Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2020

Κρίση στο Αιγαίο - Έτοιμοι για όλα: Τι είναι ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα και ποια είναι η ιστορία τους


Κρίση στο Αιγαίο - Έτοιμοι για όλα: Τι είναι ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα και ποια είναι η ιστορία τους


krish-sto-aigaio-panagiwtopoulos-arthrou

Νεφέλη Λυγερού

Από τη δεκαετία του 1970 η Τουρκία επιδιώκει συστηματικά να παγιώσει αυτό που σήμερα αποκαλεί «Γαλάζια Πατρίδα» - Προκαλεί στο Αιγαίο αρνούμενη αυθαίρετα ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ και σφετερίζεται μεγάλες θαλάσσιες εκτάσεις που, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ανήκουν στην Ελλάδα


Ελλάδα και Τουρκία δεν απόλαυσαν ποτέ μακρά περίοδο καλών σχέσεων. Ανέκαθεν οι σχέσεις τους σκιάζονταν από πολέμους, θερμά επεισόδια και εντάσεις. Για μία ακόμη φορά λοιπόν βρίσκονται στα πρόθυρα σύγκρουσης μετά την έκδοση τουρκικής NAVTEX για έρευνες νότια του Καστελόριζου. Η Αγκυρα εμφανίζεται έτοιμη να αποστείλει το «Oruc Reis» και πολεμικά πλοία, ενώ η Αθήνα έχει ήδη απαντήσει κινητοποιώντας το Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο αναπτύχθηκε σε θέσεις μάχης. Υποστηρίζει μάλιστα ότι η διεξαγωγή άσκησης οικονομικής ή ερευνητικής δραστηριότητας εντός της δυνητικής (δεν έχει οριοθετηθεί με συμφωνίες) ελληνικής ΑΟΖ αποτελεί παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.

Δεν πρόκειται για μια νέα διαμάχη. Αντιθέτως, αυτή φτάνει πίσω στη δεκαετία του 1970. Η Τουρκία από τη στιγμή που άρχισαν οι εργασίες της προπαρασκευαστικής Διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας (1970-73) και κατά τη διάρκεια των εργασιών της κύριας Διάσκεψης (1973-1982) επεδίωξε συστηματικά να παγιώσει αυτό που σήμερα αποκαλεί «Γαλάζια Πατρίδα». Αρνούμενη αυθαίρετα ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ σφετερίζεται μεγάλες θαλάσσιες εκτάσεις που, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ανήκουν στη δικαιοδοσία της Ελλάδας.

Μετά το 1974

Η Αγκυρα έχει κατά καιρούς χορηγήσει άδειες στην κρατική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ για διεξαγωγή ερευνών στην ελληνική υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ αρχικά στο Αιγαίο και μετά στην Ανατολική Μεσόγειο. Μετά την εισβολή στην Κύπρο, το 1974, άνοιξε διάπλατα το δεύτερο μέτωπο μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, το Αιγαίο. Η Τουρκία σταδιακά αλλά σταθερά έχτισε αυτό που η ίδια αποκαλεί «διμερείς διαφορές» βαφτίζοντας έτσι τις μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της. Ταυτόχρονα, με τη διχοτόμηση της θάλασσας η Αγκυρα διεκδικούσε και τη διχοτόμηση του εναέριου χώρου, όσον αφορά τον έλεγχο των πτήσεων στρατιωτικών και πολιτικών αεροσκαφών πάνω από το Αιγαίο. Με άλλα λόγια, επεδίωκε να εγκλωβίσει τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου σε τουρκικό θαλάσσιο και εναέριο χώρο, με σκοπό μελλοντικά να εγγράψει υποθήκες και γι’ αυτά καθαυτά.
krish_sto_aigaio_panagiwtopoulos
Ο υπουργός Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος με τον Αμερικανό πρεσβευτή Τζέφρι Πάιατ σε πτήση με ελικόπτερο πάνω απ' την Αλεξανδρούπολη, όπου μεταφέρθηκαν νατοϊκές δυνάμεις για την άσκηση Atlantic Resolve 2020

Η Ελλάδα πήγε το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας το 1976 και προσέφυγε μονομερώς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η Τουρκία όμως δεν πήγε γιατί δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του. Εν τέλει, άρχισαν διαπραγματεύσεις τον Νοέμβριο του 1976, που οδήγησαν στο Πρακτικό της Βέρνης, με το οποίο η Ελλάδα αποδέχτηκε να μην κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες μέχρι να οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα. Ωστόσο, οι σχετικές διαπραγματεύσεις οδηγήθηκαν σε ναυάγιο. Η Τουρκία απειλούσε κατά καιρούς με έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλλά όταν το επιχείρησε, τον Μάρτιο του 1987, οι δύο χώρες έφτασαν στα πρόθυρα του πολέμου. Η Αγκυρα υποχώρησε, αλλά και η Αθήνα αποδέχτηκε διμερή διάλογο, αυτό που αποκλήθηκε «πολιτική Νταβός».

Οι «γκρίζες ζώνες»

Διάλογο με την Αγκυρα διεξήγαγε και η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα λόγω των επεκτατικών τουρκικών διεκδικήσεων. Στη δεύτερη περίοδο της πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν παγωμένες, αλλά στις αρχές του 1996, μόλις είχε αναλάβει την πρωθυπουργία ο Κώστας Σημίτης εκδηλώθηκε η κρίση στα Ιμια. Τότε, οι Τούρκοι πρόσθεσαν στο καλάθι την επεκτατική θεωρία των «γκρίζων ζωνών», με την οποία για πρώτη φορά διεκδίκησαν ελληνικό έδαφος. Ζήτησαν ουσιαστικά να μοιραστούν με την Ελλάδα όλες τις ελληνικές κατοικημένες νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου που δεν αναφέρονται ονομαστικά στη Συνθήκη της Λωζάννης, παρότι η συνθήκη είναι πολύ σαφής στο ποιο νησί ανήκει στην Ελλάδα και ποιο στην Τουρκία.

Η κρίση στα Ιμια οδήγησε με τη μεσολάβηση των Αμερικανών στην κοινή ανακοίνωση της Μαδρίτης (1997), με την οποία για πρώτη φορά η Ελλάδα αναγνώρισε ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Το 1999, και αφού είχε προηγηθεί η κρίση στις διμερείς σχέσεις με την υπόθεση Οτσαλάν, εγκαινιάστηκε η «διπλωματία των σεισμών». Η Ελλάδα άρει το βέτο της για την προώθηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας και έτσι ανοίγει ο δρόμος για μια ουσιαστικά εφ’ όλης της ύλης διμερής διαπραγμάτευση, που βαφτίστηκε «άτυπες διερευνητικές επαφές». Στόχος ήταν να βρεθούν κοινά αποδεκτές λύσεις και στο ζήτημα του εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων, παρότι η επέκτασή τους είναι μονομερής απόφαση της Αθήνας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και βέβαια της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. Αλλά ούτε και αυτή η διαδικασία κατέληξε κάπου.

Τόσα χρόνια μετά οι ελληνοτουρκικές σχέσεις γυρίζουν γύρω από τα ίδια. Ως εκ τούτου καθίσταται επιτακτική η ανάγκη διευκρίνισης εννοιών που συναντάμε συνεχώς στην ειδησεογραφία.

Η υφαλοκρηπίδα και η οριοθέτησή της

Η υφαλοκρηπίδα είναι μια γεωφυσική έννοια. Αποτελεί την ομαλή προέκταση της ακτής κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ως το σημείο στο οποίο αυτή διακόπτεται απότομα (κλίση 30-45 μοιρών). Με άλλα λόγια, είναι ο θαλάσσιος βυθός πέρα από τα χωρικά ύδατα ενός κράτους. Στην περίπτωση της Ελλάδας πέρα από τα 6 μίλια. Αμέσως μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν, για πρώτη φορά, ανακοίνωσε τη δικαιοδοσία έρευνας και οικονομικής εκμετάλλευσης του βυθού και του υπεδάφους του βυθού πέρα από τα χωρικά ύδατα, μέχρι εκεί όπου η θάλασσα έχει βάθος έως και 200 μέτρα. Η εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας εισήλθε ως έννοια όταν η τεχνολογία επέτρεψε την εκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Το παράκτιο κράτος έχει κυριαρχικό δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τέτοια κοιτάσματα στην υφαλοκρηπίδα του, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης του 1958. Οι Τούρκοι αυθαίρετα δεν αναγνωρίζουν ότι τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και από το 1973-74 έθεσαν θέμα η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου να μοιραστεί στη μέση με βάση τις ακτές της Τουρκίας και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η Ελλάδα ποτέ δεν δέχτηκε την εκτός Διεθνούς Δικαίου τουρκική θέση, γεγονός που εμπόδισε να υπάρξει συμφωνία οριοθέτησης. Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας είναι εξάλλου η μοναδική ελληνοτουρκική διαφορά που αναγνωρίζει η Αθήνα. Τα άλλα προβλήματα θεωρεί ότι αποτελούν μονομερείς τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις. Αντιθέτως, η Αγκυρα, παρακάμπτοντας με αυθαίρετες ερμηνείες το Διεθνές Δίκαιο και τις υφιστάμενες συνθήκες, προσπαθεί να μετατρέψει σε νομιμοποιημένες διαφορές τις δικές της διεκδικήσεις.

Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη

Οι εξελίξεις στην τεχνολογία και τις διεθνείς σχέσεις οδηγήσαν τη διεθνή κοινότητα, το 1982, στην υπογραφή της Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι, η οποία εκσυγχρόνισε το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Τουρκία και ελάχιστες χώρες δεν την έχουν υπογράψει. Η σύμβαση έγινε Διεθνές Δίκαιο στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν κυρώθηκε από τον προβλεπόμενο αναγκαίο αριθμό χωρών-μελών του ΟΗΕ (60) και ως τέτοια δεσμεύει και την Τουρκία. Η εν λόγω σύμβαση εισήγαγε την έννοια της ΑΟΖ (Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης). Πρόκειται για οικονομική-νομική έννοια η οποία περιγράφει τα κυριαρχικά δικαιώματα του παράκτιου κράτους σε μια θαλάσσια ζώνη που εκτείνεται το πολύ μέχρι τα 200 μίλια προς την ανοιχτή θάλασσα. Στην περίπτωση της Μεσογείου, λόγω του κλειστού χαρακτήρα της, δεν υπάρχουν τέτοιες αποστάσεις.

Ενα παράκτιο κράτος στην ΑΟΖ του έχει κυριαρχικό δικαίωμα να εκμεταλλεύεται υποθαλάσσια κοιτάσματα (υφαλοκρηπίδα), τον βυθό (π.χ. φύκια και υδρίτες μεθανίου), τη στήλη του θαλάσσιου ύδατος (αλιεία), αλλά και την επιφάνεια της θάλασσας. Στην ΑΟΖ του ένα κράτος μπορεί να κατασκευάσει ακόμα και τεχνητές νησίδες, καθώς και εγκαταστάσεις για την εκμετάλλευση της ενέργειας από τα κύματα. Κάθε παράκτιο κράτος μπορεί να αποκτήσει ΑΟΖ, ανακηρύσσοντάς τη μονομερώς με μια επιστολή προς την αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ. Η Ελλάδα δεν έχει ανακηρύξει ΑΟΖ για λόγους που ποτέ καμία κυβέρνηση δεν εξήγησε. Προφανώς για να μην ερεθίσει την Τουρκία. Ακόμα και στη συμφωνία οριοθέτησης με την Αλβανία, που δεν κυρώθηκε ποτέ, καθώς και σε αυτή με την Ιταλία, που είναι σε ισχύ, γίνεται λόγος για θαλάσσιες ζώνες.

Η αρχή της ίσης απόστασης/μέσης γραμμής

Η οριοθέτηση της ΑΟΖ πραγματοποιείται όταν το κράτος την ανακηρύξει, εκτός εάν εμπλέκονται παρακείμενα (όμορα) ή αντικείμενα (γεωγραφικά αντικριστά) κράτη, όπως η Ελλάδα και η Τουρκία στο Αιγαίο. Τότε απαιτείται συμφωνία διμερούς οριοθέτησης. Η αρχή της μέσης γραμμής είναι ο βασικός κανόνας οριοθέτησης της ΑΟΖ (όπως ήταν και για την υφαλοκρηπίδα και για τα χωρικά ύδατα σε θαλάσσια στενά) μεταξύ των κρατών. Ως προς τη μέθοδο οριοθέτησης, πάγια θέση της χώρας μας αποτελεί ότι η οριοθέτηση όλων των θαλάσσιων ζωνών, συμπεριλαμβανομένης της ΑΟΖ, πρέπει να γίνει με βάση την αρχή της ίσης απόστασης/μέσης γραμμής. Σύμφωνα με αυτή την αρχή, το όριο είναι τα σημεία στη θάλασσα που απέχουν ίση απόσταση από τις εκατέρωθεν στεριές (χερσαίες και νησιώτικες).

Το Δίκαιο της Θάλασσας αναγνωρίζει ως συμπληρωματική αρχή οριοθέτησης και την αρχή της αναλογικότητας (ευθυδικία), η οποία λαμβάνει υπόψη το μέγεθος της εκατέρωθεν στεριάς, καθώς και τη γεωγραφική διαμόρφωση. Σύμφωνα με το άρθρο 121 (2) της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, όλα τα νησιά στα οποία υπάρχει ακόμα και στοιχειώδης οικονομική ζωή, όπως ένα κοπάδι κατσίκια, δικαιούνται να έχουν ΑΟΖ (και συνορεύουσα ζώνη), όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές. Ο γενικός αυτός κανόνας ως εθιμικό δίκαιο δεσμεύει και τα κράτη που δεν είναι συμβαλλόμενα στη σύμβαση.

Η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου δείχνει ότι αποδίδει υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ σε νησιά που κατοικούνται και έχουν στοιχειώδη οικονομική ζωή, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις δεν έχει αποδώσει πλήρη επήρεια, δηλαδή οριοθέτησε συνδυάζοντας την αρχή της μέσης γραμμής με την αρχή της αναλογικότητας. Με άλλα λόγια, μπορεί να αποδώσει λιγότερη ΑΟΖ σε απομονωμένα μικρού μεγέθους νησιά που βρίσκονται κοντά σε μεγάλους χερσαίους όγκους (περίπτωση Καστελορίζου).

Από τη δεκαετία του 1970 η Ελλάδα προτείνει η διαφορά με την Τουρκία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία του, ενώ η Τουρκία όχι. Γι’ αυτό για την παραπομπή απαιτείται η συνυπογραφή συνυποσχετικού. Η Αγκυρα θεωρητικά δεν αρνείται την παραπομπή ως μέθοδο επίλυσης, αλλά ζητάει πρώτα να υπάρξει διμερής διαπραγμάτευση και, κυρίως, ζητάει το συνυποσχετικό να υπαγορεύει στο Διεθνές Δικαστήριο να οριοθετήσει με βάση τις τουρκικές θέσεις. Συγκεκριμένα, η αρχή της ευθυδικίας επιτρέπει σε δύο γειτνιάζοντα παράκτια κράτη να οριοθετήσουν την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ τους κατά τρόπο που αμφότερα θεωρούν πιο δίκαιο από την αρχή της μέσης γραμμής, λόγω ειδικών συνθηκών που επικρατούν στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή.

Η Αγκυρα έχει πιαστεί από αυτή τη δυνατότητα για να αμφισβητήσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, ισχυριζόμενη ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Δεν ισχυρίζεται ότι τα μικρά νησιά, λόγω μεγέθους, πρέπει να έχουν λιγότερη επήρεια, δηλαδή λιγότερη υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ. Ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει να έχουν καθόλου, ακόμα και η Κρήτη! Σε αυτό τον εκτός Διεθνούς Δικαίου ισχυρισμό στηρίχτηκε το Μνημόνιο Αγκυρας - Τρίπολης, εξ ου και χαρακτηρίζεται «παράνομο».

Ας σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι το άρθρο 156 του Ν.4001/2011 (ΦΕΚ Α’ 179 «Για τη λειτουργία ενεργειακών αγορών ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου για έρευνα, παραγωγή και δίκτυα μεταφοράς υδρογονανθράκων και άλλες ρυθμίσεις») προβλέπει ότι, ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, το εξωτερικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας είναι η μέση γραμμή μεταξύ των ελληνικών ακτών και των ακτών που είναι παρακείμενες ή αντικείμενες σε αυτές. Με αυτόν τον νόμο η Ελλάδα όρισε θαλάσσια οικόπεδα νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης και τα παραχώρησε σε πετρελαϊκές εταιρείες, παρότι δεν έχει συμφωνία οριοθέτησης με τη Λιβύη. Είναι σημαντικό ότι για πολλά χρόνια η Λιβύη δεν είχε αντιδράσει αρνητικά σε αυτή την de facto οριοθέτηση.

Τα χωρικά ύδατα και τα 12 μίλια

Τα χωρικά ύδατα ή αιγιαλίτιδα ζώνη είναι η θαλάσσια περιοχή γύρω από τις ακτές ενός κράτους (ή από τις γραμμές βάσης με το κλείσιμο των κόλπων που η Ελλάδα δεν έχει εφαρμόσει, παρότι προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας). Αποτελούν τη φυσική επέκταση της εθνικής κυριαρχίας μιας χώρας, πέρα από τις ακτές, προς τη θάλασσα. Μέχρι το 1936 τα χωρικά ύδατα εκτείνονταν έως τα 3 ναυτικά μίλια. Από το 1936 και έκτοτε η έκταση των χωρικών υδάτων διευρύνθηκε στα 6 ναυτικά μίλια, κάτι το οποίο υιοθέτησε και η Ελλάδα. Τα τελευταία 25 χρόνια το Δίκαιο της Θάλασσας δίνει το δικαίωμα στα παράκτια κράτη να επεκτείνουν με δική τους απόφαση και χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τα γειτονικά κράτη τα χωρικά τους ύδατα στα 12 μίλια (εννοείται ότι εάν η απόσταση μεταξύ αντικείμενων ακτών είναι μικρότερη των 24 μιλίων το όριο καθορίζεται στη μέση γραμμή). Ολα τα παράκτια κράτη έχουν επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά τους ύδατα στα 12 μίλια εκτός από την Ελλάδα. Η Τουρκία τα έχει επεκτείνει στη Μαύρη Θάλασσα και στις νότιες ακτές της στην Ανατολική Μεσόγειο.
krish_sto_aigaio_panagiwtopoulos2

Η Ελλάδα έχει αποφύγει να τα επεκτείνει, επειδή η Τουρκία έχει απειλήσει ότι θα το θεωρήσει αιτία πολέμου. Ας σημειωθεί ότι, εάν γινόταν η επέκταση, το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου θα γινόταν ελληνικά χωρικά ύδατα και ως εκ τούτου θα έχανε τη σημασία της η διένεξη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ. Η Τουρκία αμφισβητεί τον κανόνα των 12 ναυτικών μιλίων, ισχυριζόμενη αυθαίρετα ότι το Αιγαίο είναι ειδική θάλασσα και ότι η επέκταση θα αποτελούσε καταχρηστική άσκηση δικαιώματος, διότι θα οδηγούσε σε ελληνική κυριαρχία περίπου στο 72% του Αιγαίου, ενώ η Τουρκία θα είχε κάτι λιγότερο του 9%. Για να εμποδίσει, μάλιστα, την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια η Αγκυρα τη χαρακτήρισε «casus belli» (αιτία πολέμου). Από την πλευρά της η Αθήνα δηλώνει ότι διατηρεί το δικαίωμα επέκτασης και θα το ασκήσει όταν κρίνει σκόπιμο. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι όταν ένα δικαίωμα δεν ασκείται για πολλά χρόνια αρχίζει να αποδυναμώνεται.

Ο εθνικός εναέριος χώρος

Τέλος, να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει εθνικό εναέριο χώρο πλάτους 10 ναυτικών μιλίων, τον οποίο επίσης αμφισβητεί η Τουρκία και τον παραβιάζει συστηματικά. Είναι αληθές ότι, κατά κανόνα, το εύρος των χωρικών υδάτων ταυτίζεται με το εύρος του εθνικού εναέριου χώρου, αλλά η ελληνική ιδιαιτερότητα ισχύει από το 1931 και μόνο το 1974 η Τουρκία θυμήθηκε να το αμφισβητήσει. Αλλα ζητήματα που έχουν κατά καιρούς εγερθεί και συνδέονται με τις παραπάνω αναλυθείσες έννοιες είναι το FIR (ο χώρος ευθύνης για τη ρύθμιση της εναέριας κυκλοφορίας των πολιτικών αεροπλάνων) και ο θαλάσσιος χώρος ευθύνης για έρευνα και διάσωση.

Τα τελευταία χρόνια, λόγω και των ενδείξεων για ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου, αλλά και για γεωπολιτικούς λόγους, η Αγκυρα έχει επεκτείνει τις διεκδικήσεις της και στον θαλάσσιο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Για την ακρίβεια, εκεί έχει στρέψει την προσοχή της.

Το Μνημόνιο Αγκυρας - Τρίπολης είναι προσπάθεια αρπαγής μεγάλης θαλάσσιας έκτασης που, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, ανήκει στη δικαιοδοσία της Ελλάδας. Αλλά και η τελευταία τουρκική NΑVΤΕΧ δέσμευσε για σεισμικές έρευνες θαλάσσια περιοχή νότια του Καστελόριζου που με βάση την αρχή της μέσης γραμμής ανήκει στην ελληνική ΑΟΖ.

https://www.protothema.gr/

Τουρκία: «Παγώνουν» οι έρευνες στο Αιγαίο - «Ας περιμένουμε για λίγο», λέει ο εκπρόσωπος του Ερντογάν

Τουρκία: «Παγώνουν» οι έρευνες στο Αιγαίο - «Ας περιμένουμε για λίγο», λέει ο εκπρόσωπος του Ερντογάν

Ibrahim-Kal_n-ERDOGAN-ARTHROU

«Ας είμαστε εποικοδομητικοί με την Ελλάδα είπε ο πρόεδρος Ερντογάν» όπως ανακοίνωσε  ο εκπρόσωπός του Ιμπραήμ Καλίν σε συνέντευξή του στο CΝΝ Turk - Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε όλα τα ζητήματα, πρόσθεσε ο ίδιος - Ο ρόλος της «δημιουργικής παρέμβασης» της Άνγκελα Μέρκελ - Πέτσας: Θετική ενέργεια, θέλουμε διαύλους επικοινωνίας

«Παγώνουν» οι έρευνες στο Αιγαίο, σύμφωνα  με τον εκπρόσωπο της τουρκικής προεδρίας, Ιμπραήμ Καλίν. Όπως είπε ο Καλίν η απόφαση να σταματήσουν οι έρευνες και να αποσυρθεί το Oruc Reis ανήκει στον ίδιο τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, λέγοντας ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί μια εποικοδομητική προσέγγιση ανάμεσα στις δύο χώρες. 

Ο Ιμπραήμ Καλίν προανήγγειλε την αναστολή των σεισμογραφικών ερευνών στις «αμφιλεγόμενες περιοχές» του Αιγαίου, μιλώντας στο CNN Turk. .

«Όλοι θα πρέπει να συνεχίσουν να δουλεύουν στις δικές τους υφαλοκρηπίδες, ενώ για τις αμφιλεγόμενες περιοχές θα πρέπει να γίνουν κοινές έρευνες. Ας είμαστε εποικοδομητικοί. Μπορούμε να περιμένουμε για λίγο» δήλωσε, χαρακτηριστικά, μιλώντας στο CNN Turk.

Και συνέχισε: «Η Ελλάδα είναι σημαντικός γείτονας. Ας λύσουμε τα διμερή ζητήματα. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται η ιδιότητα μέλους της Ε.Ε. ως στοιχείο πίεσης».

Όπως μετέδωσε πριν από λίγο η Daily Sabah, ο Καλίν δήλωσε στο CnnTurk: «Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε: “Ας ακολουθήσουμε μια εποικοδομητική προσέγγιση και ας τις  σταματήσουμε για λίγο (σ.σ. τις έρευνες)”». Όπως μάλιστα μεταδόθηκε η αναστολή των ερευνών θα διαρκέσει τουλάχιστον ένα μήνα. Ο Καλίν είπε ακόμα ότι η δημιουργική παρέμβαση της Γερμανίδας Καγκελαρίου, Άνγκελα Μέρκελ οδήγησε σε αυτές τις εξελίξεις.

Η πρώτη αντίδραση από την Αθήνα έρχεται από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα, ο οποίος κάνει λόγο για θετική ενέργεια, καθώς η Ελλάδα θέλει διαύλους επικοινωνίας με την γειτονική χώρα. Στόχος είναι ο καθορισμός των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο. 

https://www.protothema.gr/

Καρδιακή ανεπάρκεια: Τα συνήθη προειδοποιητικά σημάδια (εικόνες)

Καρδιακή ανεπάρκεια: Τα συνήθη προειδοποιητικά σημάδια (εικόνες)

Καρδιακή ανεπάρκεια: Τα συνήθη προειδοποιητικά σημάδια (εικόνες)

Τα καρδιακά προβλήματα δεν εκδηλώνονται ξαφνικά από τη μία στιγμή στην άλλη.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η καρδιά στέλνει προειδοποιητικά σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά, μήνες ή και χρόνια νωρίτερα.

Στην καρδιακή ανεπάρκεια τα τοιχώματα της καρδιάς γίνονται αδύναμα και δεν μπορούν να στείλουν αρκετή ποσότητα αίματος στο σώμα.

Επειδή το αίμα και το οξυγόνο δεν επαρκούν για να θρέψουν τα όργανα του σώματος, οι μυς κουράζονται. Παράλληλα, δεν επιστρέφει αρκετό αίμα στην καρδιά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λειτουργήσει επιτυχώς ως αντλία.

Δείτε ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια της καρδιακής ανεπάρκειας, ώστε να λάβετε εγκαίρως τα μέτρα σας:

Ροχαλητό: Σύμφωνα με τους ειδικούς, μία από τις υποκείμενες αιτίες του ροχαλητού είναι η δυσκολία στην αναπνοή, η οποία συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι πάσχοντες από υπνική άπνοια αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο εμφράγματος μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.


Στυτική δυσλειτουργία: Η υγεία της καρδιάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη στυτική δυσλειτουργία. Η στένωση και σκλήρυνση των αρτηριών περιορίζει τη ροή του αίματος με αποτέλεσμα το πρόβλημα στη στυτική λειτουργία να εκδηλώνεται πριν από οποιοδήποτε άλλο σύμπτωμα.


Πρησμένα ούλα: Η κακή κυκλοφορία του αίματος μπορεί να προκαλέσει περιοδοντική νόσο.


Δύσπνοια: Αν αντιμετωπίζετε πρόβλημα στην αναπνοή ειδικά σε καταστάσεις στρες ή μετά την άσκηση, ίσως πρόκειται για πρώιμο σημάδι καρδιακής νόσου. Είναι επίσης πιθανό να ξυπνάτε και να αναγκάζεστε να σηκωθείτε όρθιοι για να αναπνεύσετε.


Πόνος στο στήθος: Οι συχνοί πόνοι στο στήθος, στον ώμο ή το αίσθημα «καψίματος» είναι κλασικά σημάδια που προειδοποιούν για καρδιακό επεισόδιο. Σύμφωνα με έρευνες, οι άνδρες διατρέχουν ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο στηθάγχης, ένα από τα πρώτα σημάδια καρδιολογικών προβλημάτων.



Οίδημα (πρήξιμο) στα πέλματα, τους αστραγάλους, τα πόδια ή την κοιλιά


Αύξηση βάρους


https://www.onmed.gr/

Κυμβάλειον: Το Θρυλικό απόκρυφο βιβλίο του Ερμή Τρισμέγιστου που γλίτωσε από την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας

Κυμβάλειον: Το Θρυλικό απόκρυφο βιβλίο του Ερμή Τρισμέγιστου που γλίτωσε από την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας

Ένα από τα λίγα ερμητικά κείμενα που σώθηκαν από την πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και κατά κάποιο τρόπο θεμελίωσε τις βάσεις των διαφόρων φιλοσοφικό-εσωτερικών ρευμάτων μέχρι τις ημέρες μας, είναι το λεγόμενον Κυμβάλειον.

Εμφανίστηκε πολύ πρόσφατα (το 1908) από μία ομάδα ατόμων που αποκαλούνται «οι 3 μύστες». Περιέχει τις Αρχές του Σύμπαντος, τους επτά Aρχικούς Νόμους που διοικούν τα πάντα και που μετέδωσε στους ανθρώπους σαν Υψηλή Διδασκαλία ο θεός Ερμής.

Γι’ αυτόν το λόγο το σύνολο των διαφόρων εσωτερικών Διδασκαλιών που βασίζονται σ’ αυτές τις Αρχές, από την αρχαία ελληνική εποχή ως σήμερα, λέγεται Ερμητισμός, δηλαδή η Επιστήμη του Ερμή. Όμως οι ρίζες του κειμένου αυτού δεν σταματούν στα χειρόγραφα της Αλεξάνδρειας αλλά χάνονται πιο βαθιά στην ομίχλη της ιστορίας.

Οι ιστορικές και φιλοσοφικές αναφορές που έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες για το κείμενο του Κυβαλείονα (έτσι τον αποδίδουν), οι Ρωμαίοι και οι μεσαιωνικοί αποκρυφιστές, κατευθύνονται στην Αίγυπτο, πριν από τις Δυναστικές Εποχές, όταν βασίλευε ο θεός Θωθ, δηλαδή ο Ερμής ο Τρισμέγιστος.

Ο Ερμής έγινε γνωστός στη Δύση κατά την Αναγέννηση όταν ο Μαρσίλιο Φιτσίνο μετάφρασε στα λατινικά το (ελληνικό) κείμενο των σωζόμενων ερμητικών γραπτών, γνωστών σήμερα ως Hermetica ή Corpus Hermeticum. Το κείμενο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους αλχημιστές της εποχής και κρατούνταν μυστικό, οπότε η ετυμολογία της «ερμητικής γνώσης» και της λέξης «ερμητικός» προέρχεται από εδώ.

Γνωστότερο γραπτό που αποδίδεται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο είναι ο Σμαραγδένιος Πίνακας (αγγλ. Emerald Tablet). Τα γραπτά του Ερμή υποτίθεται πως διδάσκονταν στους μύστες από τους Αιγυπτίους ιερείς πολύ πριν από την εποχή του Πλάτωνα. Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί η ηλικία τους αλλά η απώτατη καταγωγή τους χάνεται στη φαραωνική Αίγυπτο.

Ωστόσο κατά την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή εποχή οι διδασκαλα Ερμή του Τρισμέγιστου εξελληνίστηκαν και απέκτησαν έναν λιγότερο πρακτικό και πιο φιλοσοφικό χαρακτήρα, επικεντρωμένο στο μυστικισμό και την αλχημεία ως οδό για τη θεουργία. Έτσι προέκυψε ο ερμητισμός, ως κίνημα των κατώτερων κοινωνικών τάξεων της κατεχόμενης Αιγύπτου, το οποίο διαδόθηκε ευρύτατα στη ρωμαϊκή Ανατολή κατά τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες.

Οι Έλληνες που είχαν σπουδάσει στην Αίγυπτο και αλλού ήταν γνώστες των γραπτών του Ερμή του Τρισμέγιστου, αλλά δε μιλούσαν ανοικτά για αυτά τηρώντας όρκους μυστικότητας. Οι εσωτεριστές φιλόσοφοι και Σοφοί όλων των εποχών μίλησαν για τέτοιες αρχές με διαφορετικά ονόματα και Σύμβολα, που ανακεφαλαιώνονται στο Ερμητικό κείμενο του Κυμβαλείονα. Αυτοί έλεγαν ότι όποιος γνώριζε και τις εφάρμοζε πιστά θα μπορούσε να καταλάβει και να ερμηνεύσει τους Νόμους σ’ όλο το φάσμα του Σύμπαντος, στις επτά εκδηλώσεις του επειδή κατείχε το μαγικό κλειδί της Επταπλής Σοφίας.

Ας δούμε περιληπτικά ποιες είναι αυτές οι αρχές για τις οποίες μίλησαν, οι αρχαίοι Μύστες-Σοφοί και πώς εκφράζονται και λειτουργούν μέσα στο Σύμπαν μας.

ΤΟ ΚΥΜΒΑΛΕΙΟΝ (ΕΚΔΟΣΗ 1908, ΓΑΛΛΙΑ)

Α. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

΄΄ΤΟ ΟΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΥΣ, Το Σύμπαν είναι Νοητικό.΄΄

Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι ΄΄ Όλα είναι Νούς. ΄΄ Εξηγεί ότι ΤΟ ΟΛΟΝ {το οποίον είναι η Ουσιαστική Αλήθεια συνεπάγεται όλων των εξωτερικών εκδηλώσεων και φαινομένων τα οποία είναι γνωστά με όρους όπως

΄΄Το Υλικό Σύμπαν΄΄, τα ΄΄Φαινόμενα της Ζωής΄΄ ΄΄Υλη΄΄ ΄΄Ενέργεια΄΄ και, κοντολογίς, όλα όσα είναι φαινόμενα των φυσικών μας αισθήσεων} είναι ΠΝΕΥΜΑ το οποίο καθαυτό είναι ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟ και ΑΜΟΛΥΝΤΟ, αλλά το οποίο μπορεί να θεωρείται και να εκφράζεται σαν ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ, ΑΠΕΙΡΟ, ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΟΥΣ. Επίσης εξηγεί ότι όλος ο φαινόμενος κόσμος ή σύμπαν είναι απλά μια Νοητική Δημιουργία του ΤΟ ΟΛΟΝ, η οποία υπόκειται στους Νόμους των Δημιουργημένων Πραγμάτων, και ότι το σύμπαν, σαν ολότητα, και στα μέρη του ή στις μονάδες, έχει τη δική του ύπαρξη στο Νού του ΤΟ ΟΛΟΝ, στον οποίο Νού εμείς ΄΄ζούμε και κινούμαστε και έχουμε την ύπαρξή μας.

΄΄ Αυτή η Αρχή, εγκαθιστώντας τη Νοητική Φύση του Κόσμου, εύκολα εξηγεί όλη την ποικιλία των νοητικών και ψυχικών φαινομένων τα οποία απασχολούν τόσο μεγάλο τμήμα της προσοχής του κοινού, και τα οποία, χωρίς αυτή την εξήγηση, είναι ακατανόητα και χρήζουν επιστημονικής θεραπείας. Η κατανόηση αυτής της μεγάλης Ερμητικής Αρχής της Πνευματικότητας ενθαρρύνει κάποιον πρόθυμα να αδράξει τους νόμους του Πνευματικού Κόσμου, και να εφαρμόσει τους ίδιους στην ευημερία του και την πρόοδό του.

Ο Ερμητιστής Μαθητής καθίσταται ικανός να εφαρμόσει ευφυώς τους μεγάλους Πνευματικούς Νόμους, αντί να τους χρησιμοποιήσει με ευκαιριακό τρόπο. Με το Κλειδί όλων των κλειδαριών στην κατοχή του, ο μαθητής μπορεί να ξεκλειδώσει τις πολλές πόρτες του νοητικού και ψυχικού ναού της γνώσης, και να εισέλθει το ίδιο ελεύθερα και έξυπνα.

Αυτή η Αρχή εξηγεί την αληθινή φύση της Ενέργειας, Δύναμης, και Ύλης, και γιατί και πώς όλες αυτές είναι υποδεέστερες από την Κυριαρχία του Νού. Ένας από τους παλαιούς Ερμητιστές Διδασκάλους έγραψε, πολλούς αιώνες πριν ΄΄Αυτός που αρπάζει την αλήθεια της Πνευματικής Φύσης του Κόσμου είναι καλά προοδευμένος Στο Μονοπάτι για την Κυριαρχία.΄΄ Και αυτά τα λόγια είναι τόσο αληθινά σήμερα όσο και τον καιρό που είχαν πρωτογραφεί. Χωρίς αυτό το Κλειδί για όλες τις κλειδαριές, η Κυριαρχία είναι αδύνατη, και οι μαθητές χτυπούνε μάταια τις πολλές πόρτες Του Ναού.

Β. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗΣ

΄΄Ως άνω, ούτως κάτω, ως κάτω, ούτως άνω.΄΄- – Το Κυμβάλειον.

Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι υπάρχει πάντα Ανταπόκριση ανάμεσα στους νόμους και τα φαινόμενα των διαφόρων επιπέδων της ύπαρξης και της ζωής. Το αρχαίο Ερμητικό αξίωμα αναπτύσσεται μ’ αυτά τα λόγια ΄΄Ως άνω, ούτως κάτω, ως κάτω, ούτως άνω.΄΄ και το άρπαγμα αυτής της Αρχής δίνει σε κάποιον τα μέσα για τη λύση πολλών σκοτεινών παράδοξων, και απόκρυφων μυστικών της Φύσης. Υπάρχουν πεδία από τη γνώση μας, αλλά όταν εφαρμόζουμε την Αρχή της Ανταπόκρισης σ’ αυτά είμαστε ικανοί να κατανοήσουμε κατά πολύ ότι διαφορετικά θα ήταν άγνωστο σε μας.

Αυτή η Αρχή έχει συμπαντική εφαρμογή και εκδηλώνεται, στα διαφορετικά πεδία του υλικού , νοητικού, και πνευματικού σύμπαντος – – είναι ένας Οικουμενικός Νόμος. Οι αρχαίοι Ερμητιστές θεωρούσαν αυτή την Αρχή σαν ένα από τα περισσότερο σημαντικά νοητικά εργαλεία το οποίο ο άνθρωπος ήταν ικανός να χρησιμοποιήσει για να θέσει κατά μέρος τα εμπόδια που κρύβουν τη θέα του Αγνώστου. Στη χρήση του ακόμη και η απόσπαση του Βέλου της Ίσιδας σε σημείο μια βιαστική ματιά του προσώπου της θεάς να μπορεί να ιδωθεί.

Ακριβώς όπως η γνώση των Αρχών της Γεωμετρίας καθιστούν ικανό τον άνθρωπο να μετρήσει μακρινούς ήλιους και τις κινήσεις τους, ενώ είναι καθισμένος στο παρατηρητήριό του, τοιουτοτρόπως η γνώση της Αρχής της Ανταπόκρισης ενδυναμώνει τον άνθρωπο να αιτιάται ευφυώς από το Γνωστό στο Άγνωστο. Μελετώντας τη μονάδα, αντιλαμβάνεται τον αρχάγγελο.

Γ. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΟΝΗΣΗΣ

΄΄Τίποτα δεν μένει ακίνητο, όλα κινούνται, όλα δονούνται.΄΄-
-Το Κυμβάλειον.

Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι όλα είναι σε κίνηση, όλα δονούνται, τίποτα δε μένει ακίνητο, γεγονότα τα οποία η Σύγχρονη Επιστήμη επικυρώνει, και τα οποία κάθε νέα επιστημονική ανακάλυψη αναμένεται να επαληθεύσει. Και ακόμη αυτή η Ερμητική Αρχή είχε δηλωθεί ξεκάθαρα χιλιάδες χρόνια πρίν, από τους Διδασκάλους της Αρχαίας Αιγύπτου.

Αυτή η Αρχή εξηγεί ότι η διαφορά ανάμεσα στις διαφορετικές εκδηλώσεις της Ύλης, Ενέργειας, Νού, και ακόμα Πνεύματος, απορρέει σε μεγάλο βαθμό ποικίλες αξίες Δόνησης. Από ΤΟ ΌΛΟΝ, που είναι Αγνό Πνεύμα, μέχρι κάτω στην πιο πυκνή μορφή Ύλης, όλα είναι σε δόνηση- -όσο υψηλότερη η δόνηση, τόσο υψηλότερη η θέση στην κλίμακα. Η δόνηση του Πνεύματος είναι σε τόσο άπειρο βαθμό έντασης και ταχύτητας ώστε είναι πρακτικά ακίνητο-όπως ένας γρήγορα περιστρεφόμενος τροχός φαίνεται να είναι ακίνητος. Και στο άλλο άκρο της κλίμακας, υπάρχουν σκοτεινές μορφές ύλης οι δονήσεις των οποίων είναι τόσο χαμηλές ώστε να μοιάζουν ακίνητες.

Ανάμεσα σ’ αυτούς τους πόλους, υπάρχουν εκατομμύρια εκατομμυρίων διαφορετικών βαθμών δόνησης. Από τα ζωντανά κύτταρα και το ηλεκτρόνιο, το άτομο και το μόριο, τους κόσμους και τα σύμπαντα, όλα είναι σε δονούμενη δράση. Αυτό είναι επίσης αληθινό στα επίπεδα της ενέργειας και της δύναμης {αλλά οι οποίες είναι διαφορετικών βαθμών δόνησης}, και επίσης στο νοητικό επίπεδο {του οποίου οι θέσεις εξαρτώνται από τις δονήσεις},και ακόμη περισσότερο στα πνευματικά επίπεδα. Η κατανόηση αυτής της Αρχής, με τις κατάλληλες διατυπώσεις, ενδυναμώνει τον Ερμητικό μαθητή να ελέγξει τις δικές του νοητικές δονήσεις όπως επίσης και αυτές των άλλων. Οι Διδάσκαλοι επίσης εφαρμόζουν αυτή την Αρχή στην κατάκτηση των Φυσικών φαινόμενων, με ποικίλους τρόπους. ‘’Αυτός που κατανοεί την Αρχή της Δόνησης, έχει αρπάξει το σκήπτρο της δύναμης,’’ λέει ένας απ’ τους παλαιούς συγγραφείς.

Δ. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΩΣΗΣ

‘’Όλα είναι Διπλά, όλα έχουν πόλους, όλα έχουν το ζεύγος τους των
αντιθέτων, ίδια και ανόμοια είναι το ίδιο, αντίθετα και ολόιδια είναι
φυσικό, αλλά διαφορετικά σε βαθμό, τα ακραία απαντώνται, όλες οι
αλήθειες είναι αλλά μισές αλήθειες, όλα τα παράδοξα μπορούν να
εναρμονισθούν.’’ – – Το Κυμβάλειον.

Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι ‘’όλα είναι διπλά’’, ‘’όλα έχουν δύο πόλους’’, ‘’όλα έχουν το ζεύγος των αντιθέτων τους,’’ όλα των οποίων ήταν παλαιά Ερμητικά αξιώματα. Εξηγεί τα αρχαία παράδοξα, που έχουν μπερδευτεί τόσο πολύ, τα οποία έχουν δηλωθεί ξεκάθαρα ως ακολούθως: ‘’Θέσις και αντίθεσις είναι όροι ταυτόσημοι στη φύση, αλλά διαφορετικοί σε βαθμό’’, ‘’ τα αντίθετα είναι τα ίδια, διαφέροντας μόνο σε βαθμό’’, ‘’τα ζεύγη των αντιθέτων μπορούν να εξισορροπηθούν’’, τα ακραία συναντώνται’’, όλα είναι και δεν είναι, την ίδια στιγμή’’, ‘’όλες οι αλήθειες είναι αλλά μισές αλήθειες’’, ‘’κάθε αλήθεια είναι μισό-ψέμα’’, ‘’υπάρχουν δύο πλευρές σε όλα,’’ κλπ., κλπ., κλπ. Εξηγεί ότι σε όλα υπάρχουν δύο πόλοι, ή δύο αντίθετες απόψεις, και ότι ‘’τα αντίθετα’’ είναι στην πραγματικότητα μόνο τα δύο άκρα του ίδιου πράγματος, με πολλούς διαφορετικούς βαθμούς ανάμεσά τους.

Για να διευκρινίσουμε: Το Θερμό και το Ψυχρό, αν και ‘’αντίθετα,’’ είναι στην πραγματικότητα το ίδιο πράγμα, η διαφορά συνίσταται μερικά σε βαθμούς του ίδιου πράγματος. Κοιτάξτε το θερμόμετρό σας και διαπιστώστε αν μπορείτε να ανακαλύψετε που τελειώνει το ‘’θερμό’’ και αρχίζει το ‘’ψυχρό’’. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ‘’απόλυτη θερμότητα’’ ή ‘’απόλυτο ψυχρό’’- -οι δύο όροι ‘’θερμότητα’’ και ‘’ψύχος’’ απλά υποδηλώνουν διαφορετικές διαβαθμίσεις του ίδιου πράγματος, και αυτό το ‘’ίδιο πράγμα’’ που εκδηλώνεται σαν ‘’θερμότητα’’ και ‘’ψύχος’’ είναι μερικώς μια μορφή, ποικιλία, και βαθμός της Δόνησης.

Έτσι ‘’θερμότητα’’ και ‘’ψύχος’’ είναι απλά οι ‘’δύο πόλοι’’ αυτoύ που ονομάζουμε ‘’Θερμοκρασία’’- -και τα φαινόμενα που ακολουθούν αμέσως μετά είναι εκδηλώσεις της Αρχής της Πόλωσης. Η ίδια Αρχή εκδηλώνεται στην περίπτωση του ‘’Φωτός και του Σκότους,’’ στα οποία ισχύει το ίδιο πράγμα, η διαφορά συνίσταται στους ποικίλους βαθμούς ανάμεσα στους δύο πόλους των φαινόμενων. Που το ‘’σκοτάδι’’ σταματά, και το ‘’φώς’’ ξεκινά;

Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στο ‘’Μεγάλο και το Μικρό’’; Ανάμεσα στο ‘’Σκληρό και το Μαλακό’’; Ανάμεσα στο ‘’Μαύρο και το Άσπρο’’; Ανάμεσα στον ‘’Δραστήριο και στον Αδρανή’’; Ανάμεσα στον ‘’Θόρυβο και την Ησυχία’’; Ανάμεσα στο ‘’Υψηλό και το Χαμηλό’’; Ανάμεσα στο ‘’Θετικό και το Αρνητικό’’; H Αρχή της Πόλωσης εξηγεί αυτά τα παράδοξα, και καμιά άλλη Αρχή μπορεί να την αντικαταστήσει. Η ίδια Αρχή λειτουργεί στο Νοητικό Πεδίο.

Ας πάρουμε ένα θεμελιώδες και ακραίο παράδειγμα-αυτό της ‘’Αγάπης και του Μίσους,’’ δύο διανοητικές καταστάσεις προφανώς συνολικά διαφορετικές. Και όμως υπάρχουν βαθμοί Μίσους και βαθμοί Αγάπης, και ένα μέσο σημείο στο οποίο χρησιμοποιούμε τους όρους ‘’Επιθυμώ ή Αντιπαθώ,’’ οι οποίοι επισκιάζονται ο ένας με τον άλλον ώστε σταδιακά μερικές φορές είμαστε σε άγνοια εάν ‘’επιθυμούμε’’ ή ‘’αντιπαθούμε’’ ή ‘’κανένα από τα δύο.’’

Και όλα είναι απλές διαβαθμίσεις του ίδιου πράγματος, όπως θα αναγνωρίσεις αλλά εάν εξετάσεις για μια στιγμή. Και, ακόμη περισσότερο από αυτό {και θεωρείται μεγάλης σημασίας από τους Ερμητιστές}, είναι δυνατόν να αλλάξει τις δονήσεις του Μίσους σε δονήσεις της Αγάπης, κάποιος στο νού του, και στους νόες των άλλων. Πολλοί από σας, που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, είχαν προσωπικές εμπειρίες ακούσιας ταχείας μεταβολής από την Αγάπη στο Μίσος, και το αντίστροφο, στη δική σας περίπτωση και αυτή των άλλων. Και θα αντιληφθείτε επομένως την δυνατότητα αυτού να ολοκληρώνεται από τη χρήση της Θέλησης, μέσω των Ερμητικών διατυπώσεων.

‘’Το Καλό και το Κακό’’ δεν είναι παρά οι πόλοι του ίδιου πράγματος, και ο Ερμητιστής αντιλαμβάνεται την τέχνη της μετάλλαξης του Κακού σε Καλό, μέσω της εφαρμογής της Αρχής της Πόλωσης. Εν τάχει, η ‘’Τέχνη της Πόλωσης’’ καθίσταται μια φάση της ‘’Νοητικής Αλχημείας’’ γνωστή και εφαρμοσμένη από τους αρχαίους και σύγχρονους Ερμητικούς Διδασκάλους. Η κατανόηση των Αρχών θα καταστήσει ικανό κάποιον να αλλάξει την Πόλωσή του, όπως επίσης και αυτή των άλλων, εάν θα αφιερώσει το χρόνο και τη μελέτη αναγκαία για την κυριαρχία της τέχνης.

Ε. Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ

‘’Όλα ρέουν, έξω και μέσα, όλα έχουν τις περιόδους των,
όλα τα πράγματα έχουν άνοδο και πτώση, η αμφιταλάντευση του
εκκρεμούς εκδηλώνεται σε όλα, το μέτρο της ταλάντευσης προς
τα δεξιά είναι το μέτρο της ταλάντευσης προς τα αριστερά, ο ρυθμός
εξισορροπεί.’’ – -Το Κυμβάλειον.

Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι σε όλα εκδηλώνεται ένα μερίδιο κίνησης, πρός και από, μια εισροή και εκροή, μια ταλάντευση πίσω και εμπρός, μια κίνηση-σαν το εκκρεμές, μια άμπωτης και παλίρροια, μια μεγάλη παλίρροια και μια μικρή παλίρροια, ανάμεσα στους δύο πόλους οι οποίοι υπάρχουν σε συμφωνία με την Αρχή της Πόλωσης που περιγράφηκαν πριν μια στιγμή. Υπάρχει πάντα μια δράση και μια αντίδραση, μια πρόοδος και μια υποχώρηση, μια ανατολή και μια δύση. Αυτό είναι στις υποθέσεις του Σύμπαντος, ήλιοι, κόσμοι, άνθρωποι, ζώα, νούς, ενέργεια, και ύλη. Αυτός ο νόμος εκδηλώνεται στην δημιουργία και την καταστροφή των κόσμων, στην άνοδο και την πτώση εθνών, στη ζωή όλων των πραγμάτων, και τελικά στις διανοητικές καταστάσεις του ανθρώπου {και είναι με αυτόν ότι αργότερα οι Ερμητιστές βρίσκουν την κατανόηση της Αρχής περισσότερο σημαντική}. Οι Ερμητιστές έχουν αρπάξει αυτήν την Αρχή, βρίσκοντας τη συμπαντική εφαρμογή της, και έχουν επίσης ανακαλύψει κάποια μέσα για να ξεπεράσουν τα αποτελέσματά της στον εαυτό τους με τη χρήση των κατάλληλων εννοιών και μεθόδων. Εφαρμόζουν το Νοητικό Νόμο της Ουδετεροποίησης. Δεν μπορούν να ακυρώσουν την Αρχή, ή να την αναγκάσουν για να πάψει τη λειτουργία της, αλλά έχουν μάθει πώς να δραπετεύσουν τα αποτελέσματά της επάνω στον εαυτό τους ως ένα βαθμό ανάλογα με την Κυριαρχία στην Αρχή. Έχουν μάθει πώς ΝΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ, αντί να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΑΠΟ αυτον. Σε αυτή και σε παρόμοιες μεθόδους, συνίσταται η τέχνη των Ερμητιστών. Ο Κυρίαρχος των Ερμητικών πολώνεται στο σημείο στο οποίο επιθυμεί να στηριχτεί, και εξουδετερώνει έπειτα τη ρυθμική ταλάντευση του εκκρεμούς που θα έτεινε να τον φέρει στον άλλο πόλο. Όλα τα άτομα που έχουν επιτύχει οποιοδήποτε βαθμό Αυτοκυριαρχίας το κάνουν αυτό ως ένα βαθμό, λίγο πολύ ασυναίσθητα, αλλά ο Κυρίαρχος το κάνει αυτό συνειδητά, και με την χρήση της Θέλησής του, και επιτυγχάνει έναν βαθμό νηφαλιότητας-ισορροπίας και διανοητικής σταθερότητας σχεδόν αδύνατης στην πεποίθηση εκ μέρους των μαζών που ταλαντεύονται προς τα πίσω και προς τα εμπρός όπως ένα εκκρεμές. Αυτή η Αρχή και αυτή της Πολικότητας έχουν μελετηθεί προσεκτικά από τους Ερμητιστές, και οι μέθοδοι, αντίδρασης, εξουδετέρωσης, και ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ τες μορφοποίησαν ένα σημαντικό μέρος της Ερμητικής Διανοητικής Αλχημείας.

ΣΤ. Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΤΙΑΤΟΥ

«Κάθε Αιτία έχει την Επίδρασή της, κάθε Επίδραση έχει την Αιτία της, όλα συμβαίνουν σύμφωνα με το Νόμο η Πιθανότητα είναι μόνο ένα όνομα για το Νόμο που δεν αναγνωρίζεται, υπάρχουν πολλά επίπεδα αιτιότητας, αλλά τίποτα δεν δραπετεύει το Νόμο.»– Το Κυμβάλειον.

Αυτή η αρχή εμπεριέχει το γεγονός ότι υπάρχει μια Αιτία για κάθε Επίδραση, μια Επίδραση από κάθε Αιτία. Εξηγεί ότι: «Όλα συμβαίνουν σύμφωνα με το Νόμο», ότι τίποτα πάντα «απλά συμβαίνει» ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πράγμα όπως την πιθανότητα, ότι ενώ υπάρχουν διάφορα επίπεδα του Αιτίου και του Αιτιατού, η ανώτερη εξουσιάζει – τα χαμηλότερα επίπεδα, ακόμα τίποτα ποτέ δεν δραπετεύει εντελώς από το νόμο.

Οι Ερμητιστές αντιλαμβάνονται την τέχνη και τις μεθόδους της ανύψωσης πάνω από το συνηθισμένο επίπεδο του Αιτίου και του Αιτιατού, ως ένα βαθμό, και νοητικώς ανυψούμενοι σε ένα υψηλότερο επίπεδο γίνονται Αιτίες αντί αποτελέσματα. Οι μάζες των ανθρώπων φέρονται εμπρός, υπάκουες στο περιβάλλον, οι θελήσεις και οι επιθυμίες άλλων ισχυρότερων από τους ίδιους, η κληρονομικότητα, οι εισηγήσεις, και άλλες εξωτερικές αιτίες που τους κινούν περίπου όπως τα πιόνια στη σκακιέρα της ζωής.

Αλλά οι Κυρίαρχοι, ανέρχονται στο ανώτερο επίπεδο, εξουσιάζοντας τις διαθέσεις τους, τους χαρακτήρες, τις ιδιότητες, και τις δυνάμεις, καθώς επίσης και το περιβάλλον που τους περιβάλλει, και γίνονται Εισηγητές αντί πιόνια. Βοηθούν ΝΑ ΠΑΙΧΤΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, αντί να παίζεται και να κινείται από θελήσεις άλλων και του περιβάλλοντος. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ την Αρχή αντί να είναι τα εργαλεία της. Οι Κυρίαρχοι υπακούουν την Αιτιολογία των ανώτερων επιπέδων, αλλά βοηθούν ΝΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΘΕΙ το επίπεδό τους.

Όλες οι Ερμητικές Αρχές έχουν αλληλεπίδραση με σχέση Αιτίου-Αποτελέσματος. Η Αιτία «έρχεται εντός και εκτός των δεσμών», με το Αποτέλεσμα. Όλες τις εκδηλώσεις είναι μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος. Η Αιτία και το Αποτελέσμα αντλεί τη φύση του από τη συνουσία της δημιουργίας. Σε αυτήν την δήλωση υπάρχει συμπυκνωμένος έναν πλούτος Ερμητικής γνώσης-αφημένης να διαβαστεί από όποιον μπορεί.

Ζ. Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ

«Το γένος είναι σε όλα, όλα έχουν τις Αρσενικές και τις
Θηλυκές τους Αρχές, το Γένος εκδηλώνεται σε όλα τα Επίπεδα. «– Το Κυμβάλειον.

Αυτή η αρχή ενσωματώνει την αλήθεια ότι υπάρχει ΓΕΝΟΣ που φανερώνεται σε όλα — οι αρσενικές και θηλυκές αρχές πάντα σε έργο. Αυτό ισχύει όχι μόνο στο Φυσικό Επίπεδο, αλλά για το Διανοητικό και ακόμη και το Πνευματικό Επίπεδο. Στο Φυσικό Επίπεδο, η Αρχή εκδηλώνεται ως φύλο, στα υψηλότερα Επίπεδα λαμβάνουν υψηλότερες μορφές, αλλά η αρχή είναι πάντα η ίδια. Καμία δημιουργία, φυσική, διανοητική ή πνευματική, δεν είναι δυνατή χωρίς αυτήν την Αρχή. Μια κατανόηση των νόμων της θα ρίξει φως σε πολλές όψεις ενός θέματος που έχει περιπλέξει τα μυαλά των ανθρώπων. Η Αρχή του Γένους λειτουργεί πάντα στην κατεύθυνση της γέννησης, της αναγέννησης, και της δημιουργίας. Όλα, και κάθε πρόσωπο, περιλαμβάνουν τα δύο Στοιχεία ή τις Αρχές, ή αυτήν την μεγάλη Αρχή, μέσα σε αυτό, αυτόν ή αυτήν.

Κάθε Αρσενικό περιέχει και το Θηλυκό Στοιχείο, όπως κάθε Θηλυκό περιέχει και την Αρσενική Αρχή. Εάν θα κατανοούσατε τη φιλοσοφία της Νοητικής και Πνευματικής Δημιουργίας, Γέννησης, και Αναγέννησης, θα πρέπει να κατανοήσετε και να μελετήσετε αυτή την Ερμητική Αρχή. Περιέχει τη λύση πολλών μυστηρίων της Ζωής. Σας προειδοποιούμε ότι αυτή η αρχή δεν έχει καμία αναφορά σε ευρεία βάση, ολέθριες και υποβαθμισμένες λάγνες θεωρίες, διδασκαλίες και πρακτικές, οι οποίες διδάσκονται υπό τους πομπώδεις τίτλους, και που είναι ευτελισμός της μεγάλης φυσικής αρχής του Γένους.

Τέτοιες αναγεννήσεις βάσεων των αρχαίων κακόφημων μορφών φαλλισμού τείνουν να καταστρέψουν το μυαλό, το σώμα και την ψυχή, και η ερμητική φιλοσοφία έχει ηχήσει πάντα τη σημείωση προειδοποίησης ενάντια σε αυτές τις υποβιβασμένες διδασκαλίες που τείνουν προς τη σφοδρή επιθυμία, την ακολασία, και τη διαστροφή των αρχών της Φύσης. Εάν επιδιώκετε τέτοιες διδασκαλίες, πρέπει να πάτε αλλού για αυτές — Ο Ερμητισμός δεν περιέχει τίποτα για σας σύμφωνα με αυτές τις γραμμές. Στον καθαρό, όλα τα πράγματα είναι καθαρά στη βάση, όλα τα πράγματα είναι βάση.

To κυμβάλειον είναι αρχαίο κείμενο το οποίο λέγετε ότι προέρχεται από τον Ερμή τον τρισμέγιστο, μεγάλο δάσκαλο του εσωτερισμού . Λέγετε << τρισμεγιστος >> διότι σύμφωνα με τον μύθο έχει αφήσει τρεις φορές την ευτυχία και την ειρήνη των εσωτερικών κόσμων, για να ενσαρκωθεί και να βοηθήσει και να καθοδηγήσει τον άνθρωπο στον εσωτερικό δρόμο. Για αυτό και ταυτίζετε με τον αρχαίο Έλληνα θεό Έρμη ο οποίος ήταν και ο σύνδεσμος μεταξύ θεού και ανθρώπων [ ο αγγελιοφόρος των θεών ] Το κυμβαλειον διασώθηκε από << τρεις μύστες >> οι οποίοι ανέλαβαν αυτή η διδασκαλεία να φτάσει στους ανθρώπους . Λέγεται επίσης ότι το κυμβαλειον είναι ένα από τα λίγα χειρόγραφα τα οποία διασωθήκαν από την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας πριν την καταστροφή.

https://arxaia-ellinika.blogspot.com/

Γιατί η Τουρκία πρέπει να φοβάται τα Εμιράτα

Γιατί η Τουρκία πρέπει να φοβάται τα Εμιράτα 

Σε ‘θανάσιμο’ εχθρό της Τουρκίας εξελίσσονται τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία αντιτίθενται βαθιά στο πανισλαμικό δόγμα του Ερντογάν.

«Έχουν εξαπολύσει μια “μαύρη” καμπάνια με στόχο να μας δαιμονοποιήσουν». Με αυτόν τον τρόπο ξεσπάθωσε ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Ανγουάρ Γκαργκάς, τις προηγούμενες ημέρες, εν μέσω κλιμάκωσης της έντασης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ο Γκαργκάς κατονόμασε ευθέως την Τουρκία, το Κατάρ και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Η επίθεσή του έρχεται λίγες ημέρες μετά τη δημόσια τοποθέτηση Ερντογάν ότι «το Άμπου Ντάμπι διεξάγει πειρατικά εγκλήματα, στέλνοντας χρήματα και όπλα στον Χαφτάρ». Ο Γκαργκάς εκφράζει την οργή των Εμιράτων για τα όσα αναφέρουν τα ΜΜΕ στης Τουρκίας και του Κατάρ, σχετικά με την αραβική εμπλοκή στη Λιβύη. Προφανώς η Λιβύη είναι ένα από τα κυριότερα πεδία της αντιπαράθεσης μεταξύ Εμιράτων και Τουρκίας, όπου πράγματι ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Ζαγιέντ –λειτουργώντας ως ντε φάκτο ηγέτης της χώρας λόγω της κακής υγείας του προέδρου και αδελφού του– υποστηρίζει τον Εθνικό Στρατό του Χαφτάρ.

Τα Εμιράτα ήταν άλλωστε μια από τις χώρες που συμμετείχαν στην κοινή δήλωση (μαζί με την Ελλάδα και την Κύπρο), της 11ης Μαΐου, εναντίον του μνημονίου Άγκυρας-Τρίπολης. Μάλιστα, η κίνηση εκείνη είχε προκαλέσει την αντίδραση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος είχε κατηγορήσει το Άμπου Ντάμπι ότι «προκαλεί χάος στην περιοχή». Επίσης, τα Εμιράτα υποστηρίζουν ξεκάθαρα την Αίγυπτο και την προοπτική για αιγυπτιακή στρατιωτική επιχείρηση με στόχο την υπεράσπιση της Σύρτης από τις δυνάμεις του Σάρατζ, οι οποίες ανασυγκροτούνται με τη στήριξη της Τουρκίας.

Και δεν ήταν λίγες οι ενδείξεις ότι στο αεροπορικό πλήγμα κατά των Τούρκων στη βάση της Αλ Ουατίγια, στις αρχές Ιουλίου, τα Εμιράτα είχαν ουσιαστική συμμετοχή. Όμως, η διαφορά μεταξύ των δύο χωρών δεν έχει να κάνει μόνο με το ποια πολιτικά-οικονομικά συμφέροντα θα επικρατήσουν στη Λιβύη. Εκπορεύεται από μια βαθιά πολιτική και ιδεολογική σύγκρουση που εκφράζεται σε όλα τα μέτωπα. Όπως σημειώνει ο Τζέιμς Ντόρσεϊ του ισραηλινού think tank Begin-Sadat, «πίσω από την αποφασιστικότητα των Εμιράτων, που υποστηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία, να περιορίσουν την Τουρκία, βρίσκεται η αντίθεσή τους στην έκφραση του πολιτικού Ισλάμ».

Ο συνεχής πόλεμος της Τουρκίας με τα Εμιράτα

Το 2020 είναι μια χρονιά κορύφωσης της σύγκρουσης Άγκυρας και Άμπου Ντάμπι. Την εκτίμηση αυτή κάνουν οι ερευνητές του ινστιτούτου Βαλκανικών Σπουδών και Μέσης Ανατολής Ifimes στη Λιουμπλιάνα, Αντόνιο Οκιούτο και Τζόρτζιο Καφιέρο, ιχνηλατώντας τη συγκρουσιακή πορεία των δύο χωρών από την εποχή της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης, το 2011.

Πρόκειται για μια περίοδο που ήδη το ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είχε εμποτιστεί με τις φιλοδοξίες του Ερντογάν να καταστήσει την Τουρκία ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου. Τα Εμιράτα, όσο θεώρησαν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ως μια εξτρεμιστική και τρομοκρατική οργάνωση, άλλο τόσο δεν αποδέχθηκαν το νέο-οθωμανικό δόγμα της Άγκυρας, που θεωρούν εξίσου ακραίο.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Τούρκοι είναι απόλυτα εχθρικοί απέναντι στο καθεστώς του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι, ενώ αποκαλύφθηκε πως με πρωτοβουλία του ίδιου του Ερντογάν είχαν ενορχηστρωθεί κινητοποιήσεις στο Κάιρο, ενάντια στο πραξικόπημα εναντίον του προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι, ηγετικού στελέχους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και στενού συμμάχου του Τούρκου προέδρου.

 Η συμμαχία Τουρκία-Κατάρ

Από την πλευρά του, ο Αλ Ζαγιέντ δεν έμεινε άπραγος απέναντι στην τουρκική παρουσία σε χώρες όπως το Σουδάν, η Σομαλία και η Υεμένη. Να σημειωθεί ότι η Κωνσταντινούπολη “φιλοξενεί” πολιτικούς αντιφρονούντες που αντιτίθενται στον πρίγκιπα. Σχετικά με το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία το 2016, ο Τούρκος πρόεδρος υπαινίχθηκε πως ορισμένες χώρες του Κόλπου δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά τους, προσθέτοντας ότι δαπάνησαν και πολλά χρήματα. Είναι προφανές ότι «η ιδεολογική σύγκρουση» μεταξύ των δύο, όπως αναφέρει το σημείωμα του Ifimes, πράγματι «δεν φαίνεται να έχει τέλος».

Το καλοκαίρι του 2017 η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα και άλλες αραβικές χώρες του Κόλπου διέκοψαν διπλωματικές και οικονομικές σχέσεις με το Κατάρ, το οποίο κατηγορήθηκε ότι υποστηρίζει τρομοκρατικές οργανώσεις, μεταξύ άλλων και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Το γεγονός ότι μια από τις χώρες που στήριξαν τη Ντόχα (σε είδος, διπλωματικά και στρατιωτικά) κατά τη διάρκεια του “εμπάργκο” ήταν η Τουρκία εξόργισε τις χώρες του Κόλπου.

Οι Καταριανοί αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των άλλων αραβικών κρατών, μεταξύ των οποίων ήταν και το κλείσιμο της στρατιωτικής βάσης που διατηρεί στη χώρα τους η Άγκυρα. Ταυτόχρονα ενίσχυσαν τις επενδύσεις τους στην Τουρκία, οι οποίες φτάνουν πια τα 20 δισ. δολάρια. Μάλιστα, αυξάνοντας το νομισματικό swap στα 15 δισ. δολάρια τον περασμένο Μάιο, η Ντόχα συνέβαλε στις προσπάθειες του Ερντογάν να περιορίσει την πτώση της τουρκικής λίρας.

Η μεγαλύτερη απειλή

Για τα Εμιράτα, η συμμαχία Τουρκίας-Κατάρ αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή. Στο πλαίσιο αυτό, και κατά το ρητό “ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου”, το Άμπου Ντάμπι άρχισε να εκφράζει την υποστήριξή του στους Κούρδους της Συρίας. Ιδίως μετά την επιχείρηση “Κλάδος Ελαίας” των Τούρκων στη βόρεια Συρία, ο Γκαργκάς τάχθηκε ενάντια στα τουρκικά σχέδια. Παράλληλα, οι Τούρκοι κατηγόρησαν τα Εμιράτα ότι προσφέρουν οικονομική βοήθεια στο ίδιο το PKK. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς, όμως, αυτό που εξόργισε την Άγκυρα ήταν η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των Εμιράτων και της Συρίας, που αποτελεί μια προσπάθεια επανένταξης της Δαμασκού στο διπλωματικό πλαίσιο του Αραβικού Κόσμου.

Ο Αλ Ζαγιέντ όμως συνεχίζει έκτοτε να επιδιώκει μεθοδικά το διεμβολισμό της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε πολλαπλά μέτωπα. Εκτός από τα γεγονότα στη Λιβύη, φαίνεται ότι αξιοποιεί την περίοδο πολιτικής μετάβασης στο Σουδάν για να εισχωρήσει στο λιμάνι του Σουδάν, αποκτώντας τον σταθμό διαχείρισης. Επίσης, ασκεί έντονο λόμπινγκ στις ΗΠΑ, προκειμένου να επηρεάσει τη στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Τουρκία.

Ο ρόλος των Αμερικανών, ή για την ακρίβεια ο μη ρόλος τους, έχει σημασία, καθώς «η ένταση μεταξύ Άγκυρας και Άμπου Ντάμπι πρέπει να ιδωθεί στο γεωπολιτικό πλαίσιο της σχετικής μείωσης της αμερικανικής επιρροής». Οι δύο αυτές δυνάμεις και όχι μόνο, έρχονται δηλαδή να καλύψουν ένα κενό ισχύος και επιρροής, όπου οι δύο ηγέτες, Ερντογάν και Αλ Ζαγιέντ, θα επιδιώξουν συμμαχίες με κάθε πιθανή χώρα που μπορούν να συνεργαστούν, ώστε η μία να εντείνει την πίεση πάνω στην άλλη. Όπως είναι προφανές αυτή η σκληρή κόντρα αφορά άμεσα την Ελλάδα…

ΠΗΓΗ : Γιατί η Τουρκία πρέπει να φοβάται τα Εμιράτα – slpress.gr

28 ΙΟΥΛΙΟΥ, 2020  

Αυτοάνοσες παθήσεις: Ποιες είναι οι καλύτερες δίαιτες (εικόνες)

Αυτοάνοσες παθήσεις: Ποιες είναι οι καλύτερες δίαιτες (εικόνες)

Αυτοάνοσες παθήσεις: Ποιες είναι οι καλύτερες δίαιτες (εικόνες)

Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτοάνοσο νόσημα, είναι σημαντικό να δίνουν προσοχή στη διατροφή τους, καθώς επιλέγοντας ή αποφεύγοντας συγκεκριμένα τρόφιμα, πιθανότατα θα δουν μεγάλες διαφορές στα συμπτώματά τους.

Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά νοσήματα που χαρακτηρίζονται ως αυτοάνοσα –π.χ. λύκος, σκλήρυνση κατά πλάκας, θυρεοειδίτιδα Hashimoto– δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη δίαιτα που να μπορεί να κατευνάσει το τεράστιο φάσμα συμπτωμάτων που προκαλεί καθένα από αυτά.

Υπάρχουν ωστόσο συγκεκριμένες τροφές που αποδεδειγμένα μπορούν να βοηθήσουν τους πάσχοντες από συγκεκριμένα αυτοάνοσα.

Κοινός παρονομαστής σε πολλές δίαιτες που στοχεύουν στην καλύτερη διαχείριση ενός αυτοάνοσου νοσήματος είναι συχνά η κατανάλωση τροφών που δρουν ενάντια στις φλεγμονές, ωστόσο ανάλογα με τη συγκεκριμένη διάγνωση συστήνονται και πιο συγκεκριμένες διατροφικές στρατηγικές.

Δείτε παρακάτω μερικές δίαιτες που έχουν αποδειχτεί ωφέλιμες για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση συγκεκριμένων αυτοάνοσων νοσημάτων:

Autoimmune Protocol (AIP) - Ιδανική για τα φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου: Πρόκειται για μια εκδοχή της δίαιτας Paleo, γνωστής και ως «δίαιτα του ανθρώπου των σπηλαίων», η οποία συνιστά την υιοθέτηση μιας διατροφής όπως αυτή που ακολουθούσαν οι άνθρωποι την παλαιολιθική εποχή. Οι τροφές που πρέπει να αποφεύγονται περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τους σπόρους, τα όσπρια, τα γαλακτοκομικά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα επεξεργασμένα σάκχαρα, τα αυγά, τους ξηρούς καρπούς, τα λαχανικά που ανήκουν στην οικογένεια των Σολανίδων (λευκή πατάτα, ντομάτα, μελιτζάνα, χρωματιστές πιπεριές κ.ά.) και τα τεχνητά γλυκαντικά. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα, το συγκεκριμένο είδος δίαιτας είναι βοηθητικό για τα άτομα με φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (νόσος του Crohn και ελκώδης κολίτιδα), καθώς οδηγεί σε μείωση των δεικτών φλεγμονής στο έντερο.


Αντιφλεγμονώδης δίαιτα - Ιδανική για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα: Η συγκεκριμένη διατροφή βρίσκεται πολύ κοντά στα πρότυπα της μεσογειακής, η οποία αποδεδειγμένα μειώνει τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων, παρατείνει τη ζωή και μειώνει τα συμπτώματα των αυτοάνοσων νοσημάτων όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Η αντιφλεγμονώδης δίαιτα επικεντρώνεται σε τροφές όπως το ψάρι, το ελαιόλαδο, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί και οι σπόροι, οι οποίες μειώνουν τους δείκτες της φλεγμονής στο σώμα.


Χορτοφαγική διατροφή - Ιδανική για όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα: Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι μια διατροφή που βασίζεται κυρίως στα προϊόντα φυτικής προέλευσης είναι ωφέλιμη για τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με κάποιο αυτοάνοσο νόσημα. Να σημειωθεί ότι τόσο η AIP όσο και η αντιφλεγμονώδης δίαιτα είναι κατά βάση χορτοφαγικές δίαιτες, αφού δίνουν μεγάλη έμφαση στην κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.


Διατροφή χωρίς γλουτένη - Ιδανική για την κοιλιοκάκη: Η κοιλιοκάκη χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του οργανισμού να μεταβολίσει τη γλουτένη, μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι, το κριθάρι και τη σίκαλη. Η κατανάλωση γλουτένης από τα άτομα με κοιλιοκάκη συνεπάγεται βλάβες στο λεπτό έντερο. Δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για την κοιλιοκάκη και η μόνη αποτελεσματική στρατηγική για να τεθεί υπό έλεγχο είναι η υιοθέτηση μιας διατροφής που είναι απαλλαγμένη από τη γλουτένη, η οποία βέβαια δεν βρίσκεται μόνο σε ψωμιά και λοιπά αρτοποιήματα αλλά και στα ζυμαρικά, σε σούπες, σάλτσες και πολλά ακόμη προϊόντα.

https://www.onmed.gr/

5 Αρχαίες Πύλες Της Κόλαση Που Πραγματικά Υπάρχουν

5 Αρχαίες Πύλες Της Κόλαση Που Πραγματικά Υπάρχουν



Οι πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο έχουν ιστορίες απότοποθεσίες όπως πόρτες, σπηλιές, και ποτάμια που οδηγούν στον κάτω κόσμο. Οι ελληνορωμαϊκοί ναοί έχουν πολλές τέτοιες πύλες αφιερωμένες στον Άδη, ακόμα και οι Μάγια ή άλλοι αμερικανικοί θρύλοι κάνουν λόγω για πύλες στη Νέα Ορλεάνη, εκεί που η φωτιά και το θειάφι συνοδεύουν την όλη κατάσταση. Σε γενικές γραμμές, αυτές οι τοποθεσίες έχουν και συνεχίζουν να χρησιμεύουν ως σημεία πρόσβασης προς τους νεκρούς, επιτρέποντάς μας την άνεση της επικοινωνίας με τους χαμένους αγαπημένους μας.Ωστόσο, παραμένουν τόποι μυστηρίου και κινδύνου που συνεχίζουν να παίζουν με τη φαντασία μας


Περιφερειάρχης Θεσσαλίας: Εξηγεί γιατί το τσίπουρο με γλυκάνισο θεωρείται φαρμακευτικό ποτό

  Περιφερειάρχης Θεσσαλίας: Εξηγεί γιατί το τσίπουρο με γλυκάνισο θεωρείται φαρμακευτικό ποτό Ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Δημήτρης Κουρέτας,...