Θεοδώρα Ντάκου: «Αφηρημάδα»


Κάποτε ψιθύριζε, κάποτε τραγουδούσε,
τώρα φωνάζει να κλείσω το παράθυρο στη βροχή·
η αγαπητή μου Μαρία
σπούδασε φιλόλογος και δεν αυθαδίασε ποτέ.
Όμως τι να της πω, που από τότε που ’φυγες
οι μέρες έγιναν ανέκφραστοι σπασμοί
και καθετί σταμάτησε μέσα τους,
έξω απ’ αυτή την αποτρόπαιη κίνηση
που τις σπρώχνει.
Κι όλα σα σημαδάκια μπρος στα μάτια μου,
οι βόμβοι χωρίς όνομα στ’ αυτιά μου
και στην καρδιά μου κύματα-κύματα η ζωή,
κουκουλωμένη στο αίμα που με πλημμύρισες.
Να μη συμβιβάζεται. Να μη σταματάει.
Από τη συγκεντρωτική έκδοση Η ηλικία του πανικού (1984) της Θεοδώρας Ντάκου
https://thepoetsiloved.wordpress.com/