “λοστρόµο Πειραιώτη”» – όµως ακόµη κι αυτό, ή µάλλον κατεξοχήν αυτό, το απολαµβάνουµε ανυπερθέτως, καθότι ο καλοκαιρινός χρόνος στην Ανάφη δεν είναι προοδευτικός, δεν οδηγεί κάπου, αλλά κυκλικός, οδηγεί στο ίδιο. ∆εν αναµένουµε τίποτε άλλο πέρα από το αναπόφευκτο τέλος του θερινού προαυλισµού µας, δεν υπάρχει κάτι να συµβεί, µόνο η ύπαρξη στον ήλιο, στο νερό και στη σκιά. Και αυτή η µη αλλαγή µάς προετοιµάζει για τη δυνατότητα να επιφέρουµε αλλαγή στη χρονιά που έρχεται, ξαναγεννηµένοι.

Το καλοκαίρι θα ’ρθει και στη θάλασσα θα επιστραφείς. Η Ανάφη είναι εκεί και µέχρι στιγµής δεν προδίδει ποτέ. Ευτυχώς δεν την έχει βάλει ακόµη στο µάτι ο πρωθυπουργεύων εθνικός παραθεριστής. Απ’ όσο ξέρουµε τουλάχιστον.

O Σωτήρης Μητραλέξης είναι συνδιευθυντής του mέta, του Κέντρου Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού (www.metacpc.org)

https://www.koutipandoras.gr/

Η βία κλιμακώνεται στο Πακιστάν μετά την κατάληψη της εξουσίας στο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν

 Η βία κλιμακώνεται στο Πακιστάν μετά την κατάληψη της εξουσίας στο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν

Γιάννης Φιλιππάκος

AP Photo

Οι ισλαμιστές εξτρεμιστές στο Πακιστάν κλιμάκωσαν τις επιθέσεις τους εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας της χώρας τις τελευταίες εβδομάδες, επιτείνοντας τον φόβο ότι η κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν θα ενθαρρύνει ένοπλες ομάδες με παρόμοιο προσανατολισμό στην άλλη πλευρά των συνόρων.

Η οργάνωση Τεχρίκ-ι-Ταλιμπάν (Κίνημα των Ταλιμπάν στο Πακιστάν, ΚΤΠ), όπως είναι γνωστή, έχει αρκετές διαφορές με τους Αφγανούς Ταλιμπάν από οργανωτική σκοπιά και οι δύο παρατάξεις έχουν μάλλον ψυχρές ως ενίοτε και εχθρικές σχέσεις, μολονότι εμφορούνται από ταυτόσημη εξτρεμιστική σουνιτική ιδεολογία.

Το ΚΤΠ αποτελεί οργανωτική ομπρέλα δέκα και πλέον ένοπλων οργανώσεων που δρουν στο Πακιστάν. Στις επιθέσεις τους τις τελευταίες δυο δεκαετίες έχουν χάσει τη ζωή τους κάπου 70.000 άνθρωποι.

Μέλη του κινήματος διέπραξαν 32 επιθέσεις εναντίον πακιστανών στρατιωτικών και αστυνομικών μέσα στον Αύγουστο, σύμφωνα με την καταγραφή από το Γερμανικό Πρακτορείο των βομβιστικών ενεργειών και των επιθέσεων ενόπλων για τις οποίες ανέλαβε την ευθύνη το ΚΤΠ.

Ο στρατός του Πακιστάν είχε διώξει τους ισλαμιστές μαχητές από ημιαυτόνομες περιοχές φυλών στα σύνορα με το Αφγανιστάν, άλλοτε προπύργιά τους, αναγκάζοντάς τους να περάσουν στο αφγανικό έδαφος με σειρά επιχειρήσεων ευρείας κλίμακας από το 2014 και μετά.

Όμως «υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις ότι ανασυντάσσονται και αυξάνουν τις δυνατότητές τους να εξαπολύουν επιθέσεις», σύμφωνα με τον Φίντα Χαν, αναλυτή εξειδικευμένο σε θέματα ασφαλείας.

Ο στρατός του Πακιστάν έστησε φράκτη σε πάνω από 2.500 χλμ. στα πορώδη σύνορα με το Αφγανιστάν για να κάνει δυσκολότερη τη διέλευση εξτρεμιστών από τη μια χώρα στην άλλη κι ανέπτυξε δυνάμεις για την αποτροπή επιθέσεων.

«Είμαστε έτοιμοι για οποιοδήποτε ενδεχόμενο», διαβεβαίωσε πρόσφατα ο στρατηγός Ιφτιχάρ Μπάμπαρ, ο εκπρόσωπος των πακιστανικών ενόπλων δυνάμεων, αναφερόμενος στον πιθανό αντίκτυπο της κατάληψης της εξουσίας στο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν.

Ο Χαν προεξοφλεί ότι η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με περαιτέρω κλιμάκωση της δράσης του ΚΤΠ.

https://www.newsbomb.gr/

Πύρρος: Ο Βασιλιάς της Ηπείρου

 Πύρρος: Ο Βασιλιάς της Ηπείρου

Ο Βασιλιάς της Ηπείρου, Πύρρος, γεννήθηκε το 318 και πέθανε το 272 π.Χ. Η καταγωγή του ανάγεται στη γενιά του Αχιλλέα. Πατέρας του ήταν ο Αιακίδης βασιλιάς των Μολοσσών της Ηπείρου, που εκθρονίστηκε από τον Κάσσανδρο. Ο μικρός Πύρρος διασώθηκε από τον Γλαυκίωνα, ηγεμόνα των Ιλλυριών. Αργότερα, σε ηλικία 12 ετών ανέβηκε στο θρόνο, το 306 π.Χ.. Το 302 αναγκάζεται πάλι να εγκαταλείψει την Ήπειρο και να καταφύγει στον βασιλιά της Μακεδονίας Δημήτριο τον Πολιορκητή, όπου σαν έφηβος ακόμη έλαβε μέρος στην μάχη της Ιψού και διεκρίθη.

Μετά από πολλές περιπέτειες και ομηρίες, επανήλθε στον θρόνο της Ηπείρου το 296 π.χ. και έγινε απόλυτος κύριος της τότε Ηπείρου από του ποταμού Γενούσου, όπου τα φυσικά όρια της Ηπείρου μέχρι την Αμβρακία. Μετά από λίγο όταν ήλθε σε ρήξη με τον Δημήτριο, τον εξεδίωξε από την Ήπειρο και κατέλαβε σημαντικό μέρος της Μακεδονίας.

Ο Πύρρος ασκούσε μεγάλη γοητεία επί των Μακεδόνων, σαν συγγενής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και οι Μακεδόνες ανεκήρυξαν αυτόν βασιλέα της Μακεδονίας. Το 287 π.Χ. ο στρατηγός του Μ. Αλεξάνδρου και κατόπιν βασιλιάς της Θράκης Λυσίμαχος, ενίκησε τον Πύρρο και τον ανάγκασε να περιορισθεί στα όρια της  Ηπείρου.

Ο Πύρρος, φιλόδοξος και με ανήσυχο πνεύμα, εστράφη προς την Δύση. Όταν εκλήθη από τους Ταραντίνους, έσπευσε να τους βοηθήσει και στράφηκε εναντίον των Ρωμαίων. Έτσι το 280 π.Χ. με 25.000 στρατό και πολλούς πολεμικούς ελέφαντες αποβιβάστηκε στην Ιταλία και κατενίκησε τους Ρωμαίους σε δυο αποφασιστικές μάχες στην Ηράκλεια και το επόμενο έτος στο Άσκλο.

Φιλοδοξώντας να εκκαθαρίσει το αγροίκον Λάτιο ονειρεύτηκε την επέκταση του κράτους του προς Δυσμάς, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος προς Ανατολάς. Ο στρατός του όμως εξ αιτίας των συνεχών μαχών και της αδυναμίας αναπληρώσεως των απωλειών, υπέστη μεγάλη φθορά και κόπωση, γι’ αυτό και είπε: «Άλλη μία τοιαύτην νίκη και απωλέσαμε τα πάντα» (πύρρειος νίκη).

Τέλος, μετά από διαπραγματεύσεις συνήψε ειρήνη με τους Ρωμαίους και διεκπεραιώθηκε στην Σικελία, μετά από πρόσκληση των Συρρακουσίων, για να εκδιώξει τους Καρχηδόνιους. Ο Πύρρος έλυσε την πολιορκία των Συρρακουσών και ανεκηρύχτηκε ηγεμόνας της Σικελιώτικης Ομοσπονδίας. Μετά από έξι χρόνια συνεχών πολέμων αναγκάστηκε να επανέλθει στην Ήπειρο αφού ηττήθηκε στη μάχη παρά το Βενεβέντον από τους Ρωμαίους. Στη Σικελία άφησε φρουρά με τον υιό του Έλενο.

Όταν επέστρεψε εκ της μακράς εκστρατείας βρήκε το κράτος του σε όχι καλή κατάσταση και αναγκάσθηκε εξ υπαρχής να αποκαταστήσει αυτό και να το ανασυγκροτήσει. Η αναχώρησή του από την Ιταλία είχε σαν αποτέλεσμα την εύκολη επικράτηση των Ρωμαίων, στα χρόνια που ακολούθησαν. Με ανασυγκροτημένο πλέον το κράτος του ο Πύρρος ανεκατέλαβε την Κέρκυρα με τον υιό του Πτολεμαίο και εξεστράτευσε εναντίον του Αντιγόνου του Γονατά και κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος της Μακεδονίας.

Στη συνέχεια πραγματοποίησε εκστρατεία στην Πελοπόννησο και αφού κυρίευσε το Β.Δ. τμήμα της, προσπάθησε να κατακτήσει την Σπάρτη, χωρίς επιτυχία. Εκεί πληροφορήθηκε ότι ο Αντίγονος βαδίζει εναντίον του και έσπευσε να τον συναντήσει, στο Άργος. Σχεδόν ταυτόχρονα εισήλθαν οι δύο αντίπαλοι στην πόλη όπου ακολούθησαν σκληρές οδομαχίες. Εκεί ο στρατός του Πύρρου αναγκάσθηκε να αντιμετωπίσει συγχρόνως τους Μακεδόνες, τους Αργείτες και τους Σπαρτιάτες.

Η οπισθοφυλακή του έπεσε σε ενέδρα των Σπαρτιατών, υπέστη πανωλεθρία και εφονεύθη ο γενναίος υιός του Πτολεμαίος. Τότε ο Πύρρος εκάλεσε σε μονομαχία τον Αντίγονο από τον οποίο έλαβε την απάντηση: «Εάν κατεπονήθης υπό του βίου, πολλαί οδοί προς τον θάνατόν σου είναι ανοικτοί».

Στο Άργος έμελλε να γραφεί ο επίλογος του ένδοξου αυτού στρατηλάτη κατά την διάρκεια μιας από τις πολλές οδομαχίες, που ελάμβανε μέρος με το σπαθί στο χέρι. Συγκεκριμένα κάποιος Αργείος επλήγωσε με το δόρυ του τον Πύρρο, οπότε αυτός στράφηκε εναντίον του με σκοπό να τον φονεύσει. Η μητέρα του Αργείου η οποία βρισκόταν στον εξώστη του σπιτιού, του έριξε μια κεραμίδα η οποία τον εκτύπησε στο κεφάλι και τον έριξε από το άλογο. Τότε έτρεξε κάποιος Μακεδόνας στρατιώτης και εφόνευσε τον Πύρρο. Αυτό υπήρξε το τέλος του λαμπρού αυτού στρατηλάτη.

Ο Πύρρος αναδείχτηκε ένας από τους μεγαλύτερους στρατηγούς της εποχής του. Είχε μεγάλη μόρφωση και υψηλόφρον ήθος και στα πεδία των μαχών έδειξε τις μεγάλες στρατιωτικές αρετές του. Μετά τον θάνατό του το βασίλειο της Ηπείρου, έχασε οριστικά τη δύναμή του. [Βασίλης Κονιτσιώτης, Πρωϊνός Λόγος]

https://ellas2.wordpress.com/

Posted on 1 Σεπτεμβρίου, 2021 by ellas

Tο βρήκα στο: https://vequinox.wordpress.com/

Ποιος θα πει για την αιτία των πυρκαγιών;

 Ποιος θα πει για την αιτία των πυρκαγιών;

Γιώργος X. Παπασωτηρίου

Ακούω τη συζήτηση στη Βουλή για τις φοβερές φωτιές που κατέκαψαν 1.300.000 στρέμματα δάσους. Όλοι μιλούν για τη διαχείριση των πυρκαγιών, κανείς για την πρόληψη. Κανείς δεν δείχνει τον ηθικό και τον φυσικό αυτουργό, αυτόν που βάζει τις φωτιές, κανείς δεν αναφέρεται στην καταστροφή από την επιχειρηματική απληστία, ότι το κέρδος είναι το φυτίλι και οι καπιταλιστές οι πυρομανείς Νέρωνες της σύγχρονης εποχής, ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη, η κλιματική αλλαγή και η οικολογική καταστροφή είναι δικό τους δημιούργημα. Γιατί δεν αφήνουν τη φύση να αναγεννηθεί. Όχι ότι κάποτε δεν θα κλείσει ο κύκλος της ζωής και του πλανήτη Γη, αλλά οι μανιακοί κερδοσκόποι επιταχύνουν αυτό το τέλος.

Μια κυβέρνηση και κάθε πολιτικός δεν κρίνεται μόνο από την καλή ή κακή διαχείριση των πυρκαγιών αλλά και αν είναι με αυτούς που την προκαλούν, αν είναι με το μέρος των κερδοσκόπων, των “πυρομανών”, αν συμμαχεί με το κεφάλαιο για να καταστρέψει το πράσινο και να στήσει ανεμογεννήτριες στο όνομα του δήθεν «πράσινου καπιταλισμού», αν συνεχίζει να επιτρέπει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις βιομηχανίες, αν κόβει τα δέντρα των δασών για να επεκτείνουν τα χωράφια τους οι γαιοκτήμονες ή για να γίνουν οικόπεδα και να κτίσουν ξενοδοχεία-χωριά τύπου Ελληνικού οι μεγαλοεπιχειρηματίες του Τουρισμού. Μια κυβέρνηση είναι συνένοχη όταν οι προτεραιότητές της δεν είναι η προστασία του περιβάλλοντος, όταν αμελεί την ενίσχυση των μέσων πυρόσβεσης, όταν δεν φροντίζει για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα, όταν δεν προσλαμβάνει πυροσβέστες, αλλά μπάτσους, όταν ουσιαστικά προτρέπει τους κερδοσκόπους να καταστρέψουν με το επιχείρημα της «οικονομικής ανάπτυξης».

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να δώσει απάντηση στο πρόβλημα της οικολογικής καταστροφής, γιατί είναι αυτός που την προκαλεί. Συνεπώς η λύση είναι συνυφασμένη με το «θάνατό» του. Η ισορροπία μεταξύ οικονομίας και οικολογίας (δηλαδή της κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος) με τη διαμόρφωση «ορίων συσσώρευσης» κέρδους είναι μία πλάνη στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος. Το κέρδος και η μεγιστοποίησή του είναι το «οξυγόνο» του καπιταλισμού. Η εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης είναι η «τροφή» του. Γι’ αυτό θα ζητάει συνεχώς κι άλλα δέντρα, κι άλλα δάση, κι άλλες αποψιλώσεις, κι άλλες ανεμογεννήτριες, κι άλλες ανθρώπινες ζωές.

Είναι πλέον φανερό ότι η προστασία, η οικολογία, η κοινωνική δικαιοσύνη και η υγεία συνδέονται και αποτελούν τα βασικά στοιχεία ενός αντι-καπιταλιστικού πολιτικού συνασπισμού ικανού να επιβάλει, εδώ και τώρα, ένα πρόγραμμα σωτηρίας της Φύσης, δηλαδή της ζωής. Επιβάλλεται άμεσα ένα τοπικό και συγχρόνως παγκόσμιο κίνημα της διευρυμένης πολιτικής και κοινωνικής οικολογίας, που θα περιλαμβάνει και τη σχέση του ίδιου του ανθρώπου με τη φύση αλλά και με τη φύση του. Αυτό σημαίνει μια νέα φιλοσοφία και στάση ζωής, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος δεν θα είναι εκτός της φύσης (για να την ελέγχει και να την εκμεταλλεύεται) αλλά εντός της φύσης, ώστε να αντιλαμβάνεται ότι οι πληγές που επιφέρει σ’ αυτή είναι κυριολεκτικά τραύματα πάνω στο δικό του «σώμα». Τέτοιο «τραύμα» πάνω στο σώμα της ανθρωπότητας προκαλούν και οι κυβερνήσεις που συμπράττουν με τα οικονομικά συμφέροντα στην καταστροφή, είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η κυβέρνηση Μπολσονάρου κ.ά. που έχουν ως «θεό» τους την ανάπτυξη, δηλαδή το κέρδος. Τέτοια τραύματα προκαλούμε κι εμείς, όσοι τις ψηφίζουμε…

 http://artinews.gr/

Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη selana

https://anhsyxia.wordpress.com/